klik hier

Winnen
doe je overal!
HET SEIZOEN 2013/2014 VAN
AFC C4 IN WOORD EN BEELD
Woord vooraf
Dit boekje vormt de afsluiting van vier seizoenen met plezier verricht
voetbalcorvee.
De jeugd van tegenwoordig. Er wordt vaak op gemopperd. Maar met wat een
ontzettend aardige jongens heb ik me de afgelopen jaren mogen bezig houden.
Dat stemt tot grote dankbaarheid en terugkijken met een lach op het gezicht.
Voor een optimist als ik ben, behoort het glas half vol te zijn. Ook in een moeilijk
seizoen – en dat was het seizoen 2013/2014 voor de C4 van AFC – gaat er een
boel gewoon goed.
De samenwerking met succescoach Yazid Ahayoun was opnieuw
buitengewoon plezierig. Dat Yazid en ik stoppen met het begeleiden van een
elftal heeft alles met persoonlijke omstandigheden en helemaal niets met de
onderlinge verhoudingen te maken. Yazid beschouw ik als een zeer goede
vriend. Geen jeugdwerker kan tippen aan de fantastische manier waarop
hij met kinderen omgaat. Geen mens – althans niet in mijn vrienden – en
kennissenkring – die op een vriendelijker manier voetbal kan onderwijzen. De
enige coach bij AFC ook wiens stem doorklinkt langs alle velden op iedere
accommodatie.
De jeugdcommissie van AFC en de verantwoordelijke voor de A, B en C jeugd,
Rene Stefels, zijn door mij voor, tijdens en na het seizoen gebombardeerd
met mailtjes. Dat ik desalniettemin niet ben geroyeerd of weggezet als
verenigingsquerulant, betekent dat beschaving nog altijd hoogtij viert binnen
onze vereniging. Ik heb ‘boos en verdrietig’ bij leden van de jeugdcommissie
aan tafel gezeten en altijd zo goed mogelijk de belangen van de C4 proberen
te verdedigen. Ik heb daarbij nog wel eens de neiging om te vergeten dat de
vereniging groter is dan de C4. Het is goed dat er mensen zijn die dat wel
bewaken. Dat doen ze ook nog eens een keer om niet, of wellicht voor een
bitterbal en een flesje prik. Het gaat om meer tijd dan een uurtje per week,
zo weet ik uit de overlevering en eigen ervaring in de jeugdcommissie bij JOS
Watergraafsmeer. Ik dank de jeugdcommissie van AFC voor de constructieve
samenwerking en de grote inzet voor het jeugdvoetbal binnen onze club.
Nabil, Ibrahim, Matthijs en Daan gaven onze jongens op dinsdag en donderdag
training en deden dat met passie, kennis en inzet. De start met de training was
dit seizoen bepaald ongelukkig, maar deze jongens hebben het goed opgepakt.
Ik vind dan ook dat de schuld voor de te geringe opkomst op training hen zeker
niet in de schoenen geschoven kan worden.
Dit seizoen was er ‘her en der’ wat crisismanagement nodig. Ik denk dat we
er uiteindelijk altijd op een goede manier uitgekomen zijn en als dat volgens
sommigen niet het geval is, weet dan in ieder geval dat de inspanning is
geleverd. Dat er ook dit seizoen weer nooit geleurd hoefde te worden om te
vlaggen, fluiten – jij vooral bedankt, Dennis – en autorijden naar uitwedstrijden
is geweldig en zeker niet vanzelfsprekend. Ook zijn onze ouders en oud-tantes
altijd op een postieve manier zichtbaar en hoorbaar langs de lijn. De aandacht
die is besteed aan de vijftigste verjaardag van de leider, heeft hem ontroerd.
Onze beheerders van de wedstrijdtafel zijn mannen van formaat. Alle kennis
– ook in het ingetreden digitale tijdperk - paraat, altijd hartelijk en verse kopje
koffie voor de leider staat altijd klaar. Wat een buitengewoon fijne start van de
voetbalzondag.
Het vergde enige inspanning, maar ook dit jaar konden we bij iedere wedstrijd
minimaal elf jongens binnen de lijnen brengen. Verschillende jongens bewezen
incidenteel hun diensten voor de C4. Een jongen was er zo vaak dat we hem als
een van ons zijn gaan beschouwen: Michael uit de D4. Wat een leuke jongen,
wat een geweldige voetballer! Dat word er eentje in de categorie waarvan ik
terugkijkend op mijn periode als leider bij AFC met trots zal zeggen: ‘die heeft
nog onder mij gevoetbald’.
De prachtige foto’s voor dit boekje werden aangeleverd door Peter Hoogkamp.
Goede sportfotgrafie is kunst, zult u na lezing van dit boekje met me eens zijn.
Peter staat ook voor ons klaar als leverancier voor ‘zo maar’ een prachtige
ingelijste foto van onze voetballers. Fantastisch!
Babette Hilhorst deed, voor de vierde keer alweer, iets wat ik absoluut niet kan:
van stukken tekst en foto’s een mooi boekwerkje maken. ‘Vormgeving’ heet dat
en zij is er een meester in. Ik ben Babette veel dank verschuldigd.
Juni 2014, Job van Amerongen
Een wedstrijd die niet
te winnen valt.
De sporieve prestaties van de C4 van
AFC vielen dit jaar ronduit tegen. Voor het
eerst in de vier jaar dat ik elftallen bij onze
mooie vereniging mag begeleiden, werd er
(veel) vaker verloren dan gewonnen. Voor
wie het nog niet wist: ik kan slecht tot zeer
slecht tegen mijn verlies, ook al realiseer
ik me heel goed dat er zonder verliezers
geen winnaars kunnen zijn. Weet dat
de zondagse aardappelen in huize Van
Amerongen dit seizoen te vaak met
minder smaak genuttigd zijn. Het zoet
der overwinning van ‘de eigen jongens’.
Daar gaat toch weinig boven. Het was
bij alle sportieve teleurstellingen positief
dat er vertrouwen bleef in de leider en de
coach. Geen opstand in de kleedkamer.
Geen dreigend nachtelijk bezoek van het
legioen aan het thuisadres. En ook al geen
‘zware gesprekken met consequenties’
met een vertegenwoordiging van de
jeugdcommissie op een locatie met een
toekan ergens langs de snelweg. We
konden veilig op ‘Goedgenoeg’ rondlopen.
Werden gewoon begroet en kregen zelfs
koffie aangeboden. Waar vind je dat nog
na vijf nederlagen op rij? Bij de C4 van
AFC dus. Je kan er als leider ook openlijk
verkondigen dat je niet zo veel verstand
van voetbal hebt. Het wordt je niet kwalijk
genomen.
Beschaving. Ik ben en blijf er groot
voorstander van. Dat is overigens wat
anders dan dat ik me altijd beschaafd
gedraag. Ook ik heb zo mijn onfatsoenlijke
nukken en grillen. Langs de lijn en op
andere terreinen waar strijd geleverd
moet worden. En ook ik heb correcties
nodig. Wanneer correcties uitblijven
kunnen er ongelukken gebeuren.
Op 9 december 2013 speelden onze
jongens een uitwedstrijd tegen Sporting
Almere. We schrijven (bijna) precies
een jaar na de gewelddadige dood van
grensrechter Richard Nieuwenhuizen
langs een voetbalveld binnen de grenzen
van dezelfde gemeente. Het verloop van
de wedstrijd is al ‘stekelig’, vooral omdat
de scheidsrechter onpartijdig hoort te
zijn maar dat niet is en zijn rol als fluitist
combineert met die van coach. Ons team
wil eigenlijk de wedstrijd stoppen als het
sportieve onrecht net iets te grote vormen
aanneemt. Met enige moeite krijgen
volwassenen de kinderen weer aan het
voetballen. Met terugwerkende kracht en
de kennis van nu moeten we ons afvragen
of dat een wijze keuze is geweest. Maar
dit terzijde.
Na een bizarre wedstrijd die door AFC
met 4-3 wordt verloren, gaat het gruwelijk
mis. Een van onze voetballers wordt
in de nek gespuugd en krijgt de weinig
literaire zin ‘kankerjood, ga je trainer
pijpen’ toegevoegd. Er wordt geslagen
en geschopt. Volwassenen bedreigen
een kind met fysiek geweld. Er moet een
heuse demarcatielijn gevormd worden
om de twee teams zonder verdere
schermutselingen naar de kleedkamers
te leiden. Het verstandige optreden van
enkelen – van AFC en Sporting Almere –
voorkomt dat we op een verkeerde
manier de voorpagina van de kranten
van de volgende dag halen. De schrik
zit er goed in.
De grootste teleurstelling moet echter
nog komen. We willen het incident
nabespreken met Sporting Almere. Zeker
niet alleen om te beschuldigen, ook om
de eigen rol kritisch te beschouwen.
Veel mailverkeer volgt. Uiteindelijk
resultaat: Sporting Almere is er klaar
mee. Het is nou eenmaal gebeurd. Het
zij zo. Onbeduidende geschiedenis.
Gelukkig denkt de jeugdcommissie van
AFC er anders over en wordt de zaak
in maart 2014 aanhangig gemaakt bij
de KNVB. We zijn inmiddels in juni,
bijna drie maanden verder. De KNVB
heeft tot het moment schrijvens nog
niet gereageerd. Zelfs geen bericht van
ontvangst. Anderhalf jaar na de dood van
Richard Nieuwenhuizen blijken ‘speerpunt
agressie op en rond het veld’ , ‘morele
plicht tot het melden van incidenten’ en
‘nooit meer wegkijken’ nietszeggende
holle mantra’s. Om de grootste voetballer
van de twintigste eeuw te parafraseren:
‘een wedstrijd die je niet wil winnen, kun
je ook niet winnen’. Jullie zullen begrijpen
dat ik het volgende persbericht van de
KNVB waarin melding wordt gemaakt
van alweer een daling van het aantal
geweldsincidenten op en rond de velden
met een korreltje zout zal nemen.
Wanneer ik het over teleurstellingen heb
in de vier jaar dat ik leider ben geweest
bij AFC is de hierboven beschreven met
voorsprong de grootste. Natuurlijk vind
ik het ook jammer dat het niet gelukt is
om het elftal bij elkaar te houden. Na
het vorige seizoen gingen Jesse en Alae
hoger voetballen en stopte Diederik. Dit
seizoen stopt Tim en in voetbaljaargang
2014/2015 zullen Rayen, Jim en Ralph
doorstromen naar andere teams. Zoveel
veranderingen. Ik ben er slecht tegen
bestand. Maar het is ook logisch en het
hoort bij het voetbal. En misschien – we
zeggen het in alle bescheidenheid –
hebben Yazid en ik een kleine bijdrage
geleverd aan die doorstroming. Mochten
jullie ooit deel gaan uitmaken van
profclubs: denk nog eens aan ons terug.
Tegenover weinig negatieve ervaringen
in vier jaar leiderschap, staan heel
veel positieve. Met kinderen en met
ouders. Ik wil er eentje noemen. Op
19 januari van dit jaar speelden we een
vriendschappelijke wedstrijd tegen de
WV-HEDW. Voor de wedstrijd, om vijf
voor negen in de snijdende kou, stonden
we met het hele team arm in arm stil bij
het monument ter nagedachtenis aan de
in de Tweede Wereldoorlog vermoorde
Joodse leden van deze vereniging. De
mevrouw achter de bar in de kantine
vertelde me na afloop van de wedstrijd
dat ze het tafereel met tranen in de ogen
had aanschouwd en eerlijk gezegd hield
ook ik het niet droog.
Winnen doe je overal. Ik vind jullie
geweldig!
Onze selectie 2013/2014.
DANI: onze sluitpost. Doordat zijn vader te beschaafd is en te weinig
fysiek geweld tegen hem heeft gebruikt, telt Dani bij sommige hoge ballen
net iets te weinig centimeters. Hij compenseert dat echter ruimschoots met
onwaarschijnlijk goede reddingen over de grond. Dani scoort ook boven
gemiddeld goed in de categorie ‘aardige jongen’ en in de categorie ‘humor in
en rondom de kleedkamer’.
RALPH: inzetbaar op (bijna) alle posities. Ralph ontwikkelt zich stormachtig,
zowel qua techniek als qua schot en positiespel. Hij dwong door zijn goede spel
halverwege het seizoen een transfer af naar de B3, waar ze ontzettend blij met
hem zijn. Als het maar even kon kwam hij echter ook onze geledingen versterken.
Hoe goed Ralph is merk je vooral wanneer je hem moet missen.
JIM: aanvoerder Dukker was dit jaar veel afwezig door een in Almere
opgelopen akelige blessure en cricketverplichtingen. Met trots vermelden we
dat Jim is doorgedrongen tot de allerhoogste cricketgeledingen: het nationale
jeugdteam onder 15. Jim moest dus regelmatig gemist worden, maar eigenlijk
kan het niet. Niet van de bal af te krijgen, uitstekend schot en meester in de
balafname. Vervult de voorbeeldfunctie die je als aanvoerder hebt met verve.
LUCA: de jongen van de noeste arbeid. Per seizoen gaat Luca beter voetballen.
Het spelinzicht is uitstekend en Luca is voor de vijandelijke aanvallers een zeer
moeilijk te nemen horde. Hij verving gedurende een aantal wedstrijden onze Dani
voortreffelijk als keeper.
ERAN: kan, met en zonder bal, bijna alles. Het noodzakelijke en nooit
verzakende slot op de deur. Eran moest de laatste zeven wedstrijden van het
seizoen in verband met een blessure gemist worden. Absoluut geen speler die je
maar makkelijk even vervangt. Gelukkig is Eran op de weg terug.
HARLEY: laat zien dat snelheid met voetbal een zeer plezierige eigenschap
is. Harley brengt zichzelf en anderen vaak in kansrijke positie. Altijd positief,
altijd hard werken. Harley werd dit seizoen ook een paar keer op het middenveld
ingezet en bleek daar goed uit de voeten te kunnen.
Achter: Boaz (invaller) Yazid (technisch directeur) Tim, Ouassim, Julian, liam,
Rayen, Harley.
Voor/zittend: Dani, Mihai (invaller) Luca, Eran, Bram, Michael (invaller).
JULIAN: nieuwkomer in ons team. Julian heeft keihard gewerkt. Voor zichzelf
– vele kilo’s afgevallen, vertel de leider je geheim! – en voor het team. Ik kan niet
vergelijken met voorgaande seizoenen, maar ik hoor van mensen die dat wel
kunnen dat Julian flinke vorderingen heeft gemaakt op het gebied van techniek.
De nuttige – nooit gemene! – overtreding is ook aan Julian besteed.
OUASSIM: behendige buitenspeler. Ouassim heeft een onwaarschijnlijk
goede conditie en een zeer sterk schot. De grote bloeiperiode gaat nog komen,
zo weten trainer en leider. Altijd bezweet van het veld. Belangrijk voor het team,
maar staat vooraan om zijn eigen rol te relativeren. Ouassim scoorde bij TOS
Actief onze mooiste goal van het seizoen.
LIAM: ook nieuw in het team en verre van een ‘mooi weer voetballer’. In
wind, regen en kou doet Liam het heel goed, zoals in die onwaarschijnlijk goede
wedstrijd tegen onze buren van Buitenveldert. Liam beheerst ‘de sleep’ goed en
zijn acties hebben vaak een verrassende uitwerking op de tegenstander.
BENYAMIN: onze nieuwe, zeer gewaardeerde,
stille kracht. Bloedfanatiek.
Benyamin heeft naast zijn voetballende kwaliteiten ook het vermogen om zijn
medespelers op een zeer positieve wijze te coachen. Bij afwezigheid van Jim zeer
bruikbaar als aanvoerder. Ik kan ontzettend genieten van zijn passie voor voetbal.
DAAN: kan op alle posities worden ingezet, maar prefereert het middenveld
omdat daar zijn techniek het beste rendeert. Daan kan een prima bal in de diepte
geven, komt nimmer onbezweet van het veld en maakt goed gebruik van de
schijnbeweging. Bij een volgend seizoen op het middenveld moet Daan zich erop
richten om vaker in scoringspositie te komen.
RAYEN: de grote baltovenaar. Koppelt techniek en inzicht aan snelheid.
Smullen voor de liefhebber. Een buitengewoon goede voetballer, die het
zeer verdient om een stapje op de AFC-ladder te gaan maken. Rayen is zeer
bescheiden, hetgeen hem uiteraard siert. Mag als voetballer echter iets meer
‘ik ben goed’ gaan uitstralen. In en buiten het veld.
TIM OUDENDIJK: gaat stoppen met voetballen en zich helemaal richten
op tennis. Heel begrijpelijk, maar ook heel jammer. In de D6 maakte ik voor het
eerst kennis met deze ontzettend aardige jongen, die op het voetbalveld soms
net iets te aardig was. Tim is heel aardig gebleven en per seizoen assertiever
geworden en beter gaan voetballen. Zeer bruikbaar op het middenveld en in de
voorhoede. Bewees zich dit seizoen ook tweemaal als keeper.
TIM HOOGKAMP: een geweldige versterking voor ons team. Op welke
positie hij ook speelt enorme hoeveelheden meters makend. Sterk in de passing,
heel goed in het positiespel. Vaste overtuiging van leider en coach: wordt nog
veel beter!
BRAM: kwam zij aan zij met zijn broer Tim over naar ons team. Bram wil
iedere wedstrijd winnen en straalt dat ook uit. Bram heeft gedurende het seizoen
ontegenzeggelijk vorderingen gemaakt wanneer het gaat om positiespel en
balafname. Bram gaat zijn al aanwezige verdedigende kwaliteiten zeker verder
ontwikkelen.
Het seizoen 2013/2014:
enige feiten en cijfers.
Najaarscompetitie
Buitenveldert - AFC C4 AFC C4 - AS’80 AFC C4 - Waterwijk AFC C4 - Sporting Martinus Waterwijk - AFC C4 AFC C4 - Pancratius Weesp - AFC C4
AFC C4 - Buitenveldert Ouderkerk - AFC C4 AFC C4 - WV-HEDW AFC C4 - AS’80 Roda’23 - AFC C4 FORZA Almere - AFC C4 Sporting Almere - AFC C4 Koninklijke HFC - AFC C4 WV-HEDW - AFC C4 Voorjaarscompetitie
SWIFT - AFC C4 AFC C4 - TOS Actief AS’80 – AFC C4 AFC C4 - Roda’23 Abcoude - AFC C4 Ouderkerk - AFC C4 AFC C4 - Sporting Martinus AFC C4 - SWIFT TOS Actief - AFC C4 AFC C4 - AS’80 AFC C4 - Ouderkerk Sporting Martinus - AFC C4 7-1
0-8 7-0 4-3 0-5 2-3 4-2
6-1 4-5 5-4 0-5 1-0 4-0 4-3 7-2 1-2 (beker)
(beker)
(beker)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(vrienschappelijk)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(vriendschappelijk)
(vriendschappelijk)
4-3 1-5 3-1 1-5 2-2 1-0 0-3 4-3 2-2 2-3 1-2 4-0 (competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
(competitie)
Topscorer werd Rayen met negentien (19) doelpunten.
Keeper Dani hield twee wedstrijden de nul.
Er werd acht keer gewonnen, achttien keer verloren en twee keer gelijkgespeeld.
Doelcijfers over het gehele jaar: 61 voor, 93 tegen.
De najaarscompetitie eindigde het elftal als vijfde, de voorjaarscompetitie als negende.

Download Report