In gesprek met…… Gerrit Bakkum en Wim Bruin uit Obdam. Men

AAN TAFEL…………
In gesprek met…… Gerrit Bakkum en Wim Bruin uit Obdam.
Men zou zich af kunnen vragen waarom GBK met deze mensen in gesprek gaan? Nou om
de simpele redenen dat deze twee heren een belangrijke rol in de maatschappij
vervullen. Wim Bruin is als een duizendpoot bezig in het verenigingsleven, voorzitter van
de Lourdes groep, actief voor onze Sint, lid van het kerkkoor en avondwake begeleiding
en ga zo maar door. Daarentegen is Gerrit Bakkum een duizend en één poot, met nog
meer verdiensten binnen de samenleving van Obdam, want wie kent hem niet van de
draverijen, als serveerder, ook lid van de avondwake groep, hulp bij de vierdaagse en ga
zo maar door.
Wat deze twee heren ook samen hebben is het vrijwilligerswerk binnen het Repair Cafe in
de Brink, waar kapotte elektrische apparaten ter reparatie aan deskundige doe het zelve
aangeboden worden en meestal ook gerepareerd naar de eigenaren terug gaan, naast de
benodigde onderdelen, gratis een voor niets. Echter komen er ook donaties binnen die
weer direct besteedt worden binnen het Repair team aan materialen. Op de vraag
waarom dit fenomeen zo erg in opkomst is, waren de heren duidelijk; de bezoekende zijn
meestal van de oudere generatie die zuiniger zijn op hun spullen en niet zomaar dingen
weggooien als het misschien nog gemaakt kan worden. De jongere generaties is wat dat
betreft veel meer vervangend ingesteld; is het kapot; dan kopen we toch nieuw. Maar
dat hoeft niet altijd, blijkt wel met het succes van dit ‘cafe’. Het geheel heeft ook een
zeer sociale functie als ontmoetingsmoment en de catering wordt verzorgd door de
mensen van Esdege Reigersdaal.
Over het subsidiëringbeleid zijn de heren het ook met elkaar eens. Het is voor de
gemeenschap en leefbaarheid niet goed dat kleine initiatieven niet financieel ondersteund
worden. Juist die initiatieven hebben ondersteuning nodig binnen de maatschappij om
van betekenis te kunnen worden in het sociale leven. Met het wegvallen van ons
bouwbedrijf in Obdam, hebben wij als gemeenschap een grote sponsor op allerlei vlakken
zien wegvallen waardoor het soms moeilijk is om de kosten te kunnen voldoen. Juist voor
de kleinere initiatieven zijn deze waarderingen juist van groot belang. Er zou wat hen
betreft meer evenredigheid moeten komen in de grote en kleine spelers binnen ons
sociale stelsel die een beroep kunnen doen op financiële ondersteuning. Wat de
zelfredzaamheid in deze betreft, zien zij ook in dat niet alles meer vanzelfsprekend is en
zal daar waar nodig ook de geldkraan dichter gedraaid moeten kunnen worden.
Dat beide heren hun pensioenleeftijd hebben bereikt, wil niet zeggen dat zij grote zorgen
hebben wat betreft de komende jaren als het gaat om de veranderingen binnen de
bekende decentralisatie taken. Zeker als het gaat om onze jeugd en de huidige
samenleving waarbij de digitalisering zijn stempel steeds meer drukt op een minder
sociale samenleving, baart hen zorgen. Een gewoon gesprek is er straks niet meer bij en
vervreemd men steeds meer van elkaar. Ook de mentaliteit van de generatie na de
opbouwjaren na de oorlog speelt een grote rol in hun bedenkingen. Men is nonchalant
geworden en minder spaarzamer en zuiniger leeft. Een groot verschil met voorheen,
waar je meer met minder moest doen. Precies wat de decentralisaties eigenlijk ook
inhoudt.
Als vrijwilligers binnen de Brink is de Horeca verordening binnen de stichting hard
aangekomen. Aan de ene kant begrijpelijk, daar men zich daardoor gemakkelijker de
broek konden ophouden, maar ook enig begrip over het waarom. Regels worden niet
gemaakt om belemmeringen op te leggen, maar ook uit bescherming. Het feit dat er in
de afgelopen jaren een gedoogbeleid werd geaccepteerd en men de horecavergunning in
het verleden heeft later verlopen, is het steken van de hand in eigen boezem hier ook
van toepassing. Maar het biedt ook weer kansen om ook met de kerntaken van ons
maatschappelijke en culturele pronkwerk als de Brink, aan de slag te gaan.
Wat Gert en Wim wel onbegrijpelijk vinden is dat je van de ene dag als je 16 bent , je op
de andere dag geen druppel meer mag drinken. Het is een vrijbrief voor deze groep om
op andere manieren hun vertier te vinden, waarbij de keten een mogelijkheid is. Dit
hoeft niet altijd een negatief imago bij zich te dragen, daar de jongeren en de omgeving
zichzelf corrigeren, net zoals dat in het verleden ook is gegaan.
Ook zij zagen in deze hele kwestie, net zoals het GBK, een overgangsperiode van 2 jaar
als beste oplossing. Want zie het maar eens waterdicht te handhaven?? Dat kan je bijna
niet, ondanks de deur- en pascontroles, het bandjesbeleid en dergelijke, is men (lees de
bezoekers)zo slim om hier de wet te kunnen omzeilen. Dat betekend als er gehandhaafd
wordt, een boete van 1360.- euro. Binnen een budget als de Brink zijn dat direct
financiële bedreigingen in het voortbestaan.
Betreffende de woningbouw en de mogelijkheid voor de jeugd om zich binnen hun eigen
kern te kunnen vestigen, bestaat ook eensgezindheid. Er zou meer naar behoefte
gebouwd dienen te worden, dus meer goedkopere woningen zodat de jongeren dit
kunnen veroorloven. Een locatie als de Tuinderweijde is aangewezen, maar zij hebben
bedenkingen aan het voortbestaan van de gevestigde ondernemer hiermee. Het had
beter geweest om eerst de juiste oplossingen voor zowel de familie Stuit als het
loonbedrijf Blankendaal te zoeken, dan achteraf de problemen op je nek te halen door je
in allerlei bochten te moeten manoeuvreren en daardoor een negatief zelfbeeld toe te
dienen.
Over wat er verder nog leeft binnen onze gemeenschap, werkt het verkwisten van
gemeenschapsgelden bij bijvoorbeeld het kappen van een boom wat gepland stond en
tijdens het uitvoeren van het werk toch weer terug wordt gedraaid, grote verbazing op.
Men start met de werkzaamheden met 6 (!) mensen en wordt niets gedaan, dat stoort en
wekt irritaties op, zeker als men weet dat deze boom ziek is en dan volgend jaar aan de
beurt is.
Met de vraag wat wij voor Gerrit en Wim kunnen betekenen, kwam deze vraag weer
direct terug: wat verwacht GBK van hen? Met de uiteenzetting dat wij luisteren wat er in
onze eigen leefomgeving speelt, dat we overdenken wat we er voor onze inwoners mee
kunnen, doen wij dat wat het beste is voor onze gemeenschap. Want: het GBK werkt
met de gemeente en niet namens. De informatie die wij uit onze gemeenschap krijgen is
van groot belang, juist het denken vanuit de gemeenschap is belangrijk.