April 2014 - Stichting Zorgcombinatie Marga Klompe

De Molenaar
STICHTING
Z O R G C O M B I N AT I E
Apri l 2014
Voorjaar 2014
SZMK | April 2014
De houdbaarheid
van de zorg
Nederland verandert en daarmee verandert
ook de zorg. De bevolking van ons land
wordt ouder en het aantal chronisch zieken
neemt toe. Er wordt ook steeds meer mogelijk en de opvattingen over ziekte en gezondheid veranderen.
Wanneer wij naar de miljoenennota 2014
kijken dan verwacht de overheid dat er dit jaar
249 miljard euro binnen zal komen. De twee
grootste inkomensbronnen op dat punt zijn de
belastingen en de volks- en werknemersverzekeringen. De opbrengsten van het aardgas
bedragen zo’n 12 miljard.
Nederland zal dit jaar 267 miljard uitgeven.
De grootste uitgaven post is de sociale zekerheid en de arbeidsmarkt. De kosten bedragen
hiervoor 78,6 miljard. Op de tweede plaats
volgt de zorg met 77,8 miljard. Op de derde
plaats volgt onderwijs met 32,1 miljard.
Daarmee wordt meer uitgegeven dan er
binnenkomt en dat is dan ook meteen het
grote probleem waarvoor de overheid zich
gesteld ziet. Doordat er schulden zijn moet er
rente worden betaald, in het totaal 8,9 miljard.
Een bedrag dat hoger ligt als alle uitgaven voor
defensie bij elkaar (7,6 miljard).
Uit het overzicht blijkt dat de zorg een grootverbruiker van overheidsgeld is. Mooi kan
dat worden geïllustreerd aan de hand van de
volgende voorbeelden. Stel dat wij in Nederland al het basisonderwijs af zouden schaffen.
Dan is van dat bedrag slechts twee maanden
zorg te betalen. Of stel dat we zouden
besluiten de 37 JSF’s niet aan te schaffen, dan
zouden we van die besparing 19 dagen zorg
kunnen betalen.
Een gemiddeld gezin is nu 23,5% van het bruto
inkomen kwijt aan zorg. Als de zorguitgaven
net zo veel blijven stijgen als de afgelopen
10 jaar dan betaalt het doorsnee gezin in 2040
bijna de helft van het bruto inkomen aan de
zorg. Een belangrijk effect daarbij is dat er
minder jongeren en meer ouderen komen.
Hierdoor zullen minder werkende mensen de
zorg moeten gaan betalen voor steeds meer
ouderen. Er lijkt derhalve niet veel anders op
te zitten dan de kosten van de zorg terug te
dringen.
De hoofdlijnen van de overheidsmaatregelen
zijn vastgelegd in een aantal akkoorden die
de afgelopen tijd zijn afgesloten. Voor een
deel zijn het groeibeperkingen, voor een
deel zijn het bezuinigingen. In de AWBZ,
de bron waaruit ook de ouderenzorg wordt
betaald, wordt ingezet op een bezuiniging.
De 27 miljard welke in 2012 werd uitgegeven moet in 2018 terug gebracht zijn naar
11 miljard. De bezuiniging zal niet alleen de
ouderenzorg treffen maar o.a. ook de gehandicaptenzorg en de jeugdzorg. Het gevolg
zal zijn dat meer mensen langer thuis zullen
moeten blijven wonen met zorg in en door de
eigen omgeving.
In de ouderenzorg zullen de woonzorgcentra
zoals wij die nu kennen gaan verdwijnen.
De bewoners die er nu wonen zullen daar
overigens geen last van krijgen. Daarnaast
gaan ingaande 2015, maar waarschijnlijker
lijkt het in 2016 veel taken naar de gemeenten. De gemeenten krijgen voor die taken
minder geld en dat betekent dat er minder
hulp beschikbaar zal zijn. Het lijkt erop dat er
daardoor meer eigen risico zal gelden of eigen
bijdragen zullen worden geheven.
Dit alles gaat natuurlijk ook niet voorbij aan
de Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé.
Het landelijk beleid zal ook voor ons gevolgen
hebben. Het afgelopen jaar hebben wij ons al
wat kunnen voorbereiden. Probleem is echter
steeds dat de echte concrete maatregelen
vaak pas kort van de voren worden aangekondigd. Het is daarom dat wij u in de volgende
uitgaven van dit blad verder zullen informeren.
D. Plessius
Niks veranderlijker dan….
De winter in Nederland heeft zich dit jaar van zijn zachte
kant laten zien. Soms spraken we meer over een herfst of
voorjaar dan winter. U kent het gezegde “niks is veranderlijker
dan het weer”.
Colofon
De redactie van De Molenaar houdt zich het recht
voor om een artikel niet
te plaatsen als het artikel
kwetsend voor anderen
is, onwaarheden bevat
of discriminerend is.
De redactie meldt dit
aan de schrijver van het
gewraakte stuk.
Redactie
Peter Hulshof
coördinator vrijwilligers
Ria Ars
secretaresse sector
zorg/wonen-zorg
Groenlo
Lida Wissink
afdelingshoofd
Bernadette Tilley
verzorgende
Of dit ook klopt durf ik niet met zekerheid te zeggen.
Kijkende naar de Olympische winterspelen viel mij
namelijk één fragment in het bijzonder op.
Bij het dames langlaufen eindigde de Noorse Marit
Bjorgen als eerste. 23 minuten later eindigde de
Australische Ainee Watson als laatste. Beide dames
waren zichtbaar uitgeput. Ze hadden hun laatste krachten
verspeeld.
Vol lof en glorie werd de Noorse langlaufster onthaald
door coach en verzorgers. Het publiek was uitzinnig
van vreugde. Hoe anders was dit bij de Australische.
Alleen kwam ze over de finish. Nauwelijks publiek -die
was al op weg naar huis- geen coach, verzorgende of wat
dan ook. Ze pakte haar ski’s in de hand en met gebogen
hoofd vond ze haar weg naar de kleedruimte.
Toch hebben beide langlaufsters buitengewoon hun best
gedaan, ze hebben tot het uiterste gepresteerd. De één
krijgt alle lof en 23 minuten later krijgt de ander nog geen
schouderklopje. Hoe kan het publiek zo veranderlijk zijn?
Ook in onze maatschappij zie je steeds meer dat alleen de
beste telt. Hoe pijnlijk ondervinden dat op dit moment de
ouderen en gehandicapten die zorg nodig hebben en die
onzeker zijn over hun thuishulp, of mensen die hun werk
verloren hebben en een onzekere toekomst tegemoet
gaan. Bijna al deze mensen doen vreselijk hun best om
hun leven op een goede manier inhoud te geven.
Maar juist in deze tijd waar de politiek onze maatschappij
omturnt van een verzorgingsstaat naar een
participatiemaatschappij, zie je dat er niets veranderlijker
is dan de mens waarbij je steeds vaker het idee krijgt dat
alleen de “beste telt” en niet de prestatie die iemand levert.
SZMK | April 2014
Folkloristische dansgroep
“Wi’j eren ‘t Olde” verzorgde
een grandioze show
in restaurant ‘De Moriaan’
Deze happening vond plaats op
20 november van het vorige jaar.
Deze groep had de intentie het
‘Olde in ere te willen bewaren’.
Deze avond werd geopend door
Jocelyn, medewerkster van het restaurant. Zij fungeerde eveneens als huisfotografe. Maar voordat de avond begon,
had zij eerst enkele huishoudelijke
mededelingen, maar bovenal wenste
zij ons allen een hele fijne avond.
waarbij de koeien twee keer per dag
gemolken moesten worden. En over
dat melken hadden zij een gedicht
gemaakt. Aansluitend hierop volgde
de Spaanse wals, gevolgd door een
zeer bekende dans uit de oude doos.
We hebben het hier over ‘de Valeta’.
Een mooiere dans bestaat er niet.
Koorleden van het Molenbergkoor
kennen dit lied als geen ander.
En na deze dansen volgde er een
kledingshow en zoals zij reeds hadden
aangekondigd, gepresenteerd door
Gerrie.
Nadat de groep een accordeonmedley
had gespeeld, werd ook u door hen
welkom geheten en werden wij op
de hoogte gebracht over het verdere
verloop van de avond. De kledingshow
werd gepresenteerd door Gerrie en zo
komen wi’j de aovend deur’ Mansleu
en Vrouwleu. En nou hebb’n wi’j genog
e’proat. Ie kant zee vast nog wal van
vrogger. In een aantal liederen van
vrogger zit vast vast wal een herkenning in. ‘En als u ze kent, zing dan
gerust mee’, aldus de opperstalmeester
van vanavond. ‘Schön ist die Jugend’ en
‘Twee reebruine ogen’ waren dan ook
de eerste liederen waarmee de avond
begon. ‘Vrogger’, aldus de opperstalmeester, ‘had een boer 8 melkkoeien
en de meid was tevens knecht in ‘t darp,
Zij begon met de vraag of u het allen
een beetje gezellig vond. En dat vond
u zo te horen. Vandaag waren eerst de
mansleu an de beurte.
Jan droeg daagse werkkleding
bestaande uit zwarte, eigen gebreide
sokken, klompen van peppelhout en
een manchesteren boxe. Verder droeg
hij een tabaksdoosje en een piepe in
ziene täske, een rooie zakdoek om het
zweet mee af te vegen, een blauwe
kiel met knöpen op de scholder en een
okselstuk om ruimte te creëren.
Na deze spectaculaire creatie volgde de
‘Rozenmars’. Ook aan onze eigen streektaal was gedacht. U kent toch allen de
uitdrukking: ‘A-j plat könt praoten, mo-j
‘t um ons neet laoten’.
De volgende liederen werden dan ook
gezongen in het dialect. Het waren
‘Doar an de bekke’ en ‘Mien Oldershoes’.
Zelfs werd de parel van ons land bezongen in ‘Mien Achterhook’. Het is een lied
dat de ‘Grolsche Hofzangers’ ook in hun
repertoire hebben. En zo werd langzamerhand de pauze ingeluid, waarin u
onder het genot van een drankje nog
eens rustig met uw buurman of buurvrouw kon nagenieten van wat u zojuist
had gehoord. Tevens werd er van de
gelegenheid gebruik gemaakt loten
te verkopen, waarmee weer prachtige
prijzen waren te winnen.
Ook voor een hapje en een drankje
werd gezorgd. Ditmaal kon men
genieten van balkenbrij en bloedworst.
Deze avond stond toch immers in het
teken van een echten ‘Achterhooksen
Aovend’. Ondertussen vertelde Gerrie
dat er één muzikant, Henk zo noemde
zij hem, al 56 jaar lid is en dat hij al de
gezegende leeftijd van 84 jaar had
bereikt. Zijn vrouw mochten wij ook
niet vergeten. Zij heeft reeds twee
nieuwe heupen en ook is zij weer op
de dansvloer te vinden.
Na de pauze konden we weer genieten van het tweede gedeelte van de
modeshow. Joke had feest. Zij droeg
onder haar hoed met versierselen
een knipmutse. Verder droeg zij een
schootjak met om haar hals bloedkra-
len met een slotje. Aan haar arm droeg
zij een tasje met een zilveren beugel
waarin zich een kanten zakdoekje,
een brillendoosje en een knippe met
daarin een ½ c. , 2 ½ c. en 10 c. uit 1942
bevonden.
Met een polka werd de avond afgesloten. “Wij hebben vanavond laten
zien hoe het er vroeger aan toe ging.
Bedankt voor dit gezellige avondje”
aldus Gerrie in haar slotwoord.
Op haar beurt bedankte Jocelyne de
groep. “Het was helemaal geweldig,
bedankt allemaal. Maar voordat u allen
naar huis gaat, wilt u natuurlijk wel
weten of u in de prijzen bent gevallen.
En waar u zeker ook niet aan voorbij
moet lopen is de stand van de vrijwilligers van de handwerkclub achter in
de zaal. Neem gerust even de tijd om
er uw voordeel mee te doen”.
Er rest mij nu nog u te vertellen wie
de gelukkigen van vanavond zijn
geworden:
Het zijn de heer Wensink en de dames
Elferink, Te Kaat en hoe kan het ook
anders Leida, vrijwilligster bij de
handwerkclub.
SZMK | April 2014
Kerstconcert Molenbergkoor
De decembermaand staat in het teken van
sfeer en gezelligheid. Hebben we het ene feest
nog niet achter de rug, dan dient het volgende
festijn zich al waar aan. Vooral de kerstdagen zijn
voor velen hét moment om samen te komen.
Dit jaar kent de decembermaand vele zondagen.
De feestdagen vallen midden in de week. Eerste
en tweede kerstdag vierden we op woensdag
en donderdag, terwijl nieuwjaarsdag eveneens
op een woensdag viel. Kerstmis is de benaming
die vooral de katholieken aan het feest geven.
Protestanten praten liever over ‘kerst’. We vieren
deze dagen de geboorte van Jezus Christus in
Bethlehem. Om die reden vindt er bijvoorbeeld
op kerstavond in veel kerken, een speciale nachtdienst plaats. Op dinsdag 17 december werd ook
aan dit gebeuren de nodige aandacht besteed.
Het moest de sfeer zoals het vroeger bij u thuis
was, uitstralen, met als hoogtepunt de kerstboom en een mooi versierde tafel. Eerst werd er
gezamenlijk koffie gedronken, daarna volgde een
aperitiefje met aansluitend het kerstdiner, wat
goed in de smaak viel. En dit was nog niet alles.
Want ‘s middags kon u genieten van een concert
gebracht door ons eigen ‘Molenbergkoor’, onder
leiding van Bas Hoefman met aan de vleugel Joop
Abbink.
Zet het beste wat er in De Molenberg op muzikaal
gebied voor handen is bij elkaar en zie daar:
een muzikaal voorgerecht voor het kerstfeest.
Het geheel werd aaneen gepraat door, hoe kan
het ook anders, onze ladyspeaker Jolanda.
Het behoeft geen twijfel; wat hier gebracht werd,
was in één woord geweldig te noemen. En zoals u
ongetwijfeld zult weten, heeft elk koor wel zijn of
haar openingstune. Ook zij hadden een tune.
“Waar de woensdagmorgen is vol gezelligheid
waar het koor uit volle borst
zingt uit vroeger tijd
waar naar mooi pianospel
luistert heel het huis
daar is de Molenbergkoor
daar voel ik mij thuis”.
Ook aan een gastoptreden was gedacht.
Het waren drie dames en zij gingen met hun
debuut door het leven als ‘déjà vu’.
Déjà vu bestond uit de dames Patricia ter Bogt,
Karen Florijn en Mirjam van Aken. Zij namen ons
mee terug naar de roerige jaren vijftig van de
vorige eeuw en lieten ons de vrolijke klanken
van o.a. ‘Th Andrews Sisters herbeleven.
Door Jolanda werd u allen van harte welkom
geheten, wat ook tot uitdrukking kwam in ons
eerste lied: ‘U zijt wellekome’, gevolgd door
‘Hoe leidt dit kindeke’. Bijzonder was het lied:
‘Een kindje is geboren’ door soliste mevrouw
Koster. Onze vaste soliste moest het helaas laten
afweten. Maar ook alle eer aan mevrouw Koster.
Zij moest onverwachts invallen. Het refrein werd
uiteraard gezongen door het koor. Enkel andere
liederen waren: ‘Midden in de Winternacht’ en
The little drummer boy.
In de pauze werd u een drankje aangeboden en
kon u nog eens rustig napraten over hetgeen u
zojuist had gehoord.
En dan is het zo langzamerhand tijd voor een
optreden van ons gastkoor. Sommige liederen
zullen herkenbaar zijn, anderen juist niet.
We gingen even terug naar de vorige eeuw.
Het eerste lied wat ze voor ons zongen was een
‘Sentimental Journey’, gevolgd door ‘By mir bist
du schön’. Naast Nederlands en Duitstalige songs
konden we genieten van Engelstalige liederen
waaronder ‘When I was a little girl’.
Maar uiteindelijk waren we zo mooi begonnen
met een kerstconcert van eigen bodem; laten we
daar ook mee eindigen. Het laatste blok was dan
ook in kerstsfeer gehuld, met onder andere Stille
nacht, heilige nacht, ‘Er is een kindeke geboren’
en ‘Leise riesselt der Schnee’. En hiermede waren
we alweer aan het einde gekomen van deze
grandioze dag, welke ‘s morgens al begon met
het kerstdiner.
Jolanda bedankte iedereen voor de komst naar
hier. Wel thuis en tot ziens.
Carbidschieten
dé happening
van het jaar!
Naast het gewone vuurwerk kan carbidschieten genoemd worden als spektakel
waar de Achterhoek zich voor opmaakt.
Al decennialang is carbidschieten in het zuiden,
oosten en noorden van Nederland een geliefde
traditie om het oude jaar uit te knallen. Ook in de
Aaltense buurtschap De Haart is het een jaarlijks
terugkerend spektakel.
U zult zich kunnen afvragen ‘Hoe gaat dit dan in
z’n werk?’ Welnu...
De brokken carbid worden iets nat gemaakt met
water of speeksel en in een oude melkbus gedaan.
Daarna wordt het deksel of een bal in de opening
gedrukt. Het carbid gaat ‘gassen’ en vormt het
goedje ethyleen dat wordt ontstoken. Er volgt een
enorm dreunende knal en de bal of deksel vliegt
tientallen meters de lucht in. Zodra oudejaarsdag
nadert, borrelt er een gezonde spanning op.
SZMK | April 2014
Zanger Henk ten Pas
zingt de sterren van
de hemel met liedjes
van Freddy Quinn
Op woensdag 8 januari vond er een
optreden plaats van zanger Henk ten
Pas in restaurant ‘De Moriaan’. Medewerkster Jocelyne heette iedereen van
harte welkom op deze avond.
Henk ten Pas, al 20 jaar grote fan van
Freddy Quinn, verwelkomde u eveneens. Hij zou proberen, zo zei hij in z’n
welkomstwoord, de liederen zo goed
mogelijk na te zingen. Tevens sprak hij de
hoop uit met u een fijne avond te zullen
hebben. “En kent u de liederen, zing dan
rustig mee. Dat verhoogt alleen maar de
sfeer”.
Het eerste lied was onmiddellijk al een
meezinger. ‘Jungen komm bald wieder’
gevolgd door ‘Heimatslos’. Ook filmfragmenten kwamen op ons pad, zoals ‘Unter
fremden Sternen’. Met het lied ‘Heimweh
dort die Blumen blühen’ waren we
gekomen aan de pauze, waarin u onder
het genot van een drankje kon napraten
over hetgeen u zojuist had gehoord of u
kon andere nieuwtjes uitwisselen.
Na de pauze konden we luisteren naar
een lied van Heino genaamd ‘La Montenara’ gevolgd door Karamba, Karamba en
‘So ein Tag, so wunderschön wie heute’.
Met het lied ‘Rosamunde’ was er ook aan
deze avond weer een einde gekomen.
Henk ten Pas sloot deze avond af met de
woorden: “Ik hoop dat u een fijne avond
heeft gehad en dat ik nog eens terug mag
komen’. Hierna volgde er nog een toegift.
Het was hetzelfde lied als waar de avond
ook mee was afgesloten.
Jocelyne sloot de avond af met de
woorden: “Dames en Heren, ik hoop dat
u genoten hebt, wel thuis en tot ziens.
Harmonicagroep Corle gaf
naar aanleiding van hun jubileum
een concert in ‘t Kormelink
Het is inmiddels al weer 21 januari. Harmonicagroep Corle verzorgde vanmiddag een
jubileumconcert. Jolanda, onze ladyspeaker,
opende deze middag. Behalve dat zij het fijn
vond, dat u allen in zo’n groten getale naar
hier bent gekomen, wenste zij ons ook veel
luisterplezier.
Het is wel leuk om te weten, dat zij afgelopen jaar
september 20 jaar bestonden en wat ook een
vermelding waard is en dat mag zeker genoemd
worden dat er zich onder de muzikanten
vier leden bevinden die ook al 20 jaar lid zijn.
Overigens het koor bestaat uit 17 leden. Overal
komen de leden vandaan: Neede, Bredevoort,
Vragender, Aalten. Dus niet alleen uit buurtschap
Corle. En wat het fijne aan dit concert nu is, is wel
dat zij helemaal gratis voor ons optraden.
Naast Nederlandstalige muziek kon men ook
getuige zijn van Duitstalige songs zoals
‘Schön ist die Liebe im Hafen’. Opmerkelijk was
dat er regelmatig van taalgebruik werd afgewisseld. Enkele van hun liederen die zij ten gehore
brachten voor de pauze waren ‘Aan het Noordzeestrand’; ‘het Slavenkoor’ uit Nabucco, ‘Spiel noch
einmal mit mir’ en vele vele anderen. Als laatste
lied voor de pauze, waarin u kon genieten van uw
drankje, konden we luisteren naar een song van
Ben Kramer, getiteld ‘De Clown’ of wat u misschien
beter in de oren klinkt ‘Ik was maar een clown’.
Na de pauze konden we getuige zijn van een
‘Tango’ – Rote Rosen, rote Lippen –. Maar ook
Paul de Leeuw, bij iedereen wel bekend, kwam
voorbij, met een lied dat iedereen wel kende
‘Droomland’. Om eventjes een zijsprong te
maken. Het Molenbergkoor heeft dit lied ook
sinds kort in het repertoire staan. Nu weer teug
naar vanavond. Het volgende lied is ook een
heel bekende ‘het Kuffsteinlied’. De avond werd
afgesloten met ‘De Stilte’ oftewel Il Silensio.
SZMK | April 2014
Samen de handen ineen
voor een beweegtuin bij
De Schoppe
De opening van het hernieuwde wijkcentrum was
ook voor de wijkvereniging het moment om een
nieuwe start te maken. Het doel van de vereniging is het leveren van een positieve bijdrage aan
de leefbaarheid van de wijk ’t Hooiland. Voor het
bereiken van dit doel krijgt ze steun van Jong in
Oost Gelre. Deze club, die in 2012 in ’t leven is
geroepen, heeft een grote bijdrage geleverd aan
het opwaarderen van het wijkcentrum.
Haar bijdrage past goed binnen de doelstelling die zij nastreeft. Zij investeert namelijk in
het stimuleren van ontmoetingen, activiteiten
en contacten tussen jongeren uit de buurt en
volwassenen uit hun directe omgeving. Wethouder Wentink hierover: “Gezamenlijk willen deze
partijen nu een bredere invulling geven aan het
gebruik van het gebouw. De wijkvereniging wil
naast het aanbieden van de bestaande activiteiten ook volop ruimte bieden voor nieuwe ideeën.
Hierbij is het ‘samen ontmoeten’ een belangrijk
punt. Dit zijn initiatieven die ik graag ondersteun.”
Beweegtuin
Om haar doelstellingen verder invulling te geven
is in 2013 een start gemaakt met een nieuw
project: het aanleggen van een beweegtuin
bij het wijkcentrum. Bij het realiseren van dit
project is nu ook de Stichting Marga Klompé,
die aan de Lievelderweg Mariënhof exploiteert,
aangeschoven. In dit gebouw biedt de stichting
‘belevingsgerichte’ zorg aan dementerende
ouderen in een huiselijke sfeer. De stichting sluit
zoveel mogelijk aan bij de wensen en de beleving
van de bewoners. Medewerkers, vrijwilligers
en mantelzorgers zorgen er samen voor dat de
bewoners zo gewoon mogelijk kunnen blijven
wonen.
Zo wordt er onder meer zelf gezorgd voor het
eten, maar is er ook een ontmoetingsruimte voor
thuiswonende ouderen uit Lichtenvoorde.
Van actie naar interactie
De beweegtuin moet er toe leiden dat er contacten worden gelegd tussen diverse partijen, dat
er nog meer interactie komt tussen de mensen.
Zo wordt er ook al gedacht aan het aanleggen
van een moestuin. Hierbij kunnen jongeren
worden betrokken en met de oogst kan een
maaltijd worden gekookt voor ouderen of kan
deze ten goede komen aan de minderbedeelden.
Kortom, er zijn genoeg ideeën en het bruist van
de energie!
De gemeente Oost Gelre ondersteunt het initiatief van harte, benadrukt wethouder Wentink:
“Het past prima in de lijn van de veranderende rol
van de gemeente. Kwam eerst de gemeente met
een idee waarbij de burger mocht meedenken
en later ook meedoen, nu komt de burger met
ideeën en schuift de gemeente aan. Ook bij
dit project is dit dus het geval. Het is een mooi
project en een goed initiatief, gericht op het
vergroten van de vitaliteit van de mens.
Een initiatief van inwoners die daarmee een
belangrijke bijdrage leveren aan de leefbaarheid
van de wijk ‘t Hooiland.”
Brasserie
De Heerlyckheid
In brasserie De Heerlyckheid kunnen bewoners, bezoekers en vrijwilligers van de groepswoningen terecht, maar ook de senioren (55+)
uit Lichtenvoorde en omstreken zijn van harte welkom! Meerdere
dagen per week is brasserie De Heerlyckheid geopend. Bij speciale
gelegenheden, zoals bijvoorbeeld het vieren van uw verjaardag,
kunt u in brasserie De Heerlyckheid ook uw familie of andere gasten
ontvangen.
De brasserie is iedere woensdag tot en met vrijdag geopend van
11:00 uur tot 17:00 uur. In de even weken zijn wij ook in het weekend
geopend van 11:00 uur tot 17:00 uur. In de brasserie kunt u gebruik
maken van de kleine kaart. Onze gastvrouw bespreekt graag samen
met u de mogelijkheden uit ons assortiment.
Op woensdag en vrijdag serveren wij in brasserie De Heerlyckheid
vanaf 12:00 uur een heerlijk twee gangendiner voor slechts € 8,50.
Een mooie gelegenheid om in contact te komen met andere senioren uit uw omgeving!
Reserveren
Als u ‘s middags in onze brasserie van een warme maaltijd wilt
genieten verzoeken wij u hiervoor te reserveren. Dit kan tot 17.00 uur
de dag ervoor, telefonisch via nummer 0544-394028 of via de mail
[email protected]. Voor grote groepen is het wenselijk uw reservering wat langer van tevoren aan ons door te geven. Reserveringen
voor groepen van meer dan 10 personen zijn in overleg ook buiten
de gebruikelijke openingstijden mogelijk.
SZMK | April 2014
Een stier bezoekt
De Heerlyckheid
Op donderdagmiddag 6 februari jongstleden
werd Mariënhof verrast door een bezoek van
een losgebroken stier. Deze stier was ontsnapt
bij het even verder op gelegen slachthuis.
Als geluk bij een ongeluk was De Heerlyckheid
op dat moment gesloten en deden zich geen
persoonlijke ongelukken voor. Van de eigenaar
van de stier kregen de bewoners en woonbegeleiders van Mariënhof een mooie bos bloemen
met daaraan een kaartje ‘als dank voor de goede
zorgen van stier Dikkie’.
Valentijnsdag
Op 14 februari vieren wij Valentijnsdag. Dit vieren
wij al ruim 1.500 jaar; de dag van de Heilige Valentijn. De oorsprong van Valentijnsdag als ‘de dag
van de liefde’ zal echter altijd een mysterie blijven.
Volgens sommige legenden kwam Valentijnsdag
in de plaats van een Romeins vruchtbaarheidsfeest. Volgens anderen trouwde bisschop Valentijn verboden liefdes met elkaar. Wat wel zeker is,
is een vermelding van Valentijnsdag uit 1382 door
Geoffrey Chaucer. Sindsdien staat 14 februari
bekend als de dag van de liefde. En één ding staat
vast: met speciale cadeautjes en lekkers genieten
we nog elk jaar van Valentijnsdag.
Vieringen in de Grolse Vincentiuskapel
Dag
Voorganger
Dienst
Pastor F. Trieschnigg
Diaken R. Wolthers
Pastor S. Nagelmaeker
Woord en Communie
Woord en Communie
Woord en Communie
06 april
Pastor T. Escher
13 april
20 april
27 april
Ds. H. Knol
Pastor S. Nagelmaeker
H. Eucharistie;
algemene ziekenzalving
H. Avondmaal
Woord en Communie
Woord en Communie
04 mei
11 mei
18 mei
25 mei
Pastor F. Trieschnigg
Ds. H. Knol
Pastor J. Aagten
Pastor S. Nagelmaeker
Woord en Communie
H. Avondmaal
Woord en Communie
Woord en Communie
01 juni
08 juni
15 juni
22 juni
29 juni
Pastor T. Escher
Ds. H. Knol
Pastor T. Engelen
?
Pastor S. Nagelmaeker
H. Eucharistie
H. Avondmaal
Woord en Communie
Woord en Communie
Woord en Communie
16 maart
23 maart
30 maart
SZMK | April 2014
Accordeonduo
Sonderen te gast
in restaurant De Moriaan
Het is dinsdag 11 februari klokslag
half drie en dus tijd om bij een heerlijk
kopje koffie of thee te gaan genieten
van de muzikale klanken van het accordeonduo Sonderen uit Lichtenvoorde.
Van de uitdrukking ‘Kun je zingen, zing
dan mee’ werd goed gebruik gemaakt
en je kon dan ook goed horen dat de
stemming er al vrij snel inzat.
Uiteraard waren het natuurlijk niet
allemaal liederen, die goed in ons gehoor
lagen. Als openingslied konden we
genieten van ‘Aan de grens’ gevolgd door
‘Aan het strand stil en verlaten’ en ‘De klok
van Arnemuiden’. Als ‘meezingers’ kwamen
als beste uit de bus: ‘Mijn wiegje was
een stijfsel kissie’; ‘O heide roosje’; ‘Twee
reebruine ogen’ en 'Daar aan de water-
kant’. Het slotlied voor de pauze
was ‘Het dorpsfeest’.
Na de pauze, waarin u nog ‘ns gezellig
kon napraten onder het genot van een
drankje, werd de middag voortgezet met
‘De Zuiderzee Ballade’; ‘De Sneeuwwalzer’
en ‘Daar bij die Molen’.
Voor het volgende lied gingen we even
naar Tirol, met het ‘Kuffsteinlied’. En dan
terug naar ons eigen land met het lied:
‘Loeënde klokken’. En zo waren we alweer
gekomen aan het laatste lied van deze
gezellige middag. Maar daarvoor moesten
we wel even onze wandelschoenen
aantrekken met het lied ‘Faria, Faria’.
Arbeiderszangvereniging
“De Vrije Stem” en “de Knollentrekkers”
Op vrijdagavond 21 februari gaven zangvereniging
‘de Vrije Stem’ en ‘de Knollentrekkers’ uit Borculo een
geweldig concert.
Afwisselend brachten zij bekende en
minder bekende liederen ten gehore.
Het eerste optreden werd verzorgd door
‘de Vrije Stem’. Nadat zij u welkom hadden
geheten en zij u hadden meegedeeld
dat zij dit jaar hun 60-jarig bestaan
vieren, begonnen zij hun optreden met
een tweetal ochtendliederen en wel
‘Die Sonne erwacht in den Bergen’ en een
Italiaans ‘Vrijheidslied’. Naast Nederlandstalige liederen, kon men ook genieten
van Duitstalige klanken, zoals u reeds kon
horen in het eerste lied. Met het oog op
Goede Vrijdag kon men luisteren naar
Avé Vérum Corpus. En na dit prachtige lied
‘Glocken der Heimat lauten der Sonntag
ein’. Hiermede werd het eerste blok van
‘de Vrije stem’ afgesloten.
Aansluitend aan dit prachtige optreden
werd er plaatsgemaakt voor ‘de Knollentrekkers’. Garcon en Petra zorgden
voor de zang en dat deden ze, zo te
horen, voortreffelijk, Samen zongen ze
‘Der Schneewalzer’ en ‘Räuschende Birken’.
Ook van de liederen ‘Wir Musikanten’
en Im Sonnigen Süden’ kon men volop
genieten. Hun deel aan deze avond werd
afgesloten met ‘Bis bald auf wiederseh’n’.
Tenslotte sloot ook ‘de Vrije Stem’ de
avond af met non-stop Nederlandstalige
liederen. Te beginnen met ‘Een karretje
dat op de zandweg reed’; ‘Hoe zachtjes
glijdt ons bootje’; ‘Daar was laatst een
meisje loos’ en vele, vele andere.
Aan het einde van dit spectaculaire
optreden bedankte Jolanda iedereen voor
de komst, terwijl zij het niet kon nalaten
de opmerking naar de leden van ‘het
Molenbergkoor’ te maken, dat dit dezelfde
liederen waren die ook zij de afgelopen
week of de week daarvoor hadden
gezongen. Ook dank aan de vrijwilligers,
die weer bereid waren hun avond aan u,
de bewoner, te besteden. Dank daarvoor
allemaal!
SZMK | April 2014
Een dagje uit naar
de ”Twentse Welle”
Dinsdag 25 februari 2014 zijn we met de bewoners van De Molenberg een dagje uit geweest.
Kwart voor tien kwam een grote bus voorrijden
waar we met 32 personen in konden plaats
nemen. Het fijne van deze bus is dat de rolstoelen met gemak via een lift in de bus geplaatst
kunnen worden. Dus de mensen die gebonden
zijn aan de rolstoel kunnen ook gewoon mee.
De bus ging richting Enschede en terwijl de
buschauffeur ons allemaal dingen vertelde over
de vuurwerkramp van Enschede in het jaar 2000,
waren we voor dat we het wisten al in Enschede.
We reden de wijk Roombeek in en aan het
eind van deze wijk staat een oud fabriekspand.
Vroeger was dit een textielhal van de familie van
Heek. Vroeger stond deze familie bekend als rijke
textielbaron. Dit pand is bij de vuurwerkramp,
13 mei 2000, zo goed als overeind blijven staan,
omdat tijdens de knal de deuren open hebben
gestaan. Zo kon de druk welke ontstond na die
enorme knal weg uit het pand. Een groot geluk
voor de gemeente want zij besloten om het
voorste gedeelte te verbouwen tot een museum.
En zo ontstond de Twentse Welle.
“Twente” verwijst natuurlijk naar de streek en
“Welle” staat voor de bron. Bij aankomst kregen
we een heerlijke kop koffie en hierna werd de
groep in tweeën gesplitst. De ene groep kreeg
een rondleiding door het gedeelte waar alles
werd verteld over de textielhandel. De andere
groep ging rond naar een gedeelte waar veel
prehistorische dieren te zien waren. Ook zagen
we nog veel oudheden , de knipmutsen , het
houten handgereedschap, landbouwwerktuigen
en er was een originele boerderij weer opgebouwd. Zo konden we goed zien hoe de mensen
vroeger werkelijk leefden.
Tussen de twee rondleidingen kregen we een
lunch voorgeschoteld. Na een heerlijke soep met
wat broodjes konden we er weer tegenaan en zo
gingen we voor de tweede rondleiding. Tegen
drie uur waren de rondleidingen afgelopen en
bij buitenkomst stond de bus weer klaar. Nadat
iedereen z’n plaats had ingenomen ging het weer
richting Groenlo.
Bij thuiskomst hebben we z’n allen als afsluiting
een heerlijk patatje gegeten met een snack.
Wanneer ik terugkijk op deze dag, ben ik
dankbaar dat ik als dochter mee mocht. Ik geniet
zelf van het samen weggaan, maar zie ook dat
mijn hulp enigszins hard nodig is. Ik realiseer mij
dat wanneer de vrijwilligers en de familieleden
niet erbij zijn op zo’n dag , de bewoners niet
zo’n mooie dag kunnen meemaken. Dus wil ik
eindigen met het geven van een dikke pluim naar
het personeel van De Molenberg maar ook zeker
naar al die vrijwilligers die hiervoor weer klaar
staan. Ook de hulp van alle familieleden geeft
een warm gebaar. Voor de toekomst wanneer er
weer zulke dagen worden georganiseerd dan zou
het natuurlijk weer geweldig zijn dat er weer een
grote opkomst is van familieleden en vrijwilligers.
Wat zouden we nu zijn zonder hen?
Vrijwilligers, Bedankt voor jullie inzet!
Bingo
Op donderdagavond 25 februari was er in restaurant ‘De Moriaan’ weer een gezellige bingo-avond georganiseerd. Op een groot scherm was duidelijk te zien welke
hokjes men dicht mocht doen. Hiervoor was de hulp ingeroepen van vrijwilliger
Bas Hoefman. Ook nu waren er weer mooie prijzen te winnen, waaronder een
waardebon, die natuurlijk alleen te besteden was in het restaurant.
De te winnen prijzen waren divers.
Er waren deze avond drie speelrondes.
“Het is bijna half acht en dus wil ik beginnen met de bingo”, aldus Bas Hoefman.
Soms was het muisstil. De concentratie
en de spanning waren dan ook vrij groot.
En zo duurde het maar even of mevrouw
Wientjes riep zo hard ze kon ‘Bingo!’ Als
tweede in de eerste ronde konden we
noteren de heer Rondeel. De prijsuitreiking was deze avond in handen van
Jocelyn, medewerkster van het restaurant.
Deze eerste ronde werd afgesloten met
het spelen voor de volle kaart. De voor
deze ronde beschikbaar gestelde prijs
ging naar de heer Franzen. Proficiat!
Er volgde nu een pauze, waarin u onder
het genot van een drankje nog even
rustig kon napraten. Het gesprek om een
nieuwe strategie te bepalen was echter
uitgesloten, daar de computer in deze
besliste. Na de pauze begonnen we met
een nieuwe ronde met daaraan gekoppeld nieuwe kansen.
De prijs welke aan deze ronde verbonden
was, was een pakje servetten. Misschien
komt dit later in combinatie met een
andere prijs nog wel van pas. Ook nu
duurde het niet al te lang of we hoorden opnieuw ‘Bingo’ roepen. Het was
mevrouw Vrieze, terwijl we mevrouw
Ponds als tweede mochten noteren deze
ronde. Voor deze ronde hadden we echter
ook een drietal prijzen. Wie als eerste een
volle kaart had, ontving een schaal met
bonbons. En ja hoor. Het was de heer
Goossens van afdeling Koerboom die een
goede bingo had.
Opnieuw werd er een korte pauze ingelast, waarin met hapjes werd rondgegaan.
In de laatste ronde ging als eerste de
heer Dibbits met een zak paaseitjes aan
de haal. Wat ook opmerkelijk was deze
avond, was wel, dat mevrouw Gerrie
te Velthuis er niet in slaagde ook maar
één prijs in ontvangst te mogen nemen,
terwijl wanneer op de afdeling ‘Bingo’
wordt gespeeld, zij soms meerdere prijzen
weet te behalen. Maar blijf komen Gerrie;
het lukt je vast nog wel een keer.
De tweede, die in deze ronde een prijs
kreeg, was de heer Tolkamp. Ook hij was
degene, die voor de volle kaart ging.
En dat lukte hem. Maar er was nog een
winnaar. Ondanks het gemopper van de
heer Vrieze dat zijn plankje niet de juiste
getallen bevatte, lukte het hem alsnog om
de gewonnen waardebon te besteden in
het restaurant, Beide heren proficiat! En
zoals we reeds vermeldden in de tweede
ronde, konden de servetten van mevrouw
Vrieze nog wel eens dienst doen. Iedereen bedankt voor deze mooie avond.
SZMK | April 2014
In `t zonnetje
Roos Geurink
Het was voor ons een eer Roos te mogen
verrassen met een surpriseparty als afsluiting van haar laatste late dienst op afdeling
Slatman. Niets vermoedend tijdens haar werk
werd ze overvallen door haar collega’s om
mee te gaan naar de sfeervolle ingerichte hal
alwaar haar een verrassing stond te wachten. Een grote opkomst van collega’s, oud
collega’s, haar man en kinderen ontvingen
haar voor een welverdiend afscheid.
Roos jij krijgt van ons een dikke duim om jou te
bedanken voor de tijd die wij met jou hebben
mogen samenwerken.
We zullen jouw persoonlijkheid gaan missen,
de gezelligheid, een praatje, een luisterend oor.
Je was zorgzaam en liefdevol naar de cliënten.
Je was een collega met enige bescheidenheid,
maar die daar waar nodig adequaat handelde.
Roos een groot talent, dit tekent haar creatieve
kwaliteiten.
Nu in haar vrije tijd blijft ze zich als vrijwilligster
inzetten door haar wandelactiviteit met de
cliënten voort te zetten.
Roos is kortom een zeer waardevolle, attente
collega, die het waard is om in ‘t zonnetje gezet
te worden.
Roos wij willen jou bedanken voor de samenwerking, het vertrouwen en collegialiteit en wensen
jou samen met je gezin alle goeds toe en ga
genieten van jullie welverdiende vrije tijd!
Een warme groet,
Team afdeling Slatman
Max
de knuffelhond
op afdeling Ravelijn
Elke woensdagmiddag komt er speciaal bezoek
op afdeling Ravelijn. Aan het begin van de
middag halen wij hond Max op om de gehele
middag op bezoek op onze afdeling te zijn.
Afhankelijk van het weer doen we dat lopend met
een cliënt en bij slecht weer nemen we gewoon
de auto, ook altijd met een cliënt. Max springt zo
in de kattebak van de auto, dat is hem zo geleerd
door zijn baasje. Op de afdeling kan Max zonder
riem rondlopen.
Max gaat op bezoek naar elke huiskamer om
daar een tijdje te verblijven. En ook nog naar een
aantal cliënten die op hun eigen kamer verblijven.
Max is een rustige, zwarte labrador die wij mogen
lenen van een vrijwilliger. Max luistert buitengewoon goed naar ons allemaal.
Huisdieren hebben een enorme positieve
invloed op ons dagelijks leven. Een hond
die kwispelend op je af komt, een kat
die spinnend tegen je been komt staan
of de zachte vacht van een konijn dat
op je schoot zit. Huisdieren brengen ons
aan het lachen, geven ons een speciaal
gevoel en laten ons geliefd voelen.
Voor veel ouderen is het hebben van een
huisdier echter niet zo vanzelfsprekend.
Fysieke en/of mentale beperkingen zorgen
ervoor dat het hebben van een huisdier niet
verantwoord meer is. Woonbeperkingen laten
het niet toe of de zorglast is te groot. Dit kan een
enorm gemis zijn. Nooit meer een dier kunnen
aaien, nooit meer de warmte van het dier voelen,
nooit meer even ongestoord genieten.
Om tegemoet te komen hieraan hebben wij
Max één middag in de week bij ons. Wij zijn
hiertoe gekomen door eerdere ervaringen met
huisdieren en ouderen en de effecten hiervan op
cliënten. Daarom hebben wij tijdens de vrijwilligersavond alle vrijwilligers gepolst over mogelijke huisdieren en de mogelijkheden hiertoe.
Een huisdier moet wel geschikt zijn voor onze
cliënten. Een wilde jonge hond is minder geschikt
dan een rustige wat oudere hond. De reacties op
Max zijn verschillend per cliënt. Maar bijna alle
cliënten hebben warme gevoelens voor Max.
Enkelen gedragen zich meteen als ‘baas’ en geven
Max opdrachten als: “Aan de voet”, anderen willen
graag met Max rondlopen. Er zijn ook cliënten, die
meer voor de zachte aanpak gaan en Max knuffelen en aaien. Max heeft een bijzondere invloed
op sommige cliënten. Ze worden er
erg rustig en ontspannen van. Het is
erg mooi om te zien dat een hond
zo’n enorme invloed kan hebben op
cliënten.
Bijna alle cliënten kennen Max bij
naam. Ook dat is bijzonder om mee te
maken, Max is een ‘onderdeel’ van hun
leven hier op Ravelijn geworden. En in
zo een korte tijd heeft Max met zijn
eigen charme heel wat harten veroverd.
Wij zijn als afdeling erg blij dat wij Max mogen
lenen om dit mogelijk te maken voor onze
cliënten.
Namens alle medewerkers van afdeling Ravelijn,
Anne-Marie Westera
SZMK | April 2014
Woonzorgcentrum De Molenberg
Jaarverslag Cliëntenraad 2013
Inleiding
De cliëntenraad van het woonzorgcentrum,
onderdeel van de Stichting Marga Klompé, heeft
zich in 2013 ingezet voor de gemeenschappelijke
belangen van de bewoners.
Leden van de raad in 2013
Mw. C. van Boven-Meijer
Cliënt wzc De Molenberg (t/m juni)
Mw. J.B. Bouwmeester-Nahuis
Cliënt wzc De Molenberg
Mw. L. Sprenkeler
Familie Cliënt wzc De Molenberg
Mw. M. Pasman
Familie Cliënt wzc De Molenberg
Op 17 juni hebben we met een bloemetje
afscheid moeten nemen van
mw. C. van Boven-Meijer om gezondheidsredenen. Wij bedanken haar nogmaals voor haar
inzet binnen de cliëntenraad de afgelopen jaren.
De CR wordt ondersteund door het BOC (Bureau
Ondersteuning Cliëntenraden)
Hiervoor zijn werkzaam: mevr. T. Storteboom en
mevr. I. Oonk
Overleg
Tijdens cliëntenraadsvergaderingen vond er
overleg plaats met dhr. A. Sletering, sectorhoofd
van De Molenberg.
Er vond twee maal overleg plaats met dhr. Plessius, voorzitter Raad van Bestuur van de SZMK.
De CR werd twee maal uitgenodigd door dhr.
Osinga, intern inspecteur ouderenzorg van de
SZMK. Nadien ontving de raad de rapportage
en het verbeterplan.
Gevraagde adviezen aan de Cliëntenraad:
1. Begroting 2013
2. Op deze aanvragen is positief gereageerd
door de CR.
Ongevraagde adviezen van de Cliëntenraad:
1. Sectorjaarplan 2013
2. Doorlopend verbeterplan
3. Budgetrapportages
4. Inspectierapport 2013
Tevens werden we voorzien van tijdschrift Zorg
en Zeggenschap, De Molenaar en de Magazine.
Vergaderdata 2013
18 januari - inspectiebezoek dhr. Osinga
28 februari - cliëntenraadsvergadering,
geen overlegvergadering
4 april - cliëntenraadsvergadering
met overleg dhr. Sletering
23 mei - cliëntenraadsvergadering
met overleg dhr. Sletering
13 juni - cliëntenraadsvergadering
met overleg dhr. Sletering
18 juli - locatiebezoek dhr. Plessius
5 september - cliëntenraadsvergadering
met overleg dhr. Sletering
11 september - Inspectiebezoek van
dhr. Osinga
17 oktober - cliëntenraadsvergadering
met overleg dhr. Sletering
5 december - cliëntenraadsvergadering
met overleg dhr. Sletering
18 december - locatiebezoek dhr. Plessius
Verslag 2013:
•
Begin van het jaar heeft de cliëntenraad
kennis gemaakt met het nieuwe hoofd zorg,
mevrouw Truus Casteel. De cliëntenraad
hoopt op een prettige samenwerking.
•
Op 27 februari vond er een cliëntenberaad
plaats. De opzet van een cliëntenberaad is
om het contact tussen bewoner/familie en
verzorging te versterken. Besloten wordt om
drie contactochtenden te organiseren op de
afdelingen, om zo te weten te komen wat er
leeft onder de bewoners. Het wordt zeer op
prijs gesteld.
•
Dit jaar zijn er brievenbussen met nieuwe
naamborjes bij de voordeuren van de
bewoners geplaatst. De gangen en muren
hebben een metamorfose ondergaan. Het ziet
er super uit.
•
Begin dit jaar worden er kluisjes op kamers
geplaatst. Uit onderzoek is gebleken dat 85%
van de bewoners zich veilig voelt.
•
Er komt een condoleancehoekje, waar
mensen afscheid kunnen nemen van medebewoners die zijn overleden.
•
De cr had graag gezien dat er een winkeltje
zou komen, helaas heeft dit geen doorgang
gekregen. Heel jammer.
•
Zaterdag 25 mei was er de officiële opening
van de beweegtuin. Het werd een gezellige
middag.
•
In september wordt het zorgoproepsysteem
in het wzc vernieuwd. Het is nu een spreekluisterverbinding. Bewoners krijgen zo sneller
contact met de verzorging als ze bellen. Het is
een goede investering.
•
Helaas werkt de kerkradio nu niet meer. Via de
Calixtus is het mogelijk een kerkradio aan te
schaffen. Pastoor Nagelmaeker zal informeren
of de Molenberg Kapel ook via de Calixtus is
te beluisteren. De kosten van deze kerkradio
via de Calixtus bedragen eenmalig € 150,00
en daarnaast hebt u een abonnement nodig
van € 25,00 per jaar. Verder hebt u alleen een
stopcontact nodig. Voor meer informatie of
aanvragen van de kerkradio kunt u contact
opnemen met het secretariaat van de Calixtus,
tel. 461335. Contactpersoon is Willy Balk,
tel. 465123.
•
Dinsdag 22 oktober heeft de cliëntenraad
een gezellige middag georganiseerd voor
haar achterban (bewoners wzc). De middag
werd verzorgd door “De Juf, de Bakker en de
Dominee” met liederen van toen. Het werd
een super gezellige middag voor de bewoners.
•
Door het hele jaar heen zijn er diverse activiteiten in het wzc georganiseerd, die allemaal
goed verlopen zijn. Ook de feestdagen in
december zijn goed verlopen.
Cliëntenraad wzc De Molenberg
Groenlo
SZMK | April 2014
Lezers pakken de pen!
In deze aflevering kunt u opnieuw genieten van een artikel
uit de verzameling ‘proza en poëzie’ van mevrouw Vrieze van
afdeling ‘Oosteresch’.
Het Achterhookse boertjen
Ne boer dèn was in vroggere dagen neet
zo biester volle in tel. Ze konden um neet
zo best verdragen. Dat wèt toch iederene nog wel? Ne boer dèn had jo geen
manieren. Was onbeschoft, zo row en
plat. Neen, dèn boer dee konden ze neet
pruumen.
Dee nette mensen uut de stad met
klodders an de boksepiepen. Dee stonken
naor ut bemeste land met ne broengebrande nekke en deepe voren in de
hand. Hee sprak maor zelden met twee
woorden. En hee at ok neet met vorke
en mes. Ze zagen um op straote kuieren.
Slungelug met de hande in de tes ging
de burger vaak naor de komedie, naor de
bioscoop of een deftig bal.
Het achterhookse boertjes dèn vond i’j
bi’j ziene beeste in de stal. Het was kinkel,
kaffer, kever, mestworm en wat neet al
meer. Doch het boertjen leet ze rostig
schelden. Ook al deed het scheiden um
vake zeer.
Meestal had e een schot vol blagen trouw
in natuur en an de wet van God. En ok
daorummen wier dat kleine boertjen
heel vaak uut e-lachen en bespot.
Doch too bunt er e kommen andre
dagen. De moffen de veelen in ons land
um mvolle te plunderen en te roven. En
stokken vaak de boel in brand. De honger,
dee begon too te knagen. Ok aan menige
voorname maag. En toon mochten ze
warempel allemoale inens dat Achterhookse boertjen graag. Ze kwamen toen
van heinde en verre. Met wapens, fietsen
doch ok te voet. Vaak heel verkleumd en
uut-e-hongerd, met in de schoone een
pläsken blood. Zo klopten ze an aan alle
deuren, dee arme stumperds uut de stad.
En vonden bi’j dee boerenkinkels een erg
warm kloppend Hollands hart. Rogge,
melk, èèrpele, weite en haver, eiere, spek
en nog heel volle meer. Het achterhookse
boertjen was noo koning. Ze neumden
um verduld mijnheer. En in die olderwetse
boerenkeukene zaten toon de zwervers
uit de stad. En ze kregen allemoale eur
posjen. De ene dit en de andere dat.
In Groenlo
is Pasen
een feest
van tradities
Palmpasen en eieren zoeken kent iedereen.
Bij het paasfeest horen over de hele wereld
allerlei tradities en gebruiken. Groenlo vormt
daarop geen uitzondering. De tijd van het
jaar geeft al een goede verklaring voor het
ontstaan van veel gewoonten.
Zo vormt Pasen een echt lentefeest. Het begin
van iets nieuws. De voorjaarsschoonmaak is daar
slechts een klein onderdeel van. Het verhaal ging
zelfs dat degene, die met Pasen niet iets nieuws
droeg, het hele jaar ongelukkig zou zijn. Groenlo
vormde als katholiek bolwerk een broedplaats
van veel van die gebruiken. En zo begint Pasen
eigenlijk al een week eerder met de palmpasenoptocht. Broekenmannetjes hijsen zich voor de
eerste keer in de bokse en gaan de straat op met
een versierde stok. Daarop het broodhaantje,
symbool van de vruchtbaarheid en eitjes en
groen. Groen staat voor de palmbladeren, waarmee gelovigen Jezus toewuifden bij de intocht
in Jeruzalem. Sommige katholieken ontleenden
aan de op Palmzondag gewijde takjes zelfs
kracht. Het bewaren van deze ‘heiligdommen’ op
verschillende plaatsen in huis was een waarborg
voor rijkdom en geluk. Het lied dat op die dag in
Groenlo nog steeds klinkt ging eeuwen geleden
gepaard met het omhoog werpen van eieren.
Het ei, het symbool voor vruchtbaarheid en een
nieuw begin.
Pasen
Toen ik naar de lag’re school ging
En de pofbroek hoogtij vierde
En de vroomheid welig tierde
Vormde Pasen een bevrijding.
Vóór Pasen moest de schoonmaak klaar
Van woning, stal en wagenschuur.
Men werkte zich het apezuur.
Het moést gebeuren, ieder jaar.
Voor Pasen moest je biechten gaan
Om daarna te communiceren.
Ook kreeg je nieuwe kleren aan,
Daar kon je lange tijd op ‘teren’.
De mensheid viert Verrijzenis,
Het licht verdrijft de duisternis
En ‘t leven overwint de dood.
Dáárom is de blijdschap groot.
Het paasfeest vormt een nieuw begin.
Ook nu nog als de natuur gaat leven
En ons weer veel moois zal geven
Heeft het paasfeest nog zijn zin.
SZMK | April 2014
Wintergedicht
De laatste klokkenslag
Bijna is het jaar ten einde, weldra komt de laatste dag,
met zijn allerlaatste uurtje en zijn laatste klokkenslag.
Wanneer dan die laatste klanken zachtjes in het niet vergaan,
zal een ieder op zijn wijze weer de drempel overgaan.
Ongetwijfeld wordt door velen dan ook even nagedacht,
wat het jaar dat is verstreken alzo met zich heeft gebracht...
Menig hart zal zuchten slaken door het schrijnend leed dat knaagt,
wanneer elke klokkentoren straks het oude jaar verjaagt.
Vreugde is zo vaak kortstondig, langer drukt het leed ons neer;
En zo wachten voor ons allen twee en vijftig weken weer.
‘t Nieuwe jaar ligt nu weer voor ons als een dichtgeslagen boek;
elke dag een bladzijde verder, maar...waar zijn we naar op zoek?
Moge er geluk en voorspoed staan te wachten aan de poort,
als de stem van bronzen klokken door het nacht’lijk duister boort.
Het ontstaan
van het carnaval
Van oudsher was het carnaval een
eetfestijn , omdat het de laatse mogelijkheid was zich te buiten te gaan
voor de 40 dagen vasten, waarin men
zich beperkte tot het minimaal noodzakelijke. Op vette dinsdag (voor de
vasten) werd al het vet dat in huis
was, opgemaakt omdat het anders
zou bederven. Iedereen die katholiek
is, is bekend met de vasten, dit is ter
herdenking aan de 40 dagen die Jezus volgens het Nieuwe Testament in
de woestijn vastte en tevens ook ter
bezinning op de christelijke kernwaarden.
Het feest bestaat al langer dan de christelijke traditie en de kerk heeft het gemakkelijker gevonden het heidense carnaval
in een katholieke traditie om te zetten
dan het uit te bannen. Dit was overigens
ook met andere voorchristelijke feesten
gebeurd, zoals Kerstmis dat oorspronkelijk
een ‘heidens’ midwinterfeest was.
Carnaval komt van het latijnse woord
carne vale wat ‘vaarwel aan het vlees’
betekent.
Een andere mogelijke verklaring is het
eveneens latijnse carrus navalis: scheepswagen, hetgeen zou verwijzen naar
rondtrekkende groepen in een als schip
ogende wagen of kar, het zogenaamde
narrenschip, maar het kan ook slaan op
het schip waarmee de god van de zee der
Kelten/Germanen uit het noorden kwam
om deel te nemen aan de winterfeesten.
Het heidense carnaval wordt in heel
Europa gevierd. Antropologisch gezien
is het carnaval een omkeringsritueel,
waarin maatschappelijke rollen worden
omgedraaid en normen over gewenst
gedrag worden opgeschort.
Vastenavond is de dinsdag tijdens het
carnavalsfeest. De allerlaatste minuutjes
van het feest. Om klokslag 0.00 uur is het
carnaval afgelopen waar in iedere stad of
dorp het carnaval op eigen wijze wordt
afgerond.
Officieel duurt het carnaval van zondag
tot en met dinsdag. Tegenwoordig lijkt
het dat carnaval soms eerder begint, zelfs
al op donderdag. Soms lijkt Aswoensdag
nog een carnavalsdag te zijn.
Ook al wordt de vastenperiode lang niet
meer zo streng gevierd als vroeger, het
carnavalsfeest blijft het feest waarbij
mensen zich vermommen door vreemde
kledij aan te trekken en zo onherkenbaar
een alibi hebben om zich in allerlei
vormen te buiten te gaan. In de Middeleeuwen vielen daarbij nogal eens doden
en gewonden, maar tegenwoordig is
het masker bedoeld om iemand anders
een spiegel voor te houden dan wel
(met verdraaide stem) iemand stevig en
ongezouten de waarheid te zeggen.
SZMK | April 2014
Herdenkingsbijeenkomst
Binnenkort is er weer een herdenkingsbijeenkomst in De Molenberg. Deze is op donderdag
24 april in de kapel om 19.00 uur. Tijdens deze
plechtigheid noemen we de namen van de
bewoners die in de afgelopen periode zijn
overleden. Hun familieleden nodigen we uit
nog één keer de gang naar De Molenberg
te maken. Samen met familie, bewoners en
personeel herdenken we de mensen die niet
meer onder ons zijn. Er is muziek, gedichten,
bloemen en lichtjes.
Weet u allen van harte welkom!
Tot slot nog een gedicht van Martinus Nijhoff:
De Wolken
Ik droeg nog kleine kleeren, en ik lag
lang-uit met moeder in de warme hei,
de wolken schoven boven ons voorbij
en moeder vroeg wat ‘k in de wolken zag.
En ik riep: Scandinavië, en: eenden,
daar gaat een dame, schapen met een herderDe wond’ren werden woord en dreven verder,
maar ‘k zag dat moeder met een glimlach
weende.
Toen kwam de tijd dat ‘k niet naar boven keek,
ofschoon de hemel vol van wolken hing,
ik greep niet naar de vlucht van ‘t vreemde ding
dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.
-Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide
en wijst me wat hij in de wolken ziet,
nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet
de verre wolken waarom moeder schreideNamens de voorbereidingsgroep,
met vriendelijke groet,
Henri Knol en Simon Nagelmaeker, geestelijk
verzorgers De Molenberg
Een gedicht om
even bij stil te staan
Collega’s,
Je ziet ze bijna elke Dag.
De één wekt Irritatie op, de ander een lach.
De één is je maatje, de ander jaagt je op de kast.
Maar één ding is zeker: je zit aan elkaar vast !
Je moet er elke dag iets van maken.
Dat kan door BEGRIP en GOEDE afspraken.
Praat met elkaar, wens elkaar goedemorgen.
Dat kan al voor verbetering zorgen.
Zo krijgt iedereen meer Plezier in zijn werk.
En je zult merken:
SAMEN STA JE STERK!
Spreekuur
linnenkamer
De Molenberg
Om verloren en niet gemerkte kleding
weer terug te kunnen vinden, zal de
linnenkamer van De Molenberg een
spreekuur houden voor cliënten of
familie van cliënten.
Het spreekuur is elke 1e dinsdag van
de maand van 15.00 - 16.00 uur in de
linnenkamer.
De eerstvolgende datum is: 1 april
De linnenkamer bevindt zich in de
kelder van De Molenberg.
Medewerkers linnenkamer
SZMK | April 2014
Parkinsonmiddag
in De Molenberg.
Een vervolg?
Op dinsdag 24 september 2013 is
er een informatiemiddag gehouden
voor mensen met Parkinson(isme) en
hun mantelzorgers en belangstellenden. Op deze middag, georganiseerd
door een stagiaire fysiotherapie en de
Parkinsonvereniging is er veel informatie gegeven door de behandelaars
van De Molenberg.
Het Thema was: Multidisciplinaire samenwerking rondom parkinson(isme).
Parkinson is een ziekte waarbij een tekort
ontstaat van een bepaald stofje, dopamine genaamd, in de hersenen. Hierdoor
wordt de aansturing van de bewegingen
niet meer goed gedaan en gaan de
armen en benen beven. Ook worden
de spieren stijf waardoor bewegingen
moeilijker op gang komen. Mensen met
Parkinson(isme) hebben vaak een netwerk
van mensen om zich heen die zich met
een bepaald deel van de ziekte bezighouden. Binnen De Molenberg hebben wij
een diëtist, ergotherapeut, fysiotherapeut
en een logopedist die aangesloten zijn bij
het landelijke netwerk ParkinsonNet. In dit
netwerk zitten behandelaars die speciaal
geschoold worden met betrekking tot
Parkinson(isme). Daarnaast werken zij
samen met de Parkinsonverpleegkundige,
Anouk Forkink, van het Streekziekenhuis
Koningin Beatrix (SKB). Zij kan de coördinator zijn rondom de zorg voor mensen
met Parkinson. Zij heeft de contacten
met de neurologen en geriaters van het
SKB en de therapeuten zowel binnen als
buiten het SKB. Voor vragen kunt u bij een
van ons terecht.
Binnen De Molenberg kan de ergotherapeut Sylke Kreeftenberg helpen bij
problemen in het dagelijks handelen zoals
afrekenen in een winkel, een handtekening zetten of veilig naar het toilet
gaan. Zij denkt in mogelijkheden en kan
oplossingen aandragen. Zij helpt ook bij
problemen die de mantelzorger ervaart
in het begeleiden of verzorgen van de
persoon met Parkinson. De fysiotherapeut
Henja van Dinter stelt een oefentherapie
op, waarbij gericht wordt geoefend op
kracht, conditie, houding, mobiliteit en
balans. Hierbij wordt geoefend op het
opstaan uit een stoel, omdraaien in bed,
maar natuurlijk ook op veilig lopen. Hiervoor is zij ook een speciale oefengroep
gestart voor mensen met Parkinson(isme).
Een probleem in het dagelijks handelen,
kan ook zijn dat iemand niet meer zonder
knoeien zijn eten kan eten.
Het kan zijn dat er een probleem is met
het naar de mond brengen van eten, maar
ook dat mensen niet meer goed kunnen
slikken. Voor het slikken, verstaanbaar
spreken en speekselbeheersing (kwijlen)
kan de logopedist Annelies Snels u
Kerkradio
helpen. Als u problemen heeft met het eten kan
het ook nodig zijn om met een diëtist te spreken,
dit is Maaike Oudega. Zij helpt met het samenstellen van een dieet opdat de opname van de
medicatie op een goed wijze kan geschieden.
De Parkinsonmedicatie moet een half uur voor
het eten of een uur na het eten ingenomen
worden. De maaltijd kan eiwitten bevatten die
de werking van de medicatie teniet doen en dit
kan niet de bedoeling zijn. Ook in het voorkomen van tekorten of ongewenst gewichtsverlies kan de diëtist u helpen. Zoals u leest kan er
veel binnen De Molenberg gedaan worden en is
er veel te vertellen. Hiervoor willen wij nog een
middag organiseren maar daar zouden wij graag
wat ideeën voor willen hebben. Graag horen wij
van u! Een idee kunt u met ons bespreken, maar
u mag het ons ook toesturen.
Met vriendelijke groet,
Parkinsonbehandelaars van De Molenberg,
Sylke, Maaike, Henja en Annelies
De kerkradio in De Molenberg functioneert
al een tijdje niet meer en zal ook niet meer
in deze vorm in gebruik worden genomen.
Dit gezien de hoge kosten die het weer in de
lucht brengen van deze kerkradio met zich
mee zou brengen. Dit wil echter niet zeggen
dat bewoners van De Molenberg van zowel
het verzorgingshuis als het verpleeghuis in
de toekomst geen kerkdiensten meer kunnen
volgen. Moderne technieken zorgen ervoor
dat bewoners zelfs diensten uit hun eigen
parochiekerk kunnen ontvangen en op die
mannier bent u als bewoner van De Molenberg zelfs nog min of meer betrokken bij uw
eigen geloofsgemeenschap. U kunt allerlei
vieringen blijven volgen maar ook luisteren
naar kerkuitzendingen van andere omliggende geloofgemeenschappen (parochies).
Dit gaat zonder moeite en veel luisteraars
zullen dit geweldig vinden. Medewerkers
van de RK geloofgemeenschap H. Calixtus,
dat onderdeel is van de Sint Paulusparochie,
kunnen u helpen bij de aanvraag en het installeren van de kerkradio via de ether. De Sint
Paulusparochie maakt al vanaf 1 januari 2007
op deze manier gebruik van de mogelijkheid
om de de kerkdiensten te kunnen volgen via
de kerkradio. Het enige wat u daarvoor nodig
heeft is een ontvanger.
De zender wordt door de parochie verzorgd.
De ontvangers zijn er in meerdere modellen
en kosten gemiddeld € 150,-.
Het jaarlijkse abonnementsgeld bedraagt
€ 25,-. Indien u interesse heeft, kunt u zich
wenden tot het secretariaat van de H. Calixtus
geloofsgemeenschap tel. 0544-461335 of per
e-mail: [email protected]
Mocht u nog vragen hebben dan kunt u altijd
iemand van de cliëntenraad aanspreken.
Wij horen als cliëntenraad van het verzorginghuis en het verpleeghuis van De Molenberg
graag wat uw ervaringen zijn met de kerkradio
via de ether. Als cliëntenraden zullen we
familieleden tijdens cliëntenberaden en
familieavonden op de hoogte stellen van deze
toch wel unieke vorm van het blijven volgen
het plaatselijke gebeuren.
SZMK | April 2014
Het kwaliteitsbeleid van Marga Klompé
Zoals u wellicht weet werkt SZMK continu
aan de kwaliteit van wonen, welzijn en zorg.
Misschien heeft u zich wel eens afgevraagd
hoe dat precies in zijn werk gaat. Nou, die
vraag is niet zo eenvoudig te beantwoorden.
Op heel veel manieren wordt namelijk dagelijks gewerkt aan het continu verbeteren van
de kwaliteit. We zullen u hieronder in een
notendop proberen uit te leggen hoe dat in
zijn werk gaat.
Laten we eerst eens beginnen bij het begrip
kwaliteit. Wat is nu eigenlijk kwaliteit? Ook die
vraag is niet eenvoudig te beantwoorden.
Kwaliteit wordt namelijk door iedereen anders
beleefd. Om toch vanuit een kader te kunnen
werken en de kwaliteit te kunnen verbeteren,
zijn door de overheid en door SZMK systemen
bedacht.
SZMK heeft als doel gesteld dat klanten
tevreden zijn. Daar draait het eigenlijk om.
Regelmatig vinden daarom gesprekken plaats
met klanten en mantelzorgers om in beeld
te brengen wat zij belangrijk vinden. Ook
de rol van de cliëntenraad is hierin cruciaal.
Wij proberen ons beleid zoveel mogelijk af te
stemmen op uw wensen en behoeften.
Daarnaast vindt SZMK het van groot belang
dat het wonen, welzijn en de zorg voldoen aan
alle kwaliteitseisen die zijn gesteld in de weten regelgeving, maar ook in de zogenaamde
veldnormen. U kunt hierbij denken aan
thema’s op het gebied van arbo en veiligheid,
eisen aan deskundigheid van medewerkers,
maar ook medicatieveiligheid en veiligheid
van wonen en hygiëne. Er zijn veel afspraken
waar wij ons aan moeten houden. Daarnaast
zijn er de zogenaamde veldnormen. Een van
de belangrijkste kaders die door SZMK gehanteerd wordt is het document Goede Zorg.
Hierin staan normen over verantwoorde zorg
en de kwaliteit van leven van klanten. U kunt
hierbij denken aan hoe wij als organisatie
omgaan met preventie en zorg, maar bijvoorbeeld ook op het gebied van dagbesteding en
maaltijden. Het kader is heel breed.
Om te kunnen bepalen of wij voldoen aan alle
normen en eisen voert SZMK jaarlijks diverse
metingen uit. Zo wordt jaarlijks gemeten in
hoeverre de kwaliteit van zorg voldoet aan
alle standaarden, heeft SZMK een interne
inspecteur in dienst en vinden allerlei inhoudelijke toetsen plaats (de zogenaamde audits),
bijvoorbeeld op het gebied van hygiëne,
veiligheid en zorg. Eén keer per twee jaar vindt
ook een grootschalig onderzoek plaats om de
tevredenheid van klanten breed in beeld te
brengen. Deze meting wordt door een onafhankelijk bureau uitgevoerd. Alle gegevens
die beschikbaar komen (en dat is véél meer
dan hierboven genoemd is), wordt geanalyseerd. Zonodig worden direct verbeteracties
uitgevoerd.
Uiteindelijk wordt ook een oordeel gegeven
over het functioneren van het hele kwaliteitsmanagementsysteem van SZMK. SZMK heeft
ervoor gekozen om dit te laten toetsen door
een onafhankelijk meetbureau. Als blijkt dat
het systeem goed functioneert, wordt hiervoor
een certificaat afgegeven. SZMK beschikt al
jaren over een geldig certificaat (het zogenaamde HKZ-certificaat), waarmee zij aan kan
tonen dat de kwaliteit goed op orde is.
Wilt u meer lezen over het kwaliteitsbeleid
van SZMK? Dan verwijzen wij u graag naar
onze website. Hier kunt u ons jaardocument
inzien. Hierin staat uitgebreid beschreven
welke doelstellingen wij gerealiseerd hebben
en hoe wij continu werken aan het verbeteren
van de kwaliteit. Het meest actuele jaardocument (over het jaar 2013) wordt begin mei
a.s. op de website van SZMK (www.szmk.nl)
gepubliceerd.
W. Eijkelkamp
Waarom bewegen voor
ouderen zo belangrijk is
Je ziet het regelmatig op tv, in de krant, in
folders: bewegende ouderen. Lachend op
een hometrainer of zelfs nog een marathon
rennend. De onderliggende boodschap is
dat bewegen voor ouderen goed en leuk
is. Waarom eigenlijk? Je kunt je dagen als
senior toch ook prima doorbrengen in de
luie stoel met een kopje koffie? Op zoek
naar een antwoord kom je al snel uit bij
de fysiotherapie. Daar weten ze (vrijwel)
alles van bewegen. Fysiotherapeut Marijke
Huisman van De Molenberg in Groenlo
vertelt.
Je zou kunnen zeggen dat bewegen
van levensbelang is’, aldus Marijke.
‘Als je niet meer beweegt, is de kans
groot dat je niet meer leeft. Mensen
bewegen, vanaf het moment in de buik
van hun moeder tot op hoge leeftijd.
Jonge kinderen doen haast niet anders
dan bewegen. Na het 20ste levensjaar
begint echter de afbraak al! Kom je op
hoge leeftijd dan neemt de spierkracht
af, worden je gewrichten minder soepel
en je botten brozer. Ook de coördinatie
en het uithoudingsvermogen nemen af.
Het gevolg: oudere mensen bewegen
minder en soberder.’
Rust roest
‘Geef je je daar helemaal aan over en ga
je zo min mogelijk van je stoel af, dan
wordt het bewegen steeds moeilijker of
zelfs pijnlijk. Zeker als je een chronische
aandoening of handicap hebt, kom
je snel in een neerwaartse spiraal.
Er bestaat een kans dat mensen zich
terugtrekken, ook uit het sociale leven.
Het spreekwoord zegt: “Rust roest”,
en dat klopt ook. Als je nog maar
weinig beweegt, gaat je spierkracht en
conditie achteruit. Daar komt bij dat op
hogere leeftijd ook je herstelvermogen
afneemt. Nu is daar zeker wat aan te
doen, want je kunt je lichaam wel tot
op hoge leeftijd trainen. Ook als je
mankementen hebt. “Bewegen” is dus
het motto. En vooral kijken wat wél
lukt en dat blijven oefenen. Dat geeft
stevigheid, zelfvertrouwen en daardoor
weer minder kans op bijvoorbeeld
vallen.’
SZMK | April 2014
Fysiotherapeute Marijke Huisman
laat zien hoe je je armen en
schouders kunt trainen.
Zelfstandigheid
Uit onderzoek blijkt dat bewegen niet
alleen goed is voor het lijf, maar ook
voor de geest. Een dagelijks loopprogramma voor ouderen die weinig
bewegen geeft een positief effect op
het geestelijk functioneren. Hoe dat
werkt? Als je beweegt, wordt met name
de voorzijde van je hersenen geactiveerd. Daar zit ook het vermogen van
een mens om te plannen, initiatief te
nemen en flexibel te zijn. En juist deze
vaardigheden zijn weer belangrijk om
zelfstandig te kunnen functioneren.
Bewegen is dus van belang voor je
onafhankelijkheid en zelfstandigheid.
Marijke Huisman merkt dat mensen het
beste gemotiveerd zijn, als ze zelf het
voordeel zien van hun inspanningen:
‘Als mensen bijvoorbeeld door te
oefenen nog zelf naar het toilet kunnen
of mee kunnen doen met de jeu de
boulesclub, is dat veel waard. Met een
duidelijk doel voor ogen zijn mensen
ook bereid om te oefenen.’
Fitness en buiten zijn
De fysiotherapie in Groenlo is er voor
bewoners in het verpleeghuis en het
woonzorgcentrum én voor mensen
die thuis wonen. Marijke: ‘We bieden
ook seniorenfitness aan. Er zijn nu drie
fitnessgroepen. Daar komen mensen in
de leeftijd van 65 tot 91 jaar. Bij inschrijving hebben we een individueel
gesprek. Dan gaan we na wat iemand
wil gaan doen, waar hij of zij behoefte
aan heeft. Iedereen heeft zo een eigen
kaart met persoonlijke oefeningen en
doelen. De mensen komen één keer per
week een uurtje fitnessen. De fitnessgroep heeft dan de oefenzaal voor zich
alleen en na de gedane arbeid is er de
gelegenheid om samen iets te drinken
en bij te praten. Seniorenfitness sluit
aan op de nieuwe generatie ouderen.
Zij hebben vaak meer gesport, zijn
mondiger en willen eigen keuzes
maken.
We maken als fysiotherapeuten ook
gebruik van de beweeg- en beleeftuin
bij De Molenberg. Want naast bewegen
is buiten zijn ook goed voor een mens.
Die tuin is onlangs heel erg opgeknapt!
Als het weer het toelaat gaan we daar
met een cliënt naar toe en maken
gebruik van de beweegtoestellen die
daar staan. Ook mensen van buiten
De Molenberg zijn welkom in de
tuin. Na het bewegen kunnen ze een
kopje koffie drinken in het restaurant.
Daar liggen ook “beweegkaarten” waar
oefeningen op staan die je met behulp
van de toestellen kunt doen.’
Bewegingsverhaal
Marijke is enthousiast over het werken
met ouderen: ‘Ouderen hebben al
een heel leven achter zich. Iedereen
heeft zijn of haar eigen geschiedenis. In dat levensverhaal zit ook een
bewegingsverhaal. Hoe hebben
mensen bewogen in hun werk, in
het huishouden? Hebben ze wellicht
gesport? Daar zoeken wij aansluiting
bij. Een collega werkte eens samen
met een cliënt die een CVA (beroerte)
had gehad.
Die cliënt was tuinman geweest.
Zij gingen samen als het ware zaaien,
erwten leggen (oefening op de knieën)
en achter een grasmaaier (rollator)
lopen. Dat werkte prima. Zo sluit je aan
op de beleving.’
Marijke Huisman werkt niet in haar
eentje in Groenlo. Ze heeft zes collega’s
die ieder een eigen specialisatie
hebben binnen de fysiotherapie, zoals:
geriatrie, dementie en neurologie.
Mensen buiten De Molenberg kunnen
ook bij de fysiotherapie terecht. En de
therapeuten komen zo nodig op
huisbezoek.
In De Molenberg wordt er gewerkt in
een mooi aangeklede fysiotherapieruimte. Als je binnenkomt vallen de
grote foto’s van vuurtoren en luchtballon direct op. Ook hangen er een aantal
fleurige schilderijen.
Marijke: ‘We hebben het vorig jaar helemaal opgeknapt en zijn heel tevreden
over het resultaat. Ja, ik denk dat we
daar wel goed in zijn. In het scheppen
van een prettige en gelijk ook veilige
sfeer. We hechten daarnaast belang
aan het sociale aspect van bewegen.
Want samen bewegen is makkelijker
en gezelliger dan alleen.’
Jeanet Aartsen
Seniorenfitness
Binnen de Stichting Zorgcombinatie Marga Klompé
wordt in de volgende locaties fysiotherapie
aangeboden:
• De Molenberg in Groenlo
• De Hoge Weide in Lochem
• Pronsweide in Winterswijk
Op al deze plaatsen is er ook seniorenfitness
(‘Work Oud’).
Voor meer informatie: zie www.szmk.nl
(onder diensten)
Gebruik keycord
Heel veel bewoners maken gebruik van een
keycord, waaraan ze de sleutel en het draadloos
alarm hangen. Erg handig want ze hebben dan
altijd alles bij de hand. Toch kan er een risico
aan zitten. Recent is een bewoonster gevallen
en met het keycord achter de rollator blijven
hangen. Gelukkig was er op tijd hulp aanwezig,
maar het had ook anders kunnen aflopen.
Wees dus voorzichtig met het gebruik van een
keycord. Vindt u het toch handig om de sleutel
en alarm bij de hand te houden, dan zijn er
andere opties. U kunt een z.g. safety-keycord
aanschaffen of een dun koordje gebruiken,
wat breekt als u valt. Een safety-keycord heeft
een veiligheidsclip, dat losgaat als de keycord
ergens achter blijft hangen. Dan loopt u beduidend minder risico.
L. Molenbroek
SZMK | April 2014
Informele zorg en formele zorg verbinden
Project ‘informele zorg en formele zorg verbinden
In juni 2013 is gestart met het project ‘informele zorg
en formele zorg verbinden’, waarin SZMK en VIT-hulp
bij mantelzorg samen werken aan verbetering van de
samenwerking tussen formele en informele zorgers.
Op basis van informatiebijeenkomsten met alle betrokkenen worden op beide pilotlocaties een aantal nieuwe
activiteiten ontplooid. In deze nieuwsbrief leest u waar we
nu mee bezig zijn.
Pilot De Pelkwijk
Extra aandacht voor rol mantelzorg bij nieuwe bewoners
In de thuissituatie hebben mantelzorgers een belangrijke rol in de zorg.
Ze hebben zich zorgen gemaakt, hulp
geboden, zorg gecoördineerd, etc.
Vaak jarenlang hebben zij zo goed
mogelijk gezorgd voor hun naaste.
Mantelzorgers zijn dan ook niet alleen
partner, kind, familie of vriend, maar
zijn ook degenen die heel veel weten
over de wensen en behoeften van de
zorgvrager.
In De Pelkwijk wordt er bij opname
van nieuwe bewoners extra aandacht
gegeven aan mantelzorgers en wordt
met hen gesproken over de situatie
thuis, over de wensen en behoeften
van de toekomstige bewoner en
over de manier waarop zij betrokken
willen zijn bij de zorg nu hun naaste is
opgenomen in De Pelkwijk.
Kunnen mantelzorgers bepaalde
activiteiten niet zelf verrichten, maar
is dit wel belangrijk voor de nieuwe
bewoner, dan kan een vrijwilliger
ingezet worden.
Individuele vrijwilligers in
De Pelkwijk
Steeds vaker hebben bewoners van
De Pelkwijk behoefte aan een vrijwillig
‘maatje’. Iemand om mee te wandelen,
samen een spelletje te doen, te fietsen
of gewoon een praatje maken.
In De Pelkwijk is er een groep vrijwilligers die hier graag voor ingezet wil
worden. Als er een vraag is van een
bewoner, dan wordt dit besproken met
de EVV. Samen met de vrijwilligerscoordinator wordt er dan een vrijwilliger
gezocht, die dit graag wil doen. Als het
klikt tussen bewoner en vrijwilliger
worden er afspraken gemaakt over de
activiteiten die bewoner en vrijwilliger
samen gaan ondernemen. Natuurlijk
worden de familie en de EVV hierbij
nauw betrokken.
Pilot Mariënhof
er directe afstemming over de wederzijdse verwachtingen. Mochten deze
te ver uit elkaar liggen, dan kan een
vrijwilliger gericht worden doorverwezen naar een andere woning binnen
Mariënhof of naar een andere locatie
van SZMK.
Training voor medewerkers
Mariënhof
Werving en selectie vrijwilligers
door woonbegeleiders Mariënhof
De vrijwilligers in Mariënhof verrichten
hun werkzaamheden in de woning.
Er zijn geen vaste activiteiten zoals in
een traditioneel verpleeghuis, maar er
wordt aangesloten bij de dagelijkse
activiteiten in de woning en bij de
mogelijkheden van de bewoners.
Dit maakt het extra belangrijk dat de
verwachtingen van de bewoners en
medewerkers van de woning en de
verwachting van de vrijwilliger goed op
elkaar afgestemd worden. Daarom is
besloten dat van elke woning één van
de woonbegeleiders gedurende de
pilot de werving en selectie van vrijwilligers op zich gaat nemen. Hierdoor is
Bij een nauwe samenwerking tussen
mantelzorgers, vrijwilligers en beroepskrachten is het belangrijk dat je elkaar
kunt aanspreken op zaken die voor
verbetering vatbaar zijn, maar ook
dat je de goede dingen met elkaar
deelt. De medewerkers van Mariënhof
hebben hierin een belangrijke rol. In de
training ‘feedback geven’ krijgen medewerkers tips en handvatten om dit op
een goede manier te kunnen doen.
Meer informatie?
Wilt u meer weten over het
project, neem dan contact op
met Wencke Eijkelkamp (SZMK)
T. 0544 - 47 41 00 of Anita Delsing
(VIT-hulp bij mantelzorg)
T. 0544 - 82 00 00.
SZMK | April 2014
Waar of niet waar
1. De dodo is al sinds 400 à 500 jaar
uitgestorven.
2. In Nederland wonen ongeveer een half
miljoen wilde eenden.
3. IJsvogels lusten alleen ijs.
4. De mus legt ongeveer 4 tot 6 eieren
per keer.
5. Er zijn meer vrouwtjes- dan mannetjeseenden
in Nederland.
6. Er bestaan 84 soorten ijsvogels?
7. De boomvalk vliegt op zijn allerhardst
140 km per uur.
8. Ongeveer 25% van alle eendenhuwelijken
houdt langer dan een jaar stand, de andere
gaan eerder uit elkaar.
9. De ekster is een zangvogel.
10. Huismussen leven in heel Europa
behalve in België.
11. Een mus is ongeveer 5 cm groot.
12. Een uil kan in het donker goed zien.
13. Het fazantenmannetje heeft een kleuriger
verendek dan het fazantenvrouwtje.
14. Alle papagaaien kunnen praten.
15. De meeste vogels hebben een kliertje in
hun huid, waaruit ze vet halen. Dit smeren ze
met hun snavel op hun veren en zo blijft hun
verenpak waterdicht.
Welk dier
ziet u?
Welke twee
dieren ziet u?
1 waar, 2 waar, 3 niet waar, 4 waar, 5 niet waar, 6 waar, 7 waar, 8 waar,
9 waar, 10 niet waar, 11niet waar (15cm), 12 waar, 13 waar, 14 niet waar,
15 waar
Voeg klinkers toe
het is een puppy die u aankijkt!
Kl _ pr _ _ s
M _ rgr _ _ t
R s
Sn _ _ _ wkl _ kj _
M _ d _ l _ _ fj
K _ m _ ll _
T _ lp
u kunt een eekhoorn en een zwaan herkennen!
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
1 klaproos, 2 margriet, 3 roos, 4 sneeuwklokje, 5 madeliefje, 6 kamille, 7 tulp
Pasen
2014
In januari 2014 was ik de gehele maand weg
uit winter-kwakkelend Nederland. Op ‘werk’vakantie naar de Filippijnen. Al enkele
jaren steunen RK parochies projecten in de
Filippijnse regio’s die vaak door zware stormen
worden getroffen. Ik bezocht het armste
bisdom van de Filippijnen. Dat is de praelatuur
Infanta. Ook was het de bedoeling om pastor
Dave Capucao te bezoeken. Dave is zo’n vijf
jaar pastor in Meddo geweest.
Het werd een prachtige reis, vol afwisseling.
Ik was vooral benieuwd naar de arme Filippino’s.
Wat zijn dat voor mensen? Hoe overleven ze
al die rampen? Het zijn vooral natuurrampen,
zoals aardbevingen, tsunami’s, zware typhonen,
vulkaanuitbarstingen en aardverschuivingen.
Maar ook de gigantische corruptie en politiek
wanbeleid vormen een ware plaag voor deze
mensen. Hoe verdragen ze dat? Hoe houden ze
dat uit?
Voor veel Filippino’s is het
christengeloof een grote bron
van troost en bemoediging. Ze
identificeren zich bijvoorbeeld
sterk met de lijdende Christus.
Dat werd mij vooral duidelijk
tijdens de jaarlijkse processie van ‘The black Nazarene’.
Dat gebeuren speelt zich af in
de hoofdstad Manilla. Het door
een brand zwartgeblakerde beeld van Jezus die
zijn loodzware kruis draagt, wordt begin februari
door de straten van Manilla gedragen. Dat was
dit jaar extra emotioneel door de recente zware
ramp die vele slachtoffers eiste. We kennen de
beelden van tv en kranten. Gelukkig voor mij was
dat niet in het bisdom Infanta waar ik te gast was.
Maar bijna tien jaar geleden was daar wel zo’n
ramp. De Filippijnen lijken er een abonnement
op te hebben.
In zowat elke RK kerk zie je een kopie van
‘The black Nazarene’. Op de foto staat dat beeld
in een kerk waar Dave Capucao pastor is geweest.
Je kunt wel zien dat de kerk in een tropisch land
staat. Er zitten geen ramen in die kerk, enkel
getraliede kozijnen. Het is een geluk bij alle
ongeluk dat men daar geen kou lijdt.
De kerk is net als bij ons verdeeld in parochies.
Maar in het bisdom Infanta tellen alle gemeenschappen hooguit 150 gezinnen. Men noemt dat
‘Small Christian Communities’. Ze delen lief en
leed met elkaar en lezen samen uit de H. Schrift.
Deze communities zijn selfsupporting. Ze organiseren alles zelf. Dat gebeurt op heel democratische wijze. De priester trekt rond langs de vele
kerken en kapellen om de H. Mis te doen. De rest
wordt door de vele vrijwilligers gedaan. Het is een
nieuwe wijze van kerk-zijn die
me trekt en inspireert.
Het is bijna Pasen. Al weer een
goede maand ben ik terug ‘op
‘t nös’. Alle werkzaamheden
zijn weer opgepakt. Schijnbaar
is er niets veranderd... maar
binnen in mij is een nieuw
vuur gaan branden. De manier
waarop men daar het geloof
belijdt heeft me aangesproken. Men is vrolijk,
leeft eenvoudig, is gastvrij en vol levenslust.
Men heeft heel veel aandacht voor elkaar. Dat
laatste staat voorop in hun cultuur. Men is trots
op die cultuur, op de overweldigende natuur, de
stranden enz. Het was fijn om daar te verblijven.
Straks, na de vastentijd, zal het lijken alsof Pasen
en Pinksteren op één dag vallen dit jaar. Dat
wens ik ook u toe. Dat u uw lijden en dagelijkse
zorgen bij de lijdende Christus kunt neerleggen
en met hem kunt opstaan. Dan beleeft u de ware
paasvreugde. Alvast een gelukkig, een zalig, een
gezegend Pasen gewenst!
Simon Nagelmaeker
Geestelijk verzorger SZMK
SZMK | April 2014

Download Report