Heb mij lief (alsjeblíeft) Verslaving Liefde heeft een keerzijde. Een liefdesverslaafde kan niet leven zonder bevestiging. Tekst: Jitske Sophie Venema Illustraties: Flos Vingerhoets T oen Marrit Jellema (20) zich twee jaar geleden liet opnemen in een kliniek voor jongeren met gedragsproblemen, werd ze achtereenvolgens verliefd op de counselor, de coach en de sportinstructeur. De Friezin wist dat ze haar leven niet op orde had – ze dronk te veel en gebruikte vaak drugs – maar werd pas in de kliniek gewezen op een andere verslaving. ,,Niemand ging in op mijn avances, ik werd helemaal gek. Ik bleek volkomen afhankelijk te zijn van bevestiging van anderen.” Verliefdheid wordt vaak bezongen. Die ander, die volgens clichécoupletten de zon laat schijnen, zit in het hoofd als een vrolijke melodie die de hele dag blijft hangen. Maar voor sommige mensen verandert liefde in een obsessie. Liefdesverslaafden zijn letterlijk verslaafd aan aandacht. Ze zijn zo bang om zonder liefde te zitten, dat ze er alles aan doen die te krijgen. Verslavingsgevoeligheid is voor een 16 zaterdag 15 februari 2014 deel erfelijk bepaald, maar veel liefdesverslaafden werden ook als kind door minstens een van de ouders tekortgedaan. De Amerikaanse Robin Norwood stelt in haar boek Als hij maar gelukkig is dat liefdesverslaafden uit een ‘ongezond milieu’ komen. ‘Goede onderlinge communicatie ontbreekt in deze gezinnen altijd; aandacht voor de kinderen is er niet of nauwelijks’. Van nature kiezen mensen relaties waarmee ze vertrouwd zijn, omdat ze zich daarin op hun gemak voelen. Liefdesverslaafden kregen het verkeerde voorbeeld en blijven daardoor terugkeren naar het smeken om aandacht. Don’t you want somebody to love / Don’t you need somebody to love / Wouldn't you love somebody to love / You better find somebody to love —Jefferson Airplane, Somebody to love Tot haar 11de vroeg de blonde Marrit haar ouders, broers en zussen vaak of zij wel van haar hielden. Daarna ging haar aandacht uit naar mannen. ,,Als ik wist dat een bepaalde leraar dienst had in het straflokaal, liet ik me expres de les uitsturen. Die docent was oud en professioneel, maar ik dacht serieus dat ik leuk genoeg was om hem te verleiden.” Jongens van haar eigen leeftijd uit de dorpsdiscotheek waren geen uitdaging, Marrit aasde op onbereikbare personen. ,,Het gaf een kick als het me lukte iemand te versieren die tien jaar ouder of al bezet was. Als iemand zoveel voor mij riskeerde, moest ik wel heel leuk zijn.” De 35-jarige Susan uit Limburg heeft haar liefdesverslaving onder controle achtergrond aandachtsjunks 11% van de vrouwen wil dat haar partner elke dag iets romantisch doet 1 op de 12 mensen heeft het gevoel niet zonder de partner te kunnen, zelfs als de relatie slecht is 83% van de mensen die verliefd zijn, doet nooit iets met die gevoelens sinds ze naar groepsgesprekken van de Sex and Love Addicts Anonymous (SLAA) gaat, maar was jarenlang door de liefde geobsedeerd. ,,Ik studeerde aan de universiteit en had een leuke baan, maar was altijd met mijn hoofd in de wolken. Ik was jaloers op mijn vriendinnen: zij konden flirten als onderdeel van hun leven, naast werk, vriendschappen, familie en hobby’s. Ik kon dat niet. Mijn liefdesleven wás mijn leven.” Tijdens Susans versierpogingen kwam het soms niet eens tot daadwerkelijk contact, de fantasieën speelden zich af in haar hoofd. ,,Een vriendin kwam te laat op een avond dat we naar het theater zouden gaan. Ik begon te flirten met een leuke man voor de deur van de foyer en toen de voorstelling begon, ben ik naast hem gaan zitten. Mijn arm lag op zijn leuning, ik lachte op dezelfde momenten, dacht na over welk ondergoed ik droeg en hoe ik hem mee naar huis zou nemen. Van de voorstelling heb ik niets meegekregen. Maar na het applaus stond hij op en liep weg.” De Amsterdamse ondernemer Mirjam (47) zag in de kleinste details tekenen van bevestiging. ,,Iemand hoefde maar naar me te knipogen en ik dacht dat we verkering hadden. Ik viel op elke man die zei dat hij me leuk vond, werd steeds minder kieskeurig. ‘Ik kies voor de liefde’ en ‘ik ga op mijn gevoel af’, zei ik tegen mensen om mij heen als ik weer eens verliefd was op een foute man. Het waren softe slogans, die goedpraatten waarom ik niks deed aan mijn carrière. Ik offerde mijn leven op voor mijn verslaving.” Liefdesverslaafden zijn verliefd op het verliefd zijn. Dat is logisch, zegt orthopedagoog en wetenschapsfilosoof Jan Geurtz, die Verslaafd aan liefde schreef. ,,Verliefdheid brengt het beste in een mens naar boven. Je voelt je sterk en durft meer dan normaal. Opeens zing je op straat, ben je spontaan. Je bent letterlijk high van liefde.” Volgens Geurtz hebben we die gevoelens van nature, terwijl we dénken dat we ze krijgen van die andere persoon. ,,We zijn allemaal bang om verlaten te worden. Verliefd zijn voelt veilig en daarom willen we die ander vasthouden. Maar die reflex is funest: hoe meer je je vastklampt aan de ander om de liefde veilig te stellen, hoe meer hij verdwijnt.” Verliefdheid verschuift bij succes na verloop van tijd richting ‘houden van’. Bij een liefdesverslaafde verschuiven liefkozingen richting afhankelijkheid. ‘Ik hou van je’ wordt: ‘Laat me niet in de steek’. ‘Ik heb je lief’ wordt: ‘Ik heb je nodig’. Alle hoop is gevestigd op de partner: hij moet de behoefte aan geborgenheid vervullen en er is steeds meer bevestiging nodig om dat te bewerkstelligen. ➜ ‘Iemand hoefde maar te knipogen en ik dacht dat we verkering hadden. Ik viel op elke man die zei dat hij me leuk vond’ magazine 17 Mirjam en Susan bezoeken regelmatig bijeenkomsten van de Sex and Love Addicts Anonymous. ➽ Lotgenoten praten over hun verslaving op vijftien locaties in Nederland. ➽ Er zijn geen inschrijvingseisen en alle deelnemers blijven anoniem. ➽ Er wordt gewerkt met een maatjessysteem, waarbij de verslaafden elkaar helpen. Oh, can’t you see you belong to me / How my poor heart aches with every step you take / Every move you make, every vow you break / Every smile you fake, every claim you stake, I’ll be watching you —The Police, Every breath you take Een relatie met een liefdesverslaafde is geen sprookje. Op haar 16de kreeg Marrit voor het eerst een vriend. Ze bleek onverzadigbaar. ,,Ik wilde niet één roos, maar een hele kamer vol. Ik wilde niet één kaars, maar een hele kamer vol. Ik bleef denken dat hij niet genoeg van mij hield.” Na jaren op zoek te zijn geweest naar een man, raakte ook Susan verstrikt in een ongezonde relatie. ,,Ik was geobsedeerd: was bezig met zijn uiterlijk, met wat hij at, belde hem op zijn werk. De krant lezen was er voor hem niet bij, hij moest aandacht voor míj hebben. Mijn focus lag de hele dag op hem, om maar niet op mezelf te hoeven focussen.” Mirjam kreeg op haar 17de haar eerste vriend. Na een maand was ze op hem uitgekeken, maar had geen idee hoe ze dat tegen hem moest zeggen. ,,Toen ik eens piekerend voor me uit staarde, vroeg hij wat er was. Ik antwoordde dat ik van hem hield, waardoor het nog moeilijker werd eerlijk te zijn. Uiteindelijk ben ik zeven jaar bij hem gebleven. Ik ging op in de illusie: na de zomervakantie zou het leuker worden, ik zou van hem gaan houden als hij afstudeerde, als hij een baan had. Ik was vooral hard bezig met hoe hij zou kunnen worden. Ik wist letterlijk niet hoe ik moest bestaan zonder hem.” My fingertips are holding on to the cracks in our foundation / And I know that I should let go, but I can’t / And every time De band tussen een liefdesverslaafde en zijn of haar partner is vergelijkbaar met die tussen een gokverslaafde en een fruitautomaat 18 zaterdag 15 februari 2014 we fight I know it’s not right / Every time that you’re upset and I smile / I know I should forget, but I can’t. —Kate Nash, Foundations In een poging om iets wat ooit zo veelbelovend leek vast te houden, achtervolgt de liefdesjunk zijn partner als een hondje. Hij bereikt er meestal precies het tegenovergestelde mee. Onbegrijpelijk, voor de liefdesjunk. Afwijzingen versterken de onzekerheid en hij zal nog harder proberen de partner voor zich te winnen. Om de gewenste liefde te ontvangen, wringen liefdesverslaafden zich in allerlei bochten. Vrijpartijen ontpoppen zich tot wanhoopspogingen om weer dat gevoel van verbondenheid te hebben en het eigen leven wordt weggecijferd. Irreële logica wordt ingezet om afwijzingen te verklaren: ‘Als ik verander, komt het goed.’ De liefdesjunk is altijd beschikbaar, voor het geval de partner liefde wil komen geven. Want alleen zijn, dát kan de liefdesjunk niet. De band tussen een liefdesverslaafde en de partner is vergelijkbaar met die tussen een gokverslaafde en een fruitautomaat: het is zo verslavend door de kans op de jackpot. Hoe vaker het níet raak is, hoe meer je gaat hopen de prijs een keer te winnen. Opgeven lijkt zonde van de investering en dus gooi je er nog maar een muntje in. Er is maar één bevredigend resultaat: winnen. De liefdesverslaafde weet niet wanneer hij gaat winnen – liefde krijgt – en dat houdt hem geboeid. Hij slikt meer narigheid dan de relatie aan geluk oplevert. Daarvan is Mirjam (47) zich bewust: ,,Het heet liefdesverslaving, maar er komt verdomd weinig liefde bij kijken.” In een waas hoor ik je zeggen / Dat je alles op wilt geven / Dat je alles met je meeneemt / Wat me lief is in dit leven —Marco Borsato, Margherita Het verbreken van een relatie is het ergste wat een liefdesverslaafde zich voor kan stellen. Mirjam begon na zeven jaar een affaire, zodat haar vriend een reden had hun relatie te verbreken. ,,Ik zei vaak dat ik bij hem weg zou gaan, in de hoop dat hij zou zeggen dat hij niet zonder me kon. Dat was het mooiste dat ik kon horen. Maar ik zou nooit zelf de knoop hebben doorgehakt.” Net als verslaafden aan drank en drugs krijgen liefdesverslaafden die 18% is in stilte nog verliefd op een ex-partner Wetenschappelijk experiment Een onderzoek met muizen geeft inzicht in de werking van de verslaving. De muizen werden onderverdeeld in drie groepen en leerden aan een belletje te trekken in ruil voor voedsel. In groep één werden ze altijd beloond met voedsel als zij aan het belletje trokken, in groep twee kregen ze nooit meer voer en in groep drie af en toe. De eerste groep bleef relaxt: die wist dat ze te allen tijde aan voedsel kon komen. Groep twee werd depressief, omdat de muizen geen invloed hadden op hun omstandigheden. Groep drie werkte het hardst en had de meeste stresshormonen. Deze muizen wisten nooit wanneer ze beloond werden en bleven daardoor wanhopig aan het belletje trekken. Hun leven bestond uit een obsessie met een belletje en de hoop dat dat voedsel tevoorschijn zou toveren. worden verlaten afkickverschijnselen. Ze worden overvallen door een allesoverheersend gevoel niet zonder die ene persoon verder te kunnen. Jan Geurtz: ,,Sommigen gaan direct op zoek naar een andere partner om de eenzaamheid te maskeren. Ze lopen weg voor de wond en proberen die toe te dekken met nieuwe liefde. Anderen blijven verslaafd aan het verlangen naar de verloren geliefde en klampen zich vast aan fantasieën om maar niet in dat gapende gat van het relatieloze leven te vallen.” Toen Susans foute relatie werd verbroken, heeft ze haar ex nog een jaar gestalkt. ,,‘Andere mensen doen dit niet’, zei ik tegen mezelf, terwijl ik door zijn straat fietste, hem opzocht op internet en hem ‘toevallig’ tegen probeerde te komen. Dat viel nog mee, want in mijn hoofd ging het veel verder.” De liefdesverslaving kan niet genezen, maar wel tot staan worden gebracht door hulp. Mirjam en Susan bezoeken meerdere keren per week zelfhulpgroepen van de SLAA. Susan: ,,Ik kan niks veranderen aan het feit dat ik deze ziekte heb, maar ik kan zoveel wél veranderen door hulp te zoeken en hulp te geven aan andere vrouwen.” De therapie tegen liefdesverslaving lijkt op die tegen roken. De sleutel ligt in het veranderen van overtuigingen. Ís roken wel zo lekker? Ís deze relatie wel zo belangrijk? Stoppen met roken is pas gelukt als iemand niet naar een sigaret grijpt op het moment dat de trek in een sigaret zich aandient. Maar een sigaret is concreet. Waar moet een liefdesverslaafde mee stoppen om af te kicken? Dat verschilt: de een praat niet meer met iemand van het andere geslacht, de ander besluit alleen geen relatie meer aan te gaan. Mirjams onthouding houdt in dat ze geen mensen meer gebruikt. ,,Vroeger dacht ik alleen maar aan wat ik kon krijgen. Dat was monsterlijk. Nu kijk ik naar mensen vanuit respect, interesse en géven.” Susan is tegenwoordig gelukkig getrouwd en moeder van een dochter. ,,Een nieuw leven opbouwen is dus echt mogelijk. Mijn relatie voelt niet meer als een gevangenis en ik kan van mijn dochter genieten als ik met haar in het park wandel, in plaats van op zoek te gaan naar mannen. Ik besef nu dat ik jaren in een roes heb geleefd en daardoor heb ik niet voor 100 procent geleefd. Ik was met mannen bezig, in plaats van met collega’s of vrienden of het kijken van mooie films. Dat vind ik spijtig.” De groepsgesprekken bij de SLAA hebben Mirjam geleerd naar zichzelf te kijken. ,,Ik heb op dit moment geen relatie met een ander, maar des te meer met mezelf. Ik kan genieten van mijn eigen gezelschap en kan me daardoor langzaam gaan voorstellen dat iemand anders daar ook van kan genieten.” Voor Marrit is het nu twee jaar geleden dat ze afscheid nam van de kliniek. Marrit leerde zichzelf te waarderen, zonder gespeelde rol en hang naar bevestiging. In de kliniek ontdekte ze dat het schrijven van gedichten haar voldoening gaf en dat dit positiever werkte dan drugs, alcohol of minnaar. ,,Ik heb een dichtbundel uitgebracht: Liefde, lust en een gebroken hart. Ik wil blijven schrijven en andere jongeren met dezelfde problemen helpen.” Drank en drugs kan ze tegenwoordig met veel moeite laten staan, maar de liefdesverslaving ligt nog altijd op de loer. ,,Mijn behandelaars hebben me aangeraden om twee jaar vrijgezel te blijven, maar ik word om de haverklap verliefd.” Haar verdriet is regelmatig vers. ,,Vorige week vrijdag liep het weer slecht af met een contact. Mijn hele wereld stortte in: waarom wilde diegene niet bij me blijven? Op zaterdag ging het al beter en op maandag wist ik weer dat ik helemaal nog niet klaar ben voor een relatie.” ■ De namen Susan en Mirjam zijn gefingeerd. magazine 19
© Copyright 2024 ExpyDoc