Naar aanleiding van de vijftiende Scratch Messiah

Naar aanleiding van de vijftiende Scratch Messiah in de Sint Jacobskerk in Vlissingen
schreef dirigent Jules van Hessen het volgende gedicht.
Het was weer een feest !
Lieve Scratcheuses, Waarde Scratcheneurs natuurlijk is het U allen bekend:
samen staan we nu even stil bij weer een heel bijzonder moment,
vanavond heb ik de eer om voor de vijftiende maal in de Messiah alhier voor te gaan.
Ja, het is alweer zó lang geleden dat ik voor de eerste maal hier op de bok mocht staan.
Daarom is het eerste applaus wat ik van U vraag in dit gedicht,
bedoeld voor de vader van de Zeeuwse Scratch; Leo Smit
die in wezen het gebeuren heeft opgericht.
Vijftien jaar samen hard werken, leidend tot bijzondere prestaties,
meestal in harmonie, maar soms ook met wat minder geslaagde intonaties.
Meestal staat na hard werken de boel zelfs aardig onder elkaar,
een enkele keer klinkt iets wat ongebruikelijk of raar,
maar uiteindelijk presenteren we iets wat niet alleen ons zelf weet te vervoeren,
maar wat ook ons trouwe publiek telkenmale weet te ontroeren.
Voor de vijftiende maal wordt er hier een wonder afgedwongen,
en wordt er met hart en ziel gewerkt, gespeeld en gezongen.
Duizenden maten ingestudeerd
Liters vocht zijn getranspireerd
Talloze momenten van schoonheid hebben we beleefd
Vaak hebben we ook samen op hemelse hoogte gezweefd.
Ook wel eens naar beneden gedonderd,
als U zich bijv. over een merkwaardige ongelijkheid verwondert...
Elke keer vol overgave en vol vuur,
geïnspireerd door Händels prachtige partituur.
Sopranen die zingen met karakter en gloed
Alten die zich goed bewust zijn hoe het moet
Tenoren weren zich uiteindelijk ferm en krachtig
En de bassenklank is vaak smeuïg en prachtig.
Opgestuwd door een kwinkslag of een gek idee
of door een zinsnede "Wij nemen Bona mee".
En nu ook een waarderend woord voor ons orkest,
voor hen is zo'n uitputtende Messiah een ware test,
die is absoluut niet simpel,
maar ze slagen hierin telkenmale weer met vlag en wimpel.
Laten we ook onze solisten eens fêteren.
Zij weten ons en het publiek altijd weer te inspireren.
Door Lauren’s prachtige, heldere stemgeluid,
breken bij iedereen al na een paar noten de tranen van ontroering uit.
En dan zijn we ook apetrots op onze Maria de Moel,
zij zingt ook met zoveel passie en gevoel.
Onze tenor, u weet wel de charismatische Dirk Laplasse
is niet alleen een geschikte peer, maar ook een vocalist van klasse.
Last but not least hebben we nog Matthew Baker, uit down under geïmporteerd,
die ons onder andere met zijn "Why do the nations" waanzinnig inspireert.
En zonder dat geweldige bestuur viel er hier überhaupt nooit iets te spelen of te zingen,
daarom zou ik nu graag voor hen een daverend applaus, quasi spontaan , willen
afdwingen.
Voor een dirigent is het een concept om van te dromen,
mensen van verschillende pluimages in één dag muzikaal samen te laten komen,
samen in harmonie aan muzikale schoonheid te mogen bouwen
met tot het bot gemotiveerde mannen en vrouwen.
Een dag waarop verschillen tussen mensen niet meer bestaan,
waarop iedereen grenzen opzoekt en tot het uiterste wil gaan.
Een dag waarop in onze wereld geen plaats is voor oorlog of strijd,
want deze dag is aan onze gezamenlijke religie "muziek" gewijd.
Een dag van samenhorigheid, liefde en harmonie,
een dag gedragen door onze collectieve energie.
Waarschijnlijk heb ik het al vele malen gezegd:
“Wat is het elke keer voor mij een voorrecht
voor U te staan, U te horen en te zingen
en samen weer het wonder mogen proberen af te dwingen.”
Wij vieren vandaag 15 jaar Scratch in Zeeland hiep, hiep, hoera en hartgrondig hoi,
voor vanavond wens ik U allen veel prachtige momenten en ... toi, toi, toi !!!
Vlissingen 15 maart 2014

Download Report