Agnesbrief - Protestantsekerk.net

Kopij voor de volgende Agnesbrief voor donderdag 13 november 2014 naar: [email protected]
PERSOONLIJK
TERUGBLIK OP GESLAAGD ZEILWEEKEND
Er zal, denk ik, ook wel door anderen over worden
geschreven hoe we het hebben getroffen hebben
met het weer, hoe leuk het was om zelf zeilen te
mogen hijsen, het schip te sturen, vuurtje te stoken en tegen de dominee te voetballen, maar voor
mij was het meest bijzondere moment toen we bij
de Rengerspole aanlegden om er een foto te maken. Niet zomaar een foto, maar een foto, waarin
de jongeren het beroemde schilderij van Leonardo
da Vinci nabootsen. Zes leerlingen aan weerskanten met in het midden Jezus, die het brood uitdeelt. Fotograaf Bart en regisseurs Sander en Jocee keken nauwlettend toe dat ieder precies dezelfde houding aannam als op het schilderij. het
resultaat hopen we binnenkort in de kerk te kunnen laten zien. Het laatste avondmaal van Da Vinci met in de hoofdrol de jongeren van Goutum en
Zuiderburen.
EN DE WIND STEEKT OP
Nu in het tweede weekend van november de
noordelijke kerkenraden zijn uitgenodigd voor een
bezinningsweekend op Terschelling, leek het mij
wel een idee om een interview te plaatsen met de
initiatiefnemer, prof. dr. Henk de Roest.
Hij heeft ooit met mij de schoolbankjes van het
Ichtus College in Drachten gedeeld, maar is inmiddels als hoogleraar praktische theologie verbonden aan de Leidse universiteit. In zijn veel gelezen boek En de wind steekt op vertelt hij over
nieuwe vormen van gemeente-zijn.
“Ik heb een grote liefde voor de gewone, plaatselijke gemeente”, zegt De Roest (1959) in zijn
werkkamer in de faculteit godgeleerdheid van de
Leidse Universiteit. Hij dacht er lang over na voordat hij in 1999 de stap van de gemeente naar de
universiteit zette. Zijn ervaringen tijdens twaalf
jaar predikantschap inspireerden hem elke dag
weer. Dat maakte het afscheid van zijn gemeente zwaar. De universiteit is, ondanks inspirerende ontmoetingen, een minder spirituele omgeving. In 2001 werd hij hoogleraar Praktische
Theologie.
Gelukkig bleef er een link met de lokale gemeente. De Roest is actief betrokken bij de protestantse gemeente in Soesterberg, waar zijn echtgenote predikant is. Daar leidt hij met veel plezier
de veertiendaagse tienerdiensten, naar een
voorbeeld van de Young Thomas-Vieringen.
BURCHT EN HERBERG
Hoe kun je een christelijke gemeenschap zijn in
een geïndividualiseerde samenleving? luidt de
startvraag van het boek.
De plaatselijke gemeente heeft zich te verhouden met dominante maatschappelijke ontwikkelingen, zoals individualisering en de sterke neiging zich af te wenden van instituten. Mensen
zijn minder vaak lid van een vereniging en als ze
lid zijn, zijn ze minder actief. Betrokkenheid en
binding, waar kerken het deels van moeten hebben, staan tegenover vrijheid en vrijblijvendheid,
waar moderne mensen aan hechten.
Elke gemeente zoekt daarin, bewust of onbewust, een weg. Schematische indelingen zijn discutabel en er zijn altijd uitzonderingen, maar De
Roest schetst drie mogelijke typen van gemeenten. De beelden die er bij horen zijn burcht, herberg en tempel.
"Onder de burcht reken ik veel evangelische gemeenten. Zij kennen een grote openheid naar
buitenstaanders, de ophaalbrug is naar beneden
en iedereen is er welkom. Maar als je er eenmaal binnen bent, gelden veel verplichtingen en
geboden. Qua inhoud van het geloof ligt veel, zo
niet alles vast. Voor een tijdelijke betrokkenheid
op afstand is geen ruimte en uiteindelijk geldt:
(vervolg: zie blad 2)
www.agneskerkgoutum.nl
Oktober 2014, jaargang 16, NR. 2 Oplage: 494
VAN DE REDACTIE
Meerdere exemplaren van deze brief zijn gedurende de hele maand verkrijgbaar voor in de hal van de kerk.
Agnesbrief
erin of eruit, 'take it or leave it'. In de herberg is wel
ruimte voor verschillende opvattingen, pluraliteit
wordt gewaardeerd. Gasten zijn er welkom maar ze
maken wel kennis met de huisregels en de herbergiers zijn open over hun inspiratie. Het duurzame
karakter van een geloofsgemeenschap is niet losgelaten, niettemin is de vrijblijvendheid groot.”
En dat laatste kan niet, vindt De Roest, want geloven doe je samen. Dat is een uitgangspunt waaraan
de kerk vast moet houden. Zij moet het uit zien te
houden in het spanningsveld tussen binding en vrijheid: "Binding zonder enige vorm van vrijheid maakt
slaafs, vrijheid zonder enige vorm van binding leidt
uiteindelijk tot onverschilligheid."
DUBBEL DENKEN
Om de voetangels en klemmen uit de drie bovengenoemde modellen te omzeilen bedacht De Roest
een vierde model. Als beeld daarvoor koos hij 'een
ellips met twee brandpunten', helaas stukken minder
beeldend dan herberg, tempel of burcht. Er moet
voortaan dubbel worden gedacht, één keer voor de
lidmaten en één keer voor de liefhebbers. Zowel intensieve, duurzame betrokkenheid als lossere, incidentele betrokkenheid krijgen een plaats. De gemeente getuigt vanuit de betrokkenheid van toegewijde leden, de gemeente dient door ruimte te geven
aan voorbijgangers.
"Aan de ene kant wil ik ruimte maken voor een evangelische betrokkenheid: het doet er wel degelijk toe
om lid te zijn van een kerk. Het christen-zijn brengt je
veel, het maakt verschil uit wanneer je lid bent van
een gemeente. Er mag best een hoge drempel zijn
tussen kerk en wereld. Lidmaatschap doet er toe,
doop doet er toe, avondmaal doet er toe. Zodra iemand lidmaat wordt, is hij verantwoordelijk en mag
hij daarop worden aangesproken. Lidmaatschap
brengt veel en kost ook veel. Die toewijding mag niet
van iedereen gevraagd worden. Er is ook een goed
recht om uitsluitend gebruik te willen maken van de
diensten van de kerk, toehoorder te zijn, liefhebber."
Het onderscheid tussen lidmaten en liefhebbers is
niet nieuw. In de zestiende eeuw was het binnen de
hervormde kerk een gangbaar onderscheid. In de
meeste gemeenten waren meer liefhebbers dan lidmaten.
JEZUSBEWEGING
Belangrijk bij dit alles is dat de gemeente zich bewust is een christelijke gemeenschap te zijn en niet
een of andere vage vereniging tot algemeen nut. De
Agnesbrief
Roest ziet de kerk als Jezusbeweging, een verzameling van groepen mensen die zijn 'aangesproken
door de boodschap van Jezus van het koninkrijk van
God zoals door Hem belichaamd in woorden en daden'.
Dat is een opvallend ruime formulering. De belijdenissen uit de kerkorde van de Protestantse Kerk zijn
stelliger en het rapport Jezus Christus, onze Heer en
Verlosser ook.
De Roest: "Het gaat mij om de verbinding met de
persoon van Jezus. Daarbij wil ik niet op voorhand
zijn betekenis voor eens en voor altijd vastgelegd
hebben. In de levende omgang met Hem doe je ontdekkingen. Dat geldt individueel, ik kijk nu anders
tegen Jezus aan dan ik twintig jaar geleden deed en
over twintig jaar zal doen. Dat geldt ook voor de collectieve omgang met Jezus.
Daarbij leren we van elkaar, van elkaars levensverhalen, van andere christenen, van andere gelovigen.
Afgrenzing bij voorbaat legt Jezus te snel vast in het
beeld dat jij van Hem hebt. Er zijn in de geschiedenis van tweeduizend jaar christendom veel verschillende beelden van Jezus ontwikkeld. Daartoe heb je
je als christen te verhouden. Maar we kunnen God
en Jezus nooit in één beeld vangen, je moet altijd
met meer woorden spreken. Kerk geschiedt waar
mensen met elkaar spreken over de vraag 'Wie is
Jezus voor jou?'. En niet in het per se willen overtuigen van de ander, om het net zo te gaan zien als ik."
VIER HEILIGEN
De Roest vond een aansprekende aanpak in het
Britse project ‘Building bridges of hope'. Verschillende kleinschalige projecten vormen samen een los en
levendig netwerk, waarin zij elkaar ondersteunen,
bemoedigen en uitdagen. Een prachtig voorbeeld:
'The Furnival', in Sheffield.
De Roest: "Van een baptistengemeente waren nog
vier leden op leeftijd over. Elke basis om het kerkgebouw in stand te houden ontbrak en het werd verkocht. Maar de vier bleven wel wekelijks bij elkaar
komen, om elkaar te ontmoeten, te zingen en in de
bijbel te lezen. Op een gegeven moment kwam de
plaatselijke pub, The Furnival, in de verkoop. De vier
kochten de pub, in een verpauperd deel van de stad,
en begonnen er wekelijks samen te komen.
Gaandeweg groeide het uit tot een bloeiend
centrum van de wijk. Het was een groezelige, shabby plek, nu is het er vriendelijk en
gezellig. (vervolg: zie blad 3)
Blad 2 van 8
Er zijn contacten met andere organisaties in de buurt
en er wordt op zondag gevierd."
Lichte netwerken zijn anno nu meer geschikt om veranderingen op gang te brengen en te houden, dan
topzware kerkstructuren, vindt De Roest.
KRITISCHE VRIENDEN
De manier waarop de initiatieven binnen 'Building
bridges of hope' contact met elkaar houden, lijkt op
de praktijk van de eerste christengemeenten. Ook
toen waren er veel onderlinge contacten, rondreizende geloofsgenoten met goede raad en brieven over
en weer.
De Roest: "Regelmatig krijgt een gemeente uit het
netwerk bezoek van een 'kritische vriend' die de gemeente komt schouwen. Niet om een oordeel te geven, wel om een spiegel voor te houden. De bezoeker geeft geen cijfers, maar noteert signalen waarmee zij aan het werk kunnen. Hij of zij doorbreekt de
vanzelfsprekendheid van het eigen kerk-zijn, het zet
je aan het denken. Iemand stelt vragen waardoor
gestolde opvattingen weer vloeibaar worden.
In Nederland zou de visitatie zo'n rol kunnen vervullen. Alle keren dat ik visitatie meemaakte, vond ik
het stimulerend. Ook interim-predikanten kunnen de
rol van 'kritische vriend' vervullen en de gemeente
verder helpen."
veranderingen soms tot stand komen, hij ziet de
machtsmechanismen en belangentegenstellingen,
de kerkelijke bureaucratie. Maar hij kiest ervoor over
de kerk te spreken en te denken "vanuit hoop en
vertrouwen en niet vanuit angst en vrees. Dat is een
wezenlijk andere manier van kijken. Dat laatste domineert, helaas. De kerk heiligt de vormen, de structuren zijn gestold en het kost veel moeite om die
weer vloeibaar te maken. Toch zie ik overal in en
rond de kerk vanuit een nieuwe bezieling bewegingen ontstaan. Het gaat erom die tekens van de tijd
te verstaan, initiatieven te stimuleren en zo opnieuw
de wind in de zeilen te krijgen."
Henk de Roest,
En de wind steekt op! - kleine ecclesiologie van de
hoop.
Zoetermeer: Meinema, 2005.
ISBN: 9021140802. Prijs: circa € 16,90.
Uit: Weg met het getob en het cynisme, voel de frisheid van een nieuwe wind.
Henk de Roest bespeurt in zijn nieuwste boek het
begin van een nieuwe missionair-diaconale beweging. Interview door Kees Posthumus in: Woord &
Dienst 54/18, 1 oktober 2005
Gerard Rinsma
BUREAUCRATIE
De Roest is geen dromer, hij ziet hoe moeizaam
GEMEENTEAVOND
Op woensdag 5 november is het Dankdag. We beginnen deze avond om 19.30 uur in de Agneskerk met vespers. Aansluitend is er een kopje koffie/thee, waarna de gemeenteavond zal plaatsvinden.
Tijdens deze gemeenteavond willen wij onder andere de brief van Dr. A. Plaisier voor de gemeente en voor
alle gemeenteleden met u bespreken.
De heer Plaisier is scriba van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland. Deze brief is bedoeld om het gesprek over en de bezinning op het ambt in de kerk een nieuw impuls te geven. De synode
heeft daarom gevraagd, gehoord de signalen in het land over twijfels en knelpunten bij de betekenis van het
ambt voor onze kerk. Deze brief vindt u ook in de Agnesbrief.
Daarna zullen Cocky & Leo den Hollander vertellen over, en foto’s laten zien van hun reis naar Israël.
U allen bent van harte uitgenodigd voor deze gemeenteavond.
Met vriendelijke groet,
namens de kerkenraad Protestantse Gemeente te Goutum c.a.
Annette Brandenburg
scriba
Agnesbrief
Blad 3 van 8
GESPREKSKRING
Dinsdagochtend gespreksgroep 2de bijeenkomst dinsdag 4 november
Tot mijn verassing bleek de belangstelling voor de kring niet minder groot dan vorig jaar. En daarom is er op
dinsdag 4 november een tweede bijeenkomst van de dinsdagochtendkring. Ditmaal over hoofdstuk 2 van het
boek: ‘Jezus wist ook niet alles’ uit God is niet te vangen van ds. Jan Offringa.
Om de kring goed te kunnen volgen verdient het aanbeveling het boek van Jan Offringa aan te schaffen.
Titel: God is niet te vangen. Onorthodoxe gesprekken over veranderend geloof
Auteurs: Jan Offringa en Evert van Baren
isbn: 978-94-90708-85-6
224 pagina's, € 16,50
De kring komt 1 x per maand op dinsdagochtend bijeen. Van half tien tot half twaalf.
OVER DE KERKDIENSTEN
Op zondag 19 oktober wordt de maaltijd van de
Heer in Goutum gevierd. Aan deze dienst zal de
cantorij o.l.v dhr. Olchert Clevering meewerken.
Op zondag 26 oktober volgt er op de dienst in de
Agneskerk om 11.30 uur een dienst in de Martinuskerk van Hempens.
Zondag 2 november Allerzielen
Op deze zondag zullen wij in aansluiting bij de katholieke traditie de mensen, van wie wij als gemeente het afgelopen jaar afscheid hebben moeten nemen, herdenken. Aan deze dienst zal ook het Godehardus-koor o.l.v. organist Broer de Witte meewerken. Op deze zondag 2 november is er naast de kindernevendienst ook weer de maandelijkse jongerennevendienst (jeugdkerk). Jongeren, die hun wekker
hebben gezet, zijn dan van harte welkom.
Zondag 2 november: NACHT DER ZIELEN: OPEN
BIJEENKOMST VOOR ALLEN DIE IEMAND WILLEN HERDENKEN.
Strikt genomen is het geen kerkdienst, maar wel willen wij op dezelfde dag wij in de Nacht der Zielen
ruimte bieden aan iedereen die een verlies te dragen
heeft. In deze samenkomst kan men het eigen verlies herdenken en stil staan bij al de ‘mensen van
voorbij’. Poëzie, verhalen, beelden, muziek en stilte
helpen om stem te geven aan het onzegbare. We
hebben weet van ons verdriet, misschien van
schuld; ook van troost, dankbaarheid, licht en hoop.
Zo scheppen we ruimte waarin de zielen tot hun
recht komen – ónze zielen en de zielen van hen die
niet meer bij ons zijn….
Met medewerking van mannenkoor GSBK uit Goutum, zanger Bob Hiemstra en de gymnasium-band
Agnesbrief
van het Beijers Naudé College.
Het geheel duurt ongeveer anderhalf uur; voor wie
dat wil, is er na afloop gelegenheid om in de voorhal
na te praten en iets te drinken.
Aanvang: 20.00 uur
Op woensdag 5 november is er op de dankdag voor
gewas en arbeid voor aanvang van de gemeenteavond een kort avondgebed.
Op zondag 9 november volgt er op de kerkdienst in
de Agneskerk om 11.30 uur een laagdrempelige en
aanstekelijke dienst in MfC Màrkant. In deze dienst
zal ook de maaltijd van de Heer gevierd worden.
Op zondag 16 november wordt de maaltijd van de
Heer in Goutum gevierd. Aan deze dienst zal de
cantorij o.l.v. dhr. Olchert Clevering meewerken.
Zondag 19 oktober, 5e van de herfst
Jes. 45,1-7
Ps. 96
Mat. 22,15-22
Matteüs 22,16 U kijkt niemand naar de ogen.
Deed hij dat maar: de mensen naar de ogen zien,
althans: de mensen van ons soort,
onze manier van denken.
Was hij dat maar, een vorst die past in
ons paleis,
de poorten sluit, geen vreemde komt er
in. (Vervolg zie blad 5)
Blad 4 van 8
Maar hij gaat verder,
breekt de muren af, verbrijzelt bronzen deuren.
Wat heb je aan zo'n Heer, die jouw partij niet kiest?
Of is het beter zo:
hij ziet niet naar de ogen,
kent het hart.
God, ken me, wees ons aller Zon.
geen inzet om je leven, en de weg, goed te verlichten?
God, wie is dan nog wijs?
Help me in mijn eigen leven
te dromen van uw licht dat komt, dat wacht.
Zondag 26 oktober, 6e van de herfst
Jes. 48,17-21
Ps. 70
Mat. 25,14-30
Deut. 6,1-9
Ps. 1
Mat. 22,34-46
Matteüs 25,30 .. waar men jammert en tandenknarst.
Allerheiligen
Jes. 60,1-11, 17-22
Ps. 138 (Ps. 34,1-10, 22)
Openb. 7,2-4, 9-17
Mat, 5,1-12
Matteüs 5,2 Hij nam het woord en onderrichtte hen:
…
Als alles stil is, en geen mens nog weet wat nu,
- we doen maar wat, op hoop van heil,
je moet maar wel geluk hebben, neemt hij het woord. Hij geeft een richting aan.
Geluk is geen gebod. Het goed doen geen bevel.
Maar wie met open mond haar leven voor zich ziet
als pad van vrede, aandacht, recht,
die heeft geluk!
En wie met open hart het leven van een ander ziet,
onheilig heilig, mens door God gezien
en opgetild, omhoog getild tot heiligheid,
die weet wat zaligheid beduidt.
Zondag 2 november, 7e van de herfst
Spr. 9,1-18
Ps. 43
Mat. 25,1-13
Matteüs 25,2 Vijf van hen waren dwaas.
Wat is hier dwaasheid? Niet vooruit te zien?
Niet rekenen op tijd die zich uit rekt,
vergeten dat de nacht zo lang zo donker is?
Dwaas zijn, te wachten op het brood van anderen,
de olie en de wijn die je zelf achterliet?
Dwaas, om te leven zonder fantasie,
geen blauw vermoeden van wat je kunt doen,
Agnesbrief
Zondag 9 november, 8e van de herfst
Wie tanden knarst, heeft alle spieren strak.
Zo ook met deze man: hij leefde vol van angst,
gespannen, stug, zo bang iets fout te doen,
zo zeker dat hij nooit het doel kon halen.
God, geef nu het nog kan,
dat ik mijn leven leef als vrije,
kan geven wat ik heb, en delen wie ik ben,
de lach en traan kan laten stromen
als dat past.
En of de oogst, de opbrengst, mee of tegenvalt,
dat zult u dan wel zien.
Zondag 16 november, 9e van de herfst
Ez. 34,11-17
Ps. 90
Mat. 25,31-46
Matteüs 25,32 … zoals een herder de schapen van
de bokken scheidt.
Van alle lammeren: de helft is ooi, de helft is bok.
De ooien hebben toekomst maar voor bokken is
geen plaats.
Wie leven deelt en voortbrengt,
wie ruimte biedt aan anderen,
hen voedt, hen kleedt,
heeft die natuurtalent? Of is er,
anders dan bij lammeren, nog kans om
om te keren en om ooi, om schaap te zijn
als je als bok begon?
God, neem mij als ik ben,
en ken mij ánders, vrij.
Gerard Rinsma
Blad 5 van 8
SCHOONMAKEN
Een blinkend schone kerk na 8 november
Een nieuwe situatie. Een nieuwe start. Regelmatig komt nog bij mij de vraag binnen of we
de kerk nog eens een grote beurt zullen geven. Alleen al omdat het altijd zo gezellig was.
Wel nu, graag geef ik gehoor aan deze oproep, zodat de kerk weer lange tijd gemakkelijk kan worden bijgehouden.
We beginnen op zaterdag 8 november om 9.00 uur en zijn tot uiterlijk het middaguur bezig.
In de hal van de kerk ligt een lijst waarop medewerking kan worden toegezegd. Ook kun je hier kiezen voor een
klus die je graag zou willen doen.
Steven Hartkamp
ROUW DRAGEN
Rouw dragen: lezing door Ide Wolzak (bestuurslid van de Vereniging Ouders van een Overleden Kind
(VOOK) met zanger Bob Hiemstra
Woensdag 29 oktober Agneskerk Goutum; aanvang 20.00 uur
In de week van Allerzielen willen wij aandacht schenken aan het onzichtbare verdriet van hen, die rouwen.
Want wat is rouw?
Rouw is het gevecht dat je moet leveren om te overleven na de dood van iemand van wie je zielsveel houdt.
Ieder moet op zijn eigen wijze zijn weg zien te vinden door de chaos die de dood achterlaat, een zwerftocht
door de doolhof van het leed, steeds met die prangende vraag: “Hoe kan ik verder leven met dit verdriet?”
Voor de meesten van ons blijkt dit mogelijk, want verdriet om het ene en vreugde om het andere verdragen
elkaar op den duur wel.
Ide Wolzak, is ruim 34 jaar docent aardrijkskunde en levensbeschouwelijke vorming aan een middelbare
school in Zaandam geweest, was tot voor kort bestuurslid van de Vereniging Ouders van een Overleden Kind
(VOOK) en is redacteur van het contactblad van deze Vereniging. Hij schreef het boek En huilen doe je maar
in de pauze. Worstelen met de taal van rouw. (Ten Have, 20072.)
WIJKAVOND
Wijkavond met thema ‘Aandacht’ op donderdag 30 oktober 2014
De sectiewijken Goutum-Dorp, Goutum-Noord en De Zuidlanden nodigen u van harte uit voor de gezamenlijke
wijkavond op 30 oktober a.s. waar het thema ‘Aandacht’ centraal staat. Vanuit een bekend Bijbelverhaal dat
door Gerard Rinsma wordt ingeleid, proberen we een brug te maken naar ons dagelijks leven. We geven aandacht aan de ander en ontvangen graag zelf aandacht. Ervaren we balans in dit geven en nemen van
‘Aandacht’? Laat u verrassen en verrijken door mee te doen in het gesprek hierover of door enkel te luisteren.
Misschien is alleen maar luisteren wel de sleutel waar we met z’n allen naar op zoek zijn. Graag zien we u deze avond; u bent welkom vanaf 19.45 uur. We beginnen met koffie en starten om 20.00 uur. De avond duurt
tot maximaal 22.00 uur. Overigens mag u uitzien naar een persoonlijke uitnodiging op uw huisadres wanneer
u woont in de genoemde sectiewijken. U hoeft u niet op te geven, maar schrijf de datum van 30
oktober in uw eigen agenda, mocht u interesse hebben in dit thema en wanneer u openstaat
voor ontmoeting met mensen uit uw wijk.
Agnesbrief
Blad 6 van 8
KERK OPEN
De Protestantse Gemeente te Goutum c.a. stelt haar Agneskerk op de terp open op woensdagavonden in de
winter.
De kerk biedt zo aan iedereen een stille plek, midden in het dorp, om binnen te lopen, tot rust te komen, een
kaarsje te branden, rond te kijken of een praatje te maken met een pastoraal medewerker.
Tussen 22 oktober 2014 en 11 februari 2015 zal de kerk 15 woensdagavonden open zijn van 18.30 uur tot
20.30 uur.
De koffie zal klaar staan. Iedereen is welkom, wel of geen lid van de kerk.
ROOSTER
Diensten in de Agneskerk (Goutum), aanvang 09.30 uur
2 november
Ds. G. Rinsma
Allerzielen.
Doel v/d collecten: Kerk in Actie najaarszending/kerk
9 november
Ds. G. Rinsma
Doel v/d collecten: diaconie/kerk
16 november
Ds. G. Rinsma
Met medewerking van de cantorij.
Viering avondmaal.
Doel v/d collecten: Roosevelthuis/kerk
23 november
Ds. G. Rinsma
Doel v/d collecten: diaconie/kerk
30 november
Ds. G. Rinsma
Doel v/d collecten: Exodus/kerk
Dienst in MFC Màrkant (Zuiderburen), aanvang 11.30 uur
9 november
Ds. G. Rinsma
Viering avondmaal.
Doel v/d collecten: Roosevelthuis/kerk
Diensten in Martinuskerk (Hempens), aanvang 11.30 uur:
23 november
Ds. G. Rinsma
Doel v/d collecten: diaconie/kerk
Meer informatie betreffende deze diensten en andere activiteiten vindt u op onze website
www.agneskerkgoutum.nl en in het kerkblad “De Geandewei”.
FRITS !!
Ik mocht afgelopen zondag weer mee. Met de dominee. Helemaal naar Groesbeek.
Het was zondagmorgen en de zon scheen en er was niemand op de weg. Dus de dominee trapte het gaspedaal even goed in. Dat mocht eigenlijk in Nederland niet,
maar we zaten heel dicht in de buurt van Duitsland en daar mag het weer wel.
Daarom waren we ook heel vroeg bij de kerk, waar de dominee de dienst
moest leiden. Ik mocht zolang op de preekstoel zitten. Dat vind ik wel mooi, want
daarvandaan heb je een heel mooi uitzicht over de kerk en kun je alle mensen goed
zien. En ik zag oude mensen naar binnen lopen, gelukkig ook een paar kinderen, en
een moeder met een baby’tje. En ik zag een meneer met een emmertje lopen. Daar zat water in en dat
water goot hij in een soort kom, die daar midden in de kerk stond. Hij voelde even met z’n vinger in het
water, trok z’n vinger terug en kwam toen met een klein kruikje, dat hij naast die kom neerzette.
‘Zou dat voor de dominee zijn?’ dacht ik. ‘Dat hij uit het kruikje moet drinken; en als hij nog niet genoeg
heeft, dat kruikje opnieuw kon vullen met water uit die kom? Maar de dominee dronk toch meestal water
uit een glas. Toch niet uit een kruikje. Ik snapte er helemaal niets van. Maar van over de
rand van de preekstoel bleef ik kijken. De dominee vroeg aan de moeder en de vader hoe
het baby’tje heette. En toen vroeg hij of zij wilden dat het gedoopt zou worden. De vader
en moeder van het baby’tje zeiden beiden tegelijk: ja.
De dominee sprak nog een paar dure woorden en toen mochten de kinderen uit de kerk naar
voren komen. Want zo zei hij: ze gingen het baby’tje dopen. Maar eerst moesten de
Agnesbrief
Blad 7 van 8
kinderen voelen of het water wel warm genoeg was.
Een jongetje stak zijn vinger in de kom en zei: :”het is een beetje heet.” En nu pakte de dominee het
kruikje en goot er nog wat water in. “En hoe is het nu?” vroeg hij. “Zo is het beter!”, zei de jongen.
Zou de dominee nu het water gaan drinken of zou hij het baby’tje water geven? Ik boog me helemaal
over de rand van de preekstoel om niets te missen. Het baby’tje had een hele mooie jurk aan, wit met
franje en haar vader hield haar boven de kom met water.
En wat doet dan de dominee? Hij spat het gezicht van het baby’tje haar gezicht helemaal onder met water. Hele jurk ook nog nat. Ik zou het meteen op een brullen zetten. En ik wilde roepen: ‘Kun je wel, kleine baby’tjes nat spetteren!’ Maar nee, het baby’tje bleef heel stil en keek naar de dominee. Die legde nu
zijn hand op haar hoofdje en sprak nog een paar woorden. En het baby’tje vond het helemaal niet erg dat
ze nat gespat was, nee ze bleef heel rustig kijken en luisteren alsof ze alles begreep.
Maar ik begreep er helemaal niets meer van.
“Hoe vond je het in Groesbeek?”, vroeg de dominee, toen we terug reden. “Oh, de kinderen waren wel
gaaf, maar u was lelijk.” “Hoezo?” vroeg de dominee. “U spatte het baby’tje nat met water.”
De dominee keek even heel verbaasd. “Oh je bedoelt de doop van Lonne.”
“Heet dat baby’tje zo?”
“Ja. Maar waarom maakte u haar nat? Zelfs haar vader had een natte arm.” De dominee grinnikte een
beetje schaapachtig.
Tja, Frits, dat is een lang verhaal en dat gaat al terug op een gewoonte van een man die de Doper heette.
En die liet mensen helemáál kopje onder gaan. In het water. Als ze een nieuw leven wilden beginnen, dan
konden ze als teken daarvan zich laten dopen. En die gewoonte om mensen helemaal kopje onder te laten
gaan, die hebben we in de kerk overgenomen.”
“Omdat het zo leuk is?”, vroeg ik
“Nee, maar omdat Jezus – je weet wel, die van de bijbel -ons dat op het hart gebonden heeft. Als mensen bij hem wilden horen, dan konden ze zich laten dopen. Dat hebben zijn volgelingen gedaan en de kerk
heeft dat overgenomen.
”Maar u hebt dat baby’tje niet onder water gehouden.”
“Nee, zeg, schei uit. Maar als je goed keek, dan zag je dat het water wel even stroomde. Over het gezicht van het baby’tje. Alsof je net met je gezicht weer boven water komt, dan stroomt het water ook
van je af.”
“Dus dat spetteren,” – “dat dopen”, corrigeerde de dominee - “dat doen mensen al heel lang?”
“Al zolang als de kerk bestaat. En ieder die gedoopt is, ook al is-ie nog zo klein, mag weten dat hij of zij
een kind van God is.”
“En ik? Ben ik gedoopt?”
Nu kreeg de dominee een vouwrimpel boven z’n neus. “Ik geloof het niet”
“U weet het niet zeker? “ “Nee, we hebben je gekocht op de kerstmarkt in Aken. En of je toen al gedoopt was, dat weet ik niet.”
“En zou ik misschien nu gedoopt kunnen worden?”
De dominee keek nu lachend opzij en sloeg me op de knie. “Frits, jij bent maar een pop!” “En mogen die
geen kind van God zijn?”
De dominee kreeg nu een kleine kleur. Ik voelde dat ik wat te ver ging, maar toch wilde ik het weten.
“Poppen zijn geen kinderen”, zegt hij, terwijl hij over zijn kin wrijft. “Maar toch ook met liefde gemaakt.
Weet je, Frits, ik zal er nog eens over nadenken. ”
“En ik ga vast op zwemles.”
Doei, FRITS
Agnesbrief
Blad 8 van 8

Download Report