Wielerweekend vrouwen Papendal 28-06/29-06-2014 Voorbereiding Op vrijdag mijn “hutkoffer” ingepakt volgens de inpaklijst van Linda, mijn fiets nog weer eens gecheckt, alles nog een keer langslopen; ketting, cassette, zit er nog een tube in mijn zadeltasje? Ja? Check! Met een gerust hart stapte ik mijn bed in. Helaas niet goed geslapen, gewoon niet geslapen zeg maar. Vond het toch een beetje spannend; wat kan ik verwachten, hoe gaat de groep er uitzien, zijn er meer beginners die eigenlijk geen echte beginners meer zijn? Dag 1 De wekker ging af om 05:30 uur. Gelukkig ben ik als “pleeg” (verzorgende IG) wel wat gewend. Ik kan met een gebrek aan slaap met gemak 8 uur werken, dus fietsen is ook beslist geen probleem! Ik stond om 06:45 uur op de afgesproken plek en ontmoette daar moeder en dochter (Tekla en Anne-Marieke Admiraal) afkomstig uit Bedum. Een vlot kennismakingsgesprek volgde en ik voelde me op mijn gemak bij deze dames, Anne viel in slaap (op de terugweg deed ze dat ook, heerlijk, wilde dat ik dat kon), de rit naar Papendal Arnhem verliep vlot en eenmaal aangekomen barste ik van het oestrogeen (kan moeilijk spreken van testosteron ;) ) of is het adrenaline geweest? Allereerst de fietsen en “hutkoffers” uitgeladen en naar binnen gebracht en vervolgens aan de koffie en kennismaken met de vele andere vrouwen. Het viel mij op dat de provincie Groningen goed vertegenwoordigd was dit weekend! Ben eigenlijk maar één Fries tegen gekomen, een dame uit Leeuwarden. Misschien waren er wel meerdere, eigenlijk kwam ik oren en een mond te kort dit weekend Aan de slag Na het welkomstwoord en het rondje voorstellen was er dan eindelijk het moment dat er gefietst kon worden. Dat was heerlijk! Als ik gespannen ben moet ik gewoon even wat gaan doen, hetzij hardlopen (dat kan nu even niet vanwege een slijmbeursontsteking) fietsen of paardrijden (ook even niet). Eenmaal aan het fietsen vloeit de spanning als vanzelf weg en ineens word ik een leuker, aardiger mens (voor mijn gevoel) ik luister aandachtig naar wat Fieke (KeK) te vertellen heeft; balansoefeningen op de fiets, technische uitleg. Fieke bracht het leuk! Daarna nog een rondje terrein en vervolgens was het tijd voor de lunch. Wat heb ik lekker gegeten zeg, echt heel goed verzorgd! Na de lunch gingen we opnieuw verzamelen en gingen we met Fieke op pad: Klimmen. Oh mijn Joost dat heb ik nog nooit gedaan, maar gelukkig ben ik er een van de uitdagingen, ik knipoog er naar en ga de uitdaging aan! Het ging moeizaam en ik ben minstens twee keer gestorven of zo, maar had al snel gevoel voor timing voor wat betreft het schakelen. We mochten zelf op zeker moment een groep samenstellen om een ploegentijdrit te doen, chapeau voor Anne-Marieke Admiraal wat heeft zij een lange adem (logisch want ze heeft de Mont Ventoux gefietst en komt uit een echte sportfamilie). Tara (die noemde ik steeds Apeldoorn) is ook een topper die kan goed volgen, zelf kan ik best wel lekker sprintjes pakken, heel kort, fel en stevig vlammen. Wij werkten gewoon goed samen. Hier kwam mijn zorgzaamheid ook zo lekker om de hoek kijken, Tara (Apeldoorn) gaat het!? Anne houd je het nog vol!? Een heel leuk clubje dus op dag 1 van het weekend op ons tochtje wel iemand die lek reed dus we konden gelijk meekijken hoe je dit als vrouw zelf oplost. Eenmaal weer terug in het hotel moest er ingecheckt worden en was er tijd om op te frissen en volgde er een rondleiding om 17:00 uur. Die rondleiding heb ik gelaten voor wat het was, ik had behoefte aan rust . Heerlijk warm gedoucht en daarna even op facebook gekeken o.a. mijn strava-activiteit bekeken en op fb gezet. Ik had dus tijdens mijn tocht een Qom gehaald, maar die raakte ik later ook weer kwijt aan iemand die net even wat harder trapte. Vervolgens was het dan al weer 18:00 uur en was het tijd voor het diner, ook dit was uitstekend verzorgd, voor elk wat wils! Na het diner volgden om 19:45 uur de workshops Core stability/valtraining voor mij en daarna de workshop fietshouding, erg interessant en leerzaam. Bij de valtraining ervoer ik mijn lijf toch wel als onhandig, wat heb ik een lange benen en armen maar ik kwam er wel uit uiteindelijk . Ik had zwemkleding meegenomen maar om 22:30 uur vond ik het wel prima mijn luikjes zijn dicht gegaan. Dag 2 Ontbijt om 07:30 uur was wederom voortreffelijk verzorgd. Complimenten voor de keuken, om 08:45 uur werd er een groepsfoto gemaakt. Dit moet er wel leuk uitzien met al diezelfde wielertenue’s. Vervolgens werden er groepen ingedeeld voor de mbt-tocht en toertocht op de weg. Yihaaa, daar gaan we! Ik schat op zo’n vier km afstand haakte er een dame af, die was niet zo fit. Wij gingen door. Richting de Posbank was er een dame die door onhandig schakelen materiaalpech kreeg. Zij werd opgehaald. Anne en Apeldoorn (Tara) miste ik wel even, maar heb halverwege de tocht iemand gevonden die qua tempo goed bij me paste. Op een zeker moment waren we met zijn tweetjes zo lekker aan het trappen (op kop) dat we de groep gelost hadden, we gingen harder en harder, maar dat voorkwam niet dat we regen op ons dak kregen, het moment om mijn doucheliedjes te zingen . Qom Heerlijk om even lekker door te pezen, wij zijn dus niet gestopt om regenjasjes aan te trekken, wij fietsten door, achter in de groep fietsen is niet zo mijn ding. Niet omdat ik niet sterk genoeg ben, maar meer omdat ik steeds weer aan moet trekken nadat er te snel werd afgeremd, enkelen waren bang om in het wiel te fietsen. Onze begeleidster deed het trouwens prima, zij gaf mij de tip om op t grote voorblad te draaien en moet zeggen dat het veel lekkerder fietste (sorry fysio). Tijdens deze tocht heb ik weer een Qom gereden, zo leuk om met strava te fietsen. De omgeving is adembenemend mooi en ik heb Genoten met een hoofdletter G, volgend jaar doe ik weer mee! Rinda Benschop
© Copyright 2024 ExpyDoc