Geschiedenis van een (Shirdi)beeld

Geschiedenis van een (Shirdi)beeld
In 1997, tijdens een bezoek aan India, liet ik Swami Gopala Krishna een foto van het
beeld van Arjuna zien, dat mijn broer Koen had gebeeldhouwd. Swami reageerde
positief en zei dat Koen een beeld van Shirdi Sai Baba moest maken van ‘three feet’
(96 cm) hoogte. Toen ik Koen hier later over sprak zei hij dat hij als beginnend
beeldhouwer nog niet het zelfvertrouwen had om zo'n portret te kunnen maken.
Koen besloot zich hierop te voorbereiden. Maar hij wist niets over Shirdi Sai Baba.
Ooit had Koen een boekje over hem gelezen, maar dat had op hem vooral een indruk
nagelaten van een onbegrijpelijke, wisselvallige heilige die vaak boos werd. In
2003 kreeg hij een computer en besloot die te gebruiken om het boek te
vertalen. Misschien zou hij zo Shirdi Sai Baba leren kennen. Ondertussen
zou hij blijven beeldhouwen om zich ook technisch voor te bereiden.
Koen vroeg zijn ouders om het boek ‘Sri Sai Satcharitra’ mee te nemen uit
India. Ze kwamen echter thuis met een heel ander boek, vol verhalen die hij
niet kende. Hij besloot ook deze verhalen te vertalen, chronologisch te
rangschikken en uiteindelijk te bundelen in het boek ‘Zeven dagen Shirdi Sai'. De
eerste uitgave verscheen in 2004 en in 2011 volgde een herziene druk van 480
pagina’s.
Ondertussen ging het beeldhouwen verder, maar Koen voelde zich
er nog steeds niet klaar voor. Het is één ding om een leuk beeldje
te hakken, maar een getrouw portret, met alle kloppende details, is
heel wat moeilijker. Maar toen afgelopen jaar bekend werd dat
Swami Gopala Krishna mogelijk in 2014 naar Nederland zou komen
ging bij Koen de knop om en hij voelde dat de tijd nu rijp was om
het gevraagde Shirdi-beeld te maken.
Met Swami's komst zou een inwijding door de Meester zélf een
geweldige toevoeging zijn. Na 20 jaar werkervaring had hij nu
voldoende vertrouwen om deze uitdaging aan te gaan.
Een blok marmer werd aangeschaft en bewierookt naar de zagerij
gestuurd. Hier werden de grove contouren van Shirdi Sai Baba met een
zaagmachine voorgezaagd. Daarna volgde een lang proces van hakken,
raspen en vooral schuren en polijsten. Zoals vader Jan vaak zegt:
'Eenmaal eraf kun je het er niet zomaar weer aanplakken!' Bij
spannende momenten zoals het bewerken van details in het gezicht,
de handen, de kleding, werd steevast Swami aangeroepen.
Na twee maanden van intens en dagelijks
werk is het eindresultaat verbluffend.
Het altaar in de tempel diende wel
aangepast te worden voor het beeld. Ook
voor speciale verlichting werd gezorgd door een behulpzame vriend.
Donderdag 27 februari 2014 werd het Shirdi Sai Baba-beeld
geïnstalleerd. Een stel stevige oprijplaten werd voor het altaar gelegd
zodat 'Shirdi' veilig zijn definitieve zetel kon bereiken. Alles verliep
gelukkig voorspoedig en zonder beschadigingen.
‘s Avonds hebben we met de GKS familie dit heugelijke feit gevierd. Deze donderdag, traditioneel
de dag van de guru, en bovenal Shivarathri, de nacht van Shiva die jaarlijks gevierd wordt in de
maand februari of maart, gaf de plaatsing extra betekenis.
Alle aanwezigen overgoten Shirdi Sai met water onder het zingen van Om Shivaya, om iets van
zichzelf in het beeld te leggen. Naarmate de avond vorderde, en Shirdi Sai Baba, gedecoreerd met
prachtige bloemenkransen, stond te glimmen, was het beeld één met de tempel geworden. 'Alsof
het beeld er altijd al heeft gestaan' was een veel gehoord gezegde.
Het wáre hart zal
Swami aan het beeld
geven tijdens Zijn
bezoek aan Nederland
in augustus 2014.