Delftse Post - 18 februari 2015 pagina 14

‹
www.delftsepost.nl
Delftse Post · woensdag 18 februari 2015 · 14
Delftse band Blues ‘n Stuff speelt
op 17de Blues Festival Delft
Op zijn zestiende kreeg
hij een gitaar van zijn
ouders. Hij liet het
instrument niet meer los.
Boy Mosterdijk, eigenaar
van Guitar Shop Delft,
staat dit weekend met
zijn band Blues ‘n Stuff op
Bluesfestival Delft.
Door Pauline Aarts
DELFT - Blues ‘n Stuff is
opgericht in 2011 en bestaat
uit Mosterdijk en Paul Robbert (gitaar/zang), Eddy de
Jong (bas/zang) en Koert
Kardol (drums/zang). “We
hebben elkaar ontmoet tijdens een jamsessie in Scheveningen. Ik kende alleen
Paul. Het klikte muzikaal
meteen”, vertelt Mosterdijk.
De band speelt - zoals de
naam al zegt - blues met uitstapjes naar andere genres.
“We werken volgens vraag
en aanbod. Wat wil het publiek. Zijn er meiden in de
zaal, dan spelen we dansbare muziek. Hangen er mannen aan de bar, dan spelen
we blues voor de rauwdouwers. Als je niet naar je publiek kijkt, leef je niet lang
als band.” Nummers van
Robert Johnson, B.B. King,
Buddy Guy, Robben Ford,
Tony Joe White, Neil Young,
Venice, Eagles, Doobie Brothers; het staat allemaal op
het repertoire van Blues ‘n
Stuff. Omdat we alle vier
naast een instrument bespelen ook zingen, kunnen
we veel repertoire aan”, legt
Mosterdijk uit. “Maar ik
ben wel echt een bluesman.
Waarom? Het genre is lekker
Voor sinterklaas
vroeg ik een zaag,
maar er Zat een
gitaar in de doos!
spelen als sologitarist. Als je
een goede ritmesectie hebt
staan, kun je als solist alle
ruimte nemen en een nummer goed opbouwen met dynamiek. Eric Clapton is daar
een meester in.” Mosterdijk
begon op zijn zestiende met
gitaarspelen. “Ik was helemaal weg van Status Quo. Ik
had zelf een gitaar gebouwd
van een houten plank en een
radio. Voor sinterklaas had
ik een zaag gevraagd. Maar
de doos was toch wel erg
groot. Zat er een gitaar in!
Mijn zwager heeft me één
les gegeven. Ik moest House
of the Rising Sun van de
Animals leren. Daar zitten
lekker veel akkoorden in. Ik
heb twee weken op mijn kamertje zitten oefenen, maar
het lukte!” De mannen van
CD-presentaties
op Blues Festival
DELFT - Tijdens Blues
Festival Delft presenteren
verschillende bands een
nieuwe cd. Zoals de populaire Belgische bluesrockband The Blues Bones, in
de café De Tobbe. De jump
& jive band 44 Shakedown
houdt zijn nieuwe schijfje
ten doop in café-restaurant
De V en de 16-jarige gitarist
Guy Smeets presenteert zijn
debuut-cd in grandcafé De
Waag. Met 25.000 bezoekers
is het ‘De Koninck Bluesfestival’ al jarenlang het
grootste indoor bluesfestival van Nederland.
Blues Quiz
DELFT - In ’t Proeflokaal
Blues ‘n Stuff met gitarist en eigenaar van Guitar Shop Delft, Boy Mosterdijk.
Blues ‘n Stuff ontmoeten
elkaar vrijdag om 22.00 uur
op het podium van De Bierfabriek met saxofoonist Tom
Malone en zaterdag in De
Klok. “We repeteren eigenlijk nooit. We hebben onze
sporen als muzikanten wel
verdiend. Wat we doen met
nieuwe nummers? Een van
ons zet gewoon in. Dan is
het even naar elkaar kijken,
luisteren, ‘wat doe je nou’.
Zo hou je elkaar scherp.
Niks is zo erg voor een band
als sleur.” Vrijwel elk jaar is
de band van Mosterdijk op
het Blues Festival Delft te
vinden. “Op een Delfts festival horen Delftse bands. We
spelen echte blues; lekker
stevig. Ik vind het zelf ook
leuk om bandjes te kijken.
Het is daarbij fijn dat de locaties dicht bij elkaar liggen.
Het is altijd stervensdruk,
maar de sfeer is goed.”
De Koninck Blues Festival Delft, 20 en 21 februari. Gratis. 31 podia en 60 optredens. Dit jaar is een hoofdrol
weggelegd voor de saxofoon bij: Livin’ Blues Xperience,
Blood Sweat & Kiers, Deep & The Dudes, Shakedown
Tim & the Rhythm Revue, Blues ‘n’ Stuff, 44 Shakedown, Fat Harry & the Fuzzy Licks, La Blusa, Trouble
No More, Little Steve & the Big Beat. Zie delftblues.nl
Delft (Gasthuislaan 36-38)
wordt zondag 22 februari
om 14.00 uur de ‘Giants
of Blues Quiz’ voor duo’s
gehouden. De quiz zal
bestaan uit zowel muziekals beeldfragmenten. Alle
bluesgiganten komen
voorbij. De vragen zijn
samengesteld door uitbater
Ed van Schijndel en Marcel
Bizarro, bekend van het
boek ‘2012 Popquizvragen’.
Opgeven kan aan de bar of
via [email protected].
Blues Wijnhaven
DELFT - Bij de Wijnhaven
treden vrijdag 20 februari
Blood, Sweat & Kiers op en
zaterdag 21 februari Slapback Johnny’s Jumpblues.
Aanvang: 22.00 uur.
In gesprek met de
Terug in de Tijd:
komst spoorviaduct Delftse bustatoeëerder
Amateurhistoricus Henk
van der Beek schenkt
aandacht aan de aanleg
van het spoorviaduct in
Delft. Dit weekend rijdt
de laatste trein boven de
grond.
De talloze spoorwegovergangen zorgden voor veel
oponthoud en ergernis bij
het verkeer. Er moest een oplossing komen. Daarom werden er onderhandelingen gestart over de doorstroming
en een snelle verbinding
naar de buitenwijken. Wij
hadden vier bewaakte overgangen en twee onbewaakte:
De Engelschestraat, De Binnenwatersloot (met tunnel),
De Schoolstraat, De Gistfabriek (met tunnel) en onbewaakt De Abtswoudseweg
en ’t Haantje. Dit kostte heel
veel oponthoud en ergernis
voor de bedrijven, scholen
en vooral de ambulance. Begin jaren vijftig werd er toen
al gesproken over een tunnel of hoogspoor. Wij weten
nu dat het, tot groot verdriet
van velen, het een viaduct
is geworden. Vijftig lange
jaren hebben we tegen deze
bouw aan moeten kijken.
Zo begon het: Op 5 augustus
1955, op de verjaardag van
prinses Irene, zette burgemeester D. de Loor de eerste
De overweg bij de Binnenwatersloot zorgt voor flinke
opstoppingen. Reageren? [email protected]
schep in de grond voor de
bouw van de tunnel nabij
de Engelschestraat, de huidige Prinses Irenetunnel.
De toenmalige presidentdirecteur van de NS, ir F.Q.
den Hollander, behoorde tot
de vele aanwezigen, die het
officiële begin van de Delftse spoorwegwerkzaamheden niet wilden missen. Op
alle plaatsen werd gewerkt,
zodat de mensen er weinig
last van zouden ondervinden. In afwachting van het
hoogspoor kwam er een
noodovergang die de Houttuinen met de Coenderstaat
verbindt. Zo werd al die
jaren doorgewerkt op verschillende plaatsen.
We schrijven september
1964, morgenvroeg eerste
trein over Delfts hoogspoor!
Straks is het dan zover dat
Delft eindelijk de eerste
vruchten gaat plukken van
het hoogspoor, even voor
half acht zal de eerste trein
(een goederentrein) uit de
richting Den Haag het viaduct officieel inrijden, bijna
niemand zal het straks missen! Door al deze schermutselingen gaat het sentiment
steeds meer groeien. Zelf
ben ik een spoorkind dat
alles nog goed kan herinneren, zoals het schaftlokaal
van de rangeerders op het
eerste perron. Wij waren er
kind aan huis; we brachten
in de middag het eten voor
mijn vader en kregen dan
wat te drinken.
Volgende week deel 3.
“Ik ben met het
tatoeëren begonnen
omdat ik eigenlijk alles
wilde kunnen in het
tekenaarswereldje”,
vertelt Marc
Scherbateyev. Met
zijn gele bus, die ook
zijn werkplek is, staat
Marc dagelijks op het
parkeerterrein van het
Zuidplansoen in de TUwijk.
DELFT - Al zo’n vijf jaar is
Marc tatoeëerder; de laatste twee jaar ‘rijdt’ hij rond
onder de bedrijfsnaam ‘Travelling Tattoos’. “Eigenlijk
had ik op een plek in de binnenstad willen staan met
mijn bus maar daar stak de
gemeente Delft een stokje
voor. Mijn bus was zo’n 15
centimeter te lang en dat
mocht niet.” Vandaag doet
de Raad van State uitspraak
over de zaak, nadat Marc
eerder bij de rechtbank ongelijk kreeg. Marc is altijd
met tekenen bezig geweest,
maar heeft ook bij een circus gewerkt als jongleur en
vuurspuwer. Daarna was hij
buschauffeur. “Ik dacht bij
mezelf: ik kan van een bus
ook mijn werkplek maken.
Ik ben met een beetje geluk
Travelling Tattoos is bereikbaar via 06-24251895 of
Tekst en foto: Wil Groen
travellingtattoos.com. aan deze grotendeels omgebouwde bus gekomen. Alles
zat erin wat ik nodig had en
voor een schappelijk prijsje
heb ik hem kunnen overnemen.” Met deze bus reist hij
ook festivals en concerten af
in de Randstad. Een tatoeage is nog steeds populair.
“De laatste tijd zie je steeds
veel meer vrouwen tussen
de 30 en 40 jaar die een tatoeage willen laten zetten en
bij de mannen wordt dat iets
minder. Hoe dat komt weet
ik niet precies. Ik ontwerp
alles zelf, neem veel tijd
voor mijn klanten en laat
mijn werk uitgebreid zien.
Ik wil er altijd iets speciaals
van maken. De eerste keer
vond ik de meest interessante, omdat ik direct een
vrij grote tatoeage aan moest
brengen op een bovenbeen.
Een grote kooikarper met
erg veel schubben. Het is me
aardig gelukt moet ik zeggen.” Al houdt de kwestie
met de bus hem aardig bezig,
over werk maakt de tattoo
artist zich geen zorgen. “Het
tatoeagevak is voorlopig nog
niet gedigitaliseerd, is alles
nog handwerk en denk ik
dat dit nog wel zo blijft.” De
klant waar hij mee bezig is
heeft het figuurtje al uitgezocht. Zorgvuldig wordt dit
eerst uitgewekt door Marc
en daarna ‘geplakt’ op de
plek waar de klant het wil
hebben. Als het papier verwijderd is en het figuurtje er
goed op staat begint Marc te
tatoeëren.

Download Report