Antalya 2014 - Thijs van der Zanden

Vakantie omgeving Antalya
Aan de Turkse Riviera
Zaterdag 26 april, vliegreis Brussel-Antalya
Om 7.30 uur begon onze reis naar de Turkse Riviera
bij mooi zonnig lenteweer. Eerst moesten we Ria en
Piet in Arendonk ophalen waarna hun dochter Judith
ons naar Brussel bracht. Over de rijksweg E14 reden
we via Antwerpen en de E19 naar het vliegveld van
Zaventem-Brussel.
Na een vlucht met een Boeing 737-400 van de
Turkse chartermaatschappij Tailwind Airlines van
bijna 4 uur landden we om vijf voor vier in de
namiddag op het vliegveld van Antalya. De catering
was wel heel mager met alleen koffie, thee of water.
Dat heb je van de steeds goedkoper wordende
vliegreizen. Het moet uit de lengte of uit de breedte
Het Titanic Beach Resort had voor ons heel luxe
komen!
voorzieningen en alles was ‘all inclusive’
In Antalya aangekomen moest eerst het voor Turkije
verplicht visum aangeschaft waarvoor 25 euro contant betaald moest worden, het bleek dat het
bedrag juist deze maand weer met 10 euro
verhoogd was. Zo komen de Turken toch aan
euro’s zonder dat ze bij de Eurozone horen. Op
het vliegveld werden we ontvangen door onze
zogenaamd Nederlands sprekende’ reisleider. In
werkelijkheid bleek het Nederlands van deze
vriendelijke, oudere Turkse man met de naam
Mustafa erg tegenviel. Het enige Nederlands dat
hij sprak had hij van toeristen geleerd, vertelde hij.
Hij stond ons bij aankomst met een bord met de
tekst ‘ERS-TRAVEL” buiten het vliegveld op te
wachten. Hierna volgde de transfer van ongeveer
10 kilometer met een luxe busje naar het prachtig
gelegen 5-sterren hotel Titanic Beach & Resort
Piet, Ria en Diny op weg naar de pier van het resort
Lara. Een piccolo bracht onze koffers naar de
kamer, Diny en ik hadden een kamer op de 7de etage en Ria en Piet op de 8ste etage, de bovenste
van het imposante hotel.
Om 19.00 uur genoten we van ons eerste diner in de Titanic. Het wat een buffet dat over een
immens grote zaal was uitgespreid met een scala
van gerechten waar we ons op konden botvieren
en dat deden we dan ook. Het was overheerlijk
allemaal.
’s Avonds bezochten we het prachtig verlichte
buitengebeuren van de Titanic. Over een mooi
aangelegde boulevard omzoomd met grote
palmbomen en andere subtropische planten
konden we over de pier van het resort ‘de
Middellandse Zee’ inwandelen en hadden we
uitzicht op de branding. Overal waren er zitjes,
ligstoelen en prieeltjes voor de gasten en alles
was inclusief. De avond sloten we af op een
centraal plein waar een zogenaamde Hollandse
Diny met op de achtergrond de pier van het Titanic
avond werd gehouden die druk bezocht werd en
resort
ook die was ‘all inclusive’.
1
Vakantie omgeving Antalya
Aan de Turkse Riviera
Zondag 27 april, oriëntatie dag
Oei, toen ik naar buiten keek was het bewolkt
weer. Dat zou volgens de weersvoorspellers ook
wel eens het weer van de komende dagen
kunnen worden. Misschien hadden we toch wel
meer lange broeken mee moeten nemen.
Gelukkig blijft de temperatuur rond de 23 graden
schommelen en dat is toch niet slecht te noemen.
Na het uitgebreid buffet ontbijt gingen we het
resort verkennen. Er zijn kosten nog moeite
gespaard om het de gasten naar de zin te maken.
Vooral zonaanbidders komen aan hun trekken.
De Titanic ligt rondom in de zwembaden met
daarin gigantische glijbanen en andere zwembad
Diny en Ria in Perge bij het Romeinse amfitheater
attributen tot aan een boot op ware grootte toe.
Terrassen met drank en eetgelegenheden zijn
ook op diverse plaatsen gesitueerd. Laat in de middag hebben we nog een wandeling gemaakt
langs het strand en naar het buiten het resort gelegen ‘shopping centre’.
Om 17.00 uur waren we in de cinema uitgenodigd voor een informatiebijeenkomst met een cocktail
in de cinema van het hotel. Tijdens die
bijeenkomst werd door reisleider Mustafa
verteld over het vakantieprogramma en de vele
bezienswaardigheden die we gingen bezoeken.
We zijn benieuwd wat ons dat de komende
dagen zal brengen!
Maandag 28 april, verkenning Antalya
Vandaag vertrokken we om 10.00 uur voor een
tour in de omgeving van Antalya met een luxe
lucht geveerde bus met airconditioning. We
maakten een eerste fotostop in Perge bij het
Romeinse stadion en amfitheater gebouwd rond
200 jaar n.C. Vervolgens volgeden we de kust
De kustlijn van Antalya stad met op de achtergrond het
en maakten een bocht naar het centrum van
Taurus gebergte
Antalya, een stad van ruim 2 miljoen inwoners.
We zagen daar de imposante bouwsels uit de
Byzantijnse- en Romeinse tijd, waaronder ruïnes van de stadsmuren en het paleis van koning
Hadrianus. De laatste bus stop was bij de watervallen in het stadsdeel Jara, genaamd Duden
Selallesi. Deze watervallen stortten zich van grote hoogte met donderend geraas in zee waardoor er
een waternevel ontstaat die ons op 100 meter
afstand het gevoel gaf dat het motregende.
Om 13.00 waren we weer terug in het hotel waar
we direct aan de lunch konden beginnen. Na de
lunch gingen we met z’n vieren met de lijnbus
LC07 terug naar Antalya om de oude stad, die in
het Turks Kaleigi, wordt genoemd te gaan
bezichtigen. Voor 1 euro per persoon was dat wel
spotgoedkoop maar er werd wel heel veel gestopt
en we zaten in een overvolle bus. Ja, en dat moet
gezegd worden, de jongeren stonden er nog voor
ouderen op.
Na een fikse wandeling door het winkelcentrum
bereikten we uiteindelijk de oude stad Kaleici
waar de moskee Selcuik met z’n hoge minaret het
De Duden Salalesi waterval van het stadsdeel Jara van
Antalya
2
Vakantie omgeving Antalya
Aan de Turkse Riviera
eerste opvalt. We wandelden er door oude
Romeinse stadsdelen met de resten van
stadsmuren en middeleeuwse huizen tot aan het
paleis van de koning Hadrianus. Daar leste we op
een terrasje onze dorst. We dachten dat we overal
beter met euro’s konden betalen maar kwamen
daar bedrogen uit. Het bedrag van 27 lira werd
omgerekend naar 14 euro. Volgens de koers
echter had dat ongeveer 9 euro moeten zijn.
De terugrit met de bus was avontuurlijk en
ingewikkeld. Eerste moesten we na een kort ritje al
overstappen omdat de bus niet tot aan de Titanic
reed. Na de overstap kwamen we in een overvolle
bus terecht waar we als haringen in een ton zaten.
De buschauffeur wrong zich met zijn grote bus als
een kamikaze piloot door het verkeer heen. Het
Ria en Diny in het historische stadsdeel Kaleigi van
Antalya
was een wonder dan hij het er zonder deuken of
schrammen vanaf bracht. Uiteindelijk waren we
rond 19.00 uur weer in het Titanic hotel waar we
direct aan het overvloedige diner konden
beginnen.
Onze ERS reisgroep voor de ruïne resten van de
keizerstempel van Afrodisias. in het midden onze
‘Nederlands’ sprekende Turkse gids Mustafa
Dinsdag 29 april, Afrodisias
In de ochtend vertrokken we al om 8.00 uur met
onze koffers naar het Turkse binnenland.
Onderweg brachten we eerst een bezoek aan
Perge juwels, een bekende juwelier en
groothandel in de omgeving van Antalya. Diny
kon daar de verleiding niet weerstaan en kocht
zilveren oorbellen en dito ring met turquoise
stenen erin. Gelukkig konden we in de zaak
pinnen want anders waren we al direct bijna
platzak geweest.
Tijdens de rit door het indrukwekkende
Taurusgebergte met z’n besneeuwde bergtoppen op 3000 meter hoogte lunchte we onderweg in het
bijzondere restaurant Ardic. Na de smakelijke lunch bezochten we de historische stad Afrodisias,
gelegen in het Karacascu dal naast het dorp Geyre. Hier bloeide, vanwege de in de buurt gelegen
steengroeven, de marmerindustrie en was er eens
de wereldberoemde school van beeldhouwers. De
zogenoemde Propylon, de monumentale ingang
van de Tempel van Afrodite, de godin van de liefde
en schoonheid, het bijna geheel bewaarde stadion
en het Romeinse theater vormden de
hoogtepunten van deze bezichtiging. Ook het
nieuw gebouwde museum is prachtig. Hier worden
de sensationele reliëfs van de Keizertempel
tentoongesteld. Vervolgens reden we naar het
Thermaal Center Herakles, in het stadje
Pamukkale in de provincie Denizli, waar wij 2
nachten verbleven. Pamukkale betekent de
katoenvallei. Slecht konden we de voorzieningen
en het eten in Herakles niet noemen maar het kon
De baden van koning Hadrianus in de ruïne stad
Amfrodisias
toch niet tippen aan de luxe van de Titanic waar we
al een beetje aan gewend waren.
3
Vakantie omgeving Antalya
Aan de Turkse Riviera
Woensdag 30 april, Laodicea en
Hierapolis /Pamukkale
Na het ontbijt maakten we een korte busrit naar
de prachtige Bijbelse ruïne stad Laodicea. In
deze stad vestigde zich een van de eerste zeven
Christelijke gemeenschappen die in het nieuwe
testament zijn genoemd. De stad Laodicea is al in
de Byzantijnse tijd zo’n 200 jaar v.C. gesticht
door koning Antiochus II die er voor zijn vrouw
Laodice een grote basiliek liet bouwen. De stad is
gelegen op een plateau met uitzicht over het
groene vruchtbare dal van de meanderende rivier
Lycos. Honderd dertig jaar v.C. kwam de
strategische gelegen stad aan de weg naar Syrië
Diny in de Bijbelse ruïne stad Laodicea. Het was die dag
in handen van de Romeinen er werd de stad
fris op 900 meter in het binnenland
vernieuwd en uitgebreid met een stadion en met
maar liefst twee theaters. In de vierde eeuw n. C.
werd de basiliek gebruikt voor het christelijk geloof. Het was een van de eerste christelijke kerken.
De stad had toen al eeuwenlang een
waterleidingsysteem en zelfs riolering. In de
loop van de tijd is de stad door aardbevingen
verwoest en weer opgebouwd en later weer
verwoest. Momenteel wordt de stadsruïne al
weer tientallen jaren gerestaureerd.
In Laodicea stonden tussen de historische bouwwerken
opvallend veel klaprozen die mooi afstaken tussen de
lichte gesteenten
terrassen worden gevormd door kalkrijk water dat
rijk is aan calciumcarbonaat van bijna 50 graden
C. Het water komt uit diverse bronnen uit de
grond omhoog en vormt prachtige witte rotsen en
bassins in allerlei kleurschakeringen door het
aanwezige calciumcarbonaat in het water.
De Heilige stad Hierapolis is in de 2de eeuw v.C.
gesticht door Eumus II, koning van Pergamon. De
ruïnes van een Christelijke kerk, de tempel van
Apollo en Plutoniom, de Romeinse muur, het
mortuarium van apostel Philippus, de thermale
baden en ander imposante bouwwerken zijn een
lust voor het oog en toonbeelden van vroegere
bouw- en beeldhouwkunst.
Na de lunch maakten we een uitstapje naar de
beroemde kalkterrassen van Pamukkale en de
ruïne stad Hierapolis. Helaas werkte het weer
niet mee. Het was bewolkt en koud en er viel
zelfs een tijdje wat regen. Gelukkig knapte het
weer op het eind van de dag op en konden we
genieten van de prachtige uitzichten en
historische bouwwerken.
De adembenemende witte kalkrotsen en
Diny en Ria bij het natuurwonder de kalkrotsen van
Pamukkale gevormd door kalkrijkwater van 55 graden C
met daarin een hoog percentage calciumcarbonaat
4
Vakantie omgeving Antalya
Aan de Turkse Riviera
Donderdag 1 mei, van Denizli terug naar
Antalya
Deze dag reden we terug naar de Antalya aan de
Turkse Riviera. We volgden weer de route terug
door het Taurusgebergte en kwamen door veel
kleine bergdorpen van het binnenland waar we
kampjes zagen van nomaden met geitenkuddes.
Onderweg bezochten we een traditionele
tapijtknoperij waar we het ambacht van de
tapijtknoopkunst van dichtbij kunt bekijken. De
arbeid werd verricht door vrouwen die razendsnel
zijden tapijten knoopten. Een waar
monnikenwerk! In die nog niet eens zo grote
tapijten zit al gauw zo’n 1,5 jaar arbeidstijd.
Ondanks een maandloon van maar 300 euro
kwamen die tapijten uit op een prijs die voor ons
veel te hoog was.
Voor het vertrek uit Pamukkale ging fotograaf Thijs ook
nog even op de foto bij de kalkrotsen
Bij terugkomst in Antalya bezochten wij een
lederfabriek. Hier kregen we eerst een korte
modeshow. Daarna werden we overvallen door
verkopers die graag aan ons een jasje wilde
slijten. Deze keer lieten we ons niet verschalken
en hielden onze beurs op de knip. Wel viel het
niet mee om de teleurgestelde verkopers van
ons af te schudden.
Vrijdag 2 mei, Boottocht gemist
Vandaag is het oorspronkelijke programma in
duigen gevallen. Het plan was om 9.30 uur te
vertrekken naar Antalya met de anderen van
onze ERS vakantiegroep om daar een boottocht
Deze dames maken zijden tapijten waar ze meer dan
te maken en vervolgens de oude stad en de
een jaar aan werken
antieke bazaars te gaan bezoeken. Helaas
vergiste we ons in de vertrektijd van de bus en werd daardoor de boottocht door onze neus geboord.
We besloten toen eerst een halve dag naar de Titanic pier te gaan om daar te gaan luieren in de ziten ligzakken. Dat was best aangenaam met het
frisse zeebriesje erbij! Wel was het behoorlijk
insmeren geblazen om te voorkomen dat we een
indianenhuid zouden krijgen.
In de middag gingen we toch nog met z’n vieren
naar Atalya stad. De heenreis ging met de lijnbus
en voor de terugreis namen we een taxi. Na wat
traditioneel afpingelen kwam ik voor het ritje van
zo’n de 25 km. naar de Titanic met de
taxichauffeur een prijs van 15 euro overheen. Diny
en Ria lieten we los in de grote bazaar in de ‘old
stad’, een overdekte markt, waar op een
traditionele manier allerlei waar aan de man, beter
gezegd vrouw, werd gebracht. Piet en ik
Elke plaats van een beetje omvang heeft een of meer
bezochten intussen de historische stad die zijn
standbeelden van Attaturk, de stichter van Turkije. Hier
hoogtijdagen kenden in de Romeinse tijd van
kijkt Attaturk over Anyalya heen.
koning Hadrianus.
5
Vakantie omgeving Antalya
Aan de Turkse Riviera
’s Avonds bezochten we een wervelende
carnavals show opgevoerd door schaars geklede
dames met onnavolgbare schuddende billen en
jonge acrobaten die een mengeling van
acrobatische sprongen en breakdance
opvoerden. Ze kregen er de stemming bij het
publiek al direct in. Later mocht het publiek ook
meedansen. Ook Diny nam daar even aan deel.
Zaterdag 3 mei, Terugreis Antalya Brussel
Helaas komt aan alles een einde. Vandaag
werden we al om 4.15 uur plaatselijk tijd met een
luxe busje opgehaald en naar de luchthaven van
Antalya gebracht. Op de terugreis met de Boeing
737-400 van Tailwind Airlines vlogen we over
vanaf Antalya over Servië, Bosnië, Kroatië, Noord
Italië, Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland naar
We sloten ons verblijf in het Titanic resort op
vrijdagavond af met een wervelende Braziliaanse
carnavals show.
Brussel. Daar stond zoon Paul ons al op te
wachten om ons naar Reusel terug te rijden en
zat onze vakantie er al weer op.
De besneeuwde toppen van het Taurus gebergte van
Antalya gezien vanuit onze Boeing 737-400
Slot
Onze korte vakantie aan de Turkse Riviera kende
een druk programma met voor ons verassende
elementen. De meeste dagen zijn we in de
omgeving van Antalya gebleven waar we in de
omgeving veel onderweg waren. Luieren en
zonnen aan het strand was aan ons, op een paar
uurtjes na, niet besteed. Het luxe verblijf op het
imposante Titanic resort waar je kon genieten van
maaltijden met een ongekende variëteit en van
drankjes en hapjes de hele dag door tot zelfs 3
uur in de nacht was overweldigend en dat alles ‘all
inclusive’.
Drie dagen lang hebben we een tocht gemaakt
door het Taurus gebergte, bezochten daar
historische plaatsen en genoten er van de
prachtige natuur. We zagen op die tocht hoe de
bevolking in het binnenland leeft. Ze leven
eigenlijk van heel weinig. Dat moet ook wel
omdat het gemiddelde inkomen van de
werkende bevolking niet veel hoger is dan 1000
Turkse lira, ruim 300 euro. Wat ons toch vooral
opviel was, op de soms agressieve verkopers
na, de vriendelijk goedgemanierde Turkse
mensen. Daar kunnen wij Nederlanders nog wel
wat van leren.
De vakantie in Turkije zit erop wat rest zijn onze
herinneringen en deze reisbescheiden
Thijs van der Zanden,
mei 2014
6

Download Report