CB Nieuwsbrief Jaargang 1, Nummer 3 Column Marijke Lingsma Wil je dat Marijke een column schrijft over een door jou gewenst thema? Dat kan! Stuur je verzoek aan [email protected] Op speciaal verzoek schrijft Marijke in deze nieuwsbrief deze column over ‘geluk’. Ingeleid door een fragment uit het boekje De Kleine Prins van Antoine de Saint-Exupery. Er was eens een prins die leefde op een ster. Hij voelde zich er vreselijk alleen, en daarom ging hij naar de aarde om vrienden te zoeken. Toen hij op de aarde gekomen was, ontmoette hij een vos. 'Hallo', zei de kleine prins, wil jij mijn vriendje zijn?' 'Ja, dat wil ik wel', zei de vos, maar dat gaat zo maar niet, dan moeten we eerst heel lang samen spelen en eten en samen ruzie maken...' En ze kwamen heel vaak bij elkaar en werden echte vriendjes. Toen kwam de dag dat de kleine prins weer terug moest naar zijn ster. 'O', zei de vos, ‘ik moet huilen dat je weggaat.' 'Het is je eigen schuld', zei de prins, ‘jij wou dat we vriendjes zouden worden.' 'Jazeker', zei de vos. 'En nu moet je huilen!', zei de kleine prins. 'Jazeker', zei de vos. 'Dus dan heb je er niets aan.' 'Jazeker wel', zei de vos, als ik voortaan naar zand kijk zal ik aan jouw mooie blonde haren denken en dat geeft een fijn gevoel. Bij alles zal ik steeds aan jou kunnen denken, en dan zal ik mij beter voelen. En als ik je erg mis, en erom moet huilen, dan kijk ik naar sterren, en dan zie ik je toch, met mijn hart. Want weet je, eigenlijk kun je nog het beste zien met je hart.' Antoine de Saint-Exupery Column Marijke Lingsma Op verzoek van Mieke Stevens een column over het volgende onderwerp: ‘Geluk is niet van dingen afhankelijk buiten ons maar van de manier waarop we de dingen zien’ Tolstoi I.v.m. met het thema van het komende nummer van TvC in december 2014 ‘Levenskunst’ ben ik me gaan verdiepen in de betekenis van het woord. Levenskunst heeft niet perse met geluk of een gelukkig leven te maken, maar meer hoe je waarde en betekenis geeft aan je leven of het leven. In vergelijking met kunstenaars is kunst maken 99% transpiratie en 1% inspiratie. Dat zou ook voor levenskunst gelden. Dat had ik persoonlijk met een beetje geluk liever in een andere verhouding gezien. Vroeger was ik een huilebalk, Limburgers zouden zeggen een jankerd. Ik weet nog wel dat meester Janssen vroeg of ik even wilde nablijven. M’n bovenlip CB Nieuwsbrief Jaargang 1, nummer 3 ©Coachboulevard 1 CB Nieuwsbrief Jaargang 1, Nummer 3 begon al te trillen. ‘Maak het bord maar schoon’. Fijn. ‘Marijke, jij moet wel snel huilen he?’ Ik kon het niet laten, daar gingen m’n traantjes vanzelf. ’Weet je Marijke, straks zijn ze op en later heb je ze meer nodig dan nu’. Getver, heb ik weer. Neus ophalen. Tranen wegvegen. ‘Misschien moet je daar een beetje rekening mee houden, ga nu maar snel naar huis’. Snuf snuf , ‘Ja, meester Janssen’. Later, toen ik jonger was dan nu, zei ik dat ik me gelukkig kon prijzen, waarop de ander zei hoe kun je dat nou zeggen met 2 overleden mannen aan kanker. Ja, maar ik heb wel de intimiteit van het leven met ze mogen delen, die ontstaat als er geen toekomst is, en ook zoveel lieve mensen als jij om me heen. Ik had ook heel depressief kunnen worden. Tranen van verdriet en tranen van geluk en blijdschap. Tranen en emoties horen bij het leven, gelukkig wel! CB Nieuwsbrief Jaargang 1, nummer 3 ©Coachboulevard 2
© Copyright 2025 ExpyDoc
