Verslag Viscom 26.03.2014 Aanwezig: Greet, Bert, Fidan, Katrien, Emine (hartelijk welkom aan dit nieuwe lid!) Alice (verslag), Els, Ingeborg, Kristof, Fatiha (brugfiguur van De Fenix) Agenda (verkorte versie): 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Multiculturalisme en betrekken van àlle ouders Multiculturalisme en straffe uitspraken Communicatie naar alle ouders: de briefjes Communicatie naar alle ouders: algemeen Communicatie van ouderraad naar alle ouders Opvang woensdagnamiddag, Stibo en studie Speelgoed op school Varia 1. Multiculturalisme en betrekken van àlle ouders Omdat we als ouderraad merken dat we niet alle ouders bereiken, willen we een extra inspanning leveren en brainstormen wat we kunnen doen om daar wél in te slagen. Daarom hebben we Fatiha uitgenodigd, brugfiguur van de Fenix. Zij hebben al een tiental jaar een ouderraad en zaten met hetzelfde probleem. Bovendien heeft zij nog niet zo lang geleden haar eindwerk gedaan over ouderparticipatie in ouderraden bij basisscholen. Daaruit bleek dat er wél interesse is bij de meeste ouders om te participeren aan de ouderraden. De grootste struikelblokken echter, om deel te nemen aan de ouderraad zijn: - - Het vergader-uur: ’s avonds vergaderen is voor veel mensen een probleem De taal: voor veel allochtonen is dit een drempel. Niet iedereen spreekt voldoende Nederlands. En ook al spreekt en begrijpt men Nederlands, de taal die in vergaderingen gebruikt wordt, is niet altijd zo gemakkelijk te volgen De vergadercultuur Alice geeft les in het Tweedekansonderwijs, over cultuur en culturele verschillen. In haar klas zit een mix van alle soorten mensen: jong, oud, verschillende nationaliteiten en verschillende culturele achtergronden. Ze heeft met haar klas de oefening gemaakt en daar kwamen dezelfde bevindingen naar boven. Men raadde ook aan om dingen te doén en om vooral via de kinderen contact te leggen. Hoe is De Fenix tot een oplossing gekomen: - De ouderraad light. De ochtend na elke vergadering van de ouderraad, komt de voorzitter nog eens samen met de mensen die overdag kunnen en overlopen ze de verschillende puntjes. Daar komen heel boeiende reacties op, vaak andere ideeën dan ’s avonds. 1 - Deze ouderraad light staat open voor iedereen, maar vaak is het wel dezelfde vaste kliek die komt (een mix van allochtoon en autochtoon). Fatima heeft deze mensen bereikt via mail, maar vooral via persoonlijk aanspreken. Ze flyert ook regelmatig: briefjes persoonlijk uitdelen en mensen op die manier face to face aanspreken. - Verder is er ook een mamagroep en papagroep. De papagroep is niet zo’n succes. De moedergroep wel, zij komt een keer per maand samen, op een woensdag, om samen activiteiten te doen. Dat kan gaan om koken, maar ook om een spreker uitnodigen (over opvoeding, maar ook over sport, over psychologie, …). Ze doen soms ook een uitstap, bv. naar het Gravensteen of een boottocht, … De thema’s worden door de moeders zelf aangebracht. Hoe kunnen we hiermee aan de slag in onze school? - - - Een ouderraad light op een woensdagochtend na een ouderraad (veel werkende ouders werken 4/5e en zijn woensdag vrij). Niet tegelijk met het koffiemoment want dat is een gezellige, informele babbel. Eventueel om 9u30 starten? Sowieso nog eens mensen persoonlijk aanspreken. Emine kaart aan dat veel mensen de ouderraad niet kennen (ondanks al onze pogingen: verschillende briefjes, koffiemoment om te werven, affiche aan de schoolpoort, facebook, …). Flyers en persoonlijk aanspreken zal dé manier moeten zijn. Er is discussie rond het vertalen van de briefjes. Er zijn 32 nationaliteiten in de school, voor wie vertalen we en voor wie niet? o Dit levert een discussie op over taal in het algemeen. Mag er bv. Turks gesproken worden op school, is daar een beleid rond? Moet dit net toegelaten worden om kinderen op hun gemak te stellen en hen af en toe te laten ontspannen? Of moet er net heel strikt gereageerd worden omdat Nederlands leren zo belangrijk is om later alle kansen te krijgen? o We merken op dat we bij deze discussie het onderscheid moeten maken tussen kinderen en ouders. We willen de ouders betrekken omwille van de kinderen, wij moeten hen niet opvoeden! o Verder komen er knelpunten aan bod over de tolken. Er worden tolken aangevraagd voor bv. oudercontacten maar dan blijken er plots geen te zijn. Dat komt doordat stad Gent maar een beperkt aantal tolken heeft en dat de vraag heel groot is, ook andere scholen doen vaak in dezelfde periode oudercontacten. Dit kan opgelost worden door zeker tijdig de mensen te verwittigen wanneer er door omstandigheden geen tolk kan zijn. Dan kunnen de mensen mogelijks zelf nog iemand voorzien. Misschien kan ook contact opgenomen worden met de Hogeschool waar vertaler-tolk studenten mogelijks interesse hebben? Ingeborg bekijkt dit verder. Concreet: - Woe 2 april eerste ouderraad light. Alice wil er als voorzitter zeker graag bij zijn, maar dit zal slechts eenmalig kunnen aangezien zij werkt. Een half uur later beginnen werken, is geen probleem, maar pas om 10u arriveren op haar werk is geen optie. 2 - Eerste bijeenkomst vooral als introductie: wie zijn we, welke werkgroepjes zijn er, … Ingeborg neemt initiatief om de mensen te bereiken voor deze eerste keer? Nadien zoeken we mensen per werkgroepje die dat zien zitten. Misschien een beurtrol? Want mogelijks wordt het veel: én de algemene vergadering, én de werkgroepen, én de light- versie, én helpen bij activiteiten, … 2. Multiculturalisme en straffe uitspraken Verschillende ouders hebben van hun kinderen uitspraken gehoord waarbij zij zich vragen stellen. Enkele voorbeelden: ‘je mag niet fluiten, want dan komt Sheitan naast je zitten’, ‘eikes, varkensvlees, bah!’, ‘je mag niet met mijn stiften kleuren want je bent geen moslim’, ‘als je zegt dat Allah niet bestaat, dan ga je branden in het vuur’, … Maar ook: ‘ga terug naar uw land’, ‘je mag niet meespelen want je bent moslim’, … Elk van deze uitspraken vraagt om aandacht. Het kan een boeiende manier zijn om de diversiteit ter sprake te brengen: sommige kindjes geloven in God of Allah, sommige niet, sommigen eten daarom geen varkensvlees, anderen mogen dat wel, enzovoort. Er wordt door enkele ouders wel benadrukt dat zulke uitspraken vaak eerder gaan om bijgeloof en niets met de Islam te maken hebben. De moslim-mama’s aan de tafel wijzen er op dat zij die uitspraken nog niet gehoord hebben en dat zij die zeker niet verkondigen aan hun kinderen! Verder wordt benadrukt dat uitspraken van kinderen komen en kinderen blijven kinderen. Anderzijds merken we toch op dat er ook door volwassenen soms bizarre denkpistes worden geuit. Kindjes die niet bij elkaar mogen gaan spelen, kinderen die niet worden uitgenodigd voor verjaardagsfeestjes, … Heel deze materie ligt gevoelig, maar we willen als ouders toch onze bezorgdheid uiten over zulke uitspraken. Als dit niet opgevolgd wordt en constructief mee omgegaan wordt, kan dit leiden tot een erg wij /zij-gevoel en zelfs tot racisme. Daarom: hoe gaat de school daar mee om? Wat is mogelijk? Concreet: - - Kristof zal dit bespreken met de verschillende leerkrachten levensbeschouwing (Katholieke godsdienst, Orthodoxe godsdienst, Islam, NC zedenleer). Misschien kan er een gezamenlijk project gedaan worden rond respect, verdraagzaamheid, anders-zijn en hetzelfde zijn, … De ouderraad roept op om dat dan ook effectief sàmen te doen, en niet elk in zijn eigen klas. Daarmee breng je respect en diversiteit ineens in de praktijk! Het thema respect kan ook door de klasleerkrachten aandacht krijgen. Kristof kaart dit aan bij de leerkrachten. 3 - Ook het positieve verhaal moet aandacht krijgen. Dit kan via het feest rond 50 jaar migratie, dan komen de persoonlijke verhalen aan bod en worden de dingen ook op een positieve manier in de kijker gebracht. Verder wordt er wel opgemerkt dat we nu heel veel aandacht aan het besteden zijn aan het betrekken van àlle ouders, maar dat we een belangrijke groep vergeten: ‘kansarme, autochtone ouders’, die evengoed om hun kinderen bezorgd zijn maar die om allerlei redenen niet bereikt worden. Misschien volgende keer bekijken? 3. Communicatie naar alle ouders: de briefjes Er komen opnieuw / nog steeds klachten over de briefjes in de boekentas. Sommigen krijgen ze laattijdig (tot de dag voor de deadline van iets), sommigen gewoon te laat (na de activiteit), sommigen krijgen vier briefjes, anderen geen, … Dit is al lang een probleem en lijkt niet gemakkelijk op te lossen. Het kan aan de leerkracht liggen, die in al zijn activiteiten de briefjes vergeet of er pas laat aan denkt. Maar het kan ook aan de kinderen of de ouders liggen (als je de lessenaars en de boekentassen checkt, vind je regelmatig opgevouwen en verfrommelde briefjes…). Hoe dit oplossen? Communicatie is een en/en-verhaal. - - Via telraam: alle ouders per mail contacteren. Dit kan per klas, en is zeer handig, maar vraagt nog even werk om alle adressen in te geven en te linken aan de kinderen. Probleem: niet iedereen heeft internet! Een pc centraal zetten op school om de website te bekijken, om mails te checken, om foto’s van de klasactiviteiten te kunnen zien, … Wie volgt dit op? Infobord verplaatsen? Ingeborg volgt dit op. Een nieuw infobord maken van kurk? Els bekijkt dit. Het krijtbord gebruiken, dat valt op. Geplastificeerde affiche hangen aan de poort, dat valt op. Facebook-berichten afprinten. Ingeborg? Nog?? 4. Communicatie naar de ouders: algemeen Er zijn wat moeilijkheden bij sommige leerlingen, bij sommige leerkrachten. Sommige ouders hebben het gevoel dat ze niet gehoord worden en dat ze geen uitleg krijgen. Hoe dit oplossen? - Als ouder mag je altijd naar de leerkracht zelf stappen, daarvoor dienen de 10 minuten ’s morgens net. Je kan dan altijd een afspraak maken voor een langer gesprek. 4 - - - - Als er nieuwe leerkrachten zijn, moet dit gecommuniceerd worden naar ouders! Stagiaires stellen zich soms voor via een briefje, nieuwe leerkrachten kunnen dat in de toekomst misschien ook doen? Als dingen moeilijk gaan, moet nagedacht worden hoe dat gecommuniceerd kan worden. Er gebeurt veel achter de schermen, maar dat is niet altijd zichtbaar. Communicatie is de boodschap, ook om moeilijke thema’s. Niets zeggen, wekt argwaan op. Anderzijds moeten ook ouders vertrekken van het idee dat er inderdaad veel gebeurt, ook al zie of hoor je niet alles. Respect naar de leerkracht is een basishouding! En met die houding kan je dan naar de leerkracht, de brugfiguur, de zorgcoördinator of de directeur stappen. De ouderraad kan probleempunten aankaarten en verzamelen, maar niet over individuele leerlingen. Conclusie: opnieuw de basisgedachte: communicatie en respect leiden tot begrip!! 5. Communicatie van ouderraad naar alle ouders (toegevoegd door verslaggever na een korte babbel op de trap met Kristof, en na mailverkeer n.a.v. de verkeerstoestand, volgende keer zeker nog op te volgen, bedoeling: onze communicatie naar alle ouders verzorgen en verbeteren) - - Kristof vraagt de webbeheerder om een luikje ouderraad toe te voegen aan de website van de school. Bedoeling is om alle verslagen van de werkgroepen en de algemene vergadering daar op te zetten. In zijn geheel of in een korte versie, beide kunnen. Door Bert of Kristof? Als er een verslag toegevoegd wordt op de site, moet dit gecommuniceerd worden: via FB, maar ook via een afprint van het FB-bericht, bv. op het krijtbord? Door Bert en Ingeborg? Als er een vergadering aankomt, kunnen de agendapunten misschien best ook gecommuncieerd worden, zodat ouders kunnen reageren? Door Bert en Ingeborg? Iedereen aan iedereen goeie morgen zeggen maakt ook een verschil uit! Niet altijd evident in de ochtend-rush en de ochtend-roes, maar we moeten er op letten dat we geen apart kliekje worden! Alice en Kristof gaan (eventueel samen met Ingeborg) tweewekelijks samen zitten om de puntjes die opvolging vragen te overlopen, zodat we tussen de vergaderingen door in actie blijven! 6. Opvang woensdagnamiddag, stibo en studie Er komen wat klachten van ouders over het vele en luide tv-gekijk in de opvang. Hoe dit oplossen? - Kristof bekijkt dit met de verantwoordelijke van de Stibo en met juf Carine Kristof is volop bezig met te kijken wat mogelijk is van buitenschoolse opvang voor de kinderen. Sportactiviteiten, kunstonderwijs, muziek, techniek, knutselen, … 5 7. Speelgoed op school Er is verwarring rond wat kan: veel kindjes brengen (duur!) speelgoed mee naar school. Mag dit, kan dit? Sommige ouders willen dat helemaal niet, speelgoed kan kapot gaan, verloren gaan, niet iedereen krijgt zo’n duur speelgoed en voelt zich mogelijks buitengesloten, … Het is niet helemaal duidelijk wat het beleid is. De leerlingenraad heeft gevraagd voor een ruildag op woensdag, maar nu brengen kinderen ook speelgoed mee op woensdag. Dat terwijl er op een vrijdag speelgoeddag zou zijn om te spelen in de klas, … Hoe dit op te lossen? - Duidelijke communicatie: het beleid hierrond in een nieuwsbrief zetten, door Kristof 8. Varia - - - Childfocus: dit was een succes; niet de massale opkomst van de ouders, maar wel ouders die meegaven dit initiatief te appreciëren en met de vraag het zeker in de toekomst te herhalen. Ouders van kleuters en kleinere kinderen hebben er bijvoorbeeld momenteel nog niet veel aan, maar willen in de toekomst zeker uitleg krijgen. Parlefoon: in de plannen van de nieuwbouw is voorzien om met een parlefoon te werken. Facturen van de Stibo kloppen vaak niet. Er is heel gedoe rond, dat staat ook in de laatste Nieuwsbrief (die nog niet iedereen heeft ontvangen…). De facturen kloppen inderdaad niet altijd, stad Gent heeft nu ook aanmaningsbrieven verstuurd voor rekeningen van de afgelopen jaren en ook die kloppen niet steeds. Boodschap is? Alles zelf controleren en bijhouden!! Niet behandeld maar verzet naar volgende keer: o Mixed world o Evaluatie oudercontacten door de leerkrachten o Band met leekrachten versterken 6
© Copyright 2024 ExpyDoc
