BELGIE-BELGIQUE P.B. 3500 HASSELT 1 12 / 2586 P309228 Belgisch Centrum voor Geleidehonden vzw Driemaandelijks tijdschrift Oktober Juli- November - Augustus -- September December 2009 2013 Afgiftekantoor 3500 Hasselt 1 BELGISCH CENTRUM VOOR GELEIDEHONDEN MAASTRICHTERSTEENWEG 64, 3700 TONGEREN TEL. +32 (0)12 23 43 19 Inhoud Doelstelling BCG Het Belgisch Centrum voor Geleidehonden vzw betracht visueel gehandicapte personen een grotere onafhankelijkheid te geven. Al onze inspanningen zijn toegespitst op drie doelstellingen: - het kweken en opleiden van geleidehonden - visueel gehandicapten leren omgaan met hun geleidehond - blijvende nazorg verlenen Voorwoord1 Agenda1 Afscheid Ilan 2 Kenners aan het woord 2 Getuigenissen geleidehondgebruikers 3 Oproep dopjes 5 Was u er ook bij? 6 Kort ... kort 9 Flashinfo / BCG vzw informeert 10 BCG Website op internet: http//www.geleidehond.be g Cette édition comporte également une version en langue française. g Met Hill’s™ gaat niet alleen uw hond zienderogen vooruit Het bedrijf dat werd geïnspireerd door een geleidehond In 1943 vroeg een jonge blinde man aan Dr. Mark L. Morris Sr. of hij zijn geleidehond Buddy, die aan nierfalen leed, kon genezen. Kort na het genezen van Buddy werd hierdoor Hill’s Pet Nutrition opgericht. We zijn ons ervan bewust dat we niet alleen honden- en kattenvoer maken van de allerbeste kwaliteit, maar dat we meer betekenen voor de mensen en hun dieren. Daarom eten alle aspirantgeleidehonden bij het Belgisch Centrum voor Geleidehonden Hill’s Science Plan™ hondenvoer. Hill’s Voedingslijn Voor meer informatie bel de gratis Hill’s Voedingslijn 0800-17745 of stuur een e-mail naar [email protected], of kijk op onze website www.hillspet.be. De Nr. 1 voedingskeuze van dierenartsen voor honden en katten ™Handelsmerken in eigendom van Hill’s Pet Nutrition, Inc. © Hill’s Pet Nutrition Inc. 2009 Voorwoord Beste lezers Men zegt wel eens: “Geduld is een schone zaak….” Maar iedereen vindt het vervelend om te moeten wachten. Wachten op de bus, wachten bij een dokter, wachten op antwoord, … dagelijks wachten we heel wat af. Maar het wordt nog moeilijker als we moeten wachten op grotere gebeurtenissen. Hoe meer dat we naar iets uitkijken, hoe enthousiaster we zijn, hoe moeilijker het wordt om geduldig te zijn. Ook binnen het BCG moeten we veel wachten. Een kandidaat-geleidehondgebruiker die wacht op zijn eerste geleidehond, wachten op een vervanghond, een pleeggezin wacht op een nieuwe puppy,… Allemaal situaties waarbij men het wachten beu kan worden. Als organisatie moeten we ook meer wachten dan ons lief is.We moeten wachten op de vergunningen om te kunnen starten met de verbouwingen, geduldig zoeken naar een geschikte ervaren instructeur, wachten op zekerheid voor een nieuwe dopjessorteerplaats, …. En wat toegankelijkheid van onze honden betreft, is ons geduld ook al serieus op de proef gesteld. Jarenlang wachten op de uitvoeringsbesluiten van het decreet over de toegankelijkheid van assistentiehonden en als dan bekend wordt gemaakt dat de ministerraad en het parlement de uitvoeringsbesluiten en de wijziging van het decreet hebben goedgekeurd, is het weer wachten tot alles in het Staatsblad verschijnt vooraleer dit alles afdwingbaar wordt. Soms kunnen en moeten we proberen wat meer vaart achter de loop der dingen te zetten. Maar vaak zit er niets anders op dan geduldig te zijn. Gewoon omdat het niet anders kan, omdat procedures hun tijd nodig hebben. Toch kan ongeduld ook aangeven hoe gemotiveerd men is, hoe enthousiast, energiek en ambitieus men is. Dus vol ongeduld wachten wij geduldig…. Tot slot zetten we hieronder nog enkele rake citaten en gezegden in verband met geduld: - Geduld is een minder ernstige vorm van wanhoop, als deugd vermomd. (Ambrose Bierce) - Het geduld heeft vleugels en vliegt z’n doel voorbij, het voornemen pakt z’n koffers en mist z’n reisdoel, de wilskracht vertrekt te voet en komt waar het wezen wil. (Comtesse Diane) - Alles komt op tijd voor hij die wachten kan. (Ernie Pyle) - Geduld overwint alles. De Raad van Bestuur Agenda 29-30/11-01/12/2013 09/02/2014 Dierenfeest - Limburghal Genk Partnerwalk - Nationale wandeldag t.v.v. het Belgisch Centrum voor Geleidehonden vzw Verantwoordelijke uitgever: Adeline Valkenborg, Kuringersteenweg 7, 3500 Hasselt Tel. 011/25 55 07 – [email protected]. Deadline voor het volgende nummer: 15 november 2013. Reacties zijn welkom bij Adeline Valkenborg. Gelieve bij overname van teksten uit Flash steeds de bron te vermelden. Afscheid Ilan 25/05/2000 - 06/07/2013 13 jaar zijn we elkaar trouw gebleven. Heb je mij alle vriendschap gegeven. Ik zal jou nooit vergeten. Ook niet op een donkere dag, met mist of regen. Jij bent nu weg voorgoed uit mijn leven. Ik weet, je kan niet eeuwig bestaan. Maar zo vlug bij mij, zal het nooit vergaan. Wat ik voor je voel, dat zal niemand weten. Ik kreeg je hart, je trouw en je vriendschap. Er is maar één troost: je bent zachtjes heengegaan. Rust zacht in Hondenhemel. Bedankt Ilan, Je was mijn vaste begeleider, mijn kameraad en mijn beste vriend. Je baasje Bart Kenners aan het woord Ogen zijn de spiegel van het lichaam Afwijkingen aan de ogen kunnen ziektes in de rest van ons lichaam voorspellen, zoals multiple sclerose of een hersentumor. Regelmatig op controle gaan bij de oogarts kan sluimerende ziektes ontmaskeren en dat maakt op zijn beurt een tijdige diagnose en een snelle behandeling mogelijk. Onder het moto ‘voorkomen is beter dan genezen’ raden onderzoekers van de Amerikaanse Academie van Oftalmologie aan dat zelfs veertigers die blaken van gezondheid zich twee- tot vierjaarlijks aan een grondig oogonderzoek laten onderwerpen. Veranderingen in het oog zijn de voorboden van wijzigingen in het bloedvaten- , zenuw- en immuunsysteem van het lichaam. Bij uitstek het netvlies is een belangrijke signalisator van ziektes door de aanwezigheid van talrijke bloedvaten en vanwege zijn hersenweefselstructuur. Kortom, afwijkingen in het netvlies kunnen ziektes in de rest van het lichaam voorspellen. In andere gevallen kan een oogonderzoek een reeds gestelde diagnose al dan niet bevestigen of hulp bieden bij het onderscheiden van verschillende kwalen. “De ogen zijn altijd al de spiegel van het lichaam geweest”, zegt Emily Chew, directeur van het National Eye Institute in de VS, aan The Wall Street Journal. “Wie bij zichzelf een verandering aan de ogen vaststelt, moet onmiddellijk een dokter raadplegen.” Een te hoge bloeddruk wordt bijvoorbeeld aangekondigd door de verdikking van de bloedvaatwanden, zichtbaar in de ogen. Ook kan de interactie van de gezichtsorganen met het immuunsysteem veel vertellen over infecties in de rest van het lichaam. Wijzigingen aan de ogen zijn al merkbaar nog vooraleer gewrichtspijnen een ontsteking definitief aankondigen. Maar ook meer levensbedreigende ziektes laten zich aankondigen via onze kijkers. Doordat de bloedklonters die een hersen- of hartinfarct veroorzaken voordien al zichtbaar zijn als kleine klonters in de bloedvaten van het netvlies, kunnen ze een infarct voorspellen en dus ook voorkomen. Multiple sclerose kan dan weer vastgesteld worden aan de hand van de ontsteking van de optische zenuw in 2 Belgisch Centrum voor Geleidehonden Kenners aan het woord (vervolg) combinatie met een afnemend zicht. Neemt het zicht symmetrisch af, dan valt het aan te raden zich te laten onderzoeken op de aanwezigheid van een hersentumor. Intussen staat het onderzoek niet stil. Wetenschappers speuren naar het mogelijke verband tussen de aanwezigheid van zwarte plekken aan de achterkant van het oog en bepaalde vormen van darmkanker. Dementie zou zich in een vroeg stadium laten vaststellen doordat de ogen anders reageren op licht. Om een oogonderzoek zo efficiënt mogelijk te doen verlopen werken bedrijven wereldwijd aan verbeterde technologieën. Het Schotse bedrijf Optos creëerde bijvoorbeeld een machine die een betere screening van het netvlies mogelijk maakt. Dankzij die machine kan de arts een screening van 200 in plaats van 30 graden van het oog voeren. Het toestel staat nu al te blinken in tal van dokterspraktijken en in gespecialiseerde ziekenhuizen. JK - 17 augustus 2012 - Bron: De Morgen Getuigenissen geleidehondgebruikers Het buikgevoel van Kim is nu goed Als erkende gehandicapte heb je in Vlaanderen recht op gratis openbaar vervoer met De Lijn. Zo reis ik op zondag 5 mei met mijn speciale pas per bus van Antwerpen naar Turnhout en van Turnhout naar Beerse voor mijn interview met Kim Bols. Al met al een reis van anderhalf uur. Kim ontvangt mij hartelijk met koffiekoeken. Terwijl we daarvan smullen, leer ik de vrouw achter de site kimbols.be beter kennen. Op haar site die al meer dan tien jaar online is en nog steeds wordt uitgebreid, vertelt Kim uitvoerig over haar visuele handicap. Omdat het mij vooraf niet zinvol leek standaardvragen te stellen waarvan de antwoorden op haar site te vinden zijn, val ik gelijk met mijn eerste persoonlijk gerichte vraag in huis: vond je het niet frustrerend dat je na blind te zijn geboren toch een periode hebt kunnen zien om daarna weer zo goed als blind te raken? ‘Ik heb tot mijn twaalfde inderdaad iets kunnen zien. Toch heb ik die periode niet heel intens beleefd. Tijdens mijn puberteit ging mijn zicht weer achteruit. Ik kropte mijn emoties daarover op. Ik wilde mijn ouders er niet mee lastig vallen. Ik was verlegen en had weinig goede vrienden met wie ik erover kon praten. Op de leeftijd van 18/19 jaar werd ik plotseling heel ziek. Alle emoties kwamen daarmee tegelijkertijd los. Daarna ben ik wel begonnen over mijn gevoelens te praten. Met een psycholoog, medewerkers van het revalidatiecentrum, mijn ouders. Uiteindelijk moest ik mijn handicap toch zelf een plek geven. Leren accepteren.’ Acceptatie niet eenvoudig Dat accepteren ging niet van een leien dakje. Lange tijd weigerde Kim in te zien dat ze vanwege haar visuele handicap hulpmiddelen moest gebruiken. Bijvoorbeeld de witte stok. ‘Tegenover de witte stok heb ik jarenlang haat gevoeld. Ik wilde hem per se niet gebruiken. Daardoor kwam ik ook niet veel meer buiten, want mijn mobiliteit was door die weigering beperkt. Ik snapte niet hoe al het verkeer werkte en wilde het ook niet snappen. Ik kon mijn handicap alleen maar zwart-wit bekijken. Ik wilde niet weten van oplossingen om de moeilijkheden te lijf te gaan. ‘Een oogarts in het revalidatiecentrum stelde mij op een gegeven moment toch voor een blindengeleidehond te nemen. Ook dat weigerde ik eerst. Later diende ik dan alsnog een aanvraag daarvoor in. Het duurde nog vijf jaar voordat Olly bij mij in huis kwam. Ondertussen ging ik dan eindelijk de blindenstok gebruiken en ook die heb ik nu nog steeds nodig. Niet als Xpencer voor mij aan het werk is. Wel als de hond los loopt of als ik met de gepensioneerde Olly op stap ben. Ik nam de beslissing om een hond te nemen, omdat ik ondanks mijn beperking zoveel mogelijk zelfstandig wilde leven en socialer wilde zijn. Ik durfde haast niet alleen naar buiten. Met de hulp van een hond moest dat wel. Belgisch Centrum voor Geleidehonden 3 Getuigenissen geleidehondgebruikers (vervolg) ‘Het klinkt raar, maar ik ben nu blij dat ik dit diepe dal heb doorgemaakt. Ik weet daardoor wat het is om in een moeilijke situatie te verkeren. Met die kennis wil ik anderen helpen. Dat is een positief gevolg. Ik had het niet alleen emotioneel moeilijk. Ook fysiek sloeg het door. Ik was heel mager, sliep slecht en had hartkloppingen.’ Hoe gingen je ouders en je zus om met je handicap en de moeilijkheden daaromtrent? ‘Mijn ouders hadden het er allebei moeilijk mee, maar ze gingen er anders mee om. Mijn moeder toonde het niet en liet mij altijd de vrije hand. Mijn vader daarentegen liet zijn gevoelens wel de vrije loop. Hij huilde tranen, had last van stress en was zeer bezorgd als ik alleen naar buiten ging. Hij “achtervolgde” me zelfs om er zeker van te zijn dat mij niets overkwam. Mijn zus helpt me waar mogelijk. Ook nu nog. We hebben altijd een goede band gehad met elkaar en wonen tegenwoordig vlak bij elkaar.’ De ene hond is de andere niet Bij binnenkomst werd ik ook direct met veel enthousiasme begroet door Xpencer, nog niet zolang de nieuwe blindengeleidehond (zwarte labrador retriever) van Kim. Ook tijdens het gesprek bleef Xpencer geregeld om aandacht van mij vragen. Olly daarentegen lag rustig in haar mand te slapen. Natuurlijk is er het leeftijdsverschil, Xpencer is 2,5 en Olly 9,5, maar dat is niet de enige verklaring. ‘Xpencer is vanuit zichzelf een krachtige, energieke hond. Hij komt uit een Engelse werklijn en wil daardoor altijd graag aan het werk. Hij is een pittige hond, maar zacht en gevoelig. Olly is altijd al rustiger geweest. Zij is met mij meegegroeid. Het duurde bijvoorbeeld een half jaar voordat ik met haar weg durfde met de trein en bus. Zij heeft mijn wereld geopend.’ Ik weet dat je blindengeleidehonden niet mag aaien. Zijn er nog meer zaken waar je als niet-blinde op moet letten? ‘Je mag ze niet aaien als ze een tuig aanhebben, want dan zijn ze aan het werk.Voor de rest mag het wel, als zowel de hond als de persoon die wil aaien daarvoor toestemming hebben gekregen. Je moet ook niet tegen een hond praten als die aan het werk is, of hem proberen uit te testen. Verder is het onnodig om een blinde met hond proberen te helpen met de beugel of de leiband vast te nemen. Er komen steeds meer blinden en slechtziende personen met een geleidehond in het straatbeeld. Daardoor komt er gelukkig ook steeds meer sensibilisering over deze honden op gang.’ Fascinatie voor het medische Tijdens haar secundair was Kim goed in talen, vooral in het Frans. Na school ging ze daarom thuis werken als vertaalster. Eerst bijna vijf jaar lang voor een softwarebedrijf, dat na die periode failliet ging. Vervolgens werkte ze opnieuw als vertaalster voor een hulpmiddelenleverancier. Sinds 2010 zit Kim zonder werk. Ze volgt ondertussen wel deeltijds de studie ‘Medical Management Assistent’. Ik vraag haar wat ze met die studie hoopt te bereiken. ‘Ik wilde heel graag deze studie doen. Er wordt aan je IQ en EQ gewerkt. Mijn interesse heeft ook altijd in de medische sector gelegen. Het vertalen heeft me nooit volledige voldoening gegeven. Mijn huidige studie is niet altijd even makkelijk vanwege mijn handicap. Sommige vakken of opdrachten zijn te visueel gericht. Ik krijg dan vervangopdrachten die zeker niet minderwaardig zijn. Ik steek veel energie in mijn studie. Momenteel ben ik vooral druk bezig met het zoeken naar een stageplaats vanaf september. Dat is niet eenvoudig. De medische softwarepakketten zijn veelal niet toegankelijk met schermuitleesprogramma’s. Ik zoek dus iets administratiefs. Daar heb ik zeker de vaardigheden voor. Het hoeft niet per se in een ziekenhuis of bij een huisarts te zijn. Een job in de algemene medische sector kan eveneens mogelijkheden bieden.’ De computer, en dan vooral internet, speelt een belangrijke rol in het leven van Kim. Ze heeft haar vriendenkring er enorm mee weten uit te breiden. Daarnaast gebruikt ze internet om voorlichting te geven aan anderen over hoe het is om blind te zijn. ‘Dankzij internet heb ik nu een goede sociale kring opgebouwd. Mensen met wie ik ook privé afspreek. Dat zijn anderen met een visuele handicap, maar net zo goed mensen zonder. Die contacten met de ‘gewone’ maatschappij heb ik nodig. Met mijn eigen website hoop ik in de toekomst nog veel meer info te kunnen verzamelen en door te geven aan blinden en slechtzienden. Er gaat veel tijd in die site zitten, want hij is nooit af.’ ‘Ik ben gelukkig’ Kim is bijna 35 en voelt zich momenteel heel gelukkig in haar eigen woonst in Beerse. ‘Ik ben in Beerse opgegroeid en ken hier de weg, net als mensen mij kennen. Als ik naar de supermarkt ga, word ik altijd geholpen. Dat lijkt me lastiger in een vreemde stad. Hoe zou je daar je boodschappen doen? ‘Ik heb sinds kort een poetshulp en moest daarvoor spullen aanschaffen in Turnhout. Xpencer leidt mij in dat geval naar de kassa via het commando ‘find the 4 Belgisch Centrum voor Geleidehonden Getuigenissen geleidehondgebruikers (vervolg) counter’ en daar leg ik dan uit dat ik blind ben en hulp nodig heb. Iedereen is altijd bereid mij te helpen. Ik zou inderdaad niet snel boodschappen doen in een vreemde supermarkt. Dat is niet nodig, want hier in Beerse zijn al twee supermarkten. Word ik alsnog naar een vreemde winkel gestuurd, dan ga ik er wel heen en vraag dan om hulp/ begeleiding. Ik ga dan ook altijd mee de winkel in, zodat ik weet hoe het zit met de bewaartijd van producten. ‘Ik ben blij met mijn huidige vrijheid. Aan een relatie denk ik totaal niet. Ik heb niet het gevoel dat ik iets mis. Ik voel me gelukkig zo. Natuurlijk zijn er ook nu wel momenten dat ik het moeilijk heb. Ik ben blij dat ik mijn gevoelens dan niet meer uitschakel.’ Ik merk aan de manier waarop ik meer dan een uur met Kim zit te praten dat ze het meent. Dankzij haar honden en hulpmiddelen voor de computer (brailleleesregel en spraakherkenning) kan Kim geheel zelfstandig functioneren. Ze heeft zelfs een horloge in braille voor de tijd en kookt haar eigen potje. ‘Ik kook graag. Typische gerechten uit de Kempen. Mijn vader heeft me geleerd waar ik op moet letten.’ Wanneer ik haar tot slot vraag welke song ik voor haar mag noteren, vervalt ze even in twijfel. ‘Ik twijfelde sterk tussen een classic die altijd goed blijft en een meer recent nummer. Ik heb dan voor een meer modern nummer gekozen: “Set fire to the rain” van Adele. Het “buikgevoel” dat eruit klinkt, spreekt mij zeer aan.’ ‘Buikgevoel’ is een woord dat Kim vaker gebruikte tijdens ons gesprek. Het leven moet goed voelen. Dat is zeker het geval bij Kim op dit moment. Copyright tekst en foto: Johan Peters, 8 mei 2013 - ... http://www.youtube.com/watch?v=Ri7-vnrJD3k&feature=player_embedded Oproep dopjes Zoals jullie weten, loopt de dopjesactie ten voordele van het BCG nu reeds negen jaar. De actie blijft een enorm succes en ook nu komen er nog steeds nieuwe spaarders bij. We zijn daarom op zoek naar gemotiveerde vrijwilligers om de dopjes te sorteren en/of om de dopjes op te halen bij onze inzamelpunten in België. Voor beide taken is het belangrijk dat u in de mogelijkheid bent om zich te verplaatsen naar Tongeren (plaats van sorteerhal en standplaats van onze dopjesbus). Bij interesse kan u contact opnemen met het BCG via [email protected] of 012/23 43 19. Voor meer algemene info over de dopjesactie kan u terecht op www.dopjesactie.be Belgisch Centrum voor Geleidehonden 5 Was u er ook bij? Eetfestijn ten voordele van het BCG Eind augustus werd ons Eetfestijn georganiseerd in zaal Panishof in Borgloon. Het BCG kon weer rekenen op heel wat vrijwilligers om dit groot eetfestijn te laten lukken. Ongeveer 260 mensen schreven zich in en genoten van het lekkere eten dat verzorgd werd door traiteur Prikken van Opglabbeek. Wij willen iedereen bedanken die is komen eten van al deze lekkere gerechten alsook alle vrijwilligers die zich belangeloos inzetten. BCG Fietstocht naar Compostella Hieronder kunt u een verslag lezen over mijn sponsorrit naar Santiago de Compostella, een pelgrimstocht naar het graf van de apostel Jacobus. Louis Schoefs van Tongeren heeft samen met mij een groot deel van de fietstocht ondernomen. De eerste 2 dagen fietsten ook mijn zoon en broer met ons mee. Samenkomst op 1 mei 2013 om 8u30 in Rutten, daarna was er een ontbijt voorzien en om 10u00 begon de echte tocht. Na 2 dagen langs de Maas te hebben gefietst, bereikten we Frankrijk, het waren de 2 vlakste ritten van het ganse traject. Verder reden we door de heuvelachtige Champagnestreek, we hadden helaas geen tijd om overal te proeven. Daarna begon het zware klimwerk; het weer zat niet echt mee, veel regen en koude temperaturen. We reden verder langs Reims, Vertus, St.Fargeau en bereikten zo Nevers, waar het lichaam van Bernadette ligt opgebaard. Vervolgens reden we langs Rocamadour, met de prachtige kapel en kerk gebouwd in en tegen de rotsen en daarna richting Lourdes, het bekendste bedevaartsoord. Hier nam ik afscheid van mijn reisgenoot Louis. Ik koos verder voor 6 Belgisch Centrum voor Geleidehonden Was u er ook bij? (vervolg) een nogal zware richting: de Pyreneeën, over de Col du Somport, dit is een col op de Spaans-Franse grens op 1632 meter hoogte. Eindelijk Spanje bereikt, maar zonder zonneschijn en warme temperaturen. Hier begon de meest gekende Camino Francés, de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella, langs Jaca, Logrono en Belorado tot Burgos met de prachtige kathedraal.Verder langs de Camino naar de Irago-pas, de hoogste top op de route met het kruis waar de pelgrims symbolisch hun last of wens neerleggen in de vorm van stenen. En nu richting Santiago. Na 23 dagen kom ik eindelijk aan op het plein waar de kathedraal staat. Ik ga nu naar het graf van de apostel Jacobus voor de omhelzing van het beeld. Na vele jaren is mijn droom eindelijk waarheid geworden. Ik bleef even ter plaatse voor een bezoek aan de stad en enkele musea en het afhalen van het ‘compostelaat’. Elke pelgrim heeft een pelgrimspas. De stempels in het paspoort zijn het bewijs dat je de trektocht daadwerkelijk hebt gemaakt en waarna je bij aankomst op de plaats van bestemming een speciale oorkonde, een ‘compostelaat’, kan ophalen. Gedurende de tocht worden stempels verstrekt bij refugio’s, waar je onderweg overnacht, maar ook eventueel bij een VVV. Door het tonen van de pelgrimspas kan de bedevaartganger goedkoop terecht voor een hapje eten en een overnachting in de refugio’s. Na 2 dagen is het tijd om aan de terugtocht te beginnen. Ik rijd nu langs de Noordelijke route, langs de ruwe kust van Bilbao in Spaans Baskenland, San Sebastian en zo tot in Biarritz in Frankrijk.Vanaf hier loopt een 300 km lang vlak fietspad, dan door de bossen tot Verdon, dan de veerboot tot over de Gironde. Van daaruit richting de Loire, maar onderweg had ik grote pech, 3 spaken gebroken die gelukkig snel konden hersteld worden. De tocht loopt verder langs Orleans, hier de Loire verlaten richting Reims. Ik rijd tot op de plaats waar ik gestart ben. Na 4695 km een blij weerzien van mijn vrouw, kinderen en kleinkind en mijn trouwe hond. Ik werd thuis verwelkomd door enkele vrienden, het was een mooie ontvangst. Ik wil iedereen bedanken die het mogelijk maakte om deze tocht te doen. Ondanks de slechte weersomstandigheden was het een mooie ervaring en steun voor het BCG. Jef Colson Jef heeft via deze weg heel wat sponsors kunnen overtuigen om het BCG te steunen. Samen kwam dit neer op het mooie bedrag van € 1960,50. Bedankt aan iedereen die Jef en zo ook het BCG heeft gesponsord. Jef, wat ons betreft, van harte proficiat, dit was een prachtige prestatie. Het BCG Belgisch Centrum voor Geleidehonden 7 Was u er ook bij? (vervolg) De tuinbouwschool van Sint-Truiden spaart mee Vrijdag 24 mei werd de eerste lading dopjes, onder grote interesse van de pers, officieel overhandigd aan Eddy Paris, pleeggezin voor geleidehonden in Tongeren. Op 6 maanden tijd hebben de leerlingen van campus Tuinbouw 400 000 dopjes ingezameld. Bij de overhandiging was er massaal interesse voor de problematiek en jullie mooie initiatief. Eddy bracht zijn blinde vriend Geert mee en een hond in opleiding. De allerjongste hond in opleiding, een pub van 7 weken, Hayko genaamd, was erbij. Hij was natuurlijk de held van de dag in zijn blauw jasje. Geert heeft uitleg gegeven over zijn visuele handicap, de manier van werken met zijn geleidehond en de werking van het centrum. 250 leerlingen en leraars waren muisstil tijdens de uiteenzetting. Ook werd een zeer duidelijke film van de werking getoond die heel wat aspecten heeft verduidelijkt. Nadien werd er een moment ingelast om vragen te beantwoorden. Heel dit gebeuren heeft niemand onberoerd gelaten. Leerlingen zijn gemotiveerd om verder te doen en dit initiatief nog meer kracht bij te zetten. Campus Tuinbouw heeft Sint-Truiden en omstreken laten zien dat de leerlingen een groot hart hebben voor het goede doel. Stefan Beukelaers Tuinbouwschool Sint-Truiden 8 Belgisch Centrum voor Geleidehonden Kort ... kort Leerlingen van het Atheneum in Boom hebben vorig schooljaar plastieken dopjes ingezameld t.v.v. het BCG. Zij vulden een vijftigtal grote zakken ( ongeveer 12 kg per zak ) met deze plastieken flesdopjes. Voorts verkochten ze met succes ijsjes, wafels en chips. Dit leverde 300 euro op. De leerlingenraad van het Atheneum Boom droeg ook zijn steentje bij en schonk 150 euro. Zij schonken dus 450 euro aan deze organisatie. En ook dit schooljaar gaan zij verder met de inzameling. Er werd door één van onze geleidehondgebruikers een lezing gegeven in de school en het BCG kreeg een mooie gift, waarvoor onze oprechte dank. Onze oprechte dank aan OOCL Benelux NV in Antwerpen voor de schenking die wij mochten ontvangen. De Limburgse Darts Liga schonk de opbrengst van haar dartstornooi aan het BCG, waarvoor onze dank. Bedankt aan de KCST Technicum in St.Truiden die een sponsortocht organiseerde en de opbrengst aan onze vereniging heeft geschonken. Bedankt aan de Sympathisantenkring ‘De Dageraad’ voor de gift die het BCG kreeg als opbrengst van hun dopjesinzamelactie. Ook bedankt aan VIIO Handel & Zorg/ Tongeren voor hun gift die we kregen na een lezing gegeven door één van onze geleidehondgebruikers. Onze oprechte dank aan J.Van de Kerkhove voor de schenking die wij ontvingen. Lions St.Truiden ‘Sarchinium’ overhandigde opnieuw een cheque aan onze vereniging. Onze oprechte dank voor deze steun. Wij ontvingen een storting van Makelaarskantoor Stroobants. Bedankt voor deze gift. Hilde Van der Aa organiseerde begin juni een kaas- en wijnavond t.v.v. het BCG. Hilde organiseerde deze avond als dank voor haar geleidehond Mattice. Bedankt Hilde voor de gift die wij hierdoor hebben ontvangen. Op 9 juni was Jef Colson terug van zijn lange fietstocht naar Santiago de Compostella. U leest meer over zijn fietstocht elders in deze Flash. Eén van onze trainers volgde een workshop van Peter Beekman over “Gedragstherapie volgens de Blackboxmethode”. Eigenlijk is de Black Box Methode niet een methode op zich, maar het is een visie waarin er een overzicht gemaakt wordt van alle bestaande methodes. Het uitgangspunt blijft echter dat we zo hondvriendelijk mogelijk proberen de hond op te voeden en te begeleiden. We kijken daarbij naar het gedrag dat de hond vertoont, we proberen te achterhalen waarom de hond dat gedrag vertoont om vervolgens een methode te kiezen die past bij dit gedrag in deze situatie. Binnen de Black Box Methode is er ruimte voor de clicker, gebruikt op alle mogelijke manieren, er is ruimte voor correctie, aangepast aan de hond en op een wijze die hij snapt. Op 17 juni startte een nieuwe ‘Class’. Kathleen Boogmans kreeg als vervanghond Bootsie, een kruising labrador en golden retriever. Wij wensen Kathleen veel geluk met haar nieuwe geleidehond. Hartelijk dank aan ’t Molentje van Lier voor de steun die wij mochten ontvangen. In augustus vond ons jaarlijks eetfestijn plaats. Bedankt aan de organisatie voor deze geslaagde eetdag. Het BCG wil Marleen Wulms van Sint-Truiden feliciteren met haar 50ste verjaardag. Zij hield eraan om haar vrienden en kennissen te vragen als geschenk voor haar verjaardag het BCG te steunen. Bedankt Marleen voor de gift die wij mochten ontvangen. Net zoals vorig jaar gaf de familie Vyncke-Lavigne een tuinfeest voor de verjaardag van hun dochters Romane en Emilie. Wij wensen hen van harte proficiat met hun verjaardag. Opnieuw mocht het BCG een schenking ontvangen waarvoor hartelijk dank. Belgisch Centrum voor Geleidehonden 9 Kort ... kort (vervolg) Op 17 juli stelde UNIZO Hasselt in samenwerking met het Belgisch Centrum voor Geleidehonden en enkele lokale handelaars de stickeractie ‘Assistentiehond Welkom’ voor. Het is de bedoeling om handelaars en consumenten meer bewust te maken van het belang van assistentiehonden en hen eraan helpen herinneren dat het wettelijk verplicht is de dieren overal toe te laten, dus ook in restaurants, voedingszaken en kledingwinkels. Assistentiehonden zijn immers van vitaal belang voor alle mensen met een beperking en verruimen hun leefwereld aanzienlijk. Als een geleidehondgebruiker met zijn hond toch ergens geweigerd wordt, kan hij de politie bellen, die vervolgens een proces verbaal komt opmaken. De Hasseltse handelaars en horeca-uitbaters die ook een ‘Assistentiehond welkom-sticker’ willen hebben, kunnen deze afhalen bij de Dienst Economie van de stad of opvragen via 011/23 93 40 of [email protected]. Het BCG was aanwezig met een info- en verkoopstand op, het motortreffen van ‘ Two Wheels for dogs’ in Deurne, een sensibiliseringsactie ‘Red de Stoep’ in Heist op den Berg, Continentaal kampioenschap schapendrijven in Antwerpen, opendeurdag Hilde Quisquater in Stekene, de ambachtenmarkt in Antwerpen, een hondenwandeling in Sint-Truiden en Hemiksem en op de Parkdag in Widooie. Tevens bedankt aan alle andere schenkers die ook een gift deden en aan de bedrijven voor hun steun. Op 29 en 30 juni hebben Dhr. en Mevr. Gevers-Thomas in Kersbeek-Miskom hun tuin opengesteld voor het publiek. Het inkomgeld werd aan het BCG geschonken waarvoor onze oprechte dank. Flashinfo BCG vzw informeert Jaarabonnement: 10,00 euro De vrijwilligers over de volgende punten: Deze uitgave bestaat ook in aangepaste leesvorm m.n. in Daisy-formaat en digitale vorm. 1. Aansprakelijkheid: BCG vzw is burgerlijk aansprakelijk voor de schade die de vrijwilliger aan derden en aan de organisatie berokkent bij het verrichten van vrijwilligerswerk, behalve in geval van bedrog, zware fout of eerder gewoonlijk dan toevallig voorkomende lichte fout van de vrijwilliger. Voor giften boven de 40,00 euro ontvangt u een fiscaal attest. Wilt u - meer informatie over BCG - vrijwilliger of pleeggezin worden - een gift overmaken - een legaat vastleggen U kan steeds terecht op volgend adres: Belgisch Centrum voor Geleidehonden vzw Maastrichtersteenweg 64 - 3700 Tongeren Tel: 012/23 43 19 - Fax: 012/39 41 24 E-mail: [email protected] Rek. Nr. 068-1055016-71 IBAN: BE49 0681 0550 1671 BIC: GKCCBEBB 10 2. Verzekering: BCG vzw heeft een verzekering afgesloten die de burgerrechtelijke aansprakelijkheid dekt van de organisatie, met uitzondering van de contractuele aansprakelijkheid. - Verzekeringsmaatschappij: AXA - Polis Extensia nr. : 720.094.812 Deze verzekering is aangepast aan de wet op de rechten van vrijwilligers en het vrijwilligerswerk. 3. Onkostenvergoedingen: BCG vzw betaalt geen onkostenvergoeding aan de vrijwilliger. Belgisch Centrum voor Geleidehonden
© Copyright 2024 ExpyDoc
