volledige interview

14 oktober 2014 , pag. 34
‘Je moet het geluk omarmen’
Zanger Huub van
der Lubbe kan na
een moeilijke periode door het
overlijden van zijn
broer Harald weer
genieten van
mooie momenten.
Stond het vorige
album van zijn
band De Dijk nog
in het teken van de
dood, Allemansplein ademt weer
de liefde voor het
leven.
LOUIS DU MOULIN
eer een typische De Dijkplaat. Zo is het vijftiende
studioalbum
Allemansplein van de gelauwerde Amsterdamse nederrockband meermaals
aangekondigd. Daar heeft zanger
Huub van der Lubbe wel wat aan toe
te voegen. Want met de opvolger van
Scherp de zeis (2011) is toch wel meer
aan de hand, vindt hij. ,,Je bent wie je
bent, daar kom je niet onderuit,
maar de goede verstaander zal horen
dat we weer een stuk zijn opgeschoten. Al zijn de verschillen misschien
maar klein, deze plaat hadden we
tien jaar geleden nooit kunnen maken.”
Het nieuwe visitekaartje is sowieso anders van toon dan de voorganger, omdat daar nog de dood nadrukkelijk rondwaarde. In 2008
overleed Harald, de jongere broer
van De Dijk-frontman en de partner
van actrice Loes Luca, aan een hartstilstand. Daarnaast was er in 2010
het afscheid van De Dijks Amerikaanse muziekvriend Solomon Burke. In Van der Lubbes poëtische teksten mogen de verloren zoete dromen uit zijn jonge jaren het vertrekpunt zijn, toch krijgt pessimisme bij
hem, inmiddels 61, geen poot aan de
grond.
‘We dronken en zongen/ op het Allemansplein/ het iedereenslied van/
hoe mooi het ging zijn,’ blikt hij in
het pakkende titelnummer eerst terug, om vervolgens in de finale nog
even mee te geven:
‘Wie niet durft te hopen,
loopt het mooiste mis.’
Zie daar wellicht de belangrijkste
boodschap van de plaat, erkent Van
der Lubbe zelf.
,,40 jaar geleden dacht ik dat geluk
een soort status quo was, maar ik
ben me ervan bewust dat het iets
vluchtigs is. Dus als het geluk je toelacht, moet je het omarmen en dat
doe ik zoveel als ik kan.”
,,Het gaat over idealisme, naïviteit
en realisme,” vervolgt de zanger.
,,Eind jaren 60, jaren 70, de tijd van
Bob Dylan en John Lennon, heb ik
echt gedacht dat het wereldwijd allemaal in orde zou komen, want het
W
¬ Huub van der Lubbe: ,,Je bent wie je bent, daar kom je niet onderuit.’’
Foto Rink Hof
leek erop dat we maar een paar stappen van het paradijs waren verwijderd. Er kwamen andere normen en
waarden, er waaide een nieuwe
wind, niettemin is het anders gelopen. Daaruit ontwikkelen zich dan
onverschilligheid en cynisme, maar
daar ageer ik dan toch graag tegen.
Want je moet blijven dromen, blijven hopen. Met als consequentie dat
je aan het eind van de plaat zingt dat
je blij bent dat je weer in het busje
van de band zit.”
Van der Lubbe doelt op het slotakkoord Overal en nergens, waarin hij
voor het eerst in 33 jaar De Dijk zelf
tot onderwerp heeft verheven. Met
‘Van je terug uit en op weg naar is
een bandje op zijn best’ zegt hij heel
Het blijft ook een unieke ervaring,
merkt hij des te meer als de acht
Dijkers elkaar een tijdje met rust
hebben gelaten om voor zichzelf
dingen te ondernemen. ,,Waar je sowieso telkens weer van staat te kijken als je er een jaartje tussenuit
bent geweest, is dat het publiek er
weer is. Overal in het land zit het vol,
is iedereen razend enthousiast, die
aantrekkingskracht is natuurlijk
best bijzonder. Kennelijk doen we
toch iets goeds, mag je aannemen.”
Geruststellend natuurlijk, die vaste bijval, maar geen reden om de zaken gemakkelijker op te vatten. ,,We
zijn nu eenmaal geen van God gegeven talenten, zoals de echt grote jongens. Dus weten we dat het ons alle-
‘Niemand
van ons die
het erbij zal
laten zitten’
indirect dat het perfecte optreden
niet bestaat, maar dat juist daarom
de weg erheen voor een groep muzikanten altijd spannend zal blijven.
maal niet komt aanwaaien, maar dat
we ervoor moeten knokken. Iedereen moet geven wat die in huis heeft,
dan kan het wat worden. Die instelling hebben we gelukkig allemaal.
Niemand van ons die het erbij zal laten zitten. En als er een keer iets niet
deugt, dan wordt het na afloop meteen uitgesproken. Zo voorkom je dat
kleine irritaties een eigen leven gaan
leiden en uitgroeien tot grote onvredes.”
Het album Allemansplein van De
Dijk is zojuist verschenen. Tournee
tot en met half december. Op 21
en 22 november speelt de band in
De Oosterpoort.