ESSAY De vervormde benadering van vrouwelijke rollen in animaties Visual Seminar Naam: Daphne van der Zee Docent: Dick Swart Studentnummer: 1622639 Specialisatie: Visual Design, periode B Format: Essay Titel: De vervormde benadering van vrouwelijke rollen in animaties Datum: 17 december 2014 De vervormde benadering van vrouwelijke rollen in animaties. Inleiding Het karakter van Brave “Merida” was gecreëerd om de vorm van de stereotypische vrouw in animatie nog meer te doorbreken. Om jonge meiden een beter, sterker rolmodel neer te zetten. Een haalbaar rolmodel, dat realistische verwachtingen waar kan maken. Een vrouwelijk rolmodel met een sterke wil en met inhoud, niet alleen een mooi gezicht dat wacht voor romantiek. Aldus Brenda Chapman, schrijfster en co-regisseur van de Disneyfilm “Brave”. Dit geeft aan dat Brenda met een bepaalde intentie Brave had gecreëerd. Het beste deel van Brave, was hoe het afweek van het stereotype prinses. Dat de animatie toegankelijker, bekender en echter werd voor meisjes. Bij Merida van Brave is het beeld van de stereotypische prinses veranderd. Om juist te weerleggen dat schoonheid, seksualiteit en lichaamstype onafscheidelijk zijn voor een prinses. Toch is de invloed van commercie groot en werd het eerste ontwerp veranderd om aan de standaarden te voldoen van de buitenwereld en om het verkoopbaar te maken. Het neergezette imago van een prinses in animatiefilms naar kan heel goed invloed hebben op het lichaamsbeeld en de gedachtegang van de jeugd verstoren. Oneerlijke vertegenwoordiging van de vrouw in de media Hedendaags zijn ontwikkelingen, uiterlijkheden en eigenschappen die vrouwelijke personages in animaties doormaken te bekijken vanuit maatschappelijke, commerciële, reactieve en ideologische perspectieven. Sommige karakterrollen in animaties zijn nog steeds achterhaald en veranderen niet mee met de tijd. Het is interessant om verschillende animaties met elkaar te vergelijken en de verschillen in de boodschap die zij verkondigen. In het onderzoek van Smith (Smith, 2012) werden karakters voor man/vrouw rollen geanalyseerd. Een analyse van karakters in populaire media over een tijdsbestek van 5 jaar, van 2006-2011. Een onderzoek om de vrouwelijke karakters te analyseren en hoe zij in de media over het algemeen worden voorgesteld. Zij ondervonden onder andere dat vrouwelijke karakters nog steeds aan de kant worden gezet, gestereotypeerd en geseksualiseerd worden in populaire entertainment. Volgens de studie van Smith zijn vrouwen ook niet altijd aanwezig op populaire media. Als vrouwen wel op de televisie zichtbaar zijn, dan lijkt het vaak alsof zij niet meer dan decoratie zijn, niet om een betekenisvolle of prestigieuze baan. Dit geeft aan dat nog niet altijd de vrouw een eerlijke vertegenwoordiging heeft in de media en dus ook in animaties. Volgens (Nagel, 2008) zijn recente vrouwelijke rollen, zoals Elsa bij Frozen fysiek en mentaal krachtiger neergezet. Dit laat wel zien dat de veranderingen in de samenleving, zoals emancipatie of andere ontwikkelingen zich ook verhouden tot de animatiewereld. Bij het creëren van een karakter handel je blijkbaar toch uit bepaalde denkbeelden en kan er zo eigenlijk gemakkelijk vast worden gehouden aan een eventueel bekrompen beeld. Ook animatoren groeien op in een bepaald cultureel milieu en demografie. De instelling waarmee je animeert is onafscheidelijk met je achtergrond en normen en waarden. Vrouwelijke karakters in animaties worden vaak over het hoofd gezien. Er wordt minder aandacht aanbesteed. Animaties op de televisie richten zich vaak op jonge jongens, omdat die langer in de cartoonwereld blijven hangen. In die zin worden vrouwelijke rollen eerder afgeschilderd als nerd of als behoeftig neergezet. Jongens blijven namelijk langer cartoons kijken van meisjes, die eerder andere programma’s gaan bekijken, zoals live-actietelevisie. In de animatie industrie heb je veel mannelijke creatieve talenten die invloed hebben op de uitkomst van de animatie. Als een ontwerper een creatief idee heeft en dit idee verder uitwerkt en realiseert doet hij dit vanuit zijn eigen perspectief. Je neemt eigen waarden en normen onbewust, dan wel bewust mee in een creatief proces. Mannelijke schrijvers en creatieve geesten waren vroeger de invloedrijke personen in het opbouwen van de animatie industrie. In het artikel van (Saturnine, 2004) gaat professor Dr. Saturnine van de New Jersey universiteit in op de schadelijke kant van animaties. In hoeverre animaties invloed kunnen uitoefenen op de jeugd en of dit schadelijke gevolgen kan hebben. Volgens hem zou het gedrag van de jeugd kunnen worden veranderen door het kijken naar animaties. De denkwijze achter het maken van een karakter Bij het maken van een karakter in een animatie wordt er natuurlijk nagedacht over de karaktereigenschappen en de uiterlijke kenmerken. Daarnaast denken zij ook goed na over het doel dat het karakter heeft. Er zit dus wel een denkwijze achter, waarmee een prinses bijvoorbeeld in een animatie gecreëerd wordt. Alladin is bijvoorbeeld gebaseerd op het boek 1001 Arabian Nights, dat een verzameling bevat van verschillende volksverhalen. Oorspronkelijk was dit verhaal Aziatisch van aard. Jasmine is de eerste prinses met een etniciteit in de wereld van de Disneyanimaties. Bij de creatie van deze prinses werd gekozen voor een karakter met een Islamitisch geloof. Voor die tijd werd er vaak een Westerse prinses neergezet, een andere keuze voor etniciteit in die gevallen. Om prinses Badroulbadour(Jasmine) in verband brengen met kenmerken die voor de kijker herkenbaar waren was een naamsverandering nodig. De keuze viel op de naam Jasmine, omdat dit in de beginjaren 90’ een van de populairste namen was. Daarnaast baseerde de Art Director Mark Henn een karakter geïnspireerd op zijn gezichtsuitdrukking van zijn zus Beth Allen en de exotische uitstraling van een bezoeker van een themapark. Men creëert dus een karakter vanuit een eigen perspectief en heeft een intentie of intrinsieke motivatie om een karakter op een bepaalde manier vorm te geven. Zeker ook met de keuze om een naam te kiezen die herkenbaar is wordt dit zichtbaar. Dit volgens (Alafastanzio, 2012). Jasmine, Aurora en Assepoester zijn gemaakt in een tijd waarbij men andere normen en waarden had en de vrouw een minderwaardige rol had aan de man. Op het eerste oog als je die animatiefilms, kan het voor onze ogen als bekrompen visie lijken. Toch werd dit in die tijd als “normaal” gezien. De vrouw werd gezien als huisvrouw. De ideologie van Disney Trends die heersen met betrekking tot vrouwelijke karakters en hun gedrag zijn dat zij zelfstandiger zijn en een leidende rol aannemen, zoals te zien is in de film Frozen. Het beeld dat Disney bijvoorbeeld verkondigt met een animatie als Frozen, is dat zij zich afzetten van het stereotypische beeld van een prinses en uitdagingen aan te gaan om een geschikt rolmodel neer te zetten voor kleine kinderen. Je zou kunnen stellen dat Disney in die zin probeert om met zijn tijd mee te gaan, echter weegt dit af tegen de ideologie die zij voor ogen hebben of omdat zij vanuit een commercieel standpunt denken. De ideologie om de jeugd een positieve invloed te geven vanuit de animatie zou Disney kunnen hebben. In hoeverre zij inspelen op de behoefte van de kijker om sterke vrouwrolmodellen te zien is een vraag die je jezelf zou kunnen stellen. Disney laat zich hier niet echt over uit. In de eerste animatiefilms zijn de vrouwelijke karakters, zoals bij Sneeuwwitje en de zeven dwergen, Doornroosje en Assepoester afhankelijk van een prins. De animatiefilm Sneeuwwitje en de zeven dwergen is de eerste geanimeerde lange film die is geproduceerd door Disney. In de film vervult Sneeuwwitje een huiselijke rol. Zij rekent op de prins om haar te komen redden. In de eerste animatiefilms zijn meestal de vrouwelijke karakters, zoals bij Doornroosje en Assepoester afhankelijk van een prins. Pocahontas, Mulan en Princes Jasmine zijn zelfstandiger en kiezen hun eigen weg. Bijvoorbeeld, in Alladin kiest Princes Jasmine ervoor om het paleis te verlaten en haar stad te leren kennen. Het stereotypische vrouwelijke rolmodel ten op zicht van nu Actrice Geena Davis uit Amerika ondervond ongelijkheid met betrekking tot het ratio vrouwelijke karakters in de animatie. Zij vormde het Geena Davis Instituut van geslacht of Gender in Media om een onderzoek te starten naar niet alleen live-action (met mensen) en animaties. Opvallend was dat zij samen met andere onderzoekers concludeerde dat mannelijke karakters op een schaal van 2:1 de vrouwelijke karakters in hoeveelheid overtrof. Een verrassende uitkomst die kan zorgen voor reflectie. Vrouwen zijn in de huidige tijd onderlegd en meer geëmancipeerd en ontwikkeld in vergelijking met tijden terug. Men kan duidelijk een verandering zien in een tijdsbestek van 50 jaar. Het belang van politieke correct handelen en ook in animatiefilms “correct” zijn is aanwezig. In de jaren 50 hadden zij andere standaarden, die zij als politiek correct aanschouwde in vergelijking tot de tijd van nu. Vroeger was het gebruikelijk dat de vrouw een ietwat minder belangrijke rol aannam dan de man. Men mocht niet tekenen voor een eigen huis. De emancipatie en gelijke rechten voor de vrouw, zorgde ervoor dat de maatschappij anders ging denken over de vrouw. De vrouwelijke karakters worden voor een groot deel door de onderzoekers van deze studie geïdentificeerd en herkent als stereotypische rollen. Waaronder “de dagdromers”, dit zijn vrouwelijke rollen die passief zijn ingesteld. Zij bezitten niet een bepaald doel of die wat aspireren. Het enige dat zij verlangen is “de ware liefde”. Dan heb je ook nog het stereotypische aspect van vrouwen die ontsporen en die doelen hebben voor de beweegreden van een romantische liefdesaspiratie. Dan heb je nog de “de daredevils”, dit stereotype kenmerkt zich aan de keuzes die zij maken en die hun helpt om verder te gaan. Tijdens haar ontdekkingsreis kan zij een romantische liefde tegenkomen dit beperkt haar niet bij haar ambitie om andere doelen in vervulling te laten gaan. Dit volgens (Nagel, 2008). Conclusie Vrouwelijke rolmodellen in animatiefilms zijn een voorbeeld voor de jonge kijker. Alles wat zij in zich opnemen komt in hun onderbewuste of passen zij bewust toe. Als zij bijvoorbeeld een sterke vrouw zien die op haar eigen benen staat en de wereld probeert te redden van de ondergang, dan zullen zij dit meenemen in hun eigen belevingswereld en dagelijkse leven. De invloed van televisie en film zijn op de jeugd groot. Dit volgens (Generatio, 2014). De vrouwelijke karakters in animatiefilms hebben vaak stereotypische elementen die worden voor een groot deel door de onderzoekers van deze studie geïdentificeerd en herkent als stereotypische rollen. Er zit dus doorgaans nog steeds een verschil zit in het portretteren van vrouwelijke rollen in animaties ten op zichte van mannelijke rollen. En dat er een verschuiving zit in de verandering van het uitgaande beeld van vrouwelijke rolmodellen is opvallend en een mooi streven. Er heerst nog steeds enkele ongelijkheid omtrent de verhoudingen tussen de hoeveelheid vrouwelijke hoofdrolspelers in animatiefilms en mannelijke. Toch is de verhouding van het gedrag en de uiterlijke vertoning van vrouwelijke rolmodellen in animaties ten opzichte van mannelijke rolmodellen in animaties niet altijd gelijkwaardig. Animaties en geanimeerde karakters zijn in het leven van jonge kinderen altijd al belangrijk geweest. Momenteel maakt de media een groot deel uit van het dagelijkse leven van een kind. Media en dus ook (animatie)films kunnen jonge kinderen onbewust boodschappen geven over bijvoorbeeld de ideale schoonheid, onrealistische verwachtingen, ander gedrag en wellicht een slecht lichaamsbeeld. Aan de andere kant kan een strijdlustig vrouwelijk personage ook kracht geven en het beeld van een sterke zelfstandige vrouw benadrukken en dus juist positieve gevolgen hebben. Men kan dus stellen dat animaties een significante invloed kunnen hebben op de jeugd op een soms negatieve uitwerking kan hebben op het gebied van de gedachtegang van kinderen over het ideale lichaamstype, karaktereigenschappen, uiterlijke eigenschappen of gedrag. Vanuit een commerciele overtuiging kan Disney haar keuze maken voor een bepaald ontwerp. Disney wil maar al te graag haar imago hoog houden en kiest daarom ervoor om politiek correct te zijn in haar animaties. Bronnenlijst Alafastanzio. (2012). Creating Jasmine. Geraadpleegd op 20 november 2014 via http://www.fanpop.com/clubs/disney-princess/articles/28129/title/creating-jasmine-stuff-donttell Generatio. (2014). Wat je in films ziet heeft gewoon invloed op je. Geraadpleegd op 26 november 2014 via http://www.generatio.nu/nl_NL/101/%22Wat_je_in_films_ziet,_heeft_gewoon_invloed_op_j e%22 Nagel J. (2008). Gender media females don’t rule. Geraadpleegd op 24 november 2014 via http://www.awn.com/animationworld/gender-media-females-dont-rule/ Saturnine R. (2004). Adverse effects cartoons minds our children. Geraadpleegd op 26 november 2014 via http://www.awn.com/animationworld/adverse-effects-cartoons-mindsour-children/ Smith S. (2012). Gender roles and occupations. Geraadpleegd op 25 november 2014 via http://seejane.org/wp-content/uploads/key-findings-gender-roles-2013.pdf The Guardian. (2013). Frozen Disney female body image. Geraadpleegd op 10 december 2014 via http://www.theguardian.com/film/filmblog/2013/nov/28/frozen-disney-female-bodyimage/
© Copyright 2024 ExpyDoc