Betekenis. De betekenis van de witte wieven. Dit verhaal Karlijn, Lori, Sanne, Lisa, Lotte. Lang geleden woonde in Zwiep aan de rand van de berg een boer. Hij had een dochter ze heette Johanna. Haar vader wilde haar laten trouwen met Hendrik. Johanna had gekozen voor Albert. Maar Albert werd niet welkom geheten door Johanna’s vader. Albert was verdrietig omdat hij Johanna niet meer mag ontmoeten. Op een avond rijdt hij met zijn paard de berg op. Zijn moeder had hem altijd gezegd dat hij in de nacht nooit bij de kuil moest komen, omdat de Witte Wieven niet gestoord wilden worden. Albert denkt aan Johanna en niet aan de wieven. Hij rijdt met zijn paard de berg op en het wordt steeds donkerder. Hij verdwaalt! Opeens komen er witte wieven opgedoken. Ze pakken paard en ruiter op en zetten deze andersom in de richting waar hij was gekomen. Albert schrikt geweldig en ziet nog net de afgrond van de witte wieven-kuil, waar hij ingestort zou zijn als de Witte Wieven hem niet hadden geholpen. Hij komt zonder schade thuis en vraagt zijn zus om een koek te bakken. Deze koek wordt op een schotel naar de kuil gebracht als dank voor zijn redding. Johanna vond Hendrik niet leuk. Maar de vader van Johanna gaf de moed niet op. Dan besluiten ze dat de beide jongens een proef moeten doen. De jongens krijgen de opdracht om op hun paard in het donker een ijzeren spit in de kuil te gooien, waarbij ze moeten roepen: "Witte wieven wit, hier breng ik het spit". Degene, die het eerst terug is, krijgt Johanna als vrouw! Maar Albert weet dat hij kansloos is, omdat Hendrik over een veel beter paard beschikt. Hendrik wordt in het donkere bos bang. Albert gaat met zijn paard naar de kuil. Gooit het spit in de kuil en roept: "Witte wieven wit, hier breng ik het spit". De Witte Wieven komen krijsend uit de kuil te voorschijn. Albert draait zijn paard en de Witte wieven komen achter hem aan. Eén van hen heeft het spit opgevangen. Albert kwam nog net op tijd bij de boerderij aan. Johanna heeft de deuren van de boerderij open gezet. En ze hoopte dat Albert de proef zal halen. Albert rijdt met zijn paard naar binnen en Johanna staat achter hem de deur dicht. Vlak voor het witte wieven. Hendrik omarmt Johanna. Ze trouwen in het voorjaar. De dag na de bruiloft vindt Albert op de stoep van de boerderij een spit op een schotel. Het lijkt precies op de schotel waar de koek op had gelegen. Spit én schotel blijken van goud te zijn! Ze leefden nog lang en gelukkig. Sommige mensen denken dat dit echt gebeurd is. Andere niet. Naar aanleiding van dit verhaal is het kunstwerk geplaatst. Informatiebronnen: Legende van de witte wieven. Internet, Google.nl De kunstenaar. De kunstenaar van het kunstwerk heet: Martin van Onna. Mensen zeggen als je met volle maan langs het spookhuis loopt dat er dan allemaal gekke dingen gebeuren.
© Copyright 2024 ExpyDoc