Leren met zin! - Het Waterland

Jaargang 3 • nummer 2 • februari 2014
C 0
0 M 100
Y 0
K 0
NAAM
PAY OFF
C 50
M 0
Y 100
K 0
C 100
M 0
Y 75
K 0
C 50
M 100
Y 0
K 0
C 75
M 100
Y 0
K 0
Boffen met
klas 1F
C 75
M 75
Y 0
K 0
Talent bij
Acrogym
C 100
M 60
Y 0
K 0
Leren met zin!
C 100
M 25
Y 0
K 0
Rijden met
rolstoelen
C 100
M0
Y 75
K 0
C 5
M0
Y 1
K 0
‘Het zijn lieve, leuke kinderen’
Geen zakenvrouw maar
docent op het Waterland
Andrea Osses wilde zakenvrouw worden, bezocht een
open dag van de heao, het hoger economisch en administratief onderwijs, maar besefte
daar dat een commerciële
baan niet haar ding was. Mede
op aanraden van een vriendin
besloot ze de opleiding voor
onderwijzeres te volgen. Na
negen jaar lesgeven op een
basisschool, werkte ze twee
jaar in een jeugdgevangenis voor ze acht jaar geleden
startte bij Het Waterland.
Geen zakenvrouw dus, maar
een baan in het onderwijs.
Haar werk in de jeugdgevangenis
bestond uit het coachen van en
lesgeven aan jongeren die vooral
willen leren in de praktijk. Dat beviel
haar goed. Vandaar haar keus voor
Het Waterland. Andrea geeft les
aan de bovenbouwleerlingen van
de richting Zorg & Welzijn. Bovendien geeft ze een aantal algemeen
vormende vakken als rekenen en
taal. “Het helpt dat ik op de basisschool heb gewerkt. Ik kan vrij snel
het niveau van een leerling bepalen.
Op Het Waterland is leren natuurlijk
belangrijk, maar het aanleren van
sociale vaardigheden vind ik nog belangrijker. Ik leer mijn leerlingen hoe
ze andere mensen beleefd groeten,
hoe ze zorgen dat iedereen zich
veilig voelt in de klas. Ik leer ze ook
om respect te hebben voor anderen.
Kinderen vinden mij soms streng.
Dat valt wel mee hoor. Ik probeer
vooral duidelijk te zijn. Als we dingen
met elkaar afspreken, kom ik daar
op terug.”
Compliment
Andrea is geïnteresseerd in haar
leerlingen, benoemt tijdens de les
regelmatig de positieve dingen die in
de klas gebeuren. “Onze leerlingen
presteerden meestal zwak op de basisschool. Dat hebben ze te pas en
te onpas moeten horen. De meesten
hebben daar een deukje van opgelopen, ze hebben gewoon weinig
zelfvertrouwen. Ik vertel ze dat ze
het goed doen, dat ze handig en
praktisch zijn. Ik heb schoolverlaters
die mij zeggen dat ze het zo vervelend vinden weg te moeten van deze
school, dat ze me zullen missen. Dat
vind ik een geweldig compliment.”
Rijden met rolstoelen
Andrea vertelt dat ze haar leerlingen tijdens een stage in hun rol
ziet groeien. “In eerste instantie
zijn ze verlegen, durven ze weinig.
Maar na verloop van tijd groeien ze
in hun rol. Vaak mogen ze tijdens
de schoolvakantie blijven en gaan
ze op hun stageplek vakantiewerk
doen. In het derde jaar volgen de
leerlingen bij Zorg & Welzijn de
module rolstoelbegeleiding. Een
collega van mij heeft contact met
een vrijwilliger in verzorgingshuis
Huis op de Waard in het centrum
van Leiden. Ze vroeg of onze leerlingen met cliënten van het verzorgingshuis mochten wandelen. Dat
was goed. We hebben twee tot drie
leerlingen per cliënt. Ze doen het
geweldig, zijn heel voorzichtig en
behulpzaam. Het is best lastig om
met een rolstoel in het centrum van
Leiden te rijden. Smalle straatjes,
bruggetje op, bruggetje af. Ze doen
alles volgens de voorschriften. Er
zijn al leerlingen die hebben aangegeven zelf vrijwilligerswerk te gaan
doen. Het zijn zulke lieve, leuke
kinderen waar ik les aan geef.”
Vers
op Het Waterland
‘Echt heel gezellig’
‘Graag naar buiten’
‘Nieuwe vrienden gemaakt’
Joyce van Diest (12) zit in klas 1B.
Ze wilde in eerste instantie naar het
Teylingen College. Maar dat liep anders. “Mijn toetsen waren te slecht.
Dat komt omdat ik heel veel moeite
met lezen heb. Daarom ben ik naar
de open dag van Het Waterland
gegaan. Ik wist meteen zeker dat ik
naar deze school wilde. Een mooi
gebouw en een fijne sfeer. Koken
en textiel vind ik de leukste vakken.
En ik vind het prettig om in het open
leercentrum te werken en daar aan
mijn spreekbeurt of boekverslag te
werken. Bij sommige vakken is het
echt vervelend dat ik zo langzaam
lees of zelfs niet begrijp wat er staat.
Dat zeg ik dan tegen de leraren.
Die helpen me gelijk. Klas 1B is een
leuke klas. Soms is er wel eens een
beetje ruzie, maar dat wordt snel opgelost. Mijn broer zit ook in de eerste
klas. We fietsen samen naar school.
Elke dag drie kwartier heen en drie
kwartier terug. We wonen namelijk
in Lisse.”
Danny van der Geest (13) vindt de
groene lessen het leukst. Later ergens
buiten werken, dat wil hij graag.
“Daarom vind ik de lessen groen ook zo
leuk. Het is nu slecht weer, dan hebben
we meestal binnen les. Vandaag moesten we bijvoorbeeld een ui natekenen.
Maar we gaan ook regelmatig naar buiten, het bos in, plantjes bestuderen en
kijken of we dieren zien. Tot nu toe is er
niets dat tegenvalt op Het Waterland.
We doen veel met onze handen. Dat
vind ik prettig, want ik heb veel moeite
met leren. Ik krijg wel lessen in rekenen
en spelling. Daar wordt op deze school
best veel aandacht aan besteed.”
Bonita de Bruin (13) werd door haar moeder
attent gemaakt op Het Waterland. Het bezoek
aan de open dag gaf de doorslag. “Ik heb
met mijn moeder ook nagedacht over andere
scholen. Maar op de open dag had ik het direct
naar mijn zin. Het Waterland is een lekkere
grote school met brede trappen en ruime lokalen. Het gaat goed en ik heb al veel nieuwe
vrienden gemaakt. Textiel vind ik het leukste
vak. Naaien, breien en borduren, dat vind ik
leuk om te doen. Met rekenen heb ik veel meer
moeite. Ik vind het bijvoorbeeld lastig om uit te
rekenen als iemand in de winkel meer betaalt
voor een artikel, wat je dan als wisselgeld
terug moet geven. Ik oefen veel, want dat moet
ik later natuurlijk wel kunnen.”
Hier nog een stukje tekst
De klas van....
‘Ik heb geboft met 1F’
“Het grootste compliment dat je als coach van een
klas kunt krijgen is dat leerlingen naar jou toestappen als ze problemen thuis of op de sportvereniging hebben. Dan vertrouwen ze je. Als coach
probeer je er voor ouders en leerlingen te zijn”. Dat
zegt Stefan van der Pol, coach van klas 1F.
Mike en Paul zijn twee leerlingen
uit 1F. Ze zijn zeer te spreken over
hun klas. “Als er ruzie is, helpen we
elkaar om het snel op te lossen. Of
als we iets niet snappen, is er bijna
altijd iemand in de klas die zegt hoe
het moet. We hebben echt een goede
band met elkaar. We doen veel samen.
Bijvoorbeeld voor onze klasgenoot
Jimmy. Die is erg ziek geweest. Laatst
hebben we voor zijn verjaardag een
groot vel gemaakt met foto’s en met
door ons getekende letters die samen
het woord ‘gefeliciteerd’ vormden.
Meneer Van der Pol houdt ons goed in
Vast bij
Zeeman
de gaten. Als er iets is, belt hij direct
onze ouders. Of hij stuurt een e-mail.
Je kunt makkelijk met hem praten. Hij
luistert. Dat is belangrijk.”
Eten
Stefan van der Pol is een relatieve
nieuwkomer op Het Waterland. Hij
werkte tot halverwege vorig schooljaar op een school voor praktijkonderwijs in Haarlem. In de onderbouw
verzorgt hij de theoretische lessen, in
de bovenbouw geeft hij techniek. “1F
is een leuke, gezellige klas. Ze zijn
uitbundig en kunnen het erg goed met
elkaar vinden. Zoals ze met Jimmy
omgaan is grote klasse. En na de
kookles eten ze altijd wat ze gemaakt
hebben gezellig met elkaar op. Daar
zit ik dan heerlijk bij. Het komt echt
helemaal uit de kinderen zelf. Je merkt
als coach dat een klas daar erg mee
bezig is. Dat zegt wel wat. Ik probeer
dat aan de ouders over te brengen.
Als coach moet je zorgen dat je niet
alleen de brenger van slecht nieuws
wordt. Ik laat ouders ook weten als
hun kind iets goed heeft gedaan, een
uitstekende prestatie heeft geleverd.
Ik heb geboft met deze klas.”
Kirsten Siera (18) wilde altijd al in een winkel werken. Daarom was ze zo
blij met haar stageplaats bij Zeeman Textiel in Voorhout. En Zeeman was
blij met Kirsten. Een stageplaats werd omgezet in een vaste baan.
Het is nog rustig in de winkel op deze
vroege dinsdagmorgen in februari. Kirsten
vouwt samen met filiaalhoudster Monica
kleding op. Het ziet er netjes uit. Kirsten:
“Daar wordt goed opgelet. De textiel moet
keurig opgevouwen in de schappen liggen.
Eén tot twee keer in de week komt er een
vrachtwagen met nieuwe voorraad, die wij
verwerken. Verder veeg ik regelmatig de
vloer schoon of ik assisteer bij de kassa.”
Dat laatste lijkt eenvoudig, maar Kirsten
heeft hard moeten werken om het kassawerk onder de knie te krijgen. “Toen
ik net op school kwam, was ik slecht
in rekenen. Nu maak ik geen fouten
meer, geef de juiste bedragen terug. Dat
heb ik echt op school geleerd. Plus andere
belangrijke dingen, zoals klantvriendelijkheid. Ik koos op Het Waterland voor de
richting Zorg & Welzijn. Ik wist dat ik uiteindelijk in een winkel wilde werken. Tijdens
mijn stageperiode heeft mevrouw Schreurs
mij goed begeleid. Ik zat één keer in een
dipje, voelde me een beetje buitengesloten.
Toen heeft ze me geholpen en geleerd hoe
ik met zo’n situatie moest omgaan. Aan de
ene kant ben ik blij dat ik van school ben,
aan de andere mis ik Het Waterland. Ben er
laatst nog langs geweest. Dat voelde best
goed.”
Het talent
Beetje circus en
toch gymnastiek
Een beetje circus en toch gymnastiek. Dat is Acrogym, een
nieuwe sport binnen de gymnastiek. Een belangrijk kenmerk
van Acrogym is dat het niet individueel maar in teams wordt beoefend. De 13-jarige Maica van Haastregt is een echt talent. Ze
traint hard, doet aan wedstrijden mee en hoopt ooit Nederlands
kampioen te worden.
Maica kreeg de liefde voor gymnastiek met de paplepel ingegoten. Haar
vader is trainer bij de Leidse gymnastiekvereniging Groen-Wit. Maica
ging vaak met haar vader mee. Eerst
om te kijken en later ook om zelf
mee te doen. “Acrogym kan je met
een hele groep doen. Dan maak je
figuren zoals het bouwen van een
menselijke piramide. Of je springt
verschillende salto’s. Zo’n demonstratie is best spectaculair. Je ziet
het wel eens op Holland’s Got Talent. Wij verzorgen met onze groep
dergelijke demonstraties, alleen ben
ik meer gericht op wedstrijden.”
Springen, salto’s maken, op de
schouders van een ander je evenwicht bewaren, Maica legt uit dat
het bij trainingen en oefeningen
heel belangrijk is dat je elkaar kunt
vertrouwen. “Mijn vader is trainer. Hij
behandelt me precies hetzelfde als
de anderen. Maar ik weet wel dat
hij mij altijd zal opvangen als een
oefening niet goed gaat. Ik vorm nu
met twee meisjes een drietal, dat
aan wedstrijden meedoet. Onderling vertrouwen, weten dat je kunt
rekenen op een ander, is super
belangrijk. Dat is in het begin best
eng. Je moet bij deze sport je angst
leren overwinnen.”
Topsport
“Acrogym is topsport”, zegt
Maica. “Tenminste als je het
hoogste niveau wilt halen.
Er zijn ook kinderen die het
puur voor hun plezier doen.
Je moet alleen een beetje
lenig zijn, bijna iedereen
kan het. Ik train twee keer in
de week, in het weekeinde
doet ons team regelmatig
met wedstrijden mee. Op de
basisschool moest ik vaak allerlei oefeningen voordoen. Dat
was niet altijd leuk, want andere
kinderen kunnen het natuurlijk net
zo goed. Op Het Waterland hoef ik
gelukkig veel minder vaak een
oefening voor te doen. Dat
vind ik wel zo prettig.”
‘Je moet je angst
overwinnen’
AKA opleiding verdwijnt
Het Waterland past
inhoud onderwijs aan
De voornaamste doelstelling van Praktijk Onderwijs is leerlingen individueel zo goed mogelijk voor
te bereiden op wonen, werken en vrije tijd. Een groot deel van de leerlingen gaat na Het Waterland aan
het werk, een kleiner deel stroomt na het behalen van het Diploma AKA (Arbeidsmarkt geKwalificeerd Assistent) door naar een vervolgopleiding. Deze opleiding verdwijnt en maakt plaats voor de Entreeopleiding.
Wat zijn de gevolgen voor ouders en leerlingen van Het Waterland? Henk van Nierop, stagebegeleider van
Het Waterland beantwoordt vragen.
Waarom verdwijnt de
AKA opleiding?
De overheid wil de kwaliteit en de
opbrengst van mbo opleidingen verhogen. Als er strenger bij de poort
wordt gekeken, zullen minder leerlingen voortijdig de opleiding zonder
diploma verlaten. Zo wordt voor de
Entreeopleiding het bindend studieadvies ingevoerd. Iedere leerling
krijgt na vier maanden een gesprek.
Dan wordt bijvoorbeeld geadviseerd
een andere opleiding te kiezen, of,
als een leerling zijn best niet doet,
met de opleiding te stoppen. De Entreeopleiding is een
niveau I opleiding
met
in principe negen profielen, zoals
techniek, handel of zorg. Leerlingen
moeten één profiel kiezen. AKA was
heel breed, Entree wordt dus een
beduidend smallere opleiding.
Waarom wordt het voor
leerlingen van Het Waterland moeilijker om tot een
Entreeopleiding toegelaten te worden?
Dat komt door de strengere selectie
aan de poort. De niveau 1 vervolgopleiding bestaat niet meer. Een
leerling gaat een onderwijsovereenkomst aan met het ROC dat de
Entreeopleiding aanbiedt. Er is in
elk geval een positief advies van de
school van herkomst nodig. Bovendien is er een entreetoets voor taal,
rekenen en begrijpend lezen. Als
een leerling het juiste niveau niet
haalt, wordt hij niet toegelaten.
Voor een deel van onze leerlingen is dat een hoge drempel.
Ze zijn praktisch ingesteld,
ze kunnen de handen uit de
mouwen steken, maken de
mooiste dingen, maar hebben juist voor Het Waterland
gekozen omdat bij ons de nadruk op de praktijk ligt. Daarnaast wordt het moeilijker om
van de Entreeopleiding naar
niveau 2 door te stromen. De
kans dat ik op het ROC Leiden
een oud-leerling van ons tegenkom
die niveau 3 doet, wordt heel klein.
Er wordt min of meer geëist dat een
leerling direct op het juiste niveau
start. Dat is heel vervelend voor
leerlingen die later op gang komen,
die tijd nodig hebben om zich te
ontwikkelen.
Wat nu?
We gaan maatregelen nemen, we
kijken goed naar de inhoud van ons
onderwijs. Een mogelijkheid is het
invoeren van branchecertificaten(
korte, beroepsgerichte cursussen),
zodat onze leerlingen zo goed
mogelijk voorbereid zijn als ze de
arbeidsmarkt betreden. We willen
dat inhoudelijk samen met het bedrijfsleven invullen, onder meer via
het verder verhogen van de kwaliteit
van de stages zodat een stageplek kan worden omgezet in een
arbeidsplek. Ook gaan we via het
netwerk arbeidsintegratie de juiste
arbeidstrajecten voor onze leerlingen
uitstippelen. Bovendien geven we
extra aandacht aan onze kansrijke
leerlingen om die groep de kans te
geven naar de Entreeopleiding door
te stromen. Daarbij overleggen we
met de andere scholen voor speciaal onderwijs in het land. We willen
gezamenlijk bereiken dat een deel
van onze leerlingen naar het mbo
kan blijven gaan.
Conciërge van het Jaar
Hennie Noordervliet van Het Waterland werd eind vorig jaar
gekozen tot Leids Conciërge van het Jaar. Hennie is al 38 jaar
conciërge, een belangrijke functie in de school. Conciërges
zorgen er immers voor dat leerlingen zich kunnen ontwikkelen
in een gezonde omgeving. Zij zijn vaak de ogen en de oren van de
leerkrachten en weten precies wat er speelt onder leerlingen. Daarnaast zorgen ze voor het onderhoud van de school. Hennie trekt er bovendien regelmatig als technisch assistent Groen op uit met de leerlingen.
Varen
door Leidse
wateren
Het is een geweldige klus, zelf
een kano maken. De leerlingen
van de richting Techniek zijn tot
veel in staat. Wat hun ogen zien,
maken hun handen. Dat is geen loze
kreet zo blijkt als we de kano’s zien die ze
eigenhandig hebben gemaakt. Dat ze ook
waterdicht zijn, werd duidelijk tijdens een
gezellige tocht door de Leidse grachten en
rivieren. Helemaal droog keerden leerlingen en docenten terug.
Knappe koppen
De richting Zorg & Welzijn organiseerde
onlangs een beautymiddag. Make-up,
manicure, gezichtsbehandeling,
schoonheid en een verantwoord en
deskundig gebruik van producten
stonden centraal op deze beautymiddag. Het resultaat mocht
er zijn: veel knappe, prachtig
opgemaakte ‘koppen’ op Het
Waterland.
‘Iets maken blijft het leukst’
De dag van...
Het is half zeven als bij Roy Roffelsen de wekker gaat. De 15-jarige leerling uit de techniekklas moet vroeg uit de veren om vanuit
Voorhout met de trein of fiets op tijd op Het Waterland te zijn. Roy
is derdejaars, zijn klasgenoot Mike de Haan zit in het vierde jaar
van de richting techniek. De twee vertellen over hun
vrijdag op Het Waterland.
6.30 uur: Roy: ‘Ik
sta altijd vroeg
op. Mijn vader
is slager.
Die gaat
nog veel
vroeger
zijn bed
uit. Als ik
met de
trein ga,
moet ik
om kwart
over zeven
de deur uit,
als ik op de
fiets stap heb ik
een paar minuutjes extra.’ Mike: ‘Ik
heb het wat makkelijker.
Ik woon dichtbij. Ik hoef
pas om zeven uur mijn wekker te
zetten.’
8.30 uur: Roy en Mike: ‘Het
eerste uur starten we met een
coachgesprek. Dan kletsen we wat
met elkaar en onze coach meneer
Rensen. Dan vertel je over je dag en
hoe het met je gaat. Er zitten vijftien
jongens in onze klas. We hebben
het best leuk met elkaar. Meneer
Rensen is onze techniekleraar. Hij is
echt super aardig.’
9.15 uur: Roy: ‘Ik krijg apart les in
rekenen. Deze les is bedoeld voor
leerlingen die naar het mbo willen.
Ik wil later het leger in. Daarom wil
ik ook graag naar het mbo doorstromen. Ik heb trouwens ook extra
taallessen.’ Mike: ‘Ik heb het tweede
uur ook gerekend. Net als Roy wil ik
naar de Entreeopleiding. Daar ga ik
echt voor bikkelen.’
10.00 uur: Roy: ‘Dit is ons informatica lesuur. We zijn nu bezig met
het VCA. Dat staat voor Veiligheid,
Gezondheid en Milieu in de bouw.
Het is een nakijklijst voor aannemers om de kans op ongevallen op
bouwplaatsen te verminderen. Als
aannemer moet je dat diploma hebben. Wij zijn nu aan het oefenen.’
Mike: ‘Ik loop elke maandag en
dinsdag stage bij een bouwbedrijf.
Het is best zwaar, maar ook erg leuk
om te doen. Tijdens dit uur heb ik
de gelegenheid mijn stageverslag te
maken.’
10.45 uur: ‘Pauze. Dan zitten we
altijd met een hele groep lekker te
kletsen. De pauzes zijn altijd erg
gezellig.’
11.00-12.30 uur: ‘Gym. Altijd leuke
lessen. We gaan binnenkort een
keer naar Fit For Free. Dat is een
sportschool. Met gym doen we veel
oefeningen met een bal. Of we gaan
lekker een potje voetballen.’
12.30-13.00 uur: ‘Pauze. In de grote
pauze drinken we wat en eten we
een broodje. Als we niks bij ons
hebben, kopen we wat in de kantine. Daar kan je echt hele lekkere
dingen krijgen. En goed voor je,
want we hebben een gezonde
kantine.’
13.00-14.30 uur: ‘De laatste
twee uur van de dag hebben
COLOFON
Het Waterland is een uitgave van OCL
Waterland in Leiden
Reacties: [email protected]
Redactie: Joke Schreurs, Martine Beijer
en Bart Lippens (OCL Het Waterland) en
De Coalitie (Haarlem)
Fotografie: Michel Labrie en
Martine Beijer
OCL Het Waterland
Boerhaavelaan 345
2334 EM Leiden
071-5163636
www.oclhetwaterland.nl
Deze nieuwsbrief kunt u downloaden via
www.oclhetwaterland.nl/nieuwsbrief
Vormgeving en druk:
GBU grafici, Urk
we vaktekenen. Dan leer je een
bouwtekening maken. Het zijn geen
vaste uren, want soms hebben we
ook techniek. De schooldagen zijn
heel afwisselend. Soms hebben we
theorie, maar meestal hebben we
praktijkuren. Dan kunnen we iets
maken. Dat blijft toch
het leukst.’

Download Report