Niet te laat om op de beurstrein te springen

Niet te laat om op de beurstrein te springen
Paul Huybrechts (68), voorzitter van de Vlaamse Federatie van Beleggers, is duidelijk: "Dit
heb ik nooit eerder meegemaakt." De koers van sommige aandelen stijgt zienderogen, steeds
meer mensen komen in de verleiding om hun geld in aandelen te beleggen. En dus
waarschuwt hij. "We begeven ons op onbekend terrein, opletten is de boodschap."
Veel meer dan algeheel economisch optimisme is het gebrek aan enig alternatief vandaag dé
drijfveer voor de populariteit van aandelen
Paul Huybrechts, voorzitter van de Vlaamse Federatie van Beleggers
Wie begin januari zijn eindejaarspremie van pakweg 1.500 euro omzette in Bel-20-aandelen,
mag zich vandaag al 150 euro rijker rekenen. Het effect blijft niet uit. De combinatie van een
extreem lage rente en uitermate goed presterende beurzen brengt zelfs de braafste huisvader
op wilde ideeën. Het risico is niet denkbeeldig dat nogal wat mensen zich even halsoverkop
als onvoorbereid op de beurs zullen storten.
Stijgende aandelenkoersen en een rush op aandelen: dat lijkt op een groeiend
vertrouwen in het economische klimaat te wijzen. Goed nieuws, dus?
Paul Huybrechts: "De echte verklaring is misschien toch net iets meer ontnuchterend: TINA,
there is no alternative. Om het even heel lapidair te verwoorden: ofwel steek je je spaarcenten
in een sok, ofwel koop je er aandelen mee. De rente op een staatsobligatie met een looptijd
van tien jaar is 0,6 procent. Bruto, voor alle duidelijkheid.
"Veel meer dan algeheel economisch optimisme is het gebrek aan enig alternatief vandaag dé
drijfveer voor de populariteit van aandelen. Al wil ik daarmee niet gezegd hebben dat de
stijgende aandelenkoersen volledig losstaan van de economische realiteit. Zeker in Europa
kunnen de winststijgingen van de bedrijven de huidige koersen misschien wel
verantwoorden."
U draait al ruim dertig jaar mee in het beleggerswereldje. Hoe uitzonderlijk is de
huidige situatie?
"Ik heb dit nooit eerder meegemaakt, en ik denk zelfs dat we moeten teruggaan tot de jaren
dertig voor een soortgelijke situatie. Zowel in financieel als monetair opzicht zitten we dus
echt in terra incognita."
En dus moeten we ons wellicht toch zorgen maken als Jan met de pet zich nu uit wanhoop of
noodzaak op de aandelenmarkt stort?
"We mogen niet vergeten dat we hier in België nog niet zo lang terug een behoorlijk pijnlijke
ervaring gehad hebben, met 800.000 mensen die in een constructie zijn gestapt waarvan ze
niet wisten dat het aandelen waren (de zaak-Arco, red.). Het is dus absoluut noodzakelijk dat
mensen die overwegen om te beleggen in aandelen weten waaraan ze beginnen. En ook goed
weten wat de bedrijven doen waarvan ze zo mede-eigenaar worden.
"Dat impliceert dus: vooraf goed bestuderen, maandelijks enkele uren tijd besteden aan
analyse en opvolging. Als je vandaag een aandeel koopt tegen vijftien maal de winstmarge
van een bedrijf - want dat is nu zowat het gemiddelde - dan moet je dat doen vanuit de
verwachting dat dat bedrijf de komende tien of vijftien jaar wel degelijk in staat zal zijn die
winst minstens te evenaren."
Al te veel mensen maken hun huiswerk niet of onvoldoende, hoor ik u dan zeggen.
"Ik vrees dat dat stilaan het geval wordt. Een oude beurswijsheid zegt: als de taxichauffeur
over aandelen begint, is het hoog tijd om er uit te stappen (lacht). Zover zijn we vandaag nog
zeker niet, maar we kunnen niet tijdig genoeg waarschuwen. Mensen moeten beseffen welk
risico ze nemen, dat heeft het recente verleden ten overvloede aangetoond."
Is het nu al te laat om nog op de beurstrein te springen?
"Nee, dat denk ik niet. Als je het maar voldoende selectief doet, en niet met de centen die je
nodig hebt om vandaag een brood of morgen een nieuwe auto te kopen, want dat is dwaas. Er
zijn wel degelijk Europese aandelen te vinden die nog niet te hoog geprijsd staan en die nog
behoorlijk wat potentieel hebben. Beleggen in aandelen is zeker niet altijd kommer en kwel.
Iedereen leert te lopen door te vallen. Ook beleggers moeten dus aanvaarden dat ze kunnen en
moeten leren van hun mislukkingen."
Neem nu de brave huisvader, halverwege de veertig, met 50.000 euro spaarcenten die
staan te verkommeren op een spaarrekening maar die wel van pas kunnen komen als
zijn auto het plots begeeft. Moet hij wegblijven van de beurs?
"Als die man een redelijk stabiel inkomen heeft met uitzicht op een behoorlijk pensioen, zou
ik hem toch aanraden om pakweg 20.000 euro in aandelen te stoppen. Er zijn wereldwijd echt
nog wel mooie bedrijven te vinden die fantastische verhalen neerschrijven en waarbij dus nog
flink wat groei te verwachten valt. Wil je graag de stap zetten, ga dan op zoek naar
interessante groeiverhalen, informeer je goed over die bedrijven en probeer dan je portefeuille
voldoende te diversifiëren om het risico zoveel mogelijk te spreiden."
Vooral in de technologiesector regent het tegenwoordig spectaculaire verhalen. Maar
even vaak kun je je afvragen of de beurswaarde van heel wat van die bedrijven ook nog
maar enigszins in verhouding staat tot de reële waarde ervan?
"Ik ben oud genoeg om de vergelijking te kunnen maken met de dotcom-bubble van goed tien
jaar terug. De kaarten lijken me anno 2015 toch heel anders te liggen. Als bedrijven zoals
Uber of Airnbnb naar de beurs zouden trekken, dan staat daar wel degelijk omzet tegenover.
Daar gebeurt wel iets, die bedrijven groeien met 30 tot 40 procent per jaar. Of kijk naar
Facebook: het kneusje van de beurs bij de introductie, maar wie toen Facebook-aandelen
gekocht heeft, mag zich vandaag toch stilaan in de handen wrijven."
Als er vandaag één schaduw boven de Europese economie hangt, dan is het ongetwijfeld
een mogelijke grexit. Hoe zwaar schat u de impact daarvan in?
"Ik heb echt te doen met de Grieken, en ik hoop uit de grond van mijn hart dat we die grexit
kunnen afwenden. Als het toch zover zou komen, dan denk ik nochtans dat de impact ervan
veeleer beperkt zal blijven tot wat tijdelijke paniek. Ik wil zeker niet cynisch klinken, maar
misschien kan onze brave huisvader dan zelfs nog wat goedkopere Europese aandelen op de
kop tikken. Want één ding staat als een paal boven water: de rente zal ook de komende twee
jaar niet stijgen."