Verhalen uit de praktijk: Participatiewet EEN SELECTIE VAN DE VERHALEN UIT HET 3D JOURNAAL Inleiding In het 3D Journaal worden dagelijks praktijkverhalen over het voetlicht gebracht met betrekking tot de drie decentralisaties in het sociaal domein. Het 3D Journaal biedt elke dag een schat aan informatie via blogs, tips, polls, reportages, interviews, ‘de week in drie minuten’ etc. In deze uitgave een greep uit de verhalen over de Participatiewet, oa: • De gemeente Barneveld zet in op een beschermde werkplek waar begeleiding is, maar waar gehandicapten met een grote afstand tot de arbeidsmarkt zo veel mogelijk werken in een normale werkomgeving. • Het alternatief voor beschut werk van de gemeente Tilburg. • In Brunssum worden bijstandsgerechtigden klaargestoomd voor een betaalde baan. • En aan het werk helpen van jongeren uit de Wajong kan de gemeente meer geld opleveren dan u denkt. Nieuwsgierig geworden? Log in op het Platform Sociaal Domein > Groepen > 3D Journaal Bent u nog geen lid van het Platform Sociaal Domein? Meld u dan nu aan met uw gemeentelijk mailadres via: https://forum.vng.nl/do/login. Heeft u geen gemeentelijk emailadres? Lees het 3D Journaal dan via www.gemeentenvandetoekomst.nl 2 Vereniging van Nederlandse Gemeenten Inhoudsopgave Beschermd werk in plaats van dagbesteding 4 Stimuleer ontmoetingen tussen iemand mét en zonder verstandelijke beperking 6 Tilburgs alternatief voor beschut werk 8 Geld verdienen door jongeren aan het werk te helpen 10 ‘Er mag geen langdurig werkloze meer bijkomen in Brunssum’ 12 Intensief contact met bedrijven op zoek naar 800 arbeidsplaatsen 14 Vereniging van Nederlandse Gemeenten 3 Beschermd werk in plaats van dagbesteding Door Fieke Walgreen op Maandag 15 september 2014 Een beschermde werkplek waar begeleiding is, maar waar gehandicapten met een grote afstand tot de arbeidsmarkt zo veel mogelijk werken in een normale werkomgeving. Dus: functioneringsgesprekken, een passende beloning, geen eigen bijdrage, maar ook geen recht op een pgb. Daar zet de gemeente Barneveld op in, vertelt Gertjan Kraan, projectleider Zelfstandig (Blijven) Wonen/ Wmo 2015 van de gemeente. Het aanbestedingsproject voor deze ‘all-in’ werkplek staat in de startblokken. De gemeente Barneveld heeft hierover met verschillende, vooral lokale, aanbieders van arbeidsmatige dagbesteding gesproken. Gertjan Kraan: ‘Het idee is dat we als gemeente een aantal kaders stellen, maar een groot deel van de invulling is aan de partijen zelf. Wij willen in ieder geval een beschermde werkplek waar begeleiding is. En als het echt nodig is, willen we dat de aanbieder ervoor zorgt dat de arbeidsparticipant naar de werkplek kan komen en na werktijd ook weer thuiskomt. Daarnaast willen we dat er voor iedere arbeidsparticipant passende werkzaamheden zijn, zodat iedereen op zijn eigen manier kan bijdragen en zich kan ontwikkelen.’ Zoveel mogelijk een normale baan ‘Ook belangrijk: we laten aanbieders zoveel mogelijk een normale werksituatie creëren, met functioneringsgesprekken en een passende beloning. Kortom: een normale baan met enigszins economische waarde. Wij willen dat iedereen werkt naar vermogen en mensen zelf willen ook graag gewoon aan de slag. We gaan ook niet uit van het werken in dagdelen, maar van werkuren, net zoals bij een ‘ge4 Vereniging van Nederlandse Gemeenten wone’ baan.’ De gemeente betaalt gemiddeld 25 uur per week. Mensen hoeven geen eigen bijdrage te betalen, maar hebben ook geen recht op een pgb. Het gaat naar schatting om zo’n 80 à 120 mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt vanwege een handicap, zoals mensen met een verstandelijke beperking of een chronisch psychiatrische aandoening. Participatiewet De beschermde werkplek wordt niet vormgegeven in het kader van de Wmo 2015, zoals in veel gemeenten het geval is, maar in het kader van de Participatiewet. Door het Deelfonds Sociaal Domein is dat financieel-technisch mogelijk. ‘Wij hebben niet gekeken hoe we AWBZ-dagbesteding konden overdragen naar de Wmo 2015, we hebben gekeken vanuit het perspectief van onze inwoners. En veel inwoners met een achterstand tot de arbeidsmarkt, willen graag gewoon meedoen. Dan is het logischer om dagbesteding vanuit de Participatiewet te regelen.’ Meer weten? Neem contact op met Loes Mulder, projectleider Arbeidsparticipatie naar vermogen/Participatiewet: [email protected] Vereniging van Nederlandse Gemeenten 5 Stimuleer ontmoetingen tussen iemand mét en zonder verstandelijke beperking Door Fieke Walgreen op Maandag 10 november 2014 Ook beter weten waar mensen met een verstandelijke beperking behoefte aan hebben of hoe je hen het best kunt begeleiden naar werk? De stichting Prokkel ondersteunt gemeenten daarbij onder meer door het organiseren van de Week van het Prokkelen, waarin ontmoetingen plaatsvinden tussen iemand met een verstandelijke beperking én iemand zonder. Geke Kiers, raadslid Duurzaam Sociaal Sportief Westerveld, van de gemeente Westerveld ‘prokkelde’ ook. Het prokkelen en specifiek de Prokkelweek zijn laagdrempelige manieren om te laten zien dat iedereen mee kan doen in de samenleving vertelt Marian Geling, projectleider stichting Prokkel. En mede met oog op de participatiewet zijn gemeenten daarin nog meer geïnteresseerd dan een paar jaar geleden. Veel gemeenten zijn dan ook aan de slag met bijvoorbeeld Prokkelstages waarbij mensen met een verstandelijke beperking stages lopen bij verschillende bedrijven en organisaties in de regio. Van sociaal werkplaats naar betaalde baan Geke Kiers is raadslid van de gemeente Westerveld en ze regelde voor haar gemeente ook zo’n Prokkelstage. Kiers: “Bedrijven zien op die manier hoe ze verstandelijk gehandicapten kunnen inzetten en dat is vaak op meer gebieden dan ze in eerste instantie denken. Tijdens zo’n stage kunnen ze die inzet eens ervaren en testen. Het zorgt er ook voor dat verstandelijk gehandicapten een stapje dichter bij betaald werk komen. Eén iemand in onze gemeente hield aan zijn stage bij een supermarkt een betaalde baan over.” 6 Vereniging van Nederlandse Gemeenten De gemeente draaide de stages ook om: raadsleden gingen op bezoek bij een sociale werkvoorziening. Kiers: “Ik heb echt een paar uur meegewerkt – zakjes vullen, thee schenken - en dat zorgde ervoor dat ik beter weet waar ik over praat als raadslid. Ik zag dat voor sommige mensen zo’n sociale werkvoorziening de enige manier is om mee te doen in de samenleving. Dit soort plekken moet je als gemeente blijven aanbieden. Maar andere cliënten zouden juist misschien ook bij ‘gewone’ bedrijven terecht kunnen. Het is echt maatwerk en daarvan moet je je als gemeente bewust zijn.” Elke gemeente kan ermee aan de slag Het mooie van prokkelen volgens Geling: iedere gemeente kan meedoen, haar stichting hoeft daar niet per se bij te helpen. “Elke gemeente kan aan de slag met de voorbeelden van andere gemeenten.” Bijvoorbeeld met die uit Westerveld, maar ook het voorbeeld uit Leeuwarden is een mooie volgens de projectleider. Die gemeente liet verstandelijk gehandicapten meelezen met de brieven die de gemeente naar deze doelgroep stuurt. Ze kwamen er toen achter dat het taalgebruik veel te moeilijk was en dat is nu aangepast.” Week van het Prokkelen De Week van het Prokkelen is jaarlijks in de eerste week van juni en dient als inspiratie voor de rest van het jaar. Geling: “In die week organiseren duizenden vrijwilligers activiteiten die mensen met en zonder verstandelijke beperking met elkaar in contact brengen. Samen iets doen en zo elkaar beter leren kennen, dat is waar het in de Prokkelweek om draait. Ter voorbereiding zijn er in januari verspreid over het hele land netwerkbijeenkomsten waar ook gemeenten van harte welkom zijn.” Exacte data vind je hier. Beeld: Werry Crone / Hollandse Hoogte Vereniging van Nederlandse Gemeenten 7 Tilburgs alternatief voor beschut werk Door Joke van Rooyen op Donderdag 16 oktober 2014 De gemeente Tilburg komt met een alternatief voor beschut werk. Daar liggen vooral sociale redenen aan ten grondslag, laat de Tilburgse beleidsmedewerker Arbeidsmarkt Marc Bevers weten. ‘Met de voorziening beschut werk creëert het Rijk een regeling binnen een regeling waarbij een kleine groep met minder dan 30% arbeidsvermogen de garantie van betaald werk krijgt. Wij zien dat als een vorm van rechtsongelijkheid. Er zijn genoeg mensen die net buiten die 30% indicatie vallen en dan dus niet aanmerking komen voor beschut werken. Dat klopt niet. De in de Participatiewet opgenomen voorziening beschut werk slokt de komende jaren een groot deel van het participatiebudget op. Dat gaat ten koste van de ondersteuning voor al die andere mensen die niet in aanmerking komen voor beschut werk. Daarom maken wij een andere keuze.” Resultaatverplichting gemeenteraad ‘Iedereen is gebaat bij maatschappelijke participatie. Daar zetten we ons ook voor in. Sterker, we zijn een resultaatverplichting met onze gemeenteraad aangegaan om de participatie van de groep waarvoor het Rijk de voorziening beschut heeft bedacht te realiseren. Dat kan echter op meer manieren dan alleen via de aanpak die het Rijk voorstelt. We zijn dus druk bezig om afspraken te maken binnen bijvoorbeeld vrijwilligerswerk en buurtwerk. Ook maken wij via social return on investment afspraken met zorginstellingen, waarmee we nu inkooptrajecten in het kader van de decentralisatie AWBZ doorlopen.’ Alternatief voor beschut werk ‘We kopen dus zorg in bij zorginstellingen, maar stellen als voorwaarde dat ze extra plekken arbeids8 Vereniging van Nederlandse Gemeenten matige dagbesteding voor de doelgroep beschut creëren. Door een alternatief voor beschut werk te bieden, kunnen we vasthouden aan onze doelstelling om perspectief op zo regulier mogelijk werk te bieden aan zoveel mogelijk mensen. Tegelijkertijd laten we de meest kwetsbaren niet vallen, maar zorgen wij ervoor dat ook zij op een zinvolle, zingevende manier mee kunnen doen in de samenleving.’ Meer lezen? http://www.tilburg.nl/nl/participatiewet/ http://www.tilburg.nl/actueel/nieuws/item/participatiewet-zoveel-mogelijk-mensen-aan-het-werk-helpen/ Foto: Koen Verheijden/Hollandse Hoogte Vereniging van Nederlandse Gemeenten 9 Geld verdienen door jongeren aan het werk te helpen Door Marieke van Gils op Woensdag 3 september 2014 Jongeren uit de Wajong aan het werk helpen, kan geld opleveren. Meer geld dan veel gemeenten denken, zegt Theo Duijker, oprichter van Enspiratie, een bedrijf dat sociale ondernemingen ontwikkelt. ‘Het scheelt namelijk niet alleen duizenden euro’s aan uitkeringen, maar bijvoorbeeld ook aan woonbegeleiding.’ Dennis Jannsen van de gemeente Arnhem reageert. Ellis kreeg al jong de diagnose autisme en PDD-NOS. Volledig afgekeurd door het UWV, liet zij het er niet bij zitten. Afgelopen jaren groeide ze door tot leidinggevende op een vergader- en lunchlocatie van Enspiratie. Haar Wajong-uitkering is bijna afgebouwd. Bovendien woont ze sinds kort op zichzelf, in plaats van in een begeleid-wonen-project. Theo Duijker: ‘Dat is in de eerste plaats goed voor Ellis, maar het bespaart de overheid ook tienduizenden euro’s per jaar. Zo’n 20.000 euro voor de uitkering en 70.000 euro aan woonbegeleiding. Het is jammer dat de overheid, nog erg verkokerd, deze winst van ‘werk’ niet altijd ziet.’ Minder begeleiding dan begroot Theo Duijker zette vijf jaar geleden met een mede-ondernemer Enspiratie op. Zijn ervaring: veel jongeren die volgens het UWV onbemiddelbaar zijn, kunnen prima aan de slag. En met veel minder begeleiding dan begroot. ‘Leidinggevenden nemen die rol grotendeels over. Voor de tachtig jongeren die jaarlijks via ons aan de slag gaan, doen we in totaal maar een keer of tien een beroep op professionele begeleiders. Zij zijn nodig bij terugvallen, maar niet zeven dagen per week.’ 10 Vereniging van Nederlandse Gemeenten Wajong en WWB De winst zit vooral in mensen die nu nog in de ‘granieten bakken’ van het UWV zitten, aldus Duijker. Zijn gemeenten zich dat bewust? Dennis Janssen, afdelingshoofd Werk van de gemeente Arnhem, wel. ‘Wij werken veel samen met het UWV, bijvoorbeeld in het project Gastvrij Talent. We begeleiden daarin jongeren, met en zonder Wajong of WWB-uitkering, richting horeca. Ook de Primark, die binnenkort hier opent, hebben we voorzien van personeel.’ Geen standaard oplossing Het is daarbij belangrijk om te begrijpen hoe ondernemers werken, zegt Janssen. ‘Bedrijven willen vooral snel mensen hebben. De jongeren hebben vaak nog allerlei vragen en verzoeken. Dan is er geen standaard oplossing, maar moet je een deal maken.’ Janssen spreekt regelmatig met Theo Duijker en werkt samen met zijn collega’s van Economische Zaken. Elf gemeenten uit de regio maakten bovendien afspraken over hun aanpak, zodat ze elkaar niet beconcurreren bij vacatures. Integraal werken Is geldelijk gewin voor gemeenten een extra motivatie om voor de jongeren te bemiddelen? Janssen denkt van wel. Al erkent hij dat er nu vaak te weinig zicht is op de gevolgen van ‘werk’ voor verschillende geldpotjes. ‘Dat moet beter gaan als we echt integraal gaan werken. Ik ben in elk geval blij dat de gemeenten, die de mensen zelf spreken, nu mogen bepalen of en waar ze geld voor over hebben.’ FOTO: Koen Verheijden / Hollandse Hoogte Vereniging van Nederlandse Gemeenten 11 ‘Er mag geen langdurig werkloze meer bijkomen in Brunssum’ Door Ellen Weber op Dinsdag 16 september 2014 Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt wassen de kleding van buurtgenoten die dat zelf niet meer kunnen, of bezorgen een scootmobiel bij deelnemers van de scootmobielpool. Op reportage bij het Mensontwikkelbedrijf Betere Buren in Brunssum, waar bijstandsgerechtigden worden klaargestoomd voor een betaalde baan. Anthony Jager sleutelt aan een damesfiets. Een gevonden voorwerp, dat na drie maanden nog niet bij de gemeente is opgehaald en nu een opknapbeurt krijgt bij Betere Buren. ‘De ene dag sluit ik een vaatwasser aan, de andere dag zaag ik een boom om en vandaag repareer ik een fiets.’ Anthony noemt zijn werk avontuurlijk. ‘Collega’s die klagen, daar begrijp ik niets van. Ik moet inderdaad veertig uur werken voor mijn bijstandsuitkering, maar ik heb het zo naar mijn zin dat ik na afloop van mijn contract hier graag wil blijven werken.’ Een roze kinderfiets draagt al een bordje: 40 euro. Theo Smeets, projectleider bij Betere Buren, verwacht dat die binnen een paar uur is verkocht. Niet alle fietsen gaan naar de fietsenwinkel, een deel geeft de gemeente cadeau aan mensen die naar het afgelegen industrieterrein moeten fietsen om in het werkritme te komen bij de was- en strijkservice. Wassen en strijken voor Wmo-cliënten Even verderop zijn vier dames met stomende strijkijzers in de weer. Zelfs de sokken worden netjes gladgestreken. ‘Dat doe ik thuis niet eens’, lacht wethouder Hugo Janssen. Terwijl de wasmachine op volle toeren draait, wordt vieze was van een label voorzien, met daarop het nummer van de Wmocliënt. Dat is het bijzondere aan Betere Buren: dit Mensontwikkelbedrijf helpt niet alleen wsw’ers een wwb’ers aan het werk, het werk dat ze doen, komt ten gunste van mensen met een Wmo-indicatie. 12 Vereniging van Nederlandse Gemeenten Van de vijftig klanten zitten er 42 in de Wmo. Zoals in alle gemeenten is er ook in Brunssum minder geld voor ondersteuning. ‘Om ervoor te zorgen dat het serviceniveau voor hulpbehoevenden niet achteruit gaat, bieden we deze was- en strijkservice aan vanuit Betere Buren. Het creëren van werkplekken mag best een miljoen kosten’, zegt wethouder Janssen. ‘Want op termijn bespaart de gemeente op bijstandsuitkeringen, als deze mensen uitstromen naar een betaalde baan.’ Harry van de Roer, directeur Dienst Leefomgeving, benadrukt de sociaalmaatschappelijke winst: ‘Mensen krijgen weer een dagritme, collega’s, een rol en een functie. De eerste drie maanden komen ze met tegenzin, maar op een gegeven moment gaat er een knop om. Dat is mooi om te zien.’ Drie generaties uitkering Ingrijpen is hard nodig in Brunssum. ‘Vader, zoon, kleinzoon: vaak krijgen drie generaties een uitkering’, zegt wethouder Janssen. Op een populatie van 29.000 inwoners zijn er 990 uitkeringsgerechtigden, het werkloosheidscijfer ligt tegen de 9 procent en er zijn drie keer zoveel wsw’ers als elders. De gemeente probeert het tij te keren met de pilot ‘sluitende aanpak’. Oftewel: Er komt geen langdurig werkloze meer bij. Zodra iemand zich meldt voor een bijstandsuitkering, moet hij zich de dag erna melden bij Betere Buren. Vooral jongeren kiezen eieren voor hun geld en weten binnen vier weken op eigen initiatief betaald werk te vinden. 75 procent vindt op eigen kracht een baan, de rest komt bij Betere Buren terecht. Met behoud van bijstandsuitkering volgen zij gedurende twee jaar een traject. Naast basisvaardigheden leren zij voor een beroep en lopen ze stage bij bedrijven. Met een startkwalificatie op zak kunnen ze vervolgens aan de slag als buschauffeur, hovenier, ijzervlechter of schoonmaker. Het doel: honderd instromers per jaar, waarvan er 35 uitstromen naar een betaalde baan. Dit jaar kwamen er al tachtig nieuwe bijstandsgerechtigden bij in het Mensontwikkelbedrijf en zijn er 25 uitgestroomd naar betaald werk. De gemeente creëert zelf het grootste deel van de werkervaringsplekken, door om te denken. Van de Roer: ‘Zodra iemand een scootmobiel à 3.000 euro aanvraagt omdat hij daar recht op heeft, draaien we de vraag om: waar heb je die voor nodig? Wilt u één keer per week kienen? Dan brengt de chauffeur van Betere Buren op de aangegeven dag de scootmobiel naar u toe. Op die manier kunnen zes inwoners gebruik maken van één scootmobiel. Scheelt 15.000 euro en levert werkervaringsplekken op.’ Concurreren met zwartwerkers Nogal eens rijst bij ondernemers de vraag of het lage uurtarief van Betere Buren geen oneerlijke concurrentie is. Van de Roer: ‘Betere Buren doet langer over werkzaamheden en knapt klussen op waarvoor je een aannemer niet belt. We leggen geen badkamers aan, maar vervangen het leertje in een lekkende kraan. We concurreren eerder met zwartwerkers.’ Met ondernemers wil de gemeente juist graag samenwerken, om de re-integratie van de deelnemers zo goed mogelijk te laten verlopen. Ook bij de ambtenaren van het WMO-loket moest er een knop om. ‘Maar dat mag toch niet volgens de regels?’ Buiten het kader denken is nodig, betoogt de wethouder. ‘Liever drie keer op het gezicht, dan niet geprobeerd. Niks doen, kan ik niet uitleggen.’ Met man en macht werkt de gemeente aan screening van het hele bijstandsbestand. Honderd mensen per week komen langs op gesprek om te achterhalen wat ze nog wél kunnen doen. ‘Want iedereen heeft een talent, daar ben ik van overtuigd’, zegt de wethouder. Lichtpuntje: de vergrijzing Lastig in Zuid-Limburg: er zitten weinig grote werkgevers. Het scheppen van banen zal bij het MKB moeten gebeuren. Wethouder Janssen ziet echter een lichtpuntje aan de horizon: de regio vergrijst. ‘Als de babyboomers met pensioen gaan, ontstaan er vacatures. Bestaande werknemers kunnen doorstromen naar een hogere functie, onderaan de ladder komen werkplekken vrij. Daarom willen mensen nu alvast activeren, zodat ze straks soepel kunnen uitstromen naar een betaalde baan. En het MKB adviseren we: neem nu alvast een stagiair aan.’ Vereniging van Nederlandse Gemeenten 13 Intensief contact met bedrijven op zoek naar 800 arbeidsplaatsen Door Stan van Herpen op Donderdag 27 november 2014 Weener XL, het werk-ontwikkelbedrijf van de gemeente Den Bosch, gaat al jaren de boer op om samen met bedrijven te kijken of ze werk hebben voor mensen die nu aan de zijlijn staan. Met de komst van de Participatiewet moeten de komende twee jaar in de regio Noordoost-Brabant ruim achthonderd nieuwe banen worden gevonden voor mensen met een arbeidsbeperking. Accountmanager Corry Duquesnoy over haar ervaringen tot nu toe. Achthonderd banen voor mensen met een arbeidsbeperking in een regio met negentien gemeenten, dat lijkt niet echt veel. Maar in de praktijk betekent het dat ieder bedrijf met meer dan 25 medewerkers straks volgens de Quotumwet verplicht is om per 25 medewerkers voor 0,5 fte aan werk beschikbaar te stellen aan iemand met een arbeidsbeperking. De gemeente Den Bosch heeft een voortrekkersrol in de regio. Zo’n drie jaar geleden begon de gemeente al actief contact te leggen met bedrijven. Accountmanager Corry Duquesnoy van het Werkgeversservicepunt, het centrale aanspreekpunt van Weener XL en UWV, is er vanaf het begin bij betrokken. ‘We willen alle bedrijven kennen met meer dan 25 medewerkers die in potentie geschikt werk voor ons hebben.’ Hardnekkige vooroordelen Dat intensieve contact met bedrijven, dat maakt de Bossche aanpak volgens Duquesnoy bijzonder. En het is nodig, ziet ze, want de vooroordelen zijn hardnekkig. ‘Veel bedrijven staan hier niet om te springen. Ook omdat ze onvoldoende weten wat de mogelijkheden zijn. Ze hebben de perceptie dat ze worden opgezadeld met incapabele mensen die vaak ziek zijn. Onterecht. Wij gaan altijd op zoek 14 Vereniging van Nederlandse Gemeenten naar een goede match. En wij dragen het risico van mogelijk ziekteverzuim.’ De aanpak van Duquesnoy en haar collega’s: goed luisteren naar de vragen die er leven bij werkgevers. Ook om de behoeftes van het bedrijf zo goed mogelijk te leren kennen. Zodat ze in de toekomst de juiste mensen op de juiste plek kan plaatsen. ‘Zodra je met bedrijven in gesprek gaat, merk je dat ze veel meer mogelijkheden hebben om mensen te plaatsen dan ze zelf denken. En ze beseffen vaak niet dat het een interessante mogelijkheid is om kosten te besparen.’ Het is ook een kwestie van vertrouwen winnen, merkt ze. ‘Bedrijven verwachten deze vorm van dienstverlening vaak niet van de overheid. We moeten laten zien dat we grondig te werk gaan en de wensen van de werkgevers en de capaciteiten van de kandidaten goed in beeld hebben.’ Maatschappelijke verantwoordelijkheid De grootste werkgevers binnen de Bossche gemeentegrenzen zijn de gemeente en het ziekenhuis. Heineken is de belangrijkste particuliere werkgever. Juist dat soort bedrijven zijn vaak opvallend coulant, is de ervaring van Duquesnoy. ‘Ze zijn zich bewust van hun maatschappelijke verantwoordelijkheid. En ze zien de mogelijkheden tot kostenreductie. Daarnaast kunnen ze zich er soms ook op een positieve manier mee profileren.’ Maar, is haar ervaring, uiteindelijk zijn bij de kleine en middelgrote bedrijven het makkelijkst mensen te plaatsen. ‘Omdat de afstand tot de werkvloer daar vaak kleiner is.’ De Bossche vestiging van Canon won dit jaar de Weener Award. ‘Daar werken vooral medewerkers van de sociale werkvoorziening. De vrouw die hen bij Canon begeleidt, voelt erg goed aan wat zij nodig hebben. Daar staat of valt het toch vaak mee, met een enthousiast en betrokken persoon die dat binnen een bedrijf oppakt.’ Vereniging van Nederlandse Gemeenten 15
© Copyright 2024 ExpyDoc
