Casus - Active-Support

Casus
Stap 1: De talentenposter
Marian is een 38-jarige vrouw, zij houdt van contact met de mensen om haar heen.
Zij geniet als ze mooie kleren aan heeft en ze gaat graag winkelen, naar de kapper
en schoonheidsspecialiste. Ze is een liefhebber van sieraden. Ze houdt van dieren
en is graag buiten als de zon schijnt. Ze kiest haar eigen muziek en ze weet precies
wat ze mooi vindt en wat niet. Ze heeft een duidelijke smaak.
Stap 2: Positieve beeldvorming
Marian is vriendelijk en ze praat graag. Ze drinkt graag gezellig een kopje koffie en
ze heeft oog voor het leed van anderen. Ze weet hoe het hoort, ze is beleefd en
opgeruimd. Ze is netjes op haar spullen en ze past zich gemakkelijk aan. Marian is
bescheiden en beweegt zich op de achtergrond. Ze kijkt de kat uit de boom. Ze
aanvaart de hulp die ze nodig heeft.
Stap 3: Ondersteuningsplan
Marian woont in een woning met 24-uurs begeleiding en ze bezoekt dagelijks het
dagcentrum in de buurt. Op het dagcentrum bezoekt ze een groep waar gevarieerde
activiteiten worden aangeboden. In het ondersteuningsplan worden oplopende
spanningen bij Marian beschreven. Dit is merkbaar wanneer ze niet van haar nagels
kan afblijven. Ze bijt haar nagels en scheurt ze af tot bloedens toe. Dit leidt tot het
afplakken van haar nagels, maar als haar vingers herstelt zijn, begint het bijten
opnieuw. Het doel in haar ondersteuningsplan is om de spanningen te reduceren.
Maar hoe? In de ondersteuningsplanbespreking wordt de talentenposter van Marian
erbij gepakt en haar positieve beeldvorming wordt geactualiseerd.
1
Stap 4: Activiteitenplan
Na analyse van de gegevens blijkt dat veel van haar voorkeuren en interesses in
haar activiteitenplan nauwelijks voorkomen. Bovendien kent het activiteitenplan veel
lege momenten. In samenspraak met de gedragskundige besluit het team hier wat
aan te doen en ze bespreken ideeën voor het opvullen van lege momenten.
Stap 5: Gelegenheidsplan
Marian ziet er graag verzorgd en modieus uit, misschien kan er op dit gebied het een
en ander uitgewerkt worden in een gelegenheidsplan. Marian regelt haar uiterlijke
verzorging altijd samen met haar moeder. Moeder koopt de benodigde toiletspullen
voor haar. De begeleiding besluit moeder te vragen om mee te doen bij het maken
en uitvoeren van het gelegenheidsplan. Moeder reageert in eerste instantie
sceptisch; wat is er mis het de huidige gang van zaken? Doet zij het niet goed? Als
de begeleiding uitlegt dat een en ander voortkomt uit de voorkeuren en interesses
van Marian en het invullen van lege momenten, reageert moeder inschikkelijker. De
begeleiding vraagt aan moeder hoe Marian meer invloed kan krijgen op het kiezen
van haar toiletspullen. Moeder komt na enige bedenktijd met een idee. Wellicht is het
mogelijk dat Marian en zij samen de toiletspullen inkopen. Marian, moeder en de
begeleiding zetten een plannetje in elkaar. Moeder en Marian gaan één keer per
week naar de drogisterij en zij zoeken samen de producten uit. Na verloop van tijd is
het de bedoeling dat Marian steeds meer haar eigen keuzes gaat maken in de
drogisterij. Het plan wordt beschreven en uitgevoerd en na een maand volgt een
evaluatie. Marian heeft zo een activiteit erbij die aansluit bij haar voorkeuren en
interesses en bovendien hebben moeder en dochter samen een gezellig uitje.
Stap 6: Instructieplan
Nog eens worden de talentenposter en de positieve beeldvorming er bij gepakt. Eén
van Marians voorkeuren is koffie drinken. Haar persoonlijk begeleider neemt dit met
2
Marianne op en vraagt of ze wil leren om koffie te zetten. Marian kijkt verrast en
schudt enthousiast ‘ja’. Marian en haar begeleider maken samen een instructieplan.
Zo leert Marian koffie zetten maar ze heeft geen overzicht over de te nemen stappen,
bij stap één is ze de draad al kwijt en daarom besluit de begeleider te starten met de
laatste stap, namelijk het aandrukken van het knopje. Bovendien weet de
begeleidster dat Marian leert door te kijken naar anderen; heeft ze iets een paar keer
gezien dan kan ze het nadoen. De begeleidster treft de voorbereidingen en zet de
koffie op de laatste stap na, deze laat ze aan Marian over. Marian volgt de
handelingen van de begeleidster nauwgezet en ze staat klaar om het knopje in te
drukken. Zodra ze het knopje heeft ingedrukt, begint het hete water te lopen en
verspreidt zich een aangename koffiegeur. De volgende keer stopt de begeleidster
bij het scheppen van de koffie in het filter en laat dat aan Marian over voordat ze het
knopje indrukt. Uiteindelijk heeft Marian na een paar weken oefenen alle stappen van
het koffie zetten onder de knie. Haar begeleidster neemt deze activiteit op in haar
activiteitenplan. Elke avond rond 19.30 uur is het de taak van Marian om koffie te
zetten voor haar groepsgenoten. Eerst is ze nog wat onzeker maar als het
complimenten van haar huisgenoten regent, voelt ze zich steeds zelfverzekerder. En
eigenlijk vindt ze haar zelf gezette koffie ook best goed smaken.
In de teamvergadering worden gelegenheidsplan, instructieplan en het
activiteitenplan van Marian geëvalueerd. Het blijkt dat Marian veel minder tijd en
gelegenheid heeft om aan haar nagels te bijten. Doordat ze bezig is met activiteiten
diehaar aanspreken lijken spanningsmomenten minder vaak voor te komen, ze lijkt
wat zelfverzekerder. Het team besluit het voorkomen van nagelbijten de komende
maand gericht te observeren. Daarnaast besluiten ze de ingezette lijn door te zetten
met nieuwe instructie en gelegenheidsplannen. Eén team maakt daarvoor een
opzetje waarop de anderen kunnen reageren. In de volgende teambespreking
worden de nieuwe plannen vastgesteld en in gang gezet.
3

Download Report