verslag - WV Amsterdam

Trainen om te winnen 3
Woensdag 18 februari, de zon schijnt uitbundig, ondanks dat toch nog fris maar heerlijk weer om
je onderdanen, je motor en je zenuwcentrum te onderwerpen aan de verfijnde trainingsmethodiek
van de meester. In het kort, vandaag getraind met 25 andere super gemotiveerde renners onder
leiding van Jos Geysel.
Om precies 16.15 uur sta ik met m’n auto voor het hek van sportpark Sloten, doe het hek open,
rij mijn auto door het hek en wil het hek weer achter mij dichtdoen, mis! De ene na de andere
renner komt op de fiets aangereden om deel te nemen aan de training. Na de laatste renner doe ik
het hek dicht en rij naar het clubhuis waar de groep de groep al klaar staat, veel renners van
WVA maar ook van andere verenigingen. En dat is goed iedereen mag deelnemen aan deze
trainingen. Het Juryhok geopend voor de rugzakken van de renners en voor zij die zich moeten
omkleden (ik). Dan volgt de warming-up een dubbele waaier 48x18, Jos 48x18? Ik zie
vertwijfeling om mij heen, geen enkele renner rijdt met een 48 voor, wat nu? Ach 53x21 komt
ook in de buurt of 39x15, het gaat erom dat je veel omwentelingen maakt en soepel blijft rijden
dus niet gaat harken of wippen op je zadel. Na deze exercitie worden vier jonge goden van de
Amstel op kop gezet met de opdracht dat zij om de beurt 15 sec. op kop moeten rijden op 85%
en steeds als twee dit gedaan hebben volgt een actief herstel van 30 sec. Waarbij de snelheid tot
30 km/u wordt teruggebracht. Vervolgens zijn de andere twee aan de beurt. En wij oude knarren
mogen er achteraan rijden. Dit doen wij twee ronden. Daarna worden er groepjes van zes
geformeerd en gaan wij het zelf doen, elke ronden 5 keer versnellen daartussen 30 sec. Actief
herstel, na de vijfde versnelling 3 min. Actief herstel en dit 5 ronden. Nou had ik na zaterdag een
goed gevoel, ik reed sterk en kon voorin meespelen. Dit is andere koek je kan je niet verstoppen,
15 sec. op kop gaat echt pijn doen in de onderdanen en die 85% wordt meer als 100% de motor
moet werken, gedachten razen door het zenuwcentrum, ik geeft het op, nee ga door watje, dit
doet zo pijn, ja maar het is investeren je krijgt het dubbel en dwars terug. Na vier en een halve
ronde staat Jos als een verkeersagent uit vervlogen tijden met zijn vlakke hand omhoog, we
mogen stoppen, goddank ik wordt uit mijn lijden verlost. Wij eindigen met hoe we begonnen in
een dubbele waaier 48x18 of vergelijkbaar met soepele tred. Dank je wel Jos, meester, voor de
pijn die je mij hebt laten ondergaan in de wetenschap dat ik je in de eindsprint bij het
clubkampioenschap weer voor je zal eindigen.
Ill campionissimo

Download Report