II_Toon Tellegen-Toen bijna niemand

Recensie ‐ Toen bijna niemand iets te doen had ‐ jeugdliteratuur ‐ Karin H. Titel: Schrijver: Uitgever: Jaar van eerste uitgave: Aantal bladzijden: Genre: Illustraties door: Toen bijna niemand iets te doen had Toon Tellegen Querido 2013 133 dierenverhalen / fantasy Jessica Ahlberg De gloeiworm doofde zich en daar, op een verhoging onder de eik, verlicht door de vuurvlieg die van een takje naar beneden hing, verschenen plotseling de tor en de mier. Ze glommen meer dan ooit. De tor was geheel in het zwart, maar de mier had hier en daar iets wits op zich gestrooid, stippeltjes die glinsterden in het schijnsel van de vuurvlieg. ‘O’, riep iedereen. Toen werd het stil en begon de nachtegaal in de struik naast de eik te zingen. De tor sloeg zijn arm om het middel van de mier en ze zweefden over de verhoging. Nooit hadden twee dieren zo mooi gedanst, en nooit hadden zoveel tranen tegelijkertijd geblonken. Maar het meest ontroerd was wel de eekhoorn, want af en toe keek de mier even naar hem. En dan dacht de eekhoorn aan de reis die ze zouden gaan maken en hoe gezellig die zou worden, en dan wist hij niet waarom, maar dan stroomden de tranen over zijn wangen. Ze dansten lang, die twee. Toen de nachtegaal ten slotte zijn laatste noot had laten weerklinken stonden ze stil. Niemand bewoog of zei iets of klapte, totdat de lepelaar, na een hele tijd, fluisterde: ‘Ontroerd?’ Iedereen knikte, zelfs de kikker die wit was geworden van ontroering, en de brasem die in zijn eigen tranen zwom. De tor liet zijn ogen fonkelen, terwijl de mier knikte en zijn lippen op een eigenaardige manier tuitte. Toen liet de lepelaar een taart tevoorschijn komen die zo luchtig was dat je hem alleen maar kon vermoeden, maar niet kon proeven of zien. ‘Zonde,’ riep de beer. Maar de andere dieren riepen ‘O’ en besloten de verjaardag van de lepelaar nooit te vergeten. Bij alle verhalen in dit boek staan de ontmoetingen van de dieren (met menselijke eigenschappen) centraal. Of het nu een eekhoorn is die besluit een brief te schrijven, of een mossel die de eekhoorn uitnodigt voor een feestje, een slak die de mier uitdaagt voor een wedstrijd of een olifant op weg naar een geheime afspraak. Deze bundel met dierenverhalen zijn juweeltjes van vertelkunst. Het is bovendien prachtig geïllustreerd door de Engelse Jessica Ahlberg. Toen bijna niemand iets te doen had | 1 Over Toon Tellegen: Toon Tellegen (18 november 1941, Den Briel) schrijft bijna altijd over dieren: over eekhoorn, mier, boktor, olifant en de vele andere bosbewoners. Ze wonen in een wonderlijke wereld, vieren graag feest en mijmeren over hun leven. De dieren in zijn verhalen hebben vaak menselijke eigenschappen. Dit maakt de verhalen soms verwarrend, absurd of erg grappig. Zijn boeken zijn vaak bekroond met een Gouden of Zilveren Griffel en andere prijzen. De verhalen zijn meestal bedoeld voor lezers vanaf ongeveer negen jaar. Naast poëzie en verhalen schrijft Tellegen ook toneelstukken. In 2007 kreeg hij de Constantijn Huygensprijs voor zijn gehele oeuvre. (bron: leesplein.nl) 2 | Toen bijna niemand iets te doen had