5 Tandeloze tijger vlees laten keuren? In de Volkskrant van 27 maart jongstleden stond een verhaal over een tandeloze tijger. Nog wel op dezelfde dag dat ik de hele middag, in een stampvolle zaal in de Tweede Kamer mocht luisteren hoe de minister werd beticht van broddelwerk en het aan de laars lappen van de democratie. Column wico ankersmit Het stuk met als titel ‘Controle op vlees in handen van een tandeloze tijger’ beschreef duidelijk het voorland van private kwaliteitsborging als hiermee dezelfde fout wordt gemaakt als in de vleesindustrie. Het artikel put uit het recente onderzoek van de Onderzoeksraad voor Veiligheid over de risico’s in de vleesketen. Kort gezegd kregen bedrijven meer eigen verantwoordelijkheid, werd de overheid op afstand geplaatst. En voordat de markt op een goede manier had bewezen zijn eigen vlees te kunnen keuren waren alle tanden bij de overheid al uit de mond gehaald. En ja, dan zit je nu als overheid te kauwen op een taai stuk vlees zonder tanden voordat het welpje, dat de private vleessector nog is, zelf al tanden heeft gekregen. In het zelfde stuk in de Volkskrant lezen wij dat het zelfreinigend vermogen binnen de vleessector gering is. Er wordt gezwaaid met certificaten, maar dat de certificaten zelf vol zitten met vliegen en mest omdat ze niet veel meer vertegenwoordigen dan een papieren werkelijkheid. En dan terug naar onze wereld van spijkers, schroeven, pur en kit. Een wereld waarin de minister ook op de dag van het verschijnen van dit artikel, toen hij erover werd bevraagd door een Kamerlid, nog steeds bij zijn woorden bleef dat hij voor de slager is die zijn eigen vlees keurt. Hij noemde tijdens het Algemeen Overleg een voorbeeld van de gehaktballen die hij kocht bij de slager om de hoek. Hij gaf hierop aan dat als de slager deze zelf niet keurde hij de volgende dag zeker buikpijn zou krijgen, en hij de volgende keer een andere slager zou uitkiezen. Tja, gehaktballen. Die kun je ook zonder tanden nog wel door je keel krijgen. Maar als het een stevige biefstuk wordt, zul je je toch echt direct verslikken als je deze tandeloos te lijf gaat. En laat nu net de bouw die biefstuk zijn. Taai en moeilijk weg te krijgen als hij niet geheel volgens recept met liefde en aandacht op de juiste manier wordt bereid. Het is dan ook wel goed om deze metafoor te blijven gebruiken. Ik ben het oprecht eens met de minister die graag ziet dat de slager zijn eigen vlees keurt, daar kan toch niemand tegen zijn. Maar zonder goede controle door een tijger die ook de taaiste biefstuk klein weet te krijgen, wordt het stelsel van private kwaliteitsborging een nog groter probleem dan de huidige situatie in de vleessector. Maar dan de vraag wie nu eigenlijk op dit moment nog de tandarts is die kan zorgen voor een sterk gebit. Dat is toch echt het college van Burgemeester en Wethouders van de gemeenten. Ik vind het dan ook wel wat lastig te plaatsen dat kort voor het AO deze tandarts in de vorm van de G32 gemeenten pleit voor sterke tanden bij de tijgers van Bouw- en Woningtoezicht, terwijl deze zelfde tandarts al jaren bezig is om tanden te trekken. Een goede tandarts zal proberen het gebit van de huidige tijger te herstellen, door hier en daar een gaatje te vullen en een kroon te plaatsen op een plek waar de kies echt rot is. Maar helaas was het goedkoper en vooral eenvoudiger om te trekken in plaats van te herstellen. Ik hoop van harte dat de minister de rol van de toekomstige tandarts goed weet te vertalen naar een goed stelsel, zoals hij de Tweede Kamer heeft beloofd tijdens het Algemeen Overleg. Want alleen als hij dat echt doet, zitten wij straks niet met tijgers die zonder tanden alleen maar kunnen kijken naar een aantrekkelijke biefstuk. Wico Ankersmit Directeur Vereniging BWT Nederland
© Copyright 2024 ExpyDoc
