Met onze knuffels naar het Teddyberen ziekenhuis Groep 1 & 2 Bs de Maaköpkes 19-03-2014 Samenkomen in de kring want we gaan Vandaag naar het teddyberenziekenhuis. Deze mama’s gaan auto rijden. Langs de draaideur het ziekenhuis in. In de hal wachten we op elkaar tot iedereen er is. De mevrouw brengt ons naar het Teddyberenziekenhuis. We volgen het spoor van de zieke beer Die gisteren in het ziekenhuis kwam. Lopen door de lange gang. Wat een hoge hal en wat veel trappen die lijken klein omdat ze ver weg zijn. De trap op. En nog een. En nog een.En nog een. Het was heel hoog Het is bijna zover. We zijn bijna bij de dokters. Jassen uit en daar was opeens Sem zijn papa. Want die werkt in het ziekenhuis. Hij is verpleger en heeft zijn werkkleren aan. Want wie staan daar op ons te wachten? De teddyberenziekenhuisdokters. We mochten er eentje uitkiezen. De dokter neemt je mee naar de dokterskamer (onderzoekskamer). Niemand mocht op dezelfde plek. Iedere dokter had zijn eigen kamer. Twee zieken beren. De teddyberenambulance er zitten twee beren in. Lyana: Ik was mijn hondje aan het beter maken. Lars: Een poot van krokodil was niet zo goed. Hij had pijn. Raf: Ik was beer aan het beter maken. Levi: Ik gaf Raf steeds wat aan om het verband vast te plakken. Vinny: Michey heeft pijn aan zijn armen, benen, voeten en neus. Luca:Ik had beer beter gemaakt. Hij moest zoon adem dingetje op. Sem: En mijn hond heeft twee pleisters nodig. Hij heeft koppijn. Lieke: We hadden een röntgenfoto gemaakt om te zien waar hij pijn had. Hij kreeg een stokje en twee watjes en een soort plakband dat het bleef zitten. Het was een spalk. Myka: Beer had pijn aan zijn arm. Hij kreeg een pleister en die mocht ik uitzoeken. Vinny: Mickey ging in de scan voor de röntgenfoto. Wachten in de rij. Er was een: oogarts en keelpijnarst een laboratorium En er was een operatiekamer. De operatiekamer. Mexx: Beer had pijn aan zijn been. Hij kreeg een ding (kapje) om te ademen. En een pleister geplakt. Beer krijgt een spuitje. Nora: Ik was Miney aan het beter maken. Hier kon je kijken welk bloed je knuffel had. Even echt knuffelen. Inez: Pilletjes halen voor mijn knuffel. Daan: Dickey Dick aan het beter maken. Hij kon niet meer rennen. Zachtjes tegen zijn been tikken dan moest Dickey Dick terug schoppen. Zijn staart schopte heel hard terug. Mika: Mijn beer had een gebroken been. Hij kan nu weer praten. Zijn stem is weer goed. Olivia: Schaap krijgt een prikje. En op het eind een diploma voor je knuffel. Omdat die het zo goed deed. Kyara’s knuffel heeft bijna overall pijn. Verzamelen om verder te gaan. Hier kregen we peperkoek en drinken. In een hele grote klas. Beer moet ook even uitrusten. Zelf ook even uitrusten en wat eten en drinken. De mama’s zaten achterin de zaal. Ze waren foto’s aan het nemen van ons. We kregen een verhaal. Een verhaal dat ging over een meisje die een spuitje kreeg. En het meisje gaat de beer een spuitje geven. Echte spullen uit het ziekenhuis Een ambulance. Een röntgenfoto toestel. Een ambulance helikopter. De operatiekamer. Drankjes Pillen Daar is beer die gisteren veel pijn had. Zijn sporen zijn we gevolgt Hij komt naar ons kijken. Samen met beer op de foto. En samen terug naar de jassen lopen. Nog even een handje geven. Of een babbeltje Nog even naar beneden kijken. Allemaal de jas aan. Wauw , dat is wel erg hoog hier. Sepp: Gewoon even staan tot we gaan. Andere babbeltjes. Een pootje en een aai over zijn neus. En zwaaien maar. Daar gaan we weer op weg naar school. De trap af. De hal door. Naar de auto’s En instappen maar. Terug in de klas. In de kring met onze knuffels en hun diploma’s. Het was een leuke en leerzame ochtend in het Teddyberenziekenhuis.