Vliegvissen op zeeforel ”Lente op Funen”

Vliegvissen op zeeforel ”Lente op Funen”
Foto’s & tekst François Stuckens
Tijdens de vrije bindavonden wordt er door oze leden nogal wat gekeuveld over het
voorbije seizoen en plannen gemaakt voor het nieuwe seizoen. De herinneringen aan
de gevangen vissen; hoe; waar; met wat etc. vormen dan vaak het gespreksonderwerp.
De nodige pintjes zorgen er dan wel voor dat het formaat van de vissen naargelang de
avond vordert groter worden. Hier is het woord visserslatijn uitgevonden.
Benny en Johan die na onze eerste gezamelijke zeeforeltrip de smaak goed te pakken
hebben en blijkbaar aan Funen leuke herinneringen hebben mengen zich in het
gesprek en al snel ontstaan de eerste plannen om het in de lente op Funen nog eens te
gaan proberen.
Dit vraagt natuurlijk weer een andere aanpak wat betreft vliegen. Ik stel voor om
tijdens twee vrije bindavonden wat voorjaarsvliegen te strikken, waaronder de
bekende voorjaarsvlieg “Føns Terror” ; “Polar Magnus” een wintervlieg die het in het
voorjaar ook wel eens goed blijkt te doen en last but not least “Onzichtbare” mijn
favoriete najaarsvlieg in een grotere versie. Zij houdt het midden tussen een garnaal
en Streamer en kan ook een immitatie zijn van een stekelbaarsje.
Vacantiehuisje en camping worden
vastgelegd, en op 10 april en sta ik voor
10 dagen op een mooi gelegen camping
met een prachtig uitzicht op het viswater.
Wat wens je als visser nog meer?
Een dag later hebben ook Johan en Benny
hun intrek genomen in hun vacantiehuisje.
De uitrusting van hun huisje was niet
helemaal wat ze gewend waren van de
vorige visvacantie op noord Funen en
beslist onder de standaard van
Denemarken; maar daar heb je niet altijd zicht op als je reserveert.
Ons actieterrein is ZW-Funen wat zich situeert tussen Middelfart en Helnæs wat door
de grillige kust met vele inhammen en fjorden vele kilometers viswater betekent.
De lente heeft heel wat te bieden aan de zeeforelvisser die net als de riviervisser er
naar hunkert om in het begin van het seizoen zijn vliegenlijn te strekken en zijn eerste
vis te drillen. Tijdens de winter hebben de zeeforellen het wat moeilijk om aan
voedsel te komen; en waarbij de kombinatie van zeer koud zeewater en zoutgehalte
nog een bijkomend negatief effect heeft. Vandaar dat veel zeeforel tijdens de winter
zich in scholen verzamelen in het zoetere water van de fjorden. In deze
omstandigheden kan je in de wintermaanden December; Januari en Februari vaak
grote scholen “ Groenlanders” aantreffen in de ondiepe fjorden. Groenlanders is de
naam die de Denen geven aan kleinere zeeforellen (tussen 40 en 50 cm)
Deze vissen weten ook dat tijdens de lente het water door de eerste zonnestralen hier
het eerste opwarmt en hier dus snel het eerste voedsel aanwezig is onder de vorm van
garnaaltjes, vlokreeftjes, zagers die soms in maart/april massaal aanwezig zijn en op
dat ogenblik vrij zwemmen in open water vanwege de paai. Klein voedsel betekent
ook kleine visjes zoals stekelbaars, zandspiering en haring, die op zich weer een
voedselbron zijn voor grotere vissen zoals de zeeforel.
Het is dus zaak in het voorjaar ook je ogen de kost te geven om deze plekken te
ontdekken. In het voorjaar kan 1 gr. temperatuursverschil het verschil zijn tussen
vangen en niet vangen, zodat ook een waterdichte gevoelige waterthermometer een
handig instrument kan zijn. Veel zoeken en stekken wisselen is vaak de sleutel tot
succes. Eenmaal de vis ontdekt is het afhankelijk van de weersomstandigheden vaak
niet meer zo moeilijk om de zeeforel tot bijten te bewegen, gezien zij na het schaarse
voedselaanbod van de voorbije winter vaak hongerig zijn.
Zaterdag 11 april worden de eerste lijnen gestrekt onder een stralende zon en
staalblauwe hemel, het zuchtje wind laat nauwelijks een rimpel verschijnen en moest
de middagtemperatuur geen 15 gr aanduiden zou je je eerder in zuid Spanje wanen.
Leuk weer om te vissen maar niet echt de omstandigheden waar de zeeforelvisser zit
op te wachten om zijn supervangst te realiseren. Resultaat met de schamele vangst
van één enkel forelletje van ca. 35 cm moesten we ons tevreden stellen. Na wat
overleg besluiten we om s’anderdaags op een andere stek te vissen.
Ålehoved is een vooruitspringende landtong in de buurt van Føns. Een moeilijke boer
maakt het ons lastig om de visstek te bereiken door overal op de toegangswegen
“Privat” te plaatsen. Er zit niets anders op dan onze fietsen een eind verder te plaatsen
en een flinke voettocht van een klein half uurtje over het strand in te lassen. Gelukkig
genieten we van het prachtig uitzicht over de fjord.
De stek ziet er veelbelovend uit en de ZO- wind is wat toegenomen zodat er nu wel
een mooie golfslag is. We verdelen ons over de stek, waar het door de aanwezigheid
van dikke keien niet makkelijk waden is, waardoor ik mij wijselijk beperk tot een
zestal meter uit de oever. Een waadstok is hier zeker geen overbodige luxe.
Wat we ook proberen, snel strippen traag, vliegen wisselen, niets laat maar
vermoeden dat hier vis aanwezig is. Toch blijf ik na anderhalf uur vissen en wat
vertwijfeling geloven in deze stek. Johan en Benny zien het hier niet meer zitten en
zijn ondertussen enkele honderden meters verder aan de slag. Een zwakke tik, vis
jazeker een fractie later een hanger. Veel weerstand krijg ik niet, maar je kan
natuurlijk niet verwachten dat een forelletje van nauwelijks 25 cm veel sport geeft aan
een 7 hengel. Ook zulk formaat zeeforel komt voor en durft zich vergrijpen aan een
zeeforelvlieg op haakmaat 6. Nog enkele kleine rukjes volgen en dan blijft het stil.
Ik blijf op deze stek nog een kwartiertje doorvissen zonder resultaat, tot het moment
ik besluit te verkassen plots een flinke ruk mijn hengel kromt dit is duidelijk een
ander formaat vis en enkele tellen later laat ik een mooie veertiger in het landingsnet
glijden. Dit geeft weer moed om op deze stek toch nog even door te gaan wat een
goede keuze blijkt want tien minuutjes later sta ik weer met een gekromde hengel en
kan ik een mooie zilveren zeeforel van 52 cm landen. Mijn favoriete najaarsvlieg
“Onschijnbare “ heeft zijn vangkracht weer eens bewezen, weliswaar in een wat
groter formaat gebonden. Na een half uurtje doorvissen moet ik besluiten dat het
feestje voorbij is. Even later komen Benny en Johan mij opnieuw vervoegen. Zij
moesten jammer genoeg allebei “blanken”.
Ja zo zie je maar dat de vis
vinden vaak de sleutel tot succes
is en het verschil tussen vangen
en blanken. Een goede
waterkennis en observatie is ook
bij het zeeforelvissen erg
belangrijk al moet gezegd dat
geluk en toeval natuurlijk ook
meespeelt.
We besluiten s’anderdaags een
nieuwe stek te verkennen op het
schiereiland Føns.
Na een stevige fietstocht en nog
een pittige wandeling staan we
bij de visstek. De weergoden
zijn ook vandaag ons niet
gunstig gezind, mist, windstil en
rimpeloos glashelder water.
Elke zeeforel is onder deze
omstandigheden bijzonder op
zijn hoede. Elke stap in het
water bij het waden, een
vliegenlijn die op het watervalt;
hoe voorzichtig je het ook doet
alles maakt op het gladde
wateropervlak een herrie van
jawelste. We waren dan ook niet
verwonderd dat er in de verste verte geen zeeforel te bespeuren was laat staan dat er
zich nog eentje aan de vlieg zou vergrijpen aan onze vliegen. Maar als je op wilde vis
vist moet je dit kunnen aanvaarden, alhoewel de vertwijfeling soms toeslaat en we
zoals de meesten zich dan afvragen: zijn we goed bezig, juiste vliegen, dunnere
leaderpunt, .....? De weersomstandigheden hebben we helaas niet in de hand.
We zijn reeds dinsdag en vandaag willen we de stekken van de Gamborgfjord
verkennen. De wind is lichtjes gedraait naar het NO, het zonnetje verstopt zich achter
wat sluierbewolking. We waden voorzichtig door het glasheldere kniediepe water,
waar garnalen en stekelbaarzen zich haastig uit de voeten maken en in paniek
wegschieten. De bodem ziet er op het eerste gezicht niet echt zo aantrekkelijk uit voor
zeeforel; grijze wat slibberige bodem met hier en daar wat donkere vlekken. Dit zijn
de mosselbanken die we grondig zullen afvissen en potentiele hotspots zijn.
Met succes blijkt want na een uurtje vissen heeft iedereen al genoten van zijn eerste
vis. Benny wist zelfs na een spectaculaire dril een pracht van een zeeforel van 62 cm
te landen. De troffee vis van de week blijkt later.
Het is de bedoeling deze week
verschillende stekken te
verkennen wat ons
s’anderdaags bij een stek op
Helnæs brengt. Ik vertel Benny
en Johan dat ik hier mijn
grootste zeeforel (74 cm) ooit
ving, wat natuurlijk de
verwachting doet toenemen.
Links van de vuurtoren is er
echter niet te vissen vanwege
de vrij strakke NO wind.
We besluiten het rechts van de
vuurtoren te proberen waar we
toch wat luwte hebben en het
water toch voldoende beweegt
door de uitdeinende
golven.Vanop een dikke kei
een tiental meter in het water
kon Benny hier al snel met de
Føns Terror een paar maatse
zeeforellen landen. Ook bij
mij lukt het aardig één gulletje
en twee maatse forellen plus
nog een paar missers. We
waren hier duidelijk op de
goede locatie en midden in de
vis. Bij de ondergaande zon
wordt het flink kouder, en toen
ik Johan op een steen achter
mij als een standbeeld en
klappertandend zie zitten besluiten we warmere oorden op te zoeken.
Sønderby Klint, is een zeer mooie stek die we de dag nadien bezoeken. We hebben
echter geen geluk, want bij aankomst blijkt onze stek reeds ingepalmt door een ganse
horde Nederlandse vliegvissers. We moesten ons tevrede stellen met de stekken naast
de “Klint” (Klif). Toen we de Deense vissers die even later toekomen dadelijk weer
zagen afdruipen zonder te vissen wisten we eigenlijk reeds hoe laat het was. Resultaat
die avond “Niets” De nederlanders wisten die avond een paar prachtvissen van naar
schatting 60 cm te landen. Ja zo gaat dat nu eenmaal “eerste op beste gekleed”.
Vrijdag, laatste visdag voor Johan en Benny. Zij hadden zich voor hun vertrek nog
een spinuitrusting aangeschaft, voor in het geval dat het met de vlieg niet zou lukken
vanwege de wind etc.....
Ze besluiten die op de laatste dag toch nog boven de doopvont te houden en gaan in
de Gamborgfjort aan de slag met een plug van behoorlijk formaat, 12 cm in de
kleuren Blauw/zilver die er voor mij uitziet als een kleine haring.
Goede keuze want als snel liet de eerste maatse zeeforel zich er aan strikken, wat voor
hen toch een leuke afsluiter van de visvacantie is.
Wanneer we de ganse week overschouwen kunnen we niet klagen , prachtig weer, en
het heerlijke gevoel van een bonkende zeeforel op onze vliegenhengel! Dat is het toch
waar we ons 900 km voor verplaatsen. Mooi toch!

Download Report