technische dag bij classic caR expeRt

Technische dag bij Classic Car Expert
Op zaterdag 14 december was de CCN te gast bij Classic Car
Expert aan de Energieweg 6 in Alphen a/d Rijn. Dit is de nieuwe
locatie van het bedrijf van Ruben de Jong die tot eind augustus
2013 zijn bedrijf had onder gebracht in garage Middelwout dat
een paar straten verder ligt.
Ruben werd na de oprichting van de CCN in 1990 de eerste
adverteerder en had toen al een bedrijf dat gespecialiseerd was in
Amerikaanse Oldtimers.
Door de jaren heen is zijn kennis en grote verzameling
gereedschap fors toegenomen. Classic Car Expert voert ook
aankoopkeuringen uit van oldtimers voor degenen die zelf niet
deskundig genoeg zijn. Er ook wordt op veiligheid en originaliteit
gecontroleerd en er kunnen kosten worden bepaald van eventuele
gebreken die uiteindelijk de aankoopprijs kunnen beïnvloeden.
Dit voorkomt veel problemen in de toekomst en er kan een hoop
ellende bespaard worden.
6 | No. 1 2014
Ondanks het feit dat Ruben zware griep had werden we gastvrij
ontvangen en kregen we de nodige uitleg over carburateurs,
automaten en diverse andere technische onderwerpen.
De opkomst van 12 leden was redelijk gezien het feit dat deze
dag midden in de drukke decembermaand viel. De helft had
zijn Cadillac meegenomen. Diverse leden hadden graag naar de
technische dag willen komen waaronder Gerard Gaanderse. Hij
komt regelmatig bij Ruben en was net op vakantie gegaan naar
Zuid Afrika.
Twee leden kwamen van verre. Dat waren Onno Valster uit Holten
en Martijn Muller uit Hamburg! Martijn was vroeg vertrokken met
zijn Citroen en reed deze dag weer terug naar Hamburg, totaal dik
1000 km. Elders in deze Standard doet hij verslag van zijn rit naar
Zweden met zijn 1970 Eldorado.
Opvallend dat er veel eigenaren van Eldorado’s aanwezig waren.
Als eerste was Sjaak Poot uit Zoetermeer aangekomen met
een prachtige witte 1981 Eldorado die hij net had aangeschaft.
Hij is direct lid geworden van de CCN en vertelde dat hij tijdens
zijn zoektocht naar een goedkope Amerikaan deze Eldorado
op Marktplaats was tegengekomen voor zo’n lage prijs dat hij
hem niet kon laten staan. Hij heeft ook een Lincoln Mk8. Deze
Eldorado heeft een 6 liter motor die automatisch kan schakelen
tussen 4/6/8 cilinders.
Henny Crama uit Leiden die onlangs schreef over de aanschaf
en restauratie van zijn zwarte 1976 Eldorado convertible kon
tips geven aan Henk Brandt uit Maasland die van plan is om zijn
lichtblauwe 1975 convertible aan te pakken. Daar moet heel wat
aan gebeuren maar Henk verwacht veel zelf te kunnen doen met
tips en hulp van anderen. Hij vertelde over een ongelukkig voorval
waarbij zijn wiel was losgeraakt tijdens het rijden op de snelweg
nadat er een (dure) lagerreparatie was uitgevoerd. Blijkbaar was er
iets niet goed vastgezet in de garage.
Andreas Heil uit Amsterdam had zijn rode 1976 Eldorado
convertible meegenomen. Helaas had hij in de afgelopen 4 jaar
zeer hoge kosten gemaakt. Zo werden o.a. de motor, automaat
en het cardan gereviseerd. Verder heeft hij talloze reparaties laten
uitvoeren tegen hoge kosten. De kans dat kosten fors oplopen
is uiteraard groot als men zelf niet sleutelt en zelf moeilijk kan
oordelen of reparaties noodzakelijk zijn.
Daarom is het verstandig contact op te nemen met andere
clubleden of leden van de technische commissie om een goede
inschatting te krijgen van kosten en mogelijke alternatieven voor
reparatie/onderhoud/restauratie.
Andreas overwoog om bumpers te laten verchromen en de
wagen over te laten spuiten of goed bij te laten werken. Een groot
probleem bij deze cabriolets is de roestvorming rond de rand
langs de kap en rond de wielkuipen achter. Het begint met een
paar bobbeltjes. Die kunnen wel worden aangepakt door stukken
in te lassen maar het roestproces zal op andere plaatsen door
gaan.
Om het grondig en structureel aan te pakken moeten zeer
grote stukken verwijderd worden en nieuwe platen ingelast
worden en dat is natuurlijk veel werk.
Op zich waren de bumpers van zijn Eldorado best goed
en diverse leden waaronder ikzelf adviseerden hem
om er niets aan te doen en om zeker niet te kiezen voor
verchromen. Voor deze Eldorado’s zijn mooie originele
bumpers verkrijgbaar voor redelijke prijzen.
Tegenwoordig zijn er veel verchroombedrijven in het
buitenland maar vaak is de kwaliteit slecht. Het chroom
kan na een paar jaar loslaten en/of kan de bumper weer
gaan roesten als de voorbehandeling niet goed was.
Voor Andreas en diverse anderen die Cadillacs jonger
dan 40 jaar op gas hebben is de vraag nu of zij het gas er
uit zullen halen en verder op benzine gaan rijden of voor
langere of kortere tijd gaan schorsen. Omdat Andreas
regelmatig wil gaan rijden en weinig kilometers maakt is
voor hem uitbouw een goede optie en kan hij de LPGinstallatie over dik 2 jaar weer laten terugbouwen.
Ruud Gersons overweegt om het gas te laten zitten en
alleen in de zomermaanden te gaan rijden en dan een grote
rit naar het Cadillac Treffen in Kremsmunster in Oostenrijk
te gaan maken met zijn 1980 Fleetwood.
Mijn 1975 Fleetwood wagon op gas en een 1978 Eldorado op gas
laat ik in de stalling staan totdat ze 40 jaar oud zijn.
Daan Markusse had een fotoalbum meegenomen van de restauratie
van zijn 1972 Eldorado. Dat is een levenswerk geworden.
Binnenkort doen we uitgebreid verslag van de restauratie die hij
samen uitvoert met zijn zoon Pascal in de garage achter zijn huis
in Woerden. Dit is een voorbeeld waar kosten noch moeite worden
gespaard.
Cadillac Club NL | 7
In de garage stonden diverse Cadillacs van LaSalle Classic Cars,
een Mustang en een 1946 Ford uit California die van een oom van
Ruben is geweest.
Complete restauraties worden hier niet gedaan maar wel
deelrestauraties. Er staan 2 straalcabines voor grof en fijnwerk.
Revisie van oude automaten is en specialiteit van Ruben.
Het thema van deze dag was de carburateur. Ruben had diverse
carburateurs en onderdelen ervan op een werkbank geplaatst
om aan te geven hoe deze werkten en welke problemen er op
konden treden. Omdat hij doorgaans werkt aan oude wagens zijn
de pakkingen en rubbers vaak versleten evenals pennen, bussen
en gaten.
Het nut van technische dagen is groot. Naast gezelligheid en
technische uitleg worden er tips en informatie uitgewisseld en kan
technisch inzicht worden vergroot waarmee er in de toekomst
kosten gespaard kunnen worden. Ook voor leden met weinig
technisch inzicht zijn deze dagen nuttig. Leden adviseren elkaar
over onderdelen, mogelijkheden en kosten van reparaties en
restauraties zodat er de kans op onnodige of dure reparaties
wordt verkleind.
De dochters van Ruben hielpen deze dag goed mee en zorgden
ook voor de uitstekende lunch van goed belegde broodjes en
warme kroketten.
Verder waren er koeken en diverse warme en koude dranken.
De meeste leden bleven lang hangen en de laatste ging pas tegen
17.00 uur weg.
We danken Ruben en zijn team voor de hartelijke ontvangst en
nemen de uitnodiging graag aan om in het voorjaar terug te komen
voor de volgende technische dag.
De datum is nog niet bekend.
De samenstelling van benzine is sterk veranderd ten opzichte van
die van het jaar waarin de wagens werden gemaakt. Tegenwoordig
bevat benzine veel ethanol die oude rubbers oplost.
Ruben leidde ons rond door het bedrijf.
Er staan 5 bruggen en naast Ruben werken er een paar monteurs bij
Classic Car Expert. Door de uitgebreide gereedschapverzameling
en kennis binnen het bedrijf kunnen veel reparaties snel
uitgevoerd worden. Voor moderne wagens is er elektronische
uitleesapparatuur die feitelijk onmisbaar is. Er wordt in het bedrijf
dus niet alleen aan oude wagens gewerkt.
8 | No. 1 2014
vlnr Henk Brandt, Sjaak Poot, Martijn Muller, Onno Valster, Ferry Balk, Ruben de Jong
Restauratie Eldorado van Daan Markusse
Cadillac Club NL | 9
The Standard
7 Jaar Procederen
Het schrijven van Guus Volkman in de 3e Standard van 2013, heeft
mij over de streep getrokken om ook mijn ervaring op te schrijven.
Ik loop er al jaren mee rond, maar teleurstelling, onmacht en de
angst dat mijn tegenstander weer opnieuw begint heeft mij altijd
tegengehouden. Daarom heb ik besloten om plaats, datum en
personen niet te noemen.
Vanwege mijn ervaring begrijp ik heel goed dat het niet nakomen
van de afspraken, die gemaakt zijn met de redactie van Kassa,
Guus tot wanhoop drijft.
Gelukkig heeft zijn troef om de uitzending te verbieden goed
uitgepakt.
Dit is mijn verhaal:
Sinds 1990 ben ik eigenaar van een Eldorado 1975.
Bij de oprichting van de club in Amersfoort was ik erbij en uiteraard
gelijk ingeschreven.
In de loop der jaren hebben we (de auto en ik) heel wat
meegemaakt. Niet alleen aan reparaties en verbeteringen, maar
ook aan opmerkingen, aanmerkingen en reacties van diverse
pluimage.
Op een “goede dag” in 2002 vond ik achter de ruitenwisser een
briefje met de tekst: “Prachtige auto, als u deze wilt verkopen bel
dan met tel.nr. xxxxxxxxxx”.
Ik heb het nummer gebeld, niet wetende wat voor een “slechte
tijd” ik tegemoet ging.
Ik heb de man verteld dat er van verkoop geen sprake kan zijn,
maar dat er binnen de club diverse auto’s worden aangeboden.
We hebben een afspraak gemaakt op zijn kantoor om de zaak
verder te bespreken. Met een stapeltje clubbladen onder de arm
naar het opgegeven adres getogen.
Blijkt de man ambtenaar te zijn. Een eerzaam beroep zoals notaris,
advocaat, deurwaarder, rechter; een professie dat vertrouwen
geeft.
Het was een sympathieke man en we zijn overeengekomen
dat ik hem zou helpen bij het zoeken naar een Eldorado. Als
tegenprestatie zou ik 5% van het aanschafbedrag krijgen, maar
dat hij zelf de betaling zou overeenkomen met de verkoper.
Aldus geschiedde, om een profetelijke uitdrukking te gebruiken.
Voor alle zekerheid zal ik deze vriendelijke man verder mijnheer
X. noemen, verderop in het verhaal zal duidelijk worden waarom.
Diverse bedrijven met Eldo’s heb ik bezocht. Daarvan de staat,
de vraagprijs, het adres en foto’s in een dossier gedaan en bij
mijnheer X. ingeleverd.
Tot mijn stomme verbazing koos hij voor een voormalige
trouwauto. Het beest was pimpelpaars met wit skai bekleding en
verre van origineel. Ook de technische staat van onderhoud was
in mijn ogen niet best, maar het casco was niet rot. Integendeel
zelfs. Het geheel oogde gewoon slordig.
Nu weet ik wel dat er verschillende opvattingen zijn wat wel of niet
mooi is, maar toch…!
10 | No. 1 2014
Deze moest het worden.
Met de verkoper een afspraak gemaakt.
Prijs overeengekomen, kenteken met mijnheer X. overgeschreven
en afgesproken dat mijnheer X. de auto later mocht ophalen.
Mijnheer X. heeft mij de 5% betaald en daarmee was iedereen
gelukkig: de verkoper omdat hij, commercieel gezien, zijn
slechtlopende trouwauto kwijt was en de koper met zijn paarse
baby.
Einde verhaal, ......................... dacht ik.
Enkele weken later belt de oud-eigenaar en vraagt mij wanneer de
Cadillac wordt opgehaald!
Na contact met mijnheer X. blijkt dat hij geen geschikte
stallingruimte heeft.
Op dat moment huurde ik bij een tuinderij een degelijke
kippenschuur als stalling voor mijn auto’s. Afgesproken met
mijnheer X. dat zijn Eldo daar mocht staan als hij de helft van
de huursom meebetaalde. In overleg met de eigenaar van de
kippenschuur (later getuige) zijn we dit overeengekomen, maar
wel met de opmerking dat de zondagsrust gerespecteerd zal
worden.
Iedereen blij en niet in het minst ikzelf, want mijn huur wordt voor
50% vergoed. De auto is op eigen kracht overgebracht naar de
stalling.
Einde verhaal ………………………….. dacht ik.
Enkele dagen nadat de auto is overgebracht belt mijnheer X.
of ik even bij hem langs wil komen. Het probleem zit hem in de
APK. Zou ik aub de auto naar de APK garage kunnen brengen
om te kijken wat er aan mankeert en om een kostenplaatje op te
stellen. Ach, een aardige aimabele vent, daar zeg je toch geen
nee tegen! Maar heb direct erbij gezegd dat ik, bij eventuele
afwijkingen, er niet aan ga sleutelen. Ik heb naast mijn Eldo nog 3
verschillende merken oldtimers, bijgevolg dat ik niet zit te wachten
op nog meer sleutelwerk. Ik heb de auto voor mijnheer X. naar
het dichtstbijzijnde APK-station gebracht en wat ik al vermoedde
werd bewaarheid: speling op de voortrein, verlichting, uitlaat, enz.
Mijnheer X. was zelf ook bij de controle aanwezig en heeft zelf de
APK rekening betaald. Wat later heb ik het rapport op zijn kantoor
afgegeven.
Einde verhaal ………………………….. dacht ik.
Ik had inmiddels beter moeten weten!
Enkele dagen later belde mijnheer X. om een afspraak bij de
schuur te maken.
X. was niet alleen, hij had een lange magere slungelige man
meegebracht. Dit bleek zijn boekhouder te zijn. Toen ik de
toegangsdeur opende, en ik de boekhouder op zijn reactie peilde,
moest hij bijkans zijn oogbollen terug in zijn kassen drukken. Hij
was heel wat gewend van zijn baas, maar dit was toch iets te veel.