Non-fictie Christiane F. is nu 52 en heeft haar leven nog steeds niet op de rails Felscherinow aan journaliste Sonja Vukovic hoe het haar na dat plotselinge succes is vergaan. En voor wie het enigszins hoopvol eindigende eerste boek las - van de Nederlandse veertig drukken werden er zo'n tweehonderdduizend verkocht - kan dat geen kwaad. Christiane V. Felscherinow met Sonja Vukovic: Christiane F. - mijn tweede leven PJOTR VAN LENTEREN Christiane V. Felscherinow met Sonja Vukovic: Christiane F. - mijn tweede leven Sterk is dat het boek de draad oppakt in de zomer vóór Felscherinow de beroemdste junkie van Duitsland wordt. Ze is dan 15 en om af te kicken ondergebracht bij haar oma in het provinciestadje Kaltenkirchen. Na schooltijd interviewen Stern-journalisten Horst Riek en Kai Hermann haar vier uur per dag, drie maanden lang. Het lucht haar op, maar ze verwacht er niet veel van. onbesmette melk in en vreest dat ze door vluchtende cipiers zal worden achterlaten. Het zijn dit soort details die Christiane F. - mijn tweede leven lezenswaardig maken. Maar verder heeft het verhaal last van een gebrek aan structuur, platte cliffhangers, gruwelzinnetjes als 'Qua horse was ik in die tijd clean' en vooral die onoverzichtelijke chaos aan niet altijd even relevante anekdotes. Juist afgekickt of net weer begonnen, Berlijn, Athene, Zürich, een stroom ex-vrienden: de draad raakt telkens kwijt. Als het eerste boek al bedoeld was om anderen te behoeden van drugsgebruik, dan is het tweede daar nog beter in geslaagd. Dan hangen er ineens posters met haar gezicht bij de plaatselijke krantenkiosk. Een paar jaar later staat er bijna een half miljoen mark op haar bankrekening. Ze vertrekt naar een woongroep aan de Reeperbahn in Hamburg om boekverkoopster te worden en in de avonduren een carrière als zangeres en actrice op te bouwen. *** Vertaald uit het Duits door Jan Steemers. The House of Books; 255 pagina's; € 19,95. Als het wereldwijde succes van Wir Kinder vom Bahnhof Zoo (1978) Christiane Felscherinow iets gebracht heeft, dan is het dat ze nooit op straat hoefde te leven. Het meisje van 13 dat tippelde, is nu 52. Ze is nog altijd verslaafd aan methadon en lijdt aan een voorstadium van levercirrose. Maar wel onder haar eigen dak en in haar eigen bed. In het onlangs vertaalde Christiane F. -mijn tweede leven vertelt © de Volkskrant Redelijk nuchter vertelt ze over haar administratieve werk bij een platenlabel, de vriendschappen met onervaren jochies als de toen 17jarige Alexander Hacke, gitarist van de Einstürzende Neubauten. Dat ze met David Bowie in een geleend vliegtuig van de Rolling Stones een concert in Amerika bezoekt. Auteurs Friedrich Dürrenmatt en Patrick Süskind zitten met haar aan tafel en het valt niemand op dat ze vreselijk veel drinkt en af en toe een paar dagen verdwijnt om te spuiten in het beruchte Platzspizpark. Of ze zit tien maanden lang in vrouwengevangenis Plötzensee, waar de angst toeslaat als Tsjernobyl klapt. Ze slaat liters zaterdag 13 september 2014 Pagina 27 (1)
© Copyright 2024 ExpyDoc