april 2014 - Altrecht

Alter
mKlo;-ab
Gratis magazine over geestelijke gezondheid
Thema
Jaargang 15 - april 2014
+ Nieuwe app
Moodbot:
“Je gaat
bewuster
met alles om”
Online
Onderzoek: Werkt +
e-health ook bij
de behandeling
van fobieën?
+ Hulphond
voor de psyche
altrecht geestelijke gezondheidszorg
3
Kort
4
Gebruik e-health binnen Altrecht stijgt snel 6
Twaaltjes: Een heel verhaal in 140 tekens
8
5 vragen aan… Jennifer Kanary
9
Column Geestelijke verzorging
10
Nieuwe app Moodbot: “Je gaat bewuster met alles om”
12
Onderzoek: Werkt e-health ook bij de behandeling van fobieën?
Inhoud
13
Column: De kracht van Twitter
Colofon:
Alter is een uitgave van Altrecht
geestelijke gezondheidszorg
Redactie:
Marjolein Klaassen (hoofdredacteur)
Sjef Odekerken (eindredactie)
Bert Aben
Tresy Benders (ondersteuner
Cliëntenraad Altrecht Senior)
Margriet Mannak (Familieraad)
Saphira Metekohy
Nanda Jansen
Kendrick
Ina Veenstra (Altrecht Willem Arntsz)
Sterre de Jong
Laura Vervaart
Aan dit nummer werkten verder mee:
Anne Evers,
Judith Goossens,
Jos van der Meer,
Jef Nieuwenhuis,
Annet Reussink,
Ellen Spanjers,
Carice de Wildt
en Annabelle Willenswaard.
Redactieadres:
Distelvlinder 1
3734 AA Den Dolder
Email: [email protected]
Telefoon: 030 225 62 07
Fotografie:
Dick Boes, e.a.
Ontwerp en opmaak:
Studio Langezaal, Odijk
14
Ook ouderen actief aan de slag met e-health
15
Een steekje los...
16
Post
18
Fictie: De psycholoog buiten kantooruren
20
Wilma Boevink: “Van OVER naar MET mij… Zo simpel kan het zijn!”
21
Indigo biedt hulp aan familieleden van mensen met psychische problemen
22
Nieuws
Volg ons op Twitter:
twitter.com/altrecht
24
Nieuws van de Cliëntenraad
Volg ons op Facebook:
www.facebook.com/altrecht
[2] Alter 1 | 2014
Drukwerk:
Bergdrukkerij, Amersfoort
Deadline:
Alter nummer 2 verschijnt in juli 2014.
De deadline voor dit nummer is:
19 juni 2014.
Overname:
Zonder toestemming van de redactie
mag niets uit dit nummer worden
overgenomen
Kopij:
Wil je reageren op artikelen in Alter?
Stuur je reactie naar: [email protected].
De redactie behoudt zich het recht voor
reacties te weigeren, in te korten of
naar een later moment te verschuiven.
10e editie Dak- en thuislozenfeest groot succes
Muziek, eten en drinken, massages, pedicure en kapper...
en 900 bezoekers: de ingrediënten van dit zonovergoten
jubileum dak- en thuislozenfeest, op dinsdag 11 maart, dat
al tien jaar door Altrecht, de gemeente Utrecht, Victas en
de SBWU georganiseerd wordt.
Kort
Namens Altrecht zijn Joop Claassen en Harry Gras de
organisatoren. “Het streven was vanaf het begin om een
dag te organiseren waarop de dak- en thuislozen even
geen zorgen hadden. Nu we dit voor de tiende keer doen,
zien we veel oude bekenden. Ze zien er goed uit, nu niet
meer dakloos, en helpen ons als vrijwilliger op het feest.
Geweldig!” De nieuwe burgermeester Jan van Zanen liet
zich met veel enthousiasme rondleiden. “Dit soort feesten
maakt Utrecht Utrecht: een stad voor iedereen!”
Altrecht Talent:
Eerste ‘Meedoenin-de-wijk’-auto
overhandigd
Het project Meedoen in de wijk heeft op donderdag 27 maart
de sleutels overhandigd gekregen van een eigen Meedoen-inde-wijk-auto, ter beschikking gesteld door 12 sociaal betrokken
ondernemers, waaronder Arno Groenewegen van de Autowinkel
Woerden. Met de auto kunnen senioren uit de Woerdense
wijken Molenvliet en het Bomen- en Bloemenkwartier vervoerd
worden, onder andere naar het samen eten in de wijk. Een
groep vrijwilligers doet het chauffeurswerk. Het doel van het
project Meedoen in de wijk is, dat mensen met verschillende
beperkingen zich vrijwillig inzetten voor wijkbewoners.
Projectleider Mayke Nieuwenhuis: “Vanuit de gedachte dat
iedereen meedoet en iedereen meetelt, kijken we wat iemand
wil en kan in de ondersteuning van bewoners of het organiseren
van een activiteit. Je kunt dan denken aan het koken van
maaltijden voor senioren, het onderhouden van tuinen, het
doen van klussen in en rondom huis, e.d. Zo organiseer je hulp
dichtbij huis met vrijwillige inzet en is er daadwerkelijk sprake van
wederkerigheid.”
Arno Groenewegen: “Via het ondernemersnetwerk Samen voor
Woerden met aanjager Jacqueline Engelhard kwam ik in contact met
Mayke. Ik heb het project direct omarmd, het is natuurlijk een prachtig
uitgangspunt dat mensen met mogelijkheden een kans krijgen om
iets te betekenen voor een ander!”
Meer informatie: www.meedoenindewijk.nl. Alter 1 | 2014 [3]
+
E-health is hulpverlening via internet. Het doel van e-health is
om technologie zo in te zetten dat de patiënt minder afhankelijk
wordt van zijn of haar behandelaar. Uit recente cijfers blijkt dat het
gebruik binnen Altrecht al fors is gestegen, hoewel veel afdelingen
nog in een testfase zitten en een aantal toepassingen nog in de
ontwikkelfase. Wat zijn de mogelijkheden en activiteiten nu en hoe
heeft het gebruik zich door de jaren heen ontwikkeld?
E-health
Tekst:
Sjef Odekerken
binnen Altrecht stijgt snel
O n l i n e mod u les
In overleg met de behandelaar stelt de patiënt een pakket
aan oefeningen samen die hij thuis kan doen. Dit noemen we
online modules. Een voorbeeld van een module is bijvoorbeeld
stoppen met piekeren of leren ontspannen. De online modules
zijn altijd een aanvulling op face to face-contact.
Moo dbot
Moodbot is een nieuwe game gericht op ggz-patiënten en
verzamelt signalen voor terugval of escalaties. Deze signalen
geeft hij door aan de behandelaar van de patiënt, zodat deze
tijdig hulp kan inschakelen. Dit zorgt voor meer en snellere
communicatie tussen patiënt en behandelaar. Bovendien krijgt
de patiënt meer regie over zijn behandeling.
[4] Alter 1 | 2014
B eeldb ellen
Beeldbellen is telefoneren terwijl patiënt en behandelaar
elkaar kunnen zien via een beeldscherm. Een uitkomst voor
iedereen die minder handig is met de computer, bijvoorbeeld
oudere mensen. Daarnaast hoeft de patiënt niet van huis,
maar heeft toch persoonlijk contact met de behandelaar.
Zowel moodbot als het beeldbellen bevinden zich nog in de
ontwikkelfase en zijn nog niet voor elke patiënt beschikbaar.
Cliënten h elp desk e-h ealth
Vanaf februari 2014 draait binnen Altrecht een proef met
de patiëntenhelpdesk, een helpdesk die gerund wordt door
patiënten die werkzaam zijn bij het Werkbedrijf ICT van
Altrecht Talent en die zich in eerste instantie gaat richten
Waarom e-health?
> Digitalisering in de samenleving; Altrecht wil aansluiten
> Betere en betaalbare zorg, want:
-patiënt minder afhankelijk van behandelaar;
-patiënt en behandelaar hebben samen meer regie;
-meer transparantie;
-meer hulp vanuit huis;
-meer samenwerking met steunsystemen en ketenpartners.
Missie eind 2015
> 40% tot 50% van de patiënten gebruikt e-health.
E-health Altrecht 2011-2015
streven eind 2015:
40 tot 50% van de
patiënten gebruikt
E-health
1.200 keer
contact via
beeldbellen
in 2013
in 2013 maakte
30% van patiënten
bij altrecht cura
gebruik van e-health
op vragen van patiënten over Mijnaltrecht.nl. Als de
proef slaagt, wordt de helpdesk uitgebreid voor andere
e-healthtoepassingen.
B est e Cl i ë nt e n E- d ee
Het Beste Cliënten E-dee is een initiatief van Altrecht, TNO,
Taskforce Innovatie en de Hogeschool van de Kunsten
Utrecht. (Ex)-cliënten kunnen hun E-mental Health-idee
insturen en maken daarmee kans op € 3000.
M i j n A lt re c ht
Via Mijn Altrecht kan de patiënt inloggen in zijn dossier,
dit inzien en het medicatieoverzicht inzien en aanvullen. [A]
Heeft u een vraag over E-health?
Mail dan naar: [email protected]
2013
gebruik van
e-health
door patiënten
in 2011 en 2013
2/3 van afdelingen
van altrecht
bezig met e-health
50% van de
behandelaren
heeft meer
werkplezier
door e-health
A p p o p ma at
Via een app veilig berichten versturen en oefeningen
doen. Voor elke patiënt op maat.
2.500
altrecht besteedt
0,3% van haar
budget aan e-health
2011
25
aantal
e-health
contacten:
2012: 7.000
2013: 34.000
80% van de patiënten
beveelt e-health aan!
Alter 1 | 2014 [5]
Een heel verhaal in
140 tekens
Altrecht meest
actieve ggz-instelling
op social media
Altrecht is volop aanwezig op social media als Facebook
en Twitter. Niet voor niets zijn we door de social mediamonitor ggz uitgeroepen tot ‘meest sociale ggz-instelling’
(van de 133 onderzochte instellingen). Dus volg ons op
Facebook en Twitter en zie daar alle nieuwtjes. Schroom
ook niet om te reageren of een berichtje achter te laten!
Volg ons op Twitter:
twitter.com/altrecht
Volg ons op Facebook:
www.facebook.com/altrecht
Ook verschillende afdelingen van Altrecht zijn op social
media aanwezig. Zoek op ‘Altrecht’ en u ziet het overzicht.
[6] Alter 1 | 2014
Kun je een compleet verhaal vertellen in de 140 tekens van één Twitterberichtje? Jazeker!
Oud Altrechtmedewerker Jef Nieuwenhuis doet dat al jaren. Zomaar een greep uit de trefzekere
‘Twaaltjes’ waarin niets menselijks vreemd is…
Ze wilden niet stigmatiseren,
dus vermeden ze zorgvuldig
hem een etiket op te plakken.
Dat miste hij erg; een naam
voor wat hem mankeerde.
Hij had geen enkel
zelfvertrouwen. Als ze
opsomden waar hij goed in
was, vond hij zichzelf een
sufferd omdat hij dat niet
zelf kon bedenken.
Wijsheid komt met de jaren,
hadden ze hem beloofd. Dat
klopte ook. Hij wist nu dat ze
uit hun nek hadden gekletst.
Als ze somber is en niets kan
hebben, meent ze te falen
als moeder. Op het zelfde
moment denkt haar dochter
dat ze als kind tekort schiet.
Hij heeft de pest aan zichzelf,
maar zijn vrouw toont hem
dan zijn goede kanten. Dat
kan er ook nog wel bij: een
vrouw die hem niet steunt.
‘Zat ik maar op een
onbewoond eiland’ zei
hij somber ‘Niemand is
gek als hij alleen is’ ‘Of
irritant’ vulde zijn vrouw
behulpzaam aan.
Chaosinmijnhoofdischaos
wilromanschrijven
schilderenbloemenvoormijn
vrouwkopenwantzeisjarig
wordterdoodmoevan tot de
pillen beginnen te werken.
Ze wilde graag alleen zijn,
maar het vervelende was
dat ze zich dan zo eenzaam
voelde.
Zijn streven naar geluk
had hem volledig uitgeput.
Toen hij besloot dan maar
ontevreden te blijven, voelde
hij zich gelijk een stuk beter.
Hij moet wat doen in huis.
Een eenvoudig klusje;
maar het onderbouwd
doorschuiven en vernuftig
geconstrueerd uitstellen put
hem volledig uit.
Als de zon schijnt, is het te
heet en als de wind waait
te kil. Regen maakt nat en
onweer kabaal. De natuur is
bijzonder klantonvriendelijk.
Volg de Twaaltjes op:
twitter.com/twaaltjes.
Alter 1 | 2014 [7]
y
r
a
n
a
K
r
e
f
i
n
n
Je
+ 5 vragen aan...
Jennifer Kanary geeft
psychosen een eigen taal
Tekst:
1:
Anne Evers
‘Dank je wel, uniek, bijzonder, heftig. Iedereen moet dit ervaren in
de zorg.’ Een reactie uit het gastenboek van kunstenares Jennifer
Kanary. Zij is verantwoordelijk voor de projecten The Labyrinth
(een labyrint) en The Wearable (een bril). Beide kunstprojecten
zijn psychose simulaties. Filmpjes van deelnemers aan haar
kunstprojecten zijn online te zien.
Vanwaar de passie om de wereld
te vertellen over psychoses?
“Net als veel andere kunstenaars maak ik onder andere kunst
om te verwerken. Mijn schoonzus heeft in 2005 zelfmoord
gepleegd. Zij had de diagnose schizofrenie. Een half jaar na haar
overlijden kwam ik erachter dat ik eigenlijk heel weinig wist van
haar psychoses. Normaal ben ik heel nieuwsgierig, maar aan haar
heb ik heel weinig vragen gesteld. Ik had wel enige kennis van
psychose, maar écht begrijpen deed ik het - net als veel anderen niet. Daarom zocht ik informatie op internet.”
2:
Hoe geef je als kunstenaar
vorm aan een psychose?
“Ik benader een psychose vanuit het artistieke oogpunt en kijk
verder dan het medisch perspectief. Van een psychose wordt vaak
gezegd dat het heel moeilijk in woorden te duiden is. Daarom is
het belangrijk om te zoeken naar een taal die een psychose wel
inzichtelijk maakt. Mijn kunstprojecten noem ik ervaringstaal.
Wat ik doe met bijvoorbeeld the Wearable is een psychose
voelbaar maken in 12 minuten. Als bezoeker reis je in de geest van
een fictief meisje Jamie. Als mensen ervaren dat hun zintuigen
worden aangetast, dat zij niet meer op hun waarneming kunnen
vertrouwen, gaan zij gedrag vertonen dat op een psychose lijkt.”
Foto: Thomas Lenden
[8] Alter 1 | 2014
Column +
Tekst:
Judith Goossens
Geestelijk verzorger Altrecht
Offline
3:
Wat is er in jouw kunstprojecten
gerelateerd aan een psychose?
“Als kunstenaar werk ik met associaties. Het kan zijn dat mijn werk
bij een bezoeker dezelfde associaties oproept. Associaties creëren
een eigen werkelijkheid. Ook bij een psychose is daarvan sprake.
De kleur zwart betekent ineens ‘ik ben op mijn eigen begrafenis’.
Een ander voorbeeld is dat we in de objectieve wereld hebben
afgesproken ‘dit is een eiken tafel’. Maar eiken kent ook een andere
associatie: eiken is een levend wezen. De tafel als boom was
eerst een levend wezen. Dit levend wezen wordt in een psychose
uitvergroot tot iets goeds of slechts. De tafel is nu dood, boom is
opgeofferd, offer tafel, offer wezen, ik sta voor de tafel, ik ben de
priesteres van deze tafel.”
4:
Heb je contact gezocht met
mensen die een psychose hadden?
“Ik heb veel gepraat met mensen die last hadden van een
psychose en merkte dat een veel terugkomend thema is: Wat is
goed en wat is kwaad? Mensen in een psychose denken vaak heel
zwart wit.”
5:
Komen er reacties vanuit de
hulpverlening?
“Er is veel belangstelling voor het project. Ik krijg veel positieve
reacties. Zo vertelde een hulpverlener dat een bejaarde
psychotische man vaak ’s nachts erg angstig was. De hulpverlener
dacht aan haar eigen kind. ’s Nachts liet zij een lampje branden
Als waarschijnlijk een van de laatsten ben
ik nog steeds niet in het bezit van een
smartphone of een iPad, en zodoende heb ik
ook geen WhatsApp, Twitter of Snapchat. Wel loop ik rond met een oude Nokia telefoon,
het zogeheten koelkastmodel, waar ik mee
kan bellen en sms'en. Als ik om mij heen kijk,
zie ik jong en oud druk in de weer met een
tablet of iPhone. In de trein, op straat, in de
supermarkt: de hele wereld lijkt zich online af
te spelen. Als zogenaamde offliner komt mij
dat vreemd voor. Ik sta liever 'live' in contact
met mensen dan via een sociaal medium, wat
in mijn beleving vluchtig en oppervlakkig is.
Vanuit mijn werk als geestelijk verzorger ben
ik gewend met aandacht te luisteren naar het
verhaal van de ander en van mens tot mens
in gesprek te gaan over het leven, tijdens een
wandeling of in een gespreksgroep. Het idee
om via social media een ander te ontmoeten
en in gesprek te gaan, vind ik maar een vreemd
idee. Ben ik daarmee ouderwets? Wellicht wel. In plaats van met wantrouwen naar deze
relatief nieuwe manier van communicatie
te kijken, is het wellicht zinvoller om er met
een nieuwsgierige en open blik naar te kijken:
wie weet heeft e-health wel de toekomst,
en durven mensen die niet gemakkelijk hun
verhaal vertellen, hun hart eindelijk te luchten
tegenover een beeldscherm of telefoon, en
is daarmee een prachtige en betekenisvolle
nieuwe vorm van zingeving ontstaan. [A]
om de angst te verminderen. Voor de bejaarde man schafte zij
ook een lamp aan met uitgesneden figuren, onder andere heksen.
Wanneer de lamp ging draaien, ontstonden er schaduwfiguren.
Na het ervaren van een ‘doe-het-zelf-psychose’ (The Wearable)
snapte de hulpverlener dat het aanschaffen van een schaduwlamp
tricky kan zijn. De bejaarde psychotische man werd omringd door
echte heksen.” [A]
Alter 1 | 2014 [9]
Nieuwe app Moodbot:
‘Je gaat bewuster
met alles om’
Tekst:
[10] Alter 1 | 2014
Jos van der Meer
Altrecht en de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht ontwikkelden
samen ‘Moodbot’, een app die activiteiten en stemmingen meet
bij patiënten die ermee werken. Zo voeren patiënten signalen in
over bijvoorbeeld vooruitgang, terugval, dreigende escalaties.
Behandelaars en begeleiders kunnen reageren. Het streven van
Altrecht: terugdringen aantal incidenten met 10%, 10% meer
patiënten behandelen in dezelfde tijd, 10% minder ziekteterugval;
verkorten behandelduur met 25%; meer werkplezier behandelaars,
meer eigen regie patiënten, meer bewustwording ten aanzien van
hun herstelproces en kostenbesparing.
Moodbot kreeg de Izovatorprijs 2012 voor ‘beste innovatieve
idee in de zorgeconomie’: geld om de app verder te
ontwikkelen. Een prototype is uitgetest bij afdeling ABC in
Utrecht. Met een op basis van die bevindingen verbeterde
versie loopt nu een pilot bij Unit C van Roosenburg in Den
Dolder. De 25-jarige Nick, patiënt bij Unit C van Roosenburg
(gesloten afdeling voor mensen met diagnoses als schizofrenie
of persoonlijkheidsstoornis, gekoppeld aan verslaving),
werkt sinds vijf weken met Moodbot en ziet inmiddels de
voordelen. Patiënt Peter (24) van ABC (voor jongeren met een
psychotische kwetsbaarheid) heeft ook positieve ervaringen.
Leuk
Nick: “Op mijn afdeling vullen we één keer per dag de
stemmingsmeter in. Bij mij bleek de stemming in de loop
der tijd te verbeteren terwijl ik dat zelf niet in de gaten had.
Ik was aanvankelijk somber, kreeg medicatie en ik zag aan
een grafiek dat die werkte.” Moodbot vraagt ook weekdoelen
te stellen, bij Nick was dat: meer sporten. “Zo’n voornemen
verwatert normaliter snel, nu werd ik er door Moodbot telkens
weer naartoe getrokken. Je ziet dat mensen ’t leuk vinden
met de app te werken. Soms is er verveling en gaan ze achter
de computer zitten en zien ze: ik moet nog iets met mijn
weekdoel.” Hij merkt dat de game mensen wijst op dingen die
ze anders over het hoofd zien. Bijvoorbeeld: iemand zit veel
op zijn kamer. “Dat springt eruit als je invult, je ziet: ik trek me
terug. Jouw begeleider kan daarop inhaken. Je gaat bewuster
met alles om.”
Do e l e n word en b ela ng rij ker
ABC-patiënt Peter ervoer Moodbot ook positief: “Het is
geinig ermee te werken. Zo moet je een van tevoren gekozen
doelstelling halen: meer slapen, minder roken; ik zou elke dag
drie uur aan een portfolio voor mijn opleiding werken.
Ook vul je in hoe jij je daarbij voelt. Op een aantal punten zoals angstig, vrolijk, triest - wordt dat bijgehouden door een
poppetje blij, bang, verward, uitbundig te laten zijn. Bij ons
konden de andere deelnemers en de begeleiders dat zien.
De bedoeling was met je groep door het invullen punten te
behalen. Door berichten naar elkaar te versturen waren ook
punten te verdienen, net als met het halen van je persoonlijke
doel; wanneer mensen uit jouw groep dat verifieerden, waren
er bonuspunten voor onderlinge betrokkenheid.”
Wat het opleverde? Peter: “Moodbot maakte dat ik dingen
niet vergat, het halen van doelen werd onderdeel van mijn
dagelijkse doen. Je opende de laptop, zag Moodbot en
dacht: o ja...” Moodbot registreert ook stemmingsterugval:
“Bijvoorbeeld als je angstig bent en je vult dat dagen
achtereen in, kunnen jij en je begeleider daar iets mee. Anders
blijf je er misschien mee rondlopen.” ABC-verpleegkundige
Kornelis Jan van der Vaart bevestigt
dat: “Als ik zoiets zie, kan ik contact
opnemen met een patiënt, kijken of hij
hulp nodig heeft. Met name dat je over
een langere periode informatie over
iemand krijgt, kan positief werken.”
U itb rei den of n i et?
Bij ABC ontdekten ze dat de
puntenregistratie niet zuiver werkte
én ze misten een chat-/forumfunctie in hun Moodbotversie.
Dat was input voor de ontwikkelaars. Bij Roosenburg/
Unit C zijn sociale uitbreidingen minder gewenst, meent
begeleidster Jeanette: “Wij werken er alleen nog individueel
mee omdat sommige patiënten dominant zijn en anderen
meer op zichzelf. Deze groep heeft een sterke dynamiek,
soms mag iemand een ander niet en we willen voorkomen
dat het spel wordt ingezet bij het uitvechten van onderlinge
strijd, bijvoorbeeld doordat een medepatiënt het behalen van
iemands doel niet aftekent.”
In een later stadium wordt gekeken of bij Unit C gelijk
gestemde bewoners aan elkaar zijn te koppelen, zodat het
versterkende effect van samenwerking alsnog is te behalen.
In een volgende pilot op een andere afdeling worden de
patiënten als groep in Moodbot ingevoerd en wordt gekeken
naar effecten op dynamiek en samenwerking.
Nadeel van Moodbot is voor Nick dat medepatiënten over
zijn schouder kunnen meekijken en misbruik zouden kunnen
maken van de informatie die zij opdoen: “Je voelt je toch
minder op je gemak als bepaalde personen weten wat bij
jou speelt.” Peter van ABC ziet geen risico’s: “Of het zou
privacyschending moeten zijn, doordat het systeem wordt
gehackt.” [A]
Alter 1 | 2014 [11]
+ Onderzoek
Als mensen zich aanmelden voor hulp bij fobieën, horen zij vaak dat er een wachtlijst is. Dat
is extra vervelend, omdat mensen met fobieën vaak al heel lang wachten met het vragen om
hulp. Robin Kok, psycholoog bij de Vrije Universiteit Amsterdam, vroeg zich af of de wachttijd
nuttig ingevuld zou kunnen worden met begeleide zelfhulp via internet. “Want interventies
via internet lijken goed te werken bij mensen met angst- en fobieklachten. Alleen het onderzoek
binnen de specialistische ggz was tot nu toe beperkt.”
Onderzoek naar begeleide zelfhulp via internet bij fobieën:
Werkt e-health ook bij de
behandeling van fobieën?
Altrecht en de Vrije Universiteit Amsterdam zijn de
eerste organisaties die onderzoek hebben gedaan
naar het nut en de effectiviteit van begeleide
zelfhulp via internet (e-health) bij fobieën.
Robin: “Onze gedachte vooraf was: ‘Als mensen
dan toch moeten wachten op hun face-to-facebehandeling, kunnen we hen in de tussentijd dan
niet via internet alvast een begin aanbieden?’
En werkt dat ook bij mensen met ernstige
fobische klachten die voor behandeling bij een
gespecialiseerde instelling als Altrecht aankloppen?”
Voorz i c htig pos it i ef
Op dit moment werkt Robin aan een eerste
verslaglegging van de resultaten van het onderzoek
waarbij een aantal patiënten via internet begeleide
zelfhulp kreeg aangeboden. “Deze patiënten die
wachtten op de start van hun behandeling, konden
thuis alvast opdrachten doen waarbij zij - ook via internet geholpen werden door een coach die wekelijks feedback geeft;
in dit geval een medewerker van Altrecht.” De onderzoeks
gegevens zijn nog niet helemaal uitgewerkt, maar Robin is
voorzichtig positief: “De begeleide zelfhulp via internet lijkt
redelijk goed te werken. Na 5 weken rapporteren mensen
minder fobische klachten en depressieve klachten. Deze twee
zijn nauw met elkaar verbonden. Op dit moment hebben we
alleen nog maar naar de korte termijneffecten gekeken. Over
[12] Alter 1 | 2014
één of twee maanden hopen we alle onderzoeksgegevens
uitgewerkt te hebben en kunnen we nog beter uitspraken
doen over de langere termijn. Namelijk of het aanbieden van
begeleide zelfhulp direct na aanmelding ook tot een kortere
behandelduur in de gespecialiseerde GGZ leidt en dus of deze
effectief is.”
Sam enw erki ng u n iversiteit e n gg z
Het onderzoek is een voorbeeld van goede samenwerking
tussen universiteit en Altrecht, zo stelt Robin. “Altrecht is in
De kracht van Twitter
Begin 2010 hoorde ik van Twitter en ik was
direct nieuwsgierig naar deze vorm van sociale
media. Account aangemaakt, geen idee wat
het precies inhield.
Door te twitteren kom je er snel achter, maak
je het jezelf ook snel eigen. Je gaat mensen
volgen en je wordt gevolgd door anderen.
Waarschijnlijk kreeg ik ook best veel volgers
door de blogs die ik schrijf en die via Twitter
werden gedeeld. Ook de omschrijving in je
#bio is bepalend. De onderwerpen waarover je
zelf twittert, zorgen zeker voor volgers.
Nu, een aantal jaren verder, weet ik wat de
kracht van Twitter is voor mij. De afgelopen
jaren heb ik een kring van mensen ontmoet
op Twitter die ik ‘lotgenoten’ kan noemen.
Zelfde soort achtergrond of mensen die zich
verbonden voelen met ons als lotgenoten.
Juist deze lotgenoten zijn voor mij enorm
belangrijk, we hebben genoeg aan een half
woord. Weten dat je niet de enige bent
met zo’n naar verleden. Via 140 tekens
elkaar aanvoelen, voelt zó #ST SamenSterk!
Natuurlijk zijn er andere dingen in het leven,
maar voor mij is Twitter echt een medium
waar ik veel van mijn moeilijke gevoelens kan
delen.
Column +
Tekst:
Vaif
Een lotgenoot op Twitter schreef dit gedicht, ik mag het van haar delen:
Waarom is het zo moeilijk te bevatten
Hetgeen wat ons overkomt
Kan het nog steeds niet snappen
Begrijp niet hoe het komt
Waarom soms zonder duidelijke woorden
Waarom begrip en begrepen worden
Waarom die herkenning
Waarom zijn we zo oprecht
Waarom op deze manier
Waarom weet, en begrijp ik het niet
Waarom weet ik zeker
Waarom dat gevoel
Jij weet het
En...
Begrijpt wat ik bedoel
Samensterk
Hoe waanzinnig is het idee
Jij en ik kenden elkaar niet echt
Waarom wisten en weten we meteen
Wat een ander bedoelt en zegt
(Bron gedicht: Rider on the Storm) [A]
Lees ook de andere blogs op www.altrecht.nl/blogs
Nederland één van de koplopers op het gebied van e-health en
is op dit terrein zeer actief. Maar ook de gevraagde patiënten
waren enthousiast: ‘Natuurlijk wil ik aan dit onderzoek
meedoen, want ik vind het fijn alvast wat te kunnen doen.’”
Het onderzoek naar begeleide zelfhulp via internet bij fobieën
is uitgevoerd door Robin Kok, Annemieke van Straten en Pim
Cuijpers.
Dit zegt een patiënt over het onderzoek: “Deze week ging het
best goed met de oefeningen. Ik zei gisteravond nog tegen
mijn vriend dat ik mezelf echt een stuk relaxter voel en hij
herkende mijn bevindingen. Ik ben er nog niet, het borrelt
nog steeds ergens, maar ik ben wel trots op mezelf dat ik
het gewoon aan ga - het niet meer uit de weg probeer te
gaan. En dat dat lukt! Aanstaande vrijdag heb ik mijn eerste
behandelgesprek, dus de aansluiting is eigenlijk perfect.
Ik zal aangeven dat ik al de nodige oefeningen heb gedaan en
dat ik die graag wil voortzetten, omdat ik merk dat het werkt.
Bedankt trouwens voor je feedback van de afgelopen weken,
het heeft me oprecht steeds goed op weg geholpen.” [A]
Alter 1 | 2014 [13]
+
Ook
ouderen
actief aan
de slag
met e-health
Is e-health, hulpverlening via internet, ook geschikt voor oudere patiënten? Ja, zo blijkt uit
een proef vorig jaar met 11 patiënten van Altrecht Senior en op dit moment 12 patiënten die
deelnemen. Zij werken thuis op de computer met e-healthmodules van Minddistrict. Die blijken
een waardevolle aanvulling op de ‘gewone’ behandeling te zijn.
Tekst:
De e-healthmodules bestaan uit verschillende onderdelen,
zoals psycho-educatie (informatie over psychische ziekten en
hoe hiermee om te gaan) en een motivatieplan dat ingevuld
moet worden. Daarnaast zijn er veel oefeningen over hoe je
bijvoorbeeld met paniekaanvallen om kunt gaan, hoe je je
eigen gedrag kunt analyseren, hoe je alternatief gedrag of
[14] Alter 1 | 2014
alternatieve gedachten kunt aanleren en hoe je dingen waar
je tegenop ziet in kleine stapjes kunt verdelen, zodat ze wél
lukken. Ook kunnen patiënten via de modules leren hoe ze met
terugval kunnen omgaan of dit voorkómen, bijvoorbeeld door
te leren over hun ‘valkuilen’, steeds terugkijken op wat hielp
tijdens de behandeling en op een andere manier leren denken.
Petra: “Het blijkt dat de extra behandeling via internet erg
motiverend werkt voor de patiënten; zij vinden het ook prettig
om zelf dingen te kunnen doen. Ook zelf vind ik het een
plezierige aanvulling op de gewone behandeling. Het werkt
goed, maar niet voor alle patiënten. Als mensen bijvoorbeeld
suïcidale gedachten hebben of om een andere reden baat
hebben bij juist face-to-face-contact, dan bied ik de e-health
niet aan. Het blijft dus belangrijk om de individuele situatie
van de patiënt goed te bekijken en beoordelen.” [A]
Sjef Odekerken
“Aanvankelijk was ik wat sceptisch”, bekent Petra Rendering,
gezondheidszorgpsycholoog bij Altrecht Senior. “Nu ben ik
blij verrast met de resultaten van de proef en de huidige
e-health behandelingen. Ik twijfelde of de patiënten thuis
wel genoeg in actie zouden komen. Maar mijn twijfel was
niet terecht, want iedereen is volop aan de slag.” Via de
computer doorlopen de patiënten de modules begeleid
door hun behandelaren. Het gaat om mensen met angsten stemmingsstoornissen die ook de ‘gewone’ face-to-face
contacten hebben.
Een Steekje Los?
Educatief spel over psychische gezondheid en kwaliteit van leven:
Het bordspel ‘Een Steekje Los?’, een educatief spel over psychische
gezondheid en kwaliteit van leven, is sinds drie jaar een succes en wordt
onder andere gespeeld in wijkcentra, instellingen, scholen en tijdens
evenementen. Sinds september 2013 is het nu ook online te spelen!
Met ‘Een steekje los’ ga je spelenderwijs in gesprek over de
levensthema’s gezondheid, hulp, sociale contacten, vrije tijd,
studie en beroep, thuis, relaties en zingeving. Het is voor
mensen met én zonder psychische problemen. Tijdens het spel
krijg je kaarten met stellingen, foto’s, kennisvragen en meer.
Wat z i j n d e voord elen va n d e on li n e
v e rsi e ?
• Het is anoniem, zonder inlogcodes of wachtwoorden
• Je kunt het elk moment van de dag spelen, vanuit huis
• Je kunt ook zelf mensen uitnodigen of meedoen
met een spelbijeenkomst die begeleid wordt door
ervaringsdeskundige spelleiders
• Ideaal om het spel te leren kennen en het is gratis!
E rva ri ng e n d elen via h et forum
Ervaringswijzer heeft een speciale pagina aangemaakt,
www.ervaringswijzer.nl/forum, voor iedereen die wil ‘napraten’
en/of ervaringen wil delen. Hierbij de eerste spontane reacties:
Nadenken, relativeren en lachen
“Als aankomend ervaringsdeskundige vind ik het allemaal erg
Tekst:
Ellen Spanjers
boeiend. Het is een leuk spel dat je laat nadenken, maar je ook
laat relativeren en lachen.”
“Ik heb het spel op internet gespeeld met 1 spelleider en een
andere deelnemer. Ik vond het leuk en leerzaam. Heerlijk
anoniem met elkaar ervaringen uit kunnen wisselen en
herkenning vinden.”
“Inmiddels heb ik het spel met twee anderen gespeeld.
In korte tijd kwamen veel onderwerpen aan de orde. Zeker ook
diepgaande dingen, zoals het wel of niet krijgen van kinderen,
als je een psychiatrische stoornis hebt. De moeite van het
spelen waard!”
M eer i n form ati e:
www.eigenwijsspelonline.nl. Alle speeldata worden
aangekondigd op www.eigenwijsspel.nl. [A]
Deze online game is een co-productie van Zorgbelang
Gelderland en Netcliënten en is ontwikkeld door IJsfontein.
Dit project is financieel mede mogelijk gemaakt door
Fonds NutsOhra, VSBfonds, Skanfonds en Fonds Psychische
Gezondheid.
Alter 1 | 2014 [15]
Post
Digitaal
Hoever moet je gaan, en waaruit moet het digitaal contact binnen de psychiatrie bestaan?
Immers het menselijk contact lijkt steeds meer te verdwijnen, daarvoor in de plaats gaat het digitale
contact verschijnen.
Je ziet het steeds meer, wat gaat er niet allemaal digitaal!
Maar het digitale netwerk binnen de psychiatrie, dat is iets waarvan ik de gevaren zie,
mensen die geestelijk ‘in elkaar zijn gezakt’,
hunkeren immers naar het persoonlijk contact!
De mensen in depressie door eenzaamheid,
kunnen niet digitaal worden begeleid,
en hoe moet je jezelf ‘terugvinden’ zonder je aan het menselijk contact te binden,
écht, deze groepen kunnen niet zonder die persoonlijke band, met de hoed en de rand!!
I k e i n di g dit g ed ich t, m et m ij n persoo n lij k i nz icht:
“Waar is het persoonlijk contact gebleven, is het in ons computertijdperk opgeheven,
elke arts-advocaat-psychiater-geestelijke, ja zelfs de dominee, doen met e-mail en chatten mee,
alleen met een God wordt niet geë-maild of gechat, die benader je nog in een intiem persoonlijk gebed.”
Gerrit van de Berkt
[16] Alter 1 | 2014
Verlies Rouw en Herstel in de Psychiatrie - Module voor Cliënten:
Rouw staat Herstel in de weg
Om te kunnen herstellen van een psychiatrische aandoening is een aantal randvoorwaarden belangrijk. Eén daarvan is het
mogen (en kunnen) rouwen om de vaak vele verliezen die je als cliënt ondervindt als gevolg van en/of medeoorzaak van een
psychiatrische aandoening. Afgelopen najaar is binnen het Steunpunt GGz gestart met een eerste (pilot) module verlies, rouw
en herstel in de psychiatrie voor cliënten. De module is ontwikkeld door de trainer en co-trainer van de training Verlies, Rouw
en Herstel voor hulpverleners. Na een eerste evaluatie van de cliëntenmodule in het voorjaar van 2014 en eventuele aanpassing
daarvan kunnen cliënten/instellingen gebruikmaken van dit aanbod.
Voor meer informatie: Steunpunt GGz Utrecht: [email protected] of [email protected]. Liefdesleven
De laatste tijd ben ik erg geïnteresseerd in de liefde. Wat een boeiend
onderwerp is dat. Liefde moet je geven, maar ook durven te ontvangen.
Soms krijg je liefde maar het ontgaat je. Je hebt het te druk met
je werk. Liefde mag toch ook wat tijd kosten en je kunt je heerlijk
ontspannen. Wat bijzonder dat zoiets tussen mensen bestaat.
Soms rook ik wel eens een sigaretje bij de ingang van Swellengrebel.
Daar zitten altijd mensen buiten. Ik weet nog dat ik met Henriëtte, een
medebewoonster, het plan heb opgevat om de mensen te ondervragen
over hun liefdesleven. Vaak was hun partner al overleden. Maar wat
wilden ze graag praten over dit onderwerp. Ook over de vrijages die
ze nog dagelijks misten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet wist dat
zoiets bestond. Oude mensen beleven wel degelijk de liefde.
Maar liefde vraagt ook wel eens om geduld. Bijvoorbeeld door ziekte.
Een visserman komt ook maar één keer per week thuis. Een boer in
de hooibouw zal ook wel niet veel tijd en zin hebben. Zo zijn er veel
beroepen die een regelmatig liefdesleven belemmeren. Wat kan er
ook veel ruzie zijn tussen een man en een vrouw. In oktober was ik
op vakantie in Wezep. Een man wilde voortdurend zijn gehandicapte
vrouw helpen. Maar die vrouw wilde dat helemaal niet. De man
begreep niet dat zijn vrouw zelfstandig wilde zijn. Later begreep ik dat
deze man pas de laatste tijd deze stoornis had gekregen. Lijkt me ook
niet zo handig bij de vrijage.
Jan Wouters
Alter 1 | 2014 [17]
Fictie
Tekst:
Carice de Wildt
De psycholoog
buiten
kantooruren
[18] Alter 1 | 2014
Tessa van Rijn is een niet zo heel goede psycholoog. Ze is een
prima huis- tuin- en keukentherapeut. Zo’n typje dat af en toe
door een glossy magazine gevraagd wordt om iets te zeggen
over jaloezie in relaties.
Tessa van Rijn is dan wel geen hoogbegaafde dame, ze is
mooi. Zo knap dat haar leidinggevende twijfelde voor hij haar
aannam. Voor vrouwen was ze een bedreiging en mannen
zouden de hele sessie alleen verlekkerd naar haar zitten
kijken. Tessa van Rijn deed op haar werk echt haar best er zo
oninteressant mogelijk uit te zien. Haar lange, donkere haar
zat altijd in een knot en ze droeg soortgelijke kleding als haar
collega’s. Donkergroene vestjes die ze keurig dichtknoopte
en daaronder droeg ze dan een lange, nette broek met platte
laarzen. Dan nog kwam het geregeld voor dat patiënten
bekenden verliefd op haar te zijn.
Tessa stelde zich dan professioneel op, terwijl ze gevleid was.
Laatst bekende een jonge cliënt, Robin, dat hij zich niet kon
concentreren als hij met haar in gesprek was. Tessa was dol
op die aandacht. Maar ze wilde zich niet binden aan één man
omdat ze nooit zou kunnen kiezen. Het probleem was, dat
het voor Tessa nooit genoeg was. Ze verslond complimenten,
bewonderende blikken en mannen. Op haar werk was ze de
begripvolle psycholoog die naar haar cliënten luisterde. En op
Facebook plaatste Tessa regelmatig mooie foto’s van zichzelf.
Selfies. Maar ze liet geen cliënten toe als vriend.
Dat vond ze onprofessioneel. Verder moest ze nog, een advies
van de afdeling Communicatie, haar pagina afschermen zodat
patiënten er niet op konden.
Omdat Tessa niet genoeg had aan de mannelijke aandacht
in de kroeg, begon ze al op haar twintigste met paaldansen.
Ze had een uitdagende act bedacht die ze alleen uitvoerde.
Ze danste liever niet met collega’s, zodat alle aandacht echt
naar haar uitging. Als ze danste, heette ze geen Tessa van Rijn.
Dan was ze Pênelópê. Ze flirtte met mannen en vrouwen, maar
ging nooit met iemand naar bed. Tijdens de show werden er
vaak foto’s gemaakt. Tessa genoot van alles dat haar aandacht
opleverde.
Op een avond danste Tessa, of eigenlijk Pênelópê, de sterren
van de hemel. Want naast mooi was Tessa ook goed.
In paaldansen dan. En voor een goed optreden moet je flinke
spieren hebben en een behoorlijke conditie. Na haar act keek
ze met haar meest uitdagende blik de zaal in. Een jonge man
staarde geobsedeerd naar haar. Normaal gesproken genoot
Tessa daarvan. Nu voelde het niet goed. Het duurde even
voordat ze de ogen van Robin herkende. Haar cliënt. Hij had
zijn iPhone in zijn hand.
Tessa vluchtte naar de kleedkamer. Ze pakte haar spullen in en
vluchtte vanuit de achteringang naar haar auto. Ze was gespot
door een cliënt die haar als Pênelópê gezien had. Ergens vleide
het haar. In haar hoofd bereidde ze het volgende gesprek met
hem voor.
Toen Tessa laat in de ochtend wakker werd, ging haar telefoon
herhaaldelijk over. Even later zag ze dat haar zus haar een paar
keer gebeld had. En toen pas zag ze het appje waar ze zich wild
van schrok.
‘Tes, wat heb je gedaan! Je hebt allemaal afschuwelijke
berichten op je Facebookpagina!’
Geschrokken opende Tessa Facebook.
Onder haar laatste update had ze een reactie van Joris van de
Heijden.
Check m’n FB-pagina voor pikante foto’s van me psycholoog!
Hieronder stonden tientallen reacties.
‘Djeeezzzz, wat een hoer zeg. Die moeten ze echt vet ontslaan’.
‘Nu snap ik waarom jij naar een psych wilt! Lekkerrrrr!’
‘Onprofessioneel! Walgelijk!’
Tessa klikte de berichten met trillende handen weg.
Ze ging naar de FB-pagina van Joris. Hij had een foto-album
aangemaakt dat ‘Tessa van Rijn’ heette.
Ze opende de map en zag 28 foto’s van zichzelf terwijl ze
danste. Allemaal met onderschrift. Haar naam stond overal bij.
Hij had er dingen bij geschreven als: ‘Check hoe lekker’ en: ‘Dit
is nou mijn psycholoog’.
Tessa bekeek alle 83 reacties. Het geheel was negatief. Ze was
een hoer en een slet. Een psycholoog hoorde zich niet zo te
gedragen. Het bericht was 27 keer gedeeld. Ze durfde niet te
kijken wat daar voor reacties onder stonden. Toen ze zag dat er
een barbaars bericht van GeenStijl onder stond, de nodeloos
kwetsende website, kon ze wel huilen.
Er was maar één reactie bij die haar meeviel.
‘Het is niet zo handig van die psycholoog dat ze haar
Facebookpagina niet heeft afgesloten. Maar verder mag een
psycholoog buiten kantooruren toch doen wat ze wil?’ [A]
* Dit is een fictief verhaal. Dat betekent dat gelijkenis met bestaande personen of situaties op louter toeval berust.
Alter 1 | 2014 [19]
+
Tekst:
Marjolein Klaassen
Wilma is sinds 1984 patiënt bij Altrecht
vanwege haar psychosegevoeligheid en
weet waar ze het over heeft als je praat
over opnames in de ggz, medicatie en
vooral: patiënt zijn. Sinds een aantal
jaren geleden de triggers van haar
psychoses werden ontdekt, doet zij
traumatherapie en zijn opnames niet
meer nodig geweest. Wilma hoopt dit jaar
te promoveren op herstel, empowerment
en ervaringsdeskundigheid. Ze vertelt
wat het voor haar deed toen ze via
Mijnaltrecht.nl haar dossier ging inzien.
over naar
mij… Zo
met
simpel kan het zijn!”
Wilma Boevink:
“Van
Wilma: “Lang is het zo geweest, dat je behandelaar ‘met’ je
praatte en ‘over’ je schreef. Nu voelt het of we samen praten
en samen schrijven. Voor mij bleek dat een verschil van dag en
nacht! Ik snap heel goed dat niet alle behandelaren staan te
springen om je als patiënt mee te laten lezen. Het dwingt je
tot zorgvuldige formulering en een open houding. En eerlijk
is eerlijk: ook niet alle patiënten staan te springen. Dat is okay,
het hoeft ook niet. Maar het kan helpen, in aanvulling op je
behandeling. Ik zie het openen van het dossier als een extra
middel om op een hoger plan te komen..”
En dat was heftig: ik was in die periode maar half ‘op aarde’,
dissocieerde veel met ook psychotische belevingen. Ik
wist soms niet eens of ik wel of niet op een afspraak was
geweest. Toen kwam de mogelijkheid ter sprake om mee
te lezen in het dossier, opdat ik meer in mijn regievoering
zou worden ondersteund. Hoewel ik dat aanvankelijk wel
spannend vond, bleek ik veel te hebben aan het teruglezen
van onze gesprekken. Ik herkende patronen, maar las ook de
professionele blik daarop. Ik ging het daardoor beter begrijpen
en kreeg meer grip op het hier en nu.”
“Vorig jaar ontdekte ik hoeveel ik verdrongen had van mijn
verleden. Geheimen voor mezelf kwamen boven water.
“Ook op de wat langere termijn ontdekte ik dat ik dankzij deze
werkwijze voorbij de rol van patiënt kwam. Ik kwam uit een
[20] Alter 1 | 2014
Indigo biedt hulp aan familieleden van
mensen met psychische problemen
“Mijn dochter heeft een eetstoornis, ik voel me er schuldig over”
“Mijn moeder heeft een depressie, ik kan haar verdriet niet aanzien”
“Mijn vader en broer zijn manisch-depressief, kan ik het ook krijgen?”
Zomaar een greep uit de vele vragen waar familieleden van mensen met een psychische stoornis mee
kunnen worstelen. Indigo biedt via haar website ‘Familievan.nl’ ondersteuning in de vorm van informatie,
tips (over hoe om te gaan met psychische problemen en over hoe je zelf op de been kunt blijven),
e-mailcoaching en chatbijeenkomsten voor familie van mensen met psychische problemen. [A]
De website is ingedeeld in aparte groepen voor mensen onder en vanaf 24 jaar. Zie: www.familievan.nl.
passiviteit, werd medeverantwoordelijk, kreeg meer regie,
en eerlijk gezegd past dat bij mij: Het is toch MIJN dossier,
MIJN reis en MIJN toekomst? Zo vind ik het nu maar een raar
fenomeen dat blijkbaar een team over mijn behandelplan kan
debatteren, zonder dat ik erbij ben. Ik vind het zelfs een beetje
onfatsoenlijk.”
Uiteraard is ook een kritische noot op zijn plaats, want ‘het ei
van Columbus’ is het ook niet. Wilma: “Ik denk dat dit alleen
werkt als je een goede behandelrelatie hebt met van beide
kanten het streven naar een gedeelde visie van wat er aan de
hand is. Een samenwerk-relatie. In mijn dossier staan geen
verrassingen, ik zie bevestigd wat we al besproken hebben.
Als er over en weer geen vertrouwen is, ga je kissebissen over
formuleringen en woorden. Dat kan je veel energie kosten
die je ook anders kunt besteden. Vertrouwen vraagt moed
van zowel de behandelaar als de patiënt en daar moet je
beiden in groeien. Het zou niet verkeerd zijn om daar nog
wat bijeenkomsten voor beide groepen apart, maar ook
samen aan te besteden: hoe leer je het EPD optimaal te
benutten. Maar ook: hoe bereid je je voor op een gezamenlijke
behandelplanbespreking? Dat zijn trainingen waar zowel
hulpverleners als patiënten veel van kunnen leren en waardoor
de koudwatervrees misschien afneemt. Broodnodig, want ik
denk dat meer gezamenlijkheid in behandelingen tot grotere
effectiviteit leidt.” [A]
Alter 1 | 2014 [21]
Drie geslaagde NLdoet-acties voor Altrecht
Op drie Altrecht-locaties zijn
groepen patiënten blij gemaakt door
vrijwilligers in het kader van NLdoet.
Nieuws
Hulphond voor de psyche
We kennen hem allemaal, de hulphond. Je ziet overal
reclameposters hangen waarin een schattige puppy,
type Page toiletpapier, je aankijkt. Wat heel veel mensen
niet weten, is dat er ook hulphonden zijn voor mensen
met psychische problemen. Wat doen deze honden,
voor wie, hoe worden ze getraind en wat kunnen ze
betekenen?
Er zijn verschillende redenen waarom een hulphond van grote waarde kan
zijn. De hulphond kan ondersteuning bieden en de autonomie van het baasje
vergroten. De hond zorgt voor meer structuur, bestrijdt eenzaamheid en kan
(in tegenstelling tot de omgeving/hulpverlening) 24 uur bij het baasje zijn.
Er wordt de hond aangeleerd te reageren op symptomen en problematiek
zoals angstaanvallen, medicatie-inname, nachtmerries, etc.
De stichting Bulters en Mekke Assistancedogs biedt opleidingstrajecten
tot hulphond. Het is een intensief traject waarin het baasje samen met zijn
hond gaat trainen. De training is specifiek gericht op de problematiek en de
hulpbehoefte van het baasje. Het baasje moet dus voldoende in staat zijn
zelf deze hond te trainen.
[22] Alter 1 | 2014
Tijdens het NLdoet-weekend zetten vrijwilligers
van de Rabobank Zeist op vrijdag boswandelingen
uit in het bos naast de locatie Zeist en knapten
vrijwilligers van het Oranjefonds een woonkamer
met keuken voor patiënten van Reynvaan op.
Op beide locaties hadden de vrijwilligers aan
het eind van de dag nog energie om stapels
pannenkoeken voor de patiënten te bakken. En op
de zaterdag werden de dakterrassen van Altrecht
Senior in Nieuwegein onder handen genomen
door vrijwilligers van Rotary International. Op alle
locaties zijn patiënten en medewerkers erg blij met
het resultaat, vandaar ook vanaf deze plaats een
grote pluim voor al die vrijwilligers! Dank jullie wel
voor jullie geweldige inzet!
In de NAH-gespreksgroep
hoef je niet flink te zijn
Flink zijn, dat is wat alle mantelzorgers
proberen. Maar als je naaste niet-aangeboren
hersenletsel (NAH) heeft, valt dat niet mee.
Het kan dan enorm helpen om ervaringen te
kunnen delen met lotgenoten. MEE Utrecht,
Gooi & Vechtstreek en U Centraal startten op
donderdag 20 maart 2014 een gespreksgroep
voor mantelzorgers van mensen met NAH.
De groep komt zeven keer bijeen, op donderdagmiddag van
13.30 uur tot 15.30 uur, bij U Centraal aan het Pieterskerkhof
16 in Utrecht. Deelname is gratis. In de bijeenkomsten komen
thema’s aan de orde als: de werking van de hersenen, omgaan
met een ‘ander’ mens, dilemma’s in de omgang, verlies
verwerken en hulp vragen.
Petra de Paauw deed mee aan een eerdere serie van deze
gespreksgroep en is blij dat ze daarvoor tijd heeft vrijgemaakt.
“In de gespreksgroep hoef je niet flink te zijn. Het is een stukje
zorg voor jezelf. Je mag daar toegeven dat je het helemaal zat
bent. Daar kreeg ik energie om het leven weer op te pakken.
Het gaf me kracht, juist doordat ik even mocht huilen, even
mocht aangeven dat het zwaar was om bijvoorbeeld afscheid te
nemen van hoe het was. In een groep waarin anderen dat ook
voelden, waarin ik niet alleen was.”
M eer w eten en a anm elden
Voor vragen en aanmeldingen kunt u contact opnemen met
MEE, tel. 0900 - 633 63 63, [email protected]. Aanmelden is
noodzakelijk. De cursusleiders nemen van tevoren contact met
u op.
Antwoordkaart
Wilt u Alter gratis op uw thuisadres ontvangen of heeft u een
vraag/reactie? Mail dan naar [email protected] met uw naam
en adresgegevens, of doe deze antwoordkaart op de post.
Ik wil Alter gratis op mijn thuisadres ontvangen
Ik sprak met John die met zijn hulphond Daan
traint bij Bulters en Mekke Assistancedogs.
Enthousiast vertelt hij zijn verhaal over de telefoon
en stuurt me informatie toe. Zijn hulphond Daan
zorgt ervoor dat John steeds meer zelfstandig kan
doen. “Daan is nu pas 9 maanden en heeft nog veel
te leren, maar de liefde en vriendschap tussen mij
en Daan is onvoorwaardelijk en zo puur. Daar kan
geen medicijn tegenop!” John heeft PTSS, daardoor
heeft hij vaak hevige nachtmerries. Zijn hond Daan
wekt hem wanneer hij een nachtmerrie heeft.
Het contact dat de hond dan met John maakt,
haalt John weer in het hier en nu.
Dankzij zijn hond gaat hij weer de straat op en
heeft hij contact met mensen. Hij is niet meer bang
alleen thuis te zijn en dat geeft ook de mensen in
zijn omgeving ruimte. Zijn verhaal is vol optimisme
en lof voor zijn hond. “De blik in zijn ogen en dat
koppie bezorgde mij een glimlach waarmee ik weer
in slaap viel!”
Ik heb een vraag/een reactie op Alter:
Naam:
Adres:
Postcode:
Plaats:
Alter 1 | 2014 [23]
✄
Telefoon:
+ Nieuws van de Cliëntenraad
Cliëntenraad zoekt contact
met ambulante cliënten
De cliëntenraad wil graag weten wat er onder
de cliënten leeft zodat we hun belangen goed
kunnen behartigen. Via afdelingsbezoeken,
panels, schriftelijke enquêtes en het
organiseren van activiteiten kunnen we de
mening van cliënten naar voren halen.
Daarnaast zijn we op zoek naar nieuwe manieren om
feedback te krijgen, waarmee we ook de ambulante cliënten
beter kunnen bereiken. Het afgelopen jaar hebben we met
[ Postzegel niet nodig ]
Altrecht, redactie Alter
Afdeling Marketing en Communicatie
Antwoordnummer 4606
3720 ZC Den Dolder
een projectteam diverse methoden onderzocht en enkele
uitgeprobeerd. Annabelle werkte mee aan dit onderzoek:
“Er zijn zeker methoden om feedback te krijgen van
ambulante cliënten. Toch blijft het lastig een representatief
aantal te bereiken. Ook online middelen lopen moeizaam,
dat is bijzonder in dit digitale tijdperk. We blijven ons dus
afvragen wat de reden is waarom ambulante cliënten zo
weinig reageren en wat voor hun stimulerend zou werken om
feedback te geven. Het is zo belangrijk dat wij ook hun mening
horen. Alleen dan kunnen we op weg naar een Altrecht waarin
de cliënt centraal staat.”
Vind jij het ook belangrijk dat je stem gehoord wordt en wil je
met ons meewerken en meedenken? Wil je meer informatie of
wat losse ideeën en tips met ons delen? Neem dan contact op
met Pieter Stapels, telefoon 030 - 225 63 98 of stuur een e-mail
naar: [email protected]. [A]
[24] Alter 1 | 2014