Lees verder - In het landschap

Vrijwilligers vertellen
Groninger knotbrigade is een hecht team
Op dinsdag spreken ze iets voor
negenen af, zodat ze om negen uur
kunnen vertrekken naar de
werklocatie. Regen houdt ze niet
tegen; de vier leden van de deze
winter opgerichte knotbrigade hebben
te veel plezier in het werk om het zich
door weersomstandigheden te laten
ontnemen. “Iedereen was meteen
enthousiast. Het is echt fysiek werk,
dat geeft voldoening”, vertelt
knotbrigadier Joris de Haan.
De leden van de knotbrigade hebben in
hun eerste seizoen vijf keer wilgen
geknot. Ze zijn een hecht team
geworden. De meeste leden wonen in
de stad Groningen. Net als hij genieten
ze van het dagje in het buitengebied,
vertelt Joris. “Het knotseizoen is zo
goed als afgelopen. We hebben al
geopperd om verder te gaan als
fruitbomenbrigade, zodat we onze
‘dinsdag’ niet hoeven te missen.”
Joris en zijn teamleden genieten niet
alleen van het werk, maar ook van de
verhalen van begeleider Evert Dijk van Landschapsbeheer. “Hij heeft ons de techniek van
het knotten geleerd. Maar hij vertelt ook veel over de geschiedenis van het gebied waarin
we werken en de landschapselementen. Bijvoorbeeld dat schapen op de knotwilg kauwen
omdat die een pijnstillende werking heeft of over een eik die als ijkpunt hoger in het
landschap staat, omdat hij niet zoals de wilgen tegen natte voeten kan.”
Eén of twee nieuwe vrijwilligers zou de knotbrigade nog wel kunnen gebruiken, denkt
Joris. Maar veel groter hoeft de groep wat hem betreft niet te worden. “We zijn een klein,
maar hecht clubje. We weten wat we aan elkaar hebben. Dat werkt gewoon heel prettig.”