Pagina 1
Zandloper
ZANDLOPER
INFORMATIEBULLETIN VAN, VOOR EN DOOR VRIENDEN DIENSTVAK LO/SPORT
KL200
Kampioenen en Krijgsheren
Interview Richard Wichhart
WWW.FITFORACTION.NL
Juni 2014
Pagina 2
Zandloper
Inhoudsopgave
Van de redactie
Door: Jan Welling
03
Van de Commandant LO/Sportorganisatie
Door: kolonel Henk Stuut
04
In Memoriam Ton Carton
Door: Richard Hesterman en Henny Huijbregts
05
Personeelsaangelegenheden
08
Hoezo samen!
Door: Jan Kasper
09
Trailrunning, een ‘nieuwe’ uitdaging
Door: Michel van Dongen
11
Duurtraining doe je zo
Door: Paul Schermer
13
Kampioenen en Krijgsheren
Door: Luuk Nissen
14
LO/Sport kort
Diverse korte weetjes
16
Contrasten bij KL200 activiteiten
Door: André Wijnberger
19
Regio oriënteringsloop in Ermelo
Door: Pim van den Nouwelant
20
Stipnoteringen
Door: Jan Joosen
22
12 vragen aan de Manager van het KL Schietteam: Dick Kuiten
Door: Wil Maaswinkel
23
NMK Zaalvoetbal 2014
Door: John de Graaf
27
Interview Richard Wichhart
Door: Paul Lindeboom
28
Van de Medezeggenschapscommissie
Door: Esther Wijffels
33
Colofon
34
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 3
Zandloper
Van de redactie
Door Jan Welling
Zandloper nummer drie van 2014 ligt voor u, of
(waarschijnlijker) staat op het scherm voor u.
De laatste voor de zomervakantie van 2014!
Uiteraard blijven er, ook in tijdens deze periode
artikelen gepubliceerd worden op
www.fitforaction.nl.
Echter de redactie zal wat gaan lijden onder de
’komkommertijd’.
Ook dit keer weer een goed gevulde Zandloper die,
helaas, ook weer verslag doet van een trieste
gebeurtenis.
Op pagina vijf vindt u een In Memoriam van oudcollega Ton Carton, die in april is overleden.
Eind deze maand (juni 2014) zal onze Commandant,
kolonel Henk Stuut, het commando over de LO/
Sportorganisatie overdragen aan luitenant-kolonel
Jan van den Dool. Op pagina vier richt hij zich in zijn
laatste bijdrage als Commandant tot u.
Dat de ‘paarse’ gedachte niet van de laatste tien jaar
is blijkt uit het artikel van Jan Kasper. Op pagina
negen blijkt dat deze gedachte al in 1975
rondwaarde…
Verder in deze uitgave een interview met twee
markante collega’s: Dick Kuiten (manager KL
Schietteam en Richard Wichhart (‘Richard’ van de
Zandloper…).
Twee langere artikelen, mooi voor tijdens de
Pinksterdagen!
Ook een verslag van een ‘fietstochtje’ van de
toppers van de KL. Het tochtje voerde van Waterloo
naar Utrecht, in het kader van KL200. Twee van
onze collega’s fietsten mee….
Op–/aanmerkingen of ideeën over de Zandloper kunt
u kwijt op het mailadres, welke in de colofon te
vinden is.
De redactie wenst u veel leesplezier en een
prachtige zomer!
Mocht u niet willen wachten op de nieuwe artikelen
kijk dan regelmatig even op:
http://www.fitforaction.nl/
Jan Welling
Hoofdredacteur (ai)
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 4
Zandloper
Van Commandant LO/Sportorganisatie
Door: kolonel Henk Stuut
Laatste ronde
Vanaf oktober 2013 heb ik, samen met onze
stafadjudant Jan Joosen, mijn laatste ronde
werkbezoeken afgelegd naar alle LO/Sportgroepen en
LO/Sportschool. Alleen de BROC volgt nog op 10 juni
a.s. Centraal thema tijdens de werkbezoeken was de
reorganisatie. Wat zijn de eerste ervaringen in de
nieuwe organisatie, wat betekent de reorganisatie
LO/Sport voor de eenheden, voor de LO/Sportgroep,
wat heeft het met mij persoonlijk gedaan en wat
verwacht ik voor de toekomst, zijn daarbij presentatieen discussiepunten geweest. Tevens was het
werkbezoek voor mij weer een mogelijkheid om beeld
te krijgen wat er leeft bij de LO/Sportgroep en om
informatie uit te wisselen. Wat mij positief verraste was
de fysieke en mentale, soms ludieke, prikkels die mij te
wachten stonden bij een aantal werkbezoeken. Enkele
voorbeelden. Men liet mij paardrijden, althans wat daar
op moest lijken, ik werd uitgedaagd insecten te eten,
leerde varen op een genieboot en moest bovenin de
klimtoren de sleutel van de sporthal halen. Daarnaast
werd ik verrast met een deel van een fysieke meting bij
het KCT en natuurlijk weer wat prikkeltjes in Bad
Reichenhall. De initiatieven waren genomen, zo werd
mij duidelijk gemaakt, om op een originele wijze
waardering te laten blijken voor de wijze waarop ik mijn
commandant-schap heb ingevuld in een enerverende
periode. Ik heb dat zeer gewaardeerd.
Hectische periode
Een groot deel van de bijna vijf jaar als jullie
commandant, heeft in het teken gestaan van
voorbereiding en uitvoering geven aan een
reorganisatie- en reductieoperatie. Numerus fixus voor
alle rangen en schalen was daarbij een nieuw
fenomeen. Niet alleen voor mij als commandant is het
een hectische periode geweest. Dat geldt voor alle
actief-dienende militairen en burgers binnen ons
bedrijf. Het is tenslotte ook niet niks als je 103
arbeidsplaatsen inlevert. Het was een ordinaire
bezuinigingsslag, puur financieel gedreven. Dat de
LO/Sportorganisatie sterker is ingekrompen dan de
gereduceerde Landmacht is mij nog steeds een doorn in
het oog. Wij hebben daarom onze dienstverlening
moeten aanpassen. Toen ik het commando aanvaardde
in 2009 telde de LO/Sportorganisatie 350 VTE’n. Nu zijn
dat nog maar 247 VTE’n. In vrijwel alle rangen en
schalen ging de teller omlaag. De sgt(I) werden daarbij
het hardst getroffen. Zo’n 65 uitstekende collega
sergeanten dienden de LO/Sportorganisatie te verlaten.
Een hard gelag. Allen hebben inmiddels gelukkig weer
een werkkring gevonden. Dat zegt ook iets over het
vakmanschap en professionaliteit van deze mensen,
onze mensen!
Positief
Er zijn natuurlijk ook waardevolle ontwikkelingen, bv
de A3 bedrijfsvoeringsystematiek, de
competentie-ontwikkelgids, de Opleiding- en
Trainingssystematiek, vernieuwde opleidingen-en
bijscholingen. En wat te denken van de professionele
dienstverlening naar de eenheden. Ondanks alle
bezuinigingsperikelen is er een topprestatie geleverd
door de LO/Sportgroepen. Tijdens deze voor ons
onzekere periode is er keihard doorgewerkt op een
manier die alleen maar lof verdient. Ook de eenheden
waren hierover verbaasd en uiteraard dankbaar voor
de ondersteuning. Die complimenten heb ook ik van
eenheidscommandanten mogen ontvangen.
Toekomst
Omdat we zo veel instructiecapaciteit hebben
ingeleverd kunnen we fysiek- en mentale O&T niet
alléén invullen. Daar hebben we het eenheidskader
hard bij nodig. Afstemming van het totale fysieke-en
mentale O&T traject is niet alleen een papieren
exercitie. Ook de praktische uitvoering dient
gezamenlijk gestalte te krijgen. De LO/
Sportorganisatie, TGTF en het onderdeelskader, samen! Ieder vanuit zijn eigen professionaliteit, elkaar
ondersteunend en aanvullend. Onder het credo:
“professioneel trainen” zal mijn opvolger lkol Jan van
den Dool één van zijn speerpunten ongetwijfeld verder
gaan uitwerken.
De LO/Sportorganisatie is klaar voor de "Landmacht
van Morgen" is mijn stellige overtuiging. Ik ben trots
dat ik bijna vijf jaar commandant mocht zijn van deze
fantastische organisatie. Dankzij jullie! Ik realiseer me
ook dat aan alles een eind komt. Na bijna vijf jaar
draag ik met een gerust hart het commando over aan
lkol Jan van den Dool. Ik reken er op dat jullie hem op
dezelfde professionele wijze ondersteunen.
Deze Zandloper zal kort voor het zomerverlof
verschijnen. Ik wens jullie alvast een prettige
vakantie. Geniet ervan. Na de vakantie zie ik jullie
ongetwijfeld bij de viering van het tienjarig bestaan
van ons ‘Dienstvak LO/Sport’ op donderdag
11 september 2014 in
Amersfoort.
Tot ziens.
Commandant LO/
Sportorganisatie KL
Henk Stuut
Kolonel
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 5
Zandloper
In Memoriam Ton Carton
Op 21 april 2014 is onze oud collega Ton Carton op 65 jarige leeftijd
overleden.
Hieronder een (deel van een) interview uit de Zandloper, jaargang 2006,
nummer 4. De schrijver is aooi (bd) Richard Hesterman, destijds redactielid van de Zandloper. Het beschrijft de mens Ton Carton.
Daaronder een (kort) verslag van de uitvaart van Ton door aooi (bd)
Henny Huijbregts.
De laatste der Mohikanen
Tijdens redactievergaderingen van de Zandloper borrelt de rubriek:
“Waar zijn ze gebleven?” nog wel eens op. U moet niet denken dat er dan
heftige discussies ontstaan, maar af en toe staan we erbij stil wie gebaat
is bij een dergelijk onderwerp.
Een groot gedeelte van de huidige LO/Sportorganisatie kent de
geïnterviewde vaak niet of heeft ze nooit gekend. Toch besluit de
redactie regelmatig positief, omdat er natuurlijk nog wel degelijk een wat
oudere doelgroep is, die het leuk vindt om te vernemen wat bepaalde
‘oud’ collega’s vandaag de dag doen en hoe het met ze gaat.
Geschiedenis
Doordat je met een interview ook teruggaat in de geschiedenis, valt (het) de (ver)loop van de Koninklijke
Landmacht te lezen. Jonge collega’s lezen dat plaatsen als ’s Hertogenbosch, Tilburg, Harderwijk, Haarlem en
Langemanshof kazernes bezaten. Ze kunnen lezen hoe regelgevingen, toetsen en eisen in het verleden waren.
Kortom zaken waaruit veel van het veranderde en vernieuwde beleid valt te herleiden. Leer uw geschiedenis,
zodat u beslissingen in het heden en de toekomst kunt begrijpen.
Terugzien
In het kader van interview met ‘bd-ers’ (ex-militairen) staat de aooi bd Ton Carton al heel lang op ons lijstje.
Aangezien ondergetekende enkele jaren met en onder hem heeft mogen werken, was een interview met Ton
een fijn terugzien. Eind vorig jaar zocht ik contact met Ton om te informeren of hij wat voelde voor een
interview. Ik kon mij niet aan het idee onttrekken dat mijn geluk om hem zover te krijgen, onze eerdere
arbeidsrelatie daaraan ten grondslag lag.
Specialiteit
Ton is een ‘no nonsens’ type; dat was hij tijdens zijn actieve carrière en zo is hij altijd gebleven. Doe maar
gewoon, dan doe je al gek genoeg. Ton woont aan de rand van het bos in Ulvenhout, een plaatsje onder de
rook van Breda. Zijn militaire carrière begon in november 1966 op de KMS. Een enkeling werd toen de
mogelijkheid geboden om te switchen naar de specialiteit van LO/Sportinstructeur. Ton maakte deze wisseling
in 1970 en ging naar de SMLO in Hooghalen. Zijn eerste plaatsing na de opleiding was op de Willem II kazerne.
Na de sergeant-majoor cursus in 1980 volgt een plaatsing in Duitsland, om precies te zijn in Langemanshof.
Icoon
Vanwege een stevige knieblessure moest Ton na één jaar al weer gedwongen terug naar Nederland, waar een
jaar revalidatie noodzakelijk was om helemaal te herstellen. Dat jaar revalideren heeft bij hem zoveel interesse
opgewekt, dat dit de basis was voor de kracht- en hersteltrainer die Ton vandaag de dag nog is. Via plaatsingen
op de Trip van Zoudtlandtkazerne en Chasseekazerne, komt Ton uiteindelijk op de LO/Sportgroep van de
Koninklijke Militaire Academie terecht. Het grootste deel van zijn carrière zal Ton daar ook blijven. Eerst
binnenkomen als relatief jong broekie, tussen iconen als Jan Nagelkerke, Bert Tielemans, Henk Snepvangers en
niet te vergeten Gerard van Dongen en later, en nu praten we over de periode 1985-1996, is Ton zelf zo’n icoon
en zwaait hij met de scepter van hoofdinstructeur.
Positief
Het fijne van deze plaatsing was de lange opleiding volgens Ton. Doordat de cadetten drie tot vier jaar op de
academie zaten, had je heel veel invloed en wist je wel wat voor vlees je in de kuip had. Tijdens deze periode
was Ton ook trainer/coach van het nationale militaire voetbalelftal. Een absoluut hoogtepunt in zijn carrière
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 6
Zandloper
Memoriam Ton Carton (vervolg)
vond hij het wereldkampioenschap in Italië in 1996. Op de vraag of hij ook mindere periodes heeft gekend in
zijn loopbaan, antwoordde hij resoluut met “geen”. Zoveel mogelijk de zaken positief benaderen is bij hem het
motto. Hij vond en vindt de Koninklijke Landmacht en in het bijzonder de LO/Sportorganisatie een goede
werkgever. De sport- en vakgerichte cursussen daar heeft hij het meeste van geleerd, vooral de
krachttrainingscursussen. Waar die interesse vandaan komt is eerder genoemd.
Hobby
Vele jaren heeft Ton in de functie van kracht- en hersteltrainer bij de selectie van NAC Breda gewerkt. Tijdens
zijn laatste functie, commandant LO/Sportgroep Seeligkazerne (ILMO, Instituut voor Leiderschap en
Management Opleiding) is Ton dat iets af gaan bouwen. Na zijn FLO van 13 maart 2003 tot heden werkt hij
nog twaalf uur bij NAC en verzorgt hij de kracht/hersteltraining voor NAC-2 en de A-jeugd. Wanneer ik dan ook
vraag naar zijn huidige invulling van de dagen, antwoord Ton: “Buiten die twaalf uur, woon ik alle
thuiswedstrijden van NAC 2 bij”. Om zelf in ‘shape’ te blijven traint hij nog vier keer per week en dat is te zien.
Tuinieren is enerzijds een hobby geworden en anderzijds een noodzakelijk kwaad met een dergelijk huis. Zijn
belangrijkste hobby is zijn kleindochter van vier jaar Sabine.
Tot slot volgen hieronder een aantal ‘oud collega’s’ van Ton die onder of met hem hebben mogen werken. Zij
mochten in één zin iets over de persoon Ton vertellen.
Kap Hein van der Made, C-LO/Sportgroep
Oranjekazerne. Toen LO/Sportinstructeur
op de Seeligkazerne (ILMO):
“Tonnie Cartonie, voorloper van de mentale
training. Uitvinder van prestatiegerichtheid en
bovenal een voorbeeld voor kameraadschap”.
Smi Henk Buimer, LO/Sportgp GSK. Oud
speler militair voetbalelftal:
“Met één zin kan je toch over Ton niks kwijt,
maar goed: fanatiek, duidelijk, recht door zee,
humor (zeker voetbal), kortom een persoon
waar je veel van kon leren”.
Smi Anthony Scheepers (de Scheep),
LO/Sportinstructeur op de RvS in Oirschot.
Toen werkzaam als instructeur op de
Seeligkazerne en voetballer in het Nationaal Militair Voetbalelftal:
“Het is onmogelijk om Toni Cartoni in één zin te
omschrijven. Daarom noem ik hieronder enkele
anekdotes die ik met hem heb meegemaakt en
die dan vanzelfsprekend de persoon laten zien”:
“Tijdens een ATB-tocht kwamen we langs Ton’s
huis, daar lieten we standaard de cursisten afstappen en tien push-ups maken. Die snapten
er helemaal niets van en bij terugkomst werd
het pas duidelijk wanneer ze Ton zijn grijnzende
gezicht zagen en zijn opmerkingen hoorden.”
“Ton zei altijd dat je als (voetbal)trainer nooit
voorspelbaar moest zijn. Zodoende gaf hij lekker partijspel aan een groep die verwacht had straftraining te krijgen. Echter wanneer een groep dacht dat ze de
teugels weer wat kon laten vieren, werd er een schema op tafel getrokken waarbij alle hoeken van het veld waren verwerkt.
Kortom, Ton is een persoonlijkheid. Als hij binnen kwam, dan kwam er iemand binnen!”
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 7
Zandloper
In Memoriam Ton Carton (vervolg)
Afsluitend de interviewer zelf, Smi Richard Hesterman C-LO/Sportgroep Rheindahlen. Toen
LO/Sportinstructeur op de Seeligkazerne:
“Wanneer wij in de cursussen op het ILMO oud cadetten tegenkwamen, spraken zij vaak met veel respect over
Ton. Allemaal waren ze onder de indruk van zijn fysieke gesteldheid, zeker op dat moment, gezien zijn leeftijd.
Wanneer je Ton op de roeiergometer of de stepper tekeer zag gaan, begreep je dat respect. Ook constateerde ik
wel eens minder enthousiasme bij een cursist. Hetgeen meer van hem of haar vertelde en in het bijzonder over
het verleden.”
Ton is voor mij één van de laatste der Mohikanen. Markante figuren die langzaam de organisatie hebben
verlaten”.
AFSCHEID VAN TON CARTON
Maandag 28 april 2014 is Ton begraven onder grote belangstelling van zowel NAC (oud spelers en bestuur),
(oud) LO/Sportcollega’s, Defensie collega’s en vrienden/kennissen.
De afscheidsdienst vond plaats in het uitvaartcentrum Breda. Ton is door (oud)collega’s van de sport naar
binnen gebracht, waarna Ton in een zeer mooi afscheid in de vorm van speeches werd neergezet.
De woorden van de voorzitter van NAC, die Ton als een voorbeeld van discipline en karakter (inzet) schetste. Als
blijk van waardering en als voorbeeld naar de (jeugdige)spelers toe, heeft het bestuur van NAC gemeend om de
nieuwe kracht-/revalidatie-/herstelruimte in het NAC stadion naar Ton te vernoemen. Deze zal op gepaste wijze
bij het nieuwe seizoen worden geopend.
Namens de LO/Sportorganisatie KL heeft (kolonel bd) Wil Maaswinkel prachtige woorden over Ton gesproken.
Hij heeft zijn militaire (sport) loopbaan doorgelopen en kenmerkende anekdotes over Ton gememoreerd.
De 3e spreker was Frans Mertens, een goede vriend van Ton die namens de familie sprak. Frans voetbalde net
als Ton vroeger in de hoogste klasse van het amateur voetbal. Ook Frans kenmerkte en onderstreepte de
karaktereigenschappen van Ton.
Als laatste spreker had de orthopedist dr. Vivier een zeer mooie speech.
Vanaf 1985 was hij aangesteld als clubarts bij NAC. Vanaf die tijd had hij goed contact met Ton die toen nog bij
de Technische staf van NAC zat.
Vanaf 1990 trad Ton toe bij de medische staf van NAC onder dr. Vivier waar hij als herstel-/conditietrainer
functioneerde. Vivier vertelde prachtige anekdotes over deze tijd waarin de karaktereigenschappen van Ton
nogmaals benadrukt werden.
Ook ging hij dieper op de ziekte van Parkinson in op een zeer gepaste wijze.
De begeleider van de afscheidsdienst had ook mooie woorden en begeleidde Ton naar de begraafplaats in Bavel.
Hier heeft Ton zijn laatste rustplaats.
Ton, rust zacht
Het is vooral te danken aan de initiatieven van Henny
Huijbregts, dat veel collega’s de plechtigheid hebben bijgewoond
en dat er door vrienden Dienstvak LO/Sport op een waardige
wijze van Ton afscheid kon worden genomen.
Henny Huijbregts bedankt voor de snelle, positieve reactie en
medewerking.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 8
Zandloper
Personeelsaangelegenheden
Bevorderingen
In onze vorige uitgave al gemeld, de bevorderingen tot smi van René van Berlo en Marco Althuizen. Een filmpje
van zijn bevordering is op www.fitforaction.nl te zien via de ze link.
De ‘dubbele’ worden met een koud biertje
nat gemaakt...
Ambtsjubileum
Smi Ronald Dohmen, de Zilveren medaille
Sgt1 Anne Bouma, de Bronzen medaille
Uitzendingen/Tijdelijke tewerkstelling
Dienstverlating
Kap Lion de Frel
Kap Lion de Frel, tijdens zijn
gepassioneerde afscheidsspeech
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 9
Zandloper
Hoezo samen!
Door Jan Kasper
Na 8 jaar onzekerheid, valt in 1975 het besluit. De SMLO
( School Militaire Lichamelijke Opvoeding), sinds 1946 gevestigd
in Hooghalen, wordt opgeheven. De opleiding voor
LO/Sportinstructeurs gaat, sterk afgeslankt, als OCLO
(Opleidingscentrum Lichamelijke Oefening) verder in
Ossendrecht!
Met het besluit de SMLO op te heffen wordt, voor iedereen die
op de SMLO heeft gewerkt of er is opgeleid, een bijzonder
instituut opgeheven! Legendarische namen werkten er. Ik
vergeet er zeker, maar noem: Koos Rijkens, Frits Oldenburger,
Carl Scheepmaker, Ake Siegers maar ook de namen Oliveijera,
Fokko Polman, Jaap ter Haar, zullen herinneringen oproepen.
Ook ‘bekende Nederlanders’, Rinus Michels, Leen Pfrommer,
Henk Gemser en Hans Westerhof waren als docent werkzaam
op de SMLO!
Waardering
De SMLO was in de periode 1946-1975 uitgegroeid tot een breed gewaardeerde opleiding. De SMLO werd in de
periode na 1970 verder uitgebreid. Naast de opleidingen voor onderofficieren en officieren, werden er
beroepssportinstructeurs voor Rijkspolitie, Douane en PTT opgeleid. Bijzonder was de erkenning van het SMLOen later het OCLO-diploma in de civiele sector. Voor een aantal functies instructeur lichamelijke oefening bij de
Rijksoverheid, kon je solliciteren met het CIOS-of het diploma SMLO/OCLO.
Paars
Voorafgaand aan het besluit de SMLO te verplaatsen naar Ossendrecht, waren er jarenlang steeds terugkerende
geruchten. Locaties verspreid over heel Nederland werden genoemd als (nieuwe) vestigingsplaats! Een onrustige,
onzekere tijd.
Binnen de school zijn nog initiatieven ondernomen om de opleiding naar een breder niveau te tillen.
De leidende gedachte: ”de uitgangspunten voor het fysiek/mentaal geschikt maken van militairen en plezier
beleven aan sport zijn dezelfde. Samen opleiden met de andere Krijgsmachtdelen leidt tot meer doelmatigheid
en hogere kwaliteit”!
Door het ministerie van Justitie was dat al onderkend. Zij brachten hun sportinstructeurs opleiding onder op de
SMLO /OCLO. Het was een periode waarin vurige pleidooien zijn gehouden voor een interdepartementaal
sportopleidingsinstituut, op een meer centrale locatie in het land.
Met collega, KAPTMARNS mariniers Arjen van Dijk was al contact. Gedacht werd over een gezamenlijke opleidingsmodule voor de opleiding tot sergeant-majoor in de sport. De opleidingsklas bracht al een middag door op
de CFTS (Centrum Fysieke Training en Sport) in Den Helder om daar kennis te nemen van o.a. de specifieke
aspecten van de marine hindernisbaan.
Bij de Luchtmacht was contact met collega de kapitein Hans Lammers’, studiegenoot van de Haagse Academie
Lichamelijke Opvoeding. Beide collega`s waren er net als ik en de andere collega`s op de SMLO van overtuigd,
dat één interdepartementaal sport opleidingsinstituut op een centrale-plaats in Nederland effectiever en zeer
kostenbesparend zou zijn. Als centrale plaats werd gedacht aan de marinierskazerne in Doorn. Hans Lammers,
Arjen van Dijk en ondergetekende waren er van overtuigd dat de weg via de eigen hiërarchie binnen de
Landmacht, Marine en Luchtmacht, veel tijd zou vergen en naar verwachting zou doodlopen. Daarom schreven
wij een brief, als Nederlandse staatsburgers, rechtstreeks aan de toenmalige Minister van Defensie,
Henk Vredeling. Onze commandanten stelden wij niet in kennis van deze actie omdat wij hen niet met die
verantwoordelijkheid wilden belasten.
Er gingen vele weken overheen. De minister gaf ons rechtstreeks bericht. Het antwoord dat hij ons idee
ontvankelijk achtte – in gewone taal een heel goed idee – en dat hij in zijn vergadering met de staf chefs dit
onderwerp zou bespreken.
Het resultaat was uiteindelijk dat we alle drie op het matje bij onze hoogste commandanten werden geroepen.
Van Dijk kreeg een strafoverplaatsing. Lammers een berisping. Ik stond stijf in de houding bij Commandant
Opleidingen KL, die mij uitfoeterde: “ Hoe ik het in mijn hoofd haalde om dit soort verzoeken, zonder medeweten
van hem, rechtstreeks aan de minister te sturen”.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 10
Zandloper
Hoezo samen! (vervolg)
Na deze kanonnade van verwijten mocht ik gaan zitten en werd het idee in een gemoedelijke sfeer besproken.
Noch de interdepartementale school noch de centrale locatie bleken uiteindelijk een haalbare kaart, en alle
moeite leek voor niets.
Het leven is echter grillig en onberekenbaar en terecht zegt Goethe bij monde van Faust:” du denkst zu schieben
aber du wirst geschoben”. Hoe grillig het leven is bleek een tweetal jaren nadat ik de KL had verlaten en Hoofd
Opleidingen bij de KNVB was. Onaangekondigd melden zich in het KNVB-sportcentrum drie luitenant-kolonels van
de staf uit Den Haag. Zij hadden de opdracht om te onderzoeken wat de mogelijkheden waren om te komen tot
een interdepartementale sportschool en wilden daarover met mij van gedachten wisselen.
Twintig jaar na mijn vertrek uit de LO/Sportorganisatie werd het eigen LO/Sport Dienstvak gerealiseerd. Benut
de komende jaren om meer samen te doen. Mogelijk komt er dan toch nog een Interdepartementale
sportopleidingsinstituut van Defensie en Justitie !
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 11
Zandloper
Trailrunning, een ‘nieuwe’ uitdaging
Door: Michel van Dongen
Eind vorig jaar hebben wij met een deel van het militaire oriëntatieloop team (NMOLT) deelgenomen aan een
trailrun in Landgraaf. Onze trainer (Jurjen Blokzijl) had deze wedstrijd uitgezocht om te gebruiken als afsluiting
van de 1ste voorbereidingsperiode (omvang) op weg naar het Militaire WK in Oostenrijk. In goed overleg met de
trainer is er per individu gekeken of we moesten starten op de 30 of 18 km.
Aanleiding
Vorig jaar hadden wij aan het einde van de voorbereidingsperiode de halve marathon van Schoorl op het
programma staan. Op zich een mooi evenement met een uitdagend parcours, maar wel alles verhard en dat is nu
net iets waar wij oriëntatielopers niet aan gewend zijn (en een hekel aan hebben). Nagenoeg alle looptrainingen
vinden plaats in het bos of op de atletiekbaan en zo min mogelijk op de verharde weg.
Binnen het team hebben we een atleet die de laatste jaren ook veel tijd besteedt aan trailrunning, wat op zich
een goede combinatie kan zijn met het oriëntatielopen. Hij gaf de trainer de tip om niet een halve marathon te
gebruiken maar een trailrun. Na het bekijken van wat loopkalenders op bijvoorbeeld www.trail-running.nl en
www.mudsweattrails.nl viel de keuze van onze leiding uiteindelijk op de Hivernaltrail in Landgraaf.
Maar wat is nu een trailrun?
Als ik het zelf zou moeten formuleren, kom ik uit op: “een lange cross-loop over
(te) smalle paadjes met oog voor de omgeving”. Op diverse sites beschrijft men
een trailrun als ‘off-road’ hardlopen door de natuur, over smalle paadjes (trails)
met natuurlijke hindernissen zoals heuvels / bergen / rotsen en beekjes.
De beleving gaat voor de focus op snellere tijden en de sfeer is dan ook veel
gemoedelijker en meer ontspannen dan bij andere (grote) loopevenementen.
Misschien is er wel een vergelijking te trekken met twintig jaar geleden toen
veel sporters de overstap maakten van het wielrennen naar het mountainbiken
en de bijbehorende toertochten.
Inmiddels heb ik nu twee keer deelgenomen aan een trailrun en kan ik het
bovenstaande beamen. Het gros van de deelnemers komt naar een trailrun om
(samen) de uitdaging met zichzelf aan te gaan en lekker te ‘dieselen’ over
onverharde trails. Natuurlijk zijn er altijd wel een aantal deelnemers die de
competitie met elkaar aan gaan, maar dat is maar een heel klein percentage.
Om het massale tegen te gaan zie je ook vaak dat er een maximaal aantal
deelnemers mag starten en dat je op tijd moet inschrijven om teleurstellingen
te voorkomen.
Wat veel deelnemers als voordeel zien, is dat de wedstrijden onverhard zijn en
er dus minder orthopedische belasting is t.o.v. een wegwedstrijd met dezelfde
afstand. Daarbij is over het algemeen de route veel gevarieerder en heb je veel wisselingen in tempo. Het ene
moment ben je aan het klimmen en dalen, het andere moment slinger je door de omgeving en stap je door of
over beekjes. Je lichaam blijft veel alerter en reactiever. Verder telt, in ieder geval voor mij, ook mee dat je
ongemerkt veel meer km’s af legt zonder dat het saai wordt (al mis ik wel de wit-oranje controleposten, mijn
kaart en een kompas).
Qua materiaal heb je voor trailrunning niet veel meer nodig dan loopschoenen met goede grip en loopkleding
waarin jij lekker loopt. Een camelback of een ander soort drinkgordel of rugzakje is wel handig, maar afhankelijk
van de afstand niet noodzakelijk. Over het algemeen worden er bij de meeste wedstrijden een aantal goed
verzorgde verversingsposten weggezet met fruit, water, sportdrank en andere lekkernijen. Het valt wel op dat er
veel ‘peppie’ spulletjes te vinden zijn bij de fervente trailrunners. Het merk Salomon doet volgens mij goede
zaken met haar trailrunning assortiment en ik moet ook wel toe geven dat er veel moois te krijgen is.
Maar of je het nu ook echt allemaal nodig hebt…, je zult toch echt zelf moeten lopen.
Het verloop van de Hivernaltrail
Na een vroeg, maar stevig ontbijt ben ik samen met mijn vriendin en nog een andere oriënteerster in de auto
gestapt en afgereisd naar het Sport & Leisure Park in Landgraaf. Hier aangekomen konden we ons melden en
kregen we ons startnummer en digitale chip voor de tijdsregistratie, die je aan je schoen moest bevestigen.
Daarna snel doorgelopen naar de kantine en een cappuccino zonder Limburgse vlaai besteld. Langzaam aan
druppelden de andere leden van de militaire oriëntatieloop ploeg binnen en ook de trainer en coach waren
aanwezig.
Om 11.00 uur vond de start plaats van de lange (30 km) trail. Pieter van Geldere en nog twee andere teamleden
gingen deze uitdaging aan. Ook stond er nog een andere LO/Sport collega aan de start (Bas Borreman) die twee
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 12
Zandloper
Trailrunning, een ‘nieuwe’ uitdaging (vervolg)
dagen daarvoor ook al op het podium stond bij het NMK Survival!
Zelf ben ik samen met Pim vd Nouwelant, Geke Bakker en Anne Heikoop (Chef d’équipe) een half uurtje later
gestart op de 18 km en ook hier kwamen we nog een LO/Sportcollega tegen. Voor Caroline Remmen (foto
hieronder, red.) was het een echte thuiswedstrijd.
Na een redelijk breed startgedeelte ging de route meteen over in een soort gravel- wandelpad richting de
achterzijde van Snowworld. Daar mochten we meteen de (te veel) trappen nemen om bovenaan op de ski-berg
uit te komen. Eenmaal boven aangekomen mochten we gelijk weer over een single-track af dalen naar het
niveau waar we vandaan kwamen! De route slingerde daarna via mooie maar blubberige ‘single tracks’ over en
om de berg om uiteindelijk weer op nagenoeg dezelfde plek boven uit te komen. Vanaf hier werd de afdaling
ingezet en werd het parcours wat meer glooiend met hier en daar wat steile stukjes.
Mede door het mooie Limburgse landschap is de wedstrijd voor mij voorbij gevlogen en ik heb samen met
Geke Bakker in een lekker tempo de hoogte- en kilometers afgelegd. Als je met zijn tweeën loopt, en wat kunt
kletsen onderweg, is het meteen een stuk gezelliger. Kort na ons kwamen ook de andere ploegleden binnen,
waarbij Pieter vriend en vijand wist te verrassen met een top-5 klassering op de 30 km. Helaas is hij niet
opgenomen in de klassering aangezien hij zijn elektronische chip in zijn loopvest had gestoken, waardoor hij niet
officieel is geregistreerd in de uitslag. Ook weer een leermomentje zullen we maar zeggen.
Al met al durf ik te stellen dat trailrunning een mooie aanvulling is op alle loopvarianten die er al op de markt
zijn. Een dergelijke wedstrijd zou ook zeker niet misstaan op een (regionale) sportkalender van onze
sportcommissie. Het laagdrempelige karakter en de mogelijkheid tot een gevarieerd onverhard parcours zou wel
eens een hoop militairen aan kunnen spreken. Voor het militaire oriëntatieloop team was het in ieder geval een
uitgelezen mogelijkheid om onze 1ste voorbereidingsperiode af te sluiten.
Dus Jurjen……bedankt voor de fysieke prikkel en op naar de volgende trainingsperiode.
Uitslag LO/Sportcollega’s:
30 km (195 deelnemers)
5e
Pieter van Geldere
38ste Bas Borreman
2:24:32
2:50:22
18 km
32ste
33ste
70ste
123ste
1:38:46
1:38:47
1:44:33
1:56:02
(230 deelnemers)
Michel van Dongen
Geke Bakker
Caroline Remmen
Pim vd Nouwelant
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 13
Zandloper
Duurtraining doe je zo!
Door: Paul Schermer
Het combineren van verschillende vormen van duurtraining leidt tot een grotere stijging van de VO2max dan
trainen volgens één bepaalde trainingsvorm. Dat blijk uit een studie waarin 4 verschillende vormen van
duurtraining met elkaar zijn vergeleken bij 41 goedgetrainde Oostenrijkse duuratleten.
Duurtraining
Er bestaan verschillende trainingsvormen om de duurprestatie te verbeteren. De meest gehanteerde zijn; matig
intensieve duurtraining, hoog intensieve intervaltraining (HIT), en duurtraining op of rond de ‘lactaatdrempel’.
Het is uiteraard ook mogelijk een combinatie te hanteren van deze 3 trainingsvormen. De Oostenrijker Stöggl en
zijn Duitse collega Sperlich noemen het combineren van verschillende trainingsvormen ‘polarized training’.
Hoewel relatief veel studies zijn uitgevoerd naar de verschillende trainingsvormen afzonderlijk, is tot op heden
weinig onderzoek gedaan naar het effect van het combineren van de verschillende trainingsvormen.
Duuratleten
Om de effecten van de verschillende trainingsvormen te onderzoeken hebben Stöggl en Sperlich
41 goedgetrainde mannelijke duuratleten (VO2max: 62 ml/kg.min) verdeeld in 4 trainingsgroepen. Eenmaal aan
een trainingsgroep toegewezen kreeg iedere atleet een gestandaardiseerde trainingsbelasting opgelegd. Het
trainingsschema duurde negen weken en bestond afhankelijk van de groep uit alleen matig intensieve duurtraining, alleen HIT, alleen training op en rond de ‘lactaatdrempel’, of een combinatie van deze 3 trainingsvormen.
De VO2max steeg het meest bij de atleten die gecombineerd trainden (van 61 naar 67 ml/kg.min) en de atleten
die trainden volgens HIT (van 64 naar 67 ml/kg.min). De atleten die alleen matig intensief trainden of alleen op
en rond de lactaatdrempel, verbeterden hun VO2max niet. De stijging van de VO2max bij de atleten uit de
HIT-groep is overigens geheel te verklaren uit het feit dat deze atleten tijdens de trainingsperiode af waren
gevallen. De absolute VO2 was bij de atleten uit de HIT-groep namelijk niet gestegen (4.6 om 4.7 L/min). De
atleten die gecombineerd trainden bleven tijdens de trainingsperiode wel op hetzelfde lichaamsgewicht. Bij hen
was de absolute VO2 wel aanzienlijk toegenomen (van 4.4 naar 4.9 L/min).
Conclusie
Deze studie van Stöggl en Sperlich laat zien dat de atleten die verschillende vormen van duurtraining
combineerden, een aanzienlijke stijging hadden van VO2max, in tegenstelling tot de atleten die eenzijdig
trainden. Of de stijging van de VO2max alleen het gevolg is van het combineren van verschillende
trainingsvormen is echter op basis van deze studie niet te zeggen. Het gevonden verschil kan ook veroorzaakt
zijn doordat de atleten die gecombineerd trainden, langer en/of intensiever trainden dan de atleten uit de
andere groep. Daarnaast is het mogelijk dat deze vorm van training nieuw was voor de atleten waardoor een
groter effect van de training te verwachten is. In de praktijk is het echter de vraag in hoeverre duuratleten deze
manier van training niet al toepassen. Ieder fatsoenlijk trainingsschema bestaat immers uit een combinatie van
verschillende trainingsvormen. Toch is dit één van de eerste studies waarin de meest gehanteerde vormen van
duurtraining op een nette manier met elkaar zijn vergeleken bij een groep goedgetrainde duuratleten. Hoewel de
belangrijkste boodschap van de studie dus misschien niet nieuw is, vormt het wel een goede onderbouwing van
veel duurtrainingsschema’s. Daarnaast kunnen de resultaten voor duuratleten die toch relatief eenzijdig trainen
aanleiding zijn hun training aan te passen.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 14
Zandloper
Kampioenen en Krijgsheren
Door: Luuk Nissen
Op maandag 21 en dinsdag 22 april fietste de top van de Landmacht van Waterloo naar Utrecht. Het werd een
geslaagde happening, waarbij de LO/Sportorganisatie een groot aandeel had in de voorbereiding en uitvoering.
Het peloton van zo’n 30 renners werd veilig over het Belgische en Nederlandse asfalt geleid, onder aanvoering
van twee wegkapiteins. De eer om deze schone taak uit te mogen voeren viel ten deel aan de militaire
wielerkampioenen van 2013.
Luuk Nissen (C-LO/Sportgroep Dumoulinkazerne), als Nederlands Militair Kampioen op de ATB en Klaas-Jan Kin
(LO/Sportinstructeur op de JWF-kazerne), als de winnaar van het NMK op de weg.
Vieren en herdenken
Generaal de Kruijf onderkent het belang van sport voor de militair. Daarom wilde hij de viering van het
200-jarige bestaan van de Landmacht een sportief karakter geven. Een andere belangrijke doelstelling vond hij
het stilstaan bij belangrijke krijgshistorische plekken. Een historicus vertelde bij elk start- en stoppunt een kort
verhaal uit de geschiedenis van het Nederlandse leger. Op twee van deze plekken werden er ook nog kransen
gelegd door C-LAS. Op de eerste dag, bij het Vredesmonument in Roermond, liet hij zich daar bij vergezellen
door een Nieuw-Guinea veteraan van 72 jaar. Op dag twee, bij het Militaire Ereveld op de Grebbeberg in Rhenen,
stond een Bosnië veteraan van 31 jaar aan zijn zijde.
Een bijzonder gezelschap
Omdat de Landmacht het Jeugdsportfonds heeft uitgekozen als goed doel voor het 200 jarig jubileum, waren er
een aantal bekende Nederlanders van de partij. Marianne Vos en Erben Wennemars zijn ambassadeurs van het
fonds en reden in die hoedanigheid mee met de militaire stoet. Daarnaast was Jan Janssen, de Tour de France
winnaar van 1968, een van de prominenten. De humorist Janssen maakte met iedereen een praatje, maar had
ook nog de benen om op de Maasbrug in Roermond een splijtende demarrage te plaatsen. Leuk geintje, van deze
73-jarige klassementsrenner uit de jaren 60.
Bij de renners was er nog een oud topsporter van de partij. Schaatser Jeroen Straathof, voormalig
wereldkampioen op de 1500m, fungeerde als stuurman op een tandem met een in Irak blindgeraakte
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 15
Zandloper
Kampioenen en Krijgsheren (vervolg)
oorlogsveteraan. Samen zijn ze in training voor de komende Paralympische Spelen.
Verder waren er een aantal Utrechtse ambtenaren mee vanwege “le Grand Depart” van de Tour de France
2015 in Utrecht. De lobby om de Koninklijke Landmacht daar een rol bij te laten spelen werd goed ingezet.
Finish op de Kromhoutkazerne
Het peloton van de Commandant der Landstrijdkrachten werd op bijzondere en grootse wijze welkom geheten
in Utrecht. Bij de binnenkomst op de Kromhoutkazerne werden de wielrenners vooruitgegaan door een
fietsend muziekkorps. Aangekomen bij het gebouw van het hoofdkwartier (K9) was er een groot en warm
applaus van het personeel van Staf CLAS. Tevens waren er een hoop Utrechtse basisschoolkinderen
aanwezig. Zij waren er via het Jeugdsportfonds en hadden overdag een hindernisbaan in de sporthal
getrotseerd. Deze lessen stonden overigens onder leiding van adjudant Jan Stijger en sergeant Fiona Lust
(beiden LO/Sportgroep Dumo). De strakke organisatie van de finish van de fietstocht was in handen van
hoofd sie Ost, majoor Gert Jan de Brouwer. De professionele speakering werd gedaan door sergeant-majoor
André Wijnberger van de LO/Sportgroep Bernhardkazerne. André praatte dit bijzondere appèl vakkundig aan
elkaar en liet alle keyplayers op het podium hun belevenissen uit de doeken doen.
Generaal de Kruijf benadrukte in zijn slotspeech nogmaals het belang van fysieke en mentale fitheid van de
mens, maar van de militair in het bijzonder. Het zijn haast de exacte woorden uit de missie van de
LO/Sportorganisatie. En met een groot aantal LO/Sporters in de organisatie hebben wij in ieder geval ons
visitekaartje kunnen afgeven op een niet alledaags speelveld.
Toppers van de KL...
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 16
Zandloper
LO/Sport kort
Zondag 13 april heeft de derde editie van de “Army
Urban Run” plaatsgevonden te Oirschot
Met dank aan de sportgroep RvS, de Stichting Marathon
Eindhoven en 13 Mechbrig is er dit jaar weer een
uitdagende run neergezet. Het parcours van 10 km met
16 hindernissen was net even anders dan voorgaande
jaren, wat geweldig is ontvangen door de deelnemers.
Om precies te zijn 2200 deelnemers, wat bijna een
verdubbeling is van het voorgaande jaar.
De uitblinkende hindernis op het parcours was een bijna
400 meter lang wasbord van mul zand gemaakt door de
genisten van 41 Pantsergeniebataljon. Op dit stuk moest
menig deelnemer gas terug nemen om het te volbrengen.
Het credo van deze run was dan ook “wij gaan door waar
anderen stoppen”.
Vrienden Dienstvak LO/Sport
Laten we elkaar bereiken, boeien, binden,
betrekken en bedienen!
Ondersteun ons door jaarlijks vijf euro
bij te dragen.
Natuurlijk kan de Stichting Vrienden Dienstvak
LO/Sport zonder inkomsten niet bestaan. In de
toekomst willen we via sponsors en adverteerders
proberen inkomsten te genereren maar voorlopig
zijn we afhankelijk van onze vrienden.
De kleur van de shirts was oranje, dit was meteen een
prachtige link naar het aankomende WK voetbal en de
KL200. Aan het begin van de run werd dit met mooie
woorden omschreven door brigadegeneraal van Keulen.
Zijn voorspelling dat de deelnemers met modder op het
shirt en gezicht over de streep zouden komen, werd
bewaarheid. Dit is te zien op de vele foto’s die gemaakt
zijn (zie: www.armyurbanrun.nl).
Daarom rekenen we op onze LO/Sportvrienden (van
alle krijgsmachtdelen).
Ondersteun je de doelstellingen van de Stichting
"Vrienden Dienstvak LO/Sport"?
Voor slechts vijf euro ben je vriend van de Stichting
tot 1 januari 2015.
Voor "vrienden" zullen er allerlei voordelen gaan
komen zoals toegang tot extra informatie op de site
en financieel voordeel bij activiteiten. Belangrijkste
doelstelling in de opstartfase is vooralsnog echter
het ondersteunen van de Stichting.
Inmiddels hebben al een aantal LO/Sportinstructeurs
en oud-LO/Sporters aangegeven donateur te willen
worden en de leden van het LO/Sportofficierenfonds
worden ook allen vriend/donateur. Hopelijk krijgen
zij veel navolging.
Wil je "Vriend Dienstvak LO/Sport" worden, neem
dan contact op met penningmeester Michel van
Dongen via [email protected] of
maak € 5 over op Rabo-bankrekening 148 44 89 76
van de Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport o.v.v.
donateur en je naam en (e-mail) adres.
Het naaste doel van de run was geld in te zamelen voor
het Jeugdsportfonds, regio Eindhoven. Na de run werd
een cheque ter waarde van 1500 euro uitgereikt aan
Pieter Knaapen, de voorzitter van het jeugdsportfonds
regio Eindhoven.
Al met al kijk ik terug op een mooi evenement, wat zeker
de moeite waard is om de komende jaren aan deel te
blijven nemen.
Groeten Rick van Loon
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 17
Zandloper
LO/Sport kort
Bezoek aan de eerste stafadjudant LO/Sportorganisatie.
Door Theo Hunck
Voor de bijeenkomst op 21 maart, waarbij de veteranenspelden
werden uitgereikt, waren door Aooi Jan Joosen alle voormalig
stafadjudanten uitgenodigd. De eerste stafadjudant van de
LO/Sportorganisatie John Labes kon om gezondheidsredenen
niet aanwezig zijn. Daarom zijn we op 4 april zelf bij John op
bezoek gegaan.
Naar omstandigheden gaat het redelijk met hem.
Hij staat positief in het leven en houdt zoals gewoonlijk de moed
erin. Dat valt niet altijd mee. John en Lida hebben veel steun
aan alles waaruit blijkt dat er aan ze wordt gedacht. Vanuit de
LO/Sportorganisatie en vanuit de “Vrienden
Dienstvak”
kunnen we John en Lida een hart onder de riem steken, dus
mocht iemand een kaartje willen sturen:
John en Lida Labes
Leliestraat 27
5741 XT Beek en Donk
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 18
Zandloper
LO/Sport kort
Secondenstrijd bij OMK Speedmars
Op woensdag 7 mei was de KMA weer het domein van de speedmars. Het OMK liet dit jaar een deelnemersveld
van zestien herenploegen zien en negen damesteams.
Onder wisselende weersomstandigheden werd het programma keurig netjes afgewerkt onder leiding van
sgt1 Daniel van Merriënboer, samen met de LO/Sportgroep KMA en de Sportcommissie KL.
De KMA had in de persoon van kolonel de Vos een nieuwe impuls gegeven, door bekers ter beschikking te stellen
voor ploegen die het parcoursrecord scherper wisten te stellen.
Heren strijd
Bij de heren was de ploeg van het KIM degene die de spits afbeet en ook de toon zou zetten voor het
kampioenschap. Het parcoursrecord bij de heren staat sinds 2011 op 23.32 op naam van het KIM, en deze ploeg
scoorde er nu een van 24 minuten en 18 seconden. Een scherpe tijd dus, waarvan later bleek dat alle ploegen
zich daarop stuk zouden bijten! In het tweede blok herenploegen kwam het eerste team van het OTCMan het
dichtste bij qua tijd, in 24.42 kwamen zij over de eindstreep. Later bleek dit goed voor een derde plaats in het
klassement, keurige prestatie onder de bezielende leiding van sgt1 Ruud Bom, die deze dag enigszins in een
spagaat stond, daar hij ook het team van de KMA als coach begeleidde. Voor het team van de KMA, die het
hele jaar ook als ploeg trainen op het thuisparcours, had hij een strak schema gemaakt per ronde van een
kilometer.
Gedurende hun race liepen zij steeds een klein beetje in op de tijd van het KIM, maar uiteindelijk kwamen zij,
ook door een val van een deelnemer van hun ploeg, op de eindstreep vijf seconden tekort. Wel een prachtige
tweede plaats voor de thuisploeg, maar bij de prijsuitreiking deed kolonel de Vos direct de nieuwe uitdaging voor
revanche, dit tijdens de binnenkort te houden Cadetten en Adelborsten wedstrijden.
Dames
Bij de dames werd de strijd ook op hoog niveau uitgevochten, de ploeg van de Spoorkazerne zette de norm door
een parcoursrecord te zetten. Het oude record stond op 17 min en 49 sec op naam van de KMA. Aanvankelijk
scoorde de GSK een tijd van 17.09, maar de ploeg kreeg 30 strafseconden doordat er te vroeg in de ‘speedmars
modus’ gelopen werd. Nog steeds een parcoursrecord dus, maar voor de later startende KMA ploeg de uitgelezen
kans om deze tijd te verbeteren, dat lukte ook nog! Zij scoorden een tijd van 17 min en 10 seconden en liepen
geen straftijd op. De kampioensbeker en ook de bokaal voor het parcoursrecord werden uitgereikt door
kolonel de Vos, gepaard gaand met een enthousiast relaas over de wedstrijd.
Piet Douwes werd, als scheidend O&O functionaris, nog in het zonnetje gezet en na de maaltijd en prijsuitreiking
ging eenieder weer zijnsweegs.
Volgend jaar is de officiële revanche weer op het thuisparcours op het Kasteel!
Afzien…
WWW.FITFORACTION.NL
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 19
Zandloper
Contrasten bij KL200 activiteitendag
Door: André Wijnberger
In het kader van KL200 worden dit jaar allerlei activiteiten georganiseerd, onder andere voor de schooljeugd van
Nederland.
"De KL is jarig en trakteert" was een veel gehoorde uitspraak en daar werd op velerlei wijze invulling aan
gegeven.
Weerstandstraining
Op de Bernhardkazerne kwam een van de 200 scholen op bezoek voor een dynamisch programma, waarbij naast
de 'militaire aspecten' ook het fysieke en mentale deel van de jeugd werd aangesproken.
Onder leiding van een aantal LO/Sportinstructeurs
werd een gedeelte op de hindernisbaan onderwezen
en een ander deel van de groep ging aan de slag met
opdrachten op het sportveld.
Met hier en daar wat weerstand van leerlingen die wat
overredingskracht nodig hadden, werd het uiteindelijk
toch een heel leuk en divers ingerichte dag voor de
jeugd.
Commandanten en kanonnen
In de middag mocht ik getuige zijn van de
binnenkomst van C-LAS met zijn ondercommandanten
op de
Kromhoutkazerne na hun fietstocht van
Waterloo met onderweg onder andere de Grebbeberg
te Rhenen. Deze tocht was ook ongeveer 200 km uitgestippeld met onder andere de (LO/Sport) steun van tlnt Luuk Nissen en sgt1 Klaas-Jan Kin, allebei erkende
kanonnen in de fietssport.
Het contrast van deze dag zat hem in het feit dat deze groep tot op het bot gemotiveerd was en heeft genoten
van de activiteit, waarbij ook prominente sporters als Erben Wennemars, Marianne Vos en Jeroen Straathof
waren betrokken. Laatstgenoemde Olympische Kampioen fietste op de tandem met oorlogsgewonde Daniel
Knegt, waarbij zijn vader na de fietsuren zijn zoon begeleidde bij alle andere voorkomende activiteiten.
Regisseur en ceremoniemeester
Onder luid applaus kwamen de fietsers met muzikale begeleiding het complex op fietsen en na de nodige
speeches en loftuitingen was er tijd voor een hapje en drankje, met daarbij uiteraard de nodige verhalen. Zie
elders in deze uitgave voor een uitgebreider verslag. Mag niet onvermeld blijven dat hoofd Ondersteuningsgroep
LO/Sport, majoor Gertjan de Brouwer als ceremoniemeester de zaak perfect had geregisseerd en dat ik daar als
speaker heel veel profijt van heb gehad!
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 20
Zandloper
Regio oriënteringsloop in Ermelo
Door: Pim van den Nouwelant
Eerder dit jaar vond een regio oriënteringsloop plaats, georganiseerd door LO/Sportgroep Generaal
Spoorkazerne. We stelden C-LO/Sportgroep GSK een aantal vragen.
Vraag 1: Hoe hebben jullie de Regio OL van de GSK georganiseerd? (Organisatievorm, afstanden,
etc.) Wie was de “parcoursbouwer”?
Pim: "27 maart 2014 heeft de Regio-OL op de GSK plaatsgevonden. Deze organisatie was met name bedoeld als
voorbereiding op de OL-estafette voor onderdeelsteams op 24 april.
Om te zorgen dat er zowel voor de beginnende oriënteerder als voor de ervaren lopers voldoende te beleven
viel, zijn er drie verschillende omlopen gelegd, te weten: vijf kilometer eenvoudig, vijf kilometer lastig en acht
kilometer.
De baanlegging voor deze routes is verzorgd door de instructeur oriënteringslopen sgt Chiel Bakker en
sgt1 Martin Super was de controleur. Zelf heb ik als kerninstructeur waar nodig nog aanpassingen gedaan aan
de kaart.
Met deze routes was in ieder geval de uitdaging in het bos gecreëerd en om het geheel compleet te maken was
de start- en finishlocatie voorzien van tenten en wat versnaperingen voor na het lopen.
Vraag 2: Hoe is het evenement verlopen? (Deelnemersaantallen, tevredenheid deelnemers na afloop,
tevredenheid hoofdorganisator)
Pim: "De randwoordwaarden waar we invloed op hadden heb ik net genoemd en datgene waar we geen invloed
op hadden, het weer, heeft ook prima meegewerkt.
Zonnetje, een frisse wind en totaal 25 deelnemers die ongeduldig voor de startlijn heen en weer dribbelden
maakten het scenario compleet.
Eén voor één mochten de deelnemers de startlijn over om het wedstrijdgebied te betreden, de uitdagingen van
de baanlegger op te lossen en zo snel mogelijk het parcours te bedwingen.
En dan ben je puur op jezelf aangewezen: slechts je eigen vaardigheid met kaart en kompas, gecombineerd met
terreinvaardigheid én fysiek vermogen kunnen ervoor zorgen dat je een mooie tijd op de klok zet.
Als je de strijd met het terrein, de kaart en in sommige gevallen jezelf achter de rug hebt, dan volgt na de finish
het zogenaamde 'nakaarten': nogmaals de blik op de kaart en analyseren wat je beleefd hebt.
De geluiden die ik heb gehoord waren positief en de deelnemers spraken over de verschillende mogelijkheden
die ze hadden benut of juist laten liggen... Ook de organisator heeft geëvalueerd en wat ruimte voor verbetering
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 21
Zandloper
Regio oriënteringsloop in Ermelo (vervolg)
gevonden, maar over het algemeen kunnen we als LO/Sportgroep GSK tevreden zijn."
Vraag 3: Hoe is je eigen deelname verlopen?
Pim: " Zelf had ik redelijk wat voorkennis van het terrein, dus heb ik buiten het klassement meegelopen als
training. Als extra trainingsmoment op technisch gebied heb ik het kompas dan ook thuisgelaten, om puur aan
de hand van kaartcontact de routes te lopen.
De routes die ik heb gelopen, waren eerst de vijf km eenvoudig en aansluitend de technisch lastige van wederom
vijf km. Totale afstand van de routes kwam op tien-en-een-half kilometer (hemelsbreed) en mijn GPS-track gaf
aan dat ik nét geen twaalf kilometer heb afgelegd, dus weinig hoeven omlopen."
Vraag 4: Hoe was je eigen fysieke gesteldheid n.a.v. je zware trainingskamp in Slovenië?
Pim: "Ondanks een lange periode met uiteenlopend blessureleed was ik nét belastbaar genoeg om mee te
kunnen naar dit trainingskamp.
Daar waren meerdere opeenvolgende dagen met wedstrijden door zwaar terrein, dus een redelijke test voor mijn
knie en achilles.
Los van wat stijve spieren moet
ik zeggen dat ik relatief goed uit
deze trainingswedstrijden ben
gekomen. "
Vraag 5: Waar sta je op dit
moment qua periodisering?
En wat wordt voor jou
persoonlijk je belangrijkste
evenement waarop je hoopt
te pieken?
Pim: "We zitten met de ploeg in
de overgang van
voorbereidingsperiode naar
aanpasperiode.
Vanwege mijn blessure loop ik
fysiek wat achter en verleng dan
ook de voorbereidingsperiode
(met focus op trainingsomvang)
iets. Daarin past deze regio-OL
prima, omdat ik toch op duurlooptempo bijna 12 km afleg
dwars door het oefenterrein.
Ik hoop, sportief gezien,
geselecteerd te worden voor het
militaire WK in augustus
(Oostenrijk) en daar te kunnen
pieken.
Maar nog belangrijker:
blessurevrij kunnen genieten
van én bijdragen aan de
prachtige oriënteringsloopsport!"
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 22
Zandloper
Stipnoteringen
Door Jan Joosen
(Spel) regels
Vanaf het eerste moment dat je met sport in aanraking komt zijn er regels.
Heel duidelijk wordt er uitgelegd wat je wel en wat je niet mag doen. Bij de ene sport mag je de bal met je
handen spelen terwijl dat bij een andere balsport weer niet de bedoeling is.
Elke sport heeft zijn eigen regels, we zijn er bekend mee en er in meegegroeid, want ook regels ontwikkelen zich
ook. Dit omdat de sport zich ontwikkelt, sneller wordt of aantrekkelijker gemaakt moet worden. Dat gebeurt vaak
na een seizoen, na een evenement of bijeenkomst op Europees of wereldniveau.
De eerste stap is een discussie uitlokken en kijken wat de reacties oplevert, zogenaamde proefballonnetjes. Na
de discussie wordt dan stelselmatig de nieuwe regel( s) ingevoerd. Zelden worden, tijdens een lopende
competitie, seizoen of toernooi, de regels gewijzigd. Dit alleen maar om het geheel zo duidelijk mogelijk te
hou den en het voor alle partijen een eerlijk verloop te laten hebben.
Dat klinkt logisch maar wat zou er gebeuren als we tijdens een wedstrijd de regels gaan veranderen. Er zullen
partijen zijn die er voordeel bij hebben maar het merendeel vindt het vaak oneerlijk of onrechtmatig gewin.
Toch is me dat gevoel al een paar keer overkomen. Niet als ik het over de spelregels heb van een sport, maar
over de regels die we afspreken tijdens bijvoorbeeld een reorganisatie of het toepassen van het personeelsbeleid.
Tijdens de uitvoering van beleid, veranderen de (spel)regels te snel, te vaak. Regels die bekend waren, geheel of
gedeeltelijk, maar na verandering helemaal niet meer bekend zijn. Daardoor wordt er onnodig onrust verspreid
en geeft het geen gevoel van een professionele organisatie.
Natuurlijk zijn er ook voordelen aan regels. Bestaande regels zijn er om structuur en duidelijkheid te geven. Je
kunt erop terugvallen als er onduidelijkheden zijn. Nieuwe regels komen er om nog meer duidelijkheid te
verschaffen of om de werkgever of werknemer voordeel op te laten doen. Door alle regels die er zijn moet het
dus duidelijker worden maar daar wordt op elk niveau aan
getwijfeld. Ook de huidige CDS streeft naar het
terugdringen van regels en daagt ons uit om daarin mee
te denken.
Nou, ik heb nog wel wat voorbeelden. Één daarvan is
momenteel erg actueel. Namelijk de invoering van de
landmachtmedaille voor LO/Sport personeel. Voordat we
over kunnen gaan tot uitreiking ervan moet het eerst
formeel vastgelegd worden in een beleidsnota. Het forum
wat deze nota moet goedkeuren komt vier keer per jaar
bij elkaar. Kortom vertraging terwijl C-LAS toestemming
verleent maar op een hoger niveau er eerst wat van
gevonden moet worden.
Het blijkt er allemaal bij te horen, helaas...
Een regel waar we allemaal wel voordeel van hebben is de
regelgeving over het verlof. Iedereen heeft het recht op
een aantal dagen verlof per jaar. Het merendeel van deze
dagen wordt opgenomen in de zomerperiode en dat is het
nu.
Ik wil dan ook alvast iedereen een hele fijne
vakantieperiode toewensen.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 23
Zandloper
12 vragen aan de Manager van het KL Schietteam Dick Kuiten
Door: Wil Maaswinkel
Inleiding
In de periode als LO/Sportofficier KMS (1980-1990) heb ik een aantal jaren intensief mogen samenwerken met
Dick Kuiten. Een artikel op www.fitforaction.nl in 2013, leert me dat Dick actief is als Manager van het KL
Schietteam. In 2014 is Dick begonnen als Logistiek Coördinator op de KMA. Mooie kans om hem weer eens te
ontmoeten. Ik vind hem op een bureau, op een steenworp afstand van de sportzaal op de Trip van
Zoutlandkazerne! We praten bij en drinken koffie. Mooie (sterke) verhalen!
Ben nieuwsgierig naar zijn ervaring en kennis, opgedaan bij het Nederlands Schietteam. Als ik hoor wat Dick
vertelt, is de opgedane kennis en ervaring bij het Schietteam, ook voor Vrienden LO/Sport, het delen waard!
Ik verleid hem om een aantal vragen te beantwoorden! Hieronder zijn antwoorden.
Veel leesplezier.
1.Hoe ben je bij het Nederlands Schietteam terecht gekomen?
In 1998 ben ik door een collega op de KMS benaderd met: “Dick, zullen we samen een schietvereniging
oprichten”? “Ja, maar ik weet hier niets van…niet belangrijk, ik weet alles en ik zal jou wel vertellen hoe en wat…
OK”. Daarna enkele schietcursussen gevolgd inde KL. Toen vanuit de LO/sportorganisatie de vraag: ”Dick, jij
hebt verstand van schieten, wil jij op het KL kampioenschap tien schutters selecteren en die voorbereiden voor
het NMK?” “Hoe vaak mag ik trainen?” Antwoord: drie trainingen. Vraag: wat is er al geregeld? Antwoord; “nog
helemaal niets.”
Dus lekker aan de slag, banen regelen, orders schrijven, e.d. Maar ik kreeg drie trainingen en moest van
veldvoetballers in drie trainingen zaalvoetballers maken. Dit uitgelegd aan kolonel Spreij, toen C-LO/
Sportorganisatie. Die begreep dat en ik kreeg meer tijd.
Het KL Schietteam verloor enorm. Ik baalde als een stekker! Ik verlies niet graag.
Toen een plan voor mezelf gemaakt om dit in de toekomst te voorkomen. Belangrijke insteek: IK moet niet
willen winnen, de Commandant Landmacht moet dit willen!
Dus contact opgenomen met generaal Noordzij (kende ik
toevallig van het 17 Painfbat in Oirschot ). De generaal
hierover aangesproken en hem enkele uitspraken laten doen:
o.a. IK als C-Landmacht wil ook winnen. “Ok, ga ik voor
zorgen, als u de brieven en orders tekent.” Antwoord van
Noordzij: ”OK, en nu wegwezen!”
Het jaar daarop won de landmacht het NMK. Toen weer
gesproken met generaal Noordzij en een meerjarenplan aan
hem laten zien. Hij was zeer positief over de opzet. Het
Schietteam KL was ontstaan! Dit plan heb ik ook gebruikt bij
mijn trainersopleiding, een door de LO/Sportorganisatie
betaalde opleiding bij de KNSA ( Koninklijke Nederlandse
Schietsport Associatie ). Tijdens deze cursus bleek dat,
vergeleken met mijn medecursisten, mijn opleiding en
ervaring als LO/Sportinstructeur toch wel heel bijzonder was.
Ik riep daar:” Ik kan elke sport coachen, maar kan niet elke
sport trainen….daarom zit ik hier”. Dit werd bij aanvang van
de cursus niet door iedereen begrepen. Gelukkig werd een
groot deel van de cursus gegeven door een docent van het
CIOS Arnhem ( Ben Halle ). Mijn opdracht tijdens de cursus
was een soort verenigings-/bedrijfsplan te schrijven. Ik heb
hier gevraagd of ik een daadwerkelijk plan mocht schrijven.
Meteen werd dat goedgekeurd.
De generaal Noordzij had, in eerste instantie, een VTE voor
het Schietteam beschikbaar gesteld. We bleken na enige jaren
enorm succesvol, zowel in het binnen- als in het buitenland!
Zo succesvol dat het schietteam KL later van de C-LAS nog
een extra VTE kreeg! Daardoor werd het mogelijk mijn werk
voor het KL Schietteam als hoofdfunctie te doen. Niet meer
zoals in mijn periode bij de LO/Sportorganisatie als nevenfunctie. Toen konden we nog verder professionaliseren.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 24
Zandloper
12 vragen aan de Manager van het KL Schietteam Dick Kuiten (vervolg)
2.Wat is de taak en wat wordt er verwacht van “Manager Royal Netherlands Army Shooting Team”.
Taak is de Koninklijke Landmacht te presenteren tijdens nationale en internationale schietwedstrijden. De taak
omvat veel zaken. Eigenlijk ben je Cie-commandant van een club van 50 schutters. Alles m.b.t. oefeningen
(lees: wedstrijden ) moet voorbereid worden. Indien er gevlogen wordt moeten er zaken geregeld worden.
Tickets, transport, invoer en uitvoer van de wapens. Overleg met Consulaten, Militaire attaches, e.d. Vooral het
meenemen van de wapens vereist veel voorbereiding. Ook de financiële zaken kosten veel tijd en natuurlijk de
PR. Verder is er veelvuldig overleg met allerlei instanties en CLAS, die vragen hebben over het functioneren van
het team.
3.Welke kwaliteiten zijn er noodzakelijk, gewenst en “Nice to have” als je succesvol wil zijn als
manager?
Organisatievermogen/communicatie/coördinatie/flexibiliteit/teamgeest/wil om te winnen/motivator.
Nice to have weet ik niet zo snel, omdat je in de (top)sport alleen noodzakelijke punten nodig hebt. Je moet
namelijk altijd voor de 100 punten gaan.
4.Welke kwaliteiten moet je hebben als schutter en hoe kom je daaraan?
Wil om te winnen/ leergierig/
talentvol/trainingsbeest/geduld.
De schietsport is nogal een
buitenbeentje in de sport. Ik heb
natuurlijk veel verschillende sporten
meegemaakt, maar proberen iets 60x
identiek te doen, kan natuurlijk heel
snel heel saai worden. Je moet dus
goed gemotiveerd zijn om dit te doen.
Ook moet je toch wel een “koele
kikker” zijn. Vooral de
wedstrijdspanning geeft veel
problemen in de uiteindelijke finales.
5.Je zegt: “iets 60 keer identiek
doen.” Hoe zit een dergelijke
schietwedstrijd in elkaar?
Ik heb het hier over onze topschutters
die actief zijn in de civiele schietsport.
Mensen zoals Dick Boschman en Rolf
van der Velde, die beide in de
nationale selectie schieten. Verder
heeft het Schietteam KL een achttal schutters die ook uitkomen voor de BIMS equipe. Zij moeten tijdens
wedstrijden vaak 60 wedstrijdschoten lossen. Hier wordt er van het lichaam verwacht dit 60x identiek te doen.
Dit is nu net iets wat het lichaam helemaal niet leuk vindt en absoluut moeite mee heeft. Vandaar de opmerking
“iets 60 keer identiek doen…”
Bij het Combat (dynamisch) schieten is dit natuurlijk niet van toepassing, hier is het een combinatie tussen
snelheid en precisie.
6.Wat moet je doen als je deel wil uitmaken van het schietteam?
Allereerst talent hebben, want we hebben geen tijd om iedereen maar te begeleiden en te trainen. Daarna kijken
we naar je motivatie en vooral naar: Hoeveel tijd wil je erin steken (eigen tijd)!
Elke potentiële kandidaat krijgt drie trainingen de kans om aan te tonen de juiste competenties te hebben. Daarna wordt hij evt. een aspirant lid van het Schietteam KL. Hij wordt begeleid door de trainers en die kijken hoe
snel hij zaken oppakt. Binnen een ½ jaar krijgt hij te horen of hij wel of niet lid kan worden van het team.
Daarna krijgt hij de uitrusting, die hij nodig heeft als beginnend wedstrijdschutter.
7.Waaruit bestaat de uitrusting van een wedstrijdschutter?
Dat kan heel verschillend zijn. De Combatschutter heeft buiten zijn standaard uitrusting van het KPU bedrijf, een
aantal zaken die nodig zijn om snel de verplichte handelingen aan hun wapens te doen (beenholster,
dumppounch, sneltrekholsters voor patroonmagazijnen).
Je moet je voorstellen dat het een ‘champions league’ gevechtsschieten is.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 25
Zandloper
12 vragen aan de Manager van het KL Schietteam Dick Kuiten (vervolg)
De sportschutters krijgen meestal een bijzonder pakket. Aangezien zij vaak dezelfde handeling moeten doen,
zitten zij vaak in speciale schietpakken die het lichaam hierin optimaal ondersteunen. De pistoolschutters hebben
ook vaak bijzondere eisen. Verder schieten zij met speciale wapens (zowel geweer als pistool).
Verder hebben ze voor deze wapens uitstekende munitie nodig, die vaak ook nog op de fabriek getest wordt door
de schutters en hun wapen.
Voor de wedstrijden is er een speciaal representatief tenue aangekocht, om de uitstraling van de Koninklijke
Landmacht te verspreiden.
Er wordt dus per schutter bekeken welke talenten hij heeft, waar hij evt. zich in wil specialiseren en afhankelijk
van zijn niveau krijgt hij zijn extra uitrusting.
8.Waar en hoe wordt er getraind?
Het Schietteam KL traint minimaal een dag in de week gezamenlijk. Daarnaast is het de schutters verplicht om
minimaal een keer in de week bij de eigen vereniging te trainen. Afhankelijk van het aantal wapens wat hij heeft,
zal hij moeten deelnemen aan opgedragen wedstrijden in het weekend. We hebben een jaarplanning voor het
team en er wordt een individuele planning per schutter gemaakt. De gezamenlijke trainingen worden (vooral)
gebruikt om de internationale wedstrijden voor te bereiden (train as you fight). De trainingen bij de eigen vereniging worden gemaakt in overleg met de trainers en de civiele doelen.
9. Aan welke opleidingen heb je veel gehad bij het schietteam?
Ik mocht gelukkig veel ondernemen. Ik heb bijna alle SI opleidingen binnen de KL mogen doen en ik heb mijn
HSI1 diploma behaald. Aangezien ik lange tijd bij het SICT (Schiet Instructie Controle Team) heb gezeten, kreeg
ik op de Harskamp alle vrijheid voor de schietoefeningen.
Verder heb ik bij de KNSA mijn trainer A-geweer en trainer B-geweer opleiding mogen doen. Verder ben ik daar
enige jaren docent geweest: Fysieke training en periodisering. Ook heb ik de bevoegdheid “trainer in
opleiding” (zowel geweer als pistool) te begeleiden in de praktijk.
Ik ben een tijdlang met Olympisch schutter Dick Boschman samen naar Dortmund gegaan, daar kreeg hij
training van de toptrainer: Heinz Renkemeirer. Tijdens deze trainingen waren we vaak omringd door wereld- en
Olympische kampioenen.
Ook kernploegschutter Rolf van de Velde heeft mij ingelijfd bij de topschutters. Verder heb ik de NLP cursus:
team coaching mogen volgen.
10.Wat heb je
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 26
Zandloper
12 vragen aan de Manager van het KL Schietteam Dick Kuiten (vervolg)
ervaren, wat heb je geleerd/afgeleerd en welke ervaringen had je niet willen missen?
Ik heb natuurlijk heel veel dingen ervaren. Waar ik achter ben gekomen, is dat een LO/Sportinstructeur elke
sport kan coachen, maar we moeten ons specialiseren om te trainen. In het begin werd ik natuurlijk heel vreemd
bekeken…. Een sportinstructeur die het Schietteam KL runt en traint…dat kan toch niet.
Die weet niets van schieten. Gedeeltelijk waar, want ik heb me door de jaren heen; “in het land der blinden is
één oog koning” wel sterk moeten ontwikkelen. Ik ben altijd leergierig geweest en heb overal meegeluisterd.
Vaak specialisten uitgenodigd, die hun specialisatie aan het team wilden vertellen.
Ik roep altijd: “Van Gaal zie ik ook nooit meevoetballen op zondag”! Waarom niet?
Ik zie mezelf meer als een dirigent…kan niet elk instrument bespelen, maar weet wel welk geluid ze kunnen
maken en hoe ze moeten samenspelen.
Een van mijn mooiste ervaringen. Een wedstrijd, in Zuid-Afrika werden voor het eerst de “Springbokken“ (ZuidAfrikanen) op hun onderdeel “de falling plates“ verslagen!
Dick Boschman (Olympische schutter) zat in het team. We wonnen en ik heb hem nog nooit zo hoog zien
springen en hard zien juichen. Later gaf hij aan dat dit ook voor hem één van zijn mooiste sportmomenten was.
Ook de collega’s van Zuid-Afrika waren heel sportief en hebben ons veelvuldig gefeliciteerd.
11.Wat doe je nu nog bij het schietteam en is dat te combineren met je nieuwe functie en het bouwen
van een huis?
Op dit moment doe ik alles als “nevenfunctie“. We hebben alle taken weer verdeeld over de collega’s en ik blijf
als een soort supervisor mijn rol spelen. De combinatie met mijn functie is natuurlijk niet altijd makkelijk, eerst
een fulltime functie en nu “er weer even bij“. Dit betekent dat je altijd bezig bent en soms teveel hooi op je vork
hebt. Er gaat ook heel veel eigen tijd in zitten, maar omdat het zo leuk is en we zo’n hechte groep hebben vind ik
dit nog steeds geen probleem. Het verbouwen van een huis kost me nu al 8 jaar bijna alle vrije tijd. Dit samen
met het schieten betekent dat ik onze “samen tijd“ goed moet plannen. Gelukkig heeft Maria ook haar hobby’s,
dus dat komt wel goed. Nu de verbouwing bijna klaar is, hebben we weer regelmatig een zaterdag samen, dus
dat gaat weer helemaal goed komen. Kan weer meer gaan schieten. Verder ben ik nog steeds voorzitter van de
SSv KMS, die alle vormingsactiviteiten op de KMS aanstuurt m.b.t. het schieten. Dit kost me ook gemiddeld een
avond in de week (eigen tijd). Maar ook vreselijk leuk om te doen. Ik heb nooit “clubjes“ gehad zoals veel
collega’s, waarmee ze een leuke cent bijverdienden.
Misschien eigenlijk best wel stom, maar ik heb altijd gekozen voor bijzondere dingen die IK leuk vind.
12. Wat zijn je “lessons learned” als manager schietteam?
Blijf eerlijk en doe wat je denkt dat goed is. Vooral eerlijke communicatie is heel belangrijk. Ik heb, ooit in het
verleden, een van de beste schutters uit het team gezet omdat hij zijn afspraken niet na kwam… korte termijn,
slechtste beslissing die ik genomen heb! Vlak voor een belangrijke wedstrijd. Op lange termijn, de beste beslissing die ik genomen heb! Iedereen weet dat ik mijn woord hou en geen voorkeuren heb. Die heb ik natuurlijk
wel, maar daar ben ik niet stiekem over. Verder weet ik altijd precies waar ik naartoe wil. Daarna ga ik op zoek
naar “medestrijders”, liefst met een zo hoog mogelijke rang, C-LAS of zo. Dat is toch altijd heel gemakkelijk in
dit bedrijf. Verder ook niet schromen om brieven/mails naar potentiële medestrijders te sturen.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 27
Zandloper
NMK zaalvoetbal 2014
Door John de Graaf
Woensdag 2 april was het NMK Zaalvoetbal weer in Den Helder.
Na twee training- en selectiedagen verzamelde de Landmachtteam zich op dinsdag 1 april op de Bernhardkazerne
in Amersfoort. Omdat de militaire veldvoetbal team ook op 2 april een wedstrijd had, stond er een nieuwe ploeg,
met een paar man die ervaring hadden met een NMK Zaalvoetbal.
Na een overnachting op de Marinekazerne in Den Helder werd het toernooi om half negen geopend.
Om half 10 speelde de Landmacht zijn eerste wedstrijd tegen de Luchtmacht. Vanuit een gesloten verdediging
werd deze wedstrijd met 2-0 gewonnen. De volgende wedstrijd was tegen de KMar. In de eerste helft een gelijk
opgaande wedstrijd met de beste kans op de 1- 0 voor de KMar, maar Ramon Everduin zorgde ervoor dat de nul
bleef staan. Vlak voor rust scoorde de Landmacht de 1-0. De 2e helft probeerde de KMar van alles maar kwam
niet door de verdediging heen. Pas toen de Landmacht 3-0 voor stond vonden ze een gaatje en maakten ze in
blessuretijd de 3-1.
Na twee wedstrijden was de Landmacht al geplaatst voor de finale. De derde wedstrijd was voor ons niet zo van
belang, maar voor de Marine wel. Zij moesten winnen. Dat lukte ook mede omdat de Landmacht zijn basis
spelers wat rust gaf. Uitslag 3 – 0 voor de Marine.
De finale was dus de Landmacht tegen de Marine. Met de sterkst mogelijke opstelling begon de Landmacht deze
finale. De Marine zocht de aanval maar had moeite met de stugge en compacte verdediging van de Landmacht.
Kwamen ze er al doorheen dan stond de keeper in de weg.
Na 5 minuten kwam de Landmacht op 1-0. Een mooie individuele actie van Sietse de Jager zorgde ervoor dat de
keeper van de Marine de bal uit het net mocht halen. De voorsprong kon uitgebouwd worden maar door teveel
balverlies, aanvallend gezien, kwam net de laatste pass niet aan. Rust 1-0.
De 2e helft begon de Marine nog meer te drukken. De Landmacht speelde in balbezit erg slordig. De 1-1 kon ook
niet uitblijven. Uit een vrije bal op de cirkel scoorden zij de 1-1. Hierna ontstond er een tactisch spel. Uit een
perfect uitgevoerde counter scoorde Richard Schur de 2-1 voor de Landmacht, 5 minuten voor tijd. De Marine
begon weer te drukken, maar Ramon Everduin hield zijn ploeg op de been door met een paar formidabele
reddingen zijn doel schoon te houden. Uit een zo’n redding gooide hij de bal op Sietse de Jager die alleen op de
keeper afkon en de 3-1 scoorde. Dit was ook de uitslag.
Een verdiende maar onverwachte toernooi winst. De mannen hebben tactisch perfect gespeeld en zich aan de
gemaakte afspraken gehouden, waardoor deze winst zeer terecht was.
Landmachtteam:
Ramon Everduin
Bart Hillekens
Martijn Meester
Tim Brouwer
Richard Schur
Ronnie Verschuren
Sietse de Jager
Huub Eikenboom
Patrick Johannes
Davy Steegh
Trainer: John de Graaf
Verzorger: Alex Janssen
LO/
Sportorganisatie
133 Hrstpel
140 Zwtcie
LO/
Sportorganisatie
KMA
KMA
44 Painfbat, C-cie
111 Pagncie
111 Pagncie
13 Luverdbat
LO/
Sportorganisatie
BD
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 28
Zandloper
Interview Richard Wichhart
Door Paul Lindeboom
De aanleiding voor het interview met Richard is niet moeilijk te raden. Onze met leeftijdsontslag beschermde
hoofdredacteur en webmaster heeft er al veertien jaar Zandloper op zitten en “niet lang meer te gaan”. Is
momenteel vooral bezig met het tweede deel van het geschiedenisboek van de LO/Sportorganisatie en heeft
sinds één december al aardig wat redactionele taken overgedragen binnen de redactieraad van de
Dienstvakvrienden. Als militair veertien jaar een zelfde (deel)functie is tegenwoordig een uitzonderlijke prestatie.
De term uitzonderlijk is in het geval van Richard vooral van toepassing op van zijn moeder geërfde
karaktereigenschappen. Hij blijkt in weinig op zijn vader te lijken, die als een rode draad door het gehele
interview heen loopt. En eigenlijk door
Richards hele leven.
Hard werken en weinig verdienen
“Mijn vaders jeugd is onderbroken door
oorlogsgeweld. Daardoor heeft hij weinig
opleiding genoten en had maar een keus;
Hard werken (en weinig verdienen) want de
hand ophouden, zoals tegenwoordig, was er
toen niet bij. Een aantal van de zaken die hij
ondernam: een ijscokar; huizen opkopen (en
slopen en verdienen aan de verkoop van
herbouwmateriaal); een autosloperij; verkoop
van tweedehandse auto’s en caravans; een
supermarkt; een café, een frietzaak en drie
frietwagens en een pompstation.
Zeker geen twaalf ambachten en dertien ongelukken. Mijn vader was als zakenman de tijd ver vooruit en speelde
in op de behoeften van die tijd. Mijn vader was, denk ik, de eerste die een koffiecorner in zijn pand had, zodat de
mensen rustig met een kopje koffie konden nadenken over hun eventuele aankoop. Mijn vader was (weliswaar
noodgedwongen) een geboren zakenman. ‘Hard’, duidelijke mening, geboren leider, durfde risico’s en
beslissingen te nemen, gedreven en soms bij het botte af. Het contact met mijn vader was meer dat wij elkaar
aanvoelden, maar nooit echte gesprekken voerden. Hij gaf mij wel het gevoel van zekerheid, geborgenheid en ik
wist dat ik altijd op hem bouwen kon.
Mijn moeder daarin tegen was er altijd, sociaal, geweldige humor, muzikaal, sportief, altijd opgewekt,
gezamenlijk zwemmen en korfbal, maakte de toiletten en koffiecorner op de zaken schoon en nu nog op
75-jarige leeftijd houdt ze nog de hele tuin (100m2) en woning bij tot aan het schoonmaken en verven van de
dakgoten toe, tot groot ongenoegen van mij.
Geen saaie jeugd
Het zal duidelijk zijn dat ik geen saaie jeugd heb gehad. Ik kan wel zeggen een geweldige jeugd. Alles kon en
alles mocht. Hele tafeltennis- en tafelvoetbalcompetities werden bij ons thuis met vrienden en vriendinnen
uitgevochten en nu nog is het elke zondag feest in huize Lathum.
Neemt niet weg dat het normaal was dat je als kind meehielp in de zaak. Ik kan dan ook rustig zeggen dat ik
redelijk veel verschillende ‘beroepen’ heb uitgevoerd. Verzin het maar (verkopen, administratie, slopen cq
bouwen van gebouwen, banden leggen, auto’s repareren, op beurzen staan, in het buitenland aankopen doen,
etc.)
Ik ben altijd jaloers geweest op mensen die wisten wat ze wilden. Zelfs mijn kleinkinderen weten nu al wat ze
willen worden. Ik niet, dus ging ik naar de Detailhandelsschool om uiteindelijk de za(a)k(en) van mijn vader over
te kunnen nemen. Na mijn eindexamen moest ik nog mijn dienstplicht vervullen en een vriend zei tegen mij dat
als ik naar de KMS ging en na twaalf maanden stopte, ik mijn dienstplicht vervuld had. Dat klopte. Beiden
solliciteerden we en je kunt het al raden: hij werd afgewezen en ik werd aangenomen, terwijl ik nog niet wist wat
een sld1 was. Heeft uiteindelijk ook nog onze vriendschap gekost.
In 1976 ben ik begonnen op de KMS, om mijn dienstplicht op deze wijze te vervullen om aansluitend weer de
zaak in te gaan. Het liep echter anders.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 29
Zandloper
Interview Richard Wichhart (vervolg)
Op de KMS (lees: bij Defensie) vond ik eigenlijk alles wat ik miste - misschien dat anderen het zien als een
vlucht uit een toekomstsituatie waarbij ik mij nooit echt happy gevoeld zou hebben. Fysiek bezig, samenwerken
met anderen, organiseren, groepsprocessen en voordat ik het wist waren de twaalf maanden om en moest ik
beslissen. In overleg met mijn vader ben ik bij Defensie blijven hangen. Uiteindelijk werd ik infanterist omdat ik
LO/Sportinstructeur wilde worden. Ik voelde me enigszins schuldig als enige zoon, maar mijn vader was heel
stellig en zei: “Jongen je moet doen waar je je prettig bij voelt, want iedereen moet werken tot zijn 65e jaar.
Doe dan wat je het liefst doet. Daarbij komt dat de zaak niet wegloopt en altijd nog een optie is.”
De fout die mijn vader, volgens mij, gemaakt heeft is dat hij (weliswaar noodgedwongen) weinig tot niet heeft
kunnen genieten van zijn gezin, een ‘fout’ die ik zeker niet wilde maken. Vandaar dat mijn gezin op de eerste
plaats komt. Dit zou best eens te maken kunnen hebben met dat mijn vader vroeger geen tijd heeft gehad voor
ons. Ik ben dan ook nooit bezig geweest met opbouwen van carrière en aanzien. Natuurlijk kan ik me voorstellen
dat er nu collega’s roepen: “dat zou ik ook niet zijn als ik wist dat uiteindelijk een zak met geld op me staat te
wachten.”
Uiteindelijk creëerde ik in 1983 mijn eigen toekomst bij de LO/Sportorganisatie en wist ik dat, als het aan mij
lag, hier mijn tijd vol wilde maken. Natuurlijk solliciteerde ik alleen naar functies die ik graag wilde. Mij hoefde je
alleen maar enthousiast te maken en ik pakte het op.
Een van de hoogtepunten was het werken bij het Facilitair Bedrijf
(S4), waar ik samen met Maurice Bijen het hele sporttenue
mocht oplijnen, beheren en verstrekken. We waren pioniers in die
tijd, maar hebben dat zeker niet slecht gedaan. Ga maar na hoe
groot de Sie Ost later is geworden om onze taken te kunnen
overnemen (grapje). Leuke, drukke, maar zeker een erg
leerzame tijd.
En uiteraard de Zandloper. Dit was al een bestaand en
gerespecteerd blad voordat ik het van Rob Jansen sr mocht
overnemen, maar ik heb daar voornamelijk mijn creativiteit op
mogen loslaten en had in die periode de tijd mee. Alles kon en
mocht toen nog, vooral als je de drie R’s en C’s beheerste. Met
Regelen, Ritselen en Rotzooien/ Connecties, Corruptie en
Chantage w as echt alles mogelijk. I k heb w el eens
gekscherend gezegd: “als je de ervaring van een zakenman en
een ambtenaar samenvoegt, krijg je een corrupte ambtenaar”.
De Stichting Dienstvak Vrienden LO/Sport is ook iets van mijn
hand. Dat kwam omdat de Zandloper niet meer mocht worden
uitgegeven vanwege de zoveelste ordinaire bezuiniging. Na een
jaar illegaal in stand te hebben gehouden met behulp van de 3
R’s en C’s, heeft, voornamelijk C-Sie Ost, maj Gertjan de
Brouwer waar ik toen onder viel, de stelling ingenomen naar
C-LO/Sportorganisatie. Of we stoppen met de Zandloper of we
richten een Stichting op. Deze heb ik mogen uitwerken en is
uiteindelijk invulling aan gegeven.
Op dit moment ben ik als ontslagbeschermer het Geschiedenisboek aan het digitaliseren om eerdaags op
www.fitforaction.nl te zetten, zodat deze met behulp van de oude garde verder aangevuld cq geactualiseerd kan
worden. Te zijnertijd zal er een oproep komen aan alle collega’s en functionarissen van 2001 tot heden om hun
‘geschiedenis’ op papier te zetten zodat ik dat kan aanvullen.
Werken in de LO/Sportorganisatie heb ik als heel prettig en leerzaam ervaren. Ik heb ook mogen ervaren dat er
gedreven mensen zijn die van hun vak een hobby hebben gemaakt. Als een hecht team opereren en er voor
gaan. Ik heb dan ook geen seconde spijt dat ik hiervoor gekozen heb. Deze organisatie heeft mij veel rust en
geborgenheid gegeven en heb hierdoor mijn levensdoel; “het er zijn voor mij gezin, kleinkinderen en dierbaren”
te realiseren. Ik kan rustig zeggen dat ik trots ben om deel uit te (mogen) maken van deze organisatie.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 30
Zandloper
Interview Richard Wichhart (vervolg)
Wat altijd als een rode draad door mijn ‘LO/Sportcarrière’ heeft gelopen, is dat mijn vader toch nog aan mij trok.
’s Avonds, maar zeker de weekeinden was ik de klos en stond ik weer banden te leggen, friet te verkopen en de
administratie te doen. Mijn vader deed nog ouderwets zaken met handje klap. Dat lukte nog met de oude garde,
maar alles moest nu schriftelijk. Mijn vader vroeg of ik deze brieven wilde schrijven. Daar was ik natuurlijk niet
van. Ik heb toen een VRA’tje geschreven vol met taalfouten met het verzoek of ik een cursus Nederlandse taalvaardigheid mocht volgen. Dat mocht en ben mede daardoor in de redactie van de Zandloper terecht gekomen
om daar ervaring in het schrijven op te doen. En uiteindelijk was ik er zelfs van.
Toen mijn vader in 2004 kwam te overlijden had ik echt een probleem. Mijn vader had mijn moeder goed achter
gelaten en omdat hij wist dat het niet goed zou aflopen met zijn uitgezaaide darmkanker alles met me
doorgenomen.
Na zijn overlijden was ik mijn steun en toeverlaat kwijt en stond ik er alleen voor. De man die de hele wereld
aankon en voor de duivel niet bang was. Uiteraard heeft het harde werken ons gezin geen windeieren gelegd en
ben ik intussen eigenaar van diverse woningen en land.
Het draait om de duit en de fluit
Nu is het mijn taak om het hard verdiende vermogen van mijn ouders, tegen beter weten in, bij elkaar te houden
en dat valt niet mee. Dagelijks ga ik nu het gevecht aan met zoals mijn vader ze noemde; de achterbakse politieke zakkenvullers en wittekragen criminelen. Zoals de belastingdienst, advocaten, notarissen, gemeenten, makelaars, bankiers, etc. Je kunt niet om ze heen, maar ze willen maar een ding… Mijn vader zou weer zeggen tegen
me: Jongen je weet toch: “Het draait maar om twee dingen: De duit en de fluit.
Het eerste deel van dit interview was grotendeels tot stand gekomen via ‘schriftelijke’ input van Richard Wichhart
zelf.
Daarna was er nog een mondeling gedeelte, in hoofdzaak over de sportieve kant van Richard, die verrassend
veelzijdig en indrukwekkend was.
Doordat je door je vader bijna 24/7 geclaimd werd, wekt het bij mij verwondering dat je toch sportief
bezig was.
“Zoals aangegeven had mijn vader meerdere bedrijven en was op een gegeven moment de grootste
bandenspecialist van Gelderland en omstreken, dus de
zaterdag stond standaard in het teken van zwarte
handen van het banden leggen. Maar mijn ouders
korfbalden ook, dus de zondag was -ondanks dat er bij
mooi weer drie frietwagens aan het water stonden en
bemand moesten worden- geen belemmering om
actief bezig te zijn. Het is zelfs voorgekomen dat we
met het hele gezin (met meerdere generaties) een
(aanvals)vak vormden.
Korfbal was vooral toen een echte familiesport. De
functieverdelingen binnen de verenigingen wisselden
regelmatig. Er zijn in ieder geval drie zwagers
voorzitter geweest, mijn dochter zat bijvoorbeeld in de
activiteitencommissie, ik verzorgde het clubblad,
PR-activiteiten, (jeugd)training en organiseerde
jeugd- cq trainingskampen. Omdat de hele familie
korfbalde, ontstonden er wel eens meningcq inzichtsverschillen. Omdat korfbal op het veld heel lang uit drie vakken heeft bestaan en in de zaal uit twee
vakken, moesten er dus iedere keer bij overgang naar zaal en veld twee dames en twee heren afvallen. Als dat
toevallig mijn dochter betrof, vielen er doden. Natuurlijk gekheid, maar je kunt je voorstellen dat hier wel de
nodige strubbelingen over ontstonden die verder werden “uitgevochten op familieverjaardagen en -feestjes.”
Hoe was jij als korfballer?
“Ik moest het hebben van het harde werken. Uiteraard als LO/Sportinstructeur een geweldige conditie, technisch
niet sterk en ik scoorde niet vaak, maar stond wel vaak aan de basis van een doelpunt. Daarnaast was ik een
zeer goede verdediger. Een tegenstander kwam mij niet voorbij. Ik was een klever, voor de tegenstander erg
irritant en zoals gezegd moeilijk te passeren. Over korfbal kunnen ze zeggen wat ze willen, maar ik vind het een
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 31
Zandloper
Interview Richard Wichhart (vervolg)
van de meest veelzijdige sporten.
Tactisch, constant
aanzetten,
verdedigen, explosief en snel en je
moest goed wendbaar zijn.”
Hoe kwam je er toe om
LO/Sportinstructeur te willen
worden?
“Het fysieke gedeelte van de KMS
sprak mij het meest aan. De drie
keer in de week sportlessen volgen
vond ik geweldig, maar ook het
fysieke gedeelte rond deze
opleiding. Ik was inmiddels
gediplomeerd jeugdtrainer bij het
korfbal en vond training geven erg
leuk.
Ondanks dat ik alleen maar korfbalde, was ik toch heel erg allround.
Bij de infanterie ben ik nog KLkampioen Parcours Militair geworden. In Schaarsbergen bij de infante- Richard en zijn team zijn
korfbalkampioen
rie had ik al goede contacten bij de LO/Sportgroep, waaronder bijUit het tijdperk van de drie vakken...
voorbeeld met Rob Jansen jr. De CSM van de 12e Garde Jagers, waar
ik toen werkte, was Gerard Loontjes, die vroeger ook LO/
Sportinstructeur was geweest.
Toen ik me moest melden op mijn eerste werkdag was het enige wat Gerard vroeg: “hoeveel loop jij op de
Coopertest”? Toen ik antwoordde 3600 meter, zei hij alleen maar: “vanmiddag aantreden in sporttenue en hoge
schoenen”. Met een man of veertig gingen we die middag de Posbank op en af. Na een uur keek hij achterom en
zag dat er nog een man of twintig over waren, dus moesten we net zo lang verder tot we met twaalf man
overbleven. “Jullie ga ik optrainen, de rest kan wieberen.” Dit bleek de selectiemethode te zijn voor het Parcours
Militair. Met dit team, waarbij Gerard Loontjes, maar ook Rob Jansen jr, zelf ook meededen, werden we
KL-kampioen.”
Richard komt goed los tijdens dit interview en verhaalt van het een naar het ander.
“Over dat allround. Ik heb nog een keer langdurig het kazernerecord over de 1000 meter in bezit gehad (in
overall, hoge schoenen en wapen). Ik won crossjes en ook met de balspelletjes (als het maar geen voetbal was)
kon ik goed uit de ‘voeten’. Er was bij ons op de LO/Sportgroep een keer een training van de basketbalploeg, die
hadden een man tekort en vroegen of ik wilde invallen. Na afloop polsten ze of ik geen deel van de selectie wilde
uitmaken.
Dit moet je niet opschrijven, hoor, want dan worden ze nog chagrijnig. In Ermelo waren Jeroen van Dongen en
Robin Francke de koning van het boemen. Ik vormde een team met Teun Vis, ook een spelletjesman en ook een
korfballer. Door het korfbal waren wij tactisch sterk en stonden altijd op de goeie plek. Die twee kregen geen
poot aan de grond en verloren die dag kansloos.
Even naar je periode van de Zandloper. Wat vond je het hoogtepunt?
(Na lang nadenken en een plasonderbreking).
“Mijn eerste beoordeelde interview door een docent, vanwege de opleiding journalistiek die ik volgde, ging over
mijn collega: Henk Burg. Helaas overleden, LO/Sportinstructeur bij de commando’s en een zeer markant
persoon. Deze mocht vanwege een behandelde hersentumor geen sportlessen meer geven op hoogte.
Gefrustreerd heeft hij zich uit laten kopen en is vertrokken naar Suriname om daar een toekomst op te bouwen
door jungletochten te organiseren. Toen hij even terug in Nederland was - een dienstreis naar Suriname zat er
niet in -, heb ik hem geïnterviewd. Hij vertelde een schitterend verhaal waar ook Desi Bouterse als een rode
draad doorheen liep. Je snapt het al: de docent vond Henk Burg geen interessant onderwerp. Ik had mij alleen
maar moeten focussen op Desi Bouterse. Tot op heden ben ik het nog steeds oneens met die man en snapt hij
het volgens mij nog steeds niet.
Interviewen is best moeilijk. Je wroet in het persoonlijk leven van iemand anders en die moet maar vertrouwen
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 32
Zandloper
Interview Richard Wichhart (vervolg)
dat je dat goed op papier zet. Een van mijn eerste stukken, maar ook heel gevoelig, ging over het overlijden van
Arno Budel. Ik heb daar gelukkig veel complimenten voor ontvangen, zelfs nog van de familie van Arno. Zo heb
ik ook collega’s geïnterviewd die bijna alleen maar met ‘ja’ en ‘nee’ antwoordden. Ik kan je zeggen dat je zo door
je vragen heen bent en probeer dan maar iets zinnigs op te schrijven.
Natuurlijk ook het tegenovergestelde. Het interview met Cato Zegel (voormalig managementassistentie
C-LO/Sportorganisatie, red.) was geweldig en daarin moest ik van alles schrappen. Overigens de kunst van een
interview is het schrappen. Maar ook Staf medewerkers die uit onvrede waren vertrokken en van alles en
iedereen iets vonden. Ook dit was een uitdaging om de Zandloper en het interview niet te laten gebruiken om
met modder te gooien.
De Zandloper heb ik als een geweldige periode ervaren. Niet gemakkelijk. Het blad ligt overal tot aan de
Commandant der Strijdkrachten toe, elk woord wordt gewogen en naar eigen inzicht geïnterpreteerd. In het
begin heb ik daar best wakker van gelegen en was een vijfdaagse werkweek, zeker met iedere keer die
vervelende deadline, niet voldoende om hier invulling aan te geven. Daarnaast werden de taken en
werkzaamheden, na elke reorganisatie, uitgebreid.
Gelukkig neemt de ervaring met de tijd toe. Wat me zeker op de been heeft gehouden is een geweldige
redactieraad. In de loop der tijd hebben er wel wat verschuivingen plaatsgevonden, maar de harde kern bestaat
nog steeds. Zelfs ‘oud’redactielid Mike Becker vanuit Aruba en Sibyl Gassner vanuit Engeland en Richard
Hesterman volgen de Zandloper nog steeds kritisch en geven nog de nodige input. Daarnaast heeft ook het
management mij alle ruimte en vertrouwen gegeven. Wat ik wel prettig vind, is dat de Zandloper, weliswaar in
een andere vorm en met de tijd meegegaan, nog steeds bestaat. Bij deze wil ik dan ook een oproep doen aan
iedereen om de redactie te voorzien van de nodige kopij en foto’s. De organisatie is geografisch erg verspreid, de
redactie kan niet overal zijn en krijgt niet alles mee. Tenslotte is altijd de insteek van de redactie geweest om
een blad cq website te maken, onder het motto: van, voor en door de Stichting Vrienden LO/Sport.”
Opa
Richard...
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 33
Zandloper
Van de Medezeggenschapscommissie
Door Esther Wijffels
Op 11 september 2014 zijn er MC verkiezingen!
Waarom:
Door het bereiken van de maximale aanstellingsduur van diverse leden en doordat commissieleden onze
organisatie hebben verlaten, hebben we besloten om verkiezingen uit te schrijven.
Wanneer:
De verkiezingen vinden plaats tijdens de Dienstvakdag op 11 september.
Wanneer er 11 of minder kandidaten zijn, is het houden van de verkiezingen overbodig.
De MC van de LO/Sportorganisatie mag bestaan uit 11 leden. Bij minder dan 5 kandidaten wordt de procedure
stopgezet en moet de verkiezingsprocedure opnieuw worden opgestart.
De uitvoeringsprocedure van de verkiezingen volgt, indien dit van toepassing is, na 31 juli.
Wie mogen zitting nemen:
Iedereen die werkzaam is bij de LO/Sportorganisatie KL en minimaal 6 maanden in actieve dienst is, mag zich
kandidaat stellen. Uitzonderingen daarop zijn de HDE (Hoofd Dienst Eenheid (= Cdt)) en werknemers die korter
dan 2 jaar gedetacheerd zijn bij de LO/Sportorganisatie KL.
Kandidaatstelling:
Wanneer u graag zitting in de MC wilt nemen moet u zich voor 31 juli 2014 kandidaat stellen.
Dit kunt op de volgende 2 manieren doen:


Als u lid bent van een vakbond moet u zich via de bond laten registreren als kandidaat.
Als u geen lid bent van een bond moet u zich laten registreren bij de VC (verkiezingscommissie). U moet
dan 30 handtekeningen verzamelen van werknemers binnen onze organisatie die u als een geschikt MC lid
zien.
Kiesgroepen:
De MC heeft ervoor gekozen geen kiesgroepen te maken, maar uiteraard hopen we op een grote diversiteit aan
kandidaten.
Het is gewenst dat de MC een afspiegeling is van het personeelsbestand van de LO/Sportorganisatie. Dit om de
belangen van elke doelgroep zo goed mogelijk te kunnen behartigen.
Kiesregister:
De kieslijst ligt ter inzage bij de secretaris van de verkiezingscommissie.
Info:
Wilt u verdere informatie over de verkiezingen of de werkzaamheden van de MC dan kunt u contact opnemen
met de leden van de verkiezingscommissie of de andere leden van de MC.
Verkiezingscommissie:
Voorzitter:
kap Christiaan Bakhuizen
Secretaris:
smi Esther Wijffels
Lid:
aooi Frank Hoek
Secretaris Verkiezingscommissie MC LO/
Sportorganisatie: Esther Wijffels.
WWW.FITFORACTION.NL
Pagina 34
Zandloper
Colofon
De Zandloper is het informatiebulletin
van, voor en door Vrienden Dienstvak LO/Sport
Jaargang 21 - Nummer 3 - juni 2014
Redactieraad Zandloper
Kopij-Redactieadres
Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport
T.a.v. R.E.M. Wichhart
Postbus 3003
3800DA Amersfoort
Mob: 06-22412928
E-mail internet (werk): [email protected]
[email protected]
E-mail internet (privé): [email protected]
Bestuursleden Stichting
Voorzitter
Secretaris
Penningmeester
Lid
Lid
www.fitforaction.nl
Jan van den Dool
Richard Wichhart
Michel van Dongen
Wil Maaswinkel
Johan Bouman
Hoofdredacteur
Jan Welling (ai)
Redacteur
Redacteur
Wil Maaswinkel
Johan Bouman
Redacteur
Redacteur
Redacteur
André Wijnberger
Paul Lindeboom
Léonie van Lamsweerde
De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijkerwijs de mening van de LO/Sportorganisatie of de Stichting Vrienden Dienstvak LO/Sport. De redactie behoudt
zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk
te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikel
blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad
mogen overgenomen worden, mits de bron wordt vermeld.
Artikelen zijn eerder geplaatst geweest op
www.fitforaction.nl
Correspondenten:
Jan Kasper
[email protected]
Hans Wakelkamp
Joep van Renswouw
Els Bosveld
[email protected]
[email protected]
[email protected]
Sander Flier
Joe van Bergen
[email protected]
[email protected]
Jasper Schout
Stefan Bousma
Luuk Nissen
[email protected]
[email protected]
[email protected]
Pieter Hacquebard
Oscar Prins
[email protected]
[email protected]
Raimond van der Boom
Henri van der Linde
[email protected]
[email protected]
www.
FITFORACTION.nl
WWW.FITFORACTION.NL

WALSEN - AA Machines

Binnenvaartschip: M/S EXTERNA Reg.nr. 02325275

ZANDLOPER - Defensiesport

ZANDLOPER - Defensiesport

Omschrijving o Elegante vaste tafel met centrale

VANTourer 600 VANTourer 630

Land- en tuinbouw waarde van compost 12 maart 2014

WATERTRUCK PROEFVAARTEN in ZO-Brabant

Voorwaarden breder preventief beleid Om in

Memo bestuur RB Den Helder - Gemeenteraad