Juni - DOV Botlek

DOV BOTLEK SPIJKENISSE
CLUBKRANT
2014-NUMMER 2
Wij zijn ook te vinden op:
www.dovbotlek.nl
Dov Botlek Evenementen
1
“ Drie Miskende Uitvinders” Deel 2
De echte uitvinders van de autonome ademhalingsapparatuur
Vertaling/samenvatting:
Luitenant Denayrouze teleurgesteld als hij
was in zijn zeevaart carrière zag grote
maritieme toepassingsmogelijkheden in het
reddingsapparaat van ir. Rouquayrol welke,
inmiddels benoemt tot directeur van de
mijnbouw-coöperatie, zelf geen tijd noch
geld had voor verdere ontwikkelingen van
zijn toestel, daarom besloot Denayrouze
naast zijn marinebaan de samenwerking
met de uitvinder aan te gaan.
Ron Vis
slang welke de lichte overdruk van het
toestel verzorgde.
2e De druktank was te “zwak” om hogere
druk aan te kunnen om langer of op diepte
te werken.
3e De duikers doken nog slechts gekleed
in een zwembroek en een neusklem.
4e Van gelaatsbescherming of duikbril was
geen sprake, men dook op de tast.
Er diende zich een mooie kans aan om het
tot dan toe bij mijnongevallen gebruikte,
koperen en geklonken adem apparaat met
een overdruk van 1 a 2 bar, onder water te
beproeven.
5e Door het ontbreken van een
drukregelaar was de ademweerstand laag
bij volle tank en hoog bij een bijna lege.
Een collega van Auguste Denayrouze,
bergingsofficier Mourat was naar de
marinehaven Toulon gestuurd om het
aldaar half gezonken marineschip “Santi
Petri” te lichten, dit lag met de kiel op zo’n
4 - 6 m’
Lt. Denayrouze vroeg toestemming aan
Benoît Rouquayrol om diens toestel bij
Mourat aan te prijzen daar deze zich moest
behelpen met de tot die tijd in gebruik
zijnde duikerklokken. Het voordeel lag in
het feit dat Mourat goede sier kon maken
bij de marineleiding en Auguste en Benoït
de nodige praktijk beproevingen in “den
natte” kregen. Het lichten van het wrak ging
perfect, marineman Mourat kreeg zijn
onderscheiding en promotie en het duo
Benoît en Auguste hun erkenning.
handpomp 2 a 5 bar
Allereerst werd een “standaard” duikpak
vastgesteld welke bestond uit een witte
katoenen overall, rode wollen sokken, rode
wollen handschoenen en …. je raadt het
vast al een rode wollen muts waarvan de
rand 2 x werd omgeslagen.
Zie hier zelfs het voor Cousteau zo
karakteristiek geworden hoofddeksel heeft
hij geleend van zijn voorgangers uit de
voor-vorige eeuw !
Het inmiddels tot duiktoestel omgedoopte
ademapparaat bracht echter een aantal
verbeterpunten aan het licht.
De uitrusting is te zien op de foto in de
eerste editie van dit clubblad van 2014
weliswaar in zwart wit maar toch.
1e. Men was altijd afhankelijk van een met
handkracht bediende pomp, een soort
dubbele fietspomp en de lengte van de
2
De daar op volgende verbetering betrof het
toestel dat inmiddels de naam
Rouquayrol/Denayrouze droeg, men was
door de praktijkproeven tot de ontdekking
gekomen dat de luchtslang vrij snel werd
dichtgedrukt door de omgevingsdruk.
Voor het probleem m.b.t. het op de zicht
onder water greep Denayrouze, die
inmiddels uit marine dienst de leiding als
kopman van de industrie rondom de
uitvinding van Rouqauyrol had
overgenomen, naar ontwerpen van een
zekere Klinger uit -schrik niet- 1797 en
Siebe uit 1819 !
Er werd dmv verbeterde materialen en
technieken een “hoge” druk tankset
gemaakt die d.m.v. een nog immer met de
hand aangedreven verzwaarde “fietspomp”
op ca 5 bar kon worden gebracht.
Klinger ontwierp een “duikpak” dat bestond
uit een leren broek met stalen heupband
waar gewichten aan hingen, een leren jack
dat middels een halsstuk bevestigd was
aan wat nog het meeste leek op een
koperen bovenstuk van een boiler voorzien
van 3 kijkglazen ter grootte van een
schoteltje.
De waterdichte afsluitingen werden
gevormd door om armen en benen
bevestigde leren riempjes en het laat zich
raden wat er gebeurde als die afwisselend
nat en droog werden.
Het geheel werd vanaf de oppervlakte
bediend met blaasbalgen, het was immers
pas de 18e eeuw. (1797 ! )
Bufferset “Aerophore” en 5 bar rugtank
Om minder afhankelijk te zijn van de
handpomp werd een bufferset ontwikkeld
vervaardigd van materialen welke te zwaar
waren om als rugset te dienen, de
“Aerophore” (jaren later bleek dat deze
zelfs bestand was tegen een overdruk van
100 bar). De verbinding met de duikset op
de rug werd nog gevormd door een slang
van een paar meter.
Siebe, wij kennen hem als de latere
vennoot van Gormann, had ooit eens een
koperen helm afgeleid van een
ridderharnas en het vizier vervangen door
drie ruitjes. Daarna maakte hij door een
vinding van B.F. Goodrich, die een
methode vond om natuurrubber te
bewerken, een rubberen jack.
Met de verhoogde druk rugtank werd in
1864 de allereerste “diepe” duik gemaakt in
de rivier de Lot onder de brug van
Espalion !, op zo’n 7 m’ diepte
Een grappige bijkomstigheid in dit verhaal
is dat tijdgenoot Jules Verne in zijn boek
kapitein Nemo gebruik laat maken van het
verbeterde duiktoestel
Rouguayrol/Daynarouze hetgeen door de
recensisten als pure fantasie werd
afgedaan !
3
Terug naar Auguste Denayrouze, deze
ontwikkelde uit de ideeën van Klinger en
Siebe een uit natuurrubber vervaardigd
duikpak met een kraag op hoofdhoogte die
begon onder de kin en langs de wangen
schuin omhoog langs de oren naar de
bovenzijde van het achterhoofd liep.
summier en niet geheel juiste beschrijving
mbt de “snuit” deze wordt Aerophore
genoemd maar zo heette immers de
bufferset.
Maar goed laat ik bij de uitvinders blijven.
Benoît Rouquayrol als uitvinder van het
ademapparaat, merkte al snel dat de macht
en zeggenschap over zijn uitvinding hem
door de vingers glipte en dat hij alleen
omdat het patent van het autonome
ademtoestel nog tot 1875 liep nog iets in
de melk te brokkelen had, bracht zijn
patent en aandeel samen met dat van
Auguste Denayrouze onder in een als
vennootschap geregistreerde firma
genaamd de NV Rouquayrol/Denayrouze
Hierop bevestigde hij een koperen halve
bol met 1 groot glas recht van voren en 2
ruitjes elk links en rechts en 1 glas aan de
bovenzijde van het gezicht van de duiker.
Daar het grootste en middelste glas iets
naar voren uitsprong vertoonde deze helm
grote gelijkenis met een varkensneus en
het verwierf dus ook deze bijnaam.
Op het rubberen duikpak en de koperen
“Snuit” werden in 1871 patenten gevraagd
door de NV
Samen met het ademapparaat werd er
hevig geëxperimenteerd en werd de
complete uitrusting in 1872 commercieel op
de markt gebracht.
In het NOB cursusboek voor de 3 *
duikopleiding staat op blz 144 van
hoofdstuk 4 in het kadertje een heel
4
Gesteund door enkele geldschieters
profileerde de NV zich op de markt van de
Franse sponsduikers in de Middellandse
Zee en richtte daartoe nog een NV op de
Sociëté Francaise de la Peche des
Eponges: A.Denayrouze et Cie. Waarmee
Auguste zich zelfstandig op de maritieme
kant van de zaak richtte, Rouquayrol bleef
de mijnbouwtak trouw,de nieuwbakken NV
vestigde zich in Parijs en kocht hun
duikuitrustingen van...juist ! de andere
gezamelijke NV.
Door in de sponsenduikerij, welke zich over
het gehele Middellandse Zeegebied
uitstrekte, naam en faam te verwerven
pendelden de directie tussen steden als
Constantinopel, Smyrna en Parijs en al
snel kregen zij wereldwijde belangstelling
voor hun duikprodukten.
Wel werd het mogelijk om gedurende korte
tijd de slang af te koppelen en zich vrij te
bewegen en ongehinderd te werken.
Het toestel werd het eerste autonome
(slangloze) ademhalingsapparaat en omdat
de lucht in de tank in 1 stap naar
omgevingsdruk werd gebracht de
stamvader van de 1 traps automaten.
Er bleef 1 nadeel van het ademtoestel
bestaan, de handpomp en inhoud van de
liggende tank beperkte de tijd waarin
gewerkt kon worden alsmede de
actieradius vanwege de max. lengte van de
slang, let wel op de voor sponsduikers
interessante dieptes
De beperkingen vormde geen beletsel voor
de Franse Marine lange tijd met deze
uitrusting te werken.
Er moest versterking komen; omdat
Rouquayrol’s belangstelling in de mijnbouw
lag en Auguste de drukte niet aan kon werd
diens jongste broer, Louis Denayrouze als
mede-direkteur/ constructeur/uitvinder in
1871 bij de NV ingelijfd. (Ondanks de
drukke taak richt hij een aantal jaren later
mede de ook hedendaags nog beroemde
Polytechnische Faculteit te Parijs op).
Ook de “Snuit” beleefde een verbeterde
versie, een waarvan de rubber manchet
rond de hals op schouderhoogte werd
aangebracht waardoor de karakteristieke
varkenssnuit veranderde in de meer
bekendere koperen helm en het
natuurrubberen pak werd versterkt met
canvas en het geheel vormt daarmede de
eerste voorloper van het latere
standaardpak.
De broers Auguste en Louis verbeteren de
eerste versie van Rouquayrol’s
ademapparaat; door toepassing van weer
betere materialen maken ze de tank
geschikt voor 10 bar lucht waardoor een
duiker ca 30 minuten kan werken op de
diepte waar sponsen te vinden zijn 10 a 15
m’. De beperking van de lage en hoge
ademweerstand bleef en de duur
onderwater was door de kleine inhoud kort
Nadeel bleef de dubbele “fietspomp” om de
tank en Aerophore op druk te brengen.
Als oplossing ontwierp Louis een dubbel
werkende hogedruk handpomp welke
ondanks de aversie tegen de
gebondenheid met de oppervlakte dmv een
slang nog steeds de verbinding vormde
tussen duiker en luchtvoorziening.
Later meer in afl. 3 van 2014, door Ron Vis.
5
Chloorincident in ons zwembad.
Duikje van Fabian en Renzo
Voor de vele leden die 16 mei aanwezig
waren, is het al bekend maar toch maar
een extra berichtje:
Zondag (18-05-2013) ging ik een duikje
maken met Renzo.
We zouden gaan duiken in Zoetermeer bij
AA-Noord.
Afgesproken om 9uur, maar ik was om
8:45 al bij zijn huis.
Hij laadt zijn spullen in mijn auto en we
gaan op weg.
Op vrijdag 26 mei kwam ik rond kwart voor
negen aan bij het Rivièrabad en zag daar
aardig wat politie en brandweer staan.
Er was een te hoge concentratie chloor
gemeten en het zwembad werd ontruimd.
De training is dan ook niet doorgegaan en
we hebben vanuit de kantine de verdere
ontwikkelingen gevolgd. Er kwamen steeds
meer ambulances en uiteindelijk ook twee
traumahelikopters.
Leuke reis en nog een hoop napraten over
de vorige keer dat wij samen gingen
duiken.
We zijn namelijk al eens eerder bij AANoord wezen duiken alleen toen na een
paar minuten zagen wij een behoorlijk
grote snoek en Renzo wijs er naar en toen
schoot Renzo zijn arm uit de kom.
Dus natuurlijk een hoop grappen en grollen
over hoe lang we het nu uit zouden houden
e.d.
2x10 minuten is ook 20 minuten totaal en
weet ik waar we het allemaal over hadden.
Alle personen die in het zwembad waren
zijn in het hotel en de bioscoop
opgevangen en iedereen die gezwommen
heeft is gecontroleerd.
Rond tien uur 's avonds was de situatie
dusdanig onder controle dat iedereen rustig
naar huis kon (door de vele
hulpdienstenvoertuigen was eerder
weggaan moeizaam).
Eenmaal aangekomen in Zoetermeer even
naar het water kijken en het zag er aardig
uit.
Graadje of 20 op de kant op dat moment al,
volle zon (in de zon voelde het als 45 haha)
en het water lag er rustig bij.
Staan we aan de waterkant, komt er een
hele grote hond, nou ja eerder een soort
van beer op ons afgerend en die probeert
dwars door Renzo heen te lopen.
Vervolgens gaan we onder water en zien
het touw wat daar onder water aangelegd
is.
We gaan rechts af met het touw mee en
zien van alles.
Maar leven is er niet te zien.
De nieuwsberichten lijken er nu op de
duiden dat het qua slachtoffers en letsel
mee valt, maar het blijft natuurlijk een
enorme schok en zeer ingrijpend voor alle
betrokkenen. En hoewel ik het zeer
onwaarschijnlijk acht dat iemand van DOV
chloordampen heeft ingeademd, wil ik jullie
toch vragen alert te zijn op mogelijke
verschijnselen en bij twijfel een arts te
raadplegen. Op de site van de gemeente
Spijkenisse (www.spijkenisse.nl) staat
meer info hierover.
Namens het bestuur van DOV Botlek wens
ik Ad en het personeel sterkte bij het
verdere verloop. De les van afgelopen
vrijdag is in overleg met de docente
verplaatst naar vrijdag 13 juni.
Tot we een kwartiertje onder water zijn en
ik een snoek van ongeveer 40cm zie
tussen de betonnen blokken die daar
liggen/staan.
Ik wijs naar Renzo, maar deze ziet niets
door een half beslagen masker.
Peter Blanker
6
Verder ziet hij niet zo heel scherp omdat hij
zijn bril niet op heeft en geen masker heeft
die op sterkte is.
Ik gebaar dat de vis er vandoor gegaan is
en we volgen het touw verder.
hoofd af en op het moment dat Renzo de
snoek ziet is hij op zo'n 20-30 CM van zijn
masker vandaan.
Renzo schrikt zo ongelooflijk hard dat ik
helemaal dubbel lig.
Renzo is aan het spartelen en doen en ik
kom niet meer bij.
Dan zie ik de snoek op mij af komen en ik
schijn mijn lamp in de richting van de snoek
in de hoop dat deze dan weg gaat.
Dan zie ik opeens weer een snoek,
misschien dezelfde als de eerste?
Misschien een andere?
Ik weet het niet, maar ik laat het Renzo
weten.
Die is echter nog steeds bezig met een half
beslagen masker en deze mist weer de
snoek!
Hij denkt (verteld hij achteraf) dat ik het
over het touw had o.i.d. maar hij begreep
op dat moment niet dat ik leven zag.
Hij was duidelijk niet blij met ons en Renzo
zat al ergens ver boven mij dus ik ben ook
naar boven gegaan en hebben we de duik
beëindigd.
Terwijl we naar de kant zwemmen heb ik
Renzo nog even hartelijk uitgelachen en
we hebben een top duik gehad!!
Eenmaal aan de kant komt er weer een
hond op Renzo af.
We weten niet wat er was, maar dat hij
dieren aantrok vandaag mag duidelijk zijn!!
Vervolgens verteld een duiker die na ons
het water in wil gaan dat zijn buddy de
week er voor een snoek heeft gehad die
aan zijn vin hing.
Zou het dezelfde geweest zijn?
Of zitten daar "killer snoeken"?
Wij weer verder en we gaan over een
platform heen om na het platform weer
omlaag te gaan zodat we het touw verder
kunnen volgen.
Het platform wat daar ligt lijkt wel een
boksring qua vorm.
Nadat we het touw weer zien gaan we
verder en zie ik opeens weer een snoek.
Deze is echter een stuk groter en de kop is
nog spitser dan de eerste twee.
Ik schat tussen de 50 en 70 CM lang en hij
blijft gewoon zitten half boven het platform
waar wij naast/onder zitten.
Dan wil ik dat Renzo deze eindelijk ziet dus
ik pak Renzo beet en draai hem half de
kant van de snoek op.
Daarna pak ik zijn hoofd en draai deze nog
verder zodat hij de snoek moet ziet.
Tot vrijdagavond!
Groetjes Fabian
De snoek is het echter niet eens met ons
bezoekje en zwemt recht op Renzo zijn
7
DOV Botlek heeft nog een aantal evenementen die ik graag onder jullie aandacht
breng:




op vrijdagavond 4 juli willen we met Moby Dick en de hun snelle boot
(www.snellebootduiken.nl) de Grevelingen op.
op zondag 14 september helpt DOV Botlek bij het organiseren van Sport4Support op
de roeibaan te Zevenhuizen. We organiseren dan samen met de Reddingsbrigade
Waddinxveen een sponsorzwemevenement in combinatie met een vinzwemwedstrijd.
Deelnemers, hulp en suggesties voor verdere promotie zijn van harte welkom!
Sportduikarts Olga de Bakker zal in Spijkenisse een lezing verzorgen. Dit zal plaats
vinden in september, op een doordeweekse avond in het Atlas hotel (tegenover
Rivierabad). Entree is 5 euro inclusief drankje. Voorkeursdata zijn di 9, di 16 of do 18
september. zelf heb ik een voorkeur voor een dinsdag.
Ook in september wil DOV Botlek een specialisatie Driftduiken verzorgen. Details en
kosten moet ik nog uitwerken, maar basis is lesstof NOB specialisatie, ervaring
duiken in getijdewater en zeer waarschijnlijk ondersteund door boothuur bij Moby
Dick. Beperkt aantal plaatsen.
Voor al deze evenementen geldt dat deelname en betrokkenheid van jullie en je leden
uiteraard welkom is.
De vraag voor ondersteuning van instructeurs bij een 1* opleiding heb ik doorgezet.
Verwacht daar niet te veel van: wij gaan dit jaar vooral alle "losse eindjes" in de opleidingen
wegwerken.
Groeten,
Peter
Overzicht van de resultaten van de enquête
Van Welke vereniging is men lid
Aqua Viva
DOV Botlek
Duikvereniging Rotterdam
Duikvereniging Rijnmond
Firedivers
OWSV de Grot
ROV
12
10
18
0
21
8
10
Aan welke gezamenlijke activiteiten zou jij deelnemen?
Gezamenlijke duiken
Bbq met voorafgaand een duik
Presentatie (bv onderwaterleven of ander duikgerelateerd onderwerp)
Specialisaties
Fotocompetitie
Evenementen
57
42
34
39
17
29
8
Voorlichtings activiteiten
Ik doe niet mee aan dergelijke activiteiten
14
8
Specialisaties die men wil volgen
Droogpakduiken
Onderwater Orientatie
10
Nitrox basis
10
12
13
Driftduiken
Decompressieduiken
8
Grotduiktechnieken Open water
8
10
5
Redden
DAN BLS
Digitale onderwater fotografie
22
Onderwater biologie
18
14
IJsduiken
Zoeken en Bergen
12
12
Wrakduiken
Nitrox Gevorderden
10
Onderwater Archeologie
10
Tijdens de gezamenlijke duiken zou ik wilen duiken met:
Een buddy die ik ken uit mijn eigen vereniging
Een buddy uit mijn eigen of uit een andere vereniging
Juist met een buddy uit een andere vereniging
Voor mij niet van toepassing, ik ga niet mee met de gezamenlijke duiken
Wat is een goede manier om de duiksport te promoten en nieuwe leden
aan te trekken?
De media opzoeken
Krant
Demo's geven op markten en braderieen en flayeren
Stands op braderies en andere city evenementen + duik voorlichting op
scholen
mogelijk een keer een gezamelijke advetenie plaatsen
promoten op zwem verenigingen
naamsbekendheid en gewoon gratis een introductie in het zwembad.
Andere verenigingen zoals motorclubs voetbalclubs andere
sportverenigingen.
Het gevoel, de beleving van het duiken overbrengen op geinteresseerden
9
28
33
10
9
veel media nieuws, nederland is (nog) te onbekend met zijn eigen schoonheid
Bij grotere evenementen aanwezig zijn met standje oid /Poster / Flyers bij het
zwembad
Reclame
Op verschillende dagen en op verschillende locatie's proefduiken aanbieden,
en deze promoten op het voortgezet onderwijs.
adverteren in wijkbladen, zorgen voor gratis stukjes in de krant, flyeren bij een
duikstek, zorgen dat je gezien word bij (duik)evenementen
Fuseren en zo in een groter verband aantrekkelijker worden
stukjes in lokale nieuwsbladen
demo's doormiddel van een duiktank bij evenementen.
Pfoei, dat is een vraag waar ik al een tijd over denk. Iets met social media,
maar ook laten zien wat het is...
Demo duiktank met introductieduik mogelijkheden op bv braderien en/of
sportpromo dagen
Ervaringsverhalen in bijv. wijkkranten
misschien op scholen of verenigingen langs gaan?
Demonstraties
meer introductie duiken te geven voor een gereduceerde prijs
interviews, media aandacht, evenementen promoten
Social media
Ons profileren op evenementen met een duiktank
Promotie in de ruimste zin van het woord.
Introductieavonden, flyeracties met coupon voor gratis introduik,
uitnodigingen via scholen
Neem vrienen en kennissen eens mee tijdens een training.
Andere dingen doen, die aantrekkelijk maken voor nieuwe leden.
Veel reclame over het mooie zeeland, dit is bij veel mensen onbekend.
kennismaking op middelbare scholen. Presentatie op school. Bijvoorkeur in
samenwerking met de betreffende gemeenten. Veel gemeenten bieden jeugd
de gelegenheid voordeling kennis te maken met sporten.
Facebook
advertenties in plaatselijk blaadjes.
grote posters
icm goede doelen of een gezamelijke introductieweek
Gezamenlijk evenement met publiciteit in weekbladen en mogelijk TV.
speciale duiken
Zou jij gebruikmaken van een gezamenlijke RDF duikplanner op
internet?
Ja
Nee
Geen mening
27
31
25
Heb je verder nog opmerkingen of suggesties tav de RDF
Zou graag nieuws en andere items over RDF lezen op de FD verenigings site
10
Een aantal leden van Aqua-Viva speelt wekelijks onderwaterhockey. Daarvan
ben ik er een. Als er bij een van de andere aangesloten verenigingen ook
interesse voor is, of reeds gespeeld wordt, dan zouden we deze trainingen
gezamenlijk kunnen houden, of af en toe een vriendschappelijke wedstrijd
kunnen organiseren.
Ik ben alleen een Rode Zee duiker, als ik met onze club / mijn buddy een
duikvakantie gepland heb.
Spreekbuis t.a.v. gezamenlijke uitdagingen, bv. gemeentes, subsidies,
verzekeringen. Gecombineerde (theorie) opleidingen.
Gaat zo door
Misschien toegang tot elkanders clubblad om ook te zien wat in andere
verenigingen leeft.
Leuk om samen te werken met andere mensen met dezelfde interesse in de
duiksport
Hoewel de animo soms nog laag is, stug doorgaan. Onbekend maakt
onbemind. Door clubactiviteiten open te stellen en/of mensen van een andere
verenging uit te nodigen iets te doen bv een lezing oid. raak je ook aan elkaar
gewend.
Nee, doorgaan zoals nu samenwerking komt steeds meer en beter van de
grond.
GEDEELTE VOOR INTRUCTEURS TRAINERS EN ASSISTENTEN
Ik ben in de vereniging:
Instructeur
3* Duiker
(conditie)trainer
Anders namelijk
20
12
3
22
Zou jij deelnemen aan een training toezichthouder zwembad
Ja
Nee
Misschien
16
15
15
Zou jij deelnemen aan een opfrisavond demoskills
Ja
Nee
Misschien
22
10
14
Ik beheers deze al voldoende
0
Met haar bekneld op zwembadvloer
Een 9-jarig meisje is vorige week bijna verdronken nadat ze met haar haren bekneld was geraakt in de
beweegbare bodem van zwembad De Kalkwijck in Hoogezand. Op het moment dat de bodem door
een medewerker in beweging werd gezet, werd het meisje aan haar haren onder water getrokken. Het
kind wist zich nog net op tijd los te rukken, maar verloor daarbij wel veel haar. Voortaan moeten
zwemmers het water uit als de bodem wordt verhoogd of verlaagd.
11
SNELLE BOOT DUIK
Op zondag 25 mei staat er een snelle boot duik op de planning van de Evenementen
Commissie!!
Helaas zijn er maar drie personen die mee gaan en dat zijn: Pascal P., Peter en ik. Vanuit
Moby Dick hebben ze hier nog wat mensen aan toegevoegd en we gaan de Oosterschelde
op!
Om 11 uur verzamelen we op de werkhaven van Schelphoek. Ik rijd met Pascal mee en
zodra we aankomen zien we daar de boot al liggen. Dezelfde als vorige keer!
Het is fantastisch weer, zonnig en bijna geen wind.
Foto'tje hier, foto'tje daar, handjes schudden met Tony van Moby Dick en met wat anderen,
die mee gaan duiken. We helpen nog even met het tewaterlaten van de boot en dan gaan
we ons omkleden.
Als alle spullen klaar liggen, brengen we alles aan boord en (zoals degenen die vorige keer
mee geweest zijn misschien nog wel weten) daarna springen we zelf aan boord. Het kost wat
moeite, maar dan heb je ook wat.
Tony legt uit wat we gaan doen en waar we heen gaan en start de motoren. Wat een
beestachtig geluid is en blijft dat, 2 x 115PK!! Dan trekt hij het gas open en daar gaan we, de
boot naar voren en wij schuiven naar achter.
De kentering is pas over een uur, dus we kunnen rustig aan doen, maar we varen wel lekker
snel. Na een paar minuten gaan we zachtjes varen en Tony vertelt het een en ander over
zandbanken die er liggen. We zien zelfs een zeehondje liggen en gaan verder. Dan stoppen
we weer en wordt de motor uitgezet. Wat blijkt? Op een meter of 25 afstand van ons zwemt
een bruinvis!!
Zijn rugvin komt een aantal keer boven om meteen weer onder te gaan.
Nadat iedereen het gezien heeft varen we verder en gaan onder de Zeelandbrug door met
12
een snelheid van 65-70km/u (over water is dit echt HARD!!)
Op de duikplaats blijken al twee bootjes te liggen en wij gaan net iets verder. Volgens de
planning zouden we bij Kulkenol gaan duiken, maar bij De Val zijn ook tenten geplaatst en
dat weten die anderen niet. Die tentjes zijn takjes die in de bodem gezet zijn in de vorm van
een wigwam zodat daar inktvissen (sepia's en pijlinktvissen) komen paaien.
Na een uitgebreide briefing van Tony gaan Peter, Pascal en ik overboord met een rol
voorover. We zien van alles: krabben, kreeften, visjes, zeesterren, een zeenaald en slakken.
Na een kwartiertje stopt Pascal zijn camera er mee en precies op dat moment raken wij
Peter kwijt. Even een minuutje wachten, nog niemand te zien en dus gaan we naar de
oppervlakte. Eenmaal boven blijkt Peter al 40 meter verderop te zijn. Wij met zijn drietjes
terug richting boot gezwommen zodat we helemaal opnieuw kunnen beginnen.
Camera aan boord, lucht gecheckt, alles goed en daar gaan we weer.
Ook deze keer zien we weer een boel dieren. Zelfs een zeester met vier armen.
Peter trekt opeens aan mijn vin en ik kijk hem aan. Hij gebaart dat er iets zit, dus ik verwacht
een sepia.
Ik kijk, maar hij is helaas al gevlogen. Eenmaal boven bleek het inderdaad een sepia
geweest te zijn. Peter dacht nog even dat het een schildpad was. Hij duikt te veel op
Bonaire!
Het zicht is een meter of twee en er zweven wel aardig wat vlokken.
Na een half uurtje ga ik ineens ondersteboven richting de oppervlakte. Wat blijkt? Ik heb
kramp, wil het er uit trekken, maar de lucht in mijn droogpak gaat richting voetjes en ik ben
opeens aan de oppervlakte. Ik heb net iets te weinig lood bij me en aangezien mijn fles al
aardig leeg begon te raken ging ik dus omhoog.
Eenmaal boven bespreken we, dat we onder water ons zelf maar gewoon met de stroming
richting boot laten driften en zo gezegd, zo gedaan.
13
Toen wij weer boven kwamen, kwam de boot ons ophalen en pikte ons op.
Wij aan boord en we varen met zijn alle terug richting de haven.
Onderweg stoppen we nog een keer en zien nu een schooltje bruinvissen boven water
komen op 5 tot 10 meter afstand. Na nog wat rondjes over het water gescheerd te zijn, zijn
we terug bij de boothelling. Iedereen pakt zijn spullen en we kleden ons om.
Na nog wat nagepraat te hebben gaan we richting huis en hebben wij weer een super leuke
dag gehad. Alleen al het varen is het geld al waard en daar komt dan nog een duik bij ook!
Echt super leuk en heel gezellig.
Volgende keer moeten er echt meer mensen mee, want deze beleving is er echt één voor in
de boeken. Vandaar ook dit verhaal, voor in dit boekje hahaha.
Fabian
Beste Bellenblazers,
Binnenkort is het weer de laatste zwembadavond voor de zomervakantie. Dit betekent echter
niet, dat je de vereniging tot september moet gaan missen, want we gaan uiteraard weer
gewoon duiken op de vrijdagavonden in de vakantie. De aftrap wordt gegeven op
vrijdagavond 4 juli. We gaan weer met de snelle boot van Moby Dick duiken.
De bedoeling is om in het Grevelingen Meer te gaan duiken, zodat deze duik geschikt is voor
iedereen met een duikbrevet. Wie eerder is mee geweest, weet dat je op een plek duikt die
bijna ongerept is. Voor anderen was het een opluchting om eens niet een dijk over te moeten
klimmen. Maar voor iedereen was de boottocht zelf al een hoogtepunt!
Datum:
vrijdagavond 4 juli
Verzamelen circa 19:30 (definitieve afvaart tijd volgt nog)
Locatie: Haven Springersdiep (op de Brouwersdam)
Wil je ook mee, laat het ons dan zo snel mogelijk weten. We zouden het graag uiterlijk 13
juni aanstaande van je horen. Er is plek voor 10 duikers. Een aantal mensen heeft zich
gisteravond al spontaan opgegeven.
Het Evenementen Team
14
We zijn weer op de Antillen geweest!
Het is al weer de vierde keer en we willen jullie laten meegenieten van de avonturen die we
hier meemaakten!
Op 6 maart heeeeel erg vroeg vertrokken we van Amsterdam, via een winderig Bonaire, naar
Curaçao. De vlucht was prima, de aankomst op het vliegveld helemaal. Opgewacht door een
medewerker van het autoverhuurbedrijf, die ons met onze huurauto - een grote witte Pick-up
- naar het verhuurkantoortje bracht. Alles poco poco! Hier mocht Gonda achter het stuur
kruipen en naar het resort rijden. Gelukkig was het nog licht! We moesten even zoeken,
maar toen vonden we uiteindelijk onze design bungalow met dakterras zonder traptreden en
minimaal serviesgoed maar wel luxe wit lederen banken. Tja.
De volgende ochtend zijn Peter en Ria gaan zwemmen. Niet
te hard, want dan zwem je over de rand de berg af. En kom
je op de bouwplaats, want we hadden inmiddels gezien dat
voor onze bungalow een boulevard gebouwd wordt. De
winkeltjes en restaurantjes fantaseren we er maar even bij :). Daarna naar de duik shop gegaan, waar Francis ons alle
mooie plekjes van het eiland
heeft aangewezen. Thuis
geluncht en daarna op pad naar Blue Bay, een enorm resort
waar we bij het strand gedoken (de mannen) en gesnorkeld
(de vrouwen) hebben. Mooie duik, maar nog geen grote
vissen. Terug bij de bungalow hebben we gedoucht en zijn we
weer te voet de berg af gegaan, naar de pizzaboer, naast
Pirate’s Bay, waar we gisteren hebben gegeten.
Zaterdag eerst foto's gemaakt van een luid vogeltje (er werd niet gebouwd), de troepiaal. Op
pad gegaan naar Willemstad. Er lag een cruiseschip, en de stad was dus vergeven van
zoekende en stereotype uitziende toeristen. Door de binnenplaats van het fort gelopen, en
toen via de pontonbrug - die lag er dit jaar wel! - naar de overkant gegaan. Door Punda
geslenterd, mooie huizen, maar het gevoel dat je door de Kalverstraat loopt; zal door de vele
toeristen komen. Via de enorm hoge Julianabrug en een sightseeing tour industriegebied
terug naar de bungalow. In de middag naar Vaersenbaai, Kokomobeach. Ook hier hebben
de mannen gedoken en de vrouwen hebben gelounched en gesnorkeld. De mannen hebben
zóóóó'n trompetvis gezien, de vrouwen zee-egels en een groene murene. Die wilde Ria
bijten toen ze wel erg dichtbij kwam. ‘s Avonds weer gegeten bij Pirate's Bay. We zijn
inmiddels vaste klant.
Zondag heeeeeeel erg vroeg op. Om 5:15 uur stond de wekker. Maar omdat we nog een
beetje in Nederlandse tijd zitten, was Peter al om 5:00 uur wakker... Snel ingepakt want om
6:30 uur moesten we aan de andere kant van het eiland zijn. Ingescheept op de Mermaid om
naar Klein Curaçao te varen. Het was een geheel verzorgde dag: koffie en thee onderweg,
ontbijt en BBQ-lunch op het eiland, de hele dag drinken, top! De vaartocht verliep rustig, Leo
15
en Gonda hebben aan boord geen (!) vissen
gevoerd. Dat terwijl enkele medepassagiers er
erg groen uitzagen.... Aangekomen bij het
eiland werden we met rubber bootjes op het
strand afgezet. We hebben direct een mooi
plekje onder een rieten parasol ingenomen,
strandbedden neergezet, zo waren we
verzekerd van schaduw. En die is daar heel erg
nodig! Af en toe moesten we uitkijken waar we
liepen.... Hagedissen en heremietkreeften liepen
zomaar los rond.... Eerst zijn we met z'n vieren
gaan snorkelen, en hebben we schildpadden en een rog
gezien, gaaf! Daarna zijn de mannen met een rubber
bootje verderop afgezet om te gaan duiken. Daar
hebben ze murenes gezien!
De rest van de dag hebben we vooral niets gedaan daar hebben we foto's van!.
Om 16 uur stipt vertrok de boot weer terug. Bij aankomst
bij het Spaanse Water door de Jan Thiel baai gereden,
wat is dat sinds 2005 uitgebreid! Gewinkeld bij de Albert
Heijn en thuis soep met brood gegeten. Vroeg naar bed want zo'n dagje varen tikt wel aan....
Maandag zijn we het Christoffelpark onveilig gaan maken. We zijn natuurlijk wel wat gewend
van het Washington Slagbaaipark in Bonaire, en het Christoffelpark zeezijde hadden we in
2005 al gereden. Nu een rondje rijden om de Christoffelberg heen.... 12 kilometer in
anderhalf uur staat ervoor. Leo vroeg zich nog af of dat niet sneller kon.....nee dus..
Adembenemende uitzichten waren er dan weer wel. We hebben de ruïnes van landhuis
Zorgvliet bezocht, en de kopermijn met groen steen. De berg zelf hebben we niet
beklommen, dan hadden we om 4 uur moeten opstaan.... .Na de lunch bij Rancho Sobrito,
gekeken bij playa Jeremi maar uiteindelijk besloten te duiken bij playa Lagun. De heren
gingen als eerste het water in, de dames huurden een stoel en kwamen terecht naast een
viertal rasechte Amsterdammers. Toen de mannen het water uitkwamen bleven ze verdacht
lang in één hoek van de baai hangen. Op een gegeven moment riep Peter Gonda erbij. En
Ria kwam er ook snel aan. Want, wat bleek, een straatje jonge inktvissen (zeekatten). Wel
40 bij elkaar (volgens Leo's telling)! En daarnaast een zwerm jonge trompetvissen en wel
132426262524 kleine vissen. De heren gingen eruit en de dames zwommen verder, en
hebben een modderkruiper, brandworm en een zwart-witte murene gezien. Peter en Gonda
hebben tot slot ook nog een reuze trompetvis van een meter lang gezien, die wisselde van
kleur. Wauw!
Afscheid genomen van de Amsterdammers (de beste man bleek 'in het duikwereldje te
zitten' - het klinkt bijna crimineel - dus de mannen hebben wat ervaringen uitgewisseld.
Daarna doorgereden naar de bungalow en 's avonds gegeten bij Indonesisch restaurant
Tempoe Doeloe. Een verrukkelijke soto ayam en een rijsttafel gegeten!
Dinsdag zijn we wat later weggegaan. We hebben eerst een tochtje naar het oostelijke deel
van het eiland gemaakt, via de kruidentuin van de bekende Dinah Veeris, en daarna door
naar Fuik. Via de vele verkeersdrempels naar Jan Thiel baai gereden, waar we geluncht
16
hebben bij Zanzibar. Wat is dat veranderd in 9 jaar tijd! Liepen we eerst zo het strand op, nu
moesten we via Security en heel veel strandstoelen en waterattracties en massagetafels en
pedicuresalons ons een weg banen naar het restaurant. Maar wel lekker gegeten daar. Na
de lunch doorgereden naar Tugboat. Langs de quarantainehaven en de Ferry die al drie jaar
stil ligt aan de pier uitgekomen bij een verlaten duikschool. Daar kwamen we onze
Amsterdammers weer tegen, die net weggingen. De heren hebben gedoken en het bleek dat
de storm van een paar jaar geleden goed huisgehouden had. Minder vis, en het wrak was
nog meer wrak geworden. Wel hebben ze hun allereerste zeepaardje gezien! En de dames
hebben die met aanwijzingen van Peter ook nog kunnen zien. Een beetje 'my first little
seapony' dus!
Woensdag werden we om 8 uur opgehaald
door Salma. Peter en Gonda hadden een gids
geregeld, die ons de hele dag door WestCuraçao zou meenemen. En dat was meteen
het verjaardagscadeau van de jonkies voor
Leo's 71e verjaardag! Ingestapt in haar auto en
daarna eerst naar de oude joodse
begraafplaats Beth Haim, midden op het
terrein van de raffinaderij! Toen deze
uitbreidde, hebben ze bedongen dat de
begraafplaats zou blijven liggen én in gebruik kon blijven, heel indrukwekkend naast elkaar.
Daarna door naar de grotten van Hato, pal naast het vliegveld. Gelukkig waren we er als
eerste, want daarna kwamen de vele groepen van de twee cruiseschepen die die dag
aanmeerden. Terug uit de grotten een pasteitje gegeten die Salma had meegenomen. Weer
in de auto langs een Kunuku huis, oudste type huizen, en via de baaien grote en kleine knip
en het Kura Hollanda Lodge naar landhuis Knip. Hier hebben we een rondleiding gehad en
heeft Peter samen met de gids muziek gemaakt (Gonda heeft er een filmpje van!).
Indrukwekkend was het gedeelte over de slavenopstand.
Vervolgens was het tijd voor lunch! Een echte Krioyo lunch wel te verstaan. Vis, garnalen,
funchi, gebakken bananen en de gastheer 'Jaanchie' die iets te lang aan de ruggen van de
dames zat. Brrrrrrr. Wel lekker gegeten! Daarna doorgereden langs een groot aantal - deels
verscholen, deels door de storm beschadigde - baaien. Uitgekomen bij Fort Nassau, die na
een stevige klim een fantastisch uitzicht gaf over het eiland, de industrie en Willemstad! En
toen nog niet naar huis, want Salma nam ons mee naar haar huis (staat te koop, voor de
liefhebbers) waar we kennis gemaakt hebben met haar man Fred. Ook een duiker, die Peter
en Leo de volgende keer mee kan nemen naar de beste duikplekken! Uiteindelijk om 8 uur 's
avonds weer in de bungalow, waar we soep en pannenkoeken hebben gegeten.
DOV berichten mei 2014
Van de voorzitter
Ons zwembadje was de afgelopen periode flink in de media. Uiteraard als gevolg van het
chloorlek op vrijdagavond 16 mei 2014. Wij stonden er met ons neus bovenop. Gelukkig
heeft niemand er permanent letsel aan over gehouden, maar ik vond het wel indrukwekkend!
17
De instructeurs kregen van de NOB allemaal een brief over het behoud van de licentie.
Vanaf 2015 moet elke instructeur zichzelf jaarlijks bijscholen. Dit kost 25 euro per jaar en kan
door het volgen van workshops en bestuderen van nieuwe ontwikkelingen op het gebied van
lesgeven of op inhoud. Als je dit niet doet, verlies je je bevoegdheid om instructie te geven.
Ik ben zeker een voorstander van het je blijven bekwamen. Bij de reguliere
zwembadtrainingen passeren alle aangeleerde technieken regelmatig de revue en ook de
reanimatielessen zijn een must. Er is ongetwijfeld ontwikkeling in nieuwe technieken,
lesgeefmethoden en ook de cursussen worden inhoudelijk steeds bijgesteld. Alle reden om
daarin bij te blijven, nog los van de voorbeeldfunctie die je hebt als instructeur.
Voor ons als bestuur reden om te kijken of en in hoeverre we hierbij een financiële bijdrage
kunnen leveren. Als DOV Botlek hebben we behoefte aan voldoende bevoegde instructeurs,
denk maar aan de introduiken en uiteraard de opleidingen. Bij de NOB zullen we ons sterk
maken dat dan ook het lesmateriaal laagdrempelig beschikbaar moet zijn, dus voor
instructeurs bijvoorbeeld zonder brevet registratie kaart.
Over opleidingen gesproken: in het najaar staat er een specialisatie Driftduiken op het
programma. De maand september lijkt erg vol te gaan worden, met een vinzwemwedstrijd op
de roeibaan (14 september), de reddingsboot van Maarten in het buitenwater en een trip
naar Naturagart of Nemo33. Ik ben nog aan het puzzelen hoe en wanneer we deze
specialisatie gaan geven, maar waarschijnlijk wordt het een combinatie met
www.snellebootduiken.nl
Veel leesplezier weer!
Peter
Broodjesbraai vrijdagavond 20 juni 2014
18
Zo doen wij dat… opleidingen
Het motto dat wij bij de opleidingen gebruiken is “Vrijwillig, maar niet vrijblijvend”.
Deze kreet hebben we geïntroduceerd nadat de NOB overgestapt was naar het
zogenaamde modulaire systeem, rond 2005.
De oude stijl ging uit van een vast omlijnd opleidingssysteem. Dus theorie was 4 keer
in een theorielokaal zitten, domweg aanwezig zijn en aan het end een invuloefening
laten zien. Dus korte termijn geheugen testen! Het buitenwater was testen van een
trucje: Stopwatch aan, lucht in je vest en 10m/min omhoog. Lukte dat, dan kon je
duiken....
Het nieuwe systeem gaat er van uit dat je een redelijk grote verantwoording voor de
opleiding bij de cursist zelf kunt leggen. Als instructeur analyseer je dus eerst wat je
cursist al kan en samen met hem bespreek je waar het heen moet (doel is door
instructeur bepaald!). Als instructeur treed je meer op als een coach die de cursist
helpt met zijn persoonlijke ontwikkeling. Je legt accenten, dus iemand die al veel in
de tropen heeft gedoken, hoef je niet mee te leren trimmen, daarmee ga je
bijvoorbeeld veel sterker in op oriënteren en in donker water oefenen. Verder is het
de bedoeling dat de theorie meer in de praktijk besproken wordt. Voorbeeldje:
vroeger leerde je met een foto in een boek wat DIN en wat INT was. Nu kan je
bijvoorbeeld de eerste drie keer een INT-fles pakken en de vierde keer... He een
andere aansluiting! En dan aan de hand van dat voorbeeld het verschil uitleggen. En
als je een technische jongen hebt? Die ziet het zo en kan je de uitleg besparen.
Dit eist van de instructeurs een sterk individuele aanpak en veel meer didactische
kennis en analytisch vermogen. Als instructeur kan je dus geen standaard riedeltje
meer afspelen voor een groep, maar moet je elke keer beslissen wat te moeten gaan
doen. Dit kost de instructeur zeker in het begin veel meer inspanning en hij zal een
andere insteek moeten leren. Toch is het nieuwe systeem efficiënter, want uiteindelijk
lever je duikers af die voor zichzelf hebben leren duiken in plaats van trucjes hebben
geleerd.
De opleidingen die DOV Botlek verzorgt, worden altijd gepland in overleg met de
cursisten. Hierbij is eerst gekeken welke instructeurs er beschikbaar zijn en wat de
mogelijkheden zijn. Zo focussen we ons de komende periode op het echt afronden
van de nu lopende opleidingen.
Hoewel het modulaire systeem in al zijn eenvoud een aantrekkelijke opleidingsvorm
is, hebben we inmiddels ook de ervaring dat de 'open-einde-structuur' niet wenselijk
is. Dit legt namelijk al snel een zware belasting op de schouders van een klein aantal
begeleiders zonder dat er direct sprake is van een (snel) haalbaar eindresultaat en
het niet afronden van een opleiding. Het modulair opleiden wil niet zeggen dat de
opleiding eeuwig kan doorgaan, wel zal er meer flexibiliteit betracht kunnen worden.
We proberen daarom van tevoren duidelijk afspraken te maken betreffende het einde
van de opleiding en de verwachtingen die eenieder (cursist en opleider) van de
opleiding heeft.
Het motto van de opleidingen binnen DOV Botlek, Spijkenisse is dan ook: "Vrijwillig,
maar zeker niet vrijblijvend." Waarmee we eigenlijk niets anders willen zeggen dan
dat er een hoop mensen graag bereid zijn om tijd, energie en moeite in een opleiding
19
te steken, maar dat er van de cursist dan ook enthousiasme, betrokkenheid en inzet
verwacht wordt.
Peter Blanker
Zet alvast in je agenda:











27 juni Familie avond met introductieduiken
In juli en augustus geen zwembadtrainingen
Vrijdagavond-buiten-duiken in juli / augustus
5 september start zwembad (conditie) training
9 september lezing sportduikarts Olga de Bakker
14 september Vinzwemmen op de Willem Alexanderroeibaan
September Naturagart of Nemo 33 en de specialisatie Driftduiken
Oktober Halloweentraining
November Sinterklaasavond
4 december reanimatietraining met AED
Januari 2015 Nieuwjaarduik
Check ook de Facebookpagina van de Evenementen commissie en de nieuwe website
van DOV Botlek en hou je email in de gaten voor de laatste updates.
Meitraining
Het moet me toch weer even van het hart, hoor. Ben ik net bekomen van de
Valentijnstraining, overkomt me op 2 mei nagenoeg hetzelfde! Het begint er al mee dat er
een heel andere trainer aan de kant staat dan Adri (wist hij meer?) en Angelo een beetje
lachend op de achtergrond staat…
Wel een hele leuke les met allerlei reddingsgrepen (iets met Padi , rodeo en Mickey Mouse..)
maar aan het eind werd ik dus gevraagd om slachtoffer te spelen en doen weer drie leden
om beurten een poging om me vol op de mond te kussen….. Maar dit keer waren het niet
alleen mannen!
Anoniempje
*********** Aankondiging ***********
Eind september 2014 willen we een specialisatie Driftduiken organiseren. Hierbij wordt je
door de stroom meegevoerd tijdens de duik en eindigt je duik dus per definitie niet bij het
startpunt! Het doel van de specialisatie Driftduiken is de cursist de kennis, het inzicht en de
vaardigheden bij te brengen die hem in staat stellen op een veilige en verantwoorde manier
aan een driftduik deel te nemen en zelfstandig een driftduik voor een groep duikers voor te
bereiden en te begeleiden.Ingangsniveau: 2* duiker en redelijke ervaring met duiken in
getijdewaten. Kosten: nog nader te bepalen, maar denk aan boothuur, lesboek, bijdrage
zaalhuur. Programma: theoretische instructie, 2 duiken in de Oosterschelde met volgboot.
Aanmelden en/of meer informatie via Peter Blanker of Angelo Eikmans
20
Een dag op pad met duikinstructeurs van de brandweer.
Enige tijd gelden was ik in gesprek met Hans de Reuver (een vriend en Regionaal
duikcoördinator) bij de Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond, bij een aantal van jullie wel
bekend. We hadden het toen over trainingen die de brandweer nu doen in de
duiktoren(Triton 12) van het nieuwe zwembad in Den Helder. Natuurlijk gaf ik op een
gegeven moment aan dat me dat wel leuk leek om is mee te maken. Van het één kwam het
ander en toen kwam het idee om deze oefeningen op film vast te gaan leggen. Na wat
overleg werd er een datum geprikt en konden de voorbereidingen worden getroffen.
Toen de datum naderde bleek Hans een longontsteking te hebben en kon helaas niet mee
naar Den Helder. In zijn plaats ging Anita van Leeuwen zijn vrouw mee (ook een vriendin van
mij) en tevens ook werkzaam bij de Veiligheidsregio Rotterdam
Rijnmond.
Het was op de dag van vertrek vroeg op 05:00 uur. Om 06:30
uur zou ik samen met Anita richting Den Helder rijden waar we
aldaar de andere collega’s van Hans en Anita zouden
ontmoeten. De rit liep voorspoedig en bij aankomst waren we
de eerste van de groep. Bij binnenkomst van het gebouw
melden we ons bij Hans Bruinewoud (bedrijfsmanager) en
tevens bedenker van dit waanzinnig mooie complex waar
trouwens nog steeds word gebouwd. We kregen een kleine
rondleiding (aangezien de brandweer hier vaker traint) en toen
we aan een bakkie wilden beginnen kwam de rest van de
ploeg aanrijden. Met zijn allen werden de spullen uit de auto’s
gehaald en konden met de lift naar de bovenzijde van de
duiktoren worden gebracht. Wij waren niet de enige die
vandaag aan het oefenen waren, ook de marine was met groot
materiaal aanwezig in een ander bad, en waren er brandweer
teams uit andere locaties bezig. Zelf het maritiem
trainingscentrum was met opleidingen bezig. Het complex
bevat verschillende zwembaden, en theorielokalen al met al
een erg mooi en grootgebouw.
Nadat ik was voorgesteld aan alle instructeurs en deelnemers van deze dag kon de briefing
gaan beginnen. Alle onderdelen/oefeningen die vandaag gedaan moesten worden werden
behandeld, net zoals bij onze opleidingen staat ook de veiligheid bij de brandweer hoog in
het vaandel. In overleg gingen we naar de volgende oefening als ik aangaf dat de
filmbeelden goed waren. Voor mij was het weer even wennen aan de stijgsnelheid die de
brandweer hanteert, namelijk 18 meter per minuut (US Navy Tabellen). Ooit ben ik mijn
opleidingen ook zo begonnen maar werden toen 10 meter per minuut.
Ook hier moesten alle logboeken ingeleverd worden en werd de duiklijst ingevuld door Anita.
Tevens stond één van de instructeurs (onderwater) constant in verbinding met de duikleider
doormiddel van de communicatie lijn.
21
Klaar voor onderwater,
Na de briefing begaven we ons naar de duiktoren waar al onze uitrustingen en apperatuur
lag. Hier konden we ons ook omkleden en als echte watjes (in een zwembad met een water
temperatuur van 22 graden) werden de droogpakken, kappen, handschoenen en
volgelaatsmaskers aangetrokken. Dit alles omdat de brandweerduikers moeten oefen met de
uitrusting die ze tijdens een uitruk moeten gebruiken. Ikzelf heb me handschoenen en kap
maar in mijn kist gelaten. Na een test van mijn filmcamera konden de oefeningen beginnen.
Eén voor één werden de oefeningen van deze ochtend sessie afgewerk en ik kwam er
achter dat een hoop hetzelfde is als bij onze opleidingen. Natuurlijk waren er ook oefeningen
die wij niet doen maar specifiek zijn voor het werk dat de brandweerduiker in hun dagelijkse
praktijk tegen komen. Na een echte duiktijd van 60 minuten moesten we allemaal het water
uit en werd waar nodig gelijk weer gevuld. Een brandweerduiker duikt met dubbelsets van
300 bar. Ik daarintegen met 200 bar. De duiktoren bevat twee vulbalken verbonden met twee
compressoren, één voor 300bar en één voor 200bar die zich ook in deze ruimten bevinden.
Na het omkleden gingen we terug naar het leslokaal waar de debriefing plaats vond en de
logboeken werden ingevuld. Hierna stond er voor ons een heerlijke lunch te wachten en
deze werd dan ook gretig verorberd.
Zoals ik al eerder vertelde is Hans Bruinewoud de maneger van
dit complex. Tevens is hij ook voorzitter van de
veiligheidscommissie van de NOB. Hans is net zoals mijn
persoon iemand die gepassioneerd is door zijn werk/hobby. En
kan daarom dan ook eindeloos en vol overgave vertellen over dit
complex (ook wel ‘zijn” kindje) In de duiktoren (Triton 12) bevind
zich ook een ontsnappingsluik zoals de onderzeedienst gebruik
in haar onderzee boten. En hier kunnen de bemanningsleden
dan ook trainen hoe ze in nood een onderzeeer kunnen verlaten.
Na het eten geeft Hans een kleine
briefing hoe het er hier aan toe gaat en mogen we een kijkje
nemen onder de bodem van de duiktoren waar zich de ingang
bevind van het ontsnappingsluik. De bemanningsleden moeten
speciale pakken aantrekken voordat ze zich via een heel klein
trapje (in een onderzeeer is het ook niet zo groot) toegang
kunnen verlenen tot dat luchtsluis. Éénmaal in de sluis word het
onderste luik gedicht door een speciale ‘deksel’ die precies moet
afsluiten. Hierna koppeld de despetreffende persoon een
luchtslang van zijn pak aan op een luchtventiel zodat hij kleine
beetjes lucht in het pak kan laten om te ademen Natuurlijk mag
dit ook weer niet teveel zijn omdat hij dan niet meer uit de sluis
kan ontsnappen.
Hierna laten ze de sluis vollopen met water en word deze op druk
gebracht van de desbetreffende diepte (iets meer). Hierna gaat
het luik boven op de onderzeeer open en verlaat de bemanning de luchtsluis. Hierna is er
geen weg meer terug en schiet je met een sneltreinvaart naar de oppervlakte.
22
In deze duiktoren kan er in zeer veilig omstandigheden worden geoefend. In het echt word
dit luik gebruikt op een max diepte van 100 meter. Je begrijpt dat dit een heel ander verhaal
is. Omdat het een noodontsnappingsluik is, kun je dan ook niet even op je gemak gaan
klaren als de sluis op druk word gebracht. Oorperforraties zijn daarom ook niet te
voorkomen. En er word zelfs een percentage ingekalkuleerd van marine mensen die het niet
overleven.
Kijk is op You Tube, Submarine Escape Training Tower
Hierna mogen we om de beurt de trap beklimmen en een
kijkje nemen in de luchtsluis. Als je last van claustrofobie
hebt kun je het beter laten, ikzelf had moeite om naar binnen
te klimmen maar het is wel een ervaring kan ik jullie
vertellen. Van deze instalatie is er maar één en is voorzien
van de meest moderne snufjes. Zelf het water wat uit de
sluis komt word opgevangen, gefilterd en hergebruikt.
foto: genomen vanaf onderzijde luchtsluis
Na deze rondleiding gaan we terug naar ons leslokaal en start de briefing voor sessie twee
van deze dag. Net als in de ochtend briefing word alles uitvoerig besproken en kunnen we
ons voor de tweede keer richting de duiktoren begeven. Ook in deze duik komen
verschillende oefeningen aan de orde en word alles weer op film gezet. Deze duik zet ik ook
mijn volgelaatsmasker op ik moet nog één ervaringsduik maken om mijn specialisatie af te
ronden. Was wel leuk om de verbazing te zien van een paar brandweer duikers. Die hadden
niet verwacht dat een sportduiker ook met een VGM duikt. Het duiken met een VGM is net
even anders dan een duikbril maar wel ontzettend relaxt kan ik jullie vertellen.
23
Nadat alle oefeningen waren gedaan konden we alle duikspullen opruimen. Hierna gingen
we weer naar het leslokaal en daar werd de debriefing van deze middag gehouden en ook
de logboeken weer ingevuld. Na wat ervaringen te hebben uitgewisseld werd het tijd om
onze spullen weer in te laden en terug te rijden naar Schiedam.
Terug aangekomen bij Hans en Anita natuurlijk nog even de beelden zitten kijken van deze
dag en het zag er goed uit.
Voor mij was het een hele leuke en leerzame ervaring om is mee te kijken in de keuken van
de beroeps brandweerduikers. Ik wil hierbij dan ook iedereen bedanken die op deze dag
aanwezig waren en in het bijzonder Hans de Reuver die dit voor mij mogelijk heeft gemaakt
Hieronder nog een kleine foto collage:
foto: het bassin
24
25
Aankondiging
Als sportduiker of snorkelaar moet je niet
alleen aandacht besteden aan je uitrusting,
de duikplek en je eigen opleiding, maar ook
aan je eigen lichaam. Je bent zélf ook een
schakel in de keten. Kun je wel veilig duiken
met overgewicht, slechte conditie, astma, na
een hartinfarct, met suikerziekte, met
kinderen, met medicijnen???
Olga de Bakker, gecertificeerd
sportduikerarts voert uitgebreide
duikmedische keuringen uit volgens de
richtlijnen van de Nederlandse Vereniging
voor Duikgeneeskunde (NVD) en de
Nederlandse Onderwatersport Bond (NOB).
Deze keuringen zijn landelijk en
internationaal erkend (NOB, PADI, CMAS,
NAUI, SSI, IDD etc.). Olga keurt ook al jaren
vinzwemmers en freedivers. Meer info over
Olga op www.sportduikerarts.nl.
Op dinsdagavond 9 september 2014 verzorgt
sportduikerarts
Olga de Bakker
een lezing in het Atlas Hotel. Onderwerp is de
medische aspecten van het duiken.
Kosten 5 euro per persoon, van 19.30 tot 22.00
uur.
Aanmelden via [email protected].
Op zondag 14 september 2014 helpt DOV Botlek bij de organisatie van Sport4Support.
Orka ’97 organiseert samen met de Reddingsbrigade Waddinxveen een
sponsorzwemevenement. Zie www.sport4support.nl en www.willem-alexanderbaan.nl. Ook
staat er een vinzwemwedstrijd in deze roeibaan nabij Rotterdam op het programma!
Meer info, aanmeldingen en aanbiedingen om te helpen via [email protected].
Sport4Support voor groepen
SPONSOR EVENEMENT SPORT-4-SUPPORT
Een lokaal goed doel om te sponsoren. Een prestatie leveren voor dat doel. Dat is de gedachte
achter SPORT-4-SUPPORT. Op een heel bijzondere lokatie: de nieuwe in 2013 geopende
‘Willem-Alexander baan’ in de gemeente Zuidplas (bij Rotterdam).
De uitdaging is simpel: met een team van 5 personen een bepaalde afstand of een bepaalde tijd
sduur zwemmen in afstanden van 500 meter per zwemmer:
- 1 uur of 2 kilometer (‘light’); - 2 uur of 4 kilometer.
26
Beste lezer wil hierbij de Stichting OPKIKKER onder jullie aandacht brengen.
We zijn op de helft van het jaar en wat hebben we alweer prachtige momenten mee mogen
maken met de gezinnen met een langdurig ziek kind. Een greep uit deze momenten leest u
in dit nieuwe Opkikkernieuws! Dankzij u, als relatie, sponsor, donateur, vrijwilliger, supporter,
ambassadeur, ziekenhuis, geïnteresseerde of Opkikkergezin, hebben wij deze geweldige
Opkikkermomenten kunnen waarmaken en we hopen dit nog vele jaren door te mogen
zetten!
Het afgelopen halfjaar stond in het teken van veel hoogtepunten en bijzondere
gebeurtenissen. De Ambassadeursdag in Attractiepark Slagharen, waarbij we onze
ambassadeurs op een wel heel bijzondere manier hebben bedankt voor hun onmisbare inzet
middels een Opkikkermedaille. En de nominatie voor de STER Gouden Loeki met de
commercial van de Opkikkerdag van Jay-Jay is noemenswaardig!
Graag willen wij u bedanken voor uw betrokkenheid bij de stichting en bij de gezinnen die
een dag vol plezier en ontspanning zo hard kunnen gebruiken. Vanuit de 80 ziekenhuizen en
instellingen, waar we mee samenwerken, is de vraag naar Opkikkerdagen volop aanwezig.
Wij hebben echter gemerkt dat de huidige economische situatie ook aan onze stichting niet
voorbij gaat. Om onze doelstelling te kunnen blijven realiseren in deze economisch onzekere
tijden is het van groot belang om structurele steun te ontvangen. Wij hopen dat de verhalen
in dit Opkikkernieuws u een impressie geven van onze werkzaamheden en u zullen
aanspreken en bewegen om ons op een passende manier te (blijven) ondersteunen.
Wilt u op de hoogte blijven van alle gebeurtenissen over Stichting Opkikker? Dan kunt u
dagelijks terecht op Facebook en Twitter. Natuurlijk houden wij u ook op de hoogte via onze
website www.opkikker.nl waar tevens onze Opkikkerknuffel te bestellen is. Voor elke
verkochte Opkikkerknuffel is het voor de stichting mogelijk om er één weg te geven aan een
langdurig ziek kind. Daar kikkeren dus veel meer mensen van op!
Wij en alle Opkikkergezinnen, willen u en alle andere betrokkenen bedanken voor de steun
en inzet die de stichting elk jaar ontvangt en we hopen op een voortzetting hiervan. Heeft u
nog vragen?
Stuur dan een e-mail naar: [email protected].
Met vriendelijke groet, R.F.J. Sliphorst
Directeur
27
Workshop nettentraining
28

Download Report