Lees hier verder - SV Vogelenzang

Flip Roelen slaat de klok
Na de stukjes over de jubilarissen die 25, 40 en 50 jaar lid zijn, een stuk over Flip
Roelen. Hij (ver)slaat de klok met zijn 70 jarig lidmaatschap. Volgens mij is het een
unieke mijlpaal voor hem en de vereniging. Bij dit stukje heb ik gebruik gemaakt van
een eerder stukje dat ik in november 2002 ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag
over hem schreef. Wie wat bewaart, die heeft wat. Dit stukje is ook iets langer dan
gebruikelijk, maar dat is logischerwijze het gevolg van de vele jaren dat zijn
lidmaatschap nu al duurt.
Flip werd geboren op 26 oktober 1932, kind van vader Cees en moeder Chaterine
van Aken. Het gezin is compleet met broer Kees en zijn beide zusters Dien en An.
Flip trouwde in 1959 met Corrie de Groot. Het echtpaar kon de komst van vier
kinderen begroeten. In alfabetische volgorde: Carolien, Dave, Marie Louise en Pim.
Inmiddels zijn daar de schoonkinderen André, Cindy, Pai en René bijgekomen. Flip en
Corrie hebben nu zes kleinkinderen waar ze ook trots op zijn.
Hij staat geregistreerd als lid van de s.v. Vogelenzang vanaf 01.01.1945. Flip ging
rond zijn twaalfde dus een balletje ging trappen bij de aspiranten.
Flip is Amsterdamse Waterleidingwerknemer in ruste. Hij heeft er 25 jaar gewerkt.
Zijn jubileum werd meteen ook zijn afscheid van het waterleidingbedrijf.
Flip heeft lang gevoetbald. Vierenveertig jaar kopte hij voornamelijk ballen op het
voetbalveld. Zelden heb ik hem een bal zien schieten, zelfs niet als die onder
kniehoogte werd ingespeeld. Hij heeft bij de senioren in team 1 tot en met 4
gespeeld. In zijn jongere jaren heeft hij kort gespeeld in het vlaggenschip. Het
grootste deel van zijn periode als selectiespeler liet hij zijn kunstjes in het tweede
elftal zien. Volgens zijn eigen zeggen, is hij In zijn hele voetballoopbaan 4
wedstrijden geschorst en dat is een te verwaarlozen strafdossier.
Ik heb nog met Flip samen gevoetbald. Bij zo’n uitspraak van Flip over schorsingen
denk je dan, wie ben ik, om iemand die gedachte af te nemen.
Flip stamt nog uit de tijd dat er in Vogelenzang alleen een katholieke voetbalclub
was. Een voetballiefhebber is hij altijd al geweest. Hij huldigt het standpunt, dat een
echte Vogelenzanger uit komt voor zijn, of haar eigen dorp, al is hij wel zo eerlijk
geweest mij in te fluisteren, dat hij samen met Cees Mense, heel lang geleden, als
gevolg van wat onenigheid, een blauwe maandag (twee weken) in training is geweest
bij Bennebroekse concurrentie. Ook heeft hij een periode zowel in Vogelenzang als
bij HBC getraind. Beide verenigingen hadden toen namelijk dezelfde trainer (Joop
Martin). Bij Vogelenzang kon hij maar één keer in de week trainen en hij wilde en
mocht samen met enkele ander liefhebbers daarom ook één keer in de week
meetrainen in Heemstede.
Flip denkt dat Tinus van Deursen, Arie Dedding, Leo ‘kick’ van Aken, Cees Mense,
Ben van Aken, Anton Warmerdam, Lennart Loorbach, en Evert Metselaar tot de
beste Vogelenzangse voetballers behoren, die hij in de loop der jaren in het eerste
heeft zien spelen. Van buiten het dorp wordt dit rijtje aangevuld met Pino Toledo,
Ron Goossens, Rob Klop en Hemmy van de Meij de Bie.
Het lidmaatschap van een vereniging leidt voor velen vroeger, of later, tot
vrijwilligersactiviteiten. Bij Flip was het al vroeg. In 1952 werd hij lid van de
kiencommissie en in 1958 werd hij jeugdleider en clubscheidsrechter.
In 1972 werd Flip gevraagd zitting te nemen in de bouwcommissie van onze
vereniging. We hebben het hier dan over het commissielid ‘personeelszaken’, de
ronselaar van vrijwilligers voor allerlei taken. Dat ging hem goed af, want wie kan
Flip iets weigeren, als hij je vraagt om iets voor de club te doen. De realisatie,
binnen een knap tijdstraject, van zowel kantine (1973) als kleedkamers (ca. 10 jaar
later) valt dus zeker voor een deel op zijn conto te schrijven.
Na deelname aan de bouwcommissie volgde in 1974 het lidmaatschap van een zeer
select gezelschap, het bestuur s.v. Vogelenzang. Hij was belast met de
elftalsamenstellingen, het regelen van oefenwedstrijden en scheidsrechters en
wedstrijdsecretaris en lid van de elftalcommissie. Flip heeft in zijn bestuurlijke jaren
drie voorzitters (Chris Rees, Piet van de Raad en Rinus Boot) meegemaakt.
Hij was betrokken bij de organisatie van de jeugd(voetbal)kampen in de periode van
1976 – 1986, organiseerde 5 jaar lang het populaire ‘wadvis-uitje’ voor onze
seniorenleden. Hij was van 1976 tot 1998 betrokken bij het jaarlijkse bezoek aan,
dan wel de komst naar Vogelenzang van Duitse voetbalvrienden. In eerste instantie
was dit een clubje uit Klein Ochsenfurt, later de DJK Alverskirchen.
Tijdens zijn bestuursperiode was hij ook nog eens tien jaar lang de vaste
grensrechter van ons vlaggenschip. Dat hij daarbij af en toe een vuiltje in zijn oog
had is logisch, want weer en wind doen er wel eens iets in waaien. Objectiviteit is
een te relativeren begrip. Vierentwintig jaar geleden sprak ik een oudere heer, een
lid van DIOS, die zich nog heel goed kon herinneren dat Flip als grensrechter
punten voor Vogelenzang heeft gepakt. Over de vraag, of dit deze vorm van
clubliefde verwijtbaar is, stap ik met een grijns heen.
In 1999 nam Flip na 25 jaar afscheid van het bestuur, tevens het moment om tot
de Club Surplus commissie toe te treden. Flip had zich voorgenomen het aantal
deelnemers van 70 naar 100 te laten stijgen. Aan het eind van seizoen 2001 – 2002
was al in deze missie geslaagd en we zitten daar dankzij zijn inspanningen nog
steeds ver boven. Ook was hij weer te vinden op dinsdagavond achter de bar. Dat
deed hij voor zijn toetreding tot het bestuur ook al.
In commissie van het ‘Wil Hubregtse’ (nu een jaarlijks 7 tegen 7) toernooi, het
jaarlijks voetbalevenement voor alle seniorenleden van onze vereniging. Van het
toernooi in oude (onderlinge) vorm ging een zekere wervingskracht uit. We hebben
er bijvoorbeeld de lidmaatschappen van Onno Bakker, Remco Joon en Lando
Meeuwenoord aan te danken gehad. Flip startte het toernooi samen met Wil
Hubregtse (†) op. Na diens overlijdens werd Wils naam er aan verbonden.
In 2012 stapte hij uit Kerstkiencommissie. Flipt hangt nog wel met veel genoegen her
en der een postertje op voor de thuiswedstrijden van ons eerste team. Het spreekt
voor zich, dat Flip binnen de vereniging veel waardering heeft gekregen voor al zijn
clubwerkzaamheden. In 1995 werd hij benoemd tot Lid van Verdienste en in 2010
promoveerde hij tot Erelid. Hij kan zich daardoor van alles op de mouw spelden, of
op de borst (mag ook). De zilveren KNVB speld werd hem in 1995 uitgereikt en in
2004 is hij Lid in de Orde van Oranje Nassau geworden.
Mooie herinneringen heeft Flip aan die ene keer dat hij spelend in het eerste, met
o.a. de broertjes Kokkelkoren, Cees Mense en aanvoerder Arie Dedding kampioen
werd. De promotie ging helaas de mist in, na verlies van een promotiewedstrijd. In
zijn eerste wedstrijd in het vlaggenschip werd gevoetbald tegen de voetbalvereniging
Droste (VVD). Flip roste er in die wedstrijd 4 in, waardoor zijn verblijf in het eerste
wat langer duurde dan een invalbeurt, wegens blessures bij een aantal vaste
krachten. De uitwisselingen met Duitse clubs vond hij ook prachtig, evenals de
jeugdkampen van de svv. Belangrijke drijfveer van Flip: mensen binden aan de club.
Saamhorigheid = gezelligheid en daardoor kunnen er ook mooie sportieve prestaties
ontstaan. Natuurlijk was daarom de promotie naar de vierde klasse vorig jaar ook
een hoogtepunt, net als trouwens de jubileumfeesten van onze vereniging.
Flip Roelen, nog steeds zeer betrokken bij zijn cluppie. Hij heeft zijn plekje aan de
statafel van ‘de mannetjes’, zeg maar de oudste categorie leden, die trouw naar de
wedstrijden van het eerste komen kijken en weinig nevenactiviteiten overslaan. Ik ben
van mening, dat Flip met zijn 82 jaar, op het moment dat het staan hem te veel
gaat worden, zijn eigen kruk aan die tafel moet krijgen.
Dl (november 2002)

Download Report