Infobord Oudegracht

rug
b
Wees
t
e
e
m
S
e
ort
La
racht
Restauratie Utrechtse werven
S
Oudeg
e
ng
t
K
a
tra
s
e
e
m
Walmuren
Vro
j
w
u
t
e
rt
e
e
G
Lange Ro
zendaal
Twijnstraat
weg
olen
delen van de werven van de Oude- en de Nieuwegracht.
s
en
t
t
u
t
a
tra
aa
r
t
s
Pelm
Tot half oktober 2015 wordt tussen de Bijlhouwerbrug
en de Weesbrug gewerkt aan de walmuren, de muren
die vanaf de werf het water in gaan. Om het werk uit
te kunnen voeren, wordt een tijdelijke damwand geplaatst. Nadat het grachtwater tussen dam en muur is
verlaagd, worden de oude walmuur en fundering weggehaald. Een stalen damwand vervangt de oude houten
fundering, hierop steunt straks de nieuwe walmuur. De
komende jaren werkt de gemeente ook nog op andere
aa
r
t
s
straat
werf
werfkelder
Bijl
gracht
WALMUUR
Walmuren aan de Oudegracht © Eddy Steenvoorden
De werven van de Oudegracht en de Nieuwegracht vormen de ziel van
de stad. Maar ze zijn ook kwetsbaar en in verval. Het grootste probleem
vormt de slechte fundering van de wal- en kluismuren. Om de werven
voor de toekomst te behouden en veilig te houden, werkt de gemeente
Utrecht aan de restauratie van dit rijksmonument.
at
stra
r
e
w
u
ho
WERFMUUR
Werfbomen
Meer weten?
De bomen op de werven hebben vaak een forse omvang. Soms zijn de wortels in de walmuur vergroeid.
Voor de restauratie is bekeken welke werkwijze de
boomwortels zo min mogelijk beschadigt. Een vaste
groep bewoners en vertegenwoordigers van belangengroepen fungeert als klankbordgroep bij de restauratie.
Dit heeft geresulteerd in een door het college vastgesteld plan dat aangeeft welke bomen niet te handhaven
zijn en welke bomen zo beeldbepalend zijn dat daarvoor
maatregelen genomen worden om ze te handhaven.
Kijk op www.utrecht.nl/werven en meld je aan voor de
digitale nieuwsbrief.
www.utrecht.nl/werven
Terug in de tijd
Utrecht heeft haar ontstaan te danken aan de rivieren. Al in de Romeinse tijd voeren er zwaar beladen
schepen over de Rijn om de manschappen in de verschillende forten van proviand en bouwmaterialen
te voorzien. Ook in de middeleeuwen laveerden de
schippers hun schepen door de rivierbochten van
de Rijn en de Vecht, twee rivieren die vanaf de elfde
eeuw van Utrecht een belangrijke handelsplaats zouden maken. In 1122 werd de Rijn echter afgedamd bij
Wijk bij Duurstede en om het scheepvaartverkeer van
en naar Utrecht mogelijk te houden, werd er een kilometerslang kanaal gegraven naar de Hollandse IJssel,
die weer in verbinding stond met de Lek. Het deel van
het kanaal dat nog binnen de stadsmuren viel, werd
bekend als de Oudegracht en de rest van het kanaal
als de Vaartsche Rijn. Daar waar de Oudegracht in de
Vaartsche Rijn overging, werd rondom datzelfde jaar
1122 de Stadsbuitengracht gegraven, die deel uitmaakte van de Utrechtse stadsverdediging. Daar waar
de Oudegracht in de Stadsbuitengracht uitmondde,
werd een belangrijke stadspoort gebouwd die bestond
uit de twee delen: de Rode Torenpoorten. In de zestiende eeuw werden zij vervangen door de Tolsteegpoort.
Zicht op Vollersbrug vanaf Twijnstraat aan de Werf, fotoreproductie van een schilderij van J.C.K. Klinkenberg (1852-1924) © Het Utrechts Archief

Download Report