Vliegbasis Twente Een compacte luchthaven in het groen Joukje Hijlkema Area Development Twente - Communicatie Rijk, provincie Overijssel en gemeente Enschede hebben in 2007 de aanzet gegeven voor de gebiedsontwikkeling van de voormalige vliegbasis Twenthe. Doel van de ontwikkeling: realisatie van een compacte luchthaven in het groen. Vogelvluchtperspectief. GROEN 37 Belangrijk onderdeel hiervan is de ontwikkeling van 130 hectare Ecologische Hoofdstructuur (EHS) binnen een robuuste landschappelijke setting. De herinrichting van het gebied staat nu centraal. Het totale plangebied van de gebiedsontwikkeling omvat zo’n vijfhonderd hectare, waarvan tweehonderd hectare luchthaven wordt, honderddertig hectare EHS en het resterende deel bestaat uit woon- en werkparken en leisure. Ontwerp. Ambitie De centrale ambitie voor de ontwikkeling van de EHS is het ontwikkelen van een duurzaam, samenhangend stelsel van natuurgebieden waardoor behoud en verbetering van de biodiversiteit mogelijk is. Deze ambitie wordt gecombineerd met herstel en verbetering van de waterhuishouding, ruimtelijke continuïteit, belevingskwaliteit en beleefbaarheid van natuur en landschap. De provincie Overijssel heeft dit gebied als EHS aangewezen. “In de omgeving bevinden zich diverse natuurgebieden zoals het Lonnekermeer en de Lonnekerberg met specifieke natuurwaarden. Door de realisatie van EHS in het plangebied ontstaat een belangrijke schakel”, aldus gedeputeerde Gerrit Jan Kok van de provincie Overijssel. “Hiermee voegen we extra waarde aan het gebied toe, 38 GROEN zowel voor de flora en fauna als voor de beleving van het gebied. Naast de herinrichting van de natuur herstellen we ook het watersysteem.” De doelen voor de EHS ontwikkeling specifiek zijn: •Voldoende oppervlak aan leefgebied voor te compenseren beschermde soorten; • Herstel watersysteem; • Ecologische (bos)verbinding (functioneren van verbindingen); • Beleving en dagrecreatie. Verbindende schakel Vanuit het natuurlijk systeem moet een ecologische verbinding worden gemaakt tussen de verschillende beeksystemen en de bossen van de Lonnekerberg met de bossen van Hof Espelo. Door de realisatie van EHS in het plangebied ontstaat een belangrijke schakel tussen de bestaande natuurgebieden, waardoor uitwisseling van soorten mogelijk wordt. Ook de verschillende zichtlijnen vormen een visuele verbinding van het plangebied met de omgeving. De ecologische en landschappelijke verankering met de omgeving wordt vormgegeven door een bosverbinding in het zuidwestelijk deel van het gebied te realiseren. Voor de bloemrijke graslanden en heide is in mindere mate een rechtstreekse aansluiting met het omringende gebied gerealiseerd. Cultuurhistorisch landschap Het gebied bestond rond 1830 uit woeste gronden met heide. Er was slechts weinig bos aanwezig. Op historische kaarten uit die tijd is het slenken- en bekensysteem duidelijk herkenbaar. Het zijn kleine beekloopjes of natte laagtes, gevoed door brongebieden op en rond de Lonnekerberg. In de Tweede Wereldoorlog heeft het gebied een enorme verandering ondergaan. De aanleg van het vliegveld heeft het gebied totaal veranderd. De brongebieden werden afgesneden van de midden- en benedenlopen van de beken en werden veelal door sloten rondom het vliegveld geleid. Het natuurlijk watersysteem is dus verloren gegaan, maar de motor (opwellend grondwater aan de voet van de Lonnekerberg) van het watersysteem is nog altijd werkend en zichtbaar in het gebied. Het oorspronkelijke reliëf is verdwenen en dat geldt ook voor het microreliëf. Tegelijk ontstond er een nieuw microreliëf gevormd door de talrijke bomkraters. De oorlogsgeschiedenis bracht ook een plaatselijke eigen architectuur voort. per) heeft ze gezorgd voor het inrichtingsplan EHS. “De grootste uitdaging in dit planontwerp zat hem in de combinatie van de verschillende gebruiksdoelen voor natuur, recreatie, herstel watersysteem, een luchthaven en de cultuurhistorische waarde die het gebied heeft.Alles komt hier samen en aan ons de taak om dit in te passen in een integraal ontwerp. Op papier is het gelukt, we zijn nu bezig om de uitvoering voor te bereiden. Het ziet er veelbelovend uit”, aldus Van der Ziel. Jan Bult vertegenwoordigt de Dorpraad Lonneker en denkt in de klankbordgroep mee over de cultuurhistorische waarde van het gebied.“Ik zou graag zien dat de gronden een agrarische bestemming zouden herkrijgen die voor mens, flora en fauna een prettig leefklimaat geeft. Met het huidige plan ben ik blij dat er een EHS komt waar toch nog een stuk van de rijkdom van het gebied bewaard blijft.” Bestaande bebouwing De bestaande bebouwing in de randen van het gebied bestaat uit enkele shelters, loodsen, personal shelters en gebouwen nabij de schietbaan. Hiervoor worden nieuwe bestemmingen gezocht: recreatief, educatief of natuur. De openheid is door de aanleg van het vliegveld echter bewaard gebleven. De geschiedenis heeft een aantal nieuwe lijnen in het landschap met zich meegebracht, zoals de landingsbanen, schietbaan, Duitse rollerbaan en De Strip. De lijnen vormen, naast de oorspronkelijke natuurlijke lijnen van het bekensysteem, krachtige zichtlijnen en bepalen daarmee gedeeltelijk het unieke karakter van het gebied. Ondanks de grote transformatie van het gebied is de oorspronkelijke landschappelijke en cultuurhistorische basis aan de randen in het omliggende gebied nog steeds zichtbaar en beleefbaar. Door deze lijnen een eigen identiteit te geven, wordt de herkenbaarheid en beleving ervan vergroot. De cultuurhistorische architectuur krijgt een plek in de recreatieve netwerken voor wandelen en/of fietsen. Drs. Carolien van der Ziel is projectleider Ecologie bij Royal Haskoning DHV. Samen met haar collega ir. Carien ten Cate (landschapsarchitect/ontwer- GROEN 39 Kraters op de landingsbaan. Een munitiebunker krijgt bijvoorbeeld een nieuwe functie als een vleermuisbunker. Ook kan één van de bouwwerken dienen als schuilmogelijkheid voor de toekomstige grazers in het gebied met daaraan gekoppeld een vangkraal en drinkvoorzieningen. Langs de grote schietbaan zou een van de gebouwen kunnen worden ingericht als educatie- en informatiecentrum. Voor alle gebouwen geldt dat ze in uitstraling moeten passen bij de natuurbestemming en/of het cultuurhistorische militaire verleden van het terrein. Watersysteem Door de realisatie in het verleden van de militaire vliegbasis is het watersysteem afgesneden geraakt van de omgeving. Het herstellen van dit systeem vormt een van de dragers in het landschap. Het 40 GROEN gaat hierbij om het hele systeem vanaf de bron tot buiten het plangebied, zowel ten aanzien van geohydrologie als het oppervlaktewater. Het watersysteem wordt gekenmerkt door een oorspronkelijk oost-west gericht bekensysteem. Het wordt hersteld door middel van slenken/natte laagten. Ook wordt een aantal poelen uitgegraven, die kenmerkend zijn voor het Twentse landschap. De cultuurhistorische lijnen zoals de landingsbanen, schietbaan en Duitse rollerbaan kruisen het watersysteem in het gebied. Op deze kruispunten is speciale aandacht voor de beleving van het watersysteem door de aanleg van een voorde; het watersysteem krijgt voorrang boven de cultuurhistorische lijnen, zonder deze lijnen aan te tasten. Natuursysteem Het groenblauwe netwerk van beken en bos vormt de natuurlijke basis van het gebied. De karakteristieke openheid wordt behouden en versterkt door het weghalen van jonge bosopslag die centraal in het gebied liggen en door het behoud van schraal grasland rond de landingsbaan en de heideontwikkeling. Een van de unieke natuurwaarden in dit gebied is de grote populatie veldleeuweriken, die in het gebied voorkomen door de grootschalige openheid in het verder vrij besloten landschap van Twente. Verdichting met bos vindt in het zuidelijke deel van het gebied plaats en vormt daarmee een sterke tegenhanger van de grote open ruimte. Bosranden worden zodanig gesitueerd, dat (zicht)lijnen worden versterkt en de bestaande bosstroken op elkaar worden aangesloten, zodat er een ecologische bosverbinding ontstaat. De robuuste verbinding met de verschillende landgoederen die dan ontstaat, is een belangrijke invulling van de EHS als het gaat om het natuursysteem. Compensatieopgave Het inrichtingsplan moet voor de gehele ontwikkeling van de compacte burgerluchthaven in het groen leiden tot een generieke ontheffing(en) van de Flora- en Faunawet, hiervoor is een compensatieopgave bepaald. In deze compensatieopgave gaat om soorten die verschillende en soms tegenstrijdige eisen stellen aan hun leefgebied. Een aantal daarvan heeft een overgang nodig van het ene leefgebied naar het andere. Daarom is een (kleinschalige) afwisseling nodig van bosranden en poelen, bosranden en heide/schraallanden en bos met heide/schraallanden. Recreatie Het gebied ligt tussen Hengelo, Enschede en Oldenzaal en vormt zodoende een stedelijk uitloopgebied. De openstelling en het herstel van het gebied biedt een impuls voor de beleving van het gebied. Het recreatieve netwerk is zoveel mogelijk aan de buitenkant van het plangebied in en langs de bosrand gesitueerd. Zo veroorzaken recreanten zo min mogelijk verstoring voor de aanwezige diersoorten in het open gebied. Slenk. Recreatieve routes rondom het plangebied worden met elkaar verbonden. Het gaat hierbij onder andere om wandelen, ruiterroutes, MTB- en fietsverbindingen. Daarnaast is er oog voor educatie en wordt gezocht naar dagrecreatievoorzieningen voor de vrijkomende gebouwen. Uiteraard zullen de recreatieve routes en voorzieningen moeten passen binnen de natuurlijke omgeving van het in te richten gebied. Om de flora en fauna te beschermen, worden er extra regels gekoppeld aan het gebruik van het gebied door recreanten, zoals sluiting in het broedseizoen en duidelijke routing voor ruiters en MTB’ers. Voor het gehele gebied is een aanlijnplicht voor honden om verstoring te voorkomen. In het plangebied wordt drie uitkijkpunten gerealiseerd. Vanaf hier hebben mensen een geweldig uitzicht over het natuurgebied. Ze zijn daarnaast uitermate geschikt voor vliegtuig- en vogelspotten. De uitkijkpunten zijn zo gepositioneerd dat een onderlinge zichtrelatie wordt gerealiseerd. Samenwerking Area Development Twente (ADT) werkt bij de ontwikkeling van de EHS samen met verschillende partijen. Na het opstellen van het visiedocument is een projectgroep aan de slag gegaan om het ontwerp van de EHS op te stellen en uit te werken. In deze projectgroep hebben de Regio Twente, de uitvoeringscommissie Enschede-noord, waterschap Vechtstromen, provincie Overijssel, gemeente Enschede en Royal HaskoningDHV een prominente plaats. Landschap Overijssel heeft mede bijgedragen aan de ontwikkeling van het ontwerp. Ook is een klankbordgroep in het leven geroepen waarin regionale belangenorganisaties op het gebied van natuur, recreatie en agrarisch welzijn zitting hebben. GROEN 41 Een van de leden van de klankbordgroep is Dick Feijl van de Stichting Lonnekerland. “Als het om vliegen gaat, staan we vaak tegenover elkaar, maar aan de EHS werken we zij aan zij. We zijn blij dat ADT vrij verkeer voor plant en dier in dit mooie gebied bij Enschede behartigt. De ouderen onder ons weten nog hoeveel dieren op het vliegveld huisden en met welke grote diversiteit. Uiteraard doen de vele werkzaamheden dat alles niet goed. We juichen daarom initiatieven zoals Natuur in de Steigers van harte toe. Maar met dezelfde inzet ballen we de vuisten als wegens financiële en/of onbekende redenen de natuur geweld aangedaan wordt. Niet zelden loopt het dan toch uit op handen schudden. Daarom blijven we het doen, samenwerken met onze kinderen en kleinkinderen aan ook hun EHS.” Natuur in de Steigers Naast de projectgroep en klankbordgroep, vindt ADT het ook belangrijk om de omgeving te betrek- 42 GROEN ken bij de ontwikkeling van de EHS. Met het project Natuur in de Steigers worden activiteiten georganiseerd, die bijdragen aan de ontwikkeling, zoals het ophangen van nestkasten of het planten van bomen. Via de regionale en social media zijn vrijwilligers en belangenorganisaties opgeroepen om mee te doen: omwonenden, omringende scholen en buitenschoolse opvang en andere vrijwilligers hebben hun inzet getoond in dit project. In de loop van het jaar worden meerdere activiteiten uitgezet. Gerry Waanders is projectmanager voor ADT en heeft de EHS in portefeuille.“Werken aan een ‘compacte luchthaven in het groen’ legt ook een hypotheek op het groene karakter waarmee de luchthaven wordt ingepakt en waarbij rekening gehouden moet worden met vereisten inzake vliegveiligheid. Wij gaan daarom zo’n honderddertig hectare van het voormalige militaire luchthavengebied transformeren tot een bijzonder natuurgebied binnen de EHS en dat gaat hand in hand met de luchthavenontwikkeling. Ik ben heel trots dat dit in samenspraak met allerlei partijen tot een mooi resultaat leidt. Het aanbrengen van een fysieke schakel tussen de omringende natuurgebieden, het vergroten van leefgebieden voor flora en fauna, cultuurhistorische elementen die opnieuw zichtbaar worden gemaakt en het herstellen van het natuurlijke watersysteem zorgt dat we geslaagd zijn in ons unieke project.”
© Copyright 2024 ExpyDoc