JONG kM 89 Alexandra Duvekot (foto: Iris Duvekot) Het plantenorkest van Alexandra Duvekot Speaking Plants van Alexandra Duvekot (1984) is een project dat zich richt op de communicatie tussen mens en plant; een onderwerp dat binnen de wetenschappelijke wereld al decennialang uitvoerig wordt bediscussieerd, maar als kunstobject een vreemde eend in de bijt lijkt. Samen met haar uiteraard geheel uit planten bestaande Plant Orchestra produceert Duvekot performances waarin de zoektocht naar de dialoog tussen plant en mens centraal staat. Julien Staartjes Duvekot studeerde in 2013 af aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Speaking Plants is dan ook begonnen als een afstudeerpro ject. De presentatie wist destijds zoveel belang stelling op te wekken dat ze inmiddels met haar Plantenorkest door het hele land heeft gereisd en zelfs een residentie heeft weten te bemachtigen op het eiland Terschelling, in samenwerking met het festival Oerol. ‘Ik ben ooit begonnen met een studie Rechten. Ik wilde de wereld veranderen, maar ik kwam er al snel achter dat het daar niet mee ging lukken. Toen ben ik overgestapt naar fi losofie. Een heel leuke studie, maar dat was een te weinig praktijkgerichte opleiding. Ik besloot uit eindelijk naar de kunstacademie te gaan, omdat ik daar de dingen waar ik over nadacht tegelijker tijd kon onderzoeken en vormgeven.’ Ze koos voor de richting Beeld en Taal. ‘Ik vond het een heel interessante combinatie van disciplines. Ze lij ken best ver uit elkaar te liggen, maar kunnen door middel van de kunstenaar in gesprek gaan.’ Zingende bomen De aanzet tot Speaking Plants kwam tot stand in New York, waar Duvekot enige tijd in retraite was. Hoewel deze stad misschien niet de meest stille plek op aarde lijkt, bleek deze periode heel vruchtbaar. Haar interesse in het project werd aangewakkerd na een droom over zingende bomen. ‘Nadat ik met een paar mensen over deze droom had gesproken kwam ik terecht bij de School of Visual Arts (SVA), waar ze een bio lab hebben. Dit bleek voor mij een heel goede plek te zijn waar ik zowel kunstzinnig als weten schappelijk onderzoek kon doen. Het is een praktisch ingestelde academie. De methode van de VSA verschilt met die van de Rietveld, waar men meer vanuit ideologie of concept kunst maakt – althans in mijn ervaring.’ Suzanne Anker, hoofd Fine Arts bij de SVA, is zelf bio-artist , wat heel inspirerend was voor Duvekot: ‘Als kunstenaar kun je op een heel andere manier onderzoek doen dan als weten schapper. Je hoeft vooraf niet al een onder zoeksvraag klaar te hebben die je later beantwoordt; je kunt een hele zoektocht maken.’ 1 Het Plant Or chestra. (foto: Alexandra Duvekot) - - - Vleesetende plant Speaking Plants begon in New York met één plant, een Nepenthes. Dit is een vleesetende plant met in het oog springende kelken. ‘Ze had den er schijnbaar nog maar één in heel New York, dus ik heb hem meteen opgehaald en in het biolab verzorgd en onderzocht. Na verloop van tijd merkte ik dat het iets met mij deed om steeds dichter bij die plant te komen. Ik wilde iets van die plant: ik moest hem horen!’ Omdat ze zich bewust was dat dit niet zo makkelijk zou gaan, besloot Duvekot haar onderzoek aan te passen. ‘Gaandeweg veranderde de vraag van: Wat is dat voor geluid en hoe klinkt dat? Naar: Hoe kan ik met de plant communiceren?’ Het onderzoek vormde zich om tot iets waarin de dialoog zelf centraal kwam te staan. Toen Duvekot weer in Nederland was, kon ze haar project verder ontwikkelen met behulp van een residentie bij STEIM in Amsterdam, een on derzoekscentrum voor elektronische muziek(instrumenten). ‘Ik kwam voor een keuze te staan: doorgaan met het zoeken naar het ge luid van de plant, óf proberen om in geluid samen te zijn met de plant.’ Het werd het laatste. De rol van geluid was niet langer de eindbestemming, maar werd juist de plek waar communicatie plaats kon vinden. Met hulp van de geluidskun stenaar Jillis Kruk bouwde Duvekot een sensor 1 - - - - - - machine die geluid produceert op 432 Hz, een frequentie die planten erg prettig schijnen te vin den. ‘In die frequentie maak ik muziek. Er zijn verschillende tonen in die frequentie die ik dan aanstuur en daar reageren de planten op.’ Performance Kort gezegd is Speaking Plants een performance waar kunst en wetenschap elkaar ontmoeten. De lezing die voorafgaat aan de uitvoering van het plantenorkest, omlijst het geheel met een academisch onderbouwde uiteenzetting over de relatie tussen mens en plant. De toeschouwer zit keurig, als ware het een normaal concert, om de klassiek opgestelde planten, luistert en wacht totdat Duvekot als een dirigent haar planten aanstuurt. ‘Sommige mensen accepteren het als een verhaal, als een fictief gegeven, sommige mensen accepteren zelfs de wetenschappelijke onderdelen ervan. Sommige mensen kunnen het zich niet voorstellen of willen het zich simpel weg niet voorstellen.’ Wat je er ook over wilt zeggen, Speaking Plants werkt ontregelend. Of de wetenschappelijke onderbouwing je nu wel of niet overtuigt, Duvekot legt ons genoeg vraagstukken voor om over na te denken. Julien Staartjes is freelance journalist en schrijver. - - 11
© Copyright 2024 ExpyDoc