Dia 1

Betekenis.
De betekenis van de witte wieven.
Dit verhaal
Karlijn, Lori, Sanne, Lisa, Lotte.
Lang geleden woonde in Zwiep aan de rand van de berg
een boer. Hij had een dochter ze heette Johanna. Haar
vader wilde haar laten trouwen met Hendrik. Johanna
had gekozen voor Albert. Maar Albert werd niet welkom
geheten door Johanna’s vader. Albert was verdrietig
omdat hij Johanna niet meer mag ontmoeten.
Op een avond rijdt hij met zijn paard de berg op. Zijn
moeder had hem altijd gezegd dat hij in de nacht nooit
bij de kuil moest komen, omdat de Witte Wieven niet
gestoord wilden worden. Albert denkt aan Johanna en
niet aan de wieven. Hij rijdt met zijn paard de berg op en
het wordt steeds donkerder. Hij verdwaalt!
Opeens komen er witte wieven opgedoken. Ze pakken
paard en ruiter op en zetten deze andersom in de
richting waar hij was gekomen. Albert schrikt geweldig
en ziet nog net de afgrond van de witte wieven-kuil, waar
hij ingestort zou zijn als de Witte Wieven hem niet
hadden geholpen. Hij komt zonder schade thuis en
vraagt zijn zus om een koek te bakken. Deze koek wordt
op een schotel naar de kuil gebracht als dank voor zijn
redding.
Johanna vond Hendrik niet leuk. Maar de vader van
Johanna gaf de moed niet op. Dan besluiten ze dat de
beide jongens een proef moeten doen. De jongens
krijgen de opdracht om op hun paard in het donker een
ijzeren spit in de kuil te gooien, waarbij ze moeten
roepen: "Witte wieven wit, hier breng ik het spit".
Degene, die het eerst terug is, krijgt Johanna als vrouw!
Maar Albert weet dat hij kansloos is, omdat Hendrik over
een veel beter paard beschikt.
Hendrik wordt in het donkere bos bang. Albert gaat met
zijn paard naar de kuil. Gooit het spit in de kuil en roept:
"Witte wieven wit, hier breng ik het spit". De Witte
Wieven komen krijsend uit de kuil te voorschijn. Albert
draait zijn paard en de Witte wieven komen achter hem
aan. Eén van hen heeft het spit opgevangen. Albert
kwam nog net op tijd bij de boerderij aan. Johanna heeft
de deuren van de boerderij open gezet. En ze hoopte
dat Albert de proef zal halen. Albert rijdt met zijn paard
naar binnen en Johanna staat achter hem de deur dicht.
Vlak voor het witte wieven. Hendrik omarmt Johanna.
Ze trouwen in het voorjaar. De dag na de bruiloft
vindt Albert op de stoep van de boerderij een
spit op een schotel. Het lijkt precies op de
schotel waar de koek op had gelegen. Spit én
schotel blijken van goud te zijn! Ze leefden nog
lang en gelukkig.
Sommige mensen
denken dat dit
echt gebeurd is.
Andere niet.
Naar
aanleiding van
dit verhaal is
het kunstwerk
geplaatst.
Informatiebronnen:
Legende van de
witte wieven.
Internet,
Google.nl
De kunstenaar.
De kunstenaar van het kunstwerk heet: Martin van
Onna. Mensen zeggen als je met volle maan langs het
spookhuis loopt dat er dan allemaal gekke dingen
gebeuren.