Verenigingsblad der SvBMT Protagoras
Jaargang 16 • 2014
NUMMER
3
Protatype
Around the world:
De Amerika’s
5
De Protatype
door de jaren heen
17
25
Prot goes Science:
Nanorobotics
iGEM
in Boston
Voorwoord & Colofon
Spiksplinter nieuw
Inhoudsopgave
In deze Protatype:
Beste lezer,
Van de voorzitter
3
Willem Einthoven: BMT... Wat kun je ermee?
4
De Protatype door de jaren heen
5
In the Sprotlight
7
Protpuzzles
9
BME news
11
The ten...
13
Oh, zit dat zo!
15
Delicious American recipes
16
Prot goes Science
17
Student vs. docent
19
BMT on Stage
21
Lieve Bouzo...
23
iGEM in Boston with their MRiGEM project
25
Onderwijszaken
27
Winnaars puzzel Protatype 2
Fotodoolhof: Anke Boschman
Calcu-doku: Evi van den Heuvel
Column
28
Werken bij
29
Inleveradres kopij
SvBMT Protagoras
TU Eindhoven
Gemini-Noord 1.60 (Prothok)
Postbus 513
5600 MB Eindhoven
Op de campus
31
Fotopagina’s
33
Afstuderen bij
35
Agenda
37
Protlied
38
Het nieuwe kalenderjaar is alweer een tijdje van start gegaan, de kerstbomen zijn de deur uit, hopelijk hebben
we het grootste deel van de winter gehad en de tentamens van het tweede blok zijn ook geweest. De tijd vliegt
voorbij en het wordt dus ook weer hoog tijd voor een nieuwe Protatype. Spiksplinter nieuw zelfs, in de nieuwe
lay-out! Naar mijn mening is het een vormgeving die goed bij het blad en de vereniging past: strak, professioneel, dynamisch en toch ook jong. In dit nieuwe jasje zal de Protatype zeker pronken tussen de andere
verenigingsbladen. Ik ben ook heel benieuwd wat jullie ervan vinden, dus laat het me gerust weten.
In dit nieuwe jasje gaat de Protatype ook verder op zijn reis ‘Around the world’. Na Europa zijn
de Amerika’s aan de beurt, de werelddelen waarbij men vooral denkt aan de Verenigde Staten,
waarin alles groots aangepakt wordt. Van hamburgers tot skyscrapers en van highschools tot
de meest high-tech snufjes. Maar Amerika is meer dan dat: het kent vele culturen en het heeft
een overweldigende natuur. Denk aan het Braziliaanse Carnaval of de Niagara falls. Genoeg te
ontdekken dus en dat begint al op de cover: de redactie op het Rockefeller Center in New York.
Ook deze editie van de Protatype staat weer vol nieuwe weetjes, zowel over de Amerika’s als over
andere dingen die de studievereniging bezig houden. Het vijfde lustrum is uitgebreid gevierd,
de iGEM ploeg heeft de finale in Boston bereikt en Bouzo heeft weer goed advies gegeven aan
iemand die met een heftig probleem zat. Kortom: zak even lekker onderuit en geniet van de
nieuwe Protatype.
5
De Protatype
door de jaren heen
17
Veel leesplezier!
Irith Bergsma
Hoofdredacteur Protatype
Colofon Protatype
Jaargang 16, nummer 3
‘Protatype’ is het verenigingsblad van Studievereniging der Biomedische Technologie ‘Protagoras’.
Het heeft een oplage van 400 exemplaren.
Redactie
Marieke van Driel, Rob Driessen, Nicole van Gestel,
Ilona den Hartog, Roy van Hees, Paul Kemper, Robbin Romijnders, Franca Sloos, Dorien Verschuren,
Stefan Zijlema
Hoofdredacteur
Irith Bergsma
Onwerp vormgeving
Vier Hoog grafisch ontwerp
Vormgeving
Irith Bergsma
T 040-247 27 58
E [email protected]
I www.protagoras.tue.nl
Prot goes Science:
Nanorobotics
25
iGEM
in Boston
Volgende uitgave
April 2014
Drukkerij
Drukkerij van Tuijl
040-2435705
www.drukkerijvantuijl.nl
2
Van de voorzitter: Toen was geluk heel gewoon. Tekst: Lisanne Kok
“What happens in Las Vegas, stays in Las Vegas.” Een welbekende leus uit Amerika die naar
hartenlust wordt herschreven voor gênante situaties die ontstaan zijn na heftige avonden vol
misdragingen en overmatig alcoholgebruik. Uit
zelfbescherming zal ik het voor mijzelf houden
op “What happens in Twente, stays in Twente,”
verwijzend naar een van de meest memorabele
constitutieborrels waar ik me nog het minst van
herinner, die bij ons zusje Paradoks in Enschede.
Gemini als een waar Las Vegas (foto: Bart van Eijden)
Van de voorzitter:
Toen was geluk heel gewoon
Las Vegas staat welbekend om de talloze Elvis Presleys die huwelijken voltrekken, de glitter en glamour waarmee flamboyant over The Strip wordt geparadeerd en het bruisende nachtleven dat zich in de talloze hotels,
clubs en bars voltrekt. Maar Las Vegas is meer dan alleen de stad van alles wat het daglicht niet kan verdragen.
Het is ook de stad van het geluk, of in ieder geval de
stad van je geluk beproeven. Vroeger, toen was geluk heel gewoon. Als ik zo vrij mag zijn Gerard Cox
te quoten: “We hadden thee en nog geen tv, maar
wel radio en lange vingers.” Toen speelden we nog
met z’n allen mens-erger-je-niet bij het haardvuur
en moesten de elpees nog elk kwartier worden omgedraaid. Geen Top 2000 op de achtergrond, geen
smartphones en zeker geen “Scrabbelen met oma,
net ‘quadrupeden’ neergelegd #3keerwoordwaarde #yolo”. Te pas en te onpas
krijgen we tegenwoordig te
horen dat alles vroeger beter
was. Soms is dat inderdaad de
pijnlijke waarheid: als er geen
Top 2000 was hoefde ik Nick
en Simon en Jan Smit er ook
niet in terug te vinden, zonder
smartphones zou ik mijn batterij niet elke dag hoeven op te
laden en zonder Twitter blijven
de details van het middagje
paardrijden en nieuwste dieet van je nichtje je ook
bespaard. Maar ook vroeger was niet alles zo vreedzaam als het nu klinkt. Ik moet nog altijd grinniken
als het oude Monopolyspel van mijn vader tevoorschijn komt, met de bloedvlekken die de meningsverschillen met zijn zusjes niet kunnen maskeren.
gauw wil vergeten? De Van Dale vertelt ons immers
dat vroeger ‘in voorbije tijden’ betekent: dat kan van
alles zijn. Veranderen we niet stiekem de definitie
van vroeger als het ons beter uitkomt? Van “Vroeger waren de postzegels nog maar 39 eurocent!” als
we het over twaalf jaar geleden hebben tot “Vroeger
hadden we al die onzinnige 3D-tv’s nog niet!” als we
vier jaar geleden bedoelen en van “Vroeger was slavernij heel normaal!”, duidend op decennia geleden,
tot diezelfde vier jaar geleden: “Vroeger hadden ze
nog niet eens 3D-tv’s!”. Zolang
we de nadruk maar op ons
punt kunnen leggen hebben
we het nu eenmaal graag over
vroeger.
“Scrabbelen met oma,
net ‘quadrupeden’
neergelegd #3keerwoordwaarde #yolo”
Het bovenstaande wekt de vraag op wanneer iets
eigenlijk van vroeger is. Is vroeger van de nostalgische herinnering dat je klein was en nog een Game
Boy Color had, of ook van toen je gisteren uitgleed
in een volle kantine, een misstap die je maar liever
3
Het kan ook helemaal geen
kwaad om terug te kijken naar
de gave dingen die gebeurd
zijn: We hebben een fantastisch lustrumjaar achter de
rug met een geweldig afsluitend diner en feest in Gemini waar nog lang over
nagepraat zal worden, er is een nieuwe lay-out gerealiseerd voor de Protatype waar we erg trots op zijn
en als bestuur hebben we een mooi vijfgangendiner
voor vijftig oud-bestuursleden weten te realiseren.
Natuurlijk kijken we ook graag vooruit. Er zijn nog
een hoop dingen waar wij als bestuur onze tanden in
willen zetten. Een beetje zoals The American Dream:
Zolang je bereid bent om hard te werken, zou je altijd
de top moeten kunnen bereiken. Met een beetje geluk en een flinke dosis inzet gaan we er dan ook in
2014 weer volop tegenaan!
Willem Einthoven: BMT... Wat kun je ermee? Tekst: Joeri Heynens
Willem Einthoven:
BMT... Wat
kun je ermee?
Leuk die differentiaalvergelijking oplossen, de structuurformule van het aminozuur lysine kunnen tekenen of een determinant berekenen. Maar wat kun je
ermee? Wie zitten er te wachten op dit soort (bijna)
alleskunners? Veel BMT-studenten zitten met deze
vragen en wij als alumnivereniging Willem Einthoven willen je hier graag bij helpen. Met onderstaande
informatie hopen we je wat meer inzicht te geven in
waar BMT afstudeerders terecht komen en wat ze na
hun studie gaan doen. Wordt het promoveren, doorleren, of toch die baan in het bedrijfsleven?
Uit een snelle analyse van onze 230 leden tellende
LinkedIn pagina valt één ding direct op: maar liefst
30-35% van de BMT’ers zijn op dit moment aan het
promoveren. Niet heel verwonderlijk, kijkende naar
het onderzoeksgebied waarin we zitten, de onbekendheid van BMT bij bedrijven en de verleiding om
nog vier jaar te mogen studeren en je keuze nog even
uit te stellen. Met de huidige ontwikkelingen zal dit
echter gaan veranderen: minder subsidies voor promotieplekken en meer BMT’ers.
Een gewilde BMT-functie is die van klinisch fysiscus
(in opleiding). Op dit moment zijn er ongeveer 20
BMT’ers die deze opleidingsplek hebben bemachtigd
en/of hebben afgerond. Het is niet makkelijk door de
selectieprocedure heen te komen door de grote interesse en het beperkte aantal plekken. Een promotie
op zak hebben is meestal een pré bij het solliciteren.
Ook een stage- of afstudeeropdracht in een klinische
omgeving geven je een voordeel.
Een andere functie die vaker voorkomt is die van (clinical) scientist binnen een bedrijf. Denk hierbij aan
de functie bij Philips (MR, X-ray of cardiovascular) of
een research functie bij TNO. Ook hierbij is het hebben van een promotie een voordeel. Niet heel gek,
aangezien het echte onderzoeksfuncties betreffen.
Kun je dan ook iets doen zonder te promoveren? Ja!
Sowieso ben je niet kansloos als je geen promotie
hebt voor bovenstaande functies, maar zoals je in
de figuur ziet, zijn er nog tal van andere functies.
Bij veel niet-onderzoek gerelateerde bedrijven is het
hebben van een promotie helemaal geen pré: zij zijn
voornamelijk op zoek naar mensen met een analytisch denkvermogen. Denk hierbij aan consultancy
banen in de zorg (onder andere Gupta Strategists en
KPMG), IT (zoals Accenture en Capgemini) of banen
die meer strategisch zijn van aard (bijvoorbeeld First
Consulting). Bij elk van bovengenoemde bedrijven
werken BMT’ers. Voor dit soort functies zijn nevenactiviteiten zoals een bestuur, commissies of een
stage in het buitenland een pré.
Aan de andere kant zien we regelmatig dat BMT’ers
terecht komen in een technische, maar niet medisch
gerelateerde omgeving. Zo kwamen we BMT’ers tegen met de volgende functies binnen ASML: product
planner, system engineer en architect.
Toch liever in een biomedische omgeving aan de
slag, maar niet die-hard onderzoek doen? Denk
dan aan functies als product specialist (zie het artikel ‘Werken bij’ op bladzijde 29), product manager
of account/sales manager medical devices. Verder werken er BMT’ers bij medische bedrijven als
Johson&Johnson, Cardialysis en Medtronic, als Clinical Research Associate (monitoren van clinical trials) of Clinical Research Specialist (opzetten en managen van clinical trials).
Voor meer informatie waar onze BMT’ers terechtkomen, verwijs ik je naar onze LinkedIn pagina. Succes
in jullie zoektocht naar een baan!
4
De Protatype door de jaren heen. Tekst: Irith Bergsma
De Protatype door de jaren heen. Tekst: Irith Bergsma
De Protatype
door de jaren heen
Zoals jullie inmiddels allemaal al wel hebben gemerkt, is de Protatype niet meer wat hij geweest is.
En dat in positieve zin, aangezien de vormgeving
compleet veranderd is! Het 25e bestuur vond dit hoog
tijd worden en is trots op het resultaat. De vormgeving van de Protatype kent een grote geschiedenis
en het is leuk om hier eens op terug te blikken. Wanneer kwam de eerste Protatype uit? Wie was toen de
hoofdredacteur? Hoe ging de ‘montage’ in zijn werk
en wat is er in de afgelopen jaren allemaal veranderd?
Het verhaal van de Protatype in een notendop.
De mening
van
Geert
Litjens
Wat vooral opvallend was, was de manier van werken om een Protatype in elkaar te zetten. Knippen en
plakken moet je in dit geval letterlijk opvatten. Foto’s
werden afgedrukt en opgeplakt, zodat de drukker dit
als geheel kon kopiëren. Een digitale camera was er
niet, omdat dit niet handig was als leden foto’s na
wilden bestellen. Bovendien was internet nog een
uniek fenomeen en was de opslagcapaciteit van
computers nog zeer beperkt.
De allereerste
De Protatype was niet het eerste verenigingsblad op
de TU/e, maar het 10e bestuur wilde niet langer achter blijven. In mei 1999 verscheen de eerste editie van
het blad. In het zwart-wit, met een klein tintje rood
op de omslag en met slechts 28 bladzijden. Hoofdredacteur op dat moment was Martijn Froeling, die
deel uitmaakte van een driekoppige redactie. Toen al
stond er een puzzel in het blad, was er een stukje van
de voorzitter en had Bouzo een eigen bladzijde. Het
was niet gek dat het blad toen nog niet zo dik was,
aangezien er zelfs nog geen masterstudenten waren.
In augustus 2002 zijn de eerste BMT-ingenieurs pas
afgestudeerd. Het verzamelen van leuke en interessante artikelen was in die tijd dus een hele klus.
Eerste full-colour uitgave van het verenigingsblad
De vierkante versie
De eerste vierkante editie van de Protatype
In november 2004 veranderde de lay-out van een A5 formaat naar 21 bij
21 centimeter. Een uniek formaatje dat lekker leest. In april 2007 kwam
er nog eens bij dat het blad in full colour uitgegeven werd en dat de
lay-out werd vernieuwd. Steeds een stapje mooier, met meer kleur en
meer informatieve artikelen. Aan het eind van jaargang 11 werd de 50ste
editie uitgegeven, wat een uniek exemplaar is geworden. Dit was een
editie met een extra dikke kaft en met gouden letters. De verschillen
tussen al die formaten en vormgevingen zijn te zien in de afbeeldingen
hierboven.
Ter vergelijking
Inmiddels is dit al de 71ste editie van de Protatype die verspreid wordt,
met hele grote verschillen vergeleken met het eerste blad. Hoe zal de
100ste Protatype eruit zien? Niemand die het weet, maar waarschijnlijk
zal het hoogtepunt nog niet bereikt zijn. Hoe dan ook, het is nu al een
wereld van verschil, dus tot slot wat cijfertjes om te onthouden:
De omslag van de allereerste Protatype
Editie nummer 50, met gouden letters en dikke kaft
5
Jaargang 1 - editie 1
Jaargang 16 - editie 3
28 bladzijden dik
Zwart-wit uitgave
A5 formaat
Oplage van 250
Redactie van 3 personen
38 bladzijden dik
Full-colour uitgave
Formaat van 17 bij 24 cm
Oplage van 400
Redactie van 11 personen
Toen Irith contact met mij opnam met de vraag of ik een stukje
wilde schrijven over het verdwijnen van mijn lay-out voor de
Protatype, was ik als eerst heel
nieuwsgierig hoe de nieuwe layout er dan uit zou zien. In mijn
tijd als hoofdredacteur (eeuwen
geleden) was ik al erg jaloers op
de professionele look van de Simon Ster (wat je natuurlijk niet
en public kan vertellen, maar
het is wel waar). Ik kan maar
één ding over de nieuwe lay-out
zeggen en dat is dat Irith nooit
meer die jaloezie hoeft te voelen,
want het is heel mooi geworden.
In mijn tijd gingen we naar volledig full-color en ik zie dit als
de volgende stap naar een mooi,
professioneel verenigingsblad.
Sommigen vragen zich misschien af waarom de look van de
Protatype belangrijk is. Dat komt
onder andere door het feit dat
Protagoras een belangrijk deel
van de inkomsten te danken
heeft aan de advertenties in de
Protatype. En hoe professioneler
het blad, hoe groter de kans dat
men bereid is te adverteren. En
dat leidt weer tot extra geld voor
feesten, activiteiten en andere,
veel belangrijkere dingen.
Ik kan dan zelf ook niet echt
rouwig zijn over het verdwijnen
van mijn layout, het was natuurlijk goed bedoeld en het heeft
lang stand gehouden, maar het
was het werk van een welwillende amateur. En inmiddels is
die amateur bezig met de layout van zijn PhD thesis, waar ik
mooi wat ervaring van het verleden in kan stoppen.
6
In the Sprotlight: Katrien Vandoorne. Tekst: Dorien Verschuren
In the Sprotlight: Katrien Vandoorne. Tekst: Dorien Verschuren
Weizmann
Institute
of Science
In the Sprotlight:
Katrien Vandoorne
Katrien tussen al haar collega’s in Israël
In april 2013 is er bij onze faculteit, binnen de Biomedical NMR groep, een nieuwe medewerker aan de
slag gegaan: Katrien Vandoorne. We hebben contact
met haar opgenomen om erachter te komen wie deze
dame is en hoe deze stoere en inspirerende vrouw in
Eindhoven terecht gekomen is. Wat doet ze binnen
de Biomedical NMR groep? Welke keuzes heeft ze
moeten maken en wat zijn lastige situaties waar ze
tegenaan gelopen is?
Het eerste wat opvalt als je met Katrien praat, is haar
Vlaamse accent. Dit is ook niet zo gek, want ze woont
in België (Lommel) samen met haar man, zoon Ruben en piepjonge dochter Sarah. Gelukkig ligt Lommel dicht bij de Nederlandse grens en is het maar 25
minuten met de auto naar de High Tech Campus.
Haar man is geen Belg, maar een Israëliër. Katrien is
na haar studie diergeneeskunde naar Israël gegaan
om te promoveren. Ze heeft haar PhD afgerond in
het Weizmann Institute in Michal Neeman’s lab, dat
gespecialiseerd is in moleculaire beeldvorming van
bloedvaten. Hiervan is een voorbeeld te zien in de
afbeelding links onder. De afbeelding geeft een immunohistologische kleuring van de lymfevaten in
de placenta weer. Veel veranderingen in structuur en
functie van weefsels gaan gepaard en worden vaak
veroorzaakt door vasculaire veranderingen. Deze
veranderingen kunnen plaats vinden in gezonde
toestand of tijdens ziekte, of tijdens ontwikkeling of
afbraak. Om dynamische informatie van activiteit
tijdens angiogenese te verkrijgen, worden bloed en
lymfevaten in beeld gebracht met MRI-technieken,
samen met geavanceerde optische modaliteiten.
Dit onderzoek duurde vijf jaar en daarna is Katrien
in hetzelfde lab nog een jaar werkzaam geweest als
post-doc om al haar projecten af te ronden. Ze heeft
het erg goed gehad in Israël. Haar collega’s zijn heel
erg professioneel en hierdoor mocht ze haar eigen
onderzoek opstarten, zodat ze helemaal haar eigen
ding kon doen. Katrien is in de afbeelding bovenaan
te zien in een gestreept shirt, tussen al haar collega’s
in Israël.
De volgende stap
Na het behalen van haar doctoraat heeft Katrien werk
aangeboden gekregen in Harvard (Boston), maar
omdat ze in het laboratorium van Klaas Nicolaij ook
hoogstaand onderzoek doen en Eindhoven een tikkeltje dichter bij huis is, heeft ze hier voor gekozen.
Histologische kleuring van lymfevaten in de placenta
Op de vraag wat ze nu aan het doen is, antwoordt
Katrien vol trots dat ze moeder is. In haar armen ligt
7
Sarah, die net een maand oud is. Ze is dus nog eventjes met zwangerschapsverlof. Hierna gaat ze weer hard aan de slag. Ze is haar eigen onderzoek aan het opstarten om met nieuwe methoden op niet-invasieve
manier naar het hart te kijken en om beeldvormende technieken te ontwikkelen voor het vroegtijdig opsporen van nadelige infarctgenezing.
Er wordt specifiek gekeken naar de permeabiliteit en macrofaag-infiltratie na een myocardinfarct. Een verandering hiervan kan namelijk
een vroege indicator voor hartfalen zijn. Zelf heeft ze een biologische
achtergrond, maar samen met de technische kennis die bij de Biomedical NMR groep aanwezig is, gaat de samenwerking goed.
De ambities van Katrien
Op de middelbare school was ze niet een excellente leerling, maar de
cijfers van wetenschapsvakken als biologie, natuurkunde en scheikunde sprongen er wel boven uit. Na haar studie diergeneeskunde aan
de universiteit van Gent heeft ze
met de organisatie ‘dierenarts
zonder grenzen’ vrijwilligerswerk
in India gedaan en is daarna als
dierenarts in België aan de slag
gegaan. Dit werk beviel haar niet
goed, doordat het een routine-job
was. Ze kon hier alleen maar bestaande technieken in toe passen.
Daarom heeft ze besloten om het
onderzoek in te gaan, aangezien
hier meer vernieuwing en uitdaging in te vinden is. Katrien wil
nieuwe technieken ontwikkelen
en zo de technische wereld verderop brengen. Dat is haar passie.
In de toekomst wil Katrien graag
op de TU/e blijven en heeft ze de
ambitie om een eigen groep op te
zetten in de cardiovasculaire MRI.
Het is volgens Katrien heel erg
interessant om in Israël te studeren, want er zijn erg goede
instituten voor de wetenschap, waaronder het Weizmann Institute of Science,
waar ze is geweest.
Het Weizmann-Instituut is
een universiteit en onderzoekscentrum in Rehovot
in Israël. Het Instituut biedt
masteropleidingen en promotietrajecten aan in de
richtingen wiskunde, informatica, natuurkunde, scheikunde, biochemie en biologie. Er wordt fundamenteel
onderzoek gedaan naar baanbrekende medische en technologische toepassingen en
in het Michal Neeman’s lab
zijn ze geïnteresseerd in de
groei en functie van bloedvaten. Met MRI-technieken
wordt er de nodige informatie
voor het volgen van processen verkregen.
Weizmann-Instituut in Israël
8
Protpuzzles: The States and some Maths. Text: Paul Kemper
Protpuzzles
The States and some Maths
MAAK JIJ
GEBRUIK VAN
VOORKENNIS?
Also in this new lay-out, the puzzles can’t be cancelled from the Protatype. Therefore, there are some challenging puzzles chosen for you to complete. Hand in the answers of one or both of the puzzels at the Prothok,
because you have a chance to win a Prothok or drink card for In Vivo.
The United States of America
Most people from the United States are not known for their geographic knowledge. The Netherlands? Is that
a city in Amsterdam? But are we Europeans any different? Can we locate Minnesota on a map? Do we even
know the capital of Oregon? Prove you can by solving this puzzle. Every coin represents a state. You must
combine the name of these six states with the correct number on the map. Good luck!
Futoshiki
The goal of this puzzle is to fill a grid with digits
(1-6) so that each column and each row contain
each digit only once. Additionally, there are ‘greater
than’ (>) signs and ‘less than’ (<) sings between adjacent cells, which signify that the digit in one cell
should be greater than another.
KOM NAAR DE
BEDRIJVENDAG
www.wervingsdagen.nl
2014
25 FEBRUARI
study association industrial design
SVTN “J. D. van der Waals”
9
BME news: Smart knife sniffs out cancer cells. Text: Rob Driessen
BME news
Smart knife sniffs out cancer cells
Scientists at Imperial College London have developed an “intelligent knife” that can tell surgeons immediately whether the tissue they are cutting is cancerous or not.
In the first study to test the invention in the operating theatre, the “iKnife” diagnosed tissue samples
from 91 patients with 100 percent accuracy. Instantly
providing information that normally takes up to half
an hour to reveal using laboratory tests.
In cancers involving solid tumours, removal of the
cancer in surgery is generally the best hope for treatment. The surgeon normally takes out the tumour
with a margin of healthy tissue. However, it is often
impossible to tell by sight which tissue is cancerous.
One in five breast cancer patients who have surgery require a second operation to fully remove the
cancer. In cases of uncertainty, the removed tissue
is sent to a lab for examination while the patient remains under general anesthetic.
The iKnife is based on electro surgery, a technology
invented in the 1920s that is commonly used today.
Electrosurgical knives use an electrical current to
rapidly heat tissue, cutting through it while minimizing blood loss. In doing so, they vaporize the
tissue, creating smoke that is normally sucked away
by extraction systems. The inventor of the iKnife,
Zoltan Takats of Imperial College London, realized
that this smoke would be a rich source of biological
information. To create the iKnife, he connected an
11
BME news
Oldest human DNA fragment makes our history even more mysterious
Another ancient genome, again another mystery. DNA gleaned from a
400,000-year-old femur from Spain has
revealed an unexpected link between
Europe’s hominin inhabitants of the time
and a cryptic population, the Denisovans,
who are known to have lived much more
recently in southwestern Siberia.
electrosurgical knife to a mass spectrometer, an
analytical instrument used to identify what chemicals are present in a sample. Different types of cells
produce thousands of metabolites in different concentrations, so the profile of chemicals in a biological sample can reveal information about the state
of that tissue. The technology was then transferred
to the operating theatre to perform real-time analysis during surgery. In all the 91 tests, the tissue type
identified by the iKnife matched the post-operative
diagnosis based on traditional methods.
While the iKnife was being tested, surgeons were unable to see the results of its readings. The researchers
hope to carry out a clinical trial to see whether giving
surgeons access to the iKnife’s analysis can improve
patients’ outcomes.
“These results provide compelling evidence that the
iKnife can be applied in a wide range of cancer surgery procedures,” Dr Takats said. “It provides a result
almost instantly, allowing surgeons to carry out procedures with a level of accuracy that hasn’t been possible before. We believe it has the potential to reduce
tumor recurrence rates and enables more patients to
survive.”
Although the current study has focused on cancer
diagnosis, Dr. Takats says the iKnife has many other features, such as identifying tissue with an inadequate blood supply, or types of bacteria present in
the tissue. He even carried out experiments using
the iKnife to distinguish horsemeat from beef.
The iKnife at work
BME news: Oldest human DNA fragment makes our history even more mysterious. Text: Rob Driessen
References:
news.sciencemag.org
imperial.ac.uk
The DNA, which represents the oldest
hominin sequence yet published, has
left researchers baffled because most
of them believed that the bones would
be more closely linked to Neanderthals
than to Denisovans. The fossil was excavated in the 1990s from a deep cave in a
well-studied site in northern Spain called
Sima de los Huesos (‘pit of bones’). This
femur and the remains of more than two
dozen other hominins found at the site
have previously been attributed either to
early forms of Neanderthals, who lived in
Europe until about 30,000 years ago, or
to Homo heidelbergensis, a loosely defined hominin population that gave rise
to Neanderthals in Europe and possibly
humans in Africa.
A team form the Max Planck Institute
in Leipzig sequenced most of the femur’s mitochondrial genome. The resulting phylogenetic analysis — which
shows branches in evolutionary history
— placed the DNA closer to that of Denisovans than to Neanderthals or modern
humans, which raises more questions
then it answers.
The team’s finding does not necessarily mean that the Sima de los Huesos
hominins are more closely related to
the Denisovans, a population that lived
thousands of kilometres away and hundreds of thousands of years later, than to
nearby Neanderthals. This is because the
mitochondrial genome tells the history
of just an individual’s mother, and her
mother, and so on. Nuclear DNA, by contrast, contains material from both parents (and all of their ancestors) and typically provides a more accurate overview
of a population’s history. But this was not
available from the femur.
With that caveat in mind, researchers interested in human evolution are scrambling to explain the surprising link, but
everyone has their own ideas.
The Leipzig team leader notes that previously published full nuclear genomes
of Neanderthals and Denisovans suggest
that the two had a common ancestor that
lived up to 700,000 years ago. He suggests that the Sima de los Huesos hominins could represent a founder population
that once lived all over Eurasia and gave
rise to the two groups. Both may have
then carried the mitochondrial sequence
seen in the caves. But these mitochondrial lineages go extinct whenever a female does not give birth to a daughter, so
the Neanderthals could have simply lost
that sequence while it lived on in Denisovan women.
Reference:
nature.com
12
The ten... most outrageous lawsuits. Text: Stefan Zijlema
The ten... most outrageous lawsuits. Text: Stefan Zijlema
The ten...
most outrageous lawsuits
Everyone has heard examples of some of the ridiculous lawsuits in the United States. A McChicken sold
to you without sauce could be your chance to become a millionaire. In this edition of “The ten...” some
of the most outrageous lawsuits will be discussed,
which have resulted in settlements worth thousands,
or even millions of dollars.
10. Suing yourself
What? A prisoner in Virginia sued himself, claiming
he had violated his civil right and religious beliefs by
getting drunk and committing crimes. He sued himself for $5,000,000, but since he did not have an income in prison, he demanded that the government
would pay. Unfortunately, it did not work out.
How much? $0
9. Mouse in drink
What? An oil worker claimed that he found a mouse
in his Mountain Dew can and sued the responsible
company (Pepsi) for $50,000. Pepsi denied this possibility, but settled with the man.
How much? Unknown
8. Sketchers don’t replace the gym
What? Sketchers advertised with taglines as “Get in
shape without setting foot in a gym!”, which resulted
in many people buying these shoes. However, the
Weird
laws
Federal Trade Commission sued them for false advertising, because the shoes did not work.
How much? $40,000,000
Because of the fact that every state in
the United States can create its own
laws, these states are sometimes very
strange. These are the ten weirdest I
could find.
7. The neighbor’s dog
What? A man in Arkansas climbed over the fence of
his neighbor and started shooting at his dog, which
was on a chain, with a pellet gun. After a while he got
too close and the beagle bit him. He sued his neighbor and won.
How much? $14,500
6. Coffee spill
What? A 79-year-old woman spilled a cup of hot McDonald’s coffee on her lap. It resulted in third-degree
burns, which required her to stay in the hospital for
eight days. She successfully sued McDonald’s, because the 85°C coffee was hotter than at other establishments, increasing the chances of serious injury.
How much? $640,000
5. Breaking your ankle
What? A woman in Austin, Texas, sued a furniture
store after she broke her ankle when she tripped over
a toddler that ran around in the store. The fact that it
was her own child did not prevent her from winning
this lawsuit.
How much? $80,000
Nr. 1: This BMW can actually drive autonomously
4. Garage door
What? A burglar in Pennsylvania got stuck in the garage of a
house he had just broken into. He had to live on Pepsi and dog
food for eight days. He sued the homeowner’s insurance company and won.
How much? $500,000
3. Slipping on a soft drink
What? A woman in Pennsylvania sued a restaurant because she
slipped on a spilled soft drink and broke her tailbone. She won,
even though it was her who threw the soft drink at her boyfriend during an argument.
How much? $113,500
1. In Alaska, it’s illegal for a child to build a snowman taller than him
self on school property.
2. In Arizona, it’s illegal for donkeys to sleep in bathtubs.
3. In Long Beach, California, it’s ille
gal to curse on a minigolf course.
4. In Georgia, it’s illegal to tie a gi
raffe to a telephone pole.
5. In Illinois, it is illegal to give light
ed cigars to pets.
6. In Indiana, it’s illegal for liquor
stores to sell milk or cold soft drinks.
7. In Louisiana, it’s illegal to wear
an alligator costume.
8. In Maryland, it’s illegal to
mistreat oysters.
9. In Minnesota, it’s illegal to sleep naked.
10.In Tennessee, it’s illegal to use a lasso to catch a fish.
2. Warning labels
What? Two carpet layers were severely burned when a container of carpet adhesive exploded after the heater it was standing
next to turned on. The warning labels “keep away from heat”
and “flammable” on the container apparently weren’t clear
enough.
How much? $8,000,000
1. Cruise control
Nr. 7: The biting dog who had to pay $14,500
13
Nr. 3: A woman won $113,500 because of her own spoiled drink
What? A woman in Oklahoma bought a new motorhome and
decided to try the cruise control function on the highway, after which she left the driver’s seat to go make a sandwich. The
motorhome obviously crashed. She sued the company, because
the manual didn’t say that you couldn’t actually leave the driver’s seat while on cruise control.
How much? $1,750,000 plus a new motorhome
You will not see this in Illinois
14
Oh, zit dat zo! De Amerikaanse vlag. Tekst: Marieke van Driel
Oh, zit dat zo!
De Amerikaanse vlag
Delicious
American recipes
Een van de meest gebruikte Amerikaanse symbolen
is de Amerikaanse vlag. Deze rood-wit gestreepte
vlag met in het blauwe kanton vijftig witte sterretjes
is ook erg belangrijk voor de Amerikanen. Dit blijkt
bijvoorbeeld uit het feit dat kinderen op school ’s
morgens voor de lessen beginnen trouw zweren aan
de vlag middels de ‘Pledge of Allegiance’ en dat er
veelvoudig onderzoek gedaan is naar de eerste naaister van de vlag. Waarom is deze vlag zo belangrijk
voor de Amerikanen? En hoe is het ontwerp van deze
vlag tot stand gekomen? In dit artikel wordt geprobeerd antwoord te geven op deze vragen.
After we’ve visited Europe it’s time to move on, on our journey around the world.
Our next stop will be the America’s. These continents offer a lot of great cuisines.
During my time in The States I noticed there is a wide variety of food you can get.
Especially when you are in the bigger cities. Of course you know how to make
burgers, since one of my colleagues already explained to you in year 14 of this
magazine. Here I reveal to you the secrets of guacamole, donuts and poutin.
Guacamole
Let’s start with guacamole. For this great side dish we need: Two avocados, a half
red onion, two cloves of garlic, a half tomato, one lemon and some salt and pepper
for seasoning.
Van de Engelse vlag tot 50 sterren
De eerste Amerikaanse vlag miste het blauwe kanton
met de witte sterretjes. In plaats daarvan was er een
kanton met de toenmalige Britse vlag, deze verwees
naar de wens om de hechte banden met het Verenigd
Koninkrijk te behouden. De dertien rode en witte
strepen stonden voor de uniciteit en eenheid van
de dertien kolonies. Deze vlag werd de ‘Grand Union
Flag’ genoemd en was de officiële vlag van Amerika
toen in 1776 de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring werd getekend.
Een jaar later werd er echter al een nieuwe Amerikaanse vlag aangenomen, genaamd ‘Stars and Stripes’. De Britse vlag in het kanton werd vervangen
door een cirkel van 13 sterren, waar elk van de sterren een Amerikaanse staat voorstelde. Een naaister
uit Philadelphia, Betsy Ross, wordt het maken van de
eerste Amerikaanse vlag toegekend. Door journaals,
dagboeken en geschriften van het Continental Congress van Washington is dit tot op heden echter niet
bevestigd. Toch wordt het patroon waarbij de sterren
in een cirkel in het kanton worden geplaatst ook wel
het Betsy Ross-patroon genoemd. Er was geen specifieke opmaak voor de sterren vastgelegd. Er werd
daardoor ook veel gebruik gemaakt van een ander
patroon: de dertien sterren verdeeld over horizontale
rijen. Dit patroon werd beschouwd als het standaardpatroon.
In 1795 veranderde de vlag weer, Vermont en Kentucky traden toe tot de Verenigde Staten. Het aantal sterren en strepen werd verhoogd tot vijftien.
Toen in de jaren erna weer enkele staten toetraden,
werd het aantal sterren en strepen niet verhoogd,
waarschijnlijk omdat men dat als te veel gedoe beschouwde. In 1818 werd besloten dat het aantal strepen op dertien zou worden vastgesteld, ongeacht het
aantal staten. Het aantal sterren zou sindsdien gelijk
zijn aan het aantal staten. Wanneer het aantal sterren
op de vlag werd uitgebreid, gebeurde dit steeds op
Independence day (4 juli). De laatste toevoeging was
van Hawaï in 1960. Het huidige aantal sterren is 50.
Symbool voor vrijheid
‘Pledge of Allegiance’ op school
15
Delicious American recipes. Text: Rob Driessen
Voor veel inwoners van de Verenigde Staten staat
de vlag voor de individuele en personele vrijheden
zoals uiteengezet in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring.
The first step is to finely cut the onion, garlic, tomato and lemon. For the next
step you need your avocados. Cut around the pit, slide the two created halves
in opposite directions to open the avocado and take the pit out. Carefully make
some cuts in two directions and scrape with a spoon layers out of the avocado.
You can immediately put the scrapings into your bowl with the other ingredients.
To make a delicious sauce, add all the ingredients together and add some lemon
juice. Crush the avocados and stir and mix everything around with a fork. Finish
your dish with some salt and pepper.
Donuts
From
Quebec:
Poutin
Poutin is a typical dish
from Quebec. Even
for student-chefs like
us, this dish is not extremely complicated
to prepare.
For this Canadian dish
we need fries, cheese
curds and gravy. Step
one is putting your
fries on a plate. By
putting cheese curds
on top of your fries
you already completed step two. The third
and final step is pouring warm gravy over
your fries and cheese
so the curds will melt
a bit. With this threestep approach the
Québécois have been
successful.
Another truly American snack is, of course, the donut. The ingredients needed
are: Two bags (7 g) of active dry baker’s yeast, four tablespoons of warm water
(45°C), 350 ml lukewarm milk, 100 g caster sugar, one teaspoon salt, two eggs, 75
g butter, 575 g flour, one liter oil for frying, 200 g icing sugar and 1.5 tablespoon
vanilla extract.
First, sprinkle the yeast in the warm water and let it stand for five minutes until
foaming. Put the yeast mixture, milk, sugar, salt, eggs, butter and half of the flour
in a large bowl and stir for two minutes. Add the remaining flour, a little at a time,
until the dough is no longer sticking to the bowl. Knead the dough for five minutes more until it’s smooth and elastic. Place the dough in a greased bowl and
cover it. Put it in a warm place and let it rise until the volume doubled. The dough
is ready when it springs back a little when you press it. After this, place the dough
on a floured surface and roll it out into a slab with a thickness of around one centimeter. Prick a whole in it to make the donut and let it rise again until it doubles
in volume again. Cover them lightly with a cloth.
Melt the remaining butter in a saucepan. Stir in powdered sugar and vanilla until
it’s smooth. Remove the butter from the heat and stir in one tablespoon of hot
water at a time until the glaze is thin, but not watery. Leave the glaze for later use.
To finish your baking-project, heat a frying pan or heavy oil to 175°C. Let the donuts slide in the hot oil. Turn the donuts as they come to the surface. When the
donuts are brown, remove them from the oil. Dip the donuts into the glaze while
they are still warm and place on the rack to allow the excess glaze to run off.
16
Prot goes Science: Nanorobotics, a promising method for targeted drug delivery. Text: Nicole van Gestel
DNA nanorobot by Douglas
et al (2012). It performs via
a lock-key principle. The
DNA structure carries a load
(could be a drug) and this
will only be released when
the right proteins are present. Via this idea drugs can
be delivered in desired places like tumours or in diseased organs.
Prot goes Science
Nanorobotics, a promising method for targeted drug delivery
The science fiction idea of little robots that can enter the human body to travel to specific places to, for example, deliver a medicine, sounded strange until some years ago. Lately, more and more articles appear in scientific journals about synthetic DNA that is able to self-assemble into operational molecular-scale devices. The
idea of scientists is to use these DNA nanorobots for smart drug delivery (targeted drug delivery).
A lot of research is going on to find ways to target
drugs precisely in the human body, but a lot of possibilities are expensive and are not (yet) able to penetrate into the specific target places. Therefore the
drug delivery via DNA nanostructures is promising.
Ideally, a delivery system should have a combination
of properties including the preservation of the biological activity of the drugs and
protection from chemical and
enzymatic degradation, penetration across in vivo barriers
and co-delivery of two (or more)
different medicines. Rapid advances of nanotechnology offer
great promises for developing
nanocarriers (or nanorobots) that contain the previous mentioned features and are able to deliver the
drugs ‘smart’. This means that they are able to release
the drugs at specific places (like tumors).
NA nanorobots are, as the name already suggests,
synthetic DNA strands that assemble in a nanoscale
system. The underlying principle of the DNA self-assembly in these systems is the programmability of
DNA strands by their specific Watson-Crick binding
of DNA bases. As known by the research of Watson
and Crick (1953), DNA contains four different bases:
adenine (A), cytosine (C), guanine (G) and thymine (T). Typically, A only pairs up with T and
C only likes to bond with G. Using this principle scientists are
able to make DNA objects with
many different geometries (nanoscale, see figure 1). But even
more important in the research to use these nanorobots as a ‘smart’ drug delivery vehicle, is the fact
that the dynamic behaviour can be controlled. For
example by the action of particular DNA enzymes
that can ‘lock’ and ‘unlock’ the DNA structure, or via
environmental changes such as pH or temperature.
Prot goes Science: Nanorobotics, a promising method for targeted drug delivery. Text: Nicole van Gestel
release the load consist of two different proteins, so
it will only open if both proteins are present. When
both bind their targets, the structure will change
conformation and the structure will release its load.
The construction of the three-dimensional structure
is done via so called ‘DNA origami’. The structure is
created along a predetermined path. Nanostructures
made by DNA origami can be designed to present
addressable surface features at which other particles or molecules can be precisely positioned. This
is very important in ‘smart’ drug delivery, because in
this way scientists are able to make structures that
can carry specific molecules or attach at specific receptors.
Of course this is only one example of all the possibilities with the DNA strands, but it gives an idea of
how the DNA robots could be used for drug delivery.
The next challenge is to find a good approach to use
the developed nanorobots to function as a real drug
delivery vehicle in vivo. Nowadays researchers of the
mentioned example are trying to find a way to make
the DNA robots stable in presence of proteins in the
blood, so that they will definitely only release their
load at specific targeted places. Therefore, not only
more knowledge on the DNA nanorobots is needed,
but also more knowledge about biological systems in
healthy and diseased situations is very welcome. A
second optimization that is needed on this specific
example is the loss of complexity, to be able to produce in large scale.
The research field on DNA nanorobotics is emerging
and promising. However, a lot of work still needs to
be done. But it may be a good and more or less cheap
solution in ‘smart’ drug delivery.
References:
J. Fu & H. Yan (2012) Controlled drug release by a nanorobot. Nature Biotechnology 30 (5) p. 407-408
H. Chandran, N. Gopalkrishnan & J. Reif (2013) Nanorobotics: Current Approaches and Techniques,
Chapter 18, NanoRobotics, p. 355-382. Springer-Verlag, New York.
J. Li, C. Fan, H. Pei, J. Shi & Q. Huang (2013) Smart
drug delivery nanocarriers with self-assembled DNA
nanostructures. Advanced Materials 25 p. 4386-4396
Friends
Healthcare robot ‘Amigo’ may find some friends
in his nanorobotic brothers and sisters! Not only
mechanical engineers produce robots, it is also
an emerging field which can be seen as biomedical or pharmaceutical. Be prepared, science fiction may be closer than you think!
“Origami is used to
fold the DNA”
In May 2012, Jinglin Fu & Hao Yan published a small
article in Nature Biotechnology with the title ‘Controlled drug release by a nanorobot’. We, the biomedical engineers of the future, are of course very interested in these kind of articles: it is about science,
which is used to try to heal sick bodies. Therefore
this little space in the Protatype is filled to give us
some insights in this interesting field of research.
17
The example of the DNA nanorobot designed by
Douglas et al (2012) performs with the principle of
a locked structure that can be opened by a specific
‘key’ (figure 2). The hexagonal structure can be loaded and the load will be released when the robot is
opened. The specific ‘key’ to open the structure and
Different examples of self-assembled DNA nanostructures. Reference: J. Li et al (2013) Advanced Materials 25
18
Student vs. docent: Koen Franse. Tekst: Franca Sloos
Student vs. docent: Peter Bovendeerd. Tekst: Franca Sloos
Naam
Koen Franse
Leeftijd
18 jaar
Woonplaats Eindhoven, vroeger Venlo
Hobby’s
Zingen, gitaar spelen, saxofoon spelen en drummen in bandjes
Protagoras
Sinds een paar maanden bij de feestcommissie, eerst als feutje en nu als heuse secretaris
BMT/MWTBMT
TU/e sinds... September 2013
Vervoer TU/e Tien minuutjes op de fiets
Naam
Peter Bovendeerd
Leeftijd
53 jaar
WoonplaatsHelmond
Hobby’s
Muziek luisteren,
stamboomonderzoek doen en werken
Functie TU/e Universitair docent
TU/e sinds... Al 25 jaar
Vervoer TU/e Met de fiets
Koen Franse, eerstejaars student BMT
Peter Bovendeerd, universitair docent faculteit BMT en MWT
Student vs. docent
Koen Franse en
Ook in deze editie worden er weer een student en docent met elkaar vergeleken. Dit maal Koen Franse, eerstejaars student BMT, en Peter Bovendeerd, universitair docent van de faculteit. Hoe ziet een gemiddelde dag van
hen eruit, hoe beoordelen ze het vak Toegepaste Natuurwetenschappen en hoe denken ze over onze campus?
De dag van Koen
Koen: “Sinds ik een kamer heb in Eindhoven kan ik
’s ochtends lekker een uurtje langer doorslapen. Als
de wekker gaat, snooze ik meestal nog een half uur
door, waardoor ik amper tijd heb om me klaar te maken en daardoor op het nippertje op tijd (lees: net te
laat) aankom op de TU/e. Na de eerste twee uur college ga ik even gezellig in de rij staan voor het koffiezetapparaat in de kantine en dan richting de begeleide zelfstudie. Mijn voornemen is altijd om die
tijd goed te benutten, maar meestal eindigt het iets
gezelliger. Meestal heb ik ’s middags nog een OGOvergadering, of ik heb de middag lekker vrij. Deze
besteed ik dan aan huiswerk maken, maar ik wil
ook een sportkaart kopen om weer eens wat actiefs
te gaan doen na een half jaar stil te hebben gezeten.
Daar kan ik die middag dus goed voor gebruiken. ’s
Avonds eet ik meestal samen met mijn huisgenoten.
Daarna studeer ik nog wat, lig ik op de bank tv te kijken of ga ik wat gitaar spelen.”
Toegepaste Natuurwetenschappen
Wat vind je van het vak Toegepaste Natuurwetenschappen (TNW)? Koen: “Handig. Alle natuurkunde
van de middelbare school was alweer een beetje
weggezakt na die heerlijk lange zomervakantie, dus
het is fijn om al die basisonderwerpen weer even op
te halen. Natuurlijk wordt er bij TNW wat dieper op
in gegaan dan op het VWO, maar ik heb natuurkunde
altijd wel interessant gevonden, dus dat vind ik niet
erg.”
19
Waarin lijkt het vak op andere vakken? Koen: “Dat
is een beetje een moeilijke vraag, omdat ik pas sinds
september bezig ben op de TU/e. Maar het valt me
wel op dat een aantal dingen die we bij Calculus hebben gehad nu gelijk toegepast worden bij TNW.”
Hoeveel procent verwacht je dat het vak in één keer
haalt? Koen: “Ik verwacht dat het grootste deel van
de studenten TNW het de eerste keer wel haalt, ik
denk in ieder geval dat het bij mij wel moet lukken.
Als je genoeg oefent krijg je vanzelf onder de knie
hoe je bepaalde opgaven moet aanpakken en dat lijkt
me het belangrijkste om dit vak te halen.”
Wat hoop je dat nog zal veranderen aan dit vak?
Koen: “Ik vind het erg fijn dat we de tussentoets gewoon schriftelijk mochten maken, want dan kan de
docent tenminste zien hoe je aan je antwoord bent
gekomen. Andere faculteiten moesten de tussentoets online maken, waarbij er dus alleen naar je eindantwoord werd gekeken. Ik hoop dat andere faculteiten vanaf volgend jaar de tussentoets ook gewoon
schriftelijk mogen maken.”
De campus volgens Koen
Wat vind je de mooiste plek op de TU/e en waarom?
Koen: “Ik heb niet echt een favoriete plek op de campus, maar ik vind het altijd wel fijn om de pauze door
te brengen op de bankjes in de hal van Gemini.”
Heb je nog verbeterpunten voor de TU/e en zo ja,
welke? Koen: “Voortaan de CD-rom drive in de laptops laten zitten, haha!”
Peter Bovendeerd
Wat is je mening over het gebouw Gemini? Koen:
“Niet het mooiste gebouw van het terrein. Toen ik
het voor het eerst zag vond ik het een beetje een
fabrieksuitstraling hebben. Ik twijfel nu nog steeds
welke kant ik op moet voor sommige OGO-hokjes en
loop nog steeds elke keer de verkeerde trap af naar In
Vivo, maar het schijnt dat sommige ouderejaars daar
ook nog last van hebben. Verder is Gemini wel functioneel en dat is natuurlijk het belangrijkste.”
De dag van Peter
Peter: “De indeling van mijn dag verschilt per kwartiel. Dit kwartiel geef ik bijvoorbeeld op maandag
eerst twee uur college, daarna twee uur begeleide
zelfstudie, vervolgens heb ik een algemene bespreking met een afstudeerster en aansluitend spreek ik
met een promovenda. Om drie uur heb ik stafoverleg
met collega’s over bijvoorbeeld projectaanvragen of
onderzoeken waarna ik om vier uur vaak presentaties heb van bijvoorbeeld stages. Tot slot maak ik om
vijf uur het laatste werk af voordat ik naar huis ga. ’s
Avonds na het eten maak ik vaak slides voor de volgende dag.”
Toegepaste Natuurwetenschappen
vierde kwart van het tweede jaar ga ik samen met docenten uit Maastricht een nieuw vak geven, namelijk
‘Modelgebaseerde cardiovasculaire pathofysiologie’.”
Hoeveel procent denkt u dat dit vak in één keer
haalt? Peter: “Ik denk ongeveer 70%.”
Wat hoopt u dat nog zal veranderen binnen dit vak?
Peter: “Heel veel. Ik zou liever vier blokken van twee
uur geven dan twee blokken van vier uur, zoals het
nu is. Verder ben ik niet tevreden over de TU/e-brede
manier van toetsen, dit gaat nu namelijk digitaal.
Gelukkig kan ik aan de BMT en MWT studenten een
schriftelijke toets aanbieden, omdat ik collega’s heb
die mij helpen bij het nakijken. Verder vind ik dat er
vanuit de TU/e meer ondersteuning moet zijn bij het
organiseren van de tussentoetsen. Ik ben wel erg blij
met het faculteit-specifieke deel.”
De campus volgens Peter
Wat vindt u de mooiste plek op de TU/e en waarom?
Peter: “Onderin de collegezaal voor een zaal met studenten, want als ik op die plek sta, ben ik bezig met
de dingen die ik leuk vind, namelijk lesgeven. Ik vind
het ook leuk om gesprekken te hebben met stagiaires, afstudeerders of promovendi.”
Waarom bent u gekozen om het vak Toegepaste natuurwetenschappen te geven? Peter: “Ik vermoed
omdat ik natuurkunde gestudeerd heb. Ook heb ik
vijf jaar lang het vak ‘Fysica in de fysiologie’ gegeven, dat lijkt erg op ‘Toegepaste natuurwetenschappen’. Dat zal ik dan wel goed gedaan hebben!”
Heeft u nog verbeterpunten voor de TU/e? Peter:
“Deze vraag vind ik lastig om te beantwoorden. Ik
hoop dat de TU/e-plannen om prestaties op onderwijs- en onderzoeksgebied evenwichtiger te waarderen ook in daden worden omgezet. ”
Lijkt dit vak op de vakken die u normaal geeft? Peter: “Ik vind van wel. De vakken die ik verder geef zijn
‘Modelleren van hartfunctie’ (vierde jaar) en de casus ‘Mechanica van het bloedvat’ (eerste jaar). In het
Wat is uw mening over het Gemini-gebouw? Peter:
“Ik vind het een mooi gebouw, met een erg mooie
naam, waar ik zelf aan mee heb gedacht. Ik vind het
wel iets te warm op vloer vier.”
20
BMT on stage: Cartilage cell mechanics in crazy Canada. Text: Robbin Romijnders
BMT on stage: Cartilage cell mechanics in crazy Canada. Text: Robbin Romijnders
BMT on Stage
Cartilage cell mechanics
in crazy Canada
When you read this I will already be back in Eindhoven. I hope you will nonetheless take your time to
read my story, since I had such an awesome time in
Calgary. It is not a common city to go to, although
Canada is quite popular among students from our
faculty. In this short synopsis I hope to give you an
idea of what it is like to live and study in the third
most populated city of Canada.
Working in the HPL
Via René van Donkelaar I got in touch with professor Herzog from the Human Performance Lab (HPL)
of the University of Calgary (U of C). Part of his research is on cartilage mechanics. After talking to two
famous researchers from the group, Scott Sibole and
Eng Kuan Moo, I chose to try modeling cell mechanics of chondrocytes near cartilage lesions. Chondrocytes (cartilage cells) are responsible for maintenance of the extracellular matrix (ECM) of cartilage
tissue. The composition of ECM affects the specific
mechanical properties of cartilage. In damaged cartilage these properties deteriorate which affects the
deformations of individual cells. This influences the
cell’s activity, and therefore the ECM maintenance.
Hence it is interesting to look at mechanical responses of chondrocytes when cartilage is compressed.
Gotta
see this!
Celebrating Canadian Thanksgiving. Amr slices the turkey prepared by my
Danish roommate Matsoe Matsoe (Mads). (From left to right: Machiel, Joeri,
Amr, Mads, Basia, and Ian.
Measuring local strains and stresses at cell level is
complex, so mostly people measure mechanical response at the tissue level, or the properties of isolated cells. In order to gain insight in the behavior of
cells in situ, that is in the native tissue, finite element
modeling is often used.
I try to model indentation tests on cartilage tissue.
A square block with depth-dependent properties is
used to resemble the cartilage. An indenter is then
applied onto the tissue up to 15% nominal strain (figure below). I do this trick on different distances from
the cartilage’s edge, which acts as the lesion edge. A
second model represents the cell. Because the cell is
Canada is a beautiful country
and being there was a great
adventure. My best experiences are the hiking trips in
the national parks.
Together with two Dutchies (Joeri and Machiel) and
our Spanish friend Ainyel we
spent a weekend in Banff. In
Waterton, we walked into a
black bear, an amazing experience. With my parents and
uncle, we did two hikes, but
the best hike was at Kananaskis when we ended knee
deep in the snow.
The visiting students office at work. Marie tries to beat her own record. Raf is
cheering in the back, and Ainyel is disappointed he couldn’t beat the record.
My spot is on the right, just out of sight of the camera.
much smaller than the tissue block values for displacements and fluid pressure of the tissue level are interpolated and then prescribed as
boundary conditions for the cell model. After prescribing the nodal displacements and fluid pressure the cell model can be ran and analyzed.
At the moment of this writing I am still working on processing and analyzing the results, so if you are interested feel free to ask me anytime.
Drinking beers in Calgary
Arriving in August is the best time. The weather is great and you can enjoy the city life in downtown. From October however, it is getting colder
and the bars are no longer opened all day.
An indenter is applied on cartilage tissue. The displacements and fluid pressure are interpolated at the small area
under the indenter and then prescribed as boundary conditions for the cell model.
21
I have lived together with two Canadians, a Danish guy, and a Chinese.
They are all students, so it is not uncommon to drink some beers every
now and again (picture on top). Thursdays I always end up at the Den,
the undergrads bar at the campus where beers are cheapest. With the
people from the visiting students office and with Erica, I always have
an amazing time there. To integrate in Canadian society I also tried to
watch ice hockey and football, but to be honest I am glad that English
Premier League is shown on TV too. I have been to Flames ice hockey
and Stampeders football, but the best sporting competition I attended
was the World Cup speed skating. Sitting down in the food court with
Antoinette de Jong and sitting a table away from Ireen Wüst and Sven
Kramer is an amazing experience to me.
The best hike was at Kananaskis when
we ended up in the snow, unprepared
for what we encountered. From left to
right: Joeri, Basia, and captain Marie.
22
Lieve Bouzo... Tekst: Anonieme schrijver en Bouzo
Lieve
Bouzo...
Bouzo staat altijd voor je klaar en daarom is zijn rubriek ook weer in de nieuwe vormgeving te vinden! Zit je
met een kwellend probleem? Kun je niet meer slapen, omdat je geen oplossing weet? Onze mascotte geeft je
graag advies. Schroom dus niet en stel gerust al je vragen.
Lieve Bouzo,
Lief Anoniempje met tijdtekort,
Daar zit ik dan weer, een lange dag in de collegebanken. Het vak dat ik volg is best interessant hoor,
begrijp me niet verkeerd, maar de docent praat zo
ontzettend langzaam. Als ik van dit college zo’n super hip videocollege zou kijken, zou ik de snelheid
zes keer zo hoog kunnen maken en het nog steeds
kunnen volgen. Snappen de docenten dan echt niet
dat wij meer te doen hebben dan college volgen? We
willen ook nog sporten, winkelen bij de nieuwe Primark, dansen, borrelen en feesten in de Santé. En er
zitten maar 24 uur in een dag!
Voor mij is het bijna onvoorstelbaar; dat er mensen
zijn die zoveel willen doen! Ik vermaak me prima met
rond glijden in mijn Bouzarium en lekker slapen in
mijn Chateau. Mijn leven klinkt zo heel rustig maar
dat betekent niet dat ik niets nuttigs doe; slapen is
namelijk niet alleen heel fijn, het zorgt er overdag ook
voor dat je meer energie hebt en efficiënter en dus
ook meer kan doen. Ik slaap altijd voldoende, zo kan
ik heel gefocust muizen vangen.
Graag zou ik de dagen iets langer willen maken. Een
weekend van twee keer 48 uur zou bijvoorbeeld geweldig zijn! Weinig slapen en veel leuke dingen doen
met vrienden en familie. De techniek gaat toch zo
hard vooruit zeggen ze, lieve Bouzo? Kunnen we de
tijd dan niet gewoon wat oprekken? Dan spoelen we
de tijd voor de docent een beetje door terwijl hij voor
ons gelijk blijft, zodat het college lekker snel voorbij
gaat. Ik zit eraan te denken om deze techniek te gaan
bestuderen en ontwikkelen. Dit lijkt me een gouden
kans voor een glansrijke carrière. Wat denk jij hierover, lieve Bouzo?
-XxXAnoniempje met tijdtekort
Uit jouw brief begrijp ik echter dat je meer wil dan
alleen eten (rare organismen die mensen), het liefst
wil je zoveel mogelijk op een dag doen en eigenlijk is
het dan nog niet genoeg. Dit probleem heb ik al vaker
gehoord van studenten in het Prothok. De Wervingsdagen bood zelfs een training over tijdmanagement
aan. Wat ik daaruit heb mee gekregen is dat je veel
meer tijd voor jezelf kan creëren door te werken met
een ‘to do-archief’. Steeds als je iets bedenkt dat je dat
moet doen, schrijf je het op en stop je die notitie in
het archief. De notities rangschik je op prioriteit. Als
je iets bedenkt wat je binnen drie minuten kan uitvoeren, doe dit dan ook meteen! Ik word al moe van
de gedachte om die allemaal te moeten bijhouden,
toch schijnt het voor mensen te werken.
Om ook jouw vraag te beantwoorden: Het klinkt interessant, nou ben ik natuurlijk geen TU/e-student,
toch denk ik dat het vrij lastig is zoiets te realiseren,
misschien zelfs onmogelijk. Maar ben jij hier niet
bang voor, ga er dan vooral voor en kom mij van al je
verdiende centjes vooral een extra muisje brengen!
Ga je liever voor de makkelijke weg, denk dan aan bovenstaande tips en kom mij een keer extra knuffelen
in je verdiende tijd.
Liefs,
23
Bouzo
Jouw studievereniging
wil het je zo voordelig en
makkelijk mogelijk maken.
Dus hebben ze een
boekenleverancier
die daarbij past.
Jouw studievereniging werkt
nauw samen met studystore.
En dat heeft zo z’n voordelen.
Doordat we snugger te werk
gaan, kunnen we jouw
complete boekenpakket
snel aanbieden tegen een
scherpe prijs.
iGEM in Boston with their MRiGEM project. Text: Ardjan van der Linden
iGEM in Boston with their MRiGEM project. Text: Ardjan van der Linden
iGEM in Boston
with their MRiGEM project
Around a year ago, seven students from the BMT faculty came together to initialize their participation in
the 2013 iGEM competition (International Genetically
Engineered Machine competition). Since then these
students have spent many hours labouring away at
a project of their own design, forfeiting their chance
at a carefree summer and choosing instead to spend
their time off in the Chemical Biology labs. Their
work however was not done in vain. In early October the team participated in the European Jamboree
where they were awarded a gold medal and presented with the chance to proceed to the World Finals in
Boston, MA.
The iGEM competition itself is held annually by MIT
(Massachusetts Institute of Technology) and offers
university students with a variety of backgrounds a
unique chance to participate in a project of their own
choosing, as long as this project finds its roots within
the field of synthetic biology. In short, synthetic biology can be seen as the application of engineering
principles to the fundamental components of biology. In doing so it is the aim of researchers to adapt
organisms in such a way that they obtain a functionality they did not previously possess. So which function adaptation did the TU Eindhoven team present
to grant them a place in the World Finals of the iGEM
competition?
The aptly named MRiGEM project of this year’s team
aimed to adapt E. coli bacteria in such a way that
they could be used as contrast agents for tumours
during an MRI scan. To do this they utilized a new
presentations, the team was rewarded by the judges
with a Gold medal and the chance to participate in
the World Finals at MIT in Boston.
The team goes along to support the Celtics
The team meets iGEM founder Randy at their poster
Team members enjoy the Bruins ice hockey match
The team answers questions given by the jury at the MIT
form of MRI, Chemical Exchange Saturation Transfer (CEST). When using CEST imaging there is no
longer any need for the use of heavy metals to provide MRI contrast. Instead, it becomes possible to
obtain contrast using the Arginine and Lysine amino
acids found within proteins.
In October, after having spent most of, if not all of
the summer working tirelessly on the before mentioned project, the team thought it was high time
to take a four-day weekend break. The destination:
Lyon, France. Coincidentally, this also happened to
be the location of the European iGEM Jamboree. So
instead of a relaxing autumn break, the team decided to attend and present their project alongside 59
other iGEM teams from across Europe. After presenting their project, and attending countless other
After a further two weeks of strenuous labour, the
team boarded a Delta Airlines flight from Schiphol to
Boston Logan Airport. Having learnt from Lyon, the
team had ensured a number of days off to spend admiring the prestigious city. Under careful guidance
of the team’s supervisor Stijn Aper, the team was able
to visit a great number of historic sites alongside the
Freedom trail, which blazes red through the heart of
Boston. Alongside the team’s historical escapades,
they were also able to get a taste of modern American culture: eating Dunkin’ Donuts, raiding shopping malls and embarking upon one of the tallest
skyscrapers in Boston. However, among the most
memorable experiences for this team was their attendance of multiple sporting events taking place
throughout the weekend. The team stood outside
Fenway park as the Red Socks won the World Series
Baseball, cheered on as the Bruins blasted penalties to destroy the Ducks and finally saw the Boston
Celtics get unfortunately dunked by the Milwaukee
Bucks.
Unfortunately, the team did not manage to pick up
any further prizes at the Finals in MIT, but they most
certainly had a brilliant time visiting Boston and
were more than happy to have been given the opportunity to participate at the Finals.
For more information on the project please visit:
http://2013.igem.org/Team:TU-Eindhoven
The team found that, making use of the angiogenesis which takes place in tumours, they could localise
E. coli bacteria in tumorous regions. Taking advantage of this fact they devised a promoter which reacts
to the anaerobic conditions presiding in tumours.
Using this promoter enabled the team to express a
number of proteins of their own design in anaerobic
conditions. Each of these proteins was designed in
such a way that it presented an abnormally high Arginine or Lysine count. CEST MRI measurements on
these proteins showed that a number of proteins did
indeed provide the desired contrast on a scan.
Outside MIT (from left to right: Zandra Felix, Stijn Aper,
Ardjan van der Linden, Pascal Pieters, Sander de la Rambelje, Nick van der Zon, Jacques Ernes and Yicong Chen)
25
Whilst human testing is still far away, the experiments performed by the team have shown that a
tumour specific contrast agent, based on the use of
CEST providing proteins is a feasible idea.
Boston city from above
26
Onderwijszaken: Van tussentoetsen tot weblectures. Tekst: Sjoerd Opdam
Onderwijszaken
Van tussentoetsen tot weblectures
Ook het afgelopen blok zijn er weer een aantal updates in het onderwijs die ik jullie wil laten weten. Er is onder
andere vergaderd over het gebruik van ICT in het onderwijs en tussentoetsen. Daarnaast is de stagevoorlichting voor de externe stage in de master geweest.
zetten. Hierin kwam onder andere naar voren dat de
focus zal liggen op functionaliteiten voor de studenten, dus bijvoorbeeld een elektronische leeromgeving en het maken van videocolleges en weblectures.
Hoewel deze laatste twee letterlijk vertaald hetzelfde
zijn, is er toch een duidelijk verschil. Een videocollege is gewoon een college dat is opgenomen, terwijl
een weblecture een korte uitleg is over een specifiek
onderwerp. Bij weblectures ligt het tempo vaak iets
hoger en kan ook gebruik worden gemaakt van animaties en filmpjes. Als het goed is zal je hier in de
toekomst dus steeds meer van zien! De hoop is dat
ICT ook een oplossing kan bieden voor het tekort
aan zalen. Natuurlijk kan dit alles erg handig zijn bij
het studeren, maar het is wel belangrijk dat het ICT
niet als vervanging van contacturen met zowel docenten als studenten gebruikt gaat worden.
Bij het vormen van het Bachelor College is door studentadviseurs aangegeven dat het gewenst is dat het
onderwijs activeert om te studeren. Het viel namelijk
op dat veel studenten gedurende de onderwijsperiode weinig deden en pas in de week voor de tentamens begonnen met leren. Om dit te voorkomen
worden nu tussentoetsen gegeven. Op zich een goed
idee dus, maar bij sommige
vakken wordt nu elke week
een tussentoets gegeven, wat
de studielast flink verhoogt.
Ook wordt soms een groot
deel van het cijfer bepaald
door tussentoetsen. De studielast is hierdoor naar mijn
mening (en die van de jaarraden) te hoog. Ook zijn de studenten van de OC en ik het niet eens met het feit dat
tussentoetsen zo zwaar mee wegen voor het eindcijfer. Vandaar dat ik op dit moment aan het kijken ben
naar de mogelijkheden voor een regel die een maximum stelt aan het aantal tussentoetsen en de weging
in het eindcijfer.
Verder is in blok twee de voorlichting voor de externe stage in de master geweest. Naast een presentatie
van het STU hebben vijf BMT’ers verteld over hun ervaringen in het buitenland. Zaken als culturele verschillen, visa en places-to-be zijn aan bod gekomen.
De belangrijkste tip: begin op tijd! Als je niet op de
stagevoorlichting kon zijn maar toch graag de informatie wilt, stuur dan even
een mailtje naar onderwijs@
protagoras.tue.nl, dan zal ik
de slides toesturen.
Column: PRISM - Alles en iedereen bespioneren. Tekst: Roy van Hees
Column: PRISM Alles en iedereen bespioneren
Iedereen heeft ondertussen wel gehoord van Edward Snowden en zijn onthullingen over PRISM, een
groot spionageprogramma van de NSA door Amerika. Onthulling na onthulling volgt en de schaal van
het spionageprogramma is ongekend. Internetverbindingen worden getapt, telefoongesprekken geregistreerd, computers geinfecteerd, veilige verbindingen gekraakt en encryptie-algoritmes afgezwakt;
niets ontsnapt aan de NSA.
Wat me vaak lichtelijk verbaast, is hoe men hier in
Nederland op reageert. In Nederland lijkt het men
allemaal niet zo veel uit te maken. Minister Plasterk
toont nauwelijks iets van een reactie, wat ook tekenend is voor de rest van ons kleine landje. De meeste
mensen reageren nauwelijks op het nieuws en als je
erover vraagt komen reacties als “Ik heb toch niets te
verbergen?” en “Wat maakt het uit?” erg vaak voor.
Deze reacties vind ik erg moeilijk te begrijpen. Persoonlijk vind ik privacy een belangrijk recht en ik
ben er ook erg op gesteld. Mensen die denken niets te
verbergen te hebben zijn ronduit naïef te noemen. Ik
vraag me af hoeveel mensen er over zouden blijven
als iedereen die ooit illegaal heeft gedownload, een
gestolen fiets (of ander waar) gekocht heeft of eens
zwart heeft gewerkt in de cel zou verdwijnen. Nee,
beste lezer, iets te verbergen hebben we allemaal wel.
Maar ach, als het om onze veiligheid gaat, dan moeten we een beetje verlies van privacy maar voor lief
nemen is een veel voorkomende mening. Maar als
we naar de cijfers kijken zien we een heel ander
beeld. De kans om te overlijden in een terroristische
aanval is één op twintig milioen.
Daarnaast is de NSA niet de organisatie die het lijkt te
zijn. Informatie wordt verzameld onder het mom van
veiligheid, maar in werkelijkheid worden ook bedrijven bespioneerd. Een mooi voorbeeld hiervan is de
spionage van Petrobras, een Braziliaans oliebedrijf.
De conclusie is duidelijk, de NSA moet kappen en wij
moeten eindelijk eens opkomen voor onze rechten.
Koning tappen
Met alle aandacht die naar de NSA gaat zou je
bijna vergeten dat andere landen ook spioneren,
zo ook Nederland. Sterker nog, er is geen enkel
land dat zo veel telefoontjes aftapt als Nederland.
In 2008 vonden er in Nederland in totaal 26.000
telefoontaps plaats, tegen 2.200 in de gehele Verenigde Staten.
“Een weblecture is een
korte uitleg over een
specifiek onderwerp”
Er zijn veel discussies over ICT in het onderwijs, de
tijd is namelijk wel rijp voor het gebruik hiervan. Er
is een taskforce opgezet door de TU/e die een visie
heeft uitgebracht over hoe we ICT moeten gaan in-
27
Als laatste nog een update
over de vakenquêtes. Veel studenten weten dit niet, maar
onderaan de OASE pagina
van een vak is een kopje met
‘vakevaluatie’. Voor de invoering van het Bachelor
College kon je hier altijd op een link klikken die door
verwees naar de resultaten van de vorige vakenquête. Er is nu echter overgegaan naar een nieuw (nog
niet helemaal werkend) enquêtesysteem, echter de
link ontbreekt nog. Gelukkig wordt hieraan gewerkt
en is er dus binnenkort weer de mogelijkheid om de
resultaten te bekijken. Dit kan bijvoorbeeld handig
zijn als je aan het kijken bent welk keuzevak je wilt
gaan volgen!
Een parodie op Obama’s welbekende “Yes, we can!”
28
Werken bij Artinis Medical Systems: NIRS van Vancouver tot Beijing. Tekst: Marco Dat
Marco Dat is mijn naam en ik ben 28 jaar oud.
Ik woon in Oosterhout (Noord-Brabant), waar
ik terug naar toe ben verhuisd na zeven mooie
studiejaren in Eindhoven te hebben gewoond.
Doordeweeks vermaak ik mij door een potje te
gaan basketballen of lekker een filmpje kijken. In
het weekend ga ik graag op stap of andere leuke
dingen doen met vrienden. Ik reis graag, vind
het leuk om zo veel mogelijk van de wereld te
verkennen. Ik vind het erg leuk dat ik door mijn
werk op plekken kom waar ik anders nooit was
geweest.
Marco op Human Brain Mapping 2012 in Beijing
Werken bij Artinis Medical Systems
NIRS van Vancouver tot Beijing
Het is alweer een dikke tien jaar geleden dat ik voor het eerst in de collegebanken van W-Hoog zat. In 2007
ben ik aan de master Medical Engineering begonnen door mijn interesse in de praktische toepassing van onze
BMT kennis en het samenwerken met personen met verschillende achtergronden in het ziekenhuis. Ik heb mij
verdiept in het cardiovasculair systeem tijdens mijn stage bij het Texas Heart Institute en mijn afstuderen in
het Maxima Medisch centrum. Na het afstuderen ben ik meteen aan de slag gegaan bij het bedrijf waar ik nu
nog steeds werk: Artinis Medical Systems.
Ik ben nu 3 jaar werkzaam als product specialist van
de NIRS systemen. Deze apparatuur gebruikt nabij
rood licht om, non-invasief, oxy- en deoxyhemoglobine te meten, met name in spier- en hersenweefsel.
Mijn taken binnen het bedrijf omvatten voornamelijk het contact onderhouden met (potentiële) klanten. Ik ga geregeld allerlei congressen af om onze
producten te demonstreren en voorlichting te geven
over welk systeem het beste bij hun onderzoek (en
budget) past. Na aanschaf verzorg ik de training en
consulteer ik wanneer gewenst bij het opzetten van
Tekening van het lichtpad van het nabij rode licht wat
door middel van reflectie in de hersenen wordt gemeten.
Veranderingen in absorptie worden gebruikt om concentratie veranderingen te berekenen.
29
Werken bij Artinis Medical Systems: NIRS van Vancouver tot Beijing. Tekst: Marco Dat
leuk dat onze NIRS-producten onderzoeksystemen
zijn en niet voor medische diagnostiek. Hierbij ligt
de nadruk meer op wat er allemaal mogelijk is met
NIRS en het beantwoorden van onderzoeksvragen,
in plaats van medische diagnostiek waarbij het veel
gaat om het volgen van allerlei richtlijnen.
Mijn BMT-kennis komt uiteraard van pas bij het contact met klanten met uiteenlopende achtergronden.
Daarnaast moet ik natuurlijk ook op de hoogte blijven van de laatste technieken op gebied van NIRS
apparatuur en wiskundige filtertechnieken. Samen
met mijn persoonlijke interesse om mensen te helpen vind ik het erg leuk om adviezen te geven over
systemen en protocollen en het helpen bij data interpretatie.
Het voordeel (soms ook nadeel) van het werken bij
een klein bedrijf is dat je snel overal bij betrokken
bent. Denk hierbij aan nieuwe productontwikkeling, testen, prijsbepaling, deelname aan verschillende Nederlandse en Europese projecten en ook
sollicitaties. Het is fijn dat dit veelzijdig werk geeft
en je mening ook daadwerkelijk telt. Je leert snel dat
je keuzes effect hebben en jij daar verantwoordelijk
voor bent. Een ander leuk voordeel van mijn functie is het internationaal reizen en het bezoeken van
labs overal ter wereld. Terugblikkend op de TU/e is
het daar zo slecht nog niet... Volgende week ga ik
richting Vancouver om daar een aantal plaatselijke
klanten dichter bij elkaar te brengen zodat er hopelijk interessante samenwerkingen ontstaan, die voor
ons ook interessant zijn. Eerste week januari ga ik
richting Beijing om daar weer een nieuw avontuur te
beleven, gewapend met minimale Engelse communicatie, handen en voeten. Ik ga daar training geven
aan een aantal nieuwe klanten en het bespreken van
de toekomstplannen van onze plaatselijke distributeur. Ben je nieuwsgierig naar de resultaten, of heb je
andere vragen kan je natuurlijk altijd contact met mij
opnemen via [email protected]!
Artinis
Artinis is een klein, maar groeiend bedrijf waar
op het moment tien man werkzaam is en is gevestigd in Elst. Het bedrijf is ongeveer elf jaar
geleden ontstaan als spin-off bedrijf van de Radboud Universiteit. Artinis verkoopt wereldwijd
röntgen fantomen en Near InfraRed Spectroscopy (NIRS) apparatuur.
een meetprotocol. Hierbij komt mijn BMT-opleiding
goed van pas, omdat NIRS verschillende toepassingen en gebruikers met verschillende achtergronden
heeft. Ook het opzetten van een gepast protocol is
niet voor elk soort wetenschapper weggelegd...
NIRS wordt in het biomedisch vlak voornamelijk gebruikt om het zuurstof metabolisme in hersenen en
spieren te meten. Het NIRS-signaal op de hersenen
heeft een zelfde oorsprong als het BOLD signaal van
fMRI. Het nadeel van NIRS is een lagere resolutie en
beperkt tot de buitenste laag van de hersenen, waar
gelukkig een hoop te meten valt. Het grote voordeel
is de grote bewegingsvrijheid en een stuk lagere
kostprijs. Het is mogelijk om kleine veranderingen
in oxygenatie/bloedvolume te meten die worden
veroorzaakt door bijvoorbeeld motorfunctie, visuele
of cognitieve stimulatie. Toepassing van NIRS is te
vinden in o.a.(neonatale) intensive care monitoring,
brain computer interfacing, psychologie, neuromarketing, neurologie, sportonderzoek en effect van
voeding en medicijnen.
Bij sport, voeding en medicijnonderzoek kan ook
het zuurstofmetabolisme in de spier van belang zijn.
Vanuit de NIRS-signalen zijn andere parameters zoals blood flow en volume af te leiden. Andere toepassingen zijn te vinden in rehabilitatie, ergonomie en
urologie (kijk voor meer referenties op onze website www.artinis.com). Ik vind het persoonlijk erg
Voorbeeld van meting op het dijbeen tijdens fietsen. Hieruit is af te leiden dat er meer bloed naar de spier gaat en er
ook meer zuurstof verbruikt wordt.
30
Op de campus: Studievereniging GEWIS. Tekst: Paul Kemper
Op de campus: Studievereniging GEWIS Tekst: Paul Kemper
Op de campus
Studievereniging GEWIS
De Verenigde Staten is het land van Google, Facebook, Microsoft, Apple en dus Sillicon Valley. Daarnaast is de befaamde Fields Medal, een soort Nobelprijs voor de wiskunde, vernoemd naar de Canadese
wiskundige John Charles Fields. Er lopen dus genoeg
slimme wiskundigen en informatici rond in Amerika.
Maar waarom zou je zover zoeken? Ook in Eindhoven zijn er vele slimme wiskundigen en informatici.
GEWIS is de studievereniging waar deze bollebozen
zich na het oplossen van ingewikkelde problemen
kunnen ontspannen. GEWIS staat voor GEmeenschap voor Wiskunde en Informatica Studenten. Het
is tijd voor een nadere kennismaking.
Van vervallen tot hypermodern gebouw
Waar GEWIS eerst weggestopt was op de tiende verdieping van het hoofdgebouw, zijn ze nu gevestigd
in het MetaForum. “We zitten nu in een van de mooiste ruimtes op de TU/e, we hebben een prachtig uitzicht en in de zomer hebben we ook nog beschikking over een dakterras waar we lekker een biertje
kunnen drinken!”, aldus Jos. Toch zijn er momenten
waarin er nostalgisch wordt teruggedacht aan hun
oude ruimte. “Alles wat in het hoofdgebouw stond en
wat kapot kon, mocht kapot en was eigenlijk toch al
kapot. Dus ja, we konden eigenlijk alles doen en laten
wat we wilden, want niemand had last van ons. Nu
zitten de decaan en de gebouwbeheerder op dezelfde
verdieping waardoor dat niet meer kan”.
Bouzo
en de
vrouwen
van BMT
Informatica versus Wiskunde
Volgens Jos Mangnus, de huidige penningmeester
van GEWIS, is de sfeer bij GEWIS uitstekend. “Elke
vereniging zal dit natuurlijk zeggen, maar het is wel
zo”. De rivaliteit tussen de twee verschillende opleidingen, Technische Informatica en Technische
Wiskunde, vallen volgens hem ook erg mee. “Dat
heb je altijd wel een beetje, maar dat is allemaal heel
erg vriendelijk.” Ook Edwin Hermkes, een student
Technische Informatica, en Lotte van Beek, een studente Technische Wiskunde, benoemen de rivaliteit
tussen Technische Informatica en Technische Wiskunde als iets positiefs. Dat er weinig vrouwen zijn is
volgens Jos jammer. “Maar er zijn nog verenigingen
die er op dat gebied nog slechter aan toe zijn, dus we
kunnen altijd hen nog uitlachen.”
Van wijn drinken tot gamen
Net als alle studieverenigingen organiseert GEWIS
natuurlijk ook vele activiteiten voor de vele mannen
en de paar vrouwen. “Ik denk dat het ‘Wie is de mol?’
weekend een van de meest populaire activiteiten is,
we maken er elk jaar ook een soort tv-serie van”, zegt
Jos. Ook zijn er vier actieve disputen welke jaarlijks
een leuk weekend organiseren. Het nerd-dispuut
organiseert een LAN-party, het bourgondisch dispuut organiseert een bourgondisch weekend in een
kasteel, het actieve dispuut organiseert een actief
Het 32e bestuur van GEWIS
weekendje en het Limburgs dispuut zorgt ervoor dat carnaval een groot
succes wordt. “We hebben sinds kort ook een commissie die een winter wandel weekend gaan opzetten”, aldus Jos. GEWIS organiseert ook
wekelijks een lunchlezing. “Laatst was er bijvoorbeeld een praatje over
ethisch hacken van SNS Reaal. Wij betalen dan voor de lunch en die
bedrijven geven ons daarvoor weer wat geld.”
Een erg goed beeld van
BMT’ers hebben de meeste
studenten van GEWIS niet
volgens Jos. “Jullie zitten ten
opzichte van ons een beetje
verstopt, ook nog eens achter
Simon zeg maar. Al vind ik jullie huidige voorzitter wel echt
een typische BMT’er”. Lotte
denkt bij BMT aan het feit dat
daar veel vrouwen zijn. Hier is
Edwin het mee eens, al noemde hij ook een slang. Inderdaad, zelfs bij GEWIS is Bouzo
een heuse beroemdheid.
Weg met de borrelkaart
Zoals het echte informatica nerds beaamt hebben ze het systeem van
borrelkaarten al lang achter zich gelaten en vervangen door een digitaal
pinsysteem. Jos: “Vroeger hadden we afstreepkaarten waar je een vinkje
bij moest zetten als je iets pakte. Het tellen kostte erg veel tijd. Nu kun
je een OV-kaart of collegekaart aan het systeem koppelen. Wanneer je
dan zo’n kaart langs een scanner haalt, kun je iets aanklikken en wordt
er iets afgestreept als het ware. Ik kan het systeem van harte aanraden,
het scheelt ontzettend veel moeite.” Een mooie toevoeging is dan dat
wij hier ook druk mee bezig zijn!
Overeenkomsten met BMT
Het uitzicht vanaf het dakterras van het MetaForum
31
Er zijn redelijk wat overeenkomsten te vinden met BMT. Zo zijn Luc
Florack en Remco Duits zowel verbonden aan BMT als aan de faculteit
Wiskunde & Informatica. Jos heeft zelfs zijn bachelor eindproject uitgevoerd bij Anna Vilanova. “Het ging over been scans. Anna Villanova had
ook veel te maken met onze visualisatie groep. De visualisatie groep van
informatica in Eindhoven is wereldberoemd en werken zover ik weet
ook veel met jullie samen op onder andere het gebied van visualisatie
van stromingen van het bloed”. Deze groep wordt geleid door Jarke J.
van Wijk en het doel van deze onderzoeksgroep is het ontwikkelen van
methoden, technieken en hulpmiddelen om data weer te geven op een
interactieve manier.
LAN-party van het nerd-dispuut: niet
echt een BMT-vrouwen ding?
32
Fotopagina’s: Het OBE, Snorrofeest, BBB en de lustrumweek!
Fotopagina’s: Het OBE, Snorrofeest, BBB en de lustrumweek!
Fotopagina’s
Het OBE, Snorro-
feest, BBB en de
lustrumweek!
Borrelen Bikken Bowlen
Donderdag 28 november vond
weer een nieuwe editie van de
BBB plaats. Eerst gezellig borrelen in In Vivo, vervolgens een
heerlijke maaltijd nuttigen in
restaurant Queens en tot slot kijken wie de beste bowler is!
Oud-besturenetentje
Ook voor het 25e bestuur
stond het oud-besturenetentje op het programma.
Op 16 november was het zo
ver: het vijfgangen-diner
moest geserveerd worden
en volgens hen was het een
zeer geslaagde avond!
Lustrumweek
Het einde van het vijfde
lustrum van de vereniging is uitgebreid gevierd
in de lustrumweek. De
UB-cantus, de lustrumborrel en natuurlijk het
spetterende eindfeest met
studenten en medewerkers in Gemini!
BMT-feest: Snorro!
Drie dagen later, op 19
november, was het alweer tijd voor een gezellig BMT-feestje. Snorro
was dit keer het thema,
passend bij de maand en
natuurlijk al die superhelden van de vereniging!
33
34
Afstuderen bij Tommy Maas: Op weg naar nierdialyse zonder complicaties. Tekst: Tommy Maas
Mijn naam is Tommy Maas, ik kom oorspronkelijk uit het dorp Teteringen, vlakbij Breda. Daar
ben ik trouw supporter geworden van de gezelligste voetbalclub van Nederland: NAC Breda.
Verder houd ik me in mijn vrije tijd bezig met
voetballen en wielrennen. Naast mijn afstuderen zit ik in het bestuur van afstudeerdispuut
3004, waarmee we elke maand een leuke activiteit organiseren voor de afstudeerders binnen
de Materials Technology sectie.
Tommy Maas
Afstuderen bij Tommy Maas:
Op weg naar nierdialyse
zonder complicaties
Tijdens je afstuderen kun je eindelijk je kennis die je in (minimaal) vier jaar hebt opgedaan, toepassen op een
interessant probleem. In dit artikel zal ik uitleggen wat dit voor mij inhoud. Ik ben bezig met een ME afstudeerproject in de cardiovasculaire biomechanica vakgroep. Mijn project vindt deels plaats in een klinische
omgeving, dit houdt in dat ik twee dagen per week naar het ziekenhuis in Maastricht ga.
Mijn afstudeerproject richt zich op patiënten die lijden aan terminaal nierfalen. Deze patiënten hebben
nauwelijks of geen urinevorming meer waardoor
afvalstoffen en overtollig vloeistof ophoopt in het lichaam. Op deze manier vergiftigt de patiënt zichzelf
als het ware en als er geen niervervangende therapie
wordt uitgevoerd, zal de patiënt sterven. Een niertransplantatie is de meest gewenste oplossing, maar
door lange wachttijden voordat er een geschikte
Schematische afbeelding van AVF. De vene is aan een kant
dicht gemaakt en de andere kant is aangesloten op arterie.
De vene kan worden aangeprikt voor de dialyse.
Geometrie die is gebruikt voor de simulaties, aangegeven
zijn de bloedstroom richtingen en de onderdelen die de
arterie en vene beschrijven.
35
donor beschikbaar is, kan deze optie vaak niet worden uitgevoerd. De meest gebruikte niervervangende therapie is daarom hemodialyse. Hierbij wordt
de bloedstroom van de patiënt aangesloten op een
kunstmatige nier buiten het lichaam. Deze kunstnier verwijdert dan de afvalstoffen en de overtollige
vloeistof. Deze behandeling wordt drie à vier keer
per week vier uur lang uitgevoerd. Je kunt je voorstellen dat dit een zeer ingrijpende verandering is in
het leven van nierdialyse patiënten.
Om hemodialyse uit te voeren is een goede vaattoegang essentieel. Hiervoor is een bloedvat met een
hoge bloedstroom (>300 ml/min), een grote diameter (>6 mm) en een sterke vaatwand nodig zodat het
bloedvat herhaaldelijk aanprikbaar is. Een bloedvat
dat voldoet aan al deze eisen is niet in het lichaam
aanwezig en moet daarom chirurgisch worden gecreëerd. Bij voorkeur wordt er een zogenoemde arterioveneuze fistula (AVF) in de arm gemaakt (figuur
links boven), omdat deze vaattoegang de minste
complicaties geeft op lange termijn. Voor het creëren van een AVF wordt een ader direct verbonden
met een slagader. Zo ontstaat er een lage weerstand
waardoor de bloedstroom sterk toeneemt. Vervolgens treedt er een maturatie proces op (duurt ongeveer zes weken), waarbij het bloedvat dilateert en
remodelleert. Het gematureerde bloedvat is dan geschikt als vaattoegang. Echter, 30-50% van de nieuw
gecreëerde AVFs matureren niet of onvoldoende. Extra interventies zijn dan noodzakelijk om de vaattoegang geschikt te maken voor hemodialyse.
Afstuderen bij Tommy Maas: Op weg naar nierdialyse zonder complicaties. Tekst: Tommy Maas
Helaas is er nog maar erg weinig bekend over de precieze mechanismen van het maturatie proces. Wel is
bekend dat het wel of niet matureren geassocieerd
is met de lokale hemodynamica. Daarom is het doel
van mijn afstuderen om meer inzicht te krijgen in
het maturatieproces door gebruik te maken van patiënt specifieke 3D- modellen van de AVF. Het computermodel geeft additionele hemodynamische informatie als toevoeging op de klinische metingen zoals
lokale snelheidsvelden en wandschuifspanningen.
Door deze hemodynamische parameters in de tijd
te volgen, proberen we meer inzicht te verkrijgen in
het maturatieproces.
De 3D-simulaties worden uitgevoerd met de eindige elementen methode om de snelheden en drukken van de vloeistof te berekenen. Deze simulaties
worden uitgevoerd op een geometrie die de AVF beschrijft (figuur links onder). In de AVF van nierdialyse patiënten komt zoals eerder verteld een zeer hoge
bloedstroom voor (500-1000 ml/min), dit maakt het
erg lastig om de simulaties goed te laten verlopen.
Om toch goede oplossingen te verkrijgen, moeten
er veel elementen en kleine tijdstappen worden gebruikt in de eindige elementen methode. Als gevolg
hiervan is de tijdsduur van de simulaties erg lang.
Tijdens mijn onderzoek ben ik er in geslaagd om een
simulatie parallel op meerdere processoren te laten
draaien. Verder gebruik ik geometrieën met lokaal
meer elementen in plaats van meer elementen over
heel de geometrie. Dit heeft de calculatietijd behoorlijk verbeterd.
Omdat ik patiënt specifieke simulaties wil doen, heb
ik uiteraard ook patiënt specifieke input nodig. Daar-
voor heb ik een meetprotocol opgezet om nierdialyse patiënten te meten voordat ze aan het dialyse apparaat worden aangesloten. Deze metingen worden
uitgevoerd met ultrasound (figuur onderaan). De
keuze voor echografie is gemaakt omdat met deze
techniek de metingen makkelijk, snel en zonder
schadelijke effecten zijn uit te voeren in het dialysecentrum. Hierdoor kunnen wij patiënten makkelijk
in de tijd volgen zonder dat ze extra naar het ziekenhuis hoeven te komen. Bovendien wordt de patiënt toch al aangeprikt voor de dialysebehandeling,
waardoor een invasieve drukmeting kan worden uitgevoerd zonder extra handelingen. Dit geeft additionele informatie waarmee de 3D- simulaties kunnen
worden gevalideerd. Met de ultrasound metingen
kunnen de vaatdiameters en bloedstroomsnelheden
worden gemeten. Uit deze metingen kan de geometrie worden verkregen en de randvoorwaarden
worden bepaald. Het protocol zal nog verder worden
aangepast met het uitvoeren van 3D- ultrasound
metingen. Hierdoor kan de geometrische informatie
verder geoptimaliseerd worden.
Wist je dat...
...In het lab gesynthetiseerde EPO is uitgevonden
voor patiënten met nierfalen, omdat zij zelf niet
meer voldoende EPO aanmaken?
...Patiënten met nierfalen niet meer urineren en
daardoor gemiddeld maar een halve liter water
per dag mogen drinken?
Voorbeeld van een ultrasound meting met toevoeging van color Doppler. De bloedstroom richtingen en
onderdelen van de AVF zijn aangegeven.
36
Agenda: Wat te doen met Protagoras?
Protlied: De maat aller dingen.
Agenda
Wat te doen met Protagoras?
MAART
FEBRUARI
ma
di
wo
do
vr
37
3UB-spellenavond
4
5
6 SENS-borrel
7
ma
di
wo
do
vr
3Carnavalsvakantie
4 Carnavalsvakantie
5 Carnavalsvakantie
6 Carnavalsvakantie
7 Carnavalsvakantie
ma
di
wo
do
vr
10
11 Bestuursinfolunch
12
13
14
ma
di
wo
do
vr
10
11
12
13 St. Patricksdayborrel
14
ma
di
wo
do
vr
17
18 UB-kennisquiz
19 Commissie-infomarkt
20 Après-ski borrel
21
ma
di
wo
do
vr
17
18 ALV
19
20 Borreltocht
21
ma
di
wo
do
vr
24
25 Bedrijvendag
26
27 Carnavalsborrel
28
ma
di
wo
do
vr
24
25
26 BMT-feest
27
28
Protlied
De maat aller dingen
De gapende kloof tussen mens en techniek
is voor ons echt niet meer dan een kier.
Eindhovens trots, ja de crème de la crème
die mensen die ziet u nu hier.
Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveau,
concurrenten bezwijken en masse.
Ja de mens is de maat aller dingen,
dat zei Protagoras.
Onze rots in de branding, de esculaap
is Bouzo, gevaarlijk en rood.
Zijn blikken vertolken de krachten van Prot,
zijn macht is dus ongrijpbaar groot.
Biomedische ingenieurs zijn wij straks
en vol trots heffen wij nu ons glas.
Ja, de mens is de maat aller dingen,
dat zei Protagoras.
Ja, de mens is de maat aller dingen.
Leve Protagoras!
38
SvBMT Protagoras
Technische Universiteit Eindhoven
Gemini-Noord 1.60
Postbus 513
5600 MB • Eindhoven
Protatype
T 040 - 247 2758
E [email protected]
Bezoek onze vernieuwde website: www.protagoras.tue.nl

DNA test - Goodheart Mastiffs

Stageverslag Bas Rosier - nijbakker

Sollicitatieles op videof i Lm

SYMPOSIUM GENETICA VOOR DE FOKKERIJ Op 18 juni jl

140.000

inschrijfformulier

BMT info eerstejaar 2014

Deze 19 DNA testen zijn toegepast bij BACTEROIDES

E.vd.B. (VHL Leiden)

Dames - WordPress.com

2.DNA

onderscheidend genoeg voor uw klanten?

Downloaden