Indien onbestelbaar, dan graag retour naar: secretariaat Piccardthof , Piccardtlaan 2, 9728 NE Groningen. Heraut Met o.a. : Hortensialaan Oktober 2014 Piccardthof, bestuur en commissies Bestuur Contact? -> [email protected] Voorzitter: Jochem van Woerden T 06-533 310 56 E [email protected] Secretaris: Harrie Hartel T 06-308 623 06 E [email protected] P Piccardtlaan 2, 9728 NE Groningen Penningmeester: Joke de Wit T 051-314 70 41 E [email protected] P Kajuit 417, 9733 CZ Groningen Algemene leden & ondersteuning Facilitair beheer: Bram de Jong T 050-526 38 28 / 06-275 385 79 E [email protected] Communicatie & PR: vacant Nieuwe leden/overdracht: Linda Haak E [email protected] Verzekeringen: Ellie Koetje Ontspanningscommissie Voorzitter: Petra Wakker T 06-555 648 02 E [email protected] Verenigingsgebouw Coordinator: Abel Tillema T 06-272 196 72 E [email protected] Tuinlieden Ron Smilda T 050-527 63 00 E [email protected] Groentetuinen Beheer groentetuin Noord Erna de Winter T 06-241 748 35 E [email protected] Beheer groentetuin Zuid: vacant Website Piet Rabbeljee E [email protected] T 06-339 770 44 E [email protected] Nieuwsbrief E [email protected] Huisjes, schade etc.: Gerrit Duiker T 050 313 75 77 Heraut Entree Stadspark: Abel & Alie Tillema T 06-272 196 72 / 06-296 040 15 Bouwcommissie Voorzitter: Harrie Hartel T 06 308 623 06 E [email protected] P brievenbus bestuursgebouw Tuincommissie Voorzitter: Anton Duizendstraal T 06-206 031 39 E [email protected] Foekje van der Wal Ineke Visser T 06-196 361 01 E [email protected] P Haydnlaan 3a, 9722 CA Groningen Kopijsluiting Heraut Heraut maart 2015 Deadline: 19 februari 2015 Heraut VERENIGINGSBLAD VAN AMATEUR TUINDERS VERENIGING PICCARDTHOF Leni’s Tuinspiegel 10 “XXL” Pitrus Compostbak 14 18 Natuurlijk tuinieren EN VERDER: Poetin onder de grassen 16 Grasstrook Hortensialaan Hoe zelf te maken 4 4 5 6 7 8 21 22 Van de redactie Belangrijke data Afsluiten waterleiding Van de bestuurstafel Snoeien = groeien & bloeien Avonturen op Piccardthof Foto impressie Bloementuin Herfstkleurplaat 3 Van de redactie Nog heel even en dan loopt het seizoen weer ten einde. Een seizoen dat al begin maart begon en dat tijdens het schrijven van dit redactioneel nog steeds loopt. Want terwijl de winkels vol liggen met herfstproducten als pompoenen (die u overigens misschien ook wel uit eigen tuin hebt geoogst) zomert het nog heerlijk na en is het met temperaturen van tegen de 20 graden nog erg fijn op de tuin. In deze laatste Heraut van dit jaar wijzen we u weer op het afsluiten van de waterleidingen en geven we u tips hoe u de leidingen leeg laat lopen. Leni biedt u wederom een boeiende Tuinspiegel aan en Jelte Wolters legt u stap voor stap uit hoe u uw eigen compostbak kan maken. Ook de kinderen worden in deze Heraut niet vergeten: ze kunnen een prachtige herfstkleurplaat intekenen. Het schrijven van het herfstredactioneel voelt altijd wat dubbel. De herfst is met haar kleuren een prachtig seizoen maar tegelijk weten we ook dat we de deur van ons huisje binnenkort weer voor langere tijd gaan sluiten. (Al zullen vele van u net als wij het niet kunnen laten om toch af en toe even te kijken hoe het huisje en de tuin erbij staan). Wij hopen u in het voorjaar weer een mooie Heraut aan te kunnen bieden, liefst met veel van úw bijdragen. Heeft u de kans gedurende de herfst en/of winter mooie foto’s te maken of een artikeltje te schrijven, ze zijn van harte welkom. De Heraut is per slot van rekening een product van ons allen. Tot in maart! De redactie Belangrijke data: * Zaterdag 25 oktober: Auto’s van leden toegestaan op het terrein om de zomerinventaris van het huisje op te halen. * Maandag 3 november: Afsluiten waterleiding (zie hiernaast) Oproep: De redactie van Heraut is nog altijd op zoek naar versterking. Lijkt het je leuk om een bijdrage te leveren (je hoeft geen ervaring te hebben), dan zijn wij op zoek naar jou! Ook als je incidenteel foto’s of tekst wilt aanleveren, dan horen we dat graag. Meld je interesse via [email protected] en dan krijg je binnenkort van ons een uitnodiging voor een bijeenkomst waar we alle ideeen/wensen gaan inventariseren. 4 Afsluiten waterleiding DE ‘DROOGLEGGING’ Vanaf maandag 3 november wordt de waterleiding weer afgesloten. Als het water op het complex is afgesloten betekent dit dat u zelf verder verantwoordelijk bent voor het afsluiten en leeg laten lopen van de waterleiding op uw tuin en in uw huisje. Dat is vóór de vorstperiode nodig om te voorkomen dat het achtergebleven water in deze leidingen bevriest en daardoor de leidingen mogelijk scheuren (springen). Want als dat gebeurt zal dat pas opgemerkt worden in het voorjaar als het water weer wordt aangesloten. Naast grote wateroverlast in uw tuinhuis zal dit ook veel waterverbruik opleveren wat een hogere waterrekening veroorzaakt. Om waterschade in het voorjaar te voorkomen moet u het volgende doen VOORDAT het water er af gaat. 1. Hoofdkraan dichtdraaien, aftapkraantje openzetten. 2. Leidingen één voor één leegblazen (via de kranen), geiser doorblazen, toiletpotten droogdweilen, zwanenhalzen openen en leeg laten lopen. 3. Alle kranen open zetten en controleren of nergens water uit loopt. Als na- melijk uw hoofdkraan niet helemaal dicht is, bijvoorbeeld door roestvorming of slijtage, dan kunt u dat op dat moment constateren. Dat kan niet meer als u alles afsluit NA de ‘drooglegging’, met alle nare gevolgen van dien. Loopt er dan nog water, dan moet u opnieuw de hoofdkraan aanpakken. 4. Aanbevolen: trek het toilet voor het droogmaken een paar keer door, dat bevordert het weglopen van nog in de pijp hangende ongerechtigheden. Na de winter zijn die keihard en kunnen wellicht voor verstopping zorgen. 5 Van de bestuurstafel Als 'jonge' voorzitter heb ik deze zomer mogen aanschouwen wat er zoal op Piccardthof gebeurt in de zomerperiode. Het was mooi weer, er was voldoende gelegenheid om buiten te zijn en te genieten van alles wat Piccardthof te bieden heeft. Er wordt geplant, geschoffeld, gemaaid, genoten en ook geklaagd. Er wordt mij verteld dat er minder geklaagd wordt dan jaren geleden, maar er is genoeg om iets van te vinden en vaak moet het bestuur dan maar ergens “iets aan doen”. Het bestuur heeft als taak om (formele) zaken in goede banen te leiden en soms hoort daar een bemiddeling bij. Maar altijd in overleg. We hebben het aan de bestuurstafel regelmatig over zaken als wat speelt er, wat is onze rol, helpen de regels die we op het park hebben daarbij, enzvoorts. Niet eenvoudig om hierover heel transparant te berichten, ondanks dat dit bestuur zich heeft voorgenomen dat te doen. We hebben ook naar elkaar uitgesproken dat we het leuk willen maken om het bestuur te mogen voeren op dit park. Wat erg goed gaat is dat de OC afgelopen periode weer hele mooie activiteiten heeft georganiseerd waar veel leden met plezier aan hebben deelgenomen, zoals een mooie wandeling voor de kinderen. We hebben gebruik kunnen maken van de faciliteiten bij het verenigingsgebouw, met dank aan alle inzet van de vrijwilligers die dit mogelijk maken. Er is een mooie educatieve wandeling met Nils gemaakt op 8 april, waarbij veel aandacht was voor de ecologische grondslag van het park (een belangrijke basis voor steun door de gemeente!). We zijn met de gemeente bezig om asfalt te laten leggen op de parkeerplaats, dit is nog niet toegezegd maar er zijn bij de entree al stukjes nieuw asfalt zichtbaar. De sloten worden weer met veel (extra) inzet schoongemaakt. We zijn bezig met het aanpassen van de verzekeringen:w moet dit collectief, moet een ieder verzekerd zijn, wat is daarbij de beste optie en kan onderverzekering worden voorkomen. Overwegingen waar we voor eind van het jaar op terugkomen met nadere info. Waar we nog aandacht voor willen vragen is de toename aan gemotoriseerd verkeer op het park, er staan borden bij de ingangen dat dit niet de bedoeling is, laten we dit respecteren. Ook graag aandacht voor het tijdig betalen van de contributie. Onze penningmeester is hier helaas teveel tijd mee kwijt en wil opmerken dat we in sommige gevallen een betalingsregeling kunnen afspreken. 6 Wat mooi is om te melden is dat we weer veel nieuwe leden op het park hebben mogen verwelkomen waarbij het opvalt dat zij enthousiast zijn over natuurlijk tuinieren: de basis die ons bindt op dit mooie park! Nog even en we gaan de leidingen weer ontluchten en de kranen dichtdraaien. Tot die tijd wens ik u allen een mooi naseizoen met veel tuin- en snoeiplezier! Vriendelijk groet, Jochem van Woerden Snoeien = bloeien & groeien Het herfst- en winterseizoen komt er aan. Meer weten over het onderhoud van planten; moet je nou knippen, snoeien of zagen? Kijk op www.tuinieren.nl/d/onderhoud/snoeien 7 Uit: ‘Avonturen op Piccardthof’ ‘BERMREGELS’ Tegenwoordig moet je overal voor betalen. Voor niets gaat de zon op, zo luidt het motto. Gelukkig zijn er toch nog grote verschillen in wat je krijgt voor je zuurverdiende euro; voor het bedrag waar je in bijvoorbeeld Utrecht een dagkaart koopt om te parkeren, kun je op ons park je auto bijna een heel jaar neerzetten. Ook het biertje in onze kantine kost de helft van wat je in de stad betaalt en de tuinkruiden mag je gewoon uit de border plukken. Ik hou daarvan. Het voelt vriendelijk aan, ver weg van de echte wereld, veilig in ons Piccardt-dorpje aan de rand van de stad. Een van de fijnste dingen van het complex vind ik dan ook de gebruikte spullen die langs de kant van de weg worden gelegd. Je komt aanfietsen, je was vanalles plan, maar dan liggen daar weer die mooie spulletjes…. Het is elke keer weer een verrassing wat er gescoord kan worden, en ik zal het niet onder stoelen of banken steken; mijn halve huisraad komt regelrecht uit de berm. Er ligt dan ook vanalles; van potten en pannen tot planten, bouwmateriaaal, gereedschap, grasmaaiers, kasten, kleding, en ook aan de kinderschommel die ik laatst zag liggen kon ik uiteraard niet voorbij fietsen (voor m’n neefje). De berm dus. Tevens ten zeerste aan te raden voor snelle weggevertjes of verjaardagskado’s. Helemaal gratis! Ja! De euforie overheerst al snel, maar tegelijkertijd moet je streng blijven. Gratis maakt hebberig. Dus om mijzelf en anderen te beschermen heb ik de Zeven Bermregels opgesteld. Voor eenieder die geïnteresseerd is zal ik ze hier opsommen. Regel 1: Eerst nagaan of je ‘t al hebt. Voor je het weet groeit je huisje dicht. Regel 2: In geval van vies of kapot, eerst kijken of er gemakkelijk iets aan gedaan kan worden. Regel 2b: Blijf realistisch. Pak geen grote tijdrovende projecten op, dit leidt tot stress. Stress is slecht voor de gezondheid. Regel 3: In principe dient IKEA hartgrondig geboycot te worden, tenzij uit de berm. Tweedehands is geoorloofd. Regel 4: Grote spullen later ophalen als je echt haast hebt. Regel 4b: Wees niet teleurgesteld als het er later niet meer ligt. 8 Regel 5: Neem niet meer mee dan je kunt dragen. Maak geen brokken. Regel 6: Kijk even op naar het betreffende huisje en zwaai dankbaar met het gescoorde object, ook als je niemand ziet. Regel 7: Denk aan je karma. Leg zelf ook eens iets langs de weg. Regel 7b: Als het er na twee weken nog ligt, gooi het alsnog bij het afval, dat ruimt lekker op. Veel succes. Ik verheug me nu alweer op het volgende seizoen, maar vrees dat ik tot die tijd nog meer dan genoeg op te ruimen, te repareren, schoon te maken, weg te gooien en uit te delen heb… Leonieke Toering Noot redactie: Mocht je een leuke, gekke en/of mooie bermvondst hebben gedaan of gewoon een die het vermelden waard is, maak dan een foto en stuur naar de redactie. Misschien kunnen we een leuke rubriek maken van de vondst en het hergebruik! 9 Leni’s tuinspiegel ‘XXL’ Eindeloos. Zo waren - in mijn herinnering - de zomers in mijn jeugd. Met alleen maar zonovergoten dagen. Een strak blauwe hemel. De zomerwarmte vergezeld van een verfrissend, zacht briesje. Uren in de zandbak, ontelbare zandtaartjes maken. Lange dagen en korte avonden. Nu al bedtijd? Het is toch nog steeds licht? Natuurlijk zijn de kindertijdherinneringen gekleurd want als jong mensje leef je in het hier en nu, heb je weinig tijdsbesef. Ben je nog vrij van die dwingende klok en die agenda die zich in de loop van het leven steeds meer gaat vullen. Maar wat is het fijn om het eindelozezomergevoel weer te kunnen proeven. Wat hebben we dit tuinseizoen, korte periodes van koelte en regen nagelaten, een heerlijke zomer gehad! Vakantie in de (volk)tuin We hadden bedacht dat we dit jaar onze vakantie zouden doorbrengen op Piccardthof en met het mooie weer kwam dat heel goed uit. We hebben lekker geluierd, boeken gelezen. Af en toe bezig in de tuin, een beetje wieden en uitgebloeide bloemen wegknippen. In de zomer is het tuinonderhoud aardig relaxed, vergeleken met de lente. In de lente hebben we het meeste werk. Dan proberen 10 we zo vroeg mogelijk in het seizoen en zoveel mogelijk de tuin op orde te brengen: snoeien, terugknippen, verplaatsen of delen van planten, onkruid verwijderen zodat het later geen zaad kan zetten waar je dan de rest van het seizoen weer plezier van hebt. Ik heb overigens geen hekel aan het onderhouden van de tuin. Het hoort er bij. Zeker als je een tuin op een volkstuinencomplex hebt. Thuis kun je je tuin nog laten verslonzen maar binnen een tuinvereniging word je geacht je tuin te verzorgen. En dat kun je natuurlijk meer of minder arbeidsintensief doen. Maar soms heb ik de behoefte aan iets anders. Wil ik iets níeuws verzinnen voor in de tuin. Allerleukste Iets nieuws, dat kan van alles zijn. Maar het allerleukste vind ik het maken van ‘iets uit niets’. Daar zijn kleine kinderen heel goed in: met simpele middelen als takjes, steentjes of zand en een grote fantasie creëren ze van alles. Ik vind het altijd leuk om te zien hoe kinderen zich voortdurend verwonderen over hun maaksels, blij en trots zijn. Dat is voor mij ook het bijzondere aan ‘iets creëren uit niets’: ik word er zo blij van. Ik ga als het ware terug in de tijd, lekker even spelen. Zorgeloos, verrukt van ieder taartje dat uit het zand tevoorschijn komt. Deze zomervakantie heb ik intens genoten van twee nieuwe ‘iets van niets’ idee- en waarvoor ik ruim de tijd had om ze uit te voeren: een schilderij van afvalhout en een kunstvoorwerp dat mooi uitkomt tussen de planten. Het kunstvoorwerp bestaat uit een ijzeren pen die ik voor een halve euro bij een kringloopwinkel op de kop heb getikt. Op het stokje heb ik een strip bevestigd. De strip, in de vorm van een spiraal, zag ik op straat liggen. Ik vond de roestige kleur zo mooi. Even een gaatje boren, dacht ik, maar dat viel tegen want het metaal was harder dan het er op het eerste gezicht uitzag. Toen ik buurman Gerard van een paar tuinen verderop om raad vroeg, vertelde hij dat het lintstaal was. Een zeer hard materiaal waar uiteindelijk een kolomboor aan te pas moest komen… Dank je wel, buurman! Inmiddels staat het kunstvoorwerp tussen het groen en deint het heel licht mee in de wind… Prachtig! Deinend in de wind Foto: Leni van Noord 11 Hergebruik Het afvalhout waar ik het schilderij van heb gemaakt, komt overal vandaan. Het hout van de lijst lag buiten het hekje van een tuin waar mensen hun huisje hadden afgebroken. De planken, die een zeestrand met ondergaande zon voorstellen, heb ik in containers langs de kant van de weg gevonden, of ’s morgens vroeg bij het grofvuil dat lag te wachten om opgehaald te worden. Het schilderij is tot stand gekomen op een manier die men vandaag de dag aanduidt met ‘slow’ 12 - dé nieuwe rage om te ontstressen. Het verzamelen van het hout heeft een tijd geduurd. Het passen en meten van de verschillende diktes van het hout vergde het nodige geduld. Sommige planken bleken te dik, die heb ik meegenomen naar een houtzagerij waar ze in de lengte doormidden zijn gezaagd. De drie meeuwen hadden we al jaren en vonden nu eindelijk hun bestemming. Nu schittert het schilderij op een zijwand van ons tuinhuis. Op die manier materiaal hergebruiken, daar word ik blij van. Zeestrand met ondergaande zon en meeuwen Foto: Leni van Noord Meesters Ik lever een bescheiden bijdrage aan recycling. In onze tuin worden wij bijgestaan door een aantal hergebruikers die veel meer werk verzetten dan ik en die uitblinken in het maken van ‘iets uit niets’. Allereerst de slakken. Ik kan ze wel de tuin uitkijken als ze zich weer eens tegoed hebben gedaan aan onze planten maar ik heb grote bewondering voor de manier waarop zij het tuinafval dat ik weggooi omzetten tot fantastische zwarte grond! Dan de pissebedden. Ik ben echt geen fan van dit prehistorisch uitziend beestje. Laatst vertelde een tuinder in onze laan dat het zondagochtendradioprogramma ‘Vroege vogels’ (uitzending van 15 juni) de pissebed breeduit had besproken. Er schijnen een kleine veertig soorten te zijn! In mijn beleving zie ik toch altijd dezelfde, en dan wel in grote getale, in onze tuin rondlopen. Hard bezig om restmateriaal op te ruimen. Een ander type meester in het creëren van ‘iets uit niets’ is de wesp. De onderkomens die wespen maken van afgekloven stukjes hout zijn ware kunstwerkjes. Soms vind ik een van hun grijze eivormige woninkjes in onze schuur. Het is overigens wel fijn om ze op tijd te spotten! Een heerlijke XXL (na)zomer is ten einde gekomen. Binnenkort is het tuinseizoen afgelopen. Ik zal sporadisch naar de tuin gaan om te kijken of alles de winter goed doorkomt, of mijn nieuwe ‘iets uit niets’ creaties nog steeds deinen en schitteren of dat ze weer op weg zijn naar niets… Leni van Noord Wil je reageren op Leni’s tuinspiegel? Je kunt haar mailen op: [email protected] 13 De Pitrus DE POETIN ONDER DE GRASSEN Geen bijzondere vondst in mijn tuin de afgelopen maanden, vandaag is het tijd voor de pitrus. Pitrus? Jawel, pitrus. Wie kent hem niet? De pitrus is een taaie, stevige, gladde, gedrongen, tamelijk moeilijk te bestrijden, sluipenderwijs meer en meer gebied veroverende gast uit de russenfamilie (in het latijn: juncaceae), die voor niets en niemand aan de kant gaat. Hij kan daarom met recht ‘de Poetin onder de grassoorten’ genoemd worden. Toen ik ruim 5 jaar geleden op Piccardthof kwam, stond een deel van mijn tuin vol met deze pollen en als argeloze beginnende tuinier vond ik het wel grappig staan. Nadat ik een kennis vol trots mijn tuin liet zien, terwijl ik hem dit vertelde, lachte hij me schaterend uit. Sindsdien ging ik deze gast met andere ogen bekijken en in het tweede jaar is de grapjas - ik bedoel de plant, niet de tuinbezoeker – stevig door mij onder handen genomen. Ik heb hem toen voor 95% uit mijn tuin verdreven en vervangen door hoofdzakelijk compost , op 2 of 3 pollen na (de grootste heb ik het “Russervaat Sebastopol” genoemd), die als herinnering aan gouden tijden mogen blijven staan op plekken waar ze hun neiging tot expansie niet tot nauwelijks kunnen botvieren. De latijnse naam voor pitrus is “juncus effusus”. Juncus komt van het latijnse “jungere” oftewel “verbinden” en “effusus”” betekent “uitgespreid”. De naam heeft hij gekregen omdat hij heel geschikt is als bindmateriaal. Hij groeit twaalf(!) maanden per jaar, vooral op wat zompige, verwaarloosde, dichtgeslagen veengrond. Half Drenthe staat er inmiddels vol mee. In de zomer is hij op zijn sterkst en zijn de sprieten het langst. 14 Pitrus, de Poetin onder de grassen Laat dat nou precies de periode zijn dat veel bloemen en planten beginnen te hangen en om te vallen - bij voorkeur over tuinpaden - terwijl ze vaak nog volop in bloei staan. Ik hoef slechts namen als digitalis, grote teunisbloem, stokroos, guldenroede, leverkruid, framboos, wilgenroosje en kattestaart te laten vallen en men weet wat ik bedoel. Zonder dat ik van de Latijnse naam op de hoogte was, ben ik een jaar of 2 geleden de pitrus met succes als bindmateriaal gaan gebruiken voor dreigende omvallers, waarbij ik de sprieten aan elkaar knoopte om grotere groepen overeind te houden, mits niet te zwaar. Dat scheelde me heel wat touw of plastic hoepels en is een mooi voorbeeld van natuurlijk tuinieren in de praktijk: gebruik maken van wat in de tuin al aanwezig is. Mijn ervaring is dat 2 of 3 pollen in de tuin ruim voldoende voor een heel jaar opbinden. Er is nog iets interessants te melden over de pitrus. Aan het eind van de herfst, maar nog voordat de stengels bruin werden, pulkte men vroeger in Drenthe de wittige inhoud eruit om er lampepitten van te maken. Deze pit is namelijk heel geschikt om olie of vet vast te houden. Volgens Britse bronnen is dit gebruik al 2000 jaar oud. Het verschafte de oermens licht in het duister alvorens die ging pitten. Maar niet alleen de oermens werd zo verlicht, nog in de vorige eeuw werd de pit in Engeland gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen kaarsen en electriciteit soms schaars waren. Daarom maar eens de schijnwerper gericht op die doodgewone pitrus! Met dank aan Joukje Pees voor de foto’s. Nico Karsdorp 15 Natuurlijk tuinieren GRASSTROOK HORTENSIALAAN KRIJGT VORM Begin augustus is de grasstrook aan de Hortensialaan gemaaid. De strook is in het kader van het Natuurlijk Tuinieren langere tijd niet gemaaid, waardoor een bredere variatie in beplanting de kans krijgt. Deze herfst zullen er meer bollen in dit deel van het gazon geplant worden, zodat er in de komende lente meer bloeiende planten aanwezig zullen zijn. De onderbegroeing van de eiken- en berkensingel zal soortenrijk, faunavriendelijk en passend bij de plek beheerd worden. 16 Onderbegroeiing singel aan de Hortensialaan Hooi van de Hortensialaan krijgt een goede bestemming van Carla Foto’s: Pia Duisterwinkel Het konijn van Geert en Carla op een lekker zacht bedje 17 Compostbak HOE ZELF TE MAKEN Zelf maken? Wij hebben bij ons huisje een compostbak gemaakt en komen er langzamerhand achter dat een dergelijke zelfgemaakte bak toch veel minder werk geeft en handiger is dan de kunststof bakken die in de handel zijn. De bak voorziet ons het hele jaar door van compost. En we hoeven geen tuinaarde meer te kopen. Daarom hierbij een bouwbeschrijving voor mensen die er iets in zien. Het werkt als volgt De bak bestaat uit drie compartimenten met aan de voorkant wegneembare plankjes zodat bij het uitscheppen de bakken goed bereikbaar zijn. Eén bak is voor het gebruiksklare compost, de andere twee bakken worden afwisselend gebruikt. Is een van de twee bakken vol met groenafval dan wordt deze circa een half jaar met rust gelaten en wordt in die tijd de andere bak gevuld. Na dat halve jaar is het gebruiksklare compost uit de eerste bak in de tuin terechtgekomen. De tweede gevulde bak is voor het grootste deel gecomposteerd en kan worden overgeschept naar de eerste bak met gebruiksklare compost. Niet alles is dan veranderd in compost: takjes, wortelknollen en harde stengels doen er langer over om te composteren. Om dit te scheiden hebben we boven de eerste bak een zeefconstructie gemaakt. De compost komt in de bak en wat op de zeef blijft liggen wordt in de laatst gevulde derde bak gegooid, dit heeft dan weer een half jaar de tijd om verder te composteren. De zeef glijdt tussen twee latten, om het heen en weer schudden gemakkelijk te maken. Op de grond en langs de buitenwanden van de bak hebben wij anti-worteldoek aangebracht om te voorkomen dat de compost door de openingen tussen te planken naar buiten valt en om te voorkomen dat vanuit de grond wortels van bomen en planten naar boven groeien en hun wortels verspreiden in de verse compost. De kant en klare compost hebben we afgedekt met zeildoek om uitdrogen van het compost te voorkomen. Het maken van de compostbak We hebben het maken van de compostbak stap voor stap beschreven voor mensen die niet zoveel ervaring hebben met het zelf maken. 18 1. Vijf paaltjes rond 6 a 7 cm lang ca. 120 cm worden in de grond geslagen. 2. Op de paaltjes worden drie planken ca 2x15 cm vast gespijkerd of geschroefd. 3. Anti worteldoek wordt op de grond en op de zijwanden aangebracht. 4. Twee latten worden op de achterwand geschroefd. 5. Dan twee paaltjes rond 6 a 7 cm lang ca. 120 cm aan de voorkant in de grond slaan. 6. Op de latten en palen planken aanbrengen. 19 7. Tenslotte nog twee paaltjes aan de voorkant tegen de tussenwanden inslaan. Achter de paaltjes aan de voorkant komen de losse planken om de bakken voorkant af te sluiten. Het is handig om de tussenruimte tussen de vakken overal even groot te maken zodat de losse planken in alle vakken gebruikt kunnen worden. 8. Op het vak voor het gebruiksklare compost een plank dwars en twee planken in de 9. langs richting aanbrengen en op deze laatste twee latten schroeven waar tussen de zeef heen en weer kan schuiven. De zeef wordt gemaakt van 4 latten met daarop kippengaas met krammen vastgezet, de zeef moet gemakkelijk heen en weer glijden tussen de twee latten. 20 10. Over de compostbak kunnen nog losse planken worden gelegd om daar potplanten op te zetten. Jelte Wolters Soortenrijkdom in en rond de Bloementuin zomer 2014 21 Herfstkleurplaat 22 Handig om te weten Clubgebouw Het clubgebouw is tot het begin van het seizoen 2015 gesloten. Karretjes Te vinden bij beide ingangen en gratis te gebruiken. Wel graag daarna meteen terugbrengen zodat anderen deze ook weer kunnen gebruiken! Let op: de blauwe karren zitten net als winkelwagens vast aan een ketting en daar moet een muntje van 50 eurocent of 1 euro in om deze los te koppelen! Klein tuinafval Klein tuinafval (beslist geen takken!) kun je kwijt op de aanhanger bij de loods van de tuinlieden. Zij legen deze aanhanger regelmatig. Is hij vol, bied dan je afval op een ander tijdstip aan. Van het klein tuinafval maken we compost en dat gebeurt op de groentetuin-noord. Takken mogen vanaf eind oktober bij de weg worden gelegd, deze worden door de tuinlieden opgehaald. Huisvuil Buiten het seizoen wordt het huisvuil niet opgehaald. Chemisch afval Klein chemisch afval en gebruikte accu’s kun je kwijt bij de beheerder aan de Stadsparkzijde. Grof vuil Grof vuil of bouwafval kun je tegen betaling en op afspraak laten afvoeren door onze tuinlieden. Gas & elektrisch, technische hulpmiddelen en EHBO Openingstijden: zie bord aan de voorzijde van het huis. Gasverkoop en –prijs: zie mededelingenbord (gasprijs is gekoppeld aan de olie- prijs). Verder verkoop van accu’s, slangen, klemmen en drukregelaars. Mocht u van maaandag t/m zaterdag buiten de openingstijden toch nog gas of andere dingen nodig hebben: we helpen u graag. En zijn wij er even niet, probeer het dan een of twee uurtjes later nog eens. Wie dringend EHBO of BHV nodig heeft, kan Abel bellen op 06-27219672 (EHBO koffer aanwezig).
© Copyright 2024 ExpyDoc
