in de biotoop van Piet korte

erview
INTERVIEW
In de biotoop
van
Piet Korte
Stef Verhoeven waagt zich maandelijks in de habitat van
de homo sapiens educationis. Deze maand: hoe Piet
Korte niet alleen het mbo-onderwijs in ondernemen,
maar ook zichzelf opnieuw uitvond.
D
ocent Piet Korte (60) komt welbeschouwd
nog maar net kijken in onderwijsland.
Pas op zijn vijftigste, na een heel leven als
ondernemer in kantoormeubels en elektronische
presentatiemiddelen, ontdekte hij een wereld waarin
hij thuiskwam: het mbo. Preciezer: het onderwijs ‘in
ondernemerschap’ bij onder meer ROC Flevoland
in Almere. Biotoop hoeft eigenlijk geen vraag te
stellen, want Piet heeft een verhaal. Met een kop,
een middenstuk en een eind. Al is dat gelukkig wel
een open eind.
‘Als ondernemer was ik
bedrijfsblind geworden.
Bij het eerste dipje in de
markt dacht ik: ach, dat
gaat wel. Er kwam nog
een dipje, en ik dacht: ach,
ik heb trouwe klanten.
Het flexwerken kwam op,
bureaus werden minder
vaak vervangen. Loyale
klanten bleken toch gevoelig voor de laagste prijs. Ik
hield er helemaal geen rekening mee dat die dip wel
eens structureel zou kunnen zijn. Ik ging failliet en
schaamde me over mijn mislukking.
Mijn grootste ontdekking was het besef: ik bén
eigenlijk helemaal geen ondernemer. Het was een
opgedrongen rol vanuit mijn familie. Mijn grootmoeder verkocht begin 1900 warm water in haar
water- en vuurwinkel in Amsterdam. Na de Eerste
Wereldoorlog begon mijn familie een melkwinkel
in Amsterdam op het Olympiaplein. Je eigen broek
'Met streng gezag
alleen bereik je
niets'
30
oktober 2014
ophouden, voor jezelf zorgen: dat was het devies
in Huize Korte. Ik moest en zou het familiebedrijf
voortzetten, samen met mijn vader. Maar het boterde niet tussen ons. Ik had een heel andere visie op
klanten en het personeel.
Na mijn faillissement ben ik langs een heel dunne
draad omhoog geklommen. Ik begeleidde al af en
toe de ondernemersplannen van mbo-leerlingen uit
Hilversum. Ik mocht de UWV Zelfstandigenbak
afstoffen, met de opdracht die mensen weer naar een
vaste baan te brengen. En dat lukte. Blijkbaar deed
ik iets goed.
Het is geen sinecure jongeren in beweging te
krijgen. Als je lang in de UWV-bak zit, raak je
langzaam de structuur in je leven kwijt. Dan komen
ze ongewassen in een campingjacquet de klas in. Ik
ben dan niet altijd diplomatiek. Ik roep gewoon:
“Ga jij eerst maar eens naar de Etos om een paar
flessen deodorant in de aanbieding te scoren!” Ik
zag mezelf aanvankelijk helemaal niet als docent. Ik
verbaasde me over bijna alles: het gebrek aan parate
kennis, maar ook dat je met streng gezag alleen er
bij deze leerlingen niet komt. Ik heb mezelf herontdekt in dit werk. Nu weet ik: er zit een aardige
docent in Piet.’
Rugzak
De Korte heeft geen vast lokaal op het ROC
Flevoland, waar hij het grootste deel van zijn tijd
lesgeeft. Daarnaast geeft hij les in Hilversum. We
praten in een sobere spreekkamer in het enorme
schoolgebouw in Almere. Sommige docenten
Docent Piet: 'Ondernemerschap is ook
risico's durven nemen'
tekst Stef Verhoeven
beeld Marike Knigge
Piet wil dat
zijn leerlingen
zichzelf goed
leren begrijpen
Piet geeft les over succesvol
ondernemerschap
hebben behoefte aan een eigen lokaal, maar Piet
heeft genoeg aan zijn rugzak met ervaring en een
zorgvuldig opgebouwde visie op het onderwijs in
ondernemerschap. Dat is de biotoop die hij overal
mee naartoe neemt.
‘Bij ondernemerschap denken veel mensen aan de
hard skills: een businessplan maken, marktverkenningen doen en bedrijfskundige rekensommen maken.
Dat is allemaal leuk en goed, maar dat is slechts een
klein deel van het verhaal. Een goed businessplan is
helemaal geen garantie voor succes. Kijk naar mij.
Ik ben niet mislukt als ondernemer, omdat ik geen
plannen had. Ik heb als mens dingen over het hoofd
gezien. Je moet eerst weten wie je bent en wat je wilt,
voordat je een goed plan kunt maken. Voor mij is
ondernemerschap: een ondernemende houding.
Maar ja: hoe leer je dat? Welke competenties zitten
daaronder? Dat is mijn ontdekkingstocht geweest
in de Master of Education in Amsterdam. Ik heb me
letterlijk stukgelezen op dit onderwerp. En al die
studies en rapporten richten zich vooral op output
en outcome, maar het proces dat eraan vooraf gaat,
is nergens goed beschreven. Dat is toch verbazingwekkend? Sterker nog: dat vind ik onacceptabel.
Wij geven in het mbo les aan kinderen van 16-17 jaar.
Daar is ook hormonaal nogal wat mee aan de hand.
Prioriteiten liggen niet bij school; hier en nu moet
vreugde zijn. Als je dan aan de slag gaat met abstracte
ondernemersplannen, dan sla je de plank volledig mis.
Ondernemerschap ontwikkel je door met aandacht te
kijken naar de competenties die leiden tot een ondernemende houding. Het gaat niet alleen om kennen en
kunnen, maar ook om durven en willen.’
De zoektocht van Piet Korte heeft inmiddels geleid
tot een stevig fundament voor het curriculum in
ondernemen waarbij loopbaan en burgerschap hand
in hand gaan. Hij schreef er een mooi essay over
voor zijn master. In het kort: begin het curriculum
met loopbaan-reflectiegesprekken om leerlingen hun
eigen motieven en kwaliteiten te laten ontdekken.
Bied in jaar twee een ondernemende leer- en werkomgeving in de vorm van stages en projectonderwijs. Pas in jaar drie staan de kennis en kunde van
het ondernemerschap centraal, met businessplannen
voor een eigen bedrijf.
Grotere wereld
‘Mijn zoektocht is gigantisch geweest,’ zegt Piet. ‘En
mijn thuisfront zal blij zijn als ik straks die studielast
van twintig uur per week kwijt ben. Maar het heeft
mijn wereld vergroot. De verbinding leggen tussen
theorie en praktijk – dé grote vraag van het mbo
– dat is me goed gelukt. Er ligt nu een theoretisch
kader en een praktische gereedschapskist om een
leerproces mee te organiseren.’
‘Wat denk je? Is het een verhaal waard?’ vraagt hij
bescheiden. ‘Ik schijn over zeven jaar met pensioen
te moeten, maar ik ben nog lang niet klaar. Er is nog
zoveel te ontdekken in dit vak.’ ■
Samen met zijn dertien medestudenten van de
Master of Education maakte Piet Korte een
website rond Meester Aad die zo zijn eigen ideeën
heeft om het mbo te verbeteren: meesteraad.nl.
oktober 2014
31