Letterlijk een grote afstand overbruggen Letterlijk een grote afstand

© Copyright 2013 Dagblad De Limburger / Limburgs Dagblad.
Het auteursrecht, ook ten aanzien van artikel 15 AW, wordt
uitdrukkelijk voorbehouden. Maandag, 06 oktober 2014
LIMBURGSE KALF-WINNAARS
䢇 Das Wad van Rob Lücker (Tegelen), beste korte film, vol-
gens de jury ‘een film met ballen’.
䢇 Hemel op aarde kreeg twee prijzen: beste vrouwelijke bij-
rol (Lies Visschedijk uit Heel) en beste production design (de gehele aanblik van de film, Alfred Schaaf).
䢇 Aanmodderfakker van regisseur Michiel ten Horn uit
Horst en geproduceerd door het bedrijf van Pieter Kuijpers werd verkozen tot beste film met het beste scenario. Gijs Naber werd verkozen tot beste acteur.
䢇 Oorlogsgeheimen kreeg een speciale juryprijs.
Letterlijk een grote afstand overbruggen
Heel hard werken zit in onze aard. Als je in Amsterdam woont en je vader is filmregisseur en je
moeder actrice, dan knok je waarschijnlijk minder hard voor je carrière. In Limburg moet je letterlijk een grote afstand overbruggen, waardoor opvallen essentieel is.”
Filmregisseur en ‘grote winnaar’ Michiel ten Horn uit Horst
Zegetoc
ocht op het
h t filmgala
Zegetocht
Met zeven onderscheidingen viel
Limburg vrijdag een
prijzenregen ten
deel op het Nederlands Film Festival.
Is de karrenvracht
aan Gouden Kalveren toeval of zegt het
iets over het niveau
van de Limburgse
film?
door Ruud Maas
L
ies Visschedijk deed het
heel bewust. Ze kon wegens speelverplichtingen
het Gouden Kalf voor
haar rol in dialectfilm Hemel op aarde niet zelf komen ophalen en sprak daarom vooraf een
dankwoord in dat op het filmgala
in Utrecht werd getoond. Volledig
in het Limburgs bedankte de actrice die oorspronkelijk uit Heel
komt cast, crew en naasten. Benieuwd hoeveel Randstedelingen
in de zaal haar überhaupt hebben
verstaan. Het maakte het feestje
vrijdagavond in ieder geval éxtra
Limburgs.
Waarom Limburgse makers dit jaar
zo veel Gouden Kalveren binnenharkten, een eensluidende verklaring valt daar niet direct voor te geven. Net zo min als de jury kunnen
de filmmakers de winst zelf verklaren, hooguit geven ze een denkrichting aan. Zou het bijvoorbeeld hun
temperament zijn dat Limburgers
naar de top brengt, vraagt regisseur
Michiel ten Horn uit Horst zich af.
Hij regisseerde Aanmodderfakker,
de grote winnaar van het festival.
Ook zijn vorige film De ontmaagding van Eva van End kreeg diverse
prijzen, zelfs internationaal. „Heel
hard werken zit in onze aard. Als je
in Amsterdam woont en je vader is
filmregisseur en je moeder actrice,
dan knok je waarschijnlijk minder
hard voor je carrière. In Limburg
moet je letterlijk een grote afstand
overbruggen, waardoor opvallen essentieel is. Misschien dat hierdoor
wat eigenzinnigere filmmakers uit
Limburg komen. Limburgers zijn
verhalenvertellers, er zijn hier veel
volkse verhalen op te tekenen en
dat is interessant voor makers die
graag aandacht besteden aan hun
afkomst.”
Regisseur en producent Pieter Kuijpers uit Tegelen (onder meer Van
God Los, TBS, Doodslag, Hemel op
aarde) onderschrijft dat. „Vlak de
invloed van carnaval, de Venlose revue en de Passiespelen niet uit.
Limburg is levendig en hier zit je
Scènes uit de met Gouden Kalveren onderscheiden films. Vanaf links boven
als maker tussen gewone mensen
met gewone verhalen die eens niet
gaan over niet te bevatten problematiek.”
Dat het toeval is dat zo veel prijzen
naar Limburgse makers gaan, gelooft Kuijpers niet. „Ik denk dat de
ene maker de ander inspireert. Als
jonkie keek ik op tegen mensen als
Ben Verbong en Theu Boermans.
Hun carrières tonen aan dat er veel
mogelijk is wanneer je gewoon uit
een plekje in Limburg komt. En
dan kwam je Huub Stapel op
straat tegen en besefte je dat de
filmwereld helemaal niet zo’n
ver-vanmijn-bedshow hoefde te
zijn.”
Gouden Kalf-juryvoorzitter Yoeri
Albrecht zegt het ‘verrassend’ te
vinden dat zo veel Limburgers met
prijzen naar huis gaan. „We heb-
met de klok mee: Das Wad, Hemel op aarde, Aanmodderfakker en Oorlogsgeheimen.
ben gekeken naar de kwaliteit van
de inzendingen. Ik denk dat deze
films een bepaalde eigenheid hebben, originaliteit bezitten. Onder
meer omdat er in het dialect
wordt geacteerd of een nostalgisch
gevoel wordt opgeroepen. Een
film als Oorlogsgeheimen is in dat
opzicht buitengewoon goed.”
Volgens Remy van Heugten kan
de Limburgse zegetocht te maken
hebben met het dromerige, misschien iets romantischere, karakter
van het zuidelijke volk. De Heerlenaar maakte onder meer tv-serie
Hoe overleef ik? en de film Valentino. Zijn nieuwe project Glückauf
draait vanaf februari in de cinema.
„Ik heb een hekel aan ‘doe maar
normaal, dan doe je al gek genoeg’. Laten we juist buiten de
hokjes denken en fantaseren wat
mogelijk is. Ik denk dat Limburgers daar goed toe in staat zijn. Er
wordt minder strak en minder in
regels gedacht.” Samen gaan Limburgers ertegenaan. „Wanneer je
in Limburg draait wil iedereen onderdeel zijn van de opnames, dat
vinden ze heel leuk. Ik zag dat in
Heerlen, Vijlen, Kerkrade. In de
Randstad is dat enthousiasme getemperd, daar worden al zo vaak
straten en pleinen afgezet voor opnames.” Wellicht zijn de thema’s
in deze streek ook interessanter.
„Aan de randen van een land, zoals in Limburg, heb je te maken
met andere problematiek en met
meer tegenstellingen. Dat kan fascinerende sociaal geëngageerde verhalen opleveren.” Maar, zegt hij
met een glimlach, misschien is het
eclatante succes op het festival gemakkelijker te verklaren. Met een
knipoog. „Zouden mensen ons
meer gunnen omdat onze zachte
G zo aardig klinkt?”