deel 2 - Hierzijnwij.nu

Aankomst
1e Transport GVB Metro M5
ALSTOM
Valenciennes - HWP Diemen
op
11-04-2012
Op 11 april stond ik alweer vroeg bij de lijnwerkplaats te Diemen. Officieel HWP. Om even
over acht uur de avond ervoor vertrokken vanuit Valenciennes. En s 'nachts was ik om over
twaalven thuis. Toch eerst even de foto's in de pc zetten, en na even opknappen en ook even
een bakkie doen was het toch alweer bijna 01.00 uur geworden. Volgende morgen ging de
wekker weer om 07.00 uur want ik wilde toch weer op tijd bij de lijnwerkplaats in Diemen
zijn. Ik was er al om 09.00 uur.
Gelukkig was het vandaag mooi weer. En
De verwachtte aankomst tijd zou om
11.00 uur zijn. Maar na vertrek bij Alstom
in Valenciennes–Frankrijk, kwam de
eerste wagen van het konvooi met de
110A met de bestuurderscabine om 12.15
uur onder het viaduct aanrijden.
Ondanks 3 lekke banden onderweg
kunnen we zeggen dat ze redelijk op
schema aankwamen.
Dan moet de combinatie even midden op
de weg wachten want er stond een
Combino tram in de weg en die moest
eerst even worden weggereden.
Dan kan de combinatie naar binnen.
Deze combinatie met de 110A ging in Valenciennes als laatste de poort uit. Maar gaat hier als
éérste naar binnen. Dat heeft met planning te maken. Dit metro deel wordt straks als eerste
afgereden om reden dat hij dan in juiste positie staat om de andere twee M5 tussendelen er
aan te koppelen.
Hier eerst even goed vooruit en dan
achteruit door de poort naar binnen. Ook
weer mooi geholpen door de stuurbare
achterwielen.
Hij is binnen.
Ondertussen staat de volgende
met de 110C ook al voor de
poort. En net onder het viaduct
komt de derde aanrijden.
Ook deze wordt op dezelfde
manier naar binnen gereden.
Eerst vooruit en dan keurig met
vakmanschap door de poort naar
achteren.
Terwijl de 110C naar binnen
rijdt, wordt de 110A de bocht
om geloodst.
Gelukkig was het vandaag heel mooi weer. En dat fotografeert toch wel even prettiger. Ja, en
als het mooi weer is en het konvooi komt binnen, dan is er natuurlijk aan belangstelling geen
gebrek. Een mooiere uitkijkpost dan het trappenhuis is er dan niet.
De chauffeur die met de 110A rijdt, kijkt
behoedzaam als hij naar achteren rijdt.
De 110B is inmiddels ook al binnen.
De combinatie met de 110 C wordt
voorlopig even naast het magazijn van de
lijnwerkplaats geparkeerd.
Eerst moet de 110A worden afgereden,
daarna de 110 B en dan pas de 110 C. Op
die manier komen ze straks in volgorde
aan elkaar.
De combinatie met de 110A staat al op zijn plek.
En precies op de rails. Kwestie van de truck
loskoppelen en afrijden.
Het loskoppelen van de oplegger gaat
eigenlijk in de omgekeerde volgorde als
het aankoppelen.
Maar ook hier weet ieder zijn taak en doet
iedereen zijn deel.
Als de truck is losgekoppeld kan het
leggen van de op/afrijrails beginnen.
Ondertussen is de kleine lok de H1 al
klaar gezet om de 110A met cabine als
eerste de “traverse” in te rijden.
Als de rails zijn gelegd kan het afrijden beginnen.
De 110A rolt met het eerste draaistel van de oplegger.
Als dan het tweede draaistel
ook op de grond staat kan de
kleine lok, de H1 worden
aangekoppeld.
Met een aangepast koppelstuk
wordt de 110A door middel
van een trekstang aan de H1
gekoppeld. Alleen het gaatje
voor de borgpin was of een
beetje krap of moeilijk te
vinden want het duurde wel
even voor deze er in zat.
En iedereen wil even kijken en
weet hoe het (niet) moet.
Maar Dirk Stam lukt het wel.
Maar uiteindelijk zit de
borgpin er in en kan de
trekstang aan de H1 worden
gekoppeld. En dat ging wat
makkelijker.
Eenmaal vast aan de minilok H1 kan deze
samen met de 110A naar de traverse worden
gereden.
Mede door het mooie weer is er nog steeds
veel bekijks.
Langzaam maar behoedzaam rijden ze naar
de traverse.
De minilok H1 rijdt achteruit als eerste de
traverse in. Zoals in het begin beschreef ik al
waarom de 110A als eerste bij de HWP het
terrein op reed. Nu rijdt hij "achteruit" de
traverse in om straks als deze naar de andere
kant is opgeschoven deze 110A met cabine als
éérste deel van de totale combinatie komt te
staan. Daarna worden de andere twee delen er
achter gekoppeld.
Rob houdt alles in de gaten of het goed gaat.
Als de 110A helemaal binnen in de Traverse staat
wordt het koppelstuk aan de voorkant in orde
gemaakt.
Dan worden de deuren gesloten en zet de Traverse
zich in een zijdelingse beweging naar de zijkant.
Deze "Traverse" is een soort koker die dwars over een rail rijdt. Zodat een wagen van spoor
naar spoor kan worden "verschoven" zonder dat er hoeft te worden gerangeerd. En dat
bespaart ruimte, rails en wissels. Deze traverse wordt op de HWP ook wel de "beschuitbus"
genoemd.
Ondertussen ook hier weer het
verhaal van omgekeerde volgorde.
De rails wordt weggehaald zodat de
truck weer voor de oplegger
gekoppeld kan worden.
Hier is te zien dat de rails van de
oplegger toch niet helemaal recht in
lijn staat met de rails op de grond.
Maar het afrijden ondervindt daar
geen hinder van.
Dan komt de Traverse aan de andere kant aan.
Dan gaan de deuren open en…kiekeboe….
komt Rob met zijn clownsneus naar buiten.
Ach, grapje tussendoor moet kunnen.
Langzaam wordt de 110A door
de minilok naar buiten
geduwd.
Dan is het weer snel naar de andere kant lopen want de volgende wagen met de middenbak
110B komt er aan.
Ik blijf de trucks geweldig vinden.
Nu de 110B er eenmaal staat kan het losmaken van de
transportbevestigingen beginnen.
Tijdens het afrijden van de 110B komt het
koppelstuk toch wel aardig dicht bij de
grond. Tijdens het opladen zou dat hetzelfde
zijn. Alleen stond ik in een andere positie om
dat te zien.
Ook het tweede draaistel rolt langzaam
naar beneden van de trailer. Ook hier is
de man met de ijzeren keg aan de steel
steeds bij het wiel paraat.
Nog even over de volgorde van de bakken.
De 110A was als eerste aan de beurt. Nu
dus de 110B. De 110C staat nog steeds
aan de zijkant geparkeerd.
Alles is en wordt volgens planning op en
afgeladen.
De minilok H1 is nu aan de 110B
aangekoppeld. Deze tweede keer ging het
makkelijker dan de eerste keer. Met Dirk
Stam weer als machinist gaat het goed
komen. Hij trekt de combinatie weer
rustig en vakkundig naar de "traverse".
Meneer Philippe Joussement zit gehurkt
alles te controleren en spreekt van tijd tot
tijd zijn bevindingen in op een kleine
memorecorder. Ook Ben van der Heijden
houdt alles in de gaten.
De minilok trekt de 110 de bocht voor de
traverse in.
Wat ik bij de eerste deel van de M5 niet
heb gezien, is dat blijkt dat de bocht
toch wel erg krap is. Ach, ja je kunt ook
niet alles zien en fotograferen.
Monteur Rob denkt, "als dat maar goed
gaat". De luchtbalgen zijn leeg en het lijkt
net of ze uitgeknepen worden.
En dan is de middenbak M5 110B ook in
de traverse. En kan deze ook naar de
andere kant worden gereden.
De Traverse met middenbak 110B staat bijna achter
de 110A. De blauwe beschermhoes die de opening van
de bak beschermde, is er inmiddels afgehaald.
Dus een mooie gelegenheid om even de binnenkant te
bekijken.
Dit is wel even een andere koppeling
als wij gewend zijn. De 110A heeft
aan deze "open" kant een heel andere
koppeling dan aan de kopkant.
De tussenbak heeft ook zo'n koppeling aan de "open zijde". Nu is ondertussen ook de
blauwe hoes van de 110B er afgehaald. Nu moeten beide delen aan elkaar worden gekoppeld.
En dát was even een probleempje.
Omdat de rails daar terplekke niet
horizontaal liep en er tussen bak 110A
en de 110B nogal hoogte verschil was
kwamen de koppelingen niet op één
lijn. En was koppelen dus niet
mogelijk. Er werd wat aan de hoogte
van de koppelingen gesteld, maar dat
hielp niet om het hoogteverschil van
meer dan 6 cm op te heffen. Nu toont
het hier op de foto meer omdat ik er
vanuit een andere hoek op keek.
Dus werd besloten om de 110B terug te rijden in de traverse. Dat werd eerst gedaan door de
minilok, deze duwde hem terug. Reden is dat die rail in de traverse wél gelijk loopt en dan de
koppelingen "recht" tegenover elkaar komen.
Met de minilok H1 werd de 110B teruggetrokken in de traverse.
Er werd even een ander lokje bij gehaald, de H2. Die
moest aan de 110A worden gekoppeld om de 110A
terug de traverse in te duwen. Ook daar noest even de
juiste koppeling voor worden aangezet. En dat viel ook
nog even niet mee
voordat
die
gekoppeld was.
Dirk Stam doet zijn uiterste best om ook deze H2 op de
juiste plek te krijgen.
Uiteindelijk
is
de
koppeling gelukt. En kan
hij worden teruggeduwd.
Nu kan de 110A en de
110B "in" de
traverse aan elkaar worden
gekoppeld.
Na een half uurtje staan de 110A en 110B weer buiten.
De traverse kan weer met de minilok H1 terug naar de
andere kant om de 110 C op te halen, die nu ook van de
oplegger wordt gereden. Dus snel weer naar de andere
kant.
Langzaam verandert het weer. Ik voel
toch weer regendruppels. De 110C wordt
van de oplegger gereden.
De minilok H1 is uit de traverse gereden
en wordt nu aan de andere kant van de
middenbak 110C gereden. Met het doel
om hem de traverse in te duwen.
Het aankoppelen gaat nu een stuk
makkelijker.
Dan is de 110C gekoppeld en wordt de traverse ingeduwd.
Als hij eenmaal binnen staat gaat de traverse weer naar de andere kant.
Als de traverse aan de
andere kant is wordt de H1
er uit gereden.
De kleine lok H2 wordt aan
de 110A gekoppeld om de
110A en de 110B – die al
aan elkaar stonden – samen
de traverse in te duwen.
De minilok H1 is de
traverse uitgereden en staat
er nu naast. Omdat de
minilok H1 vóór in de
traverse voor de 110C
stond, is staat nu de 110C
zo ver mogelijk achterin de
traverse. Hierdoor staat de
110B bij het koppelen aan
de 110C net zo vlak op de
rails als tijdens het
koppelen met de 110A.
Nu is ook duidelijk waarom de combinaties van het transport in deze volgorde naar binnen
zijn gereden en de M5 delen hebben gelost.
Er zijn 3 sneltrams S1 aan elkaar
gekoppeld klaargezet.
De bedoeling is om met deze drie S1 de
drie M5 delen weg te rijden en om te
rangeren naar spoor 12 de werkplaats in.
Nu wilde het koppelen hier ook niet
lukken omdat de S1 en de 110A als het
ware in een bocht staan en de koppeling
daardoor niet ging.
Helaas was het weer gaan regenen en had ik toch maar even mijn plu gehaald. De S1-en
werden achteruit gereden en men kwam op het idee om de drie M5 delen met vereende
(man)krachten dan maar vooruit te duwen naar de S1. Er was een recht stuk en daar moest het
lukken om de koppelingen recht tegenover elkaar te krijgen.
En dan zet de massa van 2 M5 delen zich
toch in beweging. Het blijkt toch soepeler
te rollen dan men had gedacht maar het
rolt……..en rolt……en rolt….en dan
komt hij dichter bij de S1. Dan een lichte
paniek want de massa rolt door en moet
toch worden tegen gehouden.
En dat lukt niet. De ijzeren keg is even
niet bij de hand om die voor de wielen te
leggen. Ook een houten balk houdt de
rollende massa niet tegen.
De houten balk wordt gekraakt als een
luciferhoutje. En uiteindelijk ziet iedereen
de ramp gebeuren. De koppelingen raken
elkaar en drukken elkaar naar buiten. En
met een kleine "krak" komt de massa tot
stilstand. De koppeling van de S1 raakte
het polyester en brak er een klein stukje
uit. Angstig wordt de schade bekeken.
Gelukkig valt die nogal mee. Door de
flexibiliteit van de koppelingen was dat op
zicht even de enige schade.
Nu de S1 naar achteren was
koppeling van de 110A toch
Blijkbaar
koppelingen
gereden en de koppelingen vrij zijn blijkt dat de
enigszins een beetje scheef te zitten.
liep de rails toch nog teveel in een bocht waardoor de
toch te scheef tegenover elkaar kwamen.
Nu moest de S1
toch verder achteruit en moesten de drie M5 delen even verder
geduwd
worden
waar de rails echt recht was en de S1 koppeling recht tegenover de
koppeling van de M5 zou komen.
Dus een nieuwe poging werd gedaan.
En toen was de koppeling gelukt.
En dan is het een sliert van 3 x een S1 en 3 x een M5. Toch best een hele lengte.
Gelukkig naderen we nu het eind van de dag van aflevering van het eerste transport. De regen
valt op dat moment behoorlijk. En is toch een spelbreker voor het maken van de foto's.
De sliert rijdt nu richting Diemen 3.
De reden waarom er 3 S1 wagens aan elkaar zijn gekoppeld om de 3 M5 wagens te trekken is,
dat er een goede overbrugging moet zijn voor de derde rail en dat de wisselsectie uitgereden
moet zijn.
Eindelijk komen ze aangereden naar de
loods voor spoor 12.
Tot zover gaat alles goed en bijna is de
M5 binnen.
Ja….."bijna"….
want nét voordat
de 110C die als
eerste de loods in
moet gaat er iets
niet goed.
Men is bang dat
de trein niet
langs het bordes
kan.
Hij komt er wel
akelig dicht
langs.
Hoe kán dat nou?....zou hij dan tóch breder zijn dan de Zilvermeeuwen?
Om risico's te voorkomen zit er maar één
ding op…….bordes losmaken.
Nu kan de M5 zonder risico er langs.
Nog slechts op de helft na van de M5 110A zijn de drie delen van de M5 binnen. Alles bij
elkaar genomen toch weer een hele lange dag. Om 19.00 uur precies maakte ik de laatste
foto.
Ik spreek de wens uit dat ik met de beschrijving en de foto's een indruk heb kunnen geven
van het eerste transport van de eerste drie M5 delen, op 10 april vanuit de Alstom fabriek te
Valenciennes in Frankrijk tot en met de aflevering de volgende dag op 11 april in de
HWP/Lijnwerkplaats te Diemen.
&

Download Report