Venlo Magazine_mei_14.indd - s

ACTUEEL
“Gláucio moet blijven!”
Door Robert Bouten
kinderen tot nu toe mochten blijven. Gláucio hoort hier
Dit verhaal gaat over een jongen van 12 jaar. Een jongen die in Nederland geboren
en getogen is. Een jongen die excellent voetbal speelt bij SV Blerick. Een jongen
die een uitstekende Cito score behaalde in groep 8 van de Gemmaschool in Venlo.
Een jongen die Angolese ouders heeft die 14 jaar geleden naar Nederland kwamen.
Een jongen die elke dag bang moet zijn dat hij uitgezet wordt naar een land dat
hij alleen maar kent van internet, tv en de schoolatlas. Een jongen die volgens de
Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND) niet in aanmerking komt voor het kinderpardon omdat zijn vader militair actief was in Angola. Een jongen die volhoudt en
veel steun krijgt, maar ook elke dag op de paar vierkante meter die hij voor zichzelf
heeft in het Asielzoekerscentrum in ’t Ven dikke tranen huilt van verdriet. Dit is het
verhaal van Gláucio Ventura Tiago en zijn familie.
vreemd genoeg niet bij. Waarom niet? Hij voldoet toch
aan alle regels die gesteld zijn? Juist hij, een jongen die
geen enkele band heeft met het land van zijn ouders
moet van de IND vertrekken. En zijn ouders en zus, die
inmiddels 17 jaar is, moeten mee. En als ik dan ook
nog de uitspraken van VVD staatssecretaris Teeven
hoor die niet van plan is de regeling van het kinderpardon te verruimen en het Venlose gemeentebestuur niet
van plan is Teeven op andere gedachten te brengen
begrijp ik er helemaal niks meer van.
Documenten
Ik besluit de ouders van Gláucio te benaderen met
de vraag om een gesprek. Via de directeur van de
Gemmaschool volgt de uitnodiging. Luciano en Filomena Ventura Tiago zitten in het kantoor van directeur
Jan Hovens. Ook aanwezig is Susan Passon, één van
de twee groepsleerkrachten van Gláucio. Directeur
Kinderpardon
een humaner asielbeleid nodig was om schrijnende
Jan maakt me duidelijk dat we straks ook naar groep 8
Het verhaal houdt me al enige weken bezig. Sinds ik
situaties in de toekomst te voorkomen. Kinderen die
gaan waar we Gláucio en zijn klasgenoten zullen ont-
een reportage zag op Omroep Venlo over de petitie
voor hun achttiende verjaardag vijf jaar onafgebroken
moeten. Maar eerst dus het gesprek met de ouders.
‘Gláucio moet blijven’ , laat het verhaal me niet meer
in Nederland hebben gewoond en een verblijfsvergun-
Als ik vraag naar de reden waarom Gláucio niet in aan-
los. Kan het echt zo zijn dat een jongen die hier 12 jaar
ning hebben aangevraagd, komen in aanmerking voor
merking komt voor het kinderpardon zodat de gehele
geleden geboren is zoveel jaren later zomaar ons land
deze regeling. Zij konden daar tot 1 mei vorig jaar een
familie in Nederland kan blijven neemt vader Luciano
uitgezet kan worden? Kan dit echt? Er bestaat toch
beroep op doen. Uitstekend geregeld denk je dan.
het woord. Hij spreekt rechtstreeks vanuit zijn hart. Hij
zoiets als een kinderpardon? Vorig jaar nog ingesteld
Niets is minder waar nu blijkt dat bijna de helft van alle
is boos, verdrietig en ontredderd. Hij spreekt snel en
door het huidige kabinet omdat men eindelijk inzag dat
aanvragen zonder pardon is afgewezen en maar 675
heeft de Nederlandse taal redelijk goed onder de knie.
5
ACTUEEL
Ik besluit de pen neer te leggen om in alle aandacht
die door dit alles zijn ontstaan. Plots reikt ze met haar
naar zijn verhaal te kunnen luisteren. Luciano laat veel
handen naar haar mooi verzorgde kapsel. Ze trekt er
papieren zien. Documenten van vele advocaten die de
enkele speldjes uit en trekt zo een pruik van haar hoofd
huidige advocaat van de familie voorgingen. Aanvra-
af. Wat over blijft zijn kale plekken op haar hoofd. Ik
gen, afwijzingen, door advocaten verkeerd ingevulde
verstijf. Dit had ik niet zien aankomen. Filomena ver-
formulieren en ga zo maar door. Maar ook een speciaal
telt over de haaruitval die ontstaan is door pure stress.
aan mij geschreven brief. Een emotionele oproep om
Maar ze zal niet zal opgeven en doorvechten voor de
te helpen, geschreven door Marcia, de zus van Gláu-
toekomst van haar kinderen. Groepsleerkracht Susan
cio. Marcia is 17 jaar en zit op 5 VWO in Dordrecht.
vertelt over de goede schoolprestaties van Gláucio,
Toen de familie moest verhuizen naar Venlo besloten
ondanks alles. Hij heeft een prima Cito score behaald
ze Marcia in Dordrecht haar school te laten afmaken.
maar bovenal is het een zeer plezierige leerling en een
Ze woont in bij Nederlandse vrienden. De persoonlijke
enorm aardige jongen. Ze maakt zich ook zorgen. Het
brief maakt een diepe indruk op me. Inmiddels ligt er
komt steeds vaker voor dat Gláucio het even niet meer
een complete papierwinkel op het bureau van direc-
kan volhouden en het verdriet het wint van het niet op-
teur Jan. Dan laat vader een belangrijk document zien.
geven. Dan legt hij zijn hoofd neer en ontstaat er in kor-
Het betreft een brief van het landelijk parket met de
te tijd een plas van tranen op zijn lessenaar. Luisteren
uitspraak dat Luciano zich niet schuldig heeft gemaakt
naar zijn verdriet en troosten. Dat is op dat moment het
aan strafbare feiten tijdens zijn militaire werk in Angola.
enige wat je kunt doen. Samen met collega groepsleer-
Dit zou het overtuigend bewijs voor de IND moeten zijn
kracht Christel van Montfort heeft Susan de kinderen
dat er niets aan de hand is en zijn militaire verleden
goed uitgelegd hoe de situatie is. Acties die nu door de
het kinderpardon niet meer in de weg hoeft te staan.
klas ondernomen worden zijn niet opgedrongen maar
Tot nu toe heeft de IND de verklaring van het parket
zijn een initiatief van de leerlingen zelf.
naast zich neergelegd en zet de uitzettingsprocedure
voort. En dat was het moment voor vele vrienden en
Spandoeken
goed zichtbaar is. Ik praat verder met de klasgenoten
bekenden om in actie te komen. Ook zet de huidige
Ik breng een bezoek aan de klas. Gláucio werkt met zijn
over de acties die ze tot nu toe ondernomen hebben.
advocaat op dit moment alles op alles om de IND op
klasgenoten op dit uur aan aardrijkskunde. Er wordt
Natuurlijk hebben ze allemaal op de eerste plaats de
andere gedachten te brengen. Vader is overtuigd van
nog flink geleerd, ook al is de Cito toets al achter de
petitie ‘Gláucio moet blijven!’ ondertekend. Maar er
het gelijk en de rechten van zijn familie. Maar ik bemerk
rug. De klas, inclusief Gláucio, heeft het uitstekend ge-
is veel meer. Tijdens de laatste Venloop stonden ze al-
ook dat er absoluut geen volledig vertrouwen in een
daan. Boven het gemiddelde! Er wordt ook al flink ge-
lemaal met spandoeken langs het parcours en werden
goede afloop is.
werkt aan de eindmusical maar daar willen ze nog niets
flyers en visitekaartjes uitgedeeld. Ook de social media
over verklappen. Ik spreek kort met Gláucio want ik wil
middelen zijn inmiddels volop ingezet. Als ik een leer-
Pruik en een plas met tranen
het leren vooral niet verstoren. Hij is erg blij met alle
ling vraag naar een eventuele slechte afloop krijg ik een
Moeder Filomena neemt kort het woord. Ze spreekt
acties die ondernomen worden. Hij woont pas sinds
krachtig, overtuigend en helder antwoord: ‘ het gaat
rustig en duidelijk over de constante onzekerheid die
een paar jaar in het AZC in Venlo maar heeft in die korte
niet fout aflopen, punt uit!’ .
er is. Elke dag opstaan met het idee dat het je laatste
tijd al best veel vrienden gemaakt. Vooral op school
Ik vraag de klas om met alle spandoeken die ze ge-
dag in Nederland kan zijn. Haar grootste angst betreft
maar zeker ook op de voetbalclub bij SV Blerick voelt
maakt hebben op de foto te gaan voor het Venlo
echter de toekomst van haar kinderen. Ze ziet het gro-
hij zich thuis. In het AZC niet. Dat is geen echt huis.
Magazine. Met groot enthousiasme geven ze gehoor
te verdriet van zoon Gláucio en dochter Marcia en het
Vrienden maken doet ie daar ook niet omdat je nooit
aan de aanwijzingen van de fotograaf. Op de voor-
beperkte levensgenot dat haar kinderen hebben in het
weet hoelang je op een bepaalde plek mag blijven. Ook
grond staat Gláucio, strijdvaardig en met een enorme
AZC. Dat Gláucio een paar vierkante meter voor zich-
is het niet mogelijk vriendjes mee te nemen naar het
krachtige blik in zijn ogen. Maar als u heel goed kijkt
zelf heeft, maar elk weekend, als zijn zus vanuit Dord-
AZC. Hij zegt veel verdriet en pijn te hebben. Als ik hier
ziet u ook het verdriet. Dan ziet ook u een jongen die
recht naar Venlo komt, die kleine ruimte met zijn zus
naar doorvraag merk ik dat het beter is te stoppen. Ik
niets liever wil dan verder leven in het land waar hij ge-
moet delen. Ze vertelt over de psychische problemen
zie het aan de ogen van Gláucio waar het verdriet zeer
boren en opgegroeid is. Gláucio wil eigenlijk gewoon
lekker voetballen in Blerick, verder leren op een school
in Venlo en in de toekomst plezier in het leven hebben.
Ik neem afscheid van de school, van de kinderen, van
Gláucio, Luciano en Filomena. Als ik thuis kom besef ik
dat, op het moment dat u dit leest, de situatie wel eens
heel anders kan zijn. Ik hoop maar dat als dat zo is het
echt een ‘positief anders’ zal zijn. Ik schrijf vervolgens
mijn verhaal en tot slot onderteken ik de petitie.
Gláucio moet blijven!
De petitie ‘Gláucio moet blijven’ is te ondertekenen via de
website van de Gemmaschool: www.gemmaschool.nl
maar ook via de website van SV Blerick: www.svblerick.nl
Al enkele duizenden ondertekenaars gingen u voor. Het
team van Gláucio, de D1 van SV Blerick, speelt binnenkort een wedstrijd tegen de D1 van vv ’s-Gravendeel,
zijn oude club. Met het duel wordt aandacht gevraagd
voor de situatie van Gláucio. De D1 van de club uit
Zuid-Holland komt met de bus naar Blerick voor de
speciale wedstrijd. Die wordt op zaterdag 10 mei om
14.00 uur gespeeld bij SV Blerick.
6