Rondzendbrief 02 – 2014 Beste familie, vrienden en gemeente, schaam mij het evangelie van Christus niet; want het is een kracht Gods tot zaligheid Met deze nieuwsbrief willen wij u weer op de hoogte brengen van de ervaringen van de laatste periode. We gaan maar beginnen waar we de vorige keer gebleven waren. Toerusting: De laatste weken voor onze uitzending hebben wij nog een aantal lessen gevolgd in de Albanese cultuur. Wat fijn om van een oud zendingswerker al veel dingen te leren over de Albanese gebruiken bij bijvoorbeeld begrafenissen en huwelijk, maar ook de dagelijkse dingen. Verder hebben we nog les gekregen in conflicthanteringen en ook onze persoonlijkheidsprofielen doorgenomen. Natuurlijk moesten ook nog de beleidsstukken van de ZGG doorgenomen worden. Na 10 maanden intensieve studie kom je ook op een punt om te willen vertrekken en daar de studie verder op te pakken, want uitgeleerd komen we nooit. Uitzenddienst: Op 24 juni jl. heeft onze uitzenddienst in de Elim kerk plaats gehad. Wat is dit als gezin, maar ook voor familie, vrienden en gemeente een indrukwekkend moment om zo vanuit Gods woord bemoedigd en versterkt te mogen worden. Na de dienst hebben we veel handen mogen geven en zo “afscheid” genomen van gemeente, vrienden en familie. We mogen weten dat er een biddende gemeente achter blijft. In de uitzenddienst heeft Ds. Silfhout ons de woorden meegegeven uit Romeinen 1:16: “Want ik een iegelijk die gelooft, eerst de Jood en ook den Griek.” Ds. Moens sprak tijdens de uitzending uit Filippensen 4:5b: “De Heere is nabij”. Wat een troost is dit, ook als we kijken naar het rumoer op deze wereld, dan mogen we alles in Zijn hand leggen. Thuisfrontcommissie: Wat een werk heeft de TFC de laatste weken verzet voor ons. Omdat dit vaak achter de schermen gebeurt en het niet door iedereen gezien wordt, willen we hier toch even aandacht aan besteden in deze nieuwsbrief. Zittend vlnr: Marianne Slingerland, Alex van Bochove, Janneke van Bochove, Dita van der Knijff en Elise Trouwborst. Staand vlnr: Theo Schouten, Jos van Dijk, Aat Verhoef, Henk van Bochove en Erik Wiersma. Rondzendbrief 02 – 2014 Ook al weten wij dat ze er zelf niet op zitten te wachten gaan we maar eens het lijstje langs met zaken die zij zoal gedaan hebben. Iedere maand werd even de actielijst door hen verzonden naar mij om te kijken welke actiepunten er nog open stonden en wie, wat zou doen en wanneer. Zo waren wij iedere keer op tijd met alle zaken. Zij hebben uitgezocht welke vaccinaties we nodig hadden. Ook de hele verhuizing en de coördinatie hiervan hebben ze op zich genomen en dat was intensief. Zelf moesten wij goed nadenken over; Wat kan er eind mei met de auto al mee, wat moet er in de zending van juni mee, wat gaat er na 8 maanden naar toe en wat blijft definitief in Nederland. Het is dan erg fijn als er meegedacht wordt en er zaken uit je handen worden genomen. Het huis kon na het leeghalen door vrijwilligers opgeleverd worden aan de huurders. (Een fijne tijd Ruben en Marianne!) Ook is door de TFC gekeken naar het onderwijs van de kinderen. Hoe kan dit zo goed mogelijk aansluiten bij het huidige onderwijs. Verder hebben ze de hele uitzenddienst geregeld met alle zaken die er bij kwamen kijken. Geweldig om te weten zo’n ploeg als ruggensteun te hebben samen met de zaakwaarnemer. Ook hij, onze zwager Peter Mulder, heeft op financieel- en belastinggebied heel veel gedaan en blijft dit op afstand voor ons regelen. De reis naar Albanië: Op donderdag 26 juni was de dag dat we werkelijk zijn vertrokken naar Albanië. Voor iedereen een spannende dag; waar zullen we terecht komen, hoe zal de reis gaan. Zeker voor de kinderen die voor het eerst gingen vliegen was de vlucht een hele ervaring. We stonden ’s ochtends om half vier al klaar met 14 koffers en 7 keer handbagage om te vertrekken naar Schiphol. Erik Wiersma, Gertjan en Erica van Dijk hebben ons opgehaald. Rondzendbrief 02 – 2014 Uitgezwaaid door de buren, die speciaal hiervoor uit hun bed waren gekomen, zijn we vertrokken naar Schiphol. Het inchecken en de douane gingen vlot, dus hadden we nog tijd genoeg om even rond te kijken en op ons gemak naar de gate te lopen. Totdat we er opeens achter kwamen dat we de gate van de tickets van Wenen hadden aangehouden en we dus helemaal aan de andere kant van Schiphol moesten zijn …. Stress, want dat is ruim 20 minuten lopen. Heel de familie draven over Schiphol om te proberen toch nog op tijd te komen en niet het vliegtuig te missen. Gelukkig werkte iedereen mee en kwamen we een aantal minuten voor vertrek aan. In het vliegtuig konden we uitblazen en toch gaan genieten van de vlucht. Na een overstap van 4 uur op Wenen begonnen we aan het laatste stukje van de reis naar Tirana. Hier werden we opgewacht door familie Boogaard en Willemien van Schothorst en hartelijk welkom geheten. De koffers werden in een aanhanger geladen. Toen begon de rit naar ons huis in Vaqarr. Dat was wel even wennen aan de wegen in Albanië. Ook de claxon weten ze hier goed te vinden. Na een half uur rijden waren we in Vaqarr. Albanië: Inmiddels zitten we al ruim 7 weken in Albanië. De eerste 4 weken hebben wij in een tijdelijke woning gezeten, omdat familie Boogaard deze periode nog in het huis zat waar wij tijdens onze taalstudie verblijven. Het was niet zo’n groot huis en had maar twee slaapkamers, dus de kinderen lagen gezellig met z’n vijven bij elkaar op de kamer. Net een JV-kamp. Zulke geluiden kwamen ook wel eens uit de slaapkamer, dus jongelui dan weten jullie wat voor gezellige boel het af en toe was. Het huis was op de tweede verdieping en onder het platte dak, dus erg warm op z’n tijd. Ook hadden we daar geen tuin en konden de kinderen eigenlijk niet buiten spelen op straat. We waren dan ook erg blij dat we na vier weken naar het andere huis konden verhuizen. Dit is een groot huis met een heerlijke tuin er omheen, zodat de kinderen lekker buiten kunnen spelen. Ze hebben hier al drie grote schildpadden gevangen en die lopen lekker in de tuin. Ook lopen er al kuikentjes in het kippenhok en die mogen af en toe al los in de tuin, of soms lopen ze in huis te rennen. Gezellig van die donzen balletjes. Rondzendbrief 02 – 2014 Inmiddels zijn wij (Janneke en Henk) ook al een aantal weken bezig met de taalstudie. Het is een pittige taal om te leren, waarvan zeker de uitspraak niet eenvoudig is, omdat er een heel aantal letters bijna dezelfde uitspraak hebben en wij bijna geen verschil horen. De taaldocente moet dan ook af en toe smakelijk lachen om de uitspraken die we doen. Ook als ze in een gesprek in het Albanees tegen ons praat, zitten we haar regelmatig aan te kijken als een aap in een sigarenwinkel. De taalles betekent dat we 5 dagen per week naar Tirana moeten rijden waar we dan 1,5 uur les krijgen. Voor de kinderen is dit ook best pittig, want wij zijn iedere dag zo’n 2,5 uur van huis. In deze tijd moeten ze zich vermaken in en om het huis. In de weekenden proberen we dan ook met elkaar leuke dingen op te zoeken. Laatst zijn we hier naar de dierentuin van Tirana geweest. Dan moet u/je niet denken dat het er net zo uitziet als Blijdorp. Hier is het beter dat je je handen op je rug houdt, want de tralies zijn niet overal even dicht en kan je de dieren zo aaien. Nu is dat bij een lama niet zo erg, maar bij een leeuw en een beer is het wat minder. Dat zijn ook overigens de enige dieren die ze hebben. Na een middagje strand en bezoek aan Durrës begaf de auto het plotseling. Allemaal rode lampjes en daar sta je dan met z’n zevenen langs de kant van de weg bij ruim 30 graden. Wegenwacht is er niet bij hier, dus ben je aangewezen op vrienden en bekenden. Gelukkig hadden we in de voorjaarsvakantie al kennis gemaakt met Koos en Dinie, die in Tirana wonen. Zij hebben ons weggesleept naar de garage en de volgende dag was het euvel verholpen. Naast de taalstudie moeten er ook nog heel wat andere zaken geregeld worden, zoals een werkvergunning, verblijfsvergunning, rekening openen en een internetaansluiting. Hiervoor moeten we regelmatig naar allerlei verschillende kantoren en dan moeten we ook allemaal de juiste papieren bij ons hebben, anders kunnen we nog een keer langs komen. De zaakwaarnemer weet er inmiddels alles van. Alles moet ook netjes door de notaris vast gelegd worden, dus ook hier zitten we regelmatig. Nadat de verblijfsvergunning binnen is, kan ook de auto ingevoerd worden Rondzendbrief 02 – 2014 In de komende periode zullen we ons als team ook moeten gaan oriënteren op een werkterrein in Durrës. Inmiddels zijn er al een aantal bezoeken gebracht en zijn de wijken aardig in kaart gebracht. Hierbij wordt gekeken naar een aantal criteria zoals; aanwezige kerken, jeugdwerk, scholen en ook hoe de omstandigheden en voorzieningen in de wijk zijn. Juist hierbij is onze vraag of de Heere ons Zelf de plaats wilt wijzen in die grote stad Durrës. Wilt u/jij dit ook meenemen in het gebed? De nood is hier zo groot! Je zou overal wel willen beginnen en toch moeten we ook hierin Gods raad en leiding vragen. Graag willen wij iedereen die ons een kaart, mailtje of een kadootje stuurde heel hartelijk bedanken. Het doet ons erg goed als er zoveel mensen aan ons denken. Iedere keer weer een verrassing als de post binnen komt. Juist ook in de laatste weken mogen we de hand van de Heere opmerken. Soli Deo Gloria! Hartelijke groet, Janneke en Henk van Bochove Arinda, Alice, Jonard, Monica en Maurits In de volgende nieuwsbrief hopen we hier meer over te kunnen schrijven. Tussendoor kunt u ook kijken op: www.famvanbochove.nl (nog in opstart fase) Uw giften zijn van harte welkom op NL63RABO 0322401313 en t.n.v. Zending Gereformeerde Gemeente Fam. H.M. van Bochove Postadres: AEP, KP 119. Box 57 Tirana Aan-/afmelden rondzendbrief Thuisfrontcommissie Dita van der Knijff [email protected]
© Copyright 2024 ExpyDoc