Vrijwilligers vertellen Groninger knotbrigade is een hecht team Op dinsdag spreken ze iets voor negenen af, zodat ze om negen uur kunnen vertrekken naar de werklocatie. Regen houdt ze niet tegen; de vier leden van de deze winter opgerichte knotbrigade hebben te veel plezier in het werk om het zich door weersomstandigheden te laten ontnemen. “Iedereen was meteen enthousiast. Het is echt fysiek werk, dat geeft voldoening”, vertelt knotbrigadier Joris de Haan. De leden van de knotbrigade hebben in hun eerste seizoen vijf keer wilgen geknot. Ze zijn een hecht team geworden. De meeste leden wonen in de stad Groningen. Net als hij genieten ze van het dagje in het buitengebied, vertelt Joris. “Het knotseizoen is zo goed als afgelopen. We hebben al geopperd om verder te gaan als fruitbomenbrigade, zodat we onze ‘dinsdag’ niet hoeven te missen.” Joris en zijn teamleden genieten niet alleen van het werk, maar ook van de verhalen van begeleider Evert Dijk van Landschapsbeheer. “Hij heeft ons de techniek van het knotten geleerd. Maar hij vertelt ook veel over de geschiedenis van het gebied waarin we werken en de landschapselementen. Bijvoorbeeld dat schapen op de knotwilg kauwen omdat die een pijnstillende werking heeft of over een eik die als ijkpunt hoger in het landschap staat, omdat hij niet zoals de wilgen tegen natte voeten kan.” Eén of twee nieuwe vrijwilligers zou de knotbrigade nog wel kunnen gebruiken, denkt Joris. Maar veel groter hoeft de groep wat hem betreft niet te worden. “We zijn een klein, maar hecht clubje. We weten wat we aan elkaar hebben. Dat werkt gewoon heel prettig.”
© Copyright 2024 ExpyDoc