Rondzendbrief 2014-1

Rondzendbrief 02 – 2014
Beste familie, vrienden en gemeente,
schaam mij het evangelie van Christus niet;
want het is een kracht Gods tot zaligheid
Met deze nieuwsbrief willen wij u weer op
de hoogte brengen van de ervaringen van
de laatste periode. We gaan maar
beginnen waar we de vorige keer gebleven
waren.
Toerusting:
De laatste weken voor onze uitzending
hebben wij nog een aantal lessen gevolgd
in de Albanese cultuur. Wat fijn om van een
oud zendingswerker al veel dingen te leren
over de Albanese gebruiken bij bijvoorbeeld begrafenissen en huwelijk, maar
ook de dagelijkse dingen. Verder hebben
we nog les gekregen in conflicthanteringen
en ook onze persoonlijkheidsprofielen
doorgenomen.
Natuurlijk moesten ook nog de beleidsstukken van de ZGG doorgenomen worden.
Na 10 maanden intensieve studie kom je
ook op een punt om te willen vertrekken en
daar de studie verder op te pakken, want
uitgeleerd komen we nooit.
Uitzenddienst:
Op 24 juni jl. heeft onze uitzenddienst in de
Elim kerk plaats gehad.
Wat is dit als gezin, maar ook voor familie,
vrienden en gemeente een indrukwekkend
moment om zo vanuit Gods woord
bemoedigd en versterkt te mogen worden.
Na de dienst hebben we veel handen
mogen geven en zo “afscheid” genomen
van gemeente, vrienden en familie. We
mogen weten dat er een biddende
gemeente achter blijft. In de uitzenddienst
heeft Ds. Silfhout ons de woorden
meegegeven uit Romeinen 1:16: “Want ik
een iegelijk die gelooft, eerst de Jood en
ook den Griek.”
Ds. Moens sprak tijdens de uitzending uit
Filippensen 4:5b: “De Heere is nabij”.
Wat een troost is dit, ook als we kijken
naar het rumoer op deze wereld, dan
mogen we alles in Zijn hand leggen.
Thuisfrontcommissie:
Wat een werk heeft de TFC de laatste
weken verzet voor ons. Omdat dit vaak
achter de schermen gebeurt en het niet
door iedereen gezien wordt, willen we hier
toch even aandacht aan besteden in deze
nieuwsbrief.
Zittend vlnr: Marianne Slingerland, Alex van Bochove,
Janneke van Bochove, Dita van der Knijff en Elise
Trouwborst. Staand vlnr: Theo Schouten, Jos van Dijk, Aat
Verhoef, Henk van Bochove en Erik Wiersma.
Rondzendbrief 02 – 2014
Ook al weten wij dat ze er zelf niet op zitten
te wachten gaan we maar eens het lijstje
langs met zaken die zij zoal gedaan hebben.
Iedere maand werd even de actielijst door
hen verzonden naar mij om te kijken welke
actiepunten er nog open stonden en wie,
wat zou doen en wanneer. Zo waren wij
iedere keer op tijd met alle zaken.
Zij hebben uitgezocht welke vaccinaties we
nodig hadden.
Ook de hele verhuizing en de coördinatie
hiervan hebben ze op zich genomen en dat
was intensief. Zelf moesten wij goed
nadenken over; Wat kan er eind mei met
de auto al mee, wat moet er in de zending
van juni mee, wat gaat er na 8 maanden
naar toe en wat blijft definitief in
Nederland. Het is dan erg fijn als er
meegedacht wordt en er zaken uit je
handen worden genomen.
Het huis kon na het leeghalen door
vrijwilligers opgeleverd worden aan de
huurders. (Een fijne tijd Ruben en
Marianne!)
Ook is door de TFC gekeken naar het
onderwijs van de kinderen. Hoe kan dit zo
goed mogelijk aansluiten bij het huidige
onderwijs.
Verder hebben ze de hele uitzenddienst
geregeld met alle zaken die er bij kwamen
kijken. Geweldig om te weten zo’n ploeg als
ruggensteun te hebben samen met de
zaakwaarnemer. Ook hij, onze zwager
Peter Mulder, heeft op financieel- en
belastinggebied heel veel gedaan en blijft
dit op afstand voor ons regelen.
De reis naar Albanië:
Op donderdag 26 juni was de dag dat we
werkelijk zijn vertrokken naar Albanië.
Voor iedereen een spannende dag; waar
zullen we terecht komen, hoe zal de reis
gaan. Zeker voor de kinderen die voor het
eerst gingen vliegen was de vlucht een hele
ervaring.
We stonden ’s ochtends om half vier al
klaar met 14 koffers en 7 keer handbagage
om te vertrekken naar Schiphol. Erik
Wiersma, Gertjan en Erica van Dijk hebben
ons
opgehaald.
Rondzendbrief 02 – 2014
Uitgezwaaid door de buren, die speciaal
hiervoor uit hun bed waren gekomen, zijn
we vertrokken naar Schiphol.
Het inchecken en de douane gingen vlot,
dus hadden we nog tijd genoeg om even
rond te kijken en op ons gemak naar de
gate te lopen.
Totdat we er opeens achter kwamen dat
we de gate van de tickets van Wenen
hadden aangehouden en we dus helemaal
aan de andere kant van Schiphol moesten
zijn …. Stress, want dat is ruim 20 minuten
lopen. Heel de familie draven over Schiphol
om te proberen toch nog op tijd te komen
en niet het vliegtuig te missen. Gelukkig
werkte iedereen mee en kwamen we een
aantal minuten voor vertrek aan.
In het vliegtuig konden we uitblazen en
toch gaan genieten van de vlucht. Na een
overstap van 4 uur op Wenen begonnen we
aan het laatste stukje van de reis naar
Tirana.
Hier werden we opgewacht door familie
Boogaard en Willemien van Schothorst en
hartelijk welkom geheten. De koffers
werden in een aanhanger geladen. Toen
begon de rit naar ons huis in Vaqarr. Dat
was wel even wennen aan de wegen in
Albanië. Ook de claxon weten ze hier goed
te vinden. Na een half uur rijden waren we
in Vaqarr.
Albanië:
Inmiddels zitten we al ruim 7 weken in
Albanië. De eerste 4 weken hebben wij in
een tijdelijke woning gezeten, omdat
familie Boogaard deze periode nog in het
huis zat waar wij tijdens onze taalstudie
verblijven.
Het was niet zo’n groot huis en had maar
twee slaapkamers, dus de kinderen lagen
gezellig met z’n vijven bij elkaar op de
kamer. Net een JV-kamp. Zulke geluiden
kwamen ook wel eens uit de slaapkamer,
dus jongelui dan weten jullie wat voor
gezellige boel het af en toe was.
Het huis was op de tweede verdieping en
onder het platte dak, dus erg warm op z’n
tijd. Ook hadden we daar geen tuin en
konden de kinderen eigenlijk niet buiten
spelen op straat.
We waren dan ook erg blij dat we na vier
weken naar het andere huis konden
verhuizen.
Dit is een groot huis met een heerlijke tuin
er omheen, zodat de kinderen lekker
buiten kunnen spelen.
Ze hebben hier al drie grote schildpadden
gevangen en die lopen lekker in de tuin.
Ook lopen er al kuikentjes in het kippenhok
en die mogen af en toe al los in de tuin, of
soms lopen ze in huis te rennen. Gezellig
van die donzen balletjes.
Rondzendbrief 02 – 2014
Inmiddels zijn wij (Janneke en Henk) ook al
een aantal weken bezig met de taalstudie.
Het is een pittige taal om te leren, waarvan
zeker de uitspraak niet eenvoudig is, omdat
er een heel aantal letters bijna dezelfde
uitspraak hebben en wij bijna geen verschil
horen. De taaldocente moet dan ook af en
toe smakelijk lachen om de uitspraken die
we doen. Ook als ze in een gesprek in het
Albanees tegen ons praat, zitten we haar
regelmatig aan te kijken als een aap in een
sigarenwinkel. De taalles betekent dat we 5
dagen per week naar Tirana moeten rijden
waar we dan 1,5 uur les krijgen. Voor de
kinderen is dit ook best pittig, want wij zijn
iedere dag zo’n 2,5 uur van huis. In deze tijd
moeten ze zich vermaken in en om het
huis.
In de weekenden proberen we dan ook met
elkaar leuke dingen op te zoeken. Laatst
zijn we hier naar de dierentuin van Tirana
geweest.
Dan moet u/je niet denken dat het er net
zo uitziet als Blijdorp. Hier is het beter dat
je je handen op je rug houdt, want de
tralies zijn niet overal even dicht en kan je
de dieren zo aaien. Nu is dat bij een lama
niet zo erg, maar bij een leeuw en een beer
is het wat minder. Dat zijn ook overigens de
enige dieren die ze hebben.
Na een middagje strand en bezoek aan
Durrës begaf de auto het plotseling.
Allemaal rode lampjes en daar sta je dan
met z’n zevenen langs de kant van de weg
bij ruim 30 graden.
Wegenwacht is er niet bij hier, dus ben je
aangewezen op vrienden en bekenden.
Gelukkig hadden we in de voorjaarsvakantie al kennis gemaakt met Koos en
Dinie, die in Tirana wonen. Zij hebben ons
weggesleept naar de garage en de
volgende dag was het euvel verholpen.
Naast de taalstudie moeten er ook nog heel
wat andere zaken geregeld worden, zoals
een werkvergunning, verblijfsvergunning,
rekening openen en een internetaansluiting.
Hiervoor
moeten
we
regelmatig naar allerlei verschillende
kantoren en dan moeten we ook allemaal
de juiste papieren bij ons hebben, anders
kunnen we nog een keer langs komen.
De zaakwaarnemer weet er inmiddels alles
van. Alles moet ook netjes door de notaris
vast gelegd worden, dus ook hier zitten we
regelmatig. Nadat de verblijfsvergunning
binnen is, kan ook de auto ingevoerd
worden
Rondzendbrief 02 – 2014
In de komende periode zullen we ons als
team ook moeten gaan oriënteren op een
werkterrein in Durrës. Inmiddels zijn er al
een aantal bezoeken gebracht en zijn de
wijken aardig in kaart gebracht.
Hierbij wordt gekeken naar een aantal
criteria
zoals;
aanwezige
kerken,
jeugdwerk, scholen en ook hoe de
omstandigheden en voorzieningen in de
wijk zijn.
Juist hierbij is onze vraag of de Heere ons
Zelf de plaats wilt wijzen in die grote stad
Durrës. Wilt u/jij dit ook meenemen in het
gebed? De nood is hier zo groot! Je zou
overal wel willen beginnen en toch moeten
we ook hierin Gods raad en leiding vragen.
Graag willen wij iedereen die ons een
kaart, mailtje of een kadootje stuurde heel
hartelijk bedanken. Het doet ons erg goed
als er zoveel mensen aan ons denken.
Iedere keer weer een verrassing als de post
binnen komt.
Juist ook in de laatste weken mogen we de
hand van de Heere opmerken.
Soli Deo Gloria!
Hartelijke groet,
Janneke en Henk van Bochove
Arinda, Alice, Jonard, Monica en Maurits
In de volgende nieuwsbrief hopen we hier
meer over te kunnen schrijven.
Tussendoor kunt u ook kijken op:
www.famvanbochove.nl (nog in opstart
fase)
Uw giften zijn van harte welkom op
NL63RABO 0322401313 en t.n.v.
Zending Gereformeerde Gemeente
Fam. H.M. van Bochove
Postadres:
AEP, KP 119. Box 57
Tirana
Aan-/afmelden rondzendbrief
Thuisfrontcommissie
Dita van der Knijff
[email protected]