Pinkeltje Witbaard op bezoek bij de twee eiken op Bleijenbeek Hallo ouders van jonge kinderen of Oma’s en Opa’s van jonge klein kinderen, er is groot nieuws. Pinkeltje Witbaard is gesignaleerd op onze golfbaan. In het laatste boek van Studio Dick Laan was Pinkeltje nog in de Efteling en zocht hij de weg terug naar huis, naar zijn Pinkelotje in Goudentorenstad, in Pinkeltjesland. Die weg was moeilijk te vinden en uiteindelijk was het meneer Raaf die hem op zijn rug meenam uit de Efteling om hem naar huis te brengen maar waarschijnlijk zijn ze toen naar Landgoed Bleijenbeek gevlogen want Pinkeltje had gehoord dat daar een hele grote golfer van eikenhout was gemaakt door Dirk Reijnders. Die golfer heet Ties en die wilde hij wel eens zien. Hij zei tegen meneer Raaf dat hij net zo lang moest doorvliegen totdat hij de twee reuzeneiken van Arie Arts had gevonden en die staan op hole 18 van golfbaan Bleijenbeek. Nou dat was wel een lange tocht maar het was nog mooi najaarsweer met een lekker zonnetje en ze genoten samen van het Brabantse landschap en staken toen de Maas over en kwamen in Nationaal park de Maasduinen terecht. Hier moet het ergens zijn zei Pinkeltje tegen meneer Raaf. Als je ergens een ruïne van een kasteel ziet dan gaan we landen. En jawel hoor de ruïne kwam in zicht en ze vlogen vlak over de witte boerderij van Pierre Keijzers. Wel honderd schapen liepen daar lekker te grazen naast de Eckeltse beek. En plotseling klapte meneer Raaf zijn vleugels op om af te remmen en stonden ze vlak voor een van de grote reuzeneiken. Ondertussen was het al een beetje donker geworden en nam Pinkeltje afscheid van meneer Raaf en zocht zelf een lekker plekje om te gaan slapen. Er stond een heel groot bord voor de stam van de eik en onder dat bord stonden een groot aantal rode paddenstoelen met witte stippen. Je weet wel die paddenstoelen die je altijd eerst gevonden moet hebben voor je naar huis gaat als je met kleine kinderen in het bos bent. Pinkeltje stapte bij een van de paddenstoelenhuisjes binnen en viel snel in slaap. De volgende morgen regende het pijpenstelen toen hij uit het raampje keek. Aan de grassprieten hingen grote druppels en aan het grote bord hingen kolossale zakken met water en het was gevaarlijk om daar onder door te lopen. Stel dat zo’n massa water op je hoofd valt. Je moet er niet aan denken. Opeens hoorde Pinkeltje een harde plof. Hij keek eens achter de dikke stam en daar was bij de witte tegel een grote witte bal geland en daar stond R.R. en Titleist op. Kort daarna hoorde hij voetstappen en kwam er een grote golfer met brede schouders aanlopen. Het bleek Remco Remijnse te zijn, hij schijnt de clubkampioen van GC Bleijenbeek te zijn en hij hoorde een ‘ietsje Pietje’ oudere golfer nog juist zeggen: “Mooie slag Remco, met een ijzertje 2”. Dat bleek Piet Cremers te zijn en laat dat nu de voorzitter van de club zijn. Op hetzelfde moment zag Remco Pinkeltje en de mooie rode paddenstoelen en ging op zijn knieën zitten om daar foto’s van te maken. Op de foto’s zie je de kolossale zakken water aan het bord van Arie Arts hangen en de regendruppels aan de grassprieten. Pinkeltje vroeg zich af of het nu wel zo’n mooi weer was om te golfen, maar dat boeide Piet en Remco niet meer want nog een slag en een putje en ze zaten lekker aan de koffie in het restaurant. Inmiddels waren ook de twee eiken wakker geworden en zagen Pinkeltje onder aan hun stammen rondlopen. Ze riepen van heel hoog naar beneden naar Pinkeltje en vroegen wat hij daar onder aan het doen was. Pinkeltje schreeuwde op zijn hardst naar boven om te vragen waar Ties de golfer nu eigenlijk was. Hij zou toch in de buurt van die twee eiken zijn. De eiken wezen hem toen de weg naar het clubhuis en zeiden dat hij daar maar eens naar binnen moest gaan, dan zou hij Ties vanzelf tegenkomen. Zo gezegd, zo gedaan. Pinkeltje liep naar het clubhuis en klauterde de grote trap op. Hij ging vlak voor de deur zitten en op het moment dat er iemand naar buiten liep, glipte hij vlug naar binnen. Daar schrok hij zich een hoedje. Wat was Ties groot en mooi en hij heeft een echte club in zijn handen, dus pas maar op. Naast Ties stond nog een groot beeld van een belangrijk uitziende man. Wie zou dat nu weer zijn. Pinkeltje klom op de hoge balie en vroeg aan het leuke meisje wat daar zat (‘Melanie’ stond op haar kaartje) wie die meneer was. “Oh, dat is Pieter van Afferden”, zei Melanie “en hij heeft heel lang geleden in Afferden gewoond en is de uitvinder van de golfsport”. Weer wat geleerd dacht Pinkeltje. “Maar wie ben jij, lief klein kaboutertje”, vroeg Melanie. “Als je goed geheimpjes kunt bewaren vertel ik je dat vanmiddag, maar ik wil nu eerst even een middagdutje gaan doen want ik ben zó moe geworden van alle belevenissen op deze mooie golfbaan”. “Afgesproken” zei Melanie, “kruip dan maar lekker in mijn handtas en rust daar maar lekker uit”. “Een golfclub is een club van grote kleine kinderen” TC
© Copyright 2024 ExpyDoc
