À Chloris (1916) : Reynaldo Hahn (1874-1947) (bewerking Gerrit Maas) Tekst: À Chloris – Théophile de Viau (1590 – 1626) S’il est vrai, Chloris, que tu m’aimes, Mais j’entends, que tu m’aimes bien, Je ne crois pas que les rois mêmes Aient un bonheur pareil au mien. Que la mort serait importune De venir changer ma fortune A la félicité des cieux! Tout ce qu’on dit de l’ambroisie Ne touche point ma fantaisie Au prix des grâces de tes yeux Voor Chloris O Chloris, als ik jouw liefde mocht ervaren, (ja, ik weet, je mag me wel heel graag), dan zouden zelfs koningen vandaag mijn geluk niet kunnen evenaren. Hoe ongelegen zou de dood nu komen mijn levenslot werd mij ontnomen mijn hemelse geluk zou zijn gevlogen! zelfs ambrozijn of de schoonste melodieën verbleken bij mijn wilde fantasieën over jouw bekoorlijke ogen. In de Griekse mythologie, de naam Chloris (van khloros, wat "groen-geel", "lichtgroen", "bleke", "bleek", of "fris" betekent) verschijnt in verschillende contexten. Sommige verwijzen duidelijk naar verschillende karakters; andere verhalen verwijzen naar hetzelfde Chloris, maar zijn het oneens zijn over details. Chloris was een Nymph die geassocieerd werd met de lente, bloemen en de nieuwe groei, men meende dat zij dwaalde op de Eleysche Velden . Romeinse auteurs stelden haar gelijk met de godin Flora, de klank van de namen Flora en Chlora komt overeen. De Mythe verhaalt dat ze werd ontvoerd door (en later trouwde met) Zephyrus, de god van de westenwind . Ze werd ook verantwoordelijk geacht voor de transformaties van Adonis, Attis, Crocus, Hyacinthus en Narcissus in bloemen . Hahn schept niet de wereld van het oude Griekenland, maar schildert de barok in Franse kleuren en door het opzettelijke oproepen van de grote geest van de barok, Johann Sebastian Bach, creëert hij een andere wereld. En niet zomaar Bach, maar vooral de Bach van bovennatuurlijke stilte en perfectie dat is bijna niet te beschrijven. ‘ A la méthode de Bach’ zegt Hahn over dit lied. Air op de G snaar uit suite no.3
© Copyright 2024 ExpyDoc
