Zusjes schrijven het verleden van zich af

DINSDAG 13 MEI 2014
DINSDAG 13 MEI 2014
De boeken
De Parttime-junkie, Renee Kelder.
Prijs: €18,95.
Het leek stiller dan het was, Eva Kelder.
Prijs: €17,95.
Haarlem en
omgeving
Haarlem en
omgeving
Zusjes schrijven
het verleden
van zich af
Nina van Oostrum
[email protected]
Haarlem ✱ Eva (34) en Renee (29)
Kelder, de ’schrijvende zusjes’ uit
Heemstede, beleefden afgelopen
zaterdag hun ’duo-debuut’. Eva
bracht in april haar debuutroman
’Het leek stiller dan het was’ uit.
Het autobiografische boek ’De
Parttime-junkie’ over de GHBverslaving van Renee verscheen 1
mei. ,,Nu kunnen we er samen iets
moois van maken.’’
De zussen leven helemaal op als ze
drogisterij Van der Pigge binnenstappen. ,,Ik hield vroeger altijd
van de geur en ik vond de krokodil
die hier hangt altijd heel spannend. Die hangt er nog steeds!’’,
zegt Renee. ,,Het was voor ons een
vrolijke plek. Wij waren altijd ziek
en voor van alles allergisch. Hier
konden wij snoepjes krijgen die we
mochten’’, zegt Eva.
Heemstede
De zusjes Kelder komen ter wereld
in Purmerend, maar verhuizen al
snel met hun ouders naar Heemstede. Eva: ,,Wij spraken toen plat
Amsterdams. Ik dacht alleen maar:
wat praten ze hier raar.’’ Het wonen in Heemstede vonden de vrouwen heerlijk. ,,Het was heel fijn.
Vlakbij het Groenendaalse bos en
het strand. Een echt buitenleven’’,
zegt Renee.
Als Renee dertien is en Eva achttien scheiden hun ouders. ,,Dit was
verschrikkelijk, een echte vechtscheiding. We dreigden op een
gegeven moment zelfs in een opvang terecht te komen, omdat mijn
moeder niet langer in het huis kon
blijven. Het was een moeilijke
periode’’, zegt Eva.
De zussen zijn erg hecht, ook nadat zij nog een moeilijke periode
doormaken. Renee raakt rond haar
negentiende verslaafd aan GHB en
weet dit zes jaar voor de buitenwereld verborgen te houden. ,,Het
lukte mij omdat ik het ook graag
verborgen wilde houden. Ik hield
de twee werelden strikt geschei-
den. Daarnaast slikte ik anti-depressiva, die ik goed kon gebruiken
als excuus als er vragen werden
gesteld. Het feit dat mensen het
zich niet kunnen voorstellen dat je
gebruikt en dat je een goed excuus
hebt, maakt dat ze niet zullen
denken dat je verslaafd bent. Ik zag
mezelf ook niet als verslaafde en
functioneerde in het dagelijks
leven normaal. Ik maakte mijn
studie af in vier jaar, terwijl ik
iedere dag gebruikte. Daarnaast
werkte ik in de verslavingszorg,
een goede dekmantel. Ik was een
’high functional addict’.’’
Tijdens de periode van Renees
verslaving zijn de zussen nog
steeds hecht, maar op een andere
manier. Eva: ,,We hadden dezelfde
vrienden en trokken veel met elkaar op. Maar wanneer ik met haar
over mijn zorgen wilde praten, dan
ging dat niet. Er was een bepaalde
afstand. Toen ze uiteindelijk na al
die jaren vertelde dat ze verslaafd
was, voelde ik me verdrietig en
boos tegelijk, een soort wanhopige
woede. Ik had een schuldgevoel
omdat ik het niet gezien had, maar
ik voelde me vooral verraden, omdat mijn beste vrienden het wel
wisten en niks hadden verteld.’’
Uiteindelijk heeft het de zussen
dichter bij elkaar gebracht. ,,Je
maakt het samen mee en denkt:
zelfs dit kunnen we samen aan’’,
zegt Renee.
Controle
Eva werkte al drie jaar aan haar
debuutroman, maar spoorde haar
zusje anderhalf jaar geleden om
haar verhaal op te schrijven.
,,Schrijven is transformeren. Door
het schrijven krijg je weer controle
over je eigen leven’’, zegt Eva.
Renee: ,,Het is lastig om weer met
deze periode bezig te zijn, maar ik
ben erg trots. Ik kan en mag het er
eindelijk van mezelf over hebben.
Door dit boek heb ik die schuld en
die schaamte niet meer, want ik
schaamde me heel erg. Mijn ouders
vonden roken al ordinair, dus ik
durfde dit absoluut niet te vertellen. Ik was bang voor hun reactie.’’
Renee heeft het boek van Eva al
gelezen, Eva heeft gedeeltes van
Renees boek gelezen. ,,Ik vind het
ontzettend confronterend. We zijn
nu aan het vieren dat ik nog een
zusje heb, maar het is ook een
zwarte bladzijde in ons leven. Ik
vond de epiloog heel mooi. Daar
stond de vraag in of ik, als zus, wel
tot dat punt het boek had kunnen
lezen. Dat was dus niet het geval.’’
Alhoewel het ene boek autobiografisch is en het andere een roman,
zijn er overeenkomsten tussen de
boeken. Zo komen delen van het
boek van Eva
ook voort uit
dingen die zich
in de werkelijkheid afspeelden.
,,De hoofdpersoon Seije is een
buitenstaander
en ontdekt dat
haar moeder een
dubbelleven
leidt. Daarnaast worstelt ze met
een grote onzekerheid. Dat hebben
Renee en ik ook. Wij hebben echt
moeten leren geloven in onszelf.
Ook streven naar perfectie speelt in
het leven van Seije en van ons een
rol. Seije probeert daaraan te ontsnappen, wij ook. Renee met
drugs, maar ik ben ook een verslaafde, maar dan op werkgebied.
Ik kan dan over mijn grens gaan,
zover dat mijn lichaam protesteert.’’
Inmiddels gaat het met allebei
goed. Ze wonen aan het hetzelfde
plein in Amsterdam en zien elkaar
elke dag. Eva: ,,Ik kan niet meer
zonder haar.’’
Renee had een
GHB-verslaving
Eva en Renee zijn aankomende zaterdag op het evenement ’Spring in the
park’ in Eethuis Nurks in de Hout.
Hierbij mag iedereen de zussen het
hemd van het lijf vragen. Daarna gaan
zij verder met hun toer door Nederland.
’Mijn ouders
vonden roken al
ordinair’
De schrijvende zusjes Renee en Eva Kelder: ,,Na de verslaving van Renee zijn we alleen maar hechter geworden. Zelfs dit kunnen we samen aan.’’
FOTO UNITED PHOTOS/PAUL VREEKER