Rondzendbrief II SMA Robin Rijpma

Beste SMA paters en geassocieerde leden van de SMA,
Vandaag, 12 juni, is het de Internationale Dag tegen de Kinderarbeid. Een bijzondere dag voor het
straatmeidenproject in Kumasi. De meiden werken namelijk ook op straat. Sommigen zijn nog geen
tien jaar oud, het valt me bijna niet eens meer op. Terwijl ze eigenlijk thuis zouden moeten zijn, bij
hun familie. En naar school zouden moeten gaan. Het is precies 2 maanden geleden dat er een
Internationale Dag voor Straatkinderen was, op 12 april. Dit was tevens een bijzondere dag, omdat
we de straatmeiden vroegen naar hun stem. We vroegen ze de volgende vraag:
‘als de hele wereld nu naar je luistert, wat zou je dan willen zeggen’?
De antwoorden van de straatmeiden in Kumasi waren triest. Veel meiden willen graag naar school of
zouden het leven willen leiden wat andere leeftijdsgenootjes leiden. Er was zelfs één meisje dat zei:
‘wat ik heb moeten doormaken, wens ik niemand anders toe’. En dan is ze 15, leeft en werkt al jaren
op straat. Maar het verhaal krijgt wel een geluid. De meiden zijn daar heel blij mee. En ik ben een net
een Afrikaan geworden, ik huil niet (meer), om alles wat ik zie en hoor. Ik kan het goed verwerken.
Kayoyo meiden werkend op straat
Een deel van de staf van het straatmeidenproject
Mijn reis
Ik ben inmiddels alweer bijna 5 maanden in Ghana. Het was dus hoogste tijd om jullie weer even op
de hoogte te stellen van mijn uitzending. Het is lastig om de laatste 3 maanden even te beschrijven.
Ik schrijf heel veel op mijn blog: www.opmissieinafrika.blogspot.com, waar ik mijn ervaringen en mijn
emoties ook van mij afschrijf. En ik mensen ook betrek bij mijn missie. Ik wil dat mensen weten wat ik
doe en wat ik meemaak. Ik maak veel mee. Het is een persoonlijke reis. Je groeit persoonlijk, door
alle ervaringen die je opdoet. Deze reis is als een weg met hobbels. En soms vlieg je even de berm in.
Maar je komt er meestal weer ongeschonden uit. En het is ook een bijzondere religieuze reis. Ik
ontdek steeds meer mijn relatie met God. Ik ontdek steeds meer mijn doel in dit leven. En wat mij
Rondzendbrief II SMA Robin Rijpma- Street Children Project (SCP) Kumasi, Ghana
inspireert. Ik geloof dat ieder op aard het waard is en een doel heeft. Ik lees de laatste tijd steeds
meer de wijsheidsliteratuur uit de Bijbel. Die helpen mij om antwoorden te krijgen op mijn
levensvragen. Ik geloof in de volgende vers:
'Alleen, dit is wat ik wel heb ontdekt: God heeft de mens goed en eenvoudig geschapen, maar het
is de mens die het zich moeilijk maakt' (Prediker 7:29).
Ik geloof dat wij mensen het moeten gaan doen, maar dat we daar nog te weinig naar handelen en
dat we door onze context (armoede, cultuurverschillen, etc.) daarin worden beperkt. Ik geloof in de
kerk die tussen de mensen staat en die open staat voor mensen die kwetsbaar zijn, zoals ik geniet
van de interactie met de meiden op straat. Ik kan soms beter met hen opschieten, dan met de
gemiddelde Ghanees. Ik zit soms naast ze, samen met ze te praten, op de kenmerkende schalen
waarin ze hun goederen vervoeren. Gewoon tussen de meiden. Ik reik uit naar ze op straat.
Ik ben inmiddels ook begonnen met het leren van hun taal, het Dagbani. Deze taal wordt gesproken
in de omgeving van Tamale, waar de meeste meiden vandaan komen. Ze vinden het prachtig dat een
blanke in hun taal kan spreken. En dan geniet ik het meest. Ik zal binnenkort ook naar Tamale, voor
follow-up, om te kijken hoe het gaat met de meiden die we hebben geholpen te rehabiliteren, door
ze weer naar school te sturen of weer bij hun familie te brengen. Dankzij donaties uit Nederland is dit
mogelijk. Ik kijk er nu al naar uit. Mensen hoop bieden, wat wil een mens nog meer? Die hoop is niet
door ze geld te geven, maar een toekomst.
Belangrijke christelijke feestdagen, zoals Pasen en Pinksteren, waren een groot feest hier. En ze
hebben ook een praktische betekenis. En dat vind ik belangrijk, omdat ik zo ook andere mensen (in
mijn kring) kan inspireren, die misschien niet geloven, maar wel hulp nodig hebben (en die zijn er).
Processie tijdens Palmzondag
Tijdens een viering in de Kathedraal in Kumasi
Rondzendbrief II SMA Robin Rijpma- Street Children Project (SCP) Kumasi, Ghana
Mijn werk
Mijn werk bestaat op dit moment dus nog vooral uit het werk op straat. Elke dag ga ik de straat op,
samen met mijn collega’s, om naar de meiden uit te reiken en met ze te praten over hun problemen
(en er voor hen te zijn). Daarnaast probeer ik ook zoveel mogelijk mijn project te promoten in
Nederland. En mensen te inspireren. Ik probeer daarbij ook te leren van mijn Ghanese medemens,
hoewel er zeker cultuurverschillen zijn en ik daar af en toe veel moeite mee heb. Ik sta echter open
voor andere mensen en ook andere religies. Als er maar wederzijds respect is, anders sla ik de deur
dicht. Ik ben daar soms niet altijd aardig in, dat weet ik. Maar ik stel mijzelf wel de vraag: waar is de
grens? Ik probeer mensen te helpen, maar ik kan niet alles. En sommigen maken daar wel eens
misbruik van. Moet je mensen altijd maar vergeven, of moet je een keer de grens stellen? Belangrijke
vragen, waar veel mensen zich mee bezig houden, ik dus ook.
Kumasi centrum: mijn dagelijkse werkplek
Voetbal kijken met de prinses
Mijn woonplaats
Het wonen in Kumasi is bijzonder. In de drukke wijk Adukrom is het altijd druk en lawaaiig, ik heb mij
daar aan aangepast. Het slapen met zogenaamde bedwantsen was ook een bijzonder iets. Inmiddels
zijn vandaag ook de wereld kampioenschappen voetbal begonnen, wat een groot feest wordt in
Ghana. Twee weken geleden heb ik samen met een collega de wedstrijd Nederland – Ghana in een
kroeg in Asokwa gekeken, naast het voetbalstadion van de plaatselijke voetbalclub Asante Kotoko FC,
die ook kampioen zijn geworden. Het was een bijzondere avond, zeker nadat ik bij mijn biertje een
onderzetter kreeg met het portret van onze toenmalige Koningin er op, huidig prinses Beatrix. Ik aan
de ober vragen of hij de dame ook kende, maar daar wisten ze niets van. Bijzonder, ik vond het alleen
wel een beetje onterend om mijn biertje op BEA te zetten, maar de bovenstaande foto zegt genoeg;
de bierfles staat er naast.
Rondzendbrief II SMA Robin Rijpma- Street Children Project (SCP) Kumasi, Ghana
Ik heb helaas nog niet heel veel andere Europeanen ontmoet, hoewel ik Hope for Life wel heb
bezocht in Accra, waar nu een Franse Leken-missionaris zit, die heel goed werk doet. Binnenkort zal
ik met andere en meer NGO-leden in Kumasi om tafel. Ik probeer zo mijn kring wat te verbreden. Ik
ben ook bezig met het ontwikkelen van een website voor de SMA in Ghana, omdat de meeste paters
technisch hierin iets minder begaafd zijn dan in hun religieuze capaciteiten. Ik probeer ze technisch
daarin te ondersteunen, zoverre ik kan.
Ik sluit af, op straat kom je soms in Ghana de mooiste dingen tegen, zoals jullie allemaal wel hebben
ervaren. De Ghanees met een televisie of koelkast op het hoofd, het komt allemaal voorbij. Ik zal jullie
na de zomervakantie weer verblijden met een nieuwe rondzendbrief. Fijne vakantie alvast!
Televisie kopen?
Morele support of gebed?
U kunt mij volgen via de website (en blog): opmissieinafrika.jimdo.com. Een mailtje waardeer ik ook
zeer, via [email protected]. Ik dank jullie ook voor de interesse in mijn rondzendbrief.
Financiële bijdrage?
Een financiële gift kunt u overmaken naar rekeningnummer : 40.06.14.030
(IBAN: NL12ABNA0400614030) (ABN AMRO), t.n.v. Bresillac Foundation te Cadier en Keer, onder
vermelding van Project Robin Rijpma (Credit Nummer: 2476).
Rondzendbrief II SMA Robin Rijpma- Street Children Project (SCP) Kumasi, Ghana

Download Report