27e jaargang • september 2014 nummer 9
TRIATHLON/DUATHLON
Challenge
Almere
EK/NK lange afstand
NK Crosstriathlon
Ameland
Grand Final WTS
Edmonton
MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON
VOORWOORD
De Nederlandse Triathlon Bond (NTB) overkoepelt alle
multi-disciplinaire duursporten en is aangesloten bij
het NOC*NSF, ETU en ITU. Triathlon Sport is het
officiële bonds­orgaan van de NTB met daarin aandacht
voor zomer- en wintertriathlon, duathlon en andere
duursportcombinaties. Triathlon Sport verschijnt 12
keer per jaar. Het volgende nummer van Triathlon Sport
verschijnt in week 43 - 2014.
Uitgever
Ying Media bv i.s.m. Nederlandse Triathlon Bond
Ying Media bv
Ying Mellema
Zwarteweg 3
8603 AA Sneek
Postbus 4016
8600 GA Sneek
T 06 – 100 42 999
E [email protected]
NTB
Wattbaan 31-49
3439 ML Nieuwegein
Postbus 1267
3430 BG Nieuwegein
T 030 – 7513770
F 030 – 7513771
E [email protected]
I www.triathlonbond.nl
Hoofdredactie
Roel Kerkhof
Coranthijnestraat 22, 9715 RH Groningen
T 050-5715440
E [email protected]
Eindredactie
Nederlandse Triathlon Bond
Redactieraad
Christie Brouwer
Peter Dillo
Medewerkers
Pieter van der Meer, Kitty van Bloois, Norbert
Veringmeier, Guido Vroemen, Marco van der Ham
(fotografie), Jojanneke van der Ham (fotografie) en
Marcia Jansen.
Aan dit nummer
werken verder mee
Erik van Balderen (fotografie), Anja Brouwer
(fotografie), Delly Carr (fotografie), Toon Dompeling
(fotografie), Sonja Jaarsveld (fotografie), Janos Schmidt
(fotografie), Raymond Verbruggen (fotografie), Charlie
Crowhurst (fotografie), Michael Dodge (fotografie) en
Jan Kuijer (fotografie).
Advertentieexploitatie
Ying Media bv
Zwarteweg 3, 8603 AA Sneek
T 06 – 100 42 999 | E [email protected]
Opmaak
Frans van Dam, Quod Media Heerenveen
Abonnementen
Alle NTB-leden krijgen het bondsblad Triathlon Sport thuis
gestuurd. Voor niet-leden kost een los abonnement
€ 35,- (buitenland € 50,-) Jaarabonnementen worden tot
wederopzegging aangegaan.
Opzegging van een abonnement dient uiterlijk voor 1
december van het lopende abonnementsjaar te geschieden,
anders wordt dit automatisch verlengd met een jaar.
Adreswijzigingen dienen uiterlijk een maand voor het
verschijnen van het eerstvolgende nummer binnen te zijn.
U kunt uw adreswijziging sturen per e-mail naar
[email protected] of per post naar
Postbus 1267, 3430 BG Nieuwegein.
Niets uit deze uitgave mag worden verveel­vuldigd
en/of openbaar gemaakt op welke wijze dan ook,
zonder een vooraf verkregen, schriftelijke
toestemming van de uitgever.
Namen
Deze zomer kwam er op het NTB-bondsbureau in Nieuwegein een mail binnen van een bezorgd
lid van de triathlonbond. Hij beklaagde zich over de in zijn ogen te grote focus binnen de NTB en
binnen dit blad voor topsport. Want was de bond er volgens de eigen website niet om de belangen
van alle triathlonverenigingen, evenementen, leden en licentiehouders? Hij merkte daar weinig
van; Triathlon Sport stond voor het grootste deel vol met wedstrijdverslagen van topsporters.
Hij voelde zich als sporter en NTB-lid compleet genegeerd en uitte zijn ‘grote twijfels over de
mate waarin topsport de breedtesport faciliteert’. Het ging alleen maar over namen. Namen van
sporters die hem onbekend zijn. Wat hij daarmee moest was hem compleet onduidelijk.
september 2014
COLOFON
In zijn betoog ontkrachtte de schrijver dit ook weer deels door er op te wijzen dat ook
hij zich kon verwonderen over de soms fantastische tijden die werden gerealiseerd en
dat de ervaringen uit de topsport een schat aan informatie omtrent training(sopbouw),
voeding, tactiek en materiaalgebruik opleveren. Maar voor een verdere popularisering
van de triathlonsport was alle aandacht voor topsport en topatleten toch niet echt nodig.
Evenementen zijn er immers voldoende en die zitten voor een deel ook steevast vol. De
triathlonsport was populair genoeg. Dus waarom meer?
Ja het klopt dat het nu goed gaat met de triathlonsport. Vanzelfsprekend is dit evenwel niet. De
glorietijd was eind jaren tachtig, begin jaren negentig van de vorige eeuw. Reportages van met
name de Holland Triathlon bij de Avro maakten de sport mede groot. Namen als Axel Koenders,
Gregor Stam en Ada van Zwieten (om er maar een paar te noemen) spraken tot de verbeelding.
Daarna zakte de sport ver weg, evenementen verdwenen (onder meer wegens een gebrek aan
inschrijvingen), om de laatste jaren weer een revival te beleven. Veel sporters zijn op zoek naar
een unieke uitdaging. De triathlonsport biedt die, want hoewel het nu goed gaat behoort het
nog altijd tot de kleinere sporten in Nederland.
Groei vormt de basis voor een stabielere bond, een bond die nog meer kan betekenen voor
haar leden, wedstrijdorganisaties en verenigingen. Daarin speelt ook topsport een rol. Met
topwedstrijden, topprestaties, topatleten (namen!) komt de sport in de media, waardoor
deze bij een breder publiek bekend wordt. Niet onbelangrijk, want wat de boer niet kent
dat vreet hij niet. Helaas blijven de landelijke media tot nu toe achter en rest naast enkele
triathlongerelateerde websites alleen Triathlon Sport.
Er zijn ook genoeg mensen die wel geïnteresseerd zijn in wat die namen doen en presteren. Het
zou bovendien raar zijn daar in het enige triathlonblad van Nederland niet over te berichten.
Ja, dit digitale nummer van Triathlon Sport staat grotendeels vol met namen – we hebben net
weer een stevige wedstrijdperiode achter de rug – dus zal de schrijver van hierboven zijn mailtje
waarschijnlijk snel verwijderen. De rest van het jaar is dit echter zeker niet het geval. Even
geduld dus.
ROEL KERKHOF
INHOUD
Verslag: Afscheidsgoud Heleen bij de Vaate bij EK/NK Challenge Almere �����������������
Verslag: Team4Talent en Hellas winnen Lotto Eredivisie Triathlon�������������������������������
Verslag: Eerste jaar Schuiteman 2eDivisie Triathlon een groot succes������������������������
Verslag: Gwen Jorgensen en Javier Gomez veroveren wereldtitel olympische afstand���
Verslag: Veel emoties bij NK crosstriathlon Ameland��������������������������������������������������������
Verslag: België neemt bezit van Eredivisie in Veenendaal ����������������������������������������������
Verslag: NK’s voor masters in Klazienaveen en Enschede �����������������������������������������������
Training: Sterke ademhalingsspieren voor betere prestaties������������������������������������������
Tri Kort: Het triathlongevoel van Robert van der Werff, Louis Delahaije wordt
hoofdcoach NTC�������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
Actueel: EK IM 70.3 Wiesbaden, WK crosstriathlon Zittau, EK duathlon Weyer, Half
Challenge Walchsee, WK Powerman Zofingen, YOG Nanjing, Triathlon Leiderdorp��
4
12
17
18
24
28
32
34
38
40
Foto cover: Heleen bij de Vaate wint de Challenge Almere-Amsterdam (foto Toon Dompeling)
3
september 2014
Heleen bij de Vaate
neemt afscheid
van topsport met
Europese titel.
Echte klassieker
knokt terug
Mooi nazomerweer, veel deelnemers, veel sfeer en veel positieve reacties. De
tweede editie van de Challenge Almere-Amsterdam, tevens EK en NK triathlon
lange afstand, vond dit jaar onder een gunstig gesternte plaats. Ook sportief viel
er wat te juichen met Europees goud voor Heleen bij de Vaate en zilver voor Tineke
van den Berg en Dirk Wijnalda. Een verslag van een mooie zaterdag in september.
4
Tekst Roel Kerkhof | Foto’s Toon Dompeling
Ek/NK challenge ALMERE
Charlie Crowhurst / getty images
Voor de 32ste keer werd er een hele triathlon
georganiseerd in Almere. Het monument
van de nationale triathlonsport had op geen
passender dag gehouden kunnen worden: op
Open Monumentendag. De Duitse winnaar
Markus Fachbach kende de historische waarde
van de wedstrijd ook, zo liet hij direct na de
finish blijken. “Het is toch wel speciaal om
hier te winnen. Net als Hawaii is Almere een
legendarische race die elke professionele
triatleet een keer gedaan moet hebben. Een
echte klassieker.”
Het was een compliment dat de organisatoren
in de zak konden steken. Het sluit aan bij het
verlangen naar oude, betere, tijden dat het
jonge organisatieteam koestert. “Almere was
ooit één van de grootste triathlons ter wereld,
daar willen we graag weer naartoe”, aldus Event
Director Jefry Visser. En dat moet dan via het
Challenge-label gebeuren. Na de tweede editie
is de hoop dat de glorietijden van weleer in de
Flevopolder terugkeren verder gegroeid. Met
2.200 deelnemers verdeeld over drie dagen was
de tweede Challenge Almere-Amsterdam de
grootste triathlon ooit in Nederland gehouden.
Met bijna 500 atleten aan het vertrek voor
de hoofdact van 3,8 kilometer zwemmen,
180 kilometer fietsen en ruim 42 kilometer
lopen, was sprake van een toename van
tachtig starters. Hoewel de EK-status daar
mede verantwoordelijk voor zal zijn, stemt het
Visser, zeker na de kille en verregende editie
van vorig jaar, optimistisch. “Toen hadden we
na de wedstrijd een beetje een kater. Niet
alleen vanwege het slechte weer, maar ook
omdat we nogal wat commentaar kregen.
Toch zijn we gegroeid en met de verbeteringen
die we hebben doorgevoerd, krijgen we nu
vooral veel positieve reacties. Ik denk daarom
dat we de groei vast kunnen houden. Met
bijna 500 deelnemers op de halve afstand
maken veel mensen bovendien kennis met de
triathlonbeleving die we bieden. Het kan een
opstap vormen naar de hele.”
Ruim vierhonderd leerlingen van scholen
uit Almere deden mee aan de Junior
Challenge.
Vernieuwd fietsparkoers
Naast het finetunen van onder meer de in- en
uitcheckprocedure bij de wisselzone en de
uitgebreide verzorging van de atleten, werd
het parkoers geoptimaliseerd. De belangrijkste
doorn in het oog van veel deelnemers, de vele
fietspaden waarop gereden moest worden,
werd verwijderd. Er kon nu op een nieuwe 90
kilometer lange fietsronde vooral over brede
wegen worden gefietst. “We zijn nu 2,5 jaar
met het huidige organisatieteam bezig, er
komen weer meer atleten, de uitstraling groeit.
De gemeente Almere en de provincie Flevoland
gaan de waarde van het evenement weer
inzien. Daar beginnen we nu de vruchten van te
plukken. Er is meer mogelijk.”
Met veel lange rechte stukken en weinig
bochten, werd het nieuwe parkoers ook als
snel gekwalificeerd. Het verleidde race-director
Richard Belderok er in de lokale media al toe
om te dromen van een tijd onder de acht
uur. Hoewel de toppers die daarvoor nodig
zijn aan de startlijn ontbraken, bleek vooral
ook de stevige wind spelbreker te zijn op
weg naar toptijden. Op het lange stuk over
de Oostvaardersdijk richting Lelystad waaide
>>>
de wind niet comfortabel in de rug vanuit
5
>>>
september 2014
het zuidwesten, maar pal tegen vanuit het
noordoosten. Dat scheelde volgens Heleen bij
de Vaate ondanks het fraaie nazomerweer toch
al snel een kwartier.
afscheid topsport
De tweevoudig winnares van de Holland
Triathlon nam in Almere afscheid van de
internationale triathlonsport door na haar
zeges in 2008 en 2012 nog een keer te winnen.
De nationale en Europese titel waren mooi,
maar de inmiddels veertigjarige atlete had
dolgraag nog eens een aanval op de negen uur
barrière gedaan. “Daar heb ik dit jaar nog één
keer alles voor opzij gezet. Ik stond ook met
veel zelfvertrouwen aan de start. De trainingen
waren goed gegaan, soms was ik verbaasd over
mezelf. Ik was in vorm, maar om heel eerlijk
te zijn had ik geen superdag. En met deze
weersomstandigheden was een tijd onder
de negen uur niet mogelijk. Het fietsen was
te zwaar. Maar om hier nog een keer te
winnen, tijdens een EK, aangemoedigd door
al die mensen langs de kant, maakte deze
wedstrijd toch wel heel speciaal.”
Een blik op het kleine startveld bij de elite
vrouwen had Bij de Vaate al geleerd dat
de winst mogelijk was. Ze vreesde vooral
teamgenote Tineke van den Berg, met wie
ze de voorgaande periode veel had getraind,
onder andere tijdens drie weken hoogtestage
rond Alpe d’Huez. “We hebben genoeg samen
getraind om te weten wat ze kan. Ik wist dat
ook zij heel sterk was.” Lange tijd hielden beide
atletes elkaar in evenwicht. In het Weerwater
zwommen de twee vriendinnen lange tijd zij
aan zij tot Van den Berg iets versnelde en een
klein gaatje kon slaan. Door een snellere wissel
sprong Bij de Vaate echter vijftig seconden
eerder op de fiets dan Van den Berg, die de tijd
had genomen om sokjes aan te trekken.
Als de nummers acht en negen in de wedstrijd
vertrokken ze met meer dan zeven minuten
achterstand voor het fietsonderdeel. Onder
meer Corine Nelen en Rahel Bellinga passerend
lagen de twee Nederlandse vrouwen echter
al na 40 kilometer fietsen aan de leiding. Van
6
>>>
Heleen bij de Vaate
viert overwinning met
bierdouche.
EK/NK Challenge Almere-Amsterdam
>>>
den Berg: “Op de dijk richting Lelystad zag
ik Heleen als een stipje in de verte voor me
terwijl ik andere atletes voorbij reed alsof ze
stil stonden. Dat gaf een goed gevoel.” De
atlete uit Bergschenhoek wist uiteindelijk
ook aan te sluiten, maar moest bij de tweede
dijkpassage passen. Bij de Vaate: “Ik hoopte
dat ze daar zou breken en dat gebeurde ook.”
Van den Berg: “Ineens had ik minder power en
werd het afzien, ook mentaal, omdat Heleen
langzaam bij mij wegreed. Ik moest mezelf echt
voorhouden dat ik niet moest doemdenken:
Heleen is immers een betere fietster, ik lig
tweede in het EK en het lopen komt nog.”
Vierde nationale titel
En daarop kan in een hele triathlon nog van
alles gebeuren. Dan is drie minuten achterstand
niets. Bij de Vaate weet dat als geen ander.
Vorig jaar stortte ze (door trainingsachterstand)
op de marathon in en verloor ze de nationale
titel aan Irene Kinnegim. Eerder dit jaar liep
ze ook al een moeizame marathon in de
bloedhete Challenge Roth. Van den Berg
kwam in de eerste van zes loopronden nog
wel wat dichterbij, maar daarna nam Bij de
Vaate langzaam maar zeker afstand van haar
voornaamste concurrente om uiteindelijk in
9.15.54 uur met bijna tien minuten verschil
haar vierde nationale titel te veroveren. “Ik kon
steady state blijven doorlopen, maar niemand
gaf tussentijden door. In de laatste ronde vroeg
ik daarom aan Rob (de Hooge, haar echtgenoot,
RK) maar eens hoe ver Tineke achter me zat.”
Dat bleek ruim voldoende. Op haar beurt
had Van den Berg weinig te vrezen van de
uiteindelijk bronzen medaille winnares, de
Britse Victoria Gill, die na Rahel Bellinga als
vierde aan de marathon was begonnen, maar
wel met een achterstand van veertien minuten.
Dat verschil werd alleen maar groter. “Ik kreeg
na twee ronden lopen wat last van mijn maag
en vooral de laatste ronde zakte ik wat weg.
Toen had ik flink pijn in de benen. Dan weet je
dat je alles gegeven hebt. Heleen was gewoon
iets sterker. Ze heeft natuurlijk ook veel meer
ervaring. Dit was pas mijn derde hele triathlon.
Tweede op het EK, dik een kwartier van mijn
persoonlijk record af; ik ben hier superblij mee.”
Heleen bij de Vaate
geconcentreerd op de fiets
Na de wedstrijd kon Bij de Vaate tevreden
terugblikken op een mooie carrière. “Ik wilde
ooit een Ironman winnen, de toptien halen
op Hawaii en een keer onder de negen uur
finishen. Dat is gelukt (Arizona 2008, negende
Hawaii 2010, 8.56.11 uur Klagenfurt 2011, RK).
Daarnaast heb ik drie keer Almere gewonnen
en een paar keer Stein. Maar je wilt altijd meer.
De eerste keer is een derde plek schitterend,
maar na een paar derde plaatsen wordt dat
minder. Ik had nog wel een keer een Ironman
willen winnen, Lanzarote met name, of nog
een keer onder de negen uur willen finishen.
Het wordt echter steeds moeilijker om alle
opofferingen op te brengen die nodig zijn om
met de top mee te draaien, zeker nu het niveau
steeds hoger wordt. Als je zoals ik als slechte
zwemmer tien minuten verliest op de top
maak je dat niet meer goed. Het is nu goed zo.
Ik blijf triathlons doen, maar niet meer strak
trainend op schema’s. Misschien volgend jaar de
Norseman of zo.”
>>>
7
>>>
september 2014
Het brons in het NK ging naar Rahel Bellinga,
die tot de marathon ook derde lag in het
EK. De veterane uit Soest kende door een
achillespeesblessure al een moeizame
voorbereiding en liep een week voor Almere
een bilspierblessure op. Trekkebenend volbracht
ze de marathon. “Ik wilde toch graag starten,
maar een goede wedstrijd draaien zat er niet
in.” Bellinga klokte evenwel niet de derde tijd
van de Nederlandse vrouwen. De tien minuten
later bij de age groupers gestarte Nina Bakker
(D50) bleek bij het naast elkaar leggen van de
uitslagenlijsten bijna vijf minuten sneller. Alleen
atleten die in de EK-serie startten kwamen
echter in aanmerking voor het overallpodium.
Spagaat
“Het is een spagaat waar we in zitten als er
een internationaal kampioenschap wordt
toegewezen”, zegt Christie Brouwer van
het NTB-bondsbureau. “De ETU wil graag
gescheiden starts. Dat betekent dat er geen
onderlinge strijd mogelijk is. De afspraak is
dan dat atleten die voor de overall titel in
aanmerking willen komen bij de elite moeten
starten.” Bakker, die Europees en nationaal
kampioen D50 werd en een indrukwekkende
marathon liep in 3.13 uur, reageerde gelaten.
“Ik had zelf ook niet direct aan elitedeelname
gedacht. Ik ben vooral heel blij met mij
prestatie en een nieuw persoonlijk record. Dat
ik geen overall NK-medaille krijg is jammer.”
8
Voor Bellinga voelde het brons daardoor toch
wat anders. “Maar het is zoals het is. Het
omgekeerde is mij ook wel eens overkomen.”
Wie wel of niet kon starten in de EK-serie was in
handen van bondscoach lange afstand Rik van
Trigt. Hoewel er voor Nederland ruimte was om
meer atleten in te schrijven voor de elite, hield
hij zijn selecties beperkt tot vier vrouwen en
vijf mannen. “Ik vind dat als je bij de elite start
wel een zeker niveau moet hebben. Daar zijn de
selectiecriteria ook naar, ook voor een plek in
de nationale selectie. Toen ik zelf nog triatleet
was waren er tien man die onder de 8.30 uur
konden finishen, nu zijn atleten die boven de
negen uur als tijd hebben staan boos op me dat
ze niet geselecteerd zijn. Ik wil atleten uitdagen,
ze moeten weer trots zijn voor Nederland te
mogen starten of in de selectie te zitten.”
Een aantal atleten die Van Trigt er wel graag bij
had gehad lieten overigens om verschillende
redenen verstek gaan. Zo ontbrak het complete
NK-podium bij de mannen van vorig jaar: ErikSimon Strijk (overtraind), Roeland Smits (al
twee hele triathlons gedaan) en Remy Vasseur
(onvoldoende fit na verhuizing). De twee
beste lange afstanders van Nederland hebben
hun prioriteit bij de Ironman Hawaii gelegd
– Yvonne van Vlerken omdat ze er over drie
weken van start gaat en Bas Diederen omdat
hij broodnodig punten moet verzamelen voor
>>>
volgend jaar.
FOTO Charlie Crowhurst/Getty Images
>>>
september 2014
EK/NK Challenge Almere-Amsterdam
Bij de mannen leidde het selectiebeleid verder
niet tot problemen bij de medailleverdeling.
De niet geselecteerde, en daarover nog altijd
zwaar ontstemde, Jacob Veenstra streefde
selectieleden Thomas Naasz en de uitgevallen
Diederik Scheltinga weliswaar voorbij, maar
bleef twaalf minuten verwijderd van het brons
in het NK. Wel was hij de snelste age group
atleet.
Status waarmaken
In de eliterace stapte de Belg Bart Colpaert
na een razendsnelle 44.25 minuut over de 3,8
kilometer zwemmen met ruim twee minuten
voorsprong als eerste op de fiets. Halverwege
de eerste fietsronde was de wedstrijd voor
de winnaar van vorig jaar echter alweer ten
einde. Een oude achillespeesblessure speelde
op en dwong hem tot opgave. De nieuwe leider
was Markus Fachbach. De Duitser kon van
alle deelnemers het meest indrukwekkende
palmares overleggen, met onder meer een zege
in de Ironman Regensburg in 2011, en maakte
de status die hij op papier had ook in de praktijk
waar.
Sergio Marquez (op 7.30 minuut, maar met
een 2.38 uur marathon in de benen) en Dirk
Wijnalda (ruim elf minuten) – al tegen een
ogenschijnlijk onoverbrugbare achterstand
aankeken.
Zonder spectaculair uit te lopen bouwde
Fachbach aan een buffer die toereikend was om
gecontroleerd naar de Europese titel te kunnen
lopen. Zijn naast achtervolgers wisselden op
circa vier minuten achterstand maar bleken
mindere lopers, zoals de Zweed David Näsvik
en de Deen Chris Fischer, of vielen uit zoals
voormalig Almere-winnaar Georg Potrebitsch,
terwijl de echte loopkanonnen – de Portugees
Wijnalda stapte pas als elfde van de fiets
en wist dat hem een stevige klus wachtte.
“Normaal kan ik op mijn lopen vertrouwen.
Deze keer niet, want er zaten toch wel een
aantal goede lopers bij. Maar ik weet ook van
mezelf dat ik na een zwaar fietsonderdeel
goed kan lopen.” En dat bleek. De strijd om de
nationale titel – Wijnalda’s vierde, net als Bij
de Vaate – was al na twaalf kilometer lopen
De Duitser Markus
Fachbach op papier en in
de praktijk het sterkst.
>>>
Meer deelnemers betekent meer
drukte op het fietsparkoers.
FOTO Charlie Crowhurst/Getty Images9
>>>
beslist, nadat hij achtereenvolgens Thijs Koelen
en Diederik Scheltinga inhaalde. Scheltinga
stapte een ronde later uit. “Zonder dat ik het
aan voelde komen was ik ineens leeg”, luidde
zijn verklaring. Wijnalda rukte intussen steeds
verder op naar voren. In de laatste ronde
capituleerde Fischer – die maar liefst een uur
van zijn persoonlijke besttijd afhaalde – als
laatste voor het zilver. Het goud bleef ver
buiten bereik: 8.28.25 uur voor Fachbach
tegenover 8.33.09 uur voor Wijnalda.
Genieten tijdens lopen
Wijnalda: “Het zwemmen ging niet heel goed.
Zonder mensen om me heen had ik moeite me
te oriënteren. Ook tijdens het fietsen heb ik
bijna alles alleen gedaan. Daardoor kon ik heel
steady mijn eigen tempo rijden, maar zwaar
was het wel. Je had tegen de wind in constant
druk op de benen. Het lopen ging soepel,
vooral de eerste helft van de marathon. Ik kon
steeds weer naar iemand toelopen. De laatste
twee ronden zat ik wel tegen de kramp aan in
hamstring en kuit. Maar met veel publiek langs
het loopparkoers sleep je je daar wel doorheen.
Dat was genieten.” De 41-jarige atleet uit
Bunnik twijfelt of zijn kunstje nog een vervolg
krijgt. “Ik ben meer uren gaan werken, wat het
lastig maakt om door te gaan op de manier
waarop ik nu sport bedrijf. Deze keer wilde
ik nog absoluut goed zijn, vanwege het EK in
eigen land en omdat ik vorig jaar met een lekke
band moest opgeven.”
Nadat Scheltinga was uitgevallen
streden Koelen en Bart Candel om zilver
en brons in het NK. Candel sloop op de
marathon nog wel dichter bij Koelen,
voor wie de laatste twee loopronden
knokken waren, maar strandde op
twee minuten. In het EK finishten ze als
achtste en tiende. Koelen, die eerder dit
jaar zegevierde in een hele triathlon in
Hannover en derde werd in de Ostseeman,
had vooraf het zilver al voor zichzelf
gereserveerd. “Ik heb al vaker met de
Ostseeman gedubbeld en dan was ik altijd
beter in Almere. Bovendien maak ik elk
jaar nog een stapje”, rekende de 30-jarige
postbode uit Delden voor. “Jammer genoeg
miste ik net de aansluiting met het groepje
met Diederik. Op de dijk richting Lelystad
reden ze zo hard dat ik ze maar heb laten
gaan en heb ik mijn eigen wedstrijd ingedeeld.
Ik was wel verbaasd dat ik nog flink door moest
>>>
lopen om Bart achter me te houden.”
EK-zilver en vierde nationale titel
voor Dirk Wijnalda.
EK/NK Challenge Almere-Amsterdam
>>> Die verbazing was niet onterecht, want de
23-jarige Candel was in maart nog geopereerd
aan een goedaardig gezwel op het bot. Daar
had hij al voor de Ironman Hawaii van vorig jaar
last van gehad. “Dat werd pas laat ontdekt en
na mij operatie duurde het nog tot juni tot ik
weer kon lopen. Intussen had ik zeven maanden
niet gelopen. De eerste wedstrijden gingen
ook slecht. Toch bleef ik vertrouwen houden in
een goede wedstrijd hier. Eigenlijk heb ik geen
zware momenten gekend. Toen Dirk me op de
fiets voorbij kwam ben ik lange tijd gevolgd. De
tweede keer op de dijk heb ik hem laten gaan
om mezelf niet op te blazen.”
14 keer goud
Zoals gebruikelijk bij dit soort
kampioenschappen scoorde het thuisland goed
bij de verdeling van de Europese titels. De teller
stopte uiteindelijk bij veertien maal goud. Naast
Bij de Vaate, Bakker (D50) en Veenstra (H35)
waren de zegebloemen voor Ricardo Scholten
(H20), Peter Vocking (H45), Nico Krijgsman
(H50), Aart van Wijk (H55), Jan Mijwaart (H60),
Fred Zegwaard (H65), Cindy van der Veld (D25),
Andrea Jochems (D30), Jacomina Eijkelboom
(D40), Geke Venema (D45) en Ingeborg
Schoonackers (D60). De Europees kampioenen
bij de masters werden uiteraard ook nationaal
kampioen. Nederlandse titels waren er verder
voor Edward Hertsenberg (H40) en Anneke
Anrochte (D55).
Thijs Koelen voor het eerst
op NK-podium: zilver.
UITSLAGEN
EK/NK CHALLENGE
ALMERE-AMSTERDAM
Mark Oude Bennink wint
Half Challenge
Naast de Challenge stond er ook weer een Half Challenge op het programma in Almere. Het podium
bij zowel de mannen als de vrouwen was volledig Nederlands. Stein-winnaar Mark Oude Bennink
begon na het zwemmen en fietsen nog samen met Chris Brands (H40) aan de halve marathon, maar
nam lopend ruim afstand. Martijn Boot finishte als derde. Bij de vrouwen ging de zege naar Maria
Oorsprong-Alta nadat Ilona Eversdijk, die nog de snelste zwem- en fietstijd had gerealiseerd, tijdens
het lopen moest opgeven. Liane van Egmond en Margo Maasman werden tweede en derde.
11
september 2014
FOTO TOON DOMPELING
Kampioensschaal
weer voor Hellas EN
Team4Talent
Voorafgaand aan de laatste wedstrijd van de Lotto Eredivisie Triathlon
was al duidelijk dat Team4Talent bij de mannen en Hellas bij de vrouwen
het kampioenschap niet meer kon ontgaan. Met een overwinning in de
teamrelay in Almere werden de titels nog eens extra glans gegeven. Maar de
concurrentie komt dichterbij.
Tekst Roel Kerkhof
Zowel Team4Talent als Hellas prolongeerden
hun titel. Voor Team4Talent was het zelfs de
derde titel in even zoveel jaar Eredivisie. Van
de haast verlammende overmacht waarmee
beide teams vorig jaar de kampioensschaal
veroverden, was deze keer echter minder
sprake. De finalewedstrijd in Almere was wat
dat betreft exemplarisch voor het hele seizoen.
Evert Scheltinga moest als slotatleet namens
Team4Talent alles uit de kast halen om Marco
van der Stel van ProTriathlon achter zich te
12
houden. De vrouwen van Hellas klaarden
de klus met 41 seconden voorsprong op TC
Twente, dat met Rachel Klamer een geheim
wapen inzette. Vorig jaar was het verschil met
de runner-up nog 3,5 minuut geweest.
Erezaak
Bij Team4Talent stond vooral de eer op
het spel. Tot en met het NK sprinttriathlon
in Amsterdam hadden ze zich twaalf
Eredivisiewedstrijden achtereen zowel de
september 2014
Finale Lotto Eredivisie Triathlon Almere
FOTO TOON DOMPELING
individuele als de teamwinst toegeëigend.
Hoewel daarna in Stein en Veenendaal wel
de teamwinst werd binnengehaald, glipte de
individuele zege twee keer uit hun vingers.
Twee Belgen – Tim Brydenbach (Squadra
Veloce) en Stijn Goris (ProTriathlon) – bleken te
sterk. Dat schuurde toch een beetje. In Almere
moest gewonnen worden.
Nadat teamgenoot Youri Severin als eerste
atleet bijna een halve minuut moest
toegeven op Brydenbach en Menno Koolhaas
(ProTriathlon), maar Bas de Waal dit corrigeerde
door als tweede atleet Jorik van Egdom een
voorgift te schenken van driekwart minuut,
leek de strijd grotendeels beslist. Van Egdom
klokte de voorgaande twee jaar immers de
snelste tijden en was sindsdien alleen maar
beter geworden. Maar het NK crosstriathlon
van de dag ervoor op Ameland werd in de
benen gevoeld en al na één kilometer fietsen
zat Marco Akershoek (ProTriathlon) – een dag
eerder nog winnaar in Spijkenisse – in zijn wiel.
De loopbenen waren desalniettemin goed
genoeg om Scheltinga toch nog met een kleine
halve minuut voorsprong op pad te sturen. Die
hield uiteindelijk negen seconden over.
“Het gat met de rest wordt kleiner”,
constateerde de kopman van Team4Talent dan
ook. “Ik denk dat de jacht op ons het niveau bij
de andere teams omhoog stuwt. En dat daagt
ons ook weer uit om er een schepje bovenop
te doen om beter te worden.” Teamgenoot
Bas de Waal merkt dat aan den lijve. Vorig
jaar startte hij als junior één wedstrijd in de
Eredivisie namens Team4Talent. In zijn eerste
jaar als neosenior startte hij alle wedstrijden.
“Het is mooi dat ik ook wezenlijk aan het
kampioenschap heb kunnen bijdragen. Ik leer
veel van mijn teamgenoten, maar ook van het
racen in de Eredivisie. Dat maakt mij sterker.”
Gelijkmatige serie
In de strijd om de twee andere podiumplaatsen
had Triathlonteam.nl voldoende aan de zesde
plaats in de daguitslag om zich te verzekeren
van de tweede plaats in de eindstand. “We
hebben geen echte toppers, maar met een
gelijkmatige serie kun je dus ook tweede
worden”, vertelt teamcaptain Rob Kwaaitaal.
“Je moet gewoon elke wedstrijd finishen. Met
slechts vijf atleten is ons dat gelukt. Vorig jaar
kenden we juist veel pech, dit jaar viel alles
goed.” De derde plaats in de daguitslag en in de
eindstand was voor Triteam4Unicef. “Daarmee
hebben we maximaal gepresteerd en onze
doelstelling behaald”, aldus teammanager Peter
Dullaart.
ProTriathlon zag een vrijwel zekere podiumplek
in de voorlaatste wedstrijd in Veenendaal in
rook opgaan. Door blessures en het WK in
Edmonton kon teamcaptain Marco van der Stel
daar slechts twee man aan de start krijgen.
Het team zakte daardoor naar de vierde plaats
en kon dat in Almere niet meer recht zetten.
“Dat is het risico als je een klein team hebt van
13
N K C RO S S T R I AT H L O N
2014
TriAmbla•A6•Advertentie•2014.indd 1
Ameland
Zaterdag 13 september
LIGHT
FAST
NATURAL
TRI-X-TREME ™ 225
The stripped-back
speed demon.
inov-8.com
RADEMAKER SPORTS - LEUSDEN
WWW.FUSIONSPORTS.NL
TEAM FUSION
RAIDLIGHT NEDERLAND
Marco Hoogenraad
23-07-14 14:53
TRIATHLON SPORT
HET MAANDELIJKSE MAGAZINE VOOR
DE NEDERLANDSE TRIATLEET.
WILT U OOK ADVERTEREN? INFORMEER DAN BIJ
YING MEDIA NAAR DE MOGELIJKHEDEN.
0515-745005 OF [email protected]
atleten die internationaal georiënteerd zijn.
Jammer dat dit ons het podium heeft gekost.
Voor volgend jaar wil ik wel proberen het team
wat te verbreden.”
Voor de op papier grootste uitdager van
Team4Talent, Squadra Veloce, draaide de
Eredivisie dit jaar uit op een kleine deceptie. Na
vorig jaar achter Team4Talent steeds tweede
te zijn geworden, viel er dit jaar slechts één
podiumplaats te noteren en werd het zevende in
de eindstand. Teamcoach Koen de Haan besefte
na de voor Squadra Veloce desastreus verlopen
eerste wedstrijd in Weert dat het podium
onhaalbaar was. “Het niveau van de Eredivisie
is nu zo hoog dat je je geen misstap meer kunt
veroorloven. Wij hebben toen onze prioriteiten
verlegd naar een individuele dagzege. Dat lukte
met Tim Brydenbach in Stein.”
FOTO Charlie Crowhurst/Gett
y Images
Finale Lotto Eredivisie Triathlon Almere
Tjardo Visser (Challenge/TV Almere)
en Vincent Böhm (Squadra Veloce)
sprinten om vierde plaats.
Olympisch kampioene
Hoewel bij de vrouwen de niveauverschillen
groter zijn en een minder resultaat niet
meteen wordt afgestraft, stijgt ook hier het
niveau. Voor Hellas was het in ieder geval een
reden om ondanks een hielblessure Linda van
Bemmel in Almere toch in te zetten. Ze moest
als tweede atlete flink in de achtervolging
nadat Rachel Klamer TC Twente anderhalve
minuut op voorsprong had gezet. Olympisch
waterpolokampioene Rianne Guichelaar
bleek als tweede Enschedese atlete echter
geen partij voor Van Bemmel, die vervolgens
Sione Jongstra en Jony Heerink met een
geruststellende voorsprong op pad kon sturen.
TC Twente hield de tweede plaats vast, terwijl
Danne Boterenbrood Runnersworld Triteam
Groningen naar de derde plaats loodste.
Vorig jaar won Hellas alle wedstrijden, dit jaar
was er twee keer een tweede plaats. “Het
maakt de competitie toch leuker als er wat
meer spanning is”, vond Heerink. “Het geeft
ook meer voldoening kampioen te worden
als dat vooraf geen zekerheid is.” Het Trivio
Long Distance Team won de twee andere
VIDEOVERSLAG
eredivisie triathlon
ALMERE
wedstrijden – niet toevallig de beide races over
de olympische afstand – en werd net als vorig
jaar weer tweede in de eindstand. Coach Gonny
Rosendaal was daar dik tevreden mee. Vooraf
had ze gedacht voor de derde plaats te moeten
strijden met De Dolfijn (vierde) en TC Twente
(vijfde). ”Maar die waren niet constant genoeg.
Wij hebben het uit de breedte gehaald, maar
ook hebben we veel aandacht besteed aan
teambuilding en teamtactiek wat zich in Weert
en Veenendaal uitbetaalde.”
Heerink en Rosendaal hadden meer tegenstand
van Runnersworld Triteam Groningen
verwacht. Kopvrouw Danne Boterenbrood won
weliswaar drie keer, maar met name het minder
triathlonseizoen van de door fysieke problemen
geplaagde Marieke van der Vegt, de nationaal
kampioene sprint en olympische afstand van
vorig jaar, bleek een gevoelige aderlating voor
de noorderlingen. Toch bleef teambegeleider
Marcel ten Wolde optimistisch. “Vorig jaar
waren we vijfde nu derde, dus ben ik toch wel
tevreden, al hadden we wel gehoopt dat het
eigen niveau wat hoger zou liggen.”
UITSLAGEN EN
EINDSTANDEN LOTTO
EREDIVISIE 2014
15
BEVEILIGINGS
GROEP
®
I NBRAAK B EVEILIGING N EDERLAND
Bos en Olgers Krommenie
Roco Sport, Nieuwe Niedorp
Running Centre, Heerhugowaard
duesette.nl
Valkering
Beveiliging
DueStte Sportsfashion nu te koop bij:
THE NEW BRAND FOR TEAMFASHION
duesette.nl
Schuiteman 2eDivisie Triathlon Almere
De kampioen van de 2eDivisie Noord:
Sanders Puzzelboeken/Aquapoldro.
2eDivisie voorziet in behoefte
Net als de Lotto Eredivisie Triathlon werd de Schuiteman 2eDivisie Triathlon
afgesloten met de teamrelay in Almere. Met kleine verschillen in zowel
Noord als Zuid moest – na 2,5 maand wedstrijdpauze – de laatste wedstrijd
de beslissing brengen. Sanders Puzzelboeken/Aquapoldro uit Apeldoorn won
de titel in Noord, Hellas 3 uit Utrecht in Zuid.
In beide regio’s was sprake van een close finish.
In Noord zette AV Impala uit Drachten de
rekenmeesters van de 2eDivisie aan het werk
door in Almere van alle teams (Noord en Zuid)
duidelijk de sterkste te zijn. Omdat Sanders
Puzzelboeken/Aquapoldro met twee punten
voorsprong de slotwedstrijd was ingegaan
en nu als derde eindigde, betekende dit dat
beide teams ex aequo op de eerste plaats
eindigden. Het plaatsingscijfer (de optelsom
van de individuele resultaten) van Aquapodro
bleek echter lager dan dat van de Friezen,
waardoor het team uit Apeldoorn eindwinnaar
werd. Doorslaggevend was de wedstrijd in
Stiens, waar een verzwakt AV Impala door één
slecht resultaat pas als vijfde eindigde na de
eerste twee wedstrijden te hebben gewonnen.
DSTV Aloha uit Enschede eindigde op ruime
achterstand als derde in de eindstand.
Ook in Zuid bleek het plaatsingscijfer
doorslaggevend. En ook hier bleek niet het
team met de meeste overwinningen met de
eindzege te pronken. Idejo/TV Krimpenerwaard
uit Ammerstol begon de teamwedstrijd
in Arnhem matig met een zevende plaats,
maar was daarna drie keer de sterkste van
de teams in Zuid. Het bracht hen uiteindelijk
op gelijke hoogte met Hellas 3, maar het
lage plaatsingscijfer uit de eerste wedstrijd
bleek funest. Hellas 3 mocht daardoor
naast het kampioenschap van de vrouwen
in de Eredivisie, ook het kampioenschap in
de 2eDivisie vieren. Met slechts één punt
achterstand werd Saton Optiek/De Zijl 2
uit Leiden derde. Sanders Puzzelboeken/
Aquapoldro, AV Impala en Idejo/TVK zijn
verzekerd van promotie naar de 1eDivisie.
Welk tweede team uit Zuid promoveert wordt
duidelijk na de finale van de 1eDivisie dit
weekend in Maastricht.
Berteke de Jong, coördinator voor Zuid,
merkte veel enthousiasme bij teams en
organisaties. “Er was duidelijk een behoefte,
waarin nu is voldaan. Organisaties zijn blij
met de extra deelnemers.” “Er melden zich
steeds meer teams, zowel van verenigingen
die al deelnemen, als van groepjes atleten
die informeren hoe ze als nieuwe vereniging
kunnen meedoen”, weet Hans Bennis,
coördinator van Noord. Deze zullen samen met
de laagst geklasseerde teams uit de 2eDivisie
mogelijk kunnen instromen in een nog op te
richten 3eDivisie in 2015. Hier wordt later dit
jaar meer over bekend.
Uitslagen & STANDEN
2e divisie triathlon
2014
17
Gwen Jorgensenen Javier Gomez
OVertuigend naar
wereldtitel
De Amerikaanse
Gwen Jorgensen en
de Spanjaard Gavier
Gomez hebben in het
Canadese Edmonton,
na een serie van
acht wedstrijden, de
wereldtitel veroverd.
Rachel Klamer was
met haar tiende plaats
de beste Nederlandse
in de Grand Final en
eindigde als dertiende
in de WK-eindstand.
Tekst Marcia Jansen
foto’S Delly Carr/Janos
Schmidt/ITU Media
18
VIDEOVERSLAG
WTS GRAND FINALE
VROUWEN
WTS Grand Final Edmonton (Can)
Na vier overwinningen in de World Triathlon
Series en met een royale voorsprong op
landgenote Sarah Groff, was de Amerikaanse
Gwen Jorgensen de grote favoriete voor
de wereldtitel in Edmonton. Maar op een
wedstrijddag is niets zeker voordat de finishlijn
is gepasseerd, zoals Jorgensen in 2013
ondervond. Toen voerde ze na drie gewonnen
WTS-races de rangschikking aan voor de Grand
Final in Londen, maar greep ze naast de titel
na een val tijdens het fietsonderdeel. Dit keer
maakte ze het karwei wel af.
De Amerikaanse kwam als zeventiende uit het
met chloor speciaal voor het WK geprepareerde
water in Hawrelak Park, in de winter een
populaire schaatsbaan. Op de fiets verloor
ze echter het contact met de kopgroep van
achttien vrouwen, waarin ook de nummer drie
in de tussenstand, de Britse Jodi Stimpson,
ontbrak. De 1.10 minuut achterstand na
het fietsen werd met een indrukwekkende
inhaalrace tijdens de afsluitende tien kilometer
lopen evenwel goedgemaakt. Met nog twee
kilometer te gaan passeerde ze koploopsters
Andrea Hewitt, Nicky Samuels en Sarah Groff
om haar vijfde zege te boeken, een record, en
zich te verzekeren van de wereldtitel. De NieuwZeelandse Hewitt en Samuels legden beslag
op de tweede en derde plaats in de daguitslag.
Groff werd vierde en stelde daarmee de tweede
plek in de eindstand veilig. Hewitt passeerde in
de strijd om de derde plek Stimpson, die pas als
dertiende finishte.
Rachel Klamer (voorop) knap
tiende in Grand Final.
blij ik daarmee moet zijn.”
Maaike Caelers heeft dit seizoen minder
geluk. De Limburgse kampte lange tijd met
een enkelblessure die ze dit voorjaar opliep in
Nieuw-Zeeland. Caelers maakte, zonder al te
veel gelopen te hebben, eind juni en half juli
Klamer knap tiende
een voorzichtige comeback in de WTS-races in
Rachel Klamer was er na haar zeventiende
Chicago en Hamburg, maar liet een week voor
plaats in de WTS-race in Stockholm een week
het WK met een dertiende plaats in Stockholm
eerder – waarover ze een tikje teleurgesteld
zien dat de vorm stijgende is. Maagklachten,
was – op gebrand in Canada goed te presteren. opgelopen in Stockholm, stonden echter
Ze kwam net na Jorgensen uit het water, maar
een goede klassering in Edmonton in de
wist op de pittige klim in het fietsparkoers toch weg. Caelers werd tijdens het zwemmen op
de aansluiting met de eerste groep te maken. Ze achterstand gezet en kwam vervolgens in een
begon voortvarend als derde met lopen, maar
slecht roulerende fietsgroep terecht. Ze finishte
zakte al snel terug. “Op de fiets dacht ik nog
uiteindelijk als 31ste. “Ik denk dat er iets in het
‘wie weet wordt dit wel mijn dag’, maar meteen water heeft gezeten, want verschillende atleten
toen ik wegliep voelden mijn benen niet goed.
zijn ziek geworden na Stockholm”, vertelde
Hoewel ik gehoopt had harder te zwemmen
Caelers. “Javier Gomez is daar om die reden
en te lopen, had ik vooraf zeker getekend voor
zelfs uitgestapt. Ik heb een paar dagen niet
dit resultaat. Bovendien ben ik eens een heel
kunnen eten en ik miste daardoor vandaag echt
seizoen blessurevrij gebleven. Ik besef nu hoe
kracht.”
>>>
19
Jonathan Brownlee heen voor de tweede plaats,
Brownlee naar plaats drie verwijzend.
Javier Gomez
voor vierde keer
de nummer 1
van de wereld.
>>>
Vierde titel Gomez
Gomez bleek in Edmonton wel weer voldoende
hersteld. De Spanjaard, dit jaar winnaar van vier
WTS-races, maakte na het zwemmen deel uit
van een groep van 25 man, met daarin ook zijn
grootste concurrent Jonathan Brownlee die een
week eerder in Stockholm had gewonnen. Net
voor een grote achtervolgende groep aansluiting
probeerde te maken met de koplopers,
ontsnapte Alistair Brownlee, samen met de
Braziliaan Reinaldo Colucci en de Noor Kristian
Blummenfelt uit de kopgroep. Omdat de oudste
Brownlee geen gevaar voor de wereldtitel
vormde en Jonathan ook niet achter zijn broer
aan ging, kon het drietal in rap tempo een
voorsprong van 1.18 minuut opbouwen. In de
afsluitende tien kilometer wist Alistair Brownlee
zich vooraan te handhaven. Twintig seconden
achter hem legde Mario Mola beslag op de
tweede plek en stelde Gomez vlak daarachter
met een derde plaats zijn vierde wereldtitel
veilig. Mola wipte in de WK-eindstand net over
Marco van der Stel, die zich in Stockholm
plaatste voor de eliterace in Edmonton, werd
47ste. De voormalig wedstrijdzwemmer leverde
een goed zwemonderdeel af, stapte als tiende
op de fiets en handhaafde zich uitstekend in
de eerste groep. “Ik probeerde zo ver mogelijk
voorin te fietsen, in de hoop dat het achter
me zou breken.” Dat gebeurde niet. “Dat was
niet in mijn voordeel”, aldus Van der Stel, die in
aanloop naar de Grand Final drie weken samen
trainde met Javier Gomez en zijn trainingsgroep
in het Spaanse Pontevedra. “Ik heb Javier een
paar keer gezien in Nieuw-Zeeland waar ik me
voorbereidde op het nieuwe seizoen en daarna
hebben we contact gehouden. Ik heb er heel
hard getraind en het was heel leerzaam om
met jongens mee te trainen die beter zijn dan
ik. Ik kon me echt aan hen optrekken en liep
tijden die ik daarvoor nooit had gelopen. Helaas
is dat er vandaag nog niet uitgekomen. Maar
ik ga in de winter weer hard werken aan mijn
looponderdeel en hoop volgend seizoen weer
een flinke stap te kunnen zetten.”
Junioren
De verwachtingen voorafgaande aan de
juniorenrace waren hoog. Maya Kingma en
Jorik van Egdom werden geacht een plaats in
de toptien te kunnen halen. Kingma finishte de
afgelopen twee jaar respectievelijk als dertiende
en negende, maar kwam dit keer niet optimaal
aan de start door een nierbekkenontsteking
en antibioticakuur in de aanloop naar het WK.
Alistair Brownlee
polst wie met
hem wil ontsnappen.
VIDEOVERSLAG
WTS GRAND FINALE
MANNEN
20
>>>
>>>
>>>
foto Marcia Jansen
Ze kwam nog wel als eerste uit het water, maar moest
halverwege het fietsonderdeel de eerste groep laten gaan.
“Ik was net op tijd fit, maar het was niet goed genoeg.”
Beste Nederlandse was nu Jeanine Kocken op de 21ste
plaats. Eerstejaars juniore Elianne Huitema, 16 pas, finishte
kort daarachter als 25ste. Kingma werd 48ste.
september 2014
WTS Grand Final Edmonton (Can)
Jorik van Egdom eindigde vorig jaar als veertiende en liet
dit seizoen internationaal al aardig van zich spreken. De
triatleet uit Veenendaal miste in Edmonton echter de slag
tijdens het zwemmen en kwam met twee andere atleten
achter de eerste grote groep terecht. Van Egdom fietste
ronden lang op dezelfde achterstand achter het peloton,
maar kon de aansluiting niet maken. Met een halve
minuut achterstand begon hij aan het lopen, haalde nog
twintig atleten in, maar kwam niet verder dan de 21ste
plaats. “Ik heb niet hard genoeg gezwommen en heb me
vervolgens de longen uit het lijf gefietst om het gaatje
op de klim dicht te rijden. Normaal valt het wel een keer
stil, maar nu werd er vooraan constant doorgereden. Het
beste was er wel af tijdens het lopen.”
Debutant Menno Koolhaas maakte wel deel uit van de
eerste grote groep en liep na een degelijke 5 kilometer
naar een keurige achttiende plaats. Het leverde hem een
plekje op in de mixed teamrelay voor junioren en beloften
waarmee het WK op maandag werd afgesloten. Naast
Koolhaas bestond het team uit de junioren Huitema en
Kocken, aangevuld met belofte Van der Stel. Het jonge
team eindigde op een twaalfde plaats.
Gemiddeld WK
Technisch directeur van de NTB Adrie Berk sprak na afloop
van een gemiddeld WK. “Een aantal atleten is boven
zichzelf uitgestegen, anderen bleven door verkeerde
beslissingen, een ongunstig wedstrijdverloop of omdat
ze niet helemaal fit waren onder hun niveau. We hadden
vooraf bij de elitevrouwen gehoopt op een toptien
notering en dat is met Rachel ook gelukt. Bij de junioren
hadden we dezelfde verwachtingen voor Maya en Jorik
die beide laatstejaars junior zijn. Helaas was Maya niet
fit en kwam Jorik net wat tekort op het zwemonderdeel.
Komende winter gaan we met alle atleten weer hard aan
het werk om nog dichter bij de top te komen.”
Menno Koolhaas werd achttiende
bij de junioren jongens.
UITSLAGEN
WTS GRAND FINALE
EDMONTON
EINDSTAND
WTS 2014
21
Tekst EN FOTO’S Marcia Jansen
Zilver en brons voor
Van den Ouden en Schipper
Paratriatleten Saskia van den Ouden en Geert Schipper hielden in Edmonton
de eer hoog voor Nederland door met twee medailles huiswaarts te keren.
Van den Ouden won het zilver in de categorie PT3 en Geert Schipper (PT1)
was in zijn eerste serieuze jaar als triatleet goed voor brons.
Twee jaar voor de Paralympische Spelen in Rio
de Janeiro is er nog veel onduidelijk over de
paratriathlon. Zo zijn nog niet alle categorieën
(drie bij de mannen en drie bij de vrouwen)
bekend waarin gaat worden gestreden om de
medailles. Tot nu toe zijn twee ‘medal events’
aangewezen: de PT1 (de rolstoelklasse) bij de
22
mannen en de PT4 (de lichtste handicapklasse)
voor mannen en vrouwen. Het Internationaal
Paralympisch Comité maakt in oktober bekend
welke andere categorieën worden toegevoegd.
Bondscoach Bas de Bruin: “Daar kijken we erg
naar uit, want dan weten we welke triatleten
WK Paratriathlon Edmonton (Can)
een A-status krijgen van NOC*NSF, kunnen we
budgetten vaststellen en op zoek naar nieuw
talent, als daar nog genoeg tijd voor is. Mensen
zijn namelijk eerder bereid om de overstap van
een andere sport naar triathlon te maken als
er de mogelijkheid is om aan de Paralympische
Spelen deel te nemen.”
Visitekaartje
Europees kampioene Saskia van den Ouden
weet vanwege de klasse waarin ze uitkomt
(PT3) daarom nog niet of de Paralympics
voor haar zijn weggelegd. “Als mijn categorie
niet vertegenwoordigd is in Rio, ben ik wel
teleurgesteld, maar ik ga zeker door met
triathlon. Ik heb mijn sport gevonden, of het nu
wel of niet olympisch is”, vertelt de triatlete uit
Willemstad wiens onderbeen, na talloze eerder
operaties vanwege een tumor in haar enkel, in
2010 werd geamputeerd. Van den Ouden gaf in
Canada in ieder geval haar visitekaartje af. Haar
race begon echter niet vlekkeloos.
“Vooraf was er gedoe over mijn prothese. Dat
gaf veel stress en ik lag nog maar net in het
water toen het startschot ging.” Het zwemmen
zelf verliep evenmin soepel. Van den Ouden
scheurde tijdens het EK in Kitzbühel in juni
tijdens een valpartij een pees in haar hand.
“Eigenlijk moest ik geopereerd worden, maar ik
wilde het WK niet missen, dus dat gebeurt nu
als ik weer terug ben in Nederland. Ik kon dus
niet al te veel kracht zetten en doordat ik de pin
waaraan ik mijn prothese moet bevestigen niet
tijdens het zwemmen mocht dragen, verloor ik
ook nog eens veel tijd in de wissel.” Eenmaal op
de fiets zette Van den Ouden de achtervolging
in en na de afsluitende vijf kilometer lopen,
hoefde ze alleen nog de Australische Sally
Pilbeam voor zich te dulden.
Zware klim
De tweede medaille voor Nederland kwam
op naam van Geert Schipper die in 2013
begon met triathlon en dit jaar ITU World
Paratriathlon Events in Frankrijk, Engeland
en Italië op zijn naam schreef. De wheeler/
handbiker uit Spanbroek, die sinds een
ongeluk met een deltavliegtuigje in 2004 een
incomplete dwarslaesie heeft, had het zwaar
Brons voor Geert Schipper.
op de klim in het handbikeparkoers. Toch wist
hij beslag te leggen op de derde plaats, zijn
eerste medaille op een WK. Regerend Europees
kampioen en de vice-wereldkampioen van
vorig jaar Jetze Plat kwam niet aan de start in
Edmonton. Hij koos ervoor om mee te doen aan
het WK handbike in het Amerikaanse Greenville
in hetzelfde weekend.
De overige Nederlandse paratriatleten in
Edmonton vielen buiten de prijzen. Maarten
Peters en eerstejaars Sjaak van den Berg
finishten respectievelijk als negende en
zestiende in de PT4 klasse. Joleen Hakker en
piloot Laura van Leeuwen eindigden in PT5
klasse (visuele beperking) op de vijfde plaats.
Bondscoach De Bruin hoopte vooraf stiekem
op twee keer goud, maar was desondanks
tevreden. “Saskia stuitte met de Australische
Pilbeam op een concurrente die ze nog
niet eerder was tegengekomen. En Geert
had het parkoers niet mee. Op een vlakker
handbikeparkoers had er zeker meer in gezeten.
Maar iedereen heeft zijn uiterste best gedaan,
meer zat er gewoon niet in, dus kan ik niet
anders dan tevreden zijn.”
23
NK crosstriathlon Ameland
september 2014
Emoties in het zand
Wat zoals altijd een feestelijke en sfeervolle happening had moeten worden,
eindigde in een dag met veel emoties. Zo was er de nodige ophef bij haar
concurrentes over de manier waarop Sandra Wassink-Hitzert op Ameland de
nationale titel crosstriathlon veroverde. De meeste impact had echter het
overlijden van een deelnemer aan Tri-Ambla.
Tekst Roel Kerkhof | Foto’s Anja Brouwer
Alle deelnemers waren het er over eens: de
dertiende editie van de Tri-Ambla op Ameland
was weer goed georganiseerd, gezellig met
een prachtig, uitdagend parkoers en ook nog
eens fantastisch weer. Het nieuws dat tijdens
de wedstrijd een deelnemer was overleden
sloeg dan ook in als een bom. Een 50-jarige
sporter aan de recreatieve middenafstand
was bij het verlaten van het strand onwel
geworden en overleed kort voordat hij met
de traumahelikopter naar Leeuwarden kon
worden vervoerd. “Het was een getrainde loper
24
die vaker aan sportevenementen op Ameland
meedeed”, vertelt organisator Casper van der
Kamp. “De bezemmotor reed vlak achter hem,
er kon snel assistentie worden verleend, maar
het mocht niet baten. Het is verschrikkelijk dat
zoiets gebeurd. Maar je kunt er niets aan doen;
het overkomt je gewoon.”
Alle huldigingen en overige festiviteiten werden
na het bekend worden van het sterfgeval
>>>
>>> stilgelegd. Voor de huldiging van het podium
bij de vrouwen was dat misschien maar
goed ook, want daar waren de emoties al
eerder hoog opgelopen. De reden daarvoor
lag op het strand van Ameland, waar de
atleten op hun mountainbike tegen een
straffe noordoostenwind moesten opboksen.
Loodzwaar dus en fietsen achter de rug van
een ander is dan zeer welkom. En dat is wat
Sandra Wassink-Hitzert deed, achter de rug van
haar man Mathijm. Dat zette kwaad bloed bij
de andere deelneemsters (en ook deelnemers)
en vooral bij titelverdedigster Maud Golsteyn.
Competitievervalsing
Nadat Wassink-Hitzert als snelste vrouw uit de
Waddenzee was opgedoken, werd ze al na een
kilometer of zes fietsen door de duinen
ingehaald door Golsteyn, die vervolgens haar
voorsprong uitbreidde alvorens aan het lange,
moordende strandstuk te beginnen. Op het
eind van het strand werd ze ingehaald door
een groepje met Wassink-Hitzert en haar
man Mathijm. Die was bijna een minuut
na zijn echtgenote uit het water gekomen,
reed in de duinen naar haar toe en nam haar
op het strand mee op sleeptouw. Golsteyn
ontplofte. “Ik vind niet dat je zo een wedstrijd
moet doen. Je stayert niet bij mannen, dat
doe je gewoon niet. Het is net als doping
competitievervalsing.”
september 2014
NK crosstriathlon Ameland
Eenmaal van het strand nam Golsteyn in het
laatste stuk fietsen door de duinen de leiding
weer over. Tijdens het lopen kwam WassinkHitzert haar weer voorbij. “In kon niet meer van
me afzetten wat er was gebeurd. Tijdens het
lopen was ik verkrampt van woede. Jammer
dat zoiets op een NK gebeurd.” Kort na de
race uitte Golsteyn haar ongenoegen over de
gang van zaken op haar Facebook-pagina. “Ik
vond dat de triathlonwereld mocht weten wat
er was gebeurd.” De sociale media deden de
rest. “Ik ben op een schandalige manier aan
de schandpaal genageld”, reageert WassinkHitzert. “Er worden verschrikkelijke dingen
gezegd. Ik kan mijn titel teruggeven, die heeft
toch geen enkele waarde meer voor me, maar
het kwaad is al geschied. Ik zal hier altijd aan
>>>
worden herinnerd.”
Jorik van Egdom verovert
Nederlandse titel crosstriathlon.
25
september 2014
>>> Dat ze bij haar echtgenoot gestayerd heeft
ontkent ze niet. “Ik wist niet beter of ik mocht
stayeren bij mannen. Ik heb daar vooraf
rondvraag naar gedaan en iedereen zei dat het
mocht. En dus heb ik het gedaan. Ik denk dat
mij vooral kwalijk wordt genomen dat Mathijm
in de groep zat.” “Achteraf denk je: ik had daar
niet moeten fietsen”, zegt haar echtgenoot.
“Als ze in het wiel van andere mannen naar
voren was gereden was het misschien minder
een probleem geweest.”
“Wij hebben dit ook niet van tevoren
bekokstoofd zoals wordt gesuggereerd”,
vervolgt Wassink-Hitzert. “We hebben het er
vooraf wel over gehad dat dit mogelijk was:
ik zwem sneller dan Mathijm, hij fietst harder
dan ik. Ik laat vervolgens niet los als hij voor
me rijdt. En hij heeft inderdaad een keer op
mij gewacht toen ik van mijn fiets donderde.
Maar het is toch menselijk dat je als man dan
kijkt hoe het met je vrouw gaat? Als ik het nu
over zou mogen doen, dan zou ik het niet weer
doen. Maar dat ik nu zo te kijk wordt gezet
terwijl andere atletes ook niet roomser zijn dan
de paus, dat vind ik kwalijk.”
Stayeren toegestaan!
Reglementair lijkt Wassink het gelijk aan haar
zijde te hebben. In het programmaboekje van
het NK crosstriathlon staat letterlijk: ‘stayeren is
toegestaan!’ Wie doorklikte op een link richting
de ITU-regels kon echter lezen
dat het niet is toegestaan
om als vrouw bij mannen
te stayeren. Dit blijkt
echter een verouderd
document te zijn.
Martijn Dekker (zilver).
26
Navraag bij Kitty van Bloois van de Werkgroep
Wedstrijdofficials (WGWO) leert dat het
Wedstrijdreglement van de NTB er niets over
zegt. “Daarin wordt niet expliciet genoemd
dat vrouwen niet bij mannen mogen stayeren.
In 2010 stond dit nog wel in de reglementen,
daarna is dat eruit gehaald. Wij volgen de
regelgeving van de ITU en daarin staat het niet
vermeld omdat in internationale wedstrijden
met gescheiden starts wordt gewerkt.”
Een protest dat Golsteyn samen met onder
meer de nummers drie en vier van het NK,
Linda Van Vliet en Judy van den Berg, indiende
werd po basis van de huidige reglementen dan
ook afgewezen. “Voor mij maakt het niet uit
of ik tweede of derde wordt, maar het gaat
me om het principe; het moet in ieder geval
besproken worden”, aldus Van Vliet. Christie
Brouwer van het NTB-bondsbureau laat weten
dat het onderwerp inmiddels op de agenda
van de NTB staat. “Over het algemeen vormt
stayeren in de crosstriathlon geen probleem.
In Nederland staan met Kijkduin en Ameland
echter twee evenementen op het programma
waar het wel een issue kan zijn. Wij moeten
hier een harde les uit trekken.”
Wij betreuren de gang van zaken en vooral
ook de impact die deze situatie heeft op beide
atletes”, reageert NTB-directeur Rembert
Groenman. “De ongekende felheid waarmee
deze discussie nu gevoerd wordt, vooral ook via
>>>
reacties van mensen die er niet of nauwelijks
rechtstreeks bij betrokken zijn, druist in tegen
onze gevoelens van fairplay en respect, zoals
wij die in onze sport juist zo gewoon zijn. Wij
hebben daarom uitvoerig gesproken
NK crosstriathlon Ameland
>>> met zowel Sandra als Maud en in
gezamenlijkheid besloten dat de strijdbijl
nu begraven wordt en dat we vooruit gaan
kijken om te zorgen dat dit soort situaties en
misverstanden in de toekomst niet meer zullen
voorkomen. Met dit gezamenlijke standpunt
hopen we dan ook dat de discussie op social
media nu beëindigd wordt.
Volgens wedstrijdofficial Van Bloois en
wedstrijdorganisator Van der Kamp is het
praktisch niet mogelijk om in een crosstriathlon
juryleden op motoren mee de wedstrijd
in te sturen. “De enige oplossing om iets
vergelijkbaars in de toekomst te voorkomen
is dat ook in Nederland mannen en vrouwen
een eigen wedstrijd krijgen”, denkt Van Bloois
Vooruitblikkend naar volgend jaar, wanneer
Tri-Ambla ook weer het NK crosstriathlon
organiseert, laat Van der Kamp weten dat dit
op Ameland op praktische problemen stuit.
“We hebben in verband met tij en stroming
maar een uur om alle startgroepen te laten
zwemmen. Hoe langer je wacht, hoe meer
stroming. Voor de mindere zwemmers wordt
het dan te gevaarlijk.”
Van Egdom wint titel
Bij de mannen was er geen discussie over wie
de sterkste was na 1,5 kilometer zwemmen,
35 kilometer mountainbiken en 12 kilometer
lopen: Jorik van Egdom. De talentrijke junior
van Team4Talent zwom ruim een minuut trager
dan zijn teamgenoot Martijn Dekker, vorig jaar
nog winnaar van Tri-Ambla, maar maakte dat
op de mountainbike ruimschoots goed. Alleen
mtb-specialist Arie de Jong (H40) reed nog een
dikke minuut harder dan Van Egdom, maar die
had traditioneel veel tijd laten liggen in het
water. Met bijna 2,5 minuut voorsprong op
Dekker en ruim 3,5 minuut voorsprong op De
Jong wist Van Egdom al na het fietsen dat de
titel voor hem was, ook al had hij nooit eerder
een wedstrijd gedaan van ruim 2,5 uur lengte.
“Na een paar mindere wedstrijden en wat pech,
wilde ik een leuke wedstrijd doen om mezelf te
bewijzen dat het toch goed gaat”, verklaarde
Van Egdom zijn last minute aanmelding voor
de nationale titelstrijd. “Dit was een goede een
Arie de Jong (brons).
leuke training en de benen voelden goed, al was
het op het strand met de wind tegen zwaar.
Van ellende wist je soms niet waar je moest
fietsen.” Dekker hield de tweede plek vast. Hij
voelde de halve triathlon van Keulen een week
eerder nog in zijn benen. “Ik was duidelijk nog
niet hersteld, kon de hele week ook niet lopen.
Om Jorik van je af te houden moet je topfit zijn,
zeker in zo’n zware editie als deze keer. Meer
dan een tweede plaats zat er niet in.” De Jong
was content met zijn eerste podiumplaats in
het NK crosstriathlon. “Het zwemmen blijft
mijn achilleshiel, maar sinds ik een jaar geleden
lid ben geworden van een loopgroep ben ik wel
technisch beter en sneller gaan lopen. Toen ik na
het fietsen hoorde dat ik met voorsprong derde
lag, dacht ik ‘yes’, dat halen ze niet meer in.”
Masters en junioren
De Jong werd uiteraard ook Nederlands
kampioen H40. Nationale titels waren er verder
voor Machiel Ittmann (H45), Menno Iedema
(H50), Rob van zanten (H55), Frits Riemersma
(H60), Leo Meewisse (H65), Jan Stoop (H70),
Dieuwertje Poort (D<23), Judy van den Berg
(D40) en Audrey Breur (D45). De jeugd en
junioren streden op de middenafstand om de
nationale titels, die gingen naar Glenn Wesseling
(H16), wereldkampioene Lindy van Anrooij (D16),
Ewout Buijs (H12) en Shirin van Anrooij (D12).
Uitslagen
NK CROSSTRIATHLON
AMELAND 2014
27
september 2014
Eredivisie-debutant
Stijn Goris wint
namens ProTriathlon.
België boven
Dat buitenlandse atleten winnen in de Lotto Eredivisie Triathlon is niet nieuw. Dat
zowel bij de mannen als de vrouwen de zegebloemen de grens overgaan wel. De
Twinfield Triathlon in Veenendaal had de primeur. Stijn Goris (ProTriathlon) en
Joke Coysman (Trivio Long Distance Team) zorgden voor een Belgische dubbelslag.
Tekst Roel Kerkhof Foto’s Sonja Jaarsveld
Onbewust maakten de beide winnaars reclame
voor het opzetten van een vergelijkbare
triathloncompetitie bij onze zuiderburen komend
jaar. Uitgerekend de vierde wedstrijd uit de Lotto
Eredivisie Triathlon in Veenendaal was door een
kleine delegatie van de Belgische Triathlon en
Duathlon Federatie (BTDF) uitverkoren om sfeer
te proeven en kennis te vergaren. Niet dat er
nog veel overtuigingskracht nodig was, vertelt
Stefaan Depaepe, secretaris-generaal van de
BTDF en Vlaamse Triatlon en Duatlon Liga (VDTL).
“Op 8 november presenteren we op een
triathlonbeurs in Brussel een gelijkaardig circuit
bestaande uit vier wedstrijden over maximaal de
sprintafstand, zodat het ook voor jeugdatleten
28
toegankelijk is. Nationale kampioenschappen
komen bij ons niet in het circuit, omdat daarmee
te veel atleten hiervoor buitengesloten zouden
worden. De reacties waren in het begin lauw,
maar het enthousiasme begint nu ook hier te
groeien. Men begint de toegevoegde waarde
voor de clubs te zien.”
Toegevoegde waarde
Die toegevoegde waarde moet onder meer
gezocht worden in de toegenomen kansen om
sponsoren te werven en lokale media te bereiken,
maar ook in een hechter team- of clubgevoel.
Wat hij in Veenendaal trof beviel Depaepe.
Ook Joke Coysman en Eredivisie-debutant Stijn
Goris zijn enthousiast. Coysman: “Ik ben vooral
>>>
Lotto Eredivisie Triathlon Veenendaal
>>> iemand van de middenafstand, dus stayeren is niet
echt mijn ding. Maar juist omdat ik het niet gewoon
ben is het ook wel spannend. Het is weer eens iets
anders en daarom leuk om te doen.” Goris: “Het is een
mooi circuit en het is denk ik goed dat ze in België ook
zoiets gaan opzetten. Het is goed dat er weer meer
stayerwedstrijden komen.”
Goris, drie jaar geleden nog Belgisch kampioen, is
tegenwoordig topsporttrainer bij de VTDL. Teamcaptain
Marco van der Stel had hem benaderd om voor
ProTriathlon in Veenendaal te starten. Door zijn eigen
afwezigheid (WTS Stockholm) en blessures binnen het
team, lukte het Van der Stel niet een compleet team
op de been te brengen (ProTriathlon werd met twee
finishers slechts tiende). Goris was verrast door zijn
zege. “Na drie weken hoogtestage met de Belgische
ploeg was ik zelf ook in vorm en wist ik dat mijn
lopen goed was, maar dit had ik niet verwacht. In het
verleden heb ik wel vaker tegen Bas Diederen en Youri
Severin gestreden maar waren zij net iets sterker.”
Chris Brands (TT Weesp)
brengt kleur in de wedstrijd.
Sleutel tot succes
De sleutel voor Goris’ succes lag op zijn zwakste
onderdeel: het zwemmen. Door net aansluiting te
houden met de eerste groep zwemmers, lukte het
hem ook een plekje te vinden in het eerste peloton
van twaalf atleten met daarbij onder meer alle
Team4Talent-atleten en zijn landgenoot en winnaar
van de derde race in Stein, Tim Brydenbach (Squadra
Veloce). Eenmaal te voet nam Goris meteen het
initiatief en sloeg hij snel een gat naar de achtervolgers.
Bas Diederen kwam in de slotfase nog dichtbij. In een
jaar waarin de focus op de lange afstand lag, was de
snelheid in de eerste kilometers wat afgebot. “De
eerste ronde lopen was zwaar, na vijf kilometer begon
het pas echt te lopen.” Diederen werd tweede voor
Brydenbach, Sven Strijk (Triteam4Unicef) en een derde
Belg, Marc Geerts. Die was vanuit de tweede groep
naar voren gestormd en deed goede zaken voor zijn
team, Triathlonteam.nl, dat uiteindelijk derde werd in
de daguitslag achter het ongenaakbare Team4Talent
en Squadra Veloce, dat de eerste podiumplaats van het
seizoen liet noteren.
Voor Diederen markeerde de race in Veenendaal de
start van het seizoen 2015. Nadat hij was uitgevallen in
de Ironman Texas (maagklachten) en Ironman Frankfurt
(op steen gestapt) was kwalificatie voor de Ironman
Hawaii een illusie geworden. “Moeten uitstappen in
Texas was al een mentale klap, na Frankfurt had ik echt
>>>
De kopgroep op de
fiets bij de mannen.
>>>
29
Lotto Eredivisie Triathlon Veenendaal
op vakantie gegaan en heb daarna de training
weer opgepakt ter voorbereiding op de Ironman
Barcelona begin oktober en de Ironman Cozumel
eind november om de eerste punten te pakken
voor de ranking. Dit was een goede testwedstrijd,
maar verliezen is nooit leuk. Als team hadden we
ook graag weer de individuele winst gepakt.”
september 2014
>>> even een zwarte periode. Ik ben een paar weken
Joke Coysman
bezorgt Trivio
Long Distance
Team dagwinst.
Dubbelslag Trivio LDT
Die dubbelslag lukte het Trivio Long Distance
Team in de vrouwenwedstrijd wel. Zonder
de nummers 1 en 2 van de wedstrijden in
Amsterdam en Stein – Danne Boterenbrood
(Runnersworld Triteam Groningen,
weekenddienst) en Pien Keulstra (TC Twente,
EK duathlon) – ontbraken twee racebepalende
atletes. In Veenendaal verdedigden Hanneke
de Boer (Trivio Long Distance Team) en de
nieuwe Ferro Mosae aanwinst Sarissa de Vries
hun voorsprong van veertig seconden na
het zwemonderdeel tot het bittere einde te
verdedigen. Hoewel achter de twee koploopsters
verschillende groepjes samensmolten tot één
grotere groep van uiteindelijk twaalf atletes –
waaronder het complete team van Hellas en drie
atletes van De Dolfijn – werden de twee niet
teruggepakt. Ze hielden twintig seconden over.
denk ik ‘dat kan ik toch niet bijhouden’, maar ook
dat gaat in een groepje toch makkelijker.”
Stapje terug De Vries
De teamwinst ging naar Trivio Long Distance
Team voor Hellas en De Dolfijn, dat met Inge
Heus nog een tweede atleet voorin had.
Runnersworld Triteam Groningen eindigde
Dat bleek onvoldoende voor de zege. De Boers
voor het eerst dit seizoen naast het podium op
teamgenote Coysman liep al snel naar de kop
een vierde plaats. De door velen als individuele
van de wedstrijd om met bijna een minuut
winnares getipte De Vries viel uiteindelijk
voorsprong te winnen. “Mijn lopen was een
terug naar de veertiende plaats. De vicetijdje wat minder, maar ik wist dat de loopvorm
wereldkampioene bij de neo’s van 2012 startte
nu goed was.” Verrassend tweede werd Pleuni
het seizoen nog met races in de World Triathlon
Hooijman (De Dolfijn) voor De Boer, die zich
Series in Auckland en Yokohama. Voor haarzelf
ondanks de inspanningen op de fiets op karakter
was het geen verrassing. “Na een aantal
naar een derde plek knokte. Hooijman – net
tegenslagen, tegenvallende resultaten en mijn
als Diederen in voorbereiding op de Ironman
Barcelona – kon niet geloven dat ze voor het eerst voortdurende strijd met mijn gewicht was ik er
na Yokohama klaar mee. Ik heb het NTC verlaten
in een Eredivisiewedstrijd op het podium stond.
“Meestal mis ik de slag bij het zwemmen en moet en afstand genomen en train nu recreatief, vijf
uur per week, bij Ferro Mosae. Ik pak mijn studie
ik veel alleen fietsen. Nu, met wetsuit, zat ik er
wel bij. Dat maakt de wedstrijd zo anders. Bij het Bewegingswetenschappen weer op en blijf ook
lopen ben ik vanaf het begin meegegaan. Meestal wel triathlons doen, maar dan lekker voor de fun.”
VIDEOVERSLAG
eredivisie triathlon
veenendaal
UITSLAG mannen
eredivisie
veenendaal
UITSLAG vrouwen
eredivisie
veenendaal
31
FOTO TRIATHLON KLAZIENAVEEN
Eerste nationale
titel voor Richard
de Groot
Masterstitels olympische afstand
voor De Groot
en Bellinga
Dat een voorbereiding op een lange afstand wedstrijd zijn vruchten kan
afwerpen op kortere afstanden werd maar weer eens bewezen tijdens het
Nederlands kampioenschap olympische afstand voor masters. Richard de Groot
en Rahel Bellinga richtten hun vizier in de tweede seizoenshelft weliswaar op
respectievelijk de Ironman Barcelona en de Challenge Almere-Amsterdam, maar in
het Drentse Klazienaveen bleken ze ook op de olympische afstand niet te stuiten.
Eerste titel in 25 jaar triathlon
De Groot (H40) klopte na een bekeken race
Machiel Ittmann (H45) en Marcel Gierman (H40).
De atleet uit Stolwijk kwam als derde uit het
water en lag op de fiets voortdurend in vierde,
vijfde positie. Toen zijn directe concurrenten voor
de titel H40, Tiedo Tinga en Marcel Gierman,
passeerden, werd wat versneld. “Het verschil
werd nooit meer dan 25 seconden. Vooraf
had ik al gezien dat er kansen waren. Ik moest
mijn positie handhaven en vertrouwen op mijn
goede lopen.” Dat lopen bleek uiteindelijk ook
voldoende om de twee minuten achterstand op
leiders Ittmann en Johan Neevel (H45) goed te
maken en ook overall te winnen.
“Dat wil je dan toch graag. Ik doe nu 25 jaar
aan triathlon en blijf het een leuk spelletje
vinden. Het is dan mooi om ook eens een
keer Nederlands kampioen te worden. En als
opvolger van Rob Barel nog wel.” Vermoeid
door organisatorische werkzaamheden een
32
dag eerder bij de triathlon in Veenendaal had
de titelverdediger evenwel verstek laten gaan.
Nummer twee Ittmann werd nationaal kampioen
H45, terwijl er bij de mannen verder titels waren
voor erkend gouddelver Edwin Ophof (H50), Dick
Vosmeer (H55), Bram Heikamp (H60), Hans van
der Linden (H65) en Roelof de Rooy (H70).
Vier op vijf
Bij de vrouwen stond met Bellinga (D45) een
bekend gezicht op de hoogste trede van het
erepodium. Voor de vierde keer in vijf jaar was
ze de overall kampioene bij de masters. In 2011
ontbrak ze op het NK. “Toen was ik de avond
ervoor geblesseerd geraakt door te lang op
laarsjes met hoge hakjes te staan.” Dit jaar was ze
ook lang geblesseerd, een achillespeesontsteking.
“Daardoor heb ik minder kunnen lopen. Met het
oog op Almere wilde ik daarom ook niet tot het
gaatje gaan.”
Dat hoefde Bellinga ook niet, want veel
>>>
FOTO TRIATHLON KLAZIENAVEEN
NK masters Klazienaveen-Enschede
>>> concurrentes ontbraken een dag na de
Eredivisiewedstrijd in Veenendaal. Marijke Zeekant
(D55) reisde wel door naar Zuidoost-Drenthe en
zwom een minuut sneller, maar al na vijf kilometer
fietsen had Bellinga de koppositie overgenomen.
“Toen wist ik dat het wel goed zat en hoefde ik
geen risico’s te nemen toen het tijdens het fietsen
begon te regenen. Ik zag veel mensen vallen, zelf
ging ik als een trut door de bochten. Het was wel
speciaal om hier weer de titel te halen. Ik heb in
Klazienaveen op de lagere school gezeten.” Diana
ten Cate werd op zeven minuten achterstand
tweede en nationaal kampioene D50, Zeekant
derde en kampioene D55. Annelies Vrancke
veroverde de titel D40.
Primeur middenafstand
De triathlon van Klazienaveen kende dit jaar voor
het eerst ook een middenafstand. Dat past binnen
de ambities van de organisatie om het NK op die
afstand te organiseren. Voor 2015 is inmiddels
een bid ingediend bij de NTB. Met bijna honderd
aanmeldingen konden de organisatoren terugkijken
op een geslaagde ouverture. Stefan van der Pal
bleek uiteindelijk de sterkste door Eddy Lamers en
Erik-Jan Spijkerman met opvallend ruim verschil
te kloppen. Bij de vrouwen ging de zege naar
thuisfavoriete Renate Post.
UITSLAG NK masters
OLYMPISCHE AFSTAND
Klazienaveen
FOTO Jan Kuijer
Kwaaitaal en Van den Berg winnen
NK sprinttriathlon ENSCHEDE
Rob Kwaaitaal
prolongeert
sprinttitel
masters.
Twee weken na het NK olympische afstand voor masters
was de Rutbeek Triathlon in Enschede de gastheer voor het
tweede NK sprinttriathlon voor masters. Bij de mannen
sloeg Casper van den Burgh bij het zwemmen een flink
gat. Vervolgens was het titelverdediger Rob Kwaaitaal die
het commando overnam en met tien seconden voorsprong
met lopen kon beginnen. Van den Burgh werd vervolgens
nog voorbij gelopen door de snelste loper en kampioen van
Klazienaveen, Richard de Groot, die nu het zilver opeiste.
Kwaaitaal was echter te ver weg. In een eindsprint wist
Guido Gosselink van het organiserende TC Twente ook nog
net het brons weg te kapen voor Van den Burgh.
Brigit Landewe van TC Twente was de eerste vrouw uit het water, maar zij werd in de wisselzone al
door Judy van den Berg voorbijgestoken. Die sloeg vervolgens haar slag op de fiets en nam 1.18 minuut
voorsprong. De snelste looptijd van Landewe bleek daarna niet toereikend om Van den Berg nog te
bedreigen, die daarmee net als Kwaaitaal haar titel prolongeerde. Voor Landewe was het wel voldoende om
Luciënne Groenendijk naar plaats drie te verwijzen. De kampioenen in de verschillende leeftijdscategorieën
zijn verder Johan Neevel (H45), Menno Iedema (H50), Peter Harteveld (H55), Frits Riemersma (H60), Jan
Cozijnsen (H65), Jelle Raalte (H70), Brigit Landewe (D45), Petra Martens (D55) en Tammoa Kasemier (D65).
UITSLAG NK MASTERS sprinttriathlon enschede
33
september 2014
Longpower
Haal eens diep adem!
Ademen is niet iets waar je over nadenkt.
Ademhalen gaat immers vanzelf. Door gerichte
training is de ademhaling echter te verbeteren.
En dat levert ook nog eens betere prestaties
op. Sportarts Guido Vroemen legt uit.
34
foto Michael Dodge/Getty Images
Ademhalingstraining
De longen zijn niet zelf in staat actief lucht
te ventileren. Door het aanspannen van de
ademhalingsspieren en het middenrif wordt
de borstkas vergroot om in te ademen, door
het ontspannen van de ademhalingsspieren
en het diafragma veert de borstkas weer
terug en worden de longen leeg gedrukt.
Via de bloedvaatjes rond de longblaasjes
komt ingeademde zuurstof terecht in het
bloed dat de zuurstof daarna door het hele
lichaam transporteert. Omgekeerd heeft het
bloed afvalstoffen (kooldioxide) terug aan
de longblaasjes. De kooldioxide ademen we
vervolgens weer uit.
In rust wordt er ongeveer zes tot acht liter lucht
per minuut in- en uitgeademd. Tijdens intensief
sporten kan dit oplopen tot ruim tweehonderd
liter per minuut. Hoe harder spieren tijdens
het sporten aan moeten spannen, hoe meer
energie er moet worden vrijgemaakt om die
spieren te kunnen laten werken, dus hoe meer
zuurstof er naartoe moet. Een simpel en mooi
principe waar we niet bij hoeven na te denken;
het lichaam regelt dat vanzelf (in combinatie
met de bloedcirculatie). Het zogenaamde
ademminuutvolume geeft aan hoeveel lucht
er per minuut in- en uitgeademd wordt. Dit
kan worden aangepast aan de hoogte van de
inspanning door de ademfrequentie en/of
de diepte van de ademhaling te veranderen.
Het blijkt dat ongetrainde mensen bij hogere
inspanning vaak eerst de ademfrequentie
verhogen om aan de zuurstofvraag te voldoen
en getrainde sporters in eerste instantie de
ademdiepte (teugvolume).
Longfunctie
Een aantal parameters die iets zeggen over de
ademhaling zijn nagenoeg niet trainbaar. Deze
worden voornamelijk bepaald door geslacht,
leeftijd en lichaamsgrootte. Een veel genoemde
parameter is het longvolume. Die kan worden
bepaald met behulp van een spirometrietest.
Hierbij wordt door een mondstuk geademd
om de hoeveelheid in- en uitgeademde
lucht te meten. Door maximaal in en uit te
ademen wordt de zogenaamde Forced Vital
Capacity (FVC) gemeten die aangeeft hoeveel
lucht er maximaal kan worden uitgeademd.
Naast de FVC is er altijd een volumedeel dat
niet meedoet bij de in- en uitademing, het
Residual Lung Volume (RLV). Dit bestaat uit de
anatomische dode ruimte (luchtweg, mond en
dergelijke) en de zogenaamde alveolaire dode
ruimte (de lucht die in de verste vertakkingen
van de longen achterblijft). Het totale
longvolume is de FVC plus het RLV.
Interessant is voornamelijk de FVC die bij
mannen gemiddeld rond vijf liter en bij
vrouwen rond vier liter ligt. De FVC is sterk
afhankelijk van de grootte van de persoon en de
leeftijd. Er zijn waarden gemeten tot wel ruim
8 liter. Een groot longvolume is leuk, maar als je
de lucht niet snel in-, maar vooral ook niet snel
uitgeademd krijgt, is er geen goede verversing
van de lucht mogelijk. De spirometrietest is
vooral nuttig om te kijken of er ‘afwijkingen’
zijn in snelheid waarmee de lucht kan worden
verplaatst. Wanneer er sprake is van (een lichte
vorm van) astma, dan zijn kleine spiertjes rond
de luchtwegen en longen verkrampt, waardoor
snelle uitstroom van lucht wordt bemoeilijkt.
Dit is te zien bij een test waarbij zo snel en diep
mogelijk wordt in- en uitgeademd. Er kan dan in
korte tijd minder lucht worden uitgeademd dan
gemiddeld. Wanneer er dan een medicijn, zoals
bijvoorbeeld het overbekende Ventolin, wordt
toegediend waarbij de verkramping van de
spiertjes wordt opgeheven, is er een duidelijke
verbetering in de snelheid van uitademing
>>>
35
>>>
september 2014
zichtbaar. Dit geeft dan een minder benauwd
gevoel wat de sportbeoefening ten goede
komt.
Ook tijdens inspanning kan worden bekeken
hoe de ademhaling plaatsvindt; middels een
inspanningstest met ergo-spirometrie. Tijdens
deze test wordt constant de ademhaling
gemeten door middel van een kapje dat over
de mond en neus wordt geplaatst. Zo kunnen
ademhalingsfrequentie, teugvolume, maar
ook zuurstofopname en kooldioxideafgifte
nauwkeurig worden gemeten en de
ademhalingsefficiëntie worden beoordeeld
– hoe groot het teugvolume (VT) is tijdens
inspanning en wat de ademfrequentie (Rf) is.
Verder kan ook worden beoordeeld hoe het
verloop is van deze parameters bij toename van
de intensiteit. Bij een normaal verloop neemt
het teugvolume toe tot een bepaald individueel
maximum. Neemt de intensiteit verder toe, dan
moet je om meer zuurstof binnen te krijgen de
ademfrequentie laten toenemen. Soms zie je
dat atleten dan hun teugvolume verkleinen en
de ademfrequentie heel erg laten toenemen
(zie figuur hieronder). Dit is inefficiënt
aangezien je dan heel snel moet ademen wat
veel ademarbeid kost. Hier kun je aan werken,
zodat ook bij hoge inspanning het teugvolume
hoog blijft.
prestaties worden verbeterd. Hoe dat kan?
Hoewel ademen zo vanzelfsprekend lijkt, doen
toch veel sporters het verkeerd; bij inspanning
ademen ze te hoog en te snel. Ook ontbreekt
vaak, met name bij het zwemmen, een goede
coördinatie en controle. Aan de ademhaling,
en het verbeteren ervan, werd traditioneel
weinig aandacht gegeven omdat gedacht werd
dat de ademhaling bij gezonde mensen geen
beperking kon vormen voor de prestaties.
Wetenschappelijk onderzoek laat inmiddels het
tegendeel zien en Respiratory Muscle Training
(RMT) staat nu volop in de belangstelling.
RMT is krachttraining van de ademhalingspieren.
Het zorgt ervoor dat deze spieren sterker
worden en minder snel verzuren bij inspanning.
Naast een toename van de kracht en het
uithoudingsvermogen, verbetert ook de
motoriek en efficiëntie van de spieren. Het
eerste duidelijk waarneembare effect is dat
je bij maximale inspanningen meer lucht en
meer controle over de ademhaling hebt: de
ademhaling gaat dieper en makkelijker en
kan langer worden volgehouden. Een tweede
belangrijk effect is dat de ademhaling rond
het omslagpunt rustiger wordt en minder
energie kost. Omdat de spieren dan op
een lager percentage van hun maximale
vermogen werken zijn ze zuiniger in hun
brandstofverbruik. Er blijft dus meer over voor
de armen en benen.
De belangrijkste inzichten die aan de basis
staan van RMT zijn eigenlijk vrij eenvoudig:
Respiratory Muscle Training
(RMT)
Dit kan door de ademspieren te trainen met
een apparaat waarmee dat je tegen een
bepaalde weerstand moet inademen: de
Powerbreathe. Door hiermee zes minuten
per dag de ademhaling te trainen kunnen
36
1. Metaboreflex; Ademhalingsspieren verzuren
en beperken dan de prestaties.
Traditioneel werd gedacht dat de
ademhalingspieren voldoende zijn ontwikkeld
en middels normale trainingvolumes hun
taak makkelijk aankunnen. Het is echter
duidelijk geworden dat bij zware en/of lange
inspanning de ademhalingspieren eerder
verzuren dan gedacht en dan een beperking
voor de prestaties gaan vormen. Het
herkenbare moment van verzuring is wanneer
de ademhaling oppervlakkiger wordt en de
ademhalingsfrequentie toeneemt (hijgen). Dat
>>>
is het moment waarop de Metaboreflex zijn
september 2014
Ademhalingstraining
>>> intrede doet en het lichaam de bloedsomloop
naar de ademhalingspieren vergroot om de
verzuring tegen te gaan. Deze extra toevoer
naar de ademhalingspieren gaat ten koste van
de bloedsomloop naar de armen en benen.
In de praktijk blijkt dat in veel gevallen een
verzuring van de ademhalingspieren vooraf
gaat aan de verzuring van de benen en armen.
Door met RMT het uithoudingsvermogen van
de ademhalingspieren te verbeteren kan de
intrede van de Metaboreflex worden vertraagd
en op die manier de prestaties gunstig
beïnvloeden.
2. Zuurstofverbruik; Ademhalingsspieren
verbruiken een groot deel van het hartdebiet.
In rust gaat 2% van de bloedsomloop naar
de spieren waarmee je ademhaalt, rond het
omslagpunt is dat 6-8% en bij maximale
inspanning loopt dat zelfs op tot 16%. Ter
vergelijking: bij maximale inspanning gaat
ongeveer 77% van de bloedsomloop naar de
actieve perifere spieren (armen en benen) en
de resterende 7% voornamelijk naar het hart,
hoofd, de huid en de maag (zie afbeelding).
Hoe werkt RMT?
Waar training zich eerder altijd richtte op
de armen en benen, is daardoor het besef
ontstaan dat in de zoektocht naar betere
prestaties de ademhaling een interessant
gebied vormt. De spieren waarmee we
ademhalen zijn immers trainbaar, net als alle
skeletspieren. Op de hiervoor genoemde 8-16%
is door training een rendementsverbetering
mogelijk. Bij normale duur- en intervaltraining
wordt de ademhaling niet zwaarder belast
dan de rest van het lichaam aan kan. Daardoor
kan de ademhaling slechts moeizaam worden
getraind. De ademhalingsspieren geïsoleerd en
gericht trainen met een Powerbreathe kan er
in een kort tijdsbestek echter voor zorgen dat
de ademhalingspieren met 20-30% in kracht
toenemen. Deze krachtstoename helpt de
spieren om de arbeid van het ademhalen bij
inspanning makkelijker uit te voeren en daarbij
minder snel vermoeid te raken.
RMT wordt geadviseerd als aanvulling op de
normale trainingsprogramma’s. Een typische
trainingsomvang bestaat uit minimaal tien
trainingen per week (twee per dag), ongeveer
zes minuten per dag. De kosten zijn te
overzien. Een eenvoudige uitvoering kost circa
€ 60,-, voor € 300,- tot € 500,- heb je digitale
trainingsapparaten en meegeleverde software
(POWERbreathe). Contra-indicaties voor RMT
zijn: een historie van een spontane klaplong,
ongecontroleerde astma-exacerbaties, (recente)
trommelvliesperforatie, onvolledig genezen
gekneusde of gebroken ribben, KNO infecties. In
geval van twijfel is het verstandig om eerst een
arts te raadplegen.
Verwijzingen naar onderzoeken en literatuur
zijn terug te vinden in een presentatie hierover
op de NTB-website:
DOWNLOADEN PRESENTATIE
ADEMSPIERTRAINING
website train je longen
Tekst: Guido Vroemen, sportarts
[email protected]
Voor meer informatie:
SMA Midden Nederland, Guido Vroemen
SportLab040, Koen de Haan
Trainjelongen.nl, Jan Folmer
37
TRIKORT
september 2014
Ultrakort
Komt jouw filmpje in
Triathlon Sport?
Eén van de voordelen van het digitaal uitbrengen van Triathlon
Sport is dat dit de mogelijkheid biedt om links naar filmpjes en
video’s van bijvoorbeeld wedstrijden mee te nemen. Daar willen
we onze lezers graag meer bij betrekken. Daarom worden jullie
als lezer opgeroepen om voor het volgende digitale nummer
van Triathlon Sport, dat in december verschijnt, een filmpje
op te sturen waarin je laat zien hoe je je favoriete sportontbijt
samenstelt. Doe dit kort en krachtig. Een filmpje mag maximaal 1
(één) minuut duren en kan tot 1 november worden ingestuurd via
het volgende e-mailadres: [email protected].
De beste en meest creatieve inzendingen worden dan getoond via
Triathlon Sport.
Waar kan ik de komende
tijd starten?
20 sept
Pyramideduathlon Austerlitz
20 sept
Triathlon Zwolle
20 sept
Triathlon Maastricht
27 sept
De Amsterdamse Bosbaan Triathlon Amstelveen
5 okt
Tritanium Duathlon Groningen
18 okt
18 okt
ATB-Duathlon Harderwijk
Crossduathlon/triathlon
Valkenburg a/d Geul
Jeugdwintertriathlon van Assen
Asser Duathlon en Wintertriathlon AsseN
NK duathlon
24 okt
24 okt
1eD/JJC
DC
DC
Afkortingen:1eD = 1eDivisie Triathlon, 2eD = 2eDivisie Triathlon,
JJC = Jeugd- en Junioren Circuit, XCC = X-Athlon Crosscircuit
KLIK HIER VOOR MEER INFORMATIE OF OM DIRECT
IN TE SCHRIJVEN.
38
Crossatleten kunnen zich
opmaken voor een nieuw
evenement. In het Nationaal Park
Veluwezoom vindt op zaterdag
27 september de eerste editie
van de Posbankloop
Crossduathlon plaats. Met start
en finish vanaf Camping
Beekhuizen staat het evenement
garant voor grote uitdagingen.
De door (cross)duatleet Carlos
Baltus mede vormgegeven
crossduathlon gaat over 6 km
lopen, 18 km mountainbiken en 3
km lopen en staat als try-out nog
niet officieel op de NTB-kalender.
Voor volgend jaar is aansluiting
bij de NTB wel voorzien en op die
basis wordt het evenement nu
dus vast bij de NTB-leden onder
de aandacht gebracht. Er zijn in
totaal 240 startplaatsen.
MEER INFORMATIE
OVER DE POSBANKLOOP
PROMOTIEVIDEO
POSBANKLOOP
CROSSDUATHLON
Ook voor 2015 wordt er weer een
NTB-kalender gemaakt met de
mooiste foto’s die de
combiduursport in al haar
facetten in beeld brengen. Elke
fotograaf (zowel de amateur als
de professional) kan hiervoor
foto’s aanleveren. Foto’s kunnen
tot 15 oktober worden
opgestuurd.
MEER INFORMATIE
OVER HET AANLEVEREN
VAN DE FOTO’S
september 2014
TRIKORT
Louis Delahaije nieuwe
hoofdcoach NTC Triathlon
Na de beslissingen van John Hellemans en
Eric van der Linden om de overeenkomsten
met de NTB te beëindigen als respectievelijk
hoofdcoach en bondscoach, is technisch
directeur Adrie Berk erin geslaagd om de
begeleidingsstaf van het NTC Triathlon binnen
Sportzone Limburg weer op volle sterkte te
brengen. Louis Delahaije zal per 1 september
John Hellemans als hoofdcoach opvolgen.
Delahaije was eerder bondscoach bij de NTB in
de aanloop naar het olympische debuut van de
triathlonsport in Sydney, waar Nederland met
liefst zes triatleten present was. Daarna was
hij van 2001 tot 2006 bondscoach bij de Duitse
triathlonbond DTU. Sinds 2004 is hij verbonden
aan de Rabobank wielerploeg, het huidige
Belkin Pro Cycling Team.
Delahaije zal naast zijn werkzaamheden
bij Belkin de sporttechnische taken en
verantwoordelijkheden van Hellemans
overnemen. Die rol van hoofdcoach wordt,
door de combinatie van twee werkgevers,
parttime door Delahaije opgepakt met voor de
triathlonsport de nadruk op ondersteuning en
ontwikkeling van coaches en het programma
van het NTC. “Ik zie veel overeenkomsten
tussen beide programma’s”, zegt Delahaije.
“Team Belkin en het NTC Triathlon gebruiken
hetzelfde trainings- en monitoringprogramma,
hebben dezelfde visie op training en voeding.
Ik woon op een steenworp afstand van de
trainingsaccommodaties die de triatleten
gebruiken en ik zie dit als een mooie uitdaging.”
Technisch directeur Berk is blij met de komst
van Delahaije, die de ploeg tijdens de World
Triathlon Series in Stockholm al vergezelde:
“De komst van Louis betekent dat we de
ontwikkeling van het NTC kunnen doorzetten.
Daarnaast blijft Hellemans betrokken bij het
programma als extern adviseur, waarmee ook
zijn kennis gewaarborgd is. Via Louis zijn er
ook meer kansen voor een sterkere verbinding
tussen het wielrennen en de triathlonsport.
Vooral in Limburg is dat natuurlijk erg
perspectiefvol”.
39
september 2014
Het triathlongevoel van…
Robert van der Werff
Leeftijd:
39
Beroep:
fysiotherapeut
Woonplaats: Tiel
Vereniging: TZC Vahalis
Triatleet sinds: 1992
Du/triathlons per jaar: 12
Triathlons per jaar:
dit jaar nog geen
In 2006 ben ik vrij abrupt gestopt met
triathlon. Gek genoeg na mijn beste seizoen
ooit. Ik veroverde dat jaar de Nederlandse
titels middenafstand en Powerman. Na
jarenlang veel tijd en energie geïnvesteerd
te hebben, was ik het plezier in het sporten
compleet verloren. Mijn grootste doel was
om Nederlands kampioen te worden. Dat
lukte, maar internationaal kwam ik tekort.
Dat stak. Misschien had er meer in gezeten als
ik mezelf meer tijd had gegund om de lange
afstand onder de knie te krijgen. Nu is er de
Ironman 70.3 wedstrijdenreeks, maar destijds
viel er geen eer aan te behalen. Het was óf de
olympische afstand óf de hele triathlon.”
40
“Mijn eerste hele triathlon was achteraf mijn
beste lange afstand. Ik wilde me daarna
bewijzen, legde de lat steeds hoger, was
dwangmatig aan het trainen. Vooral in
de Ironman Klagenfurt ben ik ontzettend
diep gegaan. Ik kampte met onderkoeling,
dehydratie en oorsuizingen. Zo diep wilde ik
nooit meer gaan. Nadat ik was gestopt heb ik
me op mijn maatschappelijke carrière gericht.
In 2010 ben ik, samen met twee anderen,
een fysiotherapiepraktijk in Buren gestart.
Ik raakte geen fiets meer aan, zag geen
zwembad meer van binnen, maar bleef wel
altijd hardlopen. Omdat ik wat te zwaar werd,
ging ik na mijn verhuizing naar Tiel op zoek
naar een atletiekvereniging. Toevallig kwam
ik in contact met iemand van TZC Vahalis. Die
nodigde me uit om een keer mee te trainen en
voor ik het wist had ik twee fietsen gekocht.”
“Dit seizoen draai ik mee in het 1eDivisieteam
van Vahalis en heb ik weer de nodige
wedstrijden gedaan. Maar mijn insteek is nu
heel anders; ik vind het nu vooral leuk als mijn
kinderen bij een wedstrijd komen kijken. En
hoewel ik zo ontzettend heb afgezien op de
lange afstand, is het toch weer gaan kriebelen.
Het is een droom van mij om ooit een keer
mee te doen aan de Ironman Hawaii. De halve
triathlon in Keulen deze maand is een beetje de
graadmeter voor een eventuele deelname aan
een hele triathlon in 2016. Ik wil kijken hoeveel
tijd ik kan vrijmaken om te trainen, of het wel
te combineren valt. Want in tegenstelling tot
vroeger is triathlon nu een belangrijke bijzaak.
Mijn gezin en werk staan voorop.”
TEKST MARCIA JANSEN
1-2-3
Maaike Caelers heeft het open
Belgisch kampioenschap
sprinttriathlon in Wuustwezel
gewonnen. Caelers klopte
Nederlands juniorenkampioene
Kirsten Nuyes, die vanwege
een dubbel paspoort de
Belgische kampioenstrui mocht
aantrekken. Met Maya Kingma
op brons kleurde het complete
podium oranje.
In de aanloop naar het WK
crosstriathlon in Zittau (zie
pagina 48) testte Maud
Golsteyn zich naar een zesde
plaats tijdens de XTerra
Tsjechië. Jip Veelenturf
werd dertiende, terwijl
Joost Christiaans in de
mannenwedstrijd als twaalfde
eindigde. De zeges waren voor
de Duitse Kathrin Müller en
de Spanjaard Ruben Ruzafa,
die een week later ook
wereldkampioen werden. In
de weken na het WK bleek
Golsteyn een abonnement
op de zesde plaats te hebben.
Zowel in de XTerra England
als in de koude en modderige
XTerra Denmark finishte de
Limburgse eveneens op de
zesde plaats.
Marcel Zamora heeft in
10.02.33 uur voor de vijfde
keer de zware EmbrunMan,
een hele triathlon met
tijdens het fietsen onder
meer de beklimming van de
Col d’Izoard, op zijn naam
geschreven. De Spanjaard
klopte de Australiër Todd
Skipworth en de Fransman
Hervé Faure. De op de hele
afstand debuterende Raymond
Lotz was met een 25ste
plaats de beste van de 27
deelnemende Nederlanders.
Kort achter Lotz finishte
Hidde Bekhuis als 27ste. Bij
de vrouwen was de Ierse
Eimear Mullan in 11.29.37 uur
te sterk voor thuisfavoriete
Isabelle Ferrer, die voor de
vierde keer tweede werd.
In het randprogramma liet
voormalig middenafstandloper
Yennick Wolthuizen een vijfde
plaats noteren in de Embrun
Duathlon.
Na eerder tweede en derde
te zijn geworden heeft Guido
Gosselink (H40) voor het
eerst de Twentse Triathlon
Tour gewonnen. De voormalig
triathlontopper was in geen
van de vier onderdelen
(proloog Lonneker, Aquathlon
Enschede, Duathlon Azelo,
Triathlon Oldenzaal) de
sterkste, maar bleek wel het
meest constant. Hetzelfde gold
voor Saskia Bekhuis (D40) bij
de vrouwen. Zij won ook de
allereerste editie in 2001.
Riikka Vreeswijk is negende
geworden in de loodzware
Inferno Triathlon. Nadat het
zwemonderdeel vanwege
te lage temperaturen was
vervangen door een korte run
van 3 kilometer wachtten de
atleten 97 kilometer fietsen,
30 kilometer mountainbiken
en 25 kilometer bergloop met
de finish op de 2.970 meter
hoge Schilthorn in de Zwitserse
Alpen. De race werd voor de
tweede keer gewonnen door
de Zwitser Samuel Hürzeler.
Bij de vrouwen won de Duitse
Kathrin Müller, die een week
eerder nog wereldkampioene
crosstriathlon was geworden.
Vreeswijk was de sterkste in
haar leeftijdscategorie D45.
september 2014
actueel
Tijdens de Ironman
Kopenhagen wist naast de
winnaars Hendrik Hyldelund
(Denemarken) en Daniëla Ryf
(Zwitserland) de 34-jarige
Deense tweeling Steen en
Peder Mondrup de aandacht
op zich te vestigen. Peder werd
de eerste sporter met een
hersenbeschadiging die – met
hulp van broer Steen – finishte
in een Ironman. Als ‘Team
Tvilling’ bereikten ze samen de
finish in 15.32.48 uur. Steen
trok tijdens het zwemmen zijn
verlamde broer mee op een
vlot, fietste met een speciale
fiets en duwde hem tijdens de
marathon voort in een ‘stroller’.
41
actueel
september 2014
1-2-3
Annemieke Rademaker is als
tweede geëindigd in de tweede
editie van de Belman, de
enige hele triathlon in België.
In een kille, natte wedstrijd
(13 graden Celsius) die door
lekke banden en onderkoeling
de nodige uitvallers kende,
deed ze iets meer dan dertien
uur over de drie afstanden in
het Ardenner landschap. Ze
moest de Belgische Tillieux
vier minuten voor laten gaan.
Op de halve afstand ging de
winst naar Linda van Vliet,
die debuteerde op een halve
triathlon.
Bas Diederen heeft de
Zwintriathlon gewonnen.
De triathlon tussen het
Nederlandse Sluis en de
Belgische badplaats KnokkeHeist vindt traditioneel
op de eerste woensdag in
september plaats, maar
trekt desalniettemin veel
deelnemers; 900 dit jaar,
waaronder veel Belgische
en Nederlandse toppers.
Diederen klopte de Belg
Pieter Heemeryck. Edo van
der meer werd vijfde. Bij de
vrouwen won de Belgische Joke
Coysman.
Vier dagen na de Zwintriathlon
liet Diederen zich andermaal
gelden, nu op halve afstand
van de Cologne 226 in Keulen.
Samen met teamgenoot
Martijn Dekker maakte hij
de wedstrijd. Het duo fietste
mee in de kopgroep en koos
42
voortdurend de aanval. Tevoren
negeerden de Duitse media
de Nederlandse inbreng, wat
beide Limburgers motiveerde
om er ook bij het lopen vol
tegenaan te gaan. De winst
ging uiteindelijk naar de Pool
Marek Jaskolka, die Diederen
op plaats twee twintig
seconden voorbleef. Dekker
werd derde. Met Stefan
van Thiel (zevende) en Tom
Havekes (negende) finishten
nog twee landgenoten in
de toptien. Bij de vrouwen
moest de winnares van vorig
jaar, Sandra Wassink, dit keer
genogen nemen met de derde
plaats. De winst ging naar de
Belgische Tine Deckers. Grada
Boschker werd vijfde. Op de
hele afstand verbeterde de
Duitser Johann Ackermann
het parkoersrecord met vier
minuten tot 8.13 uur. Veertig
minuten later kwam Eddy
Lamers als vierde en beste
Nederlander over de streep.
Emma Pooley en Gaël Le Bellec
hebben tijdens de Powerman
Zofingen enigszins verrassend
de wereldtitel duathlon lange
afstand (10-150-30) veroverd.
Pooley debuteerde in Zofingen.
De in Zwitserland woonachtige
Britse kende haar grootste
successen tot nu toe in het
wielrennen met zilver op de
olympische tijdrit van Beijing
en de wereldtitel tijdrijden in
2010. En passant verpulverde
Pooley het uit 2002 daterende
wedstrijdrecord van Karin
Thürig met liefst zestien
minuten tot 6.47.27 uur. Na
haar finish bleef het ruim een
half uur stil voordat de Zweedse
titelverdedigster Eva Nyström
(zilver) en de Zwitserse Laura
Hrebec (brons) zich meldden.
Lucie van Genugten was op
de dertiende plaats de beste
Nederlandse. Ook de Fransman
Le Bellec startte voor het eerst
in Zofingen. Hij kreeg zijn
landgenoot Yannick Cadalen
(zilver) en de Deen Søren
Bystrup (brons) mee op het
podium. Bij de age groupers
veroverden Jack Niessen (H55)
en Her Tesselaar (H60) goud.
Monique Haans (D50) won
zilver.
Een week nadat hij zich in
Edmonton verzekerde van
de wereldtitel olympische
afstand heeft Javier Gomez
ook het WK Ironman 70.3 in
Mont-Tremblant op zijn naam
geschreven. De Spanjaard
rekende in de Canadese
provincie Quebec af met de
olympisch kampioen van
Beijing, de Duitser Jan Frodeno,
die nog als leider aan de
afsluitende halve marathon
was begonnen. De Britse
voormalig wereldkampioen
olympische afstand Tim Don
completeerde het chique
podium. Bij de vrouwen
bekroonde de Zwitserse
Daniëla Ryf een sterke zomer
met de wereldtitel. Zij klopte
de Britse Jodie Swallow,
wereldkampioene IM 70.3 in
2010, en de Canadese Heather
Wurtele.
actueel
september 2014
foto Team4Talent
Evert Scheltinga
op weg naar de
negende plaats in
het EK Ironman 70.3
Evert Scheltinga ontdekt
zichzelf in Ironman 70.3
Eind mei debuteerde Evert Scheltinga in
Nieuwkoop op de middenafstand. Met slechts
de ervaring van die ene wedstrijd in de benen
toog hij naar het Europees kampioenschap
Ironman 70.3 in Wiesbaden om daar vervolgens
knap negende te worden. Scheltinga draaide
voortdurend mee in de voorste gelederen, fietste
brutaal, maar begon moeizaam aan de halve
marathon. Hij herstelde zich door toch nog de
toptien in te lopen.
De Europese titel ging naar de Belg Bart
Aernouts. De voormalig duatleet kwam pas
als zeventiende uit het water, maar kon na
een opmars op
de fiets met drie
minuten voorsprong
aan het afsluitende
looponderdeel
beginnen. Hij liep
vervolgens onbedreigd
naar de titel. Vanuit
de achterhoede
stormde drievoudig
wereldkampioen
olympische afstand
Peter Robertson naar
de tweede plaats. De
37-jarige Australiër
maakte dit jaar, na vier jaar afwezigheid, een
comeback in de triathlonsport. De Duitse ‘coming
man’ Maurice Clavel werd derde (zilver EK) voor
de Zwitser Ruedi Wild (brons EK).
Bij de vrouwen ging de titel naar Daniela Ryf. De
Zwitserse fietste iedereen naar huis, inclusief
voormalig Hawaii-winnares Leanda Cave die op
negen minuten tweede werd. Brons ging naar de
Duitse Laura Philipp. Beste Nederlandse was Rahel
Bellinga op een 27ste plaats. Europese titels waren
er voor Edwin Ophof (H50) en Marijke Zeekant
(D55). Carlo van Lienden (H35) veroverde brons.
In de Ironman 70.3 Zell am See maakte Scheltinga
drie weken later kennis met het parkoers van
het WK Ironman 70.3 volgend jaar. Andermaal
kon hij zich met de internationale top meten.
Op de fiets wist hij zich in een klein groepje te
handhaven achter de uiteindelijke winnaar Marino
Vanhoenacker en de Italiaanse nummer twee
Alberto Casadei. Scheltinga werd uiteindelijk
zesde op bijna zeven minuten van Vanhoenacker.
“Ik denk wel dat deze afstand goed bij mij past”,
gaf Scheltinga een voorzetje op zijn sportieve
toekomst.
UITSLAG IRONMAN 70.3
WIESBADEN
43
september 2014
Zilver in mixed teamrelay
voor oranje tijdens
EK duathlon
Na twee jaar afwezigheid stond er dit jaar weer
een Europees kampioenschap duathlon classic
distance (10 kilometer lopen, 40 kilometer
fietsen, 5 kilometer lopen) op het programma.
De samenwerking tussen de Internationale
Powerman organisatie en ETU/ITU resulteerde
in een prima georganiseerde titelstrijd in het
Oostenrijkse Weyer, al vele jaren het pittige
decor van een Powerman-race.
De titelstrijd trapte af met een noviteit: een
mixed teamrelay. Tijdens de laatste WK’s was
dit al een vast onderdeel op het programma.
Helaas konden maar weinig landen een
complete ploeg op de been brengen voor
een korte sprint over 700 meter lopen, 3,2
kilometer fietsen en nog eens 700 meter lopen.
De Nederlandse ploeg bestaande uit Talisa
van der Fluit, Stein Posthuma, Pien Keulstra en
Maikel Zuijderhoudt kon lang met de favoriete
Britse ploeg meestrijden om de titel. Nadat de
latere Europees kampioene Katie Hewison een
klein gaatje kon slaan was zilver het maximaal
haalbare. Oostenrijk veroverde brons.
Van der Fluit masseerde daarna de benen van
haar teamgenoten om ze klaar te stomen voor
hun individuele races. Daarin kon Zuijderhoudt
geen potten breken. Hij moest Caimin Stevens
(14de) – die na een moeizaam verlopen seizoen
zichzelf hervond – en de door kramp geplaagde
Gerben Schreurs (18de) voor zich dulden en
werd ook nog eens gediskwalificeerd. De titel
ging naar Rob Woestenborghs die eerder dit
jaar in Horst ook al Europees kampioen op de
lange afstand werd. De Belg koos op de fiets de
aanval en hield in de tweede run stand voor de
aanstormende Fransman Benoit Nicolas en de
Brit Philip Wylie die sprintten om plaats twee
en drie.
Bij de vrouwen was Katie Hewison de sterkste.
Samen met regerend wereldkampioene Sandra
Levenez nam de Britse oud-wereldkampioene
op de fiets afstand van de concurrentie.
Terwijl Hewison naar de Europese titel snelde
verteerde haar Franse metgezel de zware
fietskilometers minder goed. Zij werd nog
>>>
bijgehaald door de Oostenrijkse Andrea
foto etu.triathlon.org
44
Het podium van de mixed teamrelay.
actueel
>>> Mayr. Ondanks een recent gelopen pr op
de 5 kilometer kon Lesley Smit de snelste
lopers niet bijhouden. Ze kwam daardoor
alleen te fietsen tussen de topzes en de
achtervolgsters. Pas vlak voor de wissel
naar de tweede run kreeg ze gezelschap
van teamgenotes Pien Keulstra en Joyce
Vrijenhoek, die in de eerste run veel tijd
hadden verloren.
Keulstra begon zelfs als laatste aan het
fietsen, maar rukte uiteindelijk met de snelste
fietstijd toch nog op naar de zevende plaats
(goed voor zilver bij de neosenioren), net voor
Vrijenhoek die achtste werd. Smit moest haar
inspanningen op de fiets bekopen en werd
elfde. De Nederlandse ploeg nam naast twee
zilveren medailles, vier gouden medailles
mee naar huis. Erik van der Heijden (H20),
Stein Posthuma (H25), Henry Dullink (H55)
en Bert Streumer (H65) veroverden in een
wedstrijd met bar slecht weer de titel in hun
leeftijdscategorie. Thijs Wiggers werd in de
juniorenrace zesde.
Caimin Stevens en
Gerben Schreurs
tijdens het eerste
looponderdeel.
de kalender kwam, stuurden de meeste landen
alleen medaillekandidaten. Daardoor was het
voor onze jonge ploeg niet een leermoment
zoals de Franse GrandPrix. Dit neemt niet weg
dat in de teamrelay goed is gepresteerd. Dat
was hoog niveau. Stein Posthuma was een
openbaring. Die is pas dit jaar boven komen
drijven.”
Hoewel bondscoach Armand van der Smissen
zo hier en daar op wat meer had gehoopt,
was hij in grote lijnen tevreden. “Omdat de
duathlon als niet-olympische sport bij veel
bonden weinig prioriteit heeft en het EK laat op
UITSLAGEN
EK DUATHLON
VERSLAG
EK DUATHLON
Ultrakort
Voor het nieuwe EO-programma ‘Rennen voor Twee’ dat in het voorjaar van 2015 op NPO 1 van
start gaat is presentator Bart van Leeuwen op zoek vier vaders of moeders van een gehandicapt
kind die een bijzondere uitdaging aan willen gaan: samen een olympische afstand triathlon
afleggen. In een half jaar tijd wordt één van de ouders klaargestoomd om mét hun kind de
olympische afstand te volbrengen. Het programma is geïnspireerd op het verhaal van de
Amerikaan Dick Hoyt die samen met zijn gehandicapte zoon Rick 255 triathlons volbracht,
waaronder zes Ironmans. Tijdens de Ironman Kopenhagen vorige maand deed een Deense
tweeling, waarvan één broer verlamd is, hen dit na. Aanmelden kan via [email protected],
035-7508289.
MEER INFORMATIE OVER HET MEEDOEN
AAN HET PROGRAMMA ‘RENNEN VOOR TWEE’
45
september 2014
Yvonne van Vlerken
twee keer de sterkste
Yvonne van Vlerken voelt zich thuis in de
Challenge Walchsee-Kaiserwinkl in haar – zoals
dat zo mooi heet – ‘Wahlheimat’ Oostenrijk.
Voor de vijfde keer vond deze halve triathlon
plaats, voor de vierde keer ging de Nederlandse
met de zegebloemen aan de haal. Alleen in
2012 was ze niet van de partij, alle andere
keren won ze en mag ze met recht ‘Mrs Tyrol
Challenge’ worden genoemd. In haar eerste
wedstrijd sinds de snikhete Challenge Roth
waarin ze als vierde eindigde, verloor Van
Vlerken tijdens het zwemmen twee minuten
en sprong ze als zevende op de fiets. In de
stromende regen maakte ze de wedstrijd hard
en kon ze met 4,5 minuut voorsprong aan
de afsluitende halve marathon beginnen. De
Australische Felicity Sheedy-Ryan, die met
tien minuten achterstand van de fiets stapte,
naderde lopend nog tot op twee minuten. De
Italiaan Molinari was na een gewaagde aanval
op de fiets de verrassende winnaar bij de
mannen.
Het technische en heuvelachtige parkoers ligt
me goed”, verklaarde Van Vlerken haar
succesreeks. “Twee weken
voor ‘Walchsee’ kreeg
ik te horen dat mijn
sleutelbeenbreuk
volledig geheeld is.
Dat was mentaal
belangrijk. Ik
durf nu in de
zwemtraining weer
vol gas te geven. Ik
was dan ook erg blij dat
ik maar twee minuten
achterstand had na het
zwemmen. De eerste
ronde op de fiets was
Kamikaze, daarna wat
voorzichtiger vanwege
de regen. Het lopen
kon ik controleren, ook
al is de loopvorm niet
goed. Ik heb na Roth
toch meer hersteltijd
nodig gehad dan
anders. Daardoor is mijn
Hawaii-voorbereiding ook wat verstoord.”
Drie weken later was Van Vlerken ook de
sterkste in de nieuwe Ironman 70.3 Rügen.
Vanwege het slechte weer op het grootste
eiland van Duitsland – harde wind, kou, regen
en stevige golfslag – moest de wedstrijd
worden omgezet in een duathlon met een
run van 5 kilometer om mee te beginnen.
Van Vlerken moest vooral afrekenen met de
Duitse Hanna Philipp, die ze pas in een lange
sprint richting de finish de baas was. Bij de
mannen zegevierde de Duitser Michael
Raelert. De voormalig Europees en
wereldkampioen 70.3 was duidelijk
de sterkste. Edo van der Meer
finishte na een sterke inhaalrace
op de fiets (vanaf de 21ste
plaats) en een gelijkmatig
gelopen halve marathon knap
als derde.
UITSLAG
WALCHSEE
Van Vlerken wint
voor de vierde keer
Challenge Walchsee.
46
foto Toon Dompeling
Succesvolle comeback
Triathlon Leiderdorp
september 2014
INTERVIEW
Verkeersvrij fietsen op de N445
tijdens de Triathlon Leiderdorp.
De Saton Optiek Triathlon van Leiderdorp
keerde begin augustus na een jaar afwezigheid
weer terug op de kalender. In de drukke
Randstad bleek het vorig jaar vanwege
wegwerkzaamheden onmogelijk om een
fatsoenlijk en veilig fietsparkoers uit te
stippelen. Dit jaar zette een vernieuwde
organisatie alles op alles om de 22ste editie
te kunnen organiseren. Dat deed ze op
een nieuwe locatie, bij woonboulevard De
Baanderij, en daarmee ook met een compleet
vernieuwd parkoers. Blikvanger was de
verkeersvrije provinciale weg N445, waarop de
atleten bij de halve triathlon zeven keer heen
en weer moesten rijden. De veranderingen
vielen bij de atleten in goede aarde en er was
veel lof voor het nieuwe parkoers. Wel werd
geopperd om op de middenafstand dan wel
het zwemmen korter te maken dan wel een
ronde minder te fietsen. Met 2,5 kilometer
zwemmen, 87,6 kilometer fietsen en 21
kilometer lopen zat de hoofdact nu tussen een
middenafstand (2-80-20) en een klassieke halve
triathlon (1,9-90-21,1) in.
De wedstrijd werd overtuigend gewonnen door
Martijn Boot. De Almeerder leidde van start
tot finish en noteerde de snelste zwem- en
looptijd. Het verschil met zijn grootste
concurrent Richard de Groot, de winnaar van
de laatste twee edities, maakt Boot evenwel op
de fiets. De Groot finishte op ruim 5,5 minuut
achterstand als tweede. Wardie van Wouw
werd derde.
Bij de vrouwen ging de winst naar Tineke
van den Berg, die als tiende overall finishte.
Tijdens het zwemmen en fietsen wist ze haar
teamgenote bij het Trivio Long Distance Team
Corine Nelen nog voor zich, maar die moest
lopend veel prijsgeven, waardoor ze eerst Van
den Berg en later met Carla van Rooijen nog
een tweede teamgenote voorbij zag komen. In
totaal kwamen verspreid over drie afstanden
een kleine 370 atleten naar Leiderdorp,
waarvan ruim honderd voor de langste afstand
opteerden.
UITSLAG
saton Optiek triathlon
leiderdorp
VIDEO VERSLAG
TRIATHLON LEIDERDORP
47
foto triathlon.org
september 2014
Van Anrooij en
Veelenturf glibberen naar
wereldtitel crosstriathlon
Glibberen en glijden was het dit jaar tijdens
het wereldkampioenschap crosstriathlon.
Door overvloedige regenval in aanloop naar
de wedstrijd veranderde het parkoers in het
Duitse Zittau in een ware modderpiste, waarop
elk stuurfoutje werd afgestraft. De één juichte
de lastige omstandigheden toe. De ander sloeg
de schrik in de benen. Tot het eerste kamp
behoorden onder meer Lindy van Anrooij en Jip
Veelenturf. Zij zagen met een zware wedstrijd
hun kansen stijgen en kroonden zich tot
wereldkampioen bij respectievelijk de junioren
en de <23 jaar. Tot het tweede kamp behoorde
Maud Golsteyn, de enige Nederlandse
kanshebber bij de elite op een topklassering.
“Toen het de nacht voor de wedstrijd regende
dacht ik ‘o nee…..’.”
“Het parkoers was mij op het lijf geschreven”,
vertelde Van Anrooij na haar wereldtitel.
“Ik kende de andere meisjes verder niet zo,
maar ik ben gewoon op kop gaan rijden en
heb vertrouwd op eigen kunnen.” Na het
mountainbiken was de wedstrijd al beslist. “Als
48
ik tijdens het lopen niet zou uitglijden was de
titel binnen. Dat ik daarna ook nog de snelste
tijd had met lopen verbaasde me.” Volgend
jaar is ze ook nog juniore, maar ze denkt dan al
bij de <23 te zullen starten. Dan zal ze wellicht
Jip Veelenturf kunnen opvolgen, die voor het
laatst bij de neo’s van start mocht. Op de
mountainbike stak ze met kop en schouders
boven haar leeftijdgenoten uit. “Ik wist dat
ik kans had om te winnen mits ik op de fiets
zou blijven zitten. Ik was niet helemaal fit en
het zwemmen ging slecht, maar tijdens het
fietsen heb ik genoten.” En dus prolongeerde
Veelenturf haar wereldtitel van Kijkduin.
Volgend jaar wacht de lastige overstap naar de
elite. “Eerst focus ik me op mijn master Human
Resource Management aan de VU, daarna kijk
ik hoever ik kan komen. Ik moet nog veel leren.
Voor de elite top moet ik harder lopen.”
Voor Maud Golsteyn had het droog mogen
blijven in Zittau. Ze was in voorgaande jaren goed
in het oosten van Duitsland en voelde zich fit.
“De omstandigheden waren niet in mijn voordeel. >>>
>>> Ik ben dan te bang in afdalingen. Misschien zit
De dit seizoen ongenaakbare Rufaza maakte
een valpartij eerder dit jaar nog in mijn hoofd.
het verschil op de mountainbike en kreeg de
Het hoort bij de sport; als crosstriatleet moet
Amerikaan Josiah Middaugh (zilver) en de
je onder verschillende omstandigheden goed
Nieuw-Zeelander Braden Currie (brons) mee op
zijn.” Dat ze desalniettemin tiende werd stemde
het podium. De Nederlandse mannen hadden
toch tot tevredenheid. “Gezien de sterkte van
het moeilijk. Jarrich van Woersem was op een
het deelnemersveld had ik vooraf ingezet op de
27ste plaats (vijfde <23) de beste landgenoot.
toptien.” De titel ging naar de Duitse Kathrin
Hij verloor een kwartier op de winnaar. Rob
Müller die al het hele jaar de sterkste is. Zilver
Barel (35ste), Joost Christiaans (36ste) en Arie
was voor olympiër Flora Duffy (Bermuda) en
de Jong (44ste) eindigden in de tweede helft
brons voor de Tsjechische titelverdedigster Helena van het uitslagenformulier. Mark Hamersman
Erbenova. Ook de andere Nederlandse vrouwen
gaf op na een valpartij. Bij de jongens junioren
presteerden naar vermogen. Judy van den Berg
debuteerde Glenn Wesseling met een vijfde
werd dertiende, Linda van Vliet veertiende.
plaats. Eremetaal was er verder nog voor agegrouper Machiel Ittmann (H45) en paratriatleet
Net als bij de vrouwen was de titelstrijd bij
Reitze Bok (PT3). Beiden veroverden zilver.
de mannen sterker bezet dan ooit. De titel
ging naar de Spanjaard Ruben Rufaza, vorig
UITSLAG
jaar in Kijkduin nog tweede achter Conrad
WK CROSSTRIATHLON
Stoltz. De Zuid-Afrikaan werd nu pas achtste.
Na een pauze van 2,5 maand ging het Dare2Tri
Duathloncircuit verder met de vijfde race, de
Run Bike Run Borne. De 24ste editie van deze
duathlon kwam niet zonder slag of stoot tot
stand. Nadat de gemeente Dinkelland twee
dagen voor de wedstrijd onaangekondigd een
deel van het fietsparkoers van een nieuwe
grindlaag had voorzien, moest er stevig geveegd
worden om de weg begaanbaar te maken.
Dat lukte. Op een nat parkoers was na 6,7
kilometer lopen, 30 kilometer fietsen en 5,2
kilometer lopen Alexander Picard de enigszins
verrassende winnaar. De Brabander raakte na
een ongeluk dit voorjaar een tijdje uit beeld,
maar bleek volledig hersteld. Hij klopte onder
meer vijfvoudig nationaal kampioen Powerman
Wim Nieuwkerk, die sinds een jaar zijn carrière
aan het afbouwen is. Hij was de enige die de
op de fiets ontketende Picard nog enigszins kon
volgen. Meer dan een minuut achterstand bleek
echter ook Nieuwkerk te machtig. Erik van der
Heijden finishte als derde, waardoor het podium
geheel Brabants was.
Bij de vrouwen klopte Lesley Smit Joyce
Vrijenhoek en nationaal kampioen
foto Raymond Verbruggen
Uit de Circuits
september 2014
actueel
sprintduathlon Pien
Keulstra. Een week
eerder bij het EK waren
Keulstra en Vrijenhoek
haar nog de baas. Smit
pakte in de eerste run
een kleine minuut
voorsprong op haar
naaste concurrentes
en wist dit verschil
tijdens het fietsen en in
de tweede run vast te
houden. Met in oktober
Lesley Smit
nog twee wedstrijden
te gaan – in Groningen
en Assen (NK) – gaan Armand van der Smissen
(H40) en Sandra de Jonge (D40) aan de leiding
in de tussenstand.
UITSLAG
DARE2TRI DUATHLON
RUN BIKe RUN BORNE
TUSSENSTAND
DARE2TRI DUATHLON
CIRCUIT
49
september 2014
Kirsten Nuyes zesde bij
Youth Olympic Games
Kirsten Nuyes is als zesde geëindigd in de
triathlon die als openingswedstrijd gold voor
de Youth Olympic Games die vorige maand
in het Chinese Nanjing plaatsvonden. De
nationaal juniorenkampioene had zich eerder
dit jaar in Weert geplaatst voor deze spelen
voor jeugdatleten van 15-17 jaar. In een
vochtig en heet Nanjing ging de winst naar
Brittany Dutton. De Australische dankte haar
overwinning aan een gedurfde ontsnapping
in de laatste fietsronde, waarna zij de rest van
het veld voorbleef in het slotonderdeel. Nuyes
raakte tijdens het zwemmen wat achterop,
maar kon op de fiets met vier andere meisjes
aansluiten bij de vijf achtervolgsters nadat
Dutton was ontsnapt. “Het ging echt hard. Ik
had de toptien in mijn hoofd, dus als je dan
zesde wordt, mag je tevreden zijn”, aldus Nuyes.
Bij de jongens won met Ben Dijkstra een Brit
met een Nederlandse achternaam. Die heeft
hij te danken aan zijn Friese vader. Zijn moeder
komt uit Trinidad. Dankzij haar goede prestatie
Ultrakort
interview met Kirsten
Nuyes na haar
individuele race
Na het wegvallen van de afsluitende wedstrijd
van het Jeugd- en Juniorencircuit in Maastricht
is De Amsterdamse Bosbaan Triathlon die op
27 september a.s. plaatsvindt als vervanger
gevonden. Er is een speciale startserie
toegevoegd waarin de jeugdatleten (12+) de
miniafstand afleggen en junioren (16+) deel
kunnen nemen op de sprintafstand. Deze serie
start om 11.00 uur. Na afloop van deze
wedstrijd zullen tevens de eindprijzen in het
circuit worden uitgereikt.
De inschrijving is inmiddels geopend via de site
van de organisatie en staat open tot 20
september.
50
foto NOC*NSF
mocht Nuyes een paar dagen later ook starten
in team Europa II tijdens de mixed teamrelay.
Daarmee werd ze vijfde. Nuyes kende een wat
ongelukkige race door een val in de wissel van
het zwemmen naar het fietsen, waardoor ze de
aansluiting verloor.
VERSLAG VAN
DE WEDSTRIJD in
Nanjing
HIER INSCHRIJVEN VOOR
AMSTERDAMSE BOSBAAN
TRIATHLON
Vanwege de afnemende belangstelling en de
keuze voor het uitreiken van de meeste
eindprijzen van de NTB-circuits direct na de
laatste circuitwedstrijd is besloten dit jaar géén
‘Nacht van de Triathlon’ meer te organiseren.
Alleen voor het X-Athlon Crosscircuit, dat
afgelopen week werd afgesloten met de
Tri-Ambla op Ameland, wordt nog naar een
geschikt moment voor de prijsuitreiking
gezocht. Hierover volgt spoedig meer
informatie.
LIGHT
FAST
NATURAL
TRI-X-TREME ™ 225
The stripped-back
speed demon.
inov-8.com
RADEMAKER SPORTS - LEUSDEN
DE VOLGENDE UITGAVE
VAN TRIATHLONSPORT
VERSCHIJNT IN WEEK 43!
TR IATH LON/TDRUIATH LON/ D U
AT H LO N
AT H LO N
TR IATHLON/D UATH LO N
27E JAARGANG • MAART 2014 NUMMER
3
27 e jaargang
• april 2014
nummer 4
27 e jaargang
• jUnI 2014 nUm
mer 6
ARI 2014 NUMMER 2
27E JAARG ANG • FEBRU
TR IATH LON/D U AT H LO N
TR IATH LON/ D U
27 e jaargang
• september
2014 nummer
9
AT H LO N
Héél vee
wedstrijlden :
3x Erediv
INTERVIEW
Hetgevoeligeza
del
Ek/nk PowErm
an
Horst
INTERVIEWS
EVERT SCHELTINGA
De toekomst
van de duathlon
Voeding:
wat eten de experts?
BAS DE BRUIN
HANNEKE DE BOER
Trainen op gevoel
MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON
IntervIew
Erik-Simon
Strijk
TS 4 -2014.indd 1
13-03-14 16:30
TS 2 -2014.indd 1
Challeng
almere e
EK
mag aZin e VOO
r DuaTHlOn
en TriaTHlOn
ON EN TRIATHLON
MAGAZI NE VOOR DUATHL
10-02-14 17:19
isie,
3 NK’s, 3x 2eDivi
sie,
2x 1eDivisie
2x World Tria, th
lon
Series,
2 EK’s, 1 WK, 1 he
le
en 2 halve
mag aZIn e VOO
r DUaTHLOn
en TrIaTHLOn
/NK laNgE afst
aNd
nK Crosstriath
lon
grand Fi
EdmoNtoN nal Wts
amElaNd
mag aZIn e VOO
r DuatHLOn
en trIatHLOn
Hou uw brievenbus in de gaten!
MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON
www.triathlonbond.nl

Niek van Zijl - Triathlon Vereniging Rijnmond

WEDSTRIJDKALENDER 2015

NTB Congres - workshop C - Nederlandse Triathlon Bond

Route Triathlon Holten

Deelnemers Triathlon Almere 01 juni 2014

AMERSFOORT - Vlasakkerloop

30 e EDITIE 2014 HOLTEN ETU TRIATHLON

2014 triatlon Urk.xlsm - triathlon

Mini Triathlon 1/8 Triathlon Trio Triathlon 18 mei 2014 - UT

uitnodiging snertwedstrijd 8 november as.