HIER KOMEN DE FIERE FLUITERS!!! Hoera! Vakantie… Hebben jullie ook zo genoten van de voorbije grote vakantie?! Voor mij was het heel zeker de beste grote vakantie ooit… Hoe dat komt? Wel er was gewoon zo gigantisch veel leuks te doen! Willen jullie alles weten? Wel…hier komt mijn verslag Opzij, opzij, opzij…maak plaats, maak plaats, maak plaats… Normaal begin ik de grote vakantie met op reis te gaan samen met mijn ouders. Maar dit jaar kon dat niet door de verbouwingswerken aan ons huis. Je gaat toch niet weg terwijl de stielmannen je muren afbreken, hé Dus…was er lekker veel tijd om eindelijk eens werk te maken van mijn geheime plannen…spannend! En…om Papa er aan te herinneren dat hij beloofd had om daarbij te helpen! In de tweede week van juli begonnen we met de grote schoonmaak in het tuinhuis. Het was wel met een diepe zucht van mijn vader, maar…als hij eenmaal op dreef komt, dan gaat het ferm vooruit! Na één dag hadden we de linkerhelft helemaal leeg gehaald. En wat vonden we toen we de vloer aanveegden? Jawel, vogelsporen in de beton!! Dit kon geen toeval meer zijn; hier zou ik mijn plan uitvoeren:… Een vogelclubhuis inrichten! Samen haalden we onze oude keukentafel naar binnen. Dàt noem ik dus een ferm werkvlak! En de oude mand van onze hond paste er perfect onder…het duurde niet lang of onze haarbal was zich al aan het nestelen in het verse deken. Die voelde zich daar al helemaal thuis En een bloemetje op de tafel maakt het helemaal af, niet?! ’s Avonds belde ik dolenthousiast naar mijn vriendin Charline! Amaai, zij vond het ook best spannend! Ze zou de dag er op meteen komen helpen om het clubhuis in te richten; supermeid! Alles heeft een naam! ’s Anderendaags stond ze voor mijn neus met een heuse verrassing… Ze had een felblauw t-shirt aan en ze had er ook eentje bij voor mij. Pas toen ik het mijne aantrok, viel mijn oog op het mooie logo…een vrolijke fluiter, duidelijk een jong diertje! Daar boven stonden trotse letters: FIERE FLUITERS; er onder stond mijn naam! Amaai! Wat een superidee van Charlines mama! Zalig om zo verrast te worden De FIERE FLUITERS CLUB Nu we een naam én een logo hadden voor ons clubje…wilden we wat graag werk maken van het belangrijkste stuk: VOGELTJES houden in ons clubhuis! Maar papa en opa vonden dat er te weinig daglicht was in het huisje…geen nood! Opa haalde een stuk ruit uit zijn opslagplaats en samen met papa zaagde hij een flink stuk uit de zijwand. Ze smeerden er nog wat stinkende verf op tegen het rotten of zo…en dan pasten ze het raam er in! Dat gaf héél wat meer licht! Laat de vogeltjes maar komen?! Oude/nieuwe TT-kooien Nee dus…als je vogeltjes wil africhten voor de tentoonstellingen, dan moet je ze eerst in zo’n TT-kooi stoppen, alléén! Het toeval wilde dat net in dat weekend de papa van Charline op een rommelmarkt een hele lading oude TTkooien kon opkopen! Zoiets lukt alleen in de films toch?! Dus…was ons volgende werkje meteen duidelijk: de kooien afwassen en ze laten drogen in de zon. Daarna maakten we een keuze welke er nog in een redelijke staat waren. Die moesten we flink opschuren. Ondertussen had Papa al zwarte en witte verf gehaald! In enkele dagen schilderden we samen 20 kooien zwart! En toen Charline daarna op kamp vertrok, schilderde ik heimelijk niet alleen mijn kooien wit van binnen…maar ook die van haar als verrassing! Je had haar gezicht moeten zien toen ze terug kwam Ons clubhuis wordt…GEKEURD! Tja, en ik kon het niet laten, hé…terwijl ik dan toch aan het schilderen was…heb ik ook ons logo op een groot, rond stuk hout geschilderd en aan de muur getimmerd; voila! Eigenlijk begon ik er écht al van te houden van dat plekje…de zon komt er je warmen en het is er rustig. Je hoort er alleen…vogels Ondertussen hadden Papa en Kristoff gloednieuwe fronten gekocht voor onze vernieuwde kooien… Tof! Je zou zweren dat ze beginnen te geloven in ons?! Het was dan ook een groot moment toen ik de jonge vogeltjes die ik had gekweekt in hun verse kooien stopte één voor één. Eigenlijk beefde ik nogal; ik wou ze geen pijn doen, hé! Papa heeft makkelijk zeggen: “Komaan, doe er aan voort! Hoe korter de tijd, hoe minder stress voor je vogeltje.” Ja, maar IK had stress voor TIEN, pfft… Een paar dagen later kwam Danny langs. Hij is de keurmeester van onze club De Witte Mus! Hij was heel benieuwd geraakt naar dat clubhuis van ons…dus…had Papa toch zijn mond voorbij geklapt!! Hij vond het alvast super! Veel licht, vers water en…”Je moet er veel tegen klappen é meiske”… Dat ga ik zeker doen, Danny! De FIERE FLUITERS in actie! Jullie denken zeker dat wij de rest van de vakantie hebben uitgerust?! Niks daarvan! Wij kwamen in actie! Naast de dagelijkse verzorging van onze vogels (héél af en toe met een beetje hulp van onze papa’s ) hebben we ons ook ingezet voor de vogels én de natuur! Eerst hebben we de resten van kampvuur opgeruimd dat enkele ‘grote’ gasten hadden achtergelaten in de buurt van ons kamp in het bos dichtbij…Niet te geloven zeg!! Die lieten grote flessen, bierflesjes, verpakkingen en andere viezigheid zomaar achter in de beek… Gewapend met handschoenen en enkele vuilniszakken hebben we hun rommel opgeruimd… Schandalig, gast Ook hebben we geprobeerd een jong eendje te redden…en hebben we geholpen met de handopfok van kleine vogeltjes… Maar dat verhaal vertellen we de volgende keer wel TOEDELOE!!!
© Copyright 2024 ExpyDoc