TOO LATE scenario: Rami el Harayri Mireille Bijnsdorp

TOO LATE
scenario:
Rami el Harayri
Mireille Bijnsdorp
Rami el Harayri
Mireille Bijnsdorp
2013. All rights reserved
FLASHFORWARD
EXT. WINKELSTRAAT - MIDDAG
DAG 3
Een man (45) in pak ligt op zijn rug op de grond. Hij ademt
moeilijk en kijkt naar de lucht. We zien alleen zijn
bebloede borstkas en een bebloed mes.
FADE TO BLACK:
REALTIME
EXT. PARK - TEGEN SCHEMER/WINKELSLUITINGSTIJD
DAG 1
JAMES, een Amerikaanse man van 45 jaar in donkere casual
kleding, zit op een bank in een parkje in Amsterdam dichtbij
een aantal winkels. Hij pakt een zwart notitieboekje uit
zijn binnenzak en slaat het open. We lezen op de eerste
pagina in pen geschreven ’to my daughter Lisa’. Als hij de
bladzijde omslaat zien we een vergeeld geboortekaartje met
de naam Lisa erop. James gebruikt dit kaartje als
boekenlegger. Hij begint ergens vooraan te lezen.
JAMES (VO)
Today we were in the mountains.
Visiting a refugee camp. Nearly no
men. Nothing to do. No privacy. A
few cubic metres of fire wood and
some food. I saw a little girl
about your age running on shoes
that were too small. Laughing when
she was hit by a snowball.
We zien een meisje (kleuter) voor het bankje van James langs
huppelen, iets achter haar loopt haar moeder met volle
boodschappentassen. James kijkt even op en leest dan weer
verder...
JAMES (VO) (CONT’D)
Back at the base, I am watching the
city light up the night. Parts stay
dark however. I imagine her house
standing there. An empty skeleton
that will never be filled with
laughter again.
...James stopt met lezen, kijkt moeder en dochter na terwijl
hier en daar lichten aangaan, stopt zijn notitieboekje terug
in zijn binnenzak, en loopt langzaam dezelfde kant op
richting de winkels.
2.
EXT. WINKELSTRAAT - TEGEN SCHEMER/WINKELSLUITINGSTIJD
DAG 1
We zien een gezellig winkelstraatje. Bij een etalage vol
cupcakes en taarten blijft James staan. Hij kijkt zoekend
naar binnen.
JAMES (VO) (CONT’D)
Here you should be. And therefore
I. Just a glimpse. That’ll be
enough for today.
Een klant komt de winkel uit en kijkt vragend naar James,
terwijl ze de deur openhoudt.
KLANT
De winkel is nog open hoor.
James schudt licht zijn hoofd en loopt weg.
INT. HOTELKAMER - NACHT
NACHT 1
We zien een onpersoonlijke hotelkamer. Een koffer is half
uitgepakt. James ligt onrustig woelend in bed te slapen.
FLASHBACK/NIGHTMARE
INT. HALF GESLOOPT HUIS - NACHT
AFGHANISTAN:2013
VAGUE CLOSE-UP:
Een schermutseling. We zien een Talibanstrijder een
Amerikaanse soldaat met een mes aanvallen. De soldaat zakt
in elkaar. Een tweede Amerikaanse soldaat (James) snelt
toe...
JAMES
Noooooooooo!!!!!!!
...en probeert hem nog op te vangen, terwijl de
Talibanstrijder wegglipt.
REALTIME
INT. HOTELKAMER - NACHT (CONT’D)
NACHT 1
We zien James wakker schrikken, bezweet, de lakens zijn
verkreukeld en half weggetrapt. Zijn borstkas gaat hevig op
en neer, terwijl hij naar het plafon staart. Dan neemt hij
een slokje water en wast zijn gezicht in de badkamer. Hij
kijkt zichtzelf aan in de spiegel.
3.
EXT. PARK - OCHTEND
DAG 2
James zit op hetzelfde bankje in het park en neemt het
notitieboekje weer uit zijn binnenzak, bladert wat en begint
te lezen.
JAMES (VO - MET AMERIKAANS ACCENT)
Jij bent nu al een groot meisje.
Klaar in de Balkans, ik wilde je
bezoeken, maar ik sprak geen
Nederlands. Hoe kunnen we elkaar
verstaan? Nieuwe missie gekregen.
FLASHBACK
INT. LEGERBARAK - AVOND
IRAK:2003
James ligt half onderuit op zijn bed in een verlaten barak.
Hij heeft een koptelefoon op en spreekt hardop een paar
Nederlandse woorden mee...
JAMES
...school...Hoe was je dag op
school?....fiets....Ik heb een rode
fiets....
...Naast hem liggen boeken met titels als ’Beginner’s Dutch’
en ’Dutch Dictionary’, het zwarte notitieboekje en een pen.
James zet zijn koptelefoon af, pakt notitieboekje en pen, en
begint te schrijven. Tussen het schrijven door zoekt hij
heel veel woorden op in het woordenboek.
JAMES (VO) (CONT’D)
In de woestijn. De sterren blinken
anders hier. Ik denk aan jou. Puur.
Waarom ben ik hier? Ik ruik de
doden. Mijn hart is zwart. Als een
nacht zonder maan. Ik lijk op hem.
James duwt de boeken aan de kant en slingert zijn
notitieboekje de ruimte door. Hij eindigt zittend op de rand
van zijn bed met zijn handen in zijn haar.
REALTIME
EXT. WINKELSTRAAT - OCHTEND
DAG 2
James kijkt door de ruit van de cupcake winkel en ziet een
jonge vrouw (18) staan, gekleed in fleurige/lichte kleding.
Ze staat alleen in de winkel en draagt een naamplaatje met
de naam LISA erop. Hij staart haar aan.
(Wordt vervolgt)
VERVOLG:
4.
JAMES (VO)
You look like her. Same smile. God,
you’re beautiful. Look at you!
Dan wordt zijn aandacht getrokken naar zijn eigen reflectie
in de winkelruit. Hij kijkt naar zijn donkere kleding en
voelt aan zijn kin, waar donkere stoppels op groeien. Na
zijn onrustige nacht, ziet hij er een beetje sjofel en
geradbraakt uit.
Plotseling merkt hij dat Lisa voor hem staat en vriendelijke
doch beslist tegen hem begint te praten.
LISA
Meneer, als u iets wilt bestellen,
dan moet u naar binnen gaan. Zo
niet, dan wil ik graag dat u
doorloopt.
James is wat overvallen en staat met zijn mond vol tanden.
Hij draait zich haastig om en loopt weg.
INT. CAFÉ - NACHT
NACHT 2
James zit op een hoge kruk aan de bar in een verlaten café,
hij is dronken. Achter de bar staat de eigenaresse (65).
JAMES
I blew it...
EIGENARESSE
Sorry?
JAMES
Ik leerde haar kennen in Sarajevo.
Lovely, she looked. Het was niet
bedoeld voor lange tijd. Toen
vertelde ze: ik ben zwanger. Ze
ging terug naar Nederland. Ik
bleef. Ik probeerde te vergeten.
EIGENARESSE
Hmm en hoe ging dat?
JAMES
Here I am... Van de Balkans, naar
Irak... Afghanistan... My mate, I
couldn’t safe him... Life is
short.............. Mijn dochter.
Ze is zo mooi... Ik durfde niet...
Ik wil haar niet bederven.
(Wordt vervolgt)
VERVOLG:
5.
EIGENARESSE
Bederven?
JAMES
Hurt her. I don’t want to hurt her.
EIGENARESSE
Mijn vader vocht in Indonesië. Ik
heb hem nooit gekend en hij heeft
mij nooit gezien. Nooit gezien wie
ik ben. Dat doet pijn. That hurts.
De eigenaresse maakt aanstalten om de bar te sluiten. Ze
legt de rekening voor James neer. Hij rekent af en blijft
vervolgens dralend op zijn kruk zitten.
EIGENARESSE
Waar wacht je nog op?
James staat langzaam op en loopt naar buiten.
EXT. PARK - MIDDAG
DAG 3
James zit weer op hetzelfde bankje in het park. Hij draagt
een net pak en is glad geschoren. Uit zijn binnenzak haalt
hij opnieuw het zwarte notitieboekje, bladert naar ergens
achterin, en begint te lezen. Op de achtergrond horen en
zien we een straatveegwagentje.
JAMES (VO)
Kabul is nooit stil. Het stof
kruipt overal. Ik ga naar huis.
Snel. Voorgoed. Ik heb gewacht op
mijn heldendaad. Maar alles wat ik
heb gedaan, lijkt zinloos...
We zien ondertussen een straatveger met een grijparm
papiertjes en blikjes in het park oprapen en in een
vuilniszak stoppen.
JAMES (VO) (CONT’D)
...Alleen jij bent de moeite waard.
En nu, je bent al een jonge dame en
ik ben er nooit geweest voor jou.
Het spijt mij.... Elbert Hubbard
once said: ’Everything comes too
late for those who only wait.’
James pakt een pen uit zijn binnenzak en schrijft kort iets
op...
(Wordt vervolgt)
VERVOLG:
6.
JAMES (VO) (CONT’D)
I haven’t been brave.
... dan bergt hij zijn notitieboekje zorgvuldig op in zijn
binnenzak en loopt richting de cupcake winkel.
EXT. WINKELSTRAAT - MIDDAG
DAG 3
Terwijl hij de cupcake winkel nadert, ziet hij vlak voor de
winkel twee jonge mannen in gevecht raken. Er klinkt geroep
en geschreeuw. Eén man haalt een mes tevoorschijn.
We zien het beeld heel even verschuiven naar het beeld van
James’ nachtmerrie. Het volgende moment zien we dat James
tussen de mannen springt. Het mes verdwijnt in James’
borstkas en hij zakt in elkaar. Uit de winkels stromen
mensen af op het gebeuren. Ook Lisa, die zich naar voor
dringt en naast James op haar knieën zakt.
LISA
Meneer! Ik zag u hier gisteren nog.
Herkent u mij? Blijft u rustig
liggen. Iemand, bel 112!
James wijst naar zijn binnenzak.
JAMES
Mijn notitieboekje, voor jou.
Lisa kijkt hem verward aan en haalt dan voorzichtig het
notitieboekje tevoorschijn. Ze opent het boekje en wij lezen
met haar mee ’to my daughter Lisa’. Het geboortekaartje valt
eruit. Lisa pakt het kaartje op, herkent het en kijkt naar
James. Hij krijgt moeilijk lucht en kijkt omhoog. Zijn shirt
kleurt donkerder.