Maart 2013 - US Basketball

z er
t
r
i
m
W
m
n
u
e
Co eman
Th
JAAR
NUMMER
DUS 01 seizoen 2012-2013
US Basketball heeft als thuishal de Amstelcampushal
Tweede Boerhaavestraat 10
1091 AN Amsterdam
Bestuur
Redactie
[email protected]
www.usbasketball.nl
[email protected]
Ard Buikema
Voorzitter
Céline van der Peet
Esther Visser ´t Hooft
Penningmeesters
Erik Miedema
Tessa Kempen
Laurens van der Graaff
Secretaris
Jitske Roosjen
Sigrid den Elt
Merel Hondebrink
Wedstrijdsecretaris
Inge Killian
In het bijzonder wil de redactie van de DUS
Coen Wirtz bedanken voor het verzorgen van
een enorme bron van inspiratie. Heb jij een
ook speciale US-held of bijzondere US’er?
Laat het de DUS redactie weten en stuur een
inspirerende mail naar dusredactie@gmail.
com.
Algemeen bestuursleden
Raymond Aartman
Iteke van Hille
2
DUS 01 seizoen 2012-2013
Inhoud
Pagina
Woord van de Voorzitter
4
Noot van de Redactie
5
Tipje van de Sluier
6
Met sterven bedreigd
8
de succesformatie van de DUS
de Wibauthal
De Amstelcampushal onder de loep 10
DUS-count
11
Plaatjespagina
12
Coen Wirtz-Katern
15
Teamuitjes
19
ITUS-katern
24
standen
3
DUS 01 seizoen 2012-2013
Opnieuw thuiskomen
“Shit zeg!”, dacht ik vorig seizoen toen de gemeente met de mededeling kwam dat de Wibaut
tegen de vlakte moest. Niet dat het nou echt
nieuws was, want als het zwaard van Damocles
hing deze gebeurtenis ons al enige jaren boven
het hoofd. Maar ja, dat zwaard hing daar prima.
We dronken nog steeds onze biertjes al zittend op
de versleten banken in de kantine. En als de basket na het lossen van een schot iets opzij bewoog,
dan schoven we die gewoon weer terug. Alles aan
de Wibaut voelde vertrouwd. En dat zou ineens
verdwijnen na de zomer van 2012.
Nachtmerries had ik over een te grote steriele
kantine. Over overbelichte velden en een afgelegen en verlaten tribune. Strontzenuwachtig was
ik, de eerste keer dat ik de nieuwe hal binnenliep.
De quote: “Als het maar geen Apollohal de tweede
wordt, die hebben zo’n ongezellige kantine” door een USer geroepen op het sloopfeest - hoorde ik nog even extra door mijn hoofd galmen. Ik
duw tegen de deur. De nieuwe deur van de Amstelcampushal. De frisgroene kleur viel als eerste
op. En daarna de enorm lekkere loungebank die
uitkijkt over de velden. De eerste USers met pitchers aan de bar waar John vanachter glimlachte.
Het voelde als vanouds.
Het voelt als vanouds moet ik natuurlijk zeggen.
Een half jaar verder is het alsof het nooit anders
is geweest. Ok, er zijn enkele veranderingen. We
hebben geen schimmel meer in de douches, als je
het toilet doortrekt dan spoelt deze daadwerkelijk
door en de baskets zitten, ondanks dat ze uit het
plafond komen, muurvast. Maar die veranderingen zijn natuurlijk minimaal. Want nu zelfs ITUS
onze nieuwe Wibaut onveilig heeft gemaakt
– hulde daarvoor aan Stan, Bolke, Iteke, Marie,
Sigrid, Jiska en Roy – gaan we hier natuurlijk echt
nooit meer weg. Het spreekwoord: “Haal je de hal
weg van de USer, toch haal je de USer niet uit de
hal”, is op ons wel van toepassing.
Welkom thuis!
Céline
4
DUS 01 seizoen 2012-2013
noot van de redactie
Het Guinness Book of Records is weer een record
rijker; ’s werelds langste brainstorm duurde 524
dagen en voor u ligt het resultaat. Na anderhalf
jaar van afwezigheid presenteren wij eindelijk
een nieuwe DUS. Vele trouwe lezers hebben
geklaagd bij de bezorgdienst, de drukker en
zelfs bij het bestuur. Het treurige feit wil dat wij
door een gebrek aan motivatie, inspiratie en
levenslust het niet konden opbrengen een DUS
te vervaardigen.
Wat is er in die tussentijd allemaal gebeurd?
Twee redactie leden zijn vertrokken naar het
noorden van India voor een meditatie cursus en
een workshop van Ben Tiggelaar ‘Vind je chakra
in één dag!”. Een ander trok zich maandenlang
terug in een klooster in Bretagne. Tot slot bezochten wij nog een lezing van Tanja Nijmeijer:
“Van Denekamp naar Bogóta: hoe ik mijn leven
op de rit kreeg”. Hoger doel van deze omzwervingen? Terugvinden van ons chakra, ons mojo,
een beetje begeisterung op zijn minst. Om te
beginnen met een thema. Waar moesten we in
’s hemelsnaam over schrijven? Was alles niet al
een keer gedaan? Zijn we niet gewoon toe aan
wat vers bloed in de kantine?
En dan opeens kun je jezelf wel met een grote
moker voor je kop slaan. Al die levensvragen om
niks, waarom die twijfel, waarom het onzekere?
Je ziet Coen Wirtz daar staan. Pilsje in de ene
hand, vijf dames eten uit zn andere hand. Alsof
het hem geen moeite kost rijgt hij verhaal aan
verhaal, grap aan grap. Ze hangen aan zn lippen.
Wij willen ook hanglippen. Wat kun je doen als
je zelf niet zo cool bent? Schrijven over iemand
die wel heel cool is. Daarom ditmaal: de Coen
Wirtz special! Wij doen ons best een klein graantje mee te pikken van de magie die Coen Wirtz
heet. En noem ons maar goedkoop, vergelijk
ons maar met een roddelblad. Maar bedenk wel
dat wij naar hetzelfde op zoek zijn als jullie. Dat
we allemaal, al is het maar voor even, een klein
beetje Coen Wirtz kunnen zijn.
5
DUS 01 seizoen 2012-2013
tipje van de sluier
Zonder redactie geen DUS, zo is het afgelopen jaar eens temeer gebleken. En aangezien
de DUS het cement van de vereniging is kan
rustig gesteld worden dat de DUS-redactie
een machtig orgaan is. Actieve redactieleden
kennen een strikte en twijfelachtige geheimhoudingsplicht. Eenmaal inactief echter
staat niets meer in de weg voor een stukje
publiciteit. Hieronder ontluikende inzichten
van ex-redactieleden middels 4 knetterende
vragen.
1.
2.
3.
4.
2.
Wie schrijft, die blijft. Als ik nog voor
de DUS zou schrijven, dan zou ik nog gewoon in
dames 2 spelen en 2 a 3 keer per week pitchers
bestellen. Bij het bekendmaken van mijn aftreden als redactielid werd alles me ontnomen. De
Wibauthal bleek plots een uitgang te hebben.
Met nostalgie denk ik terug aan de tijd dat ik me
van binnenuit beklaagde over de fuik.
3.In toekomstige DUS’sen moet vaker
horizontaal geprogrammeerd worden, met
geregeld iets exact haaks daarop.
Voor de kneuzen onder ons: waarom is de
DUS ook al weer van cruciaal belang binnen de vereniging?
Waar zou je zijn beland als je niet zou beschikken over een dergelijke CV-knaller als
het DUS redactielidmaatschap?
Wat zou je onder het mom van vroeger
was alles beter graag veranderd zien in de
toekomstige DUS’sen?
Heb je verder nog iets te melden?
4.
De intelligentsia van US pocht graag
met de naam DUS en claimt dat het staat voor
het betere denkwerk. Logica, zo betogen zij,
zou namelijk in het cement van de US-er zitten,
zie bijvoorbeeld de afleiding x=2y en x=4, DUS
(eureka!) y=2.
Echter, diepgravend etymologisch onderzoek
heeft uitgewezen dat de naam zijn herkomst
vindt in het West-Brabantse Steenbergen en wel
van mijn neef Harold. Hij heeft de bijzondere
karakteristiek dat hij achter vrijwel iedere zin
het woord DUS plaatst, waarna hij een veelzeggende stilte laat vallen. DUS…
Maaike Vonk:
1.Zoals iedereen weet stijgt het USgevoel significant op de avond van de uitreiking
van het infrequent verschijnende kwaliteitsclubblad. Wat vrijwel niemand weet is dat het
verschijnen minutieus door de redactie getimed
wordt, namelijk zeer kort voor de US-bestuursvergadering. Via framen, neurolinguistisch
programmeren, subliminale boodschappen,
en andere listige beinvloedingstechnieken
fluisteren we cruciale besluiten in. Onze redactievergaderingen ervaarde ik altijd als vrolijke
bedoelingen, vooral als we doornamen welke
besluiten het US-bestuur ‘autonoom’ en ‘na zeer
veel wikken en wegen’ in hun vergadering had
genomen. Je zou kunnen stellen dat de notulen
van de bestuursvergaderingen al tevoren in de
DUS geschreven staan. Of niet, wat jij wil.
Bolke Koster
1.
Achter de feiten aanlopen is het
nieuwe trendwatchen, doe je hier niet aan mee
dan ben je de risee van de vereniging. De DUS is
het medium bij uitstek om naar behoren achter
de feiten aan te kunnen lopen.
2.
Mijn CV interesseert me geen hol. Een
regelrechte babe magnet, dat wordt je ervan. Ik
denk dat ik damescoach, barman, vakantieleider én skileraar had moeten worden om dat te
compenseren!
6
DUS 01 seizoen 2012-2013
3.Ik zie het als mijn grootste persoonlijke
mislukking dat de rubrieken die ik ooit bedacht
voor andere bladen, te weten ‘wist-u-dat’, ‘Maria
weet raad’ en ‘mijn lijf’ nooit de overige redactieleden hebben kunnen overtuigen. Wie weet
heeft de nieuwe redactie meer visie en lef.
4.
Krokodillen zijn verrassend snel op het
land, maar ze zijn niet wendbaar. Als je zigzagt
kun je ze altijd van je af schudden. Als je een
rozijn in een vers glas champagne laat vallen,
zal die continu van onder naar boven in je glas
blijven stuiteren. En tot slot, alle klokken in Pulp
Fiction staan op 4:20.
Michiel Bles
1.
Waarom doe je ballen in je soep?
2.
Customer service medewerker bij de
Frisia Bank.
3.
Beeld, geen tekst.
4.
De beerput, daar gaat-ie. Bolke K, wat
moet je daarmee als redactielid? Altijd veilig in
het midden, nooit eens een uitspatting, nooit
eens het randje opzoeken. Een maaiveld? Bolke
Koster niet gezien. En bier halen? Ho, maar. Coen
W, man, gek word je van ‘m. Lult de hele redactievergadering de oren van je kop. Maar iets zeggen? Dacht het niet. Speelde het vuile politieke
spel in de redactie als geen ander. Was voortdurend aan het drammen, aan het zuigen. Het
moest volgens Coens regels en wie er tegenin
ging, werd publiekelijk aan de schandpaal genageld. Coen vaarde wel bij deze door zichzelf
gecreëerde angstcultuur. Maaike V, geen land
mee te bezeilen. Geen afspraken mee te maken.
Nooit eens een serieus verhaal, altijd maar die
nihilistische prietpraat. Bronnen checken, ha, dat
is voor mierenneukers. Maaike schrijft uit de losse pols en als je het niet bevalt, dan zout je maar
een end op. Of krijg je de tyfus. Dat is Maaike
ten voeten uit. Dan hadden we nog een zooitje
freelancers. Jan D. Ha. Ha. Ha. Om de strips van
7
Jan D, daar moesten de mensen om lachen, daar
kwamen de mensen voor naar de kiosk, hoor.
De jihadistische bommeldingen aan het adres
van de redactie waren niet van de lucht, als Jan’s
striphoekje weer eens van de pers kwam rollen.
Zo plat, zo makkelijk scoren. Puur populisme.
Boze tongen beweren dat Martijn B klakkeloos
Amerikaanse NBA artikelen plaatste onder zijn
eigen naam. Tegen die mensen zeg ik: jullie
hadden gelijk. Er zijn hoogleraren voor minder
de laan uit gestuurd worden. Bah. Dan Joost B,
elk voorwoord van de voorzitter beginnen met
‘Hallo allemaal, de zomervakantie zit er weer op,
ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van
een aantal weken ontspanning en vertier’. Hoe
kun je zo het 20-jarige jubileum als voorzitter
aantikken? Tis mij een raadsel. Van hetzelfde
laken een pak Stan B. Gortdroog, niet door te
komen, nooit eens een knipoog, een woordgrap
of een kwinkslag. Rammen was Stan z’n stylo,
gevoelloos rammen. Als laatste in dit miserabele
rijtje: Roel van den N. Een originele insteek, daar
heb ik Roel daadwerkelijk nog nóóit op weten te
betrappen. Een zin waarvan je denkt: verdorie,
daar zeg je me wat. Helaas, niet in het repertoire
van Roel. Wie kijkt er van op dat de volledige
redactie zijn biezen heeft gepakt, op Roel na?
Hij, die het zinkend schip zou moeten redden.
Een regelrechte aanfluiting, dat is het.
Tot zover. Het was mooi mensen.
Coen Wirtz
[komt nog, of niet, moet Coen weet je het nooit ]
DUS 01 seizoen 2012-2013
MET STERVEN BEDREIGd
De Wibauthal
Ik zit in de Wibauthal en realiseer me dat ik binnenkort niet meer op die plek kan zitten. De hal
gaat tegen de grond. Alleen er aan denken doet
me meer pijn dan het missen van een open layup (die pijn went inmiddels wel).
Uiteindelijk zorgt de Wibaut toch voor het succes van US. Het is met afstand de beste kantine
van Rayon Noord Holland. Zonder Wibaut is er
eigenlijk geen lol aan basketball te beleven. Als
het niet zo mooi was dat je na je uitwedstrijd
er ook nog naar toe kunt, zouden ze die hele
uitwedstrijden van mij mogen afschaffen. Op
Ijmuiden-uit na misschien; de fruitella’s ontbreken vaak, maar verder heeft het alles van een
schoolreisje.
Ik bestel een pitcher en een bord patat.
Onze kantine is ouderwets gezellig. En dan
bedoel ik niet het type gezelligheid dat de oma
thers en Sisters (die nog geen halfuur daarvoor
de scheidsrechter hebben neergeslagen omdat
de tafel de 24 seconden klok niet gereset had)
een biertje mee drinken en ineens de beroerdste
niet lijken. Het is de gezelligheid waardoor het
niet erg is dat de snacks zo uit de frituur komen,
dat de spelers van heren 7 met weemoed terugdenken aan de tijd van de tulpenbollen.
Na 20 minuten hoor ik een wekker gaan. Ik zou
willen vragen of dat betekent dat mijn patat
klaar is, maar er is geen personeel achter de bar
te bekennen.
Naast de kantine is natuurlijk ook de hal zelf subliem. Vooral de tribune is mooi. Er komt zo nu
en een scheids bij je op schoot zitten of er vliegt
een afgeketste rebound tegen je smoel, maar
dan heb je wel zitplaatsen waar Jack Nicholson
bij de Lakers 5000 dollar per avond voor betaalt.
“John!” “Hoe is het met m’n patat?”. “O, vergeten.
Ik ga het gelijk in
de frituur doen”.
Toch denk ik dat
het goed is als
de Wibaut gaat
sluiten. Ik heb
geen zin om uit te
rekenen wat de fysiologische gevolgen zijn, maar als
je bedenkt dat het
gemiddelde team
drie keer langer
in de kantine dan
in de sporthal is,
dan kun je er van
uitgaan dat we net
niet ons volledige
potentieel benutten. US, dat is de enige vereniging waar je de
zomervakantie nodig hebt om fit te worden.
Nog een half uur later. De patat duurt nog even,
de frituur was nog niet warm.
Buiten de vereniging zullen ook een hoop
van je vriendin benoemt, nadat je daar geweest
bent en je een ‘gesprek’ van 3 uur hebt gehad
waarin ze uitgebreid over de zieke hond van de
overbuurvrouw heeft verteld. Ik bedoel het type
gezelligheid dat er voor zorgt dat zelfs de Bro-
8
DUS 01 seizoen 2012-2013
gewoon een
pitcher heette.
Tegenwoordig bestel je
een pietsjer
en heet Jurre
ineens Youry.
Ook is er een
beachboy met eeuwige zonnebril op. En als hij
dat ding nou gebruikte om zijn ogen tegen het
licht te beschermen begreep ik het, maar de bril
doet slechts dienst als haarband. Maar eerlijk
is eerlijk, de bediening is ten allen tijde zeer
vriendelijk en inmiddels hebben we de nieuwe
gastdames en –heren stuk voor stuk in ons hart
gesloten. En noem me maar glas halfvol, maar ik
zou zweren dat ons eten een stuk sneller geprepareerd wordt.
De hal zelf was ook even wennen met van die
baskets van na 1934. Waar de rest van Nederland al was overgestapt op fatsoenlijke ringen
met glazen borden erachter, speelden wij nog
geheel in de traditie van Naismith op een soort
perzikmand aan de muur. Ook de driepuntslijn
ligt niet meer op mini afstand en dat komt mijn
immer bewierookte techniek bepaald niet ten
goede. Aan de andere kant neemt het aantal airballs bij uitwedstrijden dan weer substantieel af.
Maar met name het publiek moest even
omschakelen. Opeens waren de plastic bekers
en daarmee de beschonken supporters uit het
straatbeeld verdwenen. Nu hoor je slechts af en
toe wat gebonk op de ramen van de fanatiekelingen die toch echt niet zonder alcohol kunnen.
Daar staat wel weer een echte tribune tegenover
en uiteindelijk was dat toch wel een groot gemis
gezien onze supportersaantallen.
Maar goed, dit alles is slechts een voetnoot bij
het verhaal dat we na ITUS kunnen optekenen.
Namelijk het verhaal van een slordige 250 mensen die deze hal 3 dagen tot woning, basketball
tempel en bar-dancing komen omtoveren. Want
dat is toch de belangrijkste graadmeter voor een
echte basketballhal. Of dat goed afgelopen is
lezen jullie waarschijnlijk in het naschrift, wat ik
nog net kan schrijven voordat deze DUS in april
2014 van de pers rolt.
mensen blij zijn als de gezelligheid wat afneemt.
De economie helpen we er waarschijnlijk zo
bovenop, als we op donderdag ook eens een
keer wat anders doen dan koffie halen en nu.nl
verversen. En De Stigter zal het ook wel waarderen als we niet meer met 40 man tot 4 uur in de
Wibaut staan op de avond dat we zelf een borrel
hebben georganiseerd.
Ah, daar is mn patat al. Een flink bord dat net 10
minuten te lang in de frituur heeft gezeten.
Zoals het een goede burger betaamt reken ik op
het eind van de avond netjes af. 3,50 euro voor
een bord patat en een aquarius. Je vertelt maar
eerlijk dat er ook nog 2 pitchers op de rekening
moesten, in de hoop dat dit goede karma er
voor zorgt dat het in de nieuwe hal als vanouds
zal zijn.
Naschrift: De Amstelcampushal (ACS)
Ik baal van het feit dat deze DUS zo laat verschenen is. Niet alleen omdat er daardoor een
flink gat in mijn CV is ontstaan, maar zeker ook
omdat de actualiteit van bovenstaand stukje
behoorlijk is aangetast. Daarom bij deze een
kleine reflectie op de angst voor het verlies van
de gezelligheid.
De eerste paar weken na ingebruikname van de
ACS had ik vooral chronisch pijn aan mn ogen.
Was ik op woensdag net die schroeiplekken op
mijn netvlies van de afgelopen thuiswedstrijd
kwijt, moest ik weer naar training. Naar verluid
komt er een dimmer en ik mag hopen dat dit
voor ITUS nog geregeld is.
Verder was het even wennen aan de nieuwe
barequipe. De Wibaut, waar een pitcher nog
9
DUS 01 seizoen 2012-2013
DE AMSTELCAMPUSHAL
ONDER DE LOEP
Door onze redactie
Met weemoed fietste ik voor het eerst langs een
kaal stuk grond waar ooit de Wibaut stond. De
overgang van deze oude stoffige hal naar het
nieuwe steriel is fors. Voor veel US’ers dan ook
gedoemd te mislukken; er kan immers niets op
tegen onze Wibauthal. De DUS-redactie vraagt
zich af of echt alles slechter is geworden en
neemt de nieuwe Amstelcampushal grondig
onder de loep.
Beginnend bij het begin, de kleedkamers. In
de Wibaut gezellig tegenover elkaar. Waardoor
je als gelijk geslacht tijdens het omkleden met
lieden uit de andere kleedkamer kon socializen.
De houten bankjes mochten dan ondersteund
worden door hun eigen afgebroken pootjes
maar ze functioneerden nog prima. De kleedkamers in de ACH (voor de gemakzuchtige onder
ons) zijn in de kern toch wel samen te vatten als
strak, wit, strak, kunststof en strak. De aanbevolen vloerverwarming heeft het ook niet gered.
Jammer. De grote zwarte platen voor de ingang
zorgen voor een hermetisch afgesloten gevoel
van de rest van de zaal. Al met al grote verandering en naar het oordeel van de redactie een
achteruitgang.
Na het omkleden staat iedereen te trappelen
om het veld weer op te mogen. Het zelfde vertrouwde groen als waar iedereen aan gewend is.
De velden in de Wibauthal lagen dicht op elkaar
en de demping in de grond had haar beste tijd
ver achter zich gelaten. En waar de vloer in de
Wibaut het lelijke eendje was is de nieuwe vloer
toch wel het mooiste jongentje van de klas.
Licht deinsend glooit het mee als je over het
veld heen zweeft (voor degenen waarvoor het
zweven nog is weggelegd). De ruimtes tussen
de velden zo immens dat het andere veld bijna
uit het zicht is verdwenen. En de redactie oordeelt dat de velden vooruit zijn gegaan.
Na het vliegen en zweven over de nieuwe vloer
moet er uiteraard ook gescoord worden. De
baskets zijn nieuw. De witte houten borden uit
de Wibauthal zijn niet meer. Deze zijn vervangen
door een stel doorzichtig kunststof exemplaren.
Over de borden kunnen we kort zijn. Ten eerste
zitten ze vast. Ten tweede, heeft de een hier wel
voordeel van en de ander niet. Het oordeel van
de redactie luidt: zeer persoonlijk.
Als je gutsend van het zweet klaar bent met
trainen is de weg naar de kantine tegenwoordig wat langer. Eerst douchen schijnt op prijs
gesteld te worden. Douchen in de Wibaut stond
in de meeste gevallen gelijk aan levend verbranden en een gratis stoombad (ten minste in de
dameskleedkamers, ervaringsdeskundigen op
herengebied ontbreken bij het schrijven van dit
stuk). Het stukje aluminiumfolie wat door moest
gaan voor een spiegel deed zijn taak niet écht
goed en gemiddelde verzameling haar in het
doucheputje was op z’n minst dubieus. De doucheruimtes in de ACH zijn ruim, strak en schoon.
De spiegel is daadwerkelijk een spiegel (tenminste in de dameskleedkamers). En het water
dat uit de douche komt bereikt het kookpunt
niet meer (tenminste in de dameskleedkamers).
Voetnoot hierbij is als deze ook echt werkt wat
niet altijd het geval is. Het oordeel van de DUSredactie over de douches in de kleedkamers
luidt: de dameskleedkamers zijn vooruitgegaan.
Over de mannenkleedkamers luidt het oordeel
geen idee.
Last but not least la cantina, het paradijs van
John. Een paar maand geleden nog gemeubileerd als gezellige huiskamer. Maar ook de
kantine heeft het moeten vergelden en is omgetoverd naar een hippere versie van zichzelf.
Oude tweedehands banken vol oud zweet zijn
ingeruild voor een reusachtige ‘chaise longue’
waar een klein team op past. Statafels met bar-
10
DUS 01 seizoen 2012-2013
Hipper, nieuwer, sneller.
Maar naar oordeel van
de DUS is de kantine er
niet op vooruit gegaan. Echter zijn wij
de beroerdste niet en
raden John aan om een
dimmer aan te schaffen.
Want gelukkig is er nog
één troost voor menig
US’er, John is en John
blijft John.
krukachtigen sieren de
rest van het interieur.
Afgemaakt met bouwlampen waardoor je je
bier en medemens goed
kan zien. Met je nieuwe
Grolsch (let op geen
bier maar Grolsch) in de
hand kan dit alles op de
woensdag en vrijdag
aanschouwt worden
onder toeziend ook van
het nieuwe barpersoneel. Wat overigens ook
een hippere versie van
zichzelf is.
DUScount
In deze splinternieuwe rubriek worden de
standen van alle teams doorgenomen. Vraag
jij je ook af waar het team waar jij net hebt gefloten staat in de competitie of ben je benieuwd
hoe ons Dames 1 het doet. Check het hier.
Team
Stand
Dames 1
6
Dames 2
1
Dames 3
6
Dames 4
6
Dames 5
2
Dames 6
12
Heren 1
3
Heren 2
3
Heren 3
8
Heren 4
13
Heren 5
7
Heren 6
11
Heren 7
12
Dit jaar is Dames 2 de koploper van U.S.. Als enige
staan deze vrouwen bovenaan in hun competitie.
Voor de winterstop ging het nog met vallen en
opstaan maar met de afgelopen wedstrijden allemaal op winst is het tweede damesteam aan een
opmars begonnen. Zin om een wedstrijd te kijken
waar de winst gegarandeerd is, Dames 2 is een
goede keuze!
Ook de meiden van Dames 5 doen het goed in de
competitie met een 2e plaats. Met deze score eindigen zij boven Dames 4 welke in dezelfde poule
zit. Met nog maar een stuk of zeven wedstrijden te
gaan kan het bijna niet meer slecht aflopen. Echter
is de laatste wedstrijd wel de kaskraker van het
seizoen; tegen U.S. Dames 4 uit.
Het eerste mannenteam van U.S. doet het ook niet
onverdienstelijk. Met een keurige derde plaats
doet Heren 1 het prima in de competitie. Echter is
alleen een kampioenschap goed genoeg om vorig
jaar te evenaren. Maar met thuiswedstrijden tegen
de nummer een en twee in het vooruitzicht ligt
alles nog open. Coen W. zet hem op!
11
DUS 01 seizoen 2012-2013
Heren 2 staat net al het eerste ook op de derde
plaats. Maar in tegenstelling heeft het tweede
alleen nog een wedstrijd tegen de koploper
te spelen. De nummer twee is enkele weken
geleden al met één punt verschil verslagen.
Het kampioenschap lijkt redelijk ver weg maar
een top drie moet sowieso lukken. We zijn
benieuwd.
plaats in de competitie wordt de onderkant toch
opeens wel zichtbaar. De deskundigheid van de
nieuwe coach kan er niet voor hebben gezorgd.
Net als de dames van het derde en vierde mag
Heren 3 ook de afsluitende wedstrijd tegen
bekende spelen. Afgelopen keer is er verlopen
met zestien punten verschil. Komt dat dus allen
zien.
De trots van U.S., Dames 1 staat op een mooie
6e plek in de competitie. Wat wel opvalt is
dat bijna alle afgelopen wedstrijden met tien
punten verschil zijn gewonnen ofwel verloren.
Als de concurrentie zo dicht bij elkaar ligt is het
dan mogelijk om toch nog een paar plaatsen te
klimmen?
De mannen van Heren 6 staan op de 11 plaats
met een winstpercentage van 27%. Hiermee
staan deze heren een na laatste in hun poule.
Met nog zeven wedstrijden te gaan kunt u met
de drie daarvan in de ACH wel wat support
gebruiken. Nodig iedereen uit want zo vroeg op
de dag is de hal vaak nog leeg.
Het gevarieerde Dames 3 staat net als twee
andere teams binnen U.S. op de 6e plaats in de
competitie. Ze hebben een erg goed seizoen gehad met hun kersverse coaches Laurens en Roy
en winnen alle wedstrijden waar zij compleet
zijn. Daar zit het venijn dan ook, met een groot
deel van het team geblesseerd is de winst soms
moeilijk te behalen.
Op de twaalfde van de dertien plekken vinden
we Heren 7 in hun competitie. Deze bij de commissie relatief onbekende mannen hebben deze
plek niet alleen aan hun spel te danken want
uit betrouwbare cijfers weet de redactie van de
DUS dat deze mannen twee keer niet hebben
gespeeld. Maar met een winstpercentage van
29% wordt Heren 6 nog altijd overtroffen.
Nog meer 6e plekken zijn te verdelen aan
Dames 4. Dit team heeft super veel nieuwe aanwas gekregen dit jaar. Een frisse wind door een
team betekent ook aan elkaar wennen.
Misschien is zo te verklaren dat dit team 4 plekken onder Dames 5 staat. Maar na de eerste
keer te verliezen is er nog mogelijkheid voor
revanche!
Ook op de twaalfde plaats is Dames 6 te vinden.
Net als Heren 6 en 7 bijna onderaan. Dit toch
wel geïsoleerde damesteam is op woensdagen
altijd in de sporthal te vinden voor een biertje
en gezelligheid. Wellicht is het daarom ook niet
erg dat er maar twee wedstrijden zijn gewonnen. Dit team gaat onder het motto gezelligheid
boven alles.
Het vriendenteam wat dit jaar Heren 5 heet
staat op de 7e plaats. Bier drinken schijnt in
dit team boven basketballen te gaan. Met een
gemiddelde van tussen de 50 en 60 punten per
wedstrijd komt dit team ook uit op een negatief
doelsaldo. Misschien is het tijd voor minder
gezelligheid of vinden jullie een goede middenmoot meer dan ‘zat’?
Last but not least Heren 4 op een dertiende
plaats in de competitie. Met een winstpercentage van 12% en een negatief doelsaldo van 179
punten kunnen wij weinig anders dan ons afvragen waar het mis is gegaan. Heren 4 is een leuk
team met mannen die toch een aardig balletje
kunnen gooien maar toch wil het winnen niet
echt vlotten. Misschien tijd voor een nieuwe
core business?
Dit team mag dan wel de competitie met Heren
2 delen de plaats deelt u helaas niet. Met een 8e
12
DUS 01 seizoen 2012-2013
plaatjesplezier
Striphoekje van Jan D.
Bolkes suggestie voor het
thema van de 11e editie van ITUS:
Spuit11
13
DUS 01 seizoen 2012-2013
14
DUS 01 seizoen 2012-2013
DIT ARTIKEL HEET COEN
WIRTZ...
Door: Arie Boomsma
Dit artikel heet Coen Wirtz. Want behalve de
man, die de Wibauthal de mooiste plek van
Europa vond, heb ik nooit een wonderlijk man
ontmoet dan Coen Wirtz.
Zoals Maxima betoogde dat ‘de Nederlander
niet bestaat’, zo houd ik, Arie Boomsma, presentator en God, graag een vurig pleidooi voor de
idee dat er niet zoiets is als ‘Coen Wirtz’. We zijn
allemaal Coen Wirtz, en tegelijk is niemand Coen
Wirtz. Het is simpelweg onmogelijk. Zelfs Coen
Wirtz kan Coen Wirtz niet zijn. Het is teveel.
Harry Mulisch deed in zijn befaamde boek De
zaak 40/61 een experiment. Hij sneed de foto
van nazi-kopstuk Adolf Eichmann in tweeën
en drukte beide hoofdhelften gespiegeld aan
elkaar af in zijn boek. Op de ene foto was Eichmann veranderd in ‘het monster Eichmann’ en
op de andere foto werd hij ‘de getuige van de
verschrikkingen’. Zoiets kunnen wij ook doen.
Of iets heel anders, dan kan natuurlijk ook,
15
want eigenlijk sloeg dat van Mulisch helemaal
nergens op.
Neemt u dus maar eens een kijkje op onderstaande foto’s.
Op foto 1 zien we namelijk een promovendus
Sociale Psychologie, terwijl we op foto 2 een
artiest zien die samen met Huub van der Lubbe
door het land reisde. Coen Wirtz op foto 3 (pag.
14) draait hippe plaatjes op hippe feestjes en
Coen Wirtz op foto 4 zong in de jaren’80 al liedjes met een heel hoog refrein. Foto 5 is trouwens
een foto van een staafmixer en heeft weinig met
dit artikel te maken. Wat wel met Coen Wirtz
te maken heeft, is dat Coen Wirtz meerdere
gezichten heeft en daarmee géén gezicht. Waar
Spinoza revolutionair vaststelde dat God in alles
zit, zit ook Coen Wirtz in alles. En iedereen. En
ik stel me bij deze filosofische gedachtespanne
graag voor dat er ook een stukje Coen Wirtz in
mij zit. Een heel specifiek stukje. Of zeg maar
gerust: stuk.
DUS 01 seizoen 2012-2013
16
DUS 01 seizoen 2012-2013
17
DUS 01 seizoen 2012-2013
Over de lul van Coen Wirtz gesproken, die staat
altijd een bepaalde kant op. Net zoals bij biologisch-dynamisch brood heeft dat te maken met
de stand van de sterren, het moment van de dag
en of het eb of vloed is. Hij wijst altijd naar de
plek waar de zon en het dichtstbijzijnde water,
bier en vrouwen zijn. Het is een wiggelroede, en
zodoende graadmeter en gids tegelijk. Een Lonely Planet van vlees. Als de lul van Coen Wirtz
in de middeleeuwen geleefd zou hebben, zou
hij op het marktplein als zonnewijzer gebruikt
nelijke professor van achter in de vijftig laten
we achterwege. Het gaat immers om de naam,
en niet om het plaatje dat erbij hoort, moet ook
Coen Wirtz gedacht hebben.
Coen Wirtz is bijzonder, en dat zijn vriendin
zich al twaalf keer aan mij, Arie Boomsma, heeft
voorgesteld, laat me koud. Het zal wel jaloezie
zijn van haar kant. Dat ik Coen Wirtz ken en weet
te duiden als geen ander, kan begrijpelijkerwijs
leiden tot platvloerse kinnesinne in een web van
onmacht en rancune. Ik geloof er tevens heilig
zijn en in de zeevaart als almanak. De lul van
Coen Wirtz geeft richting in het bestaan.
Coen Wirtz is seks. Niet voor niets werkt hij in
zijn verschijning als Sociaal-Psycholoog louter
samen met mensen die dubbelzinnige namen
als ‘Doosje’ hebben, of ‘Vrugt’. En dan is er ook
nog iemand in wiens naam ‘Van der Pligt’, een
naam om geil van te worden: het beeld doemt
op van een vrouw die zich altijd prima bewust is
‘van d’r pligt’. Dat het hier gaat om een man-
in dat de vriendin van Coen Wirtz minimaal vier
woorden uit de vorige zin niet begrijpt. Het is
niet erg, het komt er allemaal op neer dat Coen
Wirtz een man is met vele gezichten, maar allemaal zijn ze om van te smullen. Mmm...
Arie Boomsma
Volgende keer een column met de titel: ‘Wie klotst
er van Bolke Koster – Een verkenning’
18
DUS 01 seizoen 2012-2013
teamuitjes
Dames, Heeren leden der US Basketbal,
Wat gaat er ieder jaar voor de start van het
seizoen door jullie koppen heen? Ga ik me
vastleggen aan de verplichtingen die bij
een teamsport horen? Kan ik het verwachtingspatroon dat mijn teamgenoten hebben
nog waarmaken? Kijk, die trainingen iedere
woensdag; OK. Wedstrijdje op zaterdag of
zondag; heerlijk. En die fluit- en tafeltaken
zijn ook zo erg niet – er zijn verenigingen waar
de leden niet alleen verantwoordelijk worden
gemaakt voor tafel-/fluittaken, maar ook voor
bardiensten (moet je je voorstellen, bardienst
bij US Basketbal! Met mensen als Stan Buis en
DJ aan de “goede” kant van de bar…). Dan is er
natuurlijk nog de verwachting dat je een biertje
blijft drinken na de training. Dan is de balans
van mooie en minder mooie verplichtingen wel
ongeveer compleet. Toch? Neen, er is ook nog
het fenomeen teamuitjes.
Binnen ieder team zijn er wel een paar fanatiekelingen die het héle team jaarlijks een paar keer
mee willen nemen op excursie. Als US´er wordt
er van je verwacht dat je gedurende de tijdspanne van het teamuitje ook buiten de sporthal
drinkt, lacht, plezier maakt met je teamgenoten.
Teamuitjes, een (ongewenste?) sociale verplichting of quality time met je teamgenoten?
Een greep uit de activiteiten die US-teams de
afgelopen 3 seizoenen ondernamen.
De schuingedrukte stukken zijn nooit eerder
gepubliceerde verslagen uit seizoen 2010-2011
Verreweg het populairst was De Bierfabriek. De
credits voor de ontdekking van de eigen
19
De kilometerteller aan de teamtap. Bierfabriek.
tap-tafel gaan naar onze kampioenen van Heren
1. Maar inmiddels hebben ook de leden van d1,
d2, d6 en h2 kennis gemaakt met de kippetjes,
de pinda´s, de dansvloer en het gemak waarmee
gevaarlijke hoeveelheden bier uit te tapkranen
stroomt. De meeste US´ers weten the day after
nog maar weinig van de gebeurtenissen in de
bierfabriek. Stan, Karin en Sigrid daarentegen
namen een langdurige herinnering mee naar
huis, in de vorm van fysiek letsel.
In het seizoen voor het jaar waarin De Bierfabriek zo populair werd onder US-teams
bezochten de mannen van Jiska (H5) die andere
Amsterdamse bierbrouwerij. Na het lezen van
onderstaand verslag vroeg ik me slechts af:
(hoe) heeft Jiska zich tot 3.00 uur staande gehouden tussen al dit drankgeweld?
“Om drie uur ’s middags zijn we begonnen bij
bierbrouwerij het IJ met een rondleiding en een
proeverij. Daarna een hapje eten, zelf beslissen over je voorgerecht is er niet meer bij dat
wordt gewoon tequila. En tijdens het wachten
tussen de gerechten door is de voor heren
5 bekende award uitreiking. De nominaties
DUS 01 seizoen 2012-2013
vooraf leveren al een hoop gesprekstof op en
tijdens de uitreiking is de spanning te snijden.
Vooral bij de zo gewilde Iron Man. Toch maar
even koffie zodat in ieder geval het begin van
het vervolg van de avond nog bewust meegemaakt kon worden en de eerste Sjaak afhaak
(met hele goede reden (echt)) uitzwaaien. En
op naar Canvas. Daar kan ik kort over zijn, er
was iets met karaoke en het was gezellig! Meer
details heb ik niet onthouden, wat wil je, het is
ook alweer een maand of 8 geleden en ik mis
natuurlijk de kleedkamergesprekken achteraf.
‘s Maandag bleek dat, onafhankelijk van elkaar,
zich nog een spontane activiteit had ontwikkeld,
namelijk wie de meest spectaculaire val van de
fiets kon maken op de weg naar huis. Geen idee
wie de winnaar is geworden, maar er waren wel
behoorlijk wat deelnemers.”
Jiska
Ook in H3 werd er dat jaar geworsteld met de
peer pressure.
“ Daniel (in het kader van privacy is hier een
zuiver fictieve naam gekozen) liet deze avond
meteen even zijn ruggengraat zien, door
meermaals onder de peer pressure te bezwijken.
Ter illustratie even zijn statements naarmate de
avond vorderde.
23.00 u: Nee ik ga niet mee, ik moet om 6 uur werken morgen.
23.30 u: Ok, ik ga wel even mee, maar ik ga niet drinken.
24.00 u: 1 biertje dan, maar ik ga om 2 uur naar huis.
02.00 u: Ik ga me ziekmelden, nu ga ik cola BB’s halen.
02.15 u: Iedereen gaat naar huis.
05.00 u: Daniel belt dronken zn baas op dat hij zich ‘nie helemaal
ok’ voelt.”
Uit het tweede verslag van H3 kunnen we overigens wel concluderen dat het opgaan in de peer
pressure een bizarre/prachtige avond oplevert. Conclusie 2: Samen-uit-samen-thuis staat
hoog in het vaandel bij deze mannen. Echter,
ze hebben een ietwat aparte interpretatie van
dit principe. “Hoe anders was het 2e teamuitje,
woorden schieten te kort om het gekkenhuis te
kunnen beschrijven.
=Disclaimer: gezien de staat waar in de schrijvers zich bevonden mag niet
worden aangenomen dat onderstaande volledig klopt, maar het berust zeker
op waargebeurde feiten=
Het begon op een relatief rustig feestje in de
Wibaut. De godenzonen van het derde hadden
alweer hun 4e overwinning van het seizoen geboekt, doordat JBC het nodig vond zoveel P’s, T’s
en zelfs 2 D’s te behalen dat ze nog met 3 man
op het veld overbleven. Laat het maar aan heren
3 over om zo’n meermanssituatie eens even
flink uit te buiten. Onder het genot van de hitjes
die ons werden voorgeschoteld door DJ Stan
begaven wij ons in een dubieus verkleedfeestje
van US volleybal. Wij hadden ons zo verheugd
op de dames, maar hier kwamen wij van een
koude kermis thuis. Ze waren allemaal minimaal
2 meter (lang en/of breed) en in dagelijkse kledij
bleek dat de mooie korte volleybalbroekjes een
pushup werking hebben. Uiteindelijk kwam het
feestje wel enigszins op gang en wisten enkele
mannen toch nog een paar reuze volleybaldames voor een dansje te interesseren. Nadat DJ
Stan op een haar na de trofee van allerbeste US
DJ misliep (volledig onterecht uiteraard) togen
de heren in verschillende fases naar de Trouw.
Rick zette zijn ritueel voort en viel van zijn fiets
(misschien had hij de fles Berenburg van 5 liter
die hij met oud en nieuw had gestolen toch
beter terug kunnen brengen naar de rechtmatige eigenaar -> Karma is a bitch!).
Eenmaal aangekomen in de Trouw ontvouwde
zich Het Grootsche Bacchanaal. Het begon nog
rustig met een aantal manly tequila shots (snuif
het zout, pers citroen uit in je oog en neem daarna het shot). Al snel volgde echter het cham-
20
DUS 01 seizoen 2012-2013
pagnebad, en het klapstuk van de avond: de
bodyshots! Yolanthe Cabau van Kasbergen van
Smit van Sneijder bleek ook aanwezig en ging
gewillig op de bar liggen. Nadat het hele team
een shot jenever uit haar navel had gedronken,
was Tatjana Simic voor eenzelfde behandeling
aan de beurt (leeftijdsgenoot Bas stelde zich
hiervoor beschikbaar).
In al het feestgedruis bleek opeens Koen Meijssen vermist te zijn. Een grootscheepse zoekactie
werd op touw gezet, en hij werd uiteindelijk
onder invloed van roofies, met een tijger in de
toiletten weer aangetroffen. Na dit curieuze
voorval vond iedereen het wel welletjes en
dropen de mannen 1 voor 1 af. Met uitzondering van Ard en Stan, die gingen nog even
rustig door en kwamen bij een afterparty in de
Paradiso terecht.
In de kleine zaal boven in de Paradiso was er een
optreden van The Artist/The Symbol/TAFKAP/
Prince aan de gang en dit feest was waarlijk
briljant. Het publiek ging al volledig uit zijn
dak bij het gastoptreden van Sheila E en Candy
Dulfer. Vervolgens stapten Public Enemy en
Eazy E uit het publiek zomaar het podium op en
het voltallige ensemble bracht een medley van
al hun beste hits naar voren. Toen als verrassing ook Freddy Mercury nog acte de presence
gaf was het feest compleet. Oude tijden uit
de It herleefden op deze
15e januari 2011. Dames
ontdeden zich spontaan van
hun ondergoed en begonnen hiermee te gooien.
Prince reageerde wel wat
verontwaardigd, aangezien
er niet naar hem maar naar
Stan en Ard gegooid werd.
Die stonden met een vinger
in de lucht te feesten en de
21
BH’s en slipjes vlogen om hun armen alsof het
Oudhollands ringwerpen betrof. Ondanks dit akkefietje mochten de heren toch nog backstage
komen, maar daar hadden ze niet zo’n zin in,
met name doordat er in de zaal talrijke huwelijksaanzoeken aan de heren gedaan werden.
Niet lang daarna werden de heren met een licht
bonkend gevoel aan de slapen wakker uit deze
naargeestige nachtmerrie.
Tot slot, samen uit en thuis deze avond waren:
Bas en Tatjana
Rolf en z’n vriendin genaamd mevrouw W. Erk.
David versierde een caissière in de Burger King
Koen M werd bij thuiskomst verrast door Mike Tyson, eigenaar
van de tijger.
Daniel kwam thuis met Yolanthe.
Ewoud strikte 1 van de volleybaldames van 2 meter
Stan en Sheila E
Ard en Candy Dulfer
Rick wist na z’n fietsval de EHBO zuster te overtuigen dat hij nog
een nachtje in de gaten gehouden diende te worden.
Reinier en Neytiri
Jeroen en ‘naam onbekend, maar hij zaagt ‘r Door-man’
Jurre a.k.a. Rooster pikte in Noord 2 dames van de straat op,
Taiquisha en Sneneneh
Robert kwam thuis met de enige volleybalchick onder de 1,50 m.
Groeten van Bas en David B.”
Alias Ard en Stan B.
DUS 01 seizoen 2012-2013
Het ideale teamuitje
“Het ideale teamuitje is heel simpel, een wedstrijdje spelen en winnen op neutraal terrein. Na
de wedstrijd lekker douchen met champagne.
We spreken af dat we een beker meenemen uit
de sporthal en overal mee naartoe nemen. (als
grap gaan we dit een jaar volhouden) Misschien
doen de teamleden van H1 wel een soort ketting om, zodat de verbondenheid van het team
duidelijk wordt. Vervolgens gaan we met z’n
allen (toeschouwers mogen ook mee) richting
de rondvaartboot, vanaf de boot gaan we naar
alle mensen langs de kant zwaaien. Na afloop
van het tochtje richting een nader te bepalen
feestlocatie om tot in de late uurtjes te drinken,
te lachen en te sjoelen. Klinkt goed toch?”
Erik M.
Volgens Sigrid (D2) was het in seizoen 20102011 helemaal niet zo simpel om aan alle
wensen voor het ideale
teamuitje te voldoen:
“We beginnen in Wassenaar; duinrellen en
glijbaanpret, met voor
Stephanie wat trapjes
om het revalidatieproces te stimuleren.
Als we de kikkers zat
zijn, stappen we over
op de paardjes. Fijne
bijkomstigheid; die zijn
er veel in Wassenaar.
Dan achter Jannet aan
richting Groningen.
(Ex-) paardenmeisje
Céline in maillot jaune
à tête de la course. Stephanie als poursuivant
in haar maillot à pois. In de huifkar die met ons
meerijdt - voor als Inge, ik of iemand anders
weer eens van zo’n beest lazert en voor het
geval dat onze EHBO-doos Esther V weer wat
heeft - treft DJ cocktailvoorbereidingen. Tijdens
zo’n lange tocht kan wat stimulerende drank
immers niet ontbreken. En wat krachtsnacks ook
niet, vandaar dat ons mam Esther B daar in haar
groene trui voor de benodigde energietoevoer
zorgt. De witte trui bevind zich ergens achterin
om het lichaam van Eshter V, die nogal afgeleid
is door de pissebedden en duizendpoten langs
de weg. Als het donker wordt en we ergens op
de Veluwe zijn bezoeken we een pornobioscoop
(ja, daar zijn er veel van op de Veluwe). De volgende ochtend vervolgen we onze reis om aan
het eind van de middag om het GUMIT te schitteren. Maar niet zonder een goddelijk ontbijt: de
anti-kater broodjes van Maaike!”
Sigrid
UIt de oude doos: GUMIT 2009
22
DUS 01 seizoen 2012-2013
Het team met de uitjes die
alle ander e uitjes overtreffen
s
Dame
5
Silke bezoekt Jorieke in Sydney;
samen proosten op een goed 2013
(geen woorden maar daden)
23
DUS 01 seizoen 2012-2013
ITus 2012
ITUS 2012 – MOVE IT
door Marie
31 december 2012, 14.30. Ik staar naar het
beeldscherm van de tv, maar kan met niet concentreren op wat zich er afspeelt. Ik denk aan de
afgelopen drie dagen en moet spontaan hardop
lachen HAHAHA.
In september bij US Dames 1 komen spelen.
Een keer na de vrijdag training komen er twee
mooie mannen op mij af, Stan en Bolke. Of ik bij
de ITUS commissie wilde. I.T.U.S….Wat is dat? 4
maanden later ben ik een stuk wijzer. ITUS. Dat
ik daar jaren zonder heb kunnen doen. Wat een
ervaring.
Basketballen? Dat is bijzaak. Alhoewel er wel
hier en daar wat mooie acties te zien waren,
onder begeleiding van het commentaar van
onze toch wel erg grappige DJ’s (vooral op de
brakke zondag ochtend).
Drinken? Een glas bier…nee doe toch maar een
pitcher, ooh ja en ook wat vlammetjes als je toch
bezig bent.
Lachen? Hoofdzaak. Mijn buikspieren hebben
dit weekend echt een comeback gemaakt.
Herinneringen van vrijdag:
- 10 uur aanwezig. Alles toernooi ready maken.
Oh maar eerst de muziek apparatuur, want
zonder de plaatjes van Stan kunnen we niet
beginnen.
- 12.00 Bolke: denk dat het nu
toch echt tijd wordt voor het
eerste biertje?
- 13.30 Roy staat er ook opeens:
Oh ja, sorry. Had me verslapen.
Kan ik nog ergens mee helpen?
- 14.30 eerste deelnemers
komen binnen. Kleine chaos bij
de inschrijftafel, Sigrid denkt ik
schrijf het toch anders op dan
hoe Marie het zegt…maar we
hebben genoeg T-SHIRTS voor
iedereen.
- 16.00: Paniek, de kleine gymzaal is nu al vol, waar moet de
rest dan slapen?
- Het basketballniveau was op
vrijdag nog het
hoogst, alhoewel
het dan nog niet
altijd even prettig was om naar te kijken. Maakt
niet uit, de kantine zit vol, en de gezelligheid zit
er goed in.
- 19.00 Thais eten lekker…maar weer paniek,
niet genoeg voor iedereen.
- 23.00 Stan is er nu al klaar mee. Waar is iedereen? Vertelt Marie die op het verkeerde moment
voor hem staat (op een wat minder aardige
manier) dat die tribune toch echt opgeruimd
moet worden.
- 23.30 omkleed feestje in de kleedkamer. Iteke:
“als je mijn kont ziet met dit korte jurkje vanavond moet je mij wel even waarschuwen he?!”
- 24.00 Feest is in volle gang. US’ers die nog geen
stap in de sporthal gedaan hebben zijn ook op
het feestje. OWW KAN DAT OOK???
- 4.00 Iedereen wordt de kantine uitgewerkt.
Waar moet de commissie slapen? In een kleedkamer waar het licht bij elke kleine beweging
aangaat….heerlijk.
Herinneringen van zaterdag:
- 8.30: Het licht is nog steeds aan.
- Berichtje van Roy binnen: ontbijt
staat klaar!
- Iteke heeft moeite met uit bed
komen. Wat is er gister avond
eigenlijk allemaal gebeurd?
- Paniek: schoonmaker is aanwezig maar daar is ook alles mee
gezegd. Als hij ziet dat wij dan
‘helpen’ besluit hij maar naar huis
te gaan. Jiska is er klaar mee: het
putje doe ik zeker niet!
- Sigrid komt na een goede
nachtrust croissantjes brengen.
- Om 10.30 staan de eerste teams
alweer te ballen. Ja het niveau is
toch echt een stuk lager.
- 11.30 Verpleegsters Renee en
24
DUS 01 seizoen 2012-2013
Fleur lopen rond om (vooral de mannen) te
verwennen. Dames 1 slide show toch wel een
succes!
- Basketballen, lachen, drinken, lachen, op de
tribune naar Stan, Roy en Bolke luisteren, lachen,
Iteke ligt voor pampus, lachen, Sigrid loopt rond
in een oranje verhuispak (ben ik de enige die mij
aan het thema houd?) lachen, Jiska heeft geen
tijd om een kater te hebben en ik mag tussendoor ook nog wat basketball trucjes laten zien.
- Bolke die eerste even om een complimentje
vist, voordat het eigenlijke doel van zijn boodschappentocht (3 bakjes shoarma, voor alleen
de mannen) duidelijk wordt: “Ik heb vuilniszakken gehaald, en bekertjes, dat moest toch ook?”
Terwijl hij trots zijn Blokkertasje omhoog houdt.
Om vervolgens door te lopen naar de tafel van
Stan en Roy met dat andere witte plastic tasje
- Maar wat zien we daar! Staat Pieter Beeks te
fluiten? Who Els?!
- Heren 3 en de verhuisdozen zijn fanatiek, en
Jorn wordt uitgeroepen tot mooiste jongen op
het basketball veld. Sabine is het daar niet mee
eens, en past die bal dan toch liever naar Ard.
- Karen en ik doen nog even een dansje op
‘meisjes met rode haren’ en Bolke treed op als
cabaretier…iets over kleine mensjes? In ieder
geval VERY LITTLE
- Tussendoorseactiviteit met verhuisdozen is niet
echt populair, maar heren 3 en de verhuisdozen
wint ook deze. Wat een teamwork!
- 18.00 Bolke stelt dat ITUS toch echt kut is, en
at een pitcher. Hier en daar wordt er nog wat
gebigd.
25
- 23.30 Amstelhaven: het feest kan beginnen. En
wat een feest! Alhoewel de ventilatoren op een
gegeven moment toch ECHT aan moeten.
- 24.00 verjaardagsliedje en een pyama voor
Iteke. 25 alweer…
- Inge, DJ, Tessa en Karin zijn ook van de partij.
Poging to karaoke, maar ze weten helaas niet
alle woorden. Alhoewel ik niet weet in hoeverre
Inge er echt ‘bij’ was?
- Sigrid, Raymond en Marie aan de zoete shotjes.
‘Ow toch wel erg lekker…nog een?’
- Ergens zien we een pluche paardenhoofd langs
huppelen…Jannet, is die van jou? Of is het van
dat blonde meisje waar Reinier mee staat te…ja,
weet ook niet zo goed wat ze daar aan het doen
zijn. Reinier en Rolf hebben ruzie over wie de
PAAL mag gebruiken. Bolke meld zich natuurlijk
al snel bij verpleegster Rene, Sabine en Els hebben een dansje ingestudeerd, Karen en Marie
staan op de banken met de Dj’s vodka shotjes
te doen. Iteke is nog steeds 25, en Jiska heeft
nog steeds geen tijd om een kater te hebben.
Roy en Stan oefenen hun entertainer skills, nu
meer op individueel niveau. Rick loopt rond met
een cowboy riem, en Erik kan er nog steeds niet
DUS 01 seizoen 2012-2013
26
DUS 01 seizoen 2012-2013
tegen dat hij verloren heeft met 7-up. Maikel
loopt met een ondeugend lachje rond…dit
belooft nog wat.
- 5.30 weer in de over-verlichte kleedkamer.
Maar als we hier (sensor) nou een stukje tape
opplakken dan? Wat een wijsheid zo in de
vroege ochtend. Rare geluiden komen van de
andere kleedkamer. Huh waar is Iteke?
Herinneringen van zondag
- 9.00. Marie schrikt wakker. Shit het ontbijt!
Probeert iedereen wakker te maken, maar dat
lukt natuurlijk alleen bij de dames.
- 10.00 de eerste wedstrijden kunnen beginnen...de zaal blijft leeg. Maar we hebben de
ochtendradio, mede mogelijk gemaakt door
Stan en Roy. Of het aan de brakheid lag of aan
de entertainers zelf weet ik niet, maar er zaten
toch echt grappige stukjes bij. De Leidsche
dames waren zeker onder de indruk en hebben
(meerdere malen) gevraagd of ze 24 februari
op het toernooi in Leiden willen optreden als
speakers.
- Roy die uitlegt waarom het antwoord op zijn
raadsel [Wat zou de favoriete sport van Jezus
zijn?] Basketbal was: ‘when you put the bread in
the basket, en basket in het engels is mandje en
als je naar de kerk gaat dan doe je ehm ja...”
- 10.30: Sigrid komt binnen: “en die man keek
me ook al zo verbaasd aan, van: wat bestel je
nu?” (met 6 croissantjes en 3 broodjes doner in
d’r tas).
- Pieter Beeks is er een uurtje en besluit dan toch
maar weer op te stappen.
- 12.45 DE Finale. Heren 3 en de verhuisdozen
tegen een team dat binnen de korstte keren met
25 punten voorkomt te staan. Jurre weet even
niet wat hij met zijn cape moet, en Harm is op
de bank helemaal in zijn element. Verslaggever
Stan: de vreselijke nul is van het bord!
- 13.30 begint het opruimen met momentjes van
schelden en het niet meer zien zitten.
- Stan Buis houdt de opruimwerkzaamheden
graag beperkt (en/of wil graag snel aan het bier
op de naborrel): “laten we ons nu geen zorgen
maken over zaken die volgend jaar wellicht weer
belangrijk zijn”
27
- Eindtijd opruimen = onbekend = irritant.
Vooral, zoals Sigrid het mooi verwoorde: omdat
je niet weet wanneer je weer aan het bier kan!
- Overgebleven etenswaren worden uitgedeeld
(Voedselbank: nee we hoeven jullie sinaasappels
niet!) en eindelijk mogen we proosten op een
goed verlopen ITUS.
Maikel komt opeens ook van zijn luchtbed af, en
ontbijt met bitterballen en bier.
- 17.00 de Commissie met wat aanhang gaat
toch nog even wat drinken waar er weer sterke
grapjes naar boven komen.
- Stan: “nee ik wil niet spelen maar zou ’t wel leuk
vinden als je me in je team vraagt.”
- Marie: “Snoop Dogg wilde uiteindelijk toch niet
komen…”
- Roy: “ik slaap morgen toch uit, dus kan ik nu
net zo goed gaan werken.” Op de vraag wat hij
nou van ITUS vond (In overweging of hij wel bij
de mooiste commissie van US wil: “wat moet
ik doen dan? hoef ik alleen maar een beetje te
zitten en mooi te zijn?) zei hij: “had niet gedacht
dat ik zo weinig zou slapen…”
- Jiska: “ik wist het misschien wel, maar ik weet
het niet meer!
- Iteke en Jiska leggen Sigrid uit hoe je Roy moet
benaderen: “Je moet Roy geen vragen stellen. Je
moet gewoon zeggen: Roy je gaat nu helpen”.
- 22.00 lig ik weer in mijn eigen bed en kan tot
6.15 geen oog dichtdoen. Mijn lichaam is in de
war. Waar is het feestje?
ITUS 2012. Toch wel echt een leerzame ervaring
die mij gemaakt heeft tot de persoon dat ik ben
vandaag. Kan niet wachten tot volgend jaar.
Hopelijk met nog mooiere uitspraken.
Lees jij dit en denk je, ‘hmm…volgens mij missen
er nog wat belangrijke uitspraken!’? Laat het ons
weten via [email protected]
DUS 01 seizoen 2012-2013
Berucht team
De Facials.
door Anne Toppen
De samenstelling van dit toernooi-team is sinds
de oprichting wat veranderd, maar al jaren nemen we trouw deel aan ITUS. Basketballend de
ene keer wat succesvoller dan de andere keer,
maar de feestjes spelen we altijd uit. Na jaren
van rellen, drank meesmokkelen, plafonds slopen en winnen van de Cangeroes is onze shine
niet onopgemerkt gebleven en wil ook de DUS
graag wat meer weten over dit team.
Wanneer het eerste toernooi was van de Facials
weet niemand meer precies. Ergens in 2007,
waarschijnlijk Tilburg maar het kan ook Rotterdam zijn geweest. De Facials, nu Arne, Noortje,
Ollie, Maikel, Lisette, Anne, Myrthe, Astrid, Chris
en Leon, waren allemaal SBU’ers, maar ondertussen spelen ze ook bij Utrecht Bulls en US.
Natuurlijk was de DUS als eerste benieuwd naar
het ontstaan van de teamnaam. Het antwoord,
gegeven door Maikel, is kort en simpel: “Dat kan
ik je alleen van dichtbij uitleggen.”
Hoewel het basketballen op toernooitjes belangrijk is, zijn de Facials vaak ook
met andere wedstrijdjes bezig. Meeste kotsen
(= meeste sterretjes op Facial tenue), meeste
mensen keren in de slaapzaal, meeste draken
doden, meeste billen bijten, langste afstand
slaapzakslepen, minste slapen, snelste juffen
verneuken, meeste mensen uitkleden, meeste
mensen beledigen, zo veel mogelijk tongen,
snelste bloesjes open knopen.
Dingen heel houden blijkt tijdens al
dit nogal lastig. Daarom informeert de DUS ook
naar het mooiste sloopverhaal. Dat is moeilijk,
het plafond dat naar beneden kwam in Rotterdam? Of was het Tilburg? Het was in elk geval
ook een keer op Itus. Volgens Arne is het slopen
van het plafond op Itus het mooiste verhaal,
maar het “vosje” dat slaat op een black-out na
een avond zuipen is niet voor niks vernoemd
naar Arne Vos, dus meer wist hij er ook niet over
te vertellen.
In elk geval is slopen in Leiden altijd grappig, of
het nou de versiering of de crosstrainer is. De
organisatie is dan ook niet blij met ons. Twee
jaar geleden werden we al geburned omdat we
de finale niet kwamen spelen en vorig jaar kregen we zelfs een regelrechte waarschuwing van
de organisatie: of we alsjeblieft geen versiering
meer van de muur wilden halen, want ze hadden daar echt super hun best op gedaan. Op de
vraag of iemand zich ook geschaamd heeft over
de aangerichte schade zijn de Facials duidelijk:
“Nee.”
Gelukkig is het niet alleen maar dingen kapot
maken, we kunnen ook veel opsteken van toernooitjes. Belangrijkste inzichten en lessen zijn:
- Mix toernooi, mix douchen.
- Euroshopper bier is goed bier. Zwervers
drinken altijd dat bier. Zwervers drinken veel
bier, dus die hebben verstand van bier. Omdat
zwervers verstand van bier hebben en zij altijd
Euroshopper bier drinken, is Euroshopper bier
goed bier.
- Tegenstanders: “zij hebben al gezopen dus
we kunnen echt niet van ze verliezen”. Wijze les
voor tegenstanders: de Facials hebben altijd al
gezopen. En als wij een partijtje met verdedigen
doen, kunnen we ook na het zuipen van je winnen. En van je moeder.
- Je kan prima kingsen, ik heb nog nooit en het
wijs spel door elkaar heen spelen. Mix toernooi,
mix spelletjes, mix drinken.
Wat het mooiste Facial verhaal is, weet eigenlijk
niemand. Het zijn er ook te veel. De beste momenten zijn over het algemeen in de trein op de
rit terug naar huis.
28
DUS 01 seizoen 2012-2013
Schrijven zegt meer...
Dog naar ITUS te halen. Fantastisch! Net als de
transcriptie van het telefoongesprek tussen
Snoop en jou. (onderaan dit artikel bijgevoegd).
Het eerste grote feest in de ACH: een 3-daags
housewarmingfestival. ITUS. 27 december om
10.00 uur kregen we de sleutel. Overal verhuisdozen. In de slaapzaal moest een stucloop
gelegd worden. Waar zijn nou die whiteboardmarkers? En waar is Roy??
door Sigrid
Editie Move IT/US. Best spannend. Met een
nieuwe huisbaas die nogal angstig was dat
er iets zou gebeuren met zijn Amstelcampuskindje en met 23 teams met hooggespannen
verwachtingen. En dat in combinatie met een
nieuwe voorzitter die “niet helemaal goed bij
haar hoofd is,” aldus speaker Stan Buis. De rest
van team 24, de commissie, bleek in topvorm.
Onver-slaanbaar. Met een fantastische helpdefence, niet doorheen te komen. Helden, bedankt!
Tijdens de eerste vergadering – de hersenschudding nog vers in het hoofd, letterlijk – vroeg
Bolke: “kan jij wel alweer volzinnen maken?” Gelukkig arriveerde themakanon Maikel kort na de
opening van de vergadering, was iedereen enthousiast over het thema Move IT/US, en boden
Iteke en Stan aan om eens met het ACH-beheer
om de tafel te gaan zitten. Er hoefde alleen nog
een nieuw commissielid gekozen te worden,
omdat zowel Melika als Silke een zonvakantie
verkozen boven dit housewarmingfestival. Stagiare Jiska mocht om te oefenen voor het ecchie
alvast promoveren; tot volwaardig lid van de
commissie. Unaniem werd Marie Hoogstraten
als laatste crewmember geselecteerd en konden
we van start.
Marie. Eerst enthousiast, maar daarna ietwat
teleurgesteld over de stilte rondom de organisatorische activiteiten in oktober: “wat is dit voor
een commissie waar ik in zit?! Ik heb het gevoel
dat ik met mezelf aan het mailen ben.” Voor mij
een geruststelling over de hoeveelheid sfeer
en energie deze nieuwe US’er aan ITUS toe zou
gaan voegen. Je probeerde zelfs Snoop Doggy
29
Of het nu de twijfels van Jiska en Iteke waren
met betrekking tot de striptease-deal of de
vele andere verleidingen in Amsterdam: Snoop
liet het afweten. Ook de schoonmakers lieten
het afweten. Gelukkig waren de wc’s al geboend door Iteke en stonden Jiska en Marie de
kleedkamers te schrobben toen ik op zaterdagochtend 9u arriveerde. Toppers! Maar chagrijnig
waren ze wel. Hadden we toch de schoonmaakster die Roy had gestrikt niet moeten afzeggen.
Roy, ook een geweldige toevoeging dit jaar. In
de “ITUS-meisjes”-groep gekozen tot most-wanted crewmember. Net als Marie eager om meteen
iets bij te dragen. Zijn eerste mail “BAM: schoonmaakster geregeld. BOEM: nachtdienst binnen.”
Een kleine dip op vrijdag; 4 uur verslapen en
daarom niks bijgedragen aan de voorbereidingswerkzaamheden. Maar hiervoor ruimschoots
gecompenseerd tijdens zondagochtend: 8.36u
een appje “ontbijt staat klr behalve thee+koffie.
Weet nie waar dat kan en hoe..” (=fijn wakker
worden!) gevolgd door vermaak met zeker cachet tijdens de radioshow van Buis&Bachet. De
Leidsche dames vonden “onze” mannen zelfs zo
goed dat we tegenwoordig fanmail ontvangen
op het toernooi-account: of dit superduo ook op
hun LUSV-toernooi wil speakeren?
Bolke maakte zelfs indruk zonder speaker. De
autoritaire (of sexy?) uitstraling en donderpreek in combinatie met de afgebeelde porno
tussen duplokonijntjes op zijn shirt bracht veel
regelovertreders in verwarring. Later die avond
werd mij 7x (door verschillende mensen) gevraagd wie “die jongen met dat pornoshirt” nou
was. Ze waren geschrokken en uit Bolkes boze
woorden was heel duidelijk dat ze niet meer
met drankflessen bij de velden mochten komen,
DUS 01 seizoen 2012-2013
maar ze werden ook wel erg afgeleid door die
konijntjes op zijn shirt. Bolke, zelfs als “je er nie
helemaal op gekleed bent” ongeregeldheden
oplossen, chapeau. Ook in de ACH nog 10 jaren
ITUS. Mede mogelijk gemaakt door Bolke Koster.
Bolke bedankt, Bolke bedankt, Bolke, Bolke,
Bolke bedankt!
Jiska, lampie, dank voor al je goede zorgen.
Mijn broer Sven had vroeger een vriend die zijn
vrienden “lampie” werd genoemd. Deze jongen
was niet zo intelligent en het sarcastische “Hé!
Lampieuhh!” klonk als hij weer eens super enthousiast met een niet zo nieuw idee kwam. Jis,
gaat als eerste commissielid een doctorsgraad
halen en komt juist met wél heel goede ideeën.
Bijvoorbeeld: haar sleutels, huis, bed – en daarmee nachtrust in een donkere en stille omgeving – aan Sigrid (lees: de voorzitter) aanbieden.
Super goed idee. Lampie dus niet vanwege
domme opmerkingen, maar omdat jij opvallend
veel zorg voor licht lijkt te hebben. Tijdens een
vergadering: “ik kan wel een spot meenemen
voor de bar. Dan kunnen verder alle lichten uit
tijdens het feest.” Op vrijdagochtend heb je in je
eentje alle ramen in de kantine afgeplakt, zodat
de lichtinval van de gang naar de kantine tijdens
het feest beperkt zou blijven. Op vrijdagnacht
stelde je voor om de lichtsensor in de kleedkamer (=slaapplaats alle commissieleden m.u.v.
Sigrid) af te plakken, zodat het licht niet steeds
aan zou gaan. Helaas kon je de anderen er niet
van overtuigen dat het alleen maar om de sensor ging, niet om álle lichten. Gevolg: slapen
onder disco-lichten…
Iteke, wat was je er op dag 2 slecht aan toe.
Zelden heb ik je gezicht zo chagrijnig gezien
als na je rondje wc’s schoonmaken. Vervolgens
kostte het je superveel moeite om ontbijt naar
binnen te werken en liet de helft van je team
het afweten, waardoor je ook nog eens heel veel
moest spelen. Terugblikkend op het toernooi
moet ik concluderen dat jij de beste totaalprestatie hebt geleverd. Basketballen, drinken, 2
housewarmings en samen slapen.
Iet,
bedankt
dat je ons
allemaal
via de mail
overal
ruim op
tijd aan herinnerde, dat je met Stan steeds de
gesprekken met de nieuwe beheerders hebt
gevoerd en bedankt dat ik tegen je aan mocht
klagen tijdens mijn grootste dip zondagmiddag,
terwijl jij het Duck tape van de vloer aan het
krabben was – dat er door mijn schuld op zat.
Stan. Ruud vindt je een koning. Ik ook. Of, nee,
ik vind je geen koning. Ik vind je een baas, een
eindbaas (en niet omdat je je beste vriend
Bolke zo goed beschermt). Natuurlijk stond je
muziekinstallatie binnen een uur klaar. Meteen
klonk “I like to move it” uit je boxen. Sfeerverhogend! Met Marie, Roy, Stan, Jiska, Iteke en
Bolke is verhuizen inderdaad superleuk. Ook in
thema: lekker veel dozen fruit besteld. Of was
dat omdat je op je nieuwjaarsfeestje weer bananencockails en appellekkers wilde maken? ;-)
Of omdat je je niet alleen om mij zoveel zorgen
maakt, maar ook om de Amsterdamse daklozen?
Nog 1 bedankje dan: voor het inzetten van je
talent om (brakke) mensen op te peppen met
liedjes als “das rote Pferd.” Toch bleek oppeppen
niet oneindig te leiden tot nieuwe krachten: op
zondagavond/-nacht moesten zelfs de spelers
van het onverslaanbare team 24 één voor één
opgeven. Jij hebt ITUS weer uitgespeeld. Als je
het zo bekijkt is het niet terecht dat Coen Wirtz
op de centerfold staat. Het zou Stan moeten zijn.
Stan de eindbaas, auf seinem rote Pferd.
Iteke, Jiska, Bolke, Stan, Roy en Marie: Bedankt!
Alle deelnemers
bedankt voor
3 fantastische
dagen.
Op naar ITUS
#12!!!
30
DUS 01 seizoen 2012-2013
Bijlage: telefoongesprek tussen
Marie Hoogstraten en Snoop
Doggy Dog
Yo MaryMary,
sexiest Dutch Biatch in the
Snoop Dogg world (along with
the other 3 ITUS Biatches)
This is Snoop D.O Double G.
Congrats on the W. Scored any
Shizzle?
About ITUS-izzay.
Ill drop it like its hot on ya.
Thirteen-trizzay’s the yizzear for
me to fuck up shit
So I ain’t holdin nutting back
So what we get drunk? So what
we smoke weed?
I can make a lay-up
But only on the left side, Yeah,
that’s the crip side.
Ain’t no other that play the game
they way I play (except for the 3
Gangsta Boyzzzz of the ITUS-commissaaaay)
I cut so much you though I was a DJ.
You know what? It’s like im 17 again.
Peach fuzz on my face. Lookin’ on the case.
This is us, we ain’t gon’ fuss. So we gon’ roll and live off life.
I’ll call you later this week mamasita, I’m really into you (and ITUS)
Now maybe we could make another baby or two.
(ok en hier stop ik, want toen werd het gesprek wat intiemer)
Wat eigenlijk niet goed genoeg bevonden werd om in de DUS geplaatst te worden....
31

Download Report